Q & A with GSD 105

ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ២៨ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៤ ( ២០ នាទី)

Q & A @ N 1= 00--1:30

Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, my question is, what is the difference between spiritual awakening and enlightenment? Same thing, brother. What is enlightenment? Basically, you know, these are symbolisms. Darkness you can’t see; in light, you can see. Right? So when you can see, it gives you a better understanding, it removes your fears. For example, in a dark room, you can’t see anything. And because you can’t see, there’s a certain amount of fear, as to what lies behind that veil of darkness. But if you take the support of light, that helps you to see, and that takes away that fear. So the spiritual awakening is when you go to that level of consciousness, where you are awakened from within, you know? So when somebody takes a tumble or a fall, what do we say? “Couldn’t you see? Were you blind?” So we have been blinded by the maya, by materialism. We have to remove that veil from our eyes, to be able to see the truth. And only when you see the truth, will you really start understanding what life is all about. Thank you. Radha Soami, Baba Ji.

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំនួរមួយគឺថា​ អ្វីទៅជាភាពខុសគ្នារវាង ការមានសតិ និង ការត្រាស់ដឹង spiritual awakening and enlightenment? វាមានន័យដូចតែគ្នាទេ ញោមប្រុស​ អ្វីទៅជាការត្រាស់ដឹង? ជាគោលការណ៍ដូចដែលញោមដឹងស្រាប់ គឺវាមានជា សញ្ញាកំណត់សំគាល់របស់វា។ ក្នុងពេលដែល យើងស្ថិតក្នុងដំណាក់កាល ងងឹតស្លុប គឺ យើងមិនអាចមើលឃើញឡើយ តែបើក្នុងស្ថានភាព ភ្លឺវិញ គឺ ញោមអាចមើលឃើញអ្វីៗសព្វយ៉ាង តើមែនដែរឬទេ? ​ដូច្នេះ បើសិនជា ញោមប្រុសអាចមើលឃើញ គឺញោម អាចមានការ យល់ដឹងបានច្រើន បានល្អជាង ពេលនោះ ញោមលែងមានការភ័យខ្លាច ឧ ដូចជា ក្នុង បន្ទប់មួយងងឹតឈឹង យើងមិនអាចមើលឃើញអ្វីទេ គឺដោយសារតែយើងមើលមិនឃើញ បានជាយើងមានអារម្មណ៍ភ័យ ខ្លាច ដោយគិតថា មិនដឹងជាមានអ្វីនៅពីខាងក្រោយភាពងងឹងហ្នឹង ​ដូច្នេះដែរ ដំណាក់កាល មានសតិ សំដៅថា ដំណាក់កាលដែលញោម មានអារម្មណ៍ដឹង គឺមានប្រថ្នូលឲ្យដឹងខ្លួន ចេញពីក្នុងខ្លួនយើងតែម្តង  អីចឹងបានជាពេលមាន អ្នកណាម្នាក់ដើរ ជំទប់ជើងដួល ឬ រអិលដួល យើងសួរគាត់ថា មើលមិនឃើញទេអី? ឬ សួរថា ឯងងងឹតភ្នែក ឬ ខ្វាក់ភ្នែកទេអី? នេះ ដោយសារតែយើង ខ្វាក់ភ្នែកមកពី មាយាការ ឬ មកពី ទ្រព្យសម្បត្តិលោកិយបាំងភ្នែក ដែលទាមទារយើងត្រូវតែ យករបាំងជា បិសាច នេះចេញពីមុខ ចេញពីភ្នែក ដើម្បីយើងអាចមើលឃើញនូវ សច្ចៈ គឺមានតែពេលណាដែលយើង យក របាំងនោះចេញអស់ទេ ទើបយើងមើលឃើញអំពី ព្រះសច្ចៈជាសេចក្តីពិត គ្រានោះ ញោមដឹងខ្លួន ថា ឆាកជីវិតមនុស្សគឺជាអ្វី ។ បាទ ព្រះគ្រូ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A @ N 2= 1:30

 Radha Soami, Baba Ji. My Lord, thank you very much for considering me worthy enough to stand before you. My question is that we often make mistakes while walking on the spiritual path, which fills us with embarrassment and guilt. When we sit in meditation, this prevents us from focusing. Generally, in the world, we ask for forgiveness and move on. But how can we know that the Lord has forgiven us – that you have forgiven us? In His court, there is only forgiveness. If the Lord starts to judge us, we would never attain liberation. But the Lord has given us this opportunity to learn. Life has been given to us to learn. If a human being makes a mistake and learns from it, His mercy is infinite. The problem arises when we ask for forgiveness and make the same mistake again. Okay? Now, why are we here? Because of our imperfections. If we were perfect, we wouldn’t be here. If human beings are imperfect, they are bound to make mistakes. But learn from those mistakes. If you learn from them and follow the right path, there’s no need to worry – His mercy is infinite. 

 សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី ព្រះគុណជាម្ចាស់ សម្រាប់ការសណ្តោសប្រណីឲ្យខ្ញុំកូណាមានលទ្ធភាព ឈ នៅចំពោះមុខគុណម្ចាស់ ជាសំនូររបស់ខ្ញុំកូណាគឺថា យើងរាល់គ្នាតែងតែមានកំហុស ធ្វើ ឬ សាងកំហុសពេលដែលកំពុងដើរលើផ្លូវព្រះធម៍ ដែលជាហេតុឲ្យយើងមាន ក្តីអាម៉ាស់ និង មានកំហុស embarrassment and guilt. ដល់ពេល់យើងអង្គុយតាំងសមាធិ នោះ រឿងទាំង ២ អម្បាញមិញ រារាំង ប្រឆាំងយើងមិនអាច ផ្ចង់ ផ្តុំអារម្មណ៍ឲ្យមូលឡើយ ​រួចហើយ យើងក័សុំខមាលទោស និង បន្តជីវិតទៅទៀត តែសួរថា ធ្វើម៉ែចបានយើងដឹងថា ទេវតា ឬ ព្រះបាន អហោសកម្ម/ បំភ្លេចកំហុសរបស់យើង?  forgiven us? ញោម នៅឋានទេវតា មានតែ លក្ខខណ្ឌមួយគត់ នោះគឺ អហោសកម្ម ឬ មោឃៈ បើសិនជា ទេវតា ទ្រង់ចាប់ផ្តើម បើកសវការកាត់ក្តីយើង ពេលនោះយើងរាល់គ្នា មិនអាចឈានដល់ការ រួចរំដោះខ្លួន ។ តែ ទេវតាទ្រង់ ប្រទានឪកាសឲ្យយើង ដើម្បីយើងរៀនសូត្រ​ គឺ ផ្តលឲ្យជីវិតមនុស្សនូវការរៀនសូត្រ។ បើសិនជាមនុស្សលោក សាងកំហុសខុសឆ្គង ហើយមនុស្សលោកមានការរៀនសូត្រពី កំហុស គឺពេលនោះ ព្រះករុណាធម៍របស់​អង្គទេវតាគ្មានទីបញ្ចប់ គឺជាមានជាអនន្ត His mercy is infinite អ្វីដែលជាបញ្ហារបស់មនុស្សលោកសព្វថ្ងៃ គឺ សុំខលាលទោសពី ទេវតា រួចហើយសាងកំហុស ដដែលជាដដែលដូចមុន  តើអីចឹងមែនទេញោម? ឥលូវនេះ សួរថា ម៉េចបានជាញោម មានកាន់ឋានកណ្តាលនេះ? គឺដោយសារ ញោម យើងទាំងអស់គ្នា នៅមាន imperfections ភាពមិនល្អឥតខ្ចោះ បើសិនណាជាយើងមានភាព ល្អឥតខ្ចោះ Pefect អីចឹងយើងមិនមកកាន់លោកិយនេះទេ ដោយសារតែមនុស្សលោក នៅ មិនទាន់ ល្អឥតខ្ចោះ បានជា ចាប់ជាតិជាមនុស្សមក គឺត្រូវតែមានកំហុស ។ តែ យើងត្រូវតែរៀនសូត្រ ពី កំហុសទាំងនោះ បើសិនជា យើងរៀនសូត្រពី កំហុស និង ដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ឲ្យបាន ត្រឹមត្រុវល្អ អីចឹង គ្មានអ្វីត្រូវព្រួយបារម្ភទេ ទេវតាមានព្រះមេត្តាករុណាជាអនន្ត។

Q & A @ N 3= 2:53

Radha Soami, Baba Ji. We often hear you and all the other Masters, and we also read in books a lot, that we have to live in His will. We have to surrender to God. But how do we know if we are living in His will? What do we experience, and how do we know if we are taking the right steps in order for us to do the right thing according to His will? His Will you will understand as you experience life. At the moment, we only have perspectives. We only have concepts in our mind. What we are seeking is the truth. And the truth you have to realize – nobody can tell you, okay? So the spiritual path is basically for us to go beyond concepts and illusions, and to realize what the truth is. That can only happen through our meditation? That will happen once you awaken yourself. Meditation is the process to awaken yourself towards maturity. You see, for the little child, his vision of the world is going to be very different from your vision today. So as you have experienced life, you have gone beyond just ideas and concepts. And now, on a practical level, you are seeing the reality. So, this will come with experience. Nobody can tell you. Nobody can teach you these things. You have to realize them from within yourself. It’s clear. Thank you. Radha Soami.

ព្រះគ្រូបាបាជី ពួកយើងតែងតែឮសូរអំពីកិត្តិនាមព្រះគ្រូផ្ទាល់ ក៍ដូចជា ព្រះគ្រូឯទៀតៗ យើងបានអាន សៀវភៅជាច្រើន ដែលឃើញថា យើងត្រូវតែរស់នៅតាម ប្រាថ្នាទេវតា យើងត្រូវតែ ថ្វាយខ្លួនចំពោះទេវតា តែសួរថា តើយើងធ្វើម៉េចទើបដឹងថាយើងរស់នៅតាម ប្រាថ្នាទេវតា ? តើយើងយកបទពិសោធន៍ត្រង់ណាមកសំគាល់ តើយើងដើរតាមជំហ៊ានណាដើម្បីកំណត់ថា យើងដើរត្រឹមត្រូវតាម រតនសម្បត្តិ ឬ តាមប្រាថ្នាទេវតា ( គិតត្រូវ ធ្វើត្រូវ សមាធិត្រូវ និយាយត្រូវ...) ញោម រឿងនេះ ញោម អាចយល់អំពី ប្រាថ្នាទេវតា តាមរយៈបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិតរបស់ញោម តែម្តង។ ឥលូវនេះ វេលានេះ យើងមានត្រឹមតែ perspectives ជាទស្សនវិស័យ គឺយើងមានគ្រាន់តែ Concept of Mind ចិត្តមើលឃើញ តែអ្វីដែលយើង កំពុងស្វែងរក គឺ សច្ចៈ ការពិត (បេះដូងមើលឃើញ ឬ ភ្នែកកណ្តាលមើលឃើញ)  ដែលសច្ចៈហ្នឹងគឺ យើងដឹងដោយខ្លួនផ្ទាល់ គ្មានអ្នកណាគេមកប្រាប់យើងទេ ដូច្នេះ ការដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ គឺដើម្បីធ្វើជាគ្រឹះនាំយើងទៅផុត ឆ្ងាយពី ភ្នែកចិត្ត Concept និងឆ្ងាយពី ការបោកបន្លំ មាយា Illusion ឯការដែលយើង ដឹង ស្គាល់ថា មួយណាជា សច្ចៈ គឺមានតែ វិធីមួយគត់ គឺ ការតាំងសមាធិ ជាពេលដែល សតិ របស់យើង បើកឡើង។ ការតាំងសមាធិ គឺជាជំហានដាស់ឲ្យមានសតិ​ចេញពី ក្នុងខ្លួន ដូចយើងបានឃើញស្រាប់បច្ចុប្បន្ននេះ ក្មេងៗតូច មាន ទស្សនវិស័យខុសពី យើងជាមនុស្សចាស់ៗ ឆ្ងាយណាស់ ដូច្នេះ ភាពខុសគ្នាគឺដោយសារ មនុស្សចាស់មានបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិត ដែលមិនឲ្យមនុស្សចាស់ៗ ជឿតាម  ideas and concepts.  គំនិត និង ទស្សនៈវិស័យឡើយ ។ អីចឹងយើងបាន ជួបផ្ទាល់ អនុវត្តន៍ផ្ទាល់ យើងឃើញ ការពិតជាសច្ចៈ ដែលទាំងអស់នេះ ក្លាយជា បទពិសោធន៍ គ្មានអ្នកណាម្នាក់គេ ប្រាប់យើង អំពី សច្ចៈទេ គ្មានអ្នកណាគេបង្រៀនយើងអំពីសច្ចៈឡើយ យើងត្រូវតែ សំគាល់ ដឹងសច្ចៈដោយចេញពី ក្នុងខ្លួនឯងផ្ទាល់។ កូណាព្រះគ្រូ​ខ្ញុំកូណាច្បាស់ហើយ សួមអរព្រះគុណព្រះគ្រូ ។

Q & A @ N4= 4:36

 Baba Ji, I’ve just been initiated in May this year. And for the first time I follow a path, but I also have trust issues. And my question is, is this it? Brother, we all have trust issues. You know? Because we’ve seen so many ups and downs and therefore, we are always scared to take the step further. We don’t want to be hurt again, by anybody. But at the same time, it’s better to have loved and lost than to have never loved at all. Because at the ending of the day, it’s all our actions and it's all karma. So rather than being judgmental, it’s better that you do the right thing. Rather than, you know, pass judgment on others and create karma on yourself. So be at peace with yourself. Be positive. And keep that goal ahead of you, and work towards that. Thank you. Thank you so much.

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាទើបបានចូលបួសកាលខែ ឧសភា ឆ្នាំ ២០២២ នេះ កាលពីដំបូងខ្ញុំកូណាដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ តែជាមួយគ្នាហ្នឹងដែរ កើតមានបញ្ហាការ មិនជឿជាក់ trust issues ជាសំនូរខ្ញុំកូណាគឺ ម៉េចបានជាកើតរឿងមិនជឿជាក់? ញោម ដឹងទេ នេះដោយសារថា យើងទាំងអស់គ្នាជួបប្រទៈរឿងរ៉ាវក្នុងជីវិតច្រើនពេល មានរាសីឡើង មានរាសីចុះ  ដូច្នេះទៅជា មានបញ្ហា លែងហ៊ាន បន្តជំហានទៅមុខ ខ្លាចខុសដូចមុន ឬ ខ្លាចមានគេប្រឆាំង ជំទាស់ដូចមុន។ តែជាមួយគ្នា ពេលកំពុងជួបរឿងបែបនេះ យើងគួរតែ មាន សេចក្តីស្រលាញ់ Loved ល្អឲ្យប្រសើរជាងមុន និង ស្អប់ ការខាតបង់ Lost ច្រើនជាងមុន គឺ កុំឲ្យមានតែ សេចក្តីស្រលាញ់តែមួយមុខដូចមុនទៀត ដោយសារពេល បញ្ចប់ថ្ងៃនីមួយៗទៀត ទេវតាមាន កត់ត្រាទុក សកម្មភាព ការប្រព្រឹត្តិ និង កម្មាទាំងអស់ ដូច្នេះ ការពារកុំឲ្យមានការការកាត់សេចក្តីទៅ យើង ខាតបង់ គឺយើងត្រូវតែ សាងអំពើរល្អជាកុសល។ ញោមដឹងទេ ការកាត់សេចក្តីលើអ្នកណាម្នាក់កាល ជាតិមុន ពេលមុន វាក្លាយជា កម្មារបស់ខ្លួនឯងផ្ទាល់ ដូច្នេះ បានជាត្រូវមានចិត្តស្ងប់ជា ជាសន្តិភាព ក្នុងខ្លួន និង ត្រូវរក្សាគោលការណ៍នេះឲ្យបានក្នុងឆាកជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ បាទ សូមអរព្រះគុណ ៕

Q & A @ N5= 5:52

 Radha Soami, Baba Ji. On behalf of the entire sangat, thank you very much for giving us darshan. Baba Ji, my question is about the parshad we get from here or anywhere else. We know that this parshad has great value and importance in our life. We also tell our children to have parshad before starting a task. But what is its true value? When we take parshad, or we give it to our children or family members, or when we eat parshad before leaving the house, what is its true value? Could you please explain that to me? What do we refer to as parshad? Anything that is blessed by the Lord. Now, every breath is a blessing from the Lord. So when we refer to something specific as parshad, we are greatly limiting what parshad is. You see, regarding the parshad we take – we have created a certain association with it, okay? It is an association of spirituality, of positivity. So whenever we begin something new, we want to take the Lord’s name first so His blessings are with us. But if someone has not created that association, if we just eat it as if it’s candy, or as a ritual, then it has no meaning. So unless we create that association by focusing on the Lord and thanking Him, it doesn’t matter if we eat parshad or not. The idea is to focus on Him and take His Name before starting something new. 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ជំនួសមុខឲ្យ បរិស័ទ្ទទាំងអស់​ខ្ញុំកូណាសូមថ្លែងអំណរគុណជាអនេកដល់ព្រះគ្រូ ដែលបាន ប្រទាននូវ ព្រះធម៍ដល់យើងខ្ញុំទាំងអស់គ្នា ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណមានសំណួរទាក់ទងជាមួយហ្នឹង ព្រះពរ ដែលទទួលបាននៅទីនេះ និងឯទីដ៍ទៃ។ យើងទាំងអស់គ្នាដឹងថា ព្រះពរ ពិតជាមាន តម្លៃណាស់ មានសារៈសំខាន់ណាស់ក្នុងឆាកជីវិតមនុស្ស។ យើងក៍បានណែនាំ ប្រដៅកូនៗដែរថា មុនចាប់ផ្តើមធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយត្រូវតែ សុំព្រះពរ parshad  សិន តែសួរថា​អ្វីជា តម្លៃពិតប្រាកដនៃ ព្រះពរ នេះ ?នៅពេលយើង ទទួលបានព្រះពរពីទេវតា ឬ ពេលយើងឲ្យពរ ទៅ កូនៗ ក្រុមក្រួសារ ឬ មួយយើងត្រូវ ហូប ព្រះពរ មុនពេលចាកចេញពីផ្ទះ ? តើអ្វីទៅជាតម្លៃពិតនៃព្រះពរនេះ ? តើព្រះគ្រូអាចជួយបកស្រាយបានទេ គុណម្ចាស់ ។  ញោម តើអ្វីទៅដែលយើងសំដៅថា ជាព្រះពរ? គឺ អ្វីណាក៍ដោយដែលយើង ទទួលពរពី ទេវតា​គេហៅថា ព្រះពរ ដូច្នេះ ពេលណាយើងសំដៅអ្វីមួយជាក់លាក់ថាជា ព្រះពរ ពេលនោះ ព្រះពរ គឺមាន កម្រិតអាចតូច ឬ តិច ដូចយើងបានឃើញស្រាប់ថា ព្រះពរ ដែលយើងទទួលបានមក គឺវាមានជាប់ពាក់ព័ន្ធជាមួយ ការកសាងទំនាក់ទំនងជាមួយ ទេវតា ឬ អាចនិយាយបានថា ជាទំនាក់ទំនងជាមួយ ព្រះធម៍ក៍បានដែរ អីចឹងពេលយើងទទួលបានអ្វីដែលថ្មីភ្លាម យើងសំដៅដាក់ឈ្មោះ ទេវតាភ្លាម ពេលនោះ ពរ ទេវតា គឺ នៅជាមួយ យើង។ តែ បើសិនជា អ្នកណាម្នាក់់គេគ្មានទំនាក់ទំនងជាមួយ ទេវតាទេ តែគេ ហូប ពរ នោះដែរ គឺដូចជាគេ ហូប ស្ករ​គ្រាប់អីចឹងដែរ Candy ឬ ដូចជាការដែលគេ អាន អក្សរអីចឹង គឺគ្មានន័យខ្លឹមសារអ្វីទេ ដូច្នេះ ទាល់តែយើង សាងទំនាក់ទំនងជាមួយទេវតា ដោយការផ្ចង់អារម្មណ៍លើទេវតា​ដោយការ អរគុណ ទេវតា នោះគេនឹងទទួលបាន ព្រះពរ មិនចាំបាច់ថា​គេនោះ ហូបព្រះពរ ឬ អត់នោះទេ។ គំនិតអត្តន័យពាក្យថា ហូបព្រះពរ គឺសំដៅលើការ ផ្ចង់ ភាវនាលើទេវតា និងការ ដាក់ព្រះនាមទេវតានាំមុខជាជានិច្ច មុនពេលបំពេញកិច្ចការផ្សេងៗដែលថ្មីថ្មោង ។ 

Q & A @ N6= 7:17

Radha Soami, Baba Ji. There are certain ingredients in medicine that we shouldn’t take. But what about the people who have to administer that medicine to others? Do they incur the same karma as the person who takes the medicine? No, that’s a responsibility you’ve taken on. For example, a nurse or doctor has taken a certain responsibility. Okay? Now, it depends on the person who takes the medicine. We cannot force anyone. So we just have to fulfill our own responsibility. If it matters to him, he himself will say, “I don’t want to take the medicine in this way, please give it to me in some other way.” If it doesn’t matter to him, he’ll take it. That’s his responsibility. Right, but when I give someone the medicine, people often tell me, “You are adding to your karmic load,” No, sometimes it is the lesser of the two evils. Unless the patient takes that medicine, how will he get better? How will he regain his strength? So we just have to fulfill our own responsibility. Our responsibility is to take care of them and give them their medicine at the right time. How they take the medicine is up to them. Okay. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី សព្វថ្ងៃ មានធាតុផ្សំខ្លះក្នុងថ្នាំពេទ្យ ដែលមិនសមឲ្យមនុស្សយើង ប្រើប្រាស់ទេ ចុះសម្រាប់មនុស្សដែលជាអ្នកចាត់ចែងថ្នាំឲ្យគេប្រើប្រាស់ សួរថាមាន បាបកម្ម ឬ មាន កម្មា ដែរឬទេ?  ទេ ញោម នេះជា ការទទួលខុសត្រូវលើការងាររបស់ពេទ្យ ឧ ដូចជា គ្រូពេទ្យថែទាំ Nurse ឬ ដុកទ័រ គឺគាត់់មានការទទួលខុសត្រូវរបស់គាត់ អីចឹងរឿងនេះ អាស្រ័យលើ អ្នកដែលប្រើប្រាស់ថ្នាំនោះ។ យើងមិនអាចបង្ខំនណាម្នាក់ឲ្យប្រើថ្នាំពេទ្យទេ តែយើងក៍ត្រូវទទួលខុសត្រូវក្នុងការងារ បើសិនជាគាត់នោះ ប្រកែកថា ខ្ញុំមិនចង់ប្រើថ្នាំតាមវិធីហ្នឹងទេ អីចឹងគាត់ប្រាប់់គេទៅ ឲ្យគេរកវិធីណាផ្សេងទៀត តែបើប្រើថ្នាំនោះទៅ វាគ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងទេ ចូរប្រើថ្នាំនោះទៅ ។ ព្រះគ្រូ ប៉ុន្តែ យើងប្រាប់ទៅគ្រូពេទ្យដែរថា បើបង្ខំខ្ញុំលេបថ្នាំនេះ អ្នកឯងនឹងមាន បាបកម្ម។ ទេ ញោម រឿងនេះ មានផល វិភាគ តិចជាង ផលវិបាកមួយទៀត វាទាល់តែអ្នកជំងឺលេបថ្នាំប្រើថ្នាំ បើមិនអីចឹងទេ ធ្វើម៉េចបានជាសះស្បើយ ? ដូចនេះគ្រូពេទ្យគ្រាន់់តែបំពេញការងារតាមតួរនាទី គឺ ថែទាំអ្នកជំងឺ និង ឲ្យថ្នាំទៅ អ្នកជំងឺ តាមពេលវេលាកំណត់ ឯការ លេបថ្នាំ​ បែបណា នោះជារឿងរបស់ អ្នកជម្ងឺ ។ កូណា ព្រះគ្រូ ។

Q & A @ N7= 8:41

Radha Soami, Baba Ji. Thank you for this incredible opportunity today. My question is about love. Baba Ji, we grow up in the world, and we hear about love. We see it on TV, we hear it from our parents. And then we come to the path, and we hear that the goal is to love the Master. And I would just want to know, what form is that love that you expect from us? No, love is not something which can be taught to you. Love is not something which can be explained to you. Even in terms of our family members and others, first a certain bonding takes place, a certain interaction takes place, and then we start feeling a certain emotion within us. But that is only an emotion. In spirituality, the love we are talking about is a very pure feeling. You know, which is very elevating and uplifting. So we have to work ourself towards that. And that will come from within you. You can’t practice it. Nobody can teach you, you know? So as you open your horizons, as you see the truth, as you experience the truth, then you will start experiencing that love within. Thank you so much, Master. Thank you for a great day

ខ្ញុំកូណាសូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ សម្រាប់ឪកាសពេជ្រមិនគួរឲ្យជឿនាថ្ងៃនេះ សំនួរខ្ញុំកូណា ទាក់ទងជាមួយបរិបទ សេចក្តីស្រលាញ់។ ព្រះគ្រូ បាបាជី យើងទាំងអសគ្នា កើតមកធំដឹងក្តីក្នុងសកលលោក យើងបាន ឮសូរគេនិយាយអំពីសេចក្តីស្រលាញ់ Love យើងបានឃើញគេ បង្ហាញនៅតាម កញ្ចក់ទូរទស្សន៍  យើងមានឮសូរឪពុកម្តាយគាត់់និយាយរឿងនេះ។ ក្រោយមក យើងដើរចូលតាមផ្លូវ ព្រះធម៍  យើងបានដឹងថា​គោលបំណងនៃការដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍នេះ ដើម្បី មានសេចក្តីស្រលាញ់ចំពោះ ព្រះបរមគ្រូ ដូច្នេះ ខ្ញុំកូណាមានសំណួរថា សេចក្តីស្រលាញ់ មានទម្រង់បែបណា ដែលព្រះគ្រួ សង្ឃឹមទទួលបាន ពី បរិស័ទ្ទដូចជាយើងខ្ញុំកូណាទាំងអស់គ្នា?  ទេ ញោម សេចក្តីស្រលាញ់ មិនមែនជាអ្វីមួយដែលយើងអាច​ប៉ះ បាន កាន់បានទេ សេចក្តីស្រលាញ់មិនមែនជាអ្វីដេលយើងអាចធ្វើការពន្យល់ទៅ ញាតិញោមឡើយ សូម្បិតែក្នុងគ្រួសាររបស់ ញោម ក៍មិនអាចពន្យល់អំពីសេចក្តីស្រលាញ់ដែរ ជូនកាលមាន សេចក្តី​ស្រលាញ់ ជួនកាលគ្មានសេចក្តីស្រលាញ់ ពេលនោះ យើងមានអារម្មណ៍មិនស្ងប់ចេះតែគិតថា ម៉េចបានជា អីចឹង ? តែ នោះគ្រាន់តែជា Emotion អារម្មណ៍ ដែលគិតឃើញ ។ ក្នុងផ្លុវព្រះធម៍ ឬ ពុទ្ធចក្រ គេសំដៅសេចក្តីស្រលាញ់គឺជា ការគិត ជា អារម្មណ៍ល្អបរិសុទ្ធ ដែលស្ថិតនៅក្នុងកម្រិតមួយខ្ពស់ នៅឋានលើ ឬ ឋានទេវតា ដូច្នេះ បានជាយើងត្រូវតែប្រឹងប្រែងខ្លាំងដើម្បីសម្រេចឲ្យបាន សេចក្តីស្រលាញ់នេះ ។ ជាជំហានមួយ ដែលយើងត្រូវចាប់ផ្តើមចេញពីខាងក្នុង រូបកាយយើងតែម្តង តែយើងមិនអាច ហាត់ការ ហាត់អនុវត្តន៍បានទេ (សម្តែងជាការស្រលាញ់គ្នា លេងៗ) គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចបង្រៀនញាតិញោម អំពី សេចក្តីស្រលាញ់បានឡើយ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែ បើកជើងមេឃ សម្លឹងឲ្យឆ្ងាយ ឬ បើកបេះដូង ដើម្បី មើលឃើញនូវព្រះសច្ចៈ កាលណាយើងមាន ព្រះសច្ចៈក្នុងខ្លួន គឺយើងផ្តើមមានសេចក្តីស្រលាញ់ចេញពីក្នុង​ខ្លួនយើង។ កូណា ព្រះគ្រូ សូមអរព្រះគុណព្រះគ្រូបាបាជី ។ 

Q & A @ N9= 10:09

 Radha Soami, Baba Ji. On behalf of the sister: Baba Ji, I have some cognitive disorders. I forget everything – even the teachings, even your face. I had to read, again, all the books. I remember only the feelings of love, and so I use this method to do dhyan. I would like to know if it is okay? I think that is the best thing to happen – where we can only live in love, and we can only remember love. So that is the best thing to happen. There’s nothing else to remember in this world. So just focus on your meditation and experience that love within, and His grace will always be there. Baba Ji, I find myself in a situation where I pretend to be interested by the objects of this world. I feel that I am done with this creation. I’d like to experiment something else. My concern is that what truly and deeply interests me is divine love, but not really meditation. I do meditate on (out of) duty instead of love. Sometimes, I feel that this love is so near, and that I could be a good disciple. I have a block – something that prevents me to feel this love. Lord, help me to be the disciple that I would like to be. You’re absolutely right – love is the essence of our being. And unless we don’t feel and experience that love, we will not be able to reach our goal in spirituality. But the question arises: how do you feel that love? Now, it’s not that somebody is going to give you love. It’s not that somebody has to teach you love. Love is there – it’s within you. You have to experience it. And the way, the platform through which we experience it is our meditation. So initially, yes, it seems very random, monotonous. But if we keep on doing it, eventually you will start feeling the bliss from within. And that bliss then creates that yearning and that pull to reach the goal. 

ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា មានសំណួរមួយ សួរជំនួសឲ្យ ស្រ្តីម្នាក់ គាត់សួរថា ខ្ញុំកូណាមានជំងឺភ្លេចភ្លាំងស្មារតី cognitive disorders គឺភ្លេចឈឹងតែម្តង ភ្លេចអស់សូម្បីធម៍ទេសនា សូម្បីតែ មុខមាត់ព្រះគ្រូ ក៍ភ្លេចដែរ  ខ្ញុំកូណាត្រូវតែអានឡើងវិញទាំងអស់ គ្រប់សៀវភៅ អ្វីដែលខ្ញុំកូណានឹកឃើញមានតែមួយគត់ គឺមានអារម្មណ៍ថា ស្រលាញ់ ដូច្នេះ ខ្ញុំកូណាក៍ប្រើវិធីសាស្រ្តនេះ ដើម្បីធ្វើការ សមាធិ  dhyan ខ្ញុំកូណាចង់សួរថា ធ្វើអីចឹងបានដែរឬទេ? ញោម អាត្មាភាពគិតថា នេះជាការប្រពៃណាស់ ដែលកើតមានរឿងបែបនេះ គឺ ក្នុងស្ថានភាពមួយដែលយើងអាចរស់នៅបានអាស្រ័យលើតែសេចក្តីស្រលាញ់តែមួយមុខប៉ុណ្ណោះ ជាស្ថានភាពដែលយើងនឹកឃើញតែ​សេចក្តីស្រលាញ់ ដូច្នេះ នេះជារឿងល្អប្រពៃណាស់ ញោម។ ក្នុងលោកនេះ អត់មានអ្វីដែលត្រូវ នឹកឃើញទេ ដូច្នេះ គឺមានតែ ផ្ចង់អារម្មណ៍ផ្តោតលើការតាំងសមាធិ និងការ ទទួលបាននូវសេចក្តីស្រលាញ់ចេញពីក្នុងខ្លួន នោះ ព្រះមេត្តាធម៍នៃទេវតា គឺមានជានិច្ចនិរន្ត។ ព្រះក្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណានៅមានរឿងមួយទៀត គឺឥលូវនេះ ខ្ញុំកូណាជូបប្រទៈនូវ ការចូលចិត្តចាបអារម្មណ៍ជាមួយ សម្បត្តិលោកិយ ខ្ញុំកូណាចាប់អារម្មណ៍ថា ដូចជា កើតមក ចេះតែស្រលាញ់ចង់បានរបស់លោកិយ ចេះតែមានចិត្តចង់សាក ចង់ប្រើរបស់ណាដែលថ្មី មិនទាន់់ដែលបានប្រើ ជាបញ្ហាខ្ញុំកូណាគឺមានចិត្តស្រលាញ់ទេវតា ស្រលាញ់ព្រះសច្ចៈណាស់ តែគ្មានចិត្តធ្វើសមាធិបែប ស្រលាញ់ទេវតាសោះ ។ ខ្ញុំកូណាធ្វើសមាធិបែបស្រលាញ់សម្បត្តិលោកិយ ជាជាងស្រលាញ់ទេវតា ។ ជួលកាលគិតថា សេចក្តី​ស្រលាញ់ទេវតានោះជិតបានសម្រេច កាន់តែកៀក និងអាចក្លាយជាសាវគ្គដ៍ល្អម្នាក់ រួចភ្លាមៗបែរជានឹកឃើញសម្បត្តិលោកិយទៅវិញ រួចហើយខ្ញុំកូណាក៍បិទវាចោល block ដើម្បីកុំឲ្យមានការរំខានដល់សេចក្តីស្រលាញ់ចំពោះទេវតា។ ព្រះគ្រូ សូមព្រះគ្រូ ជួយខ្ញុំកូណាផង ជួយខ្ញុំកូណាក្លាយជា សាវគ្គល្អ មានសេចក្តីស្រលាញ់ចំពោះទេវតា ។ ញោម ញោម ធ្វើបែបនេះជាការត្រឹមត្រូវ ល្អណាស់ សេចក្តីស្រលាញ់គឺជាធាតុសំខាន់ណាស់សម្រាប់មនុស្សលោក ទាល់តែយើងមានសេចក្តីស្រលាញ់សិន ទើបយើងអាចសម្រេចបាន មគ្គផលក្នុងផ្លូវព្រះធម៍។ តែបញ្ហាមួយវាកើតឡើងមក សួរថា​ តើញោមគិតឃើញបែបណាចំពោះស្រលាញ់ ? គឺគ្មានអ្នកណាគេផ្តល់ សេចក្តីស្រលាញមកឲ្យយើងទេ គ្មានអ្នកណាគេបង្រៀនយើងពី​សេចក្តីស្រលាញ់ទេ សេចក្តីស្រលាញ់មានស្រាប់នៅទីនេះ គឺនៅក្នុងខ្លួនមនុស្សយើង យើងត្រូវតែមានបទពិសោធន៍ អំពីសេចក្តីស្រលាញ់។  តាមរយៈការតាំងសមាធិ គឺនឹងនាំយើងបានជួបផ្ទាល់ មានបទពិសោធន៍អំពីសេចក្តីស្រលាញ់នេះ ។ ជាធម្មតា ពិតណាស់ ជួនមានសេចក្តីស្រលាញ់ ជួលកាលគ្មាន គឺជារបៀប random ជារបៀបឯកតាលេខ ១ ឬ លេខ ២ monotonous តែបើសិនជាយើង រក្សាឲ្យបាននូវ សេចក្តីស្រលាញ់បែប ភ្លឹបភ្លែតនេះ យូរៗទៅយើងមានអារម្មណ៍ថា ដូចជាមានព្រះពរពីទេវតា ចេញពីក្នុងខ្លួន  ហើយពរទេវតានោះឲ្យជា មគ្គផល ចេញមកក្រៅ yearning និងនាំយើងសម្រេចតាម គោលបំនងជាសេចក្តីប៉ងប្រាថ្នា ។

Q & A @ N10= 12:53

Baba Ji, we know more or less that love exists. And for many of us, it’s a mere concept. First, it’s a desire, a need of the mind. And eventually, it is the soul merging into the Shabd. But in between, we are torn between a huge inner joy, and the painful complaint of the soul that wants to reach its Source as soon as possible. Could you explain us, why this process is, in the meantime, joyful and painful? Is it the expression of love? Sister, we are here to learn. Life is a learning process. Now, every day is not a sunny day. Sometimes it is cloudy; sometimes it starts raining. And that’s how life is going to be. We have to experience the different aspects of life to come to a level of maturity to appreciate. Now, as I said earlier, nobody can give you love – love is there. But, we have reduced love to something very physical, you see? So, unless we don't go beyond the physical into the spiritual... Where the physical is concerned, there will be ups and downs. Where the spiritual is concerned, then we taste the purity and love in its true essence, which will be very uplifting. 

ព្រះគ្រូបាបាជី បើទោះបីជាតិចឬច្រើន យើងពិតជាបានដឹងថាមាន សេចក្តីស្រលាញ់ សម្រាប់ពួកយើងភាគច្រើន មានទស្សនៈផ្សេងៗគ្នាលើរឿងនេះ ដំបូងពូកគេយល់ថា សេចក្តីស្រលាញ់គឺជា ចំណង់ចូលចិត្ត ជាតម្រូវការរបស់ចិត្ត  ដែលតាមការពិតទៅ នោះគឺជារំលាយចូលនៃ ព្រលឹងមនុស្សជាមួយ ព្រះធម៍ តែក្នុងពេលជាមួយគ្នា យើងជួបរឿង ២ ដែលទី ១ គឺការសប្បាយ និង ទី២ គារឈឺចាប់សោកសង្រេងដោយសារព្រលឹងចង់រំលាយចូលជាមួយ ទេវតាឆាប់ៗពេក ព្រះព្រះគុណជាម្ចាស់ ជួយបកស្រាយ ពន្យល់ផងចុះ ហេតុអ្វីបានជាមានភាពរីករាយផង និង ទារុណ ផងបែបនេះ? តើនេះជា ចំហាយភាពចេញមកពី សេចក្តីស្រលាញ់? ញោម ស្រី មនុស្សលោកកើតមកលើផែនដីនេះដើម្បីរៀនសូត្រ ជីវិតមនុស្សគឺជាដំណើរការនៃការរៀនសូត្រ ។ រៀងរាល់ថ្ងៃនេះ មិនមែនសុទ្ធតែជាថ្ងៃដែលមេឃបើកថ្ងៃ ក្តៅស្រឡ់ះឡើយ ជួលកាលមេឃរកកល់ភ្លៀង ជួលកាលមេឃមានពពកខ្មៅបាំងជិត ជួលកាលមេឃភ្លៀង នេះជាអ្វីដែលឆាកជីវិតមនុស្សយ់់ងមានលំនាំដូចគ្នាអីចឹងដែរ។ យើងត្រូវតែទទួលយក បទពិសោធន៍ទាំងអស់នេះទុកជីវិតដែលមានស្ថានភាពខុសៗគ្នា មានឡើង មានចុះ។ ដូចដែលអាត្មាភាពបានទូលមុនស្រាប់ថា គ្មានអ្នកណាគេផ្តល់សេចក្តីស្រលាញ់ឲ្យយ់ើងទេ សេចក្តីស្រលាញ់មាននៅទីនេះ តែយើងត្រូវតែ កាន់បន្ថយខ្លះៗនូវសេចក្តីស្រលាញ់ (កាត់ទុក្ខ) គឺលុះត្រាយើងទៅផុតពី ពីរឿងអាណាចក្រ ទៅដល់ ពុទ្ធចក្រ ដោយសារថា អាណាចក្រមានរឿងល្អ រឿងអាក្រក់ រាសីឡើង រាសីចុះ ចំណែកនៅខាង ពុទ្ធចក្រវិញ គឺ ស្អាត​បរិសុទ្ធ មានសេចក្តីស្រលាញ់ពិតៗជាសច្ចៈ ដែលជារឿង វិសុទ្ធល្អណាស់។

Q & A @ N11= 14:40

Radha Soami, Baba Ji. I have a problem with my teeth. My doctors have told me that the best option is to get dental implants made of cow bone. Please tell me what I should do. Should I get this done or not? These days, there are many alternatives. You don’t necessarily have to use cow bone. These days, you can get everything artificially made. Yes, other options do exist, but the doctors say they aren’t as successful. Look, no matter what, it is the Lord who will look after us – doctors are just fulfilling their duty. We shouldn’t ever do anything that causes pain to others or adds to our karmic load. Success and failure are in the Lord’s hands. So, use the other alternative. We shouldn’t do anything like this. Okay, Baba Ji. 

ព្រះគ្រូបាបាជីខ្ញុំកូណាមានបញ្ហា ធ្មេញ គ្រូពេទ្យធ្មេញគាត់ប្រាប់ខ្ញុំកូណាត្រូវតែដាំបង្គោលធ្មេញឡើងវិញ គឺដាំបង្គោលធ្វើជា ឆ្អឹងគោ។ សូមព្រះគ្រូ ជួយជា ពុទ្ធឪវាទថា ខ្ញុំកូណាត្រូវសម្រេចចិត្តបែបណា? តើខ្ញុំកូណាត្រូវតែដាំបង្គោលធ្មេញឬ អត់?  ញោម សព្វថ្ងៃនេះ ពេទ្យគេមានរបស់របរសម្រាប់ជំនួសធ្មេញច្រើនណាស់  ញោមមិនចាំបាច់ត្រូវតែប្រើ ឆ្អឹងគោ យកមកធ្វើជាបង្គោលធ្មេញទេ គេអាចមាន ធ្មេញ សិប្បនិម្មិតជាច្រើនបែប។ ជាការពិតហើយ គ្រូពេទ្យណែនាំធ្មេញជំនួស តែ វិធីនេះ មិនជោគជ័យទេ មិនថា យើងមានរឿងអ្វីទេ គឺទេវតាទេជាអ្នកតាមជួយថែរក្សាយើង គ្រូពេទ្យគាត់គ្រាន់់តែបំពេញ តាមតួរនាទីរបស់គាត់។ យើងមិនត្រូវធ្វើអ្វីណាមួយដែលនាំឲ្យ អ្នកផ្សេង សត្វលោកផ្សេងមានការឈឺចាប់ទេ ឬ មិនត្រូវបង្កើត កម្មា បន្ថែមឡោះយ។ ជោកជ័យក័ដោយ បរាជ័យក៍ដោយ គឺស្ថិតក្នុង ដៃ ព្រហស្ប របស់ ទេវតា ដូច្នេះ ចូរញោមប្រើ បង្កោលធ្មេញជំនួសណាមួយផ្សេងពី ឆ្អឹងគោ យើងមិនត្រូវ ប្រើរស់នេះទេ។ ចាស កូណា ព្រះគ្រូបាបាជី ។

Q & A @ N12= 15:40

Radha Soami, Baba Ji. Thank you. Thank you so much for being here with us today. Thank you. In the video number 70 on YouTube, you say that if we have the habit of repeating the simran with the tongue, we should get into the habit of the mind doing it. So, my question is, how can we do that? Is it in our hands? It’s not in our hands. We are creatures of habit. Initially, we will repeat it with the tongue. Over a period of time, the mind will pick it up. Till we are repeating with the tongue, there will be other distractions. But once the mind picks it up, then the mind will get more focused. So, it’s a natural process that will happen. It’s not something that we can do. So, we don’t have to force anything. Don’t force. Just naturally, let it pick it up. Okay. Thank you so much, Baba Ji. Thank you 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី សម្រាប់វត្តមានព្រះគ្រូបាននៅជាមួយយើងខ្ញុំនៅថ្ងៃនេះ ព្រះគ្រូ បាបាជី នៅក្នុងវីដេអូ លេខទី ៧០ នៅ Youtube ព្រះគ្រូ ទូលថា យើងត្រូវតែធ្វើទំលាប់គឺប្រើមាត់ ប្រើអណ្តាតយើងភាវនាធម៍ដដែលៗពេលតាំងសមាធិ ធ្វើបែបនេះរហូតក្លាយជាទំលាប់ ដើម្បីឲ្យចិត្តវាបានមានទំលាប់បែបនេះដែរ។ ជាសំណួរខ្ញុំកូណាសូរថា យើងធ្វ់ើដូចម្តេចទៅ វាអាស្រ័យលើដៃយើង ឬ មិនមែនស្ថិតនៅក្នុងដៃយើងទេ? ញោម រឿងនេះ គឺយើងជាអ្នកបង្កើតទំលាប់ យូរៗទៅយើងអាចសូត្រធម៍ដោយប្រើមាត់ យូរៗក្លាយជាទំលាប់ ហើយចិត្តវាចាប់បាន​ បើសិនណាយើងមិនប្រើមាត់សូត្រធម៍ ភាវនាធម៍ទេ នឹងមានបញ្ហាណាមួយចូលមករំខាន តែ​ដោយសារ ចិត្តវាផ្ចង់ស្តាប់ធម៍ ពេលនោះចិត្តវាមូល មិនហោះហើរ នេះជារឿងធម្មតាៗជារឿងមានពីធម្មជាតិ រឿងនេះមិនមែនជារឿងងាយស្រួលធ្វើទេ ដូច្នេះ បានជាមិនត្រូវធ្វើដោយបង្ខំពេកទេ គឺធ្វើតាមសម្រូល មួយៗ ដើម្បីឲ្យចិត្តចាប់បាន កូណាព្រះគ្រូ សូមអរព្រះគុណព្រះគ្រូ ។

Q & A @ N13= 16:40-20:00

Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, my first question is, in my college, everyone drinks and almost everyone eats non-vegetarian and maybe I'm the only one who is non-drinker and vegetarian. So sometimes it becomes… sometimes I feel lonely, and I feel left out because other people are going to bars and pubs. Whereas I am sitting in my room alone without the support, without anyone helping me. So what should I do in this situation? By nature, our mind is very calculative, right? Everything comes into a calculation. Now, look at it this way, that they are having fun, but if tomorrow they have to pay the price of that, what have you gained? You know? Now, if I lose… (control), on one side, we want to control the mind, on the other side, with these intoxicants, the mind is going totally haywire. So isn't it counterproductive? Right, absolutely. Maybe at this time, you'll have to make a little bit of a sacrifice. But you will see eventually, the benefit of that will come to you. Yeah. So, but sometimes what I do is, I start deceiving people. I hold the empty beer and just mingle with them. But I don't drink, I'll never drink, I promise you. But do you think, is this deception right? Or should I just tell them … No, that doesn’t make a difference, that doesn't make a difference. They will always need somebody who hasn’t drunk to take them home also! So you play that role of taking them home and seeing that they are tucked up in their beds! Okay. I have one more little question. So, you always say in your satsangs that God has sent us just like our ... Just as our parents send us abroad to study, the Lord has also sent us here. There is always a purpose. So the Lord has also sent us here for a purpose. So, what is that purpose? Is it to be happy and content? Or to be sad and always yearn for the God? What is better? Not to be sad; it is to be happy. But we've construed our own… we have our own perspective of that happiness. By getting drunk and making a fool out of ourselves, that is not being happy, that's being a total idiot! Happiness is what you're going to get from within you. The purpose of life is that He has sent us here to learn, what it means to be human. This word human being is actually ‘being human.’ So the moment you realize what it means to be human, the next step to Godliness will happen automatically. Okay, so it's better to be in His ... Please let me serve you my whole life. And do you think it’s … Stay in His will and be a good human being. Okay, Baba Ji. Thank you so much.

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី សំណួរដំបូងរបស់ខ្ញុំកូណា គឺថានៅក្នុងថ្នាក់រៀនខ្ញុំកូណា មានអ្នកផឹកស្រា និង ហូបសាច់ និយាយរួមសឹងតែទាំងអស់ មានតែ ខ្ញុំកូណាម្នាក់គាត់ដែលមិនផឹកស្រា និងជាអ្នកហូបបួស ជួលកាលខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ដូចជា ឯការណាស់ កណ្តោចកណ្តែងណាស់ ដោយសារពួកគេចេញទៅចូលបារ ចូលក្លិបអស់ៗ ទុកឲ្យខ្ញុំកូណានៅអង្គុយក្នុងថ្នាក់រៀនតែម្នាក់ឯង គ្មានអ្នកគាំទ្រ លើកទឹកចិត្ត បើខ្ញុំកូណាមានស្ថានភាពបែបនេះ តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េច? ញោម ជាធម្មតា ចិត្ត មនុស្សយើង គឺមានការគណនា (បូកដកគុណចែក) ណាស់ តែមែនទេ? អ្វីៗទាំងអស់ សុទ្ធតែត្រូវបាន ឆ្លងកាត់ការគណនា ឥលូវយើងមើលទាំងអស់គ្នា ថ្ងៃនេះពួកគេសប្បាយ ក្អាកក្អាយណាស់ តែថ្ងៃស្អែកមក ដល់ ពួកគេត្រូវតែ ទូទាត់សងវិញ សួរថា យើងនៅសល់ ចំណេញបានអ្វី? យើងឃើញទេ ចិត្ត មាន ២ ទីមួយ ចង់ទៅតាមគេ ទី២ យើងអាចគ្រប់គ្រងចិត្តបាន គឺមិនទៅតាមគេ  ពេលនោះ ចិត្តមានការច្របូកច្របល់ ចិត្តប្រៀបដូចខ្សែភ្លើង ថាត្រូវចម្លងភ្លើង ឬ មិនចម្លងភ្លើង? ត្រូវណាស់ ពេលនេះ ញោមទទួលបាន ផលតិចតួចមែន តែថ្ងៃក្រោយ ញោមពិតជានឹងទទួលបានផលច្រើនពីការ តាំងចិត្ត សម្រេចចិត្តរបស់ញោមនាពេលនេះ ។ ពិតជាពិបាកណាស់ ព្រះគ្រូ ជួលកាលខ្ញុំកូណាបង្ខំចិត្ត លើកស្រាបៀមក ផឹកដែរ តែខ្ញុំកូណាមិន លេបចូលពោះទេ គឺខ្ញុំកូណាសច្ចាថាមិនផឹកជាដាច់ខាត​ ខ្ញុំកូណា សូមស្បថ ធានា ។ តែ ព្រះគ្រូ ធ្វើបែបនេះ គឺជា​ បោកបញ្ឆោត  ឬ ជាការក្លែងភេទ មួយដែរ Deception មែនទេ ?ទេ ញោម នេះមិនដូចគ្នាជាមួយការ បោកបញ្ឆោត ឬ ក្លែងភេទអ្វីទេ ដោយសារ ពួកគេស្រវឹង ពួកគេក៍ត្រូវការមនុស្សម្នាក់ដែលមិនស្រវឹង ដ់ើម្បីនាំពួកគេត្រឡប់ទៅផ្ទះ ទៅដាក់ដល់លើគ្រែដេក ! បាទ ព្រះគ្រូ។

ខ្ញុំកូណានៅមានកូនសំនួឬតួចមួយទៀត ដូចដែលព្រះគ្រូ តែងតែទេសនាទូលថា អ្នកធ្វើធម៍ដូចជាពូកយើង គឺសុទ្ធតែទេវតាបញ្ជូនចុះមក វាប្រៀបដូចជា ឪពុកម្តាយ បញ្ចូនកូនទៅបរទេសដើម្បីសិក្សារៀនសូត្រ ទេវតា ក៍ទ្រង់បញ្ជូនយើងមកទីនេះដែរ បើអីចឹងទេវតាបញ្ជូនមក សុទ្ធតែមានគោលបំណង ​Purpose ត់ើអ្វីទៅជាគោលបំណង ជាប្រាថ្នាទេវតា ? តើទេវតាបញ្ជូនយើងមកដើម្បីយើង សប្បាយ ? រីករាយ? ឬ មួយមក យក ទុក្ខកង្វល់ ? ឬ ដើម្បីឲ្យយើងគិតដល់ ទេវតាទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ ? ញោម មិនមែន បំណងទេវតាឲ្យយើង មានការព្រួយ ពិបាកចិត្តទេ គឺដើម្បីឲ្យយើងបានសប្បាយ តែ រឿងហ្នឹង យើងបង្កើតដោយខ្លួនឯង គឺ យើងមានការស្រម៉ៃ ចង់បានការសប្បាយមួយដែល ល្អសមសម្រាប់យើង គឺថាយើង ផឹកស្រា ផឹកគ្រឿងស្រវឹង ធ្វើរឿងឆ្កួតៗ ការនេះ មិនមែនដើម្បីឲ្យខ្លួនបានសប្បាយទេ គឺធ្វ់ើឲ្យ ឆ្កួតសុទ្ធ total idiot!តែម្តង ។ ការសប្បាយ គឺសំដៅថាការសប្បាយចេញពី ខាងក្នុងខ្លួន គោលបំណងនៃជីវិតគឺអីចឹង គឺសប្បាយចេញពីក្នុងខ្លួន។ ទេវតាបញ្ជូនយើងមកគឺដើម្បីរៀនសូត្រ គឺរៀនសូត្រធ្វើជាមនុស្សលោក ។ ពិភពលោកនេះ គឺសម្រាប់មនុស្សលោកនេះឯង។  ដូច្នេះជាដំបូង យើងត្រូវដឹងខ្លួន ទទួលស្គាល់ថាយើងជាមនុស្សលោក បន្ទាប់ជាជំហានទី ២ គឺ កា្លយទេវតា ឬ មនុស្សទេព នោះយើងនឹងរីករាយជាស្វ័យប្រវត្តិ ។ អូខេ គូណា ព្រះគ្រូ ដូច្នេះ យើងត្រូវសប្បាយ រីករាយក្នុងនាមទេវតា ។ សូមព្រះគ្រូនៅជាមួយយើងខ្ញុំទាំងអស់ជានិរន្តតទៅ អស់មូយជីវិត ។ ចម្រើនពរ ញោម សូមរស់នៅក្នុង ឆន្ទះ ក្តីប្រាថ្នាទេវតា និងធ្វើជា មនុស្សលោកក៍ល្អ។ គូណាព្រះគ្រូ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ៕

Q & A with GSD 104

Q & A with GSD 104 ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ២១ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៤ ( ២១ នាទី)

 Q & A @ N 1=...... 00...41...

 

Radha Soami, Baba Ji. My question is that are we marked for initiation when we are born or does it depend on our family background or our values? No, no. It doesn’t depend upon your family or anybody. Initiation is for the individual soul. When people come to me, if somebody tells me that his parents are satsangis, or his parents would like it, I would reject him. I’m not concerned about the parents, I’m concerned about what you want. So this is a call that you have to take. Thank you, Baba Ji. Radha Soami. 

សូមក្រាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរថា មនុស្សយើង ត្រូវទេវតា ចារ មកថា អ្នកណាត្រូវបានបួស ឬ ថា អាស្រ័យតាមប្រវត្តិគ្រួសារ ឬ តម្លៃមុខមាត់គ្រួសារ? ទេ ទេ ញោម រឿងនេះ មិនអាស្រ័យ​លើស្ថានភាពក្រុមគ្រួសារ ឬ លើមនុស្សណាម្នាក់ទេ។ ការបំបួស គឺគេបំបួសមនុស្សដើម្បីផលប្រយោជន័ឲ្យព្រលឹង នៃ បុគ្គលនោះ កាលណាមានមនុស្សណាម្នាក់មករកអាត្មាភាពបំបូស  បើសិនជាមានអ្នកណាគេ ប្រាប់អាត្មាថា គ្រួសារគាត់ជាគ្រួសារអ្នកបួស ឬ មួយគ្រួសារគាត់ចូលចិត្តចង់ឃើញកូនបួស នោះ អាត្មានឹង ទំទាស់មិនទទួលយកបួសទេ អាត្មាមិនឲ្យតម្លៃលើឪពុកម្តាយទេ អាត្មាចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងតែ ទៅលើ សាមីខ្លួនចង់បួស។ នេះជាចំណុចដែលត្រូវទទួលយកឲ្យមកចូលបួស។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A @ N 2= 02...21...

How to become a good Christian Radha Soami, Baba Ji. From my background, I’m been brought up as a Christian and I wanted to ask if the teachings to the perfect path are different from what I have been taught since childhood? No, sister. Please advise. No, no. You don’t have to change your religion. Please follow your religion. But how do you become a good Christian? You see, so we have to practice whatever is taught to us. Not just keep on reading the Bible, but to follow it in letter and spirit. What does the Bible say? Bible says, “Be ye doers of the Word.” The Word is Shabd. So Bible is also saying the same thing. The New Testament, how does it start? “In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.” Now if you translate that Word into the Indian language, “In the beginning was the Shabd, and the Shabd was with God, and the Shabd was God.” It’s the same thing. So there is no distinction. We should learn. The idea of Sant Mat is, that it should make us better Christians. Whichever religion you are born in – better Muslims, better Hindus, better Sikhs. In essence, better human beings. I don’t want anybody to change his religion. But I want them to go deep into it and practice it rather than on a superficial level. Thank you. Radha Soami.

Q & A @ N 3=...... 02...23

 Radha Soami, Baba Ji. These days there's a lot of information going around like it's an information boom. We are living in the information boom era. And now lot of information comes across on behavior towards animals, in terms of cruelty with the dairy industry. And being a vegetarian, I have now recently been fighting with myself. And I would like to become a vegan, and I would like to practice being a vegan. And it's hard as, from childhood I have been a vegetarian, taking milk products. Do you think its time for us to maybe try to shift towards veganism. As you know, what the cows go through. No no, I am in total agreement with you. That whatever we are now seeing in the media, that is what is being done, then we should avoid milk. But if you see in our country like India, the cow is very revered. They treat the cow as a mother. Okay, so I am not going to generalize on it but definitely if the animal has been mistreated or it is being commercialized – yes! We should think twice before taking milk. And sorry, do you see a future where, all of us – Radha Soami – will be vegan? Anytime in the near future? Well, I mean whatever you think is wrong, you should avoid anyway. Why should somebody has to … why should anybody have to stipulate it to you. I mean, nobody can lay out everything for you. So the idea is not to hurt anybody. And when you say hurt anybody, it means animals also. So if people are taking advantage, that should be stopped. Thank you, Baba Ji.

ជាប្រធានបទទី ២ នេះ និយាយអំពីថា ធ្វើដូចម្តេចក្លាយជាមនុស្សគ្រឹស្ទៀនល្អ? សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា កើតមកក្នុងក្រុមគ្រួសារអ្នកកាន់សាសនាគ្រឹស្តិ ខ្ញុំកូណាមានសំណូរទាក់ទង់ធម៍ទេសនា បើសិនជា មានការបង្រៀនធម៍ខុសគ្នា ធៀបជាមួយអ្វីដែលខ្ញុំកូណាបានចេះដឹងតាំងពីនៅក្មេងៗមក ? ទេ ញោម ស្រី គ្មានការខុសគ្នាទេ គ្មានការទាមទារឲ្យញោមស្រីផ្លាស់ប្តូរសាសនាទេ ចូរញោមស្រី​នូវបន្តសាសនាញោមស្រីដដែល តែ សួរថា តើធ្វើម៉េចឲ្យញោមស្រីក្លាយជាមនុស្សកាន់សាសនាគ្រឹស្តិ បានល្អ?  ដើម្បីក្លាយជាមនុស្សល្អ យើងត្រូវតែ យកធម៍ទេសនាដែលបង្ហាត់បង្រៀនមកអនុវត្តន៍ដោយផ្ទាល់  គឺមិនមែនគ្រាន់តែ អាន ព្រះគម្ពីរប៉ុណ្ណឹងគ្រប់គ្រាន់ទេ តែត្រូវធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះគម្ពីរចែង អ្វីដែលមានក្នុងខ្លឹមសារព្រះគម្ពីរ តើព្រះគ្រូគម្ពី Bible និយាយអំពីអ្វី ? គឺព្រះគម្ពីរចែងថា “But ye doers of the Word.” មានន័យថា គ្រឹស្តិសាសនិកមិនគ្រាន់តែចេះដឹងបានឮពី ព្រះធម៍ ឡើយ ត្រូវប្រតិបត្តិតាមព្រះព្រះធម៍ ។ វើត គឺជា ព្រះធម៍ គឺជា ព្រះសព្វ ដែលនៅក្នុង ព្រះគម្ពីរ Bible គឺមានចែងដូចគ្នា ចុះនៅក្នុង ព្រះធម៍ថ្មី មានចែងថាដូចម្តេចដែរ? គឺមានចែងថា ពីដំបូងឡើយ មានព្រះធម៍ ដែល ព្រះធម៍ នៅជាមួយ ព្រះ ឬទេវតា ហើយព្រះធម៍ គឺជា ទេវតា ឬ ព្រះ ។ ឥលូវ បើសិនជាយើង បកប្រែ ព្រះវើត/ ព្រះធម៍ នេះជា ភាសាឥណ្ឌា  នោះគឺថា ដំបូងឡើយ មានព្រះសព្វ ដែលព្រះសព្វ នៅជាមួយព្រះ ព្រះសព្វ គឺជា ព្រះ  គឺវាដូចគ្នាទាំងអស់ គ្មានចំណុចណាមួយខុសគ្នាទេ ។ គឺយើងត្រូវតែរៀនសូត្រ យោងតាមទ្រឹស្តី ព្រះសុទ្ធ មាគឺា គឺយើងត្រូវធ្វើខ្លួនឲ្យក្លាយជាគ្រឹស្ទៀនដ៍ល្អ មិនថា ញោម កើតក្នុងសាសនាណាមួយទេ បើកើតមកក្នុងសាសនាឥស្លាម គឺឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អក្នុងឥស្លាម បើជាហិណ្ឌូគឺឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អក្នុង ហិណ្ឌូ បើជាសាសនាសិក្ខា គឺឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អក្នុងសាសនាសិក្ខា ជាសំខានគឺក្លាយជាមនុស្សល្អ អាត្មាភាព មិនចង់ឲ្យអ្នកណាម្នាក់ផ្លាស់ប្តូរសាសនាឡើយ តែមានតែប្រាថ្នាឲ្យគេទាំងឡាយចូលសិក្សាស៊ីជម្រៅ និង ប្រតិបត្តិតាមសាសនា ជាជាងគ្រាន់តែ រៀនលំៗ សើរ superficial level គូណាព្រះគ្រូ​សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ៕

Q & A @ N 4=...... 04...25

 How to know the limit -- Radha Soami, Baba Ji. My question is: How can we know the limit, where we need to step back from emotionally draining relationships? Sometimes, we feel like we are giving our best in relationships, in the house and in everywhere, you feel like you're just doing your best, but it just doesn't seem to be enough. You don't seem to be doing enough. How do we know, when to step back and to just maintain our sanity? Your sanity will come from you fulfilling what you are supposed to do, not from the other person. Never give anybody that power that your happiness depends upon him or her, okay? Your future, your happiness is in your hands. So you ... It takes two hands to clap, you can't clap with one hand. So each one of us should fulfill our responsibilities. Stop relying on the other person for your happiness. If you fulfill your responsibilities and you are in control of your mind, you will get that peace of mind and happiness. We've made ourselves dependent upon everything on others, that's why we are suffering. Good day, Baba 

ប្រធានបទនៃសំណួរទី ៤ តើធ្វើដូចម្តេចដឹងអំពី ភាពទន់ខ្សោយ សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី តើមនុស្សយើងធ្វើម៉េចទើបដឹងថា ខ្លួនទន់ខ្សោយ? ធ្វើម៉េចយើងដឹងថា ត្រូវកសាងទំនាក់ទំនងផ្លូវអារម្មណ៍​ឲ្យខ្លាំងឡើងវិញ ដោយសារពេលខ្លះយើងគិតថាយើងបានប្រឹងប្រែងណាស់ដើម្បីបង្កើតទំនាក់ ទំនងល្អក្នុងគ្រួសារ ក្នុងផ្ទះ និងគ្រប់ទីកន្លែង តែវាដូចជាគេថា ខ្លួនឯងប្រឹងណាស់ដែរ នូវតែមិនគ្រប់គ្រាន់ល្មមអាចឲ្យគេដឹងថាយើងប្រឹង។ ញោម រឿងនេះ គឺ ញោមដូចជាមិនខំប្រឹងប្រែងល្មម សម នូវឡើយទេ ធ្វើម៉េចបានជាយើងដឹង ពេលញោម ត្រឡប់ទៅរកស្ថានភាពដើមឡើងវិញ គឺញោមកំពុងតែ រក្សានៅ អនាម័យ។ អនាម័យវាដូចជាញោមបោសសំអាតលាងសំអាតលើកន្លែងណាមួយដែលញោមចង់ឲ្យវាស្អាតកន្លែងហ្នឹង មិនមែនជាកន្លែងណាមួយដែលញោមធ្វើដើម្បីបំពេញចិត្តអ្នកដ៍ទៃទេ ញោមមិនត្រូវប្រឹងប្រែងដើម្បីបំពេញចិត្តអ្នកដ៍ទៃទេ ដើម្បីអ្នកដ៍ទៃគេសប្បាយចិត្តទេ ពិតមែនទេ? អនាគតញោម ការរីករាយសប្បាយនានា គឺស្ថិតនៅក្នុងដៃញោម ដូច្នេះ ញោម យកដៃទាំងពីរ ទះផ្គុំចូលគ្នា គឺយកដៃម្ខាង​ទះជាមួយដៃ ម្ខាងទៀត បើសិនជាញោមបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួនឯង គឺ ញោម ជាអ្នកគ្រប់គ្រងចិត្តខ្លួនឯង នោះញោមមានសន្តិ ជាសេចក្តីស្ងប់ក្នុងចិត្ត សប្បាយក្នុងចិត្ត យើងត្រូវបំពេញអ្វីៗដែលយើងចង់បានជាជាងបំពេញចិត្តអ្នកដ៍ទៃនាពេលកន្លងមក នេះជាអ្វីដែលនាំឲ្យមានការឈឹចាប់ កូណាព្រះគ្រូ ជំលាបលាព្រះគ្រូ ។

Q & A @ N 5=...... 05...41

 Thank you for this wonderful opportunity. Baba Ji, you have mentioned earlier in context, that let one’s faith not be tested. Then, Baba Ji, why test a weak but ardent disciple’s faith to such an extent, Baba Ji, that the person deviates from the path? He never tests us because we can never pass. He will never test us. But, we know what is right; we know what is wrong. You tell a child, “The fire is hot, stay away from it.” The child insists on putting his hand in the fire! It’s going to burn, isn’t it? “As you sow, so you shall reap.” Whatever we are going through, is the result of our own actions. It is not that somebody has put us in a situation, we put ourselves in the situation. And then we have to take the consequences. Yeah. And Baba Ji, as fellow satsangi, how would you advise us to bring back that person on the fold? Not being nagging or overbearing on that person, Baba Ji? No, never discuss these things. Just create a wonderful atmosphere. Create a harmonious atmosphere around them and leave it up to them. Because these are not by discussion. It is by example and by experience. Thank you so much, Baba Ji. And help me to complete my duty towards you to my best ability, Baba Ji. Thank you. 

ព្រះគ្រូបាបាជី សូមអរគុណជាអនេកណាស់សម្រាប់ឪកាសមួយនេះ  ព្រះគ្រូ ៗ ធ្លាប់ទូលថា ទាក់ទងជាមួយ ប្រធានបទមួយនេះ កាលពេលកន្លងមកថា ចិត្តជ្រះថ្លារបស់អ្នកណាម្នាក់គឺមិនចាំបាច់ធ្វើតេស្តសាកល្បងទេ ព្រះគ្រូ បាបាជី ហេតុអ្វី ការធ្វើតេស្តដើម្បីរកចំណុចខ្សោយ បែរជាមិនចាំបាច់វិញ សម្រាប់ការធ្វើតេស្តលើសទ្ធាជ្រះថ្លារបស់សាវគ្គ។ ញោម ទេវតា មិនដែលសាកល្បងចិត្តជ្រះថ្លារបស់មនុស្សទេ ព្រោះទេវតាដឹងថា មនុស្សគឺមិនអាចធ្វើតេស្តជាប់សោះឡើយ តែមនុស្សយើងដឹងដោយខ្លួនឯងថា អ្វីជាការត្រឹមត្រូវ? អ្វីជាការខុសឆ្គង? ឧ ដូចជាយើងប្រាប់ទៅកូនៗថា ភ្លើងក្តៅណាស់ កុំចូលជិតភ្លើង ពេលនោះ កូនៗ មិនហ៊ានលូកដៃចូលភ្លើងទេ វាខ្លាចរលាកភ្លើង យើងឃើញទេ យើងទទួលផលមកវិញ នូវអ្វីដែលយើងបានសាង បានធ្វើ  គឺយើងបានឃើញដោយខ្លួនឯង បានសាងដោយខ្លួនឯងតាមស្ថានភាពជាក់ស្តែង គ្រាដែលអ្នកផ្សេងគេមិនដឹងទេ ព្រោះគេមិននៅក្នុងស្ថានភាពបែបហ្នឹង យើងដឹងរឿងហ្នឹង ព្រោះយើងធ្លាបមានពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ ព្រះគ្រូ​បាបាជី បើមានមនុស្សដែលមិនជឿយើងបែបហ្នឹង តើព្រះគ្រូមានជា វីធានណាមួយអាច បង្រ្កាប ឬ អន្លងចិត្តគេម្នាក់ហ្នឹងឲ្យធ្វើតាមចិត្តយើងបានទេ? ទេ ទេ ញោម កុំលើករឿងបែបហ្នឹងមកនិយាយ គឺ ញោម គ្រាន់តែ បង្កើតបរិយាកាសមួយឲ្យល្អ ប្រសើរ ស្រលាញ់គ្នា​ល្អូកល្អើនជាមួយគ្នាក្នុងគ្រួសារ ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ព្រោះកិច្ចការនេះ វាមិនអាចអាស្រ័យលើការវិភាគវែកញែកទេ គឺអាស្រ័យលើការ ឃើញជាគំរូ ជាឧទាហរណ៍ ជាបទពិសោធន៍។ កូណាព្រះគ្រូ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A @ N 6=...... 07...18

Is it okay to Simmer Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, sometimes we feel so close to the Lord, when we are actually talking to Him in an informal way in our mind. Is it okay to do so? Or is it only by engaging in simran, that we are actually connected to Him? No, I mean, since we are in the physical, sometimes to lighten our heart, we feel the need to express ourselves, we feel the need to talk. So there is no harm in it. But from the perspective of the Lord, you know, He’s all-knowing. We don’t have to use words to tell Him what situation we are in. “He knows everything without being told; unto whom should we offer our prayers?” So it’s not that He doesn’t know. But from our perspective, it’s basically to lighten ourselves, you know? If you have a problem, you share it with somebody, you feel light. So to that extent, it’s okay. But never think that He doesn’t know, that you are trying to remind Him, or you’re trying to tell Him. So He knows everything even without us speaking. You know, Baba Ji, sometimes, when you want to stay connected to Him, when we do simran, sometimes it becomes very mechanical. So we are doing the simran, but at the same time, we are thinking about other things. However, when we engage in this kind of a personal conversation with Him, we actually feel your presence … His presence. So is it right? I can’t understand. No, this is the mind trying to, sort of, giving us a way out and saying, that, “This is better, and that is not that good.” Now, when you are doing simran with the tongue, then the mind is empty and the mind can be focused on simran, or it can start thinking of other things. But once the mind picks up the simran, then the mind gets occupied. Then it can’t think of other things. So when we do simran initially, even if it’s mechanical, idea is to create that groove on the mind so that the mind picks it up. And when the mind picks it up, then it won’t get distracted. Therefore, simran is the best thing actually, even if it’s mechanical. That's the … Yeah. Thank you so much for everything. Thank you, Baba Ji. 

ព្រះគ្រូបាបាជី តើយើងមានអារម្មណ៍ថាជិតស្និតជាមួយទេវតា ជាមួយព្រះ ពេលដែលយើងប្រើអារម្មណ៍និយាយទាក់ទងជាមួយទេវតា តើយើងអាចធ្វើបែបនេះបានដែរឬទេ? ឬ មួយថា អាចធ្វើបានលុះត្រាតែពេលយើងធ្វើ សមាធិ ទើបអាចនិយាយឆ្លងឆ្លើយជាមួយទេវតាបាន?  ញោម យើងជាមនុស្សមានរូបកាយ​ យើងនិយាយជាមួយទេវតានៅក្នុងបេះដូង យើងបង្ហាញអារម្មណ៍ បង្ហាញកាយវិការថាយើងចង់និយាយអីចឹង បែបហ្នឹងជាមួយទេវតា ដូច្នេះ វាគ្មានជាការខុសឆ្គងអ្វីទេ សម្រាប់យើងជាមនុស្សលោក តែសម្រាប់ទេវតា សម្រាប់ព្រះវិញ គឺដូចដែលយើងទាំងអស់គ្នាដឹងស្រាប់ថា ទេវតាដឹងគ្រប់រឿង សព្វរឿង គឺយើងជាមនុស្សមិនចាំបាច់ប្រើភាសារៀបរាប់ប្រាប់ទេវតា ប្រាបហេតុការណ៍អ្វីមួយទៅទេវតាទេ ព្រោះទេវតានៅក្នុងខ្លួនយើង ។ ទេវតា ដឹងគ្រប់រឿងទាំងអស់ យើងមិនចាំបាច់បួងសួងសុំទេវតាដឹងឮទេ។ តែសម្រាប់ភាគីយើងជាមនុស្សលោក យើងត្រូវតែមាន រំញោចជាពន្លឺដាស់ខ្លួនឯង ដឹងខ្លួនឯង ដូចជាថា ពេលយើងមានបញ្ហាកើតឡើង យើងយករឿងហ្នឹងទៅប្រាប់អ្នកដ៍ទៃ ពេលនោះយើងមានអារម្មណ៍ថា មានពន្លឺ មានភាពស្រួលក្នុងខ្លួន ស្រឡះ ធូរទ្រូង អីចឹងក្នុងបរិបទដូចនេះ គឺយើងអាចធ្វើបានដែរ ។ តែកុំមានការគិតឲ្យសោះថា ទេវតាមិនដឹងរឿង ឬ ទេវតាខ្វាក់ភ្នែក ! ទេវតាខ្វាក់ព្រះនេត្រ ! ខ្ញុំសួមរំលឹកដល់ទេវតា ឬ ខ្ញុំសូមទូលថ្វាយទេវតាជ្រាបថា..គឺទេវតាដឹងរឿងគ្មានចន្លោះទេ ទោះបីយើងមិន​ប្រាប់ក៍ទេវតាដឹងដែរ ។

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណានៅមានរឿងមួយទៀតគឺថា ការធ្វើសមាធិនេះ វាដូចជា ប្រព័ន្ធមេកានិច ប្រទាក់ក្រឡាគ្នា ពេលខ្ញុំកូណាធ្វើសមាធិដើម្បីភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយទេវតា បែរជាកើតមានរឿង ចិត្តវាទៅគិតរឿងណាផ្សេងទៅវិញ ពេលខ្លះ ពេលធ្វើសមាធិគិតដល់ទេវតា បែរជាឃើញរូបព្រះគ្រូនៅនឹងមុខ ជួនកាលក៍ឃើញ រូបទេវតាទៅវិញផង  ព្រះគ្រូ បែបហ្នឹង ល្អដែរទេ?   រឿងនេះ ខ្ញុំកូណាមិនយល់សោះ   ទេ ទេ ញោម រឿងនេះ គឺចិត្តវានាំឲ្យកើតជារឿងបែបនេះ ចិត្តវាប្រាប់ញោមថា កុំគិតរឿងហ្នឹង គិតរឿងនេះវិញទៅល្អជាង  អីចឹងបានជាពេលធ្វើសម្រាប់ គេត្រូវឲ្យប្រើអណ្តាតសូត្រធម៍ ដើម្បីឲ្យចិត្តវាទទេស្អាត  ពេលនោះចិត្តវាងាកមកផ្ចង់រឿងធ្វើសមាធិដែរ ឬ មួយឲ្យចិត្តវាចាបផ្តើមគិតអ្វីដែលយើងចង់គិតវិញ  កាលណា ចិត្តចូលធ្វើសមាធិ ពេលណា យើងចាប់ចិត្តជាប់ គឺយើងគ្រប់គ្រងលើចិត្ត  ពេលនោះចិត្ត មិនអាចចេញទៅគិតរឿងណាផ្សេងខាងក្រៅទេ ជាការពិតណាស់ សមាធិមានលំនាំជា មេកានិកមែន តែ គោលបំនងធំនៃការតាំងសមាធិគឺ វាដូចជាប្រើជ័រកាវ សម្រាប់បិទភ្ជាប់ចិត្តកុំឲ្យ គិតផ្តេសផ្តាស់ កាលណាចិត្ត មូល ស្ងៀម មិនបែកខ្ញែក នោះចិត្តក៍មិនរំខានយើងដែរ អីចឹងបានជាថា ការតាំងសមាធិ ជាកិច្ចការសំខាន់ណាស់ បើទោះបីជាវាគឺជា មេកានិចក្តី កូណាព្រះគ្រូ សូមអរព្រះគុណព្រះគ្រូជាអម្ចាស់៕

Q & A @ N 7=...... 09...29

When this life is over Baba Ji, the sister asks: “Master, when this life is over, I don’t want to return to this world. I want to go to my real home with God. Master, can you help me?” Well, sister, He’s shown us the way. He’s given us the path. Now, that is the goal in front of us. Now, we have to walk towards that. So if, in our everyday life, we can reflect it in our actions, we will definitely achieve that goal. But if I’m double-minded, sometimes I’m going towards that, sometimes I’m walking away from that, then I’m going round in circles. So, let’s keep that focus. Let’s keep that goal in front of us and let’s walk towards that, and we will definitely reach our goal.

សំនួរនេះទាក់ទងរឿង ជិវិតត្រូវអស់ ឬ ត្រូវស្លាប់ ព្រះគ្រូបាបាជី មានសំណួរមួយ មកពីស្រ្ តីម្នាក់ គាត់សួរថា ព្រះគ្រូ ពេលដែល ខ្ញុំកូណាស្លាប់ទៅ គឺខ្ញុំកូណាមិនចង់មកចាប់ជាតិនៅលើផែនដីនេះវិញទេ គឺខ្ញុំកូណាចង់ទៅនៅឋានសួរគ៍ពិតជាមួយ ទេវតា ព្រះគ្រូ តើព្រះគ្រូមានវិធីណាអាចជួយខ្ញុំកូណាបានទេ ? ញោម ទេវតា ឬ ព្រះបានបង្ហាញផ្លូវសម្រាប់រឿងនេះដែរ ទ្រង់បានប្រាប់អំពីផ្លូវព្រះធម៍ នោះគឺជា គោលបំណងដែលស្ថិតនៅពីំមុខយើងរាល់គ្នា  ដូច្នេះ ពេលនេះ យើងត្រូវនាំគ្នាដើរសំដៅគោលដៅនោះ គឺមានន័យថា ក្នុងឆាកជីវិតរបស់នៅប្រចាំថ្ងៃ យើងត្រូវតែគិតរឿង គោលដៅ នោះជាប្រចាំរាល់កិច្ចការ សកម្មភាពរបស់យើង បើធ្វើបែបនេះបាន គឺយើងនឹងជោគជ័យ សំរេចទៅដល់ គោលដៅនោះ។  តែ បើយើងមិនដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ទេ បែរជាដើរតាមផ្លូវចិត្ត គឺជួលកាលយើងដើរសំដៅ គោលដៅនោះ ជួលកាលដើរងាកចេញពីគោលដៅនោះ ជួលកាលដើរក្រឡឹងជុំវិញគោលដៅ ដូច្នេះ ត្រូវតែផ្ចង់ជានិច្ចលើគោលដៅ ដាក់គោលដៅជីវិតនៅចំពីខាងមុខ ដើរសំដៅគោលដៅនោះ ជាចុងក្រោយយើងនឹងដើរដល់ តាមប្រាថ្នា។

Q & A @ N 8=...... 10...23

 Emotions Baba Ji, the sister is asking: “A few years ago, in your last visit to Vallarta, when I saw you for the first time, I couldn’t stop crying. I can’t even explain myself why I cry so much to see you in front of us. I couldn’t stop looking at your eyes and the love and kindness they transmit, and I kept on crying. I am not initiated on this path, but whenever I hear people talking about you, certain stories, experiences of people who go to Dera, or when I remember the day I saw you, I get this uncontrollable desire to cry. Why does this happen to me? What is this feeling that I cannot understand? Sister, it is all emotion, you know? Now, anything that touches us deeply within – it touches the core of our being – it is going to affect us. The issue is that we need to channelize this emotion. If you channelize your emotion, it will become devotion. But if you don’t channelize the emotion, then it only spreads your attention in other things. So, let us channelize this emotion, it will become devotion. And that will help us working towards the real goal. It’s nothing to be worried about. It’s past association – the association with love – that’s what brings about the emotion. Now we need to channelize it.

 

សំនួរនេះទាក់ទងជាមួយ អារម្មណ៍រំជួលចិត្ត ព្រះគ្រូបាបាជី នេះជាសំនួរពី ស្រ្តីម្នាក់គាត់សួរថា " កាលពី ប៉ុន្មានឆ្នាំមុននេះ ព្រះគ្រូលោកបាននិមន្តទៅស្រុក Vallarta កាលណោះគាត់បានឃើញព្រះគ្រូជាលើកដំបូង គាត់យំរហូត មិនឈប់ឈសោះ គាត់ក៍មិនអាចពន្យល់ខ្លួនឯងបានថាហេតុអ្វីបានជាយំនៅមុខមនុស្សម្នាច្រើនស្កេកស្កះបែបនេះ? គាត់មិនអាចឈប់លែងសម្លឹងភ្នែកព្រះគ្រូ គាតមានអារម្មណ៍ថា ស្រលាញ់ព្រះគ្រូ មានឧបនិស្ស័យជាមួយព្រះគ្រូ​ នឹងនៅតែបន្តយំជារហូត កាលណោះគាត់មិនទាន់បានបួសនៅឡើយទេ តែគាត់ឮសូរមនុស្សម្នាដែលគេទៅព្រះវិហារដេរា គេនិយាយអំពីព្រះគ្រូ និយាយអំពីបទពិសោធន៍ដែលគេជួបប្រទៈផ្សេងៗ ដល់អីចឹងទៅ គាត់ចេះតែនឹកឃើញព្រះគ្រូ ដល់ពេលបានជួបផ្ទាល់ ទៅជាមានអារម្មណ៍យំស្រក់ទឹកភ្នែក ដោយមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបាន ព្រះគ្រូ តើនេះមកពីហេតុអ្វីដែរទៅ? ម៉េចបានជាគាត់មិនអាចឈប់យំបាន? ម៉េចបានជាមិនអាចយល់បានអំពី អារម្មណ៍បែបនេះ ? ញោមស្រី នេះគឺជា អារម្មណ៍របស់មនុស្ស ញោមដឹងទេ អ្វីដែលមានកប់នៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស វាងើបឡើងមក បណ្តាលឲ្យយើងមាន កាយវិការមានអារម្មណ៍បែបហ្នឹង រឿងបែបនេះ ទាមទារតម្រូវឲ្យយើង បង្ហាញឲ្យចរន្តហោះរត់ចេញមកក្រៅប្រៀបដូចជា កាណាល់ប៉ុស្តិវិទ្យុឬទូរទស្សន៍សម្រាប់ចម្លងនូវ អារម្មណ៍រំជួលចិត្ត Emotion ពេលណាយើងឲ្យវាឆ្លងបែបនេះ​វាក្លាយជា សទ្ធា ឬជាការលះបង់ ហៅថា Devotion តែបើក្នុងករណី ញោម មិន បន្តចរន្តនេះទេ គឺ អារម្មណ៍នោះវាគ្រាន់តែជាការ ចាប់អារម្មណ៍ ឬ ចំណាប់អារម្មណ៍មួយភ្លែត ហៅថា​ Attention បើដូច្នេះ ញោមត្រូវតែ បន្តចរន្តតាម កាណាល់បែបហ្នឹង ដើម្បិឲ្យវាក្លាយជា សទ្ធា ឬជា ការលះបង់។ វាមានប្រយោជន៍ជាសំខាន់ នាំយើងឲ្យទៅរកគោលដៅដែលយើងប្រាថ្នា​ ដូច្នេះ រឿងទាំងឡាយដែល គាត់ជួបឬញោមជួបប្រទះ មិនមែនជារឿងត្រូវព្រួយបារម្ភឡើយ នោះជា ទំនាក់ទំនងកាលពី មុនៗ ឬជាតិមុន ជាទំនាក់ទំនងជាមួយសេចក្តីស្រលាញ់ ដែលនេះជា ហេតុនាំឲ្យកើតចេញជា អារម្មណ៍រំជួលចិត្ត  ហើយពេលនេះទាមទារឲ្យមានការការធ្វើ បញ្រ្ជាបបន្តរំភាយចរន្ត ។

Q & A @ N 9=...... 12...17

Baba Ji, the sister is asking: “My meditation is disturbed because my only son, who is sixteen, has been aggressive for a year and a half, because of his addiction to TV and cell phone. He was in rehab for two months, but got sick, and I removed him from there. He interacts very little with his father; I am a single mother. The psychiatrist prescribed him sleeping and anxiety medication. He has no diagnosis. What can I do?” Well, sister, what is important is the harmony in the house. Now, if somebody is affected by something, he needs some support. He needs something better than that, otherwise, he will not give it up. So if there is love, if you give him love, he will want to do something for you. But if there is no love, there is no harmony, then he will just do what he wants to do. So, let him take his medicines, but give him so much love, that he feels the need to please you. He feels the need to do something for you, only then he will make the effort. Otherwise, he won’t make the effort. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ប្អូនស្រីមានសំណួរមួយ ដូចនេះថា  " ការតាំងសមាធិរបស់ខ្ញុំកូណាមានការរំខាន អាក់អាន ដោយសារតែ កូនប្រុសតែមួយរបស់ខ្ញុំកូណាមានអាយុ ១៦ ឆ្នាំ ដែលគាត់ញៀនខ្លាំងជាមួយ ទូរទស្សន៍និង លេងទូរស័ព្ទដៃ ខ្ញុំកូណាយកគាត់ទៅដាកនៅ មជ្ឈមណ្ឌលស្តារនិតិសប្បទាន អស់ពេល ២ ខែ ខ្ញុំកូណាក៍យកគាត់មកផ្ទះវិញ គាត់មានអាការរៈមិនសូវ អើពើជាមួយឪពុក សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំជា ម្តាយ នៅលីវ ( លែងលះ ឬ រស់នៅបែកគ្នា) គ្រូពេទ្យវិកលចរិក ឬ ពេទ្យឆ្កួត (ពេទ្យសរសៃប្រសាទ) វាយតម្លៃដោយឲ្យ កូនប្រុសខ្ញុំកូណាប្រើថ្នាំងងុយដេក និង ថ្នាំ ថប់អារម្មណ៍ តែ​កូននេះ គ្មានចេញជា រោគសញ្ញាអ្វីទេ តើខ្ញុំកូណាត្រូវដោះស្រាយបែបណាព្រះគ្រូ?  ញោម ស្រី ជាការប្រសើរបំផុត ញោមស្រីត្រូវបង្កើតឲ្យមាន ភាពកក់ក្តៅ ឬ សុកដុមនីយកម្មក្នុងផ្ទះ កាលណាមនុស្សណាម្នាក់ជួបបញ្ហាជួយរឿងអ្វីមួយ គេត្រូវការការគាំពារជាចាំបាច់ណាស់ គឺគេត្រូវការការគាំទ្រគាំទ្រចាំបាច់ជាងពេលណាៗទាំងអស់ បើគ្មានការគាំពារទេ គេមិនអាចងើបឈឡើងបានឡើយ ដូច្នេះ បើកូននោះគ្មានសេចក្តីស្រលាញ់ ញោមត្រូវតែ ផ្តល់សេចក្តីស្រលាញ់ទៅឲ្យវា បើសិនជាគ្មាន សុកដុមក្នុងគ្រួសារទេ ញោមត្រូវតែផ្តល់សុកដុម ឬកក់ក្តៅក្នុងគ្រួសារឲ្យទៅកូន គឺជាអ្វីដែលកូនត្រូវការ ដូច្នេះ ឲ្យកូនប្រើថ្នាំតាមគ្រូពេទ្យ តែត្រូវបន្ថែមសេចក្តីស្រលាញ់ ដែលជាតម្រូវការចាំបាច់ដែលកូននោះត្រូវការពីម្តាយ កូនប្រុសនោះមានអារម្មណ៍ថា ត្រូវធ្វើអ្វីម្យ៉ាងដើម្បីជួយម្តាយ មានតែវិធីនេះទេ ដែលកូននោះមានកម្លាំងកំហែងទឹកចិត្ត បើមិនដូច្នេះទេ វាទៅជា បាក់ទឹកចិត្ត គ្មានកម្លាំងកំហែង the effort 

Q & A @ N 10=...... 13...32

Why should we get discouraged The sister is asking: “What happens in a person that after being initiated, gets discouraged, and then you feel like you are not a worthy disciple of your Master?” Why should we get discouraged? He hasn’t asked us for results. He’s not saying that … You know, Great Master used to say ... He used to say, “Come with your weakness or come with your strength, but at least come!” So, our meditation is knocking at His door. He’s not saying that you come with the success or come with this or that. He’s just asking us to come. So, if we are able to be present, and we are able to feel Him within ourselves, the rest He will take care of. You know, on our own we can’t do anything. It’s only His grace that will help us to achieve it. But at least we can be receptive. So, if we are receptive, we will be able to digest His grace and we will be able to make our way home. But if we are not receptive, it is not that He has stopped giving, it’s just that we have shut the door – we need to keep it open.

សំនួរចម្លើយពេលនេះទាក់ទងរឿងថា ហេតុអ្វីមនុស្សយើងគ្មានភាពក្លាហាន ព្រះគ្រូ មាននេះជាសំណូរមកពី ស្រ្តីម្នាក់សួរថា តើនឹងមានរៀងអ្វីកើតឡើងបើក្រោយពីការបំបួស គាត់ទៅជាគ្មានភាពក្លាហាន និងទៅជាមានអារម្មណ៍ថា មិនមែនជាសាវគ្គរបស់ព្រះគ្រូ? ញោម ហេតុអ្វីបានជាយើងមានការព្រួយបារម្ភអំពីរឿងមិនក្លាហានបែបនេះ? ទេវតា ទ្រង់មិនដែលសួរនាំរក លទ្ធផលដែលសាវគ្គធ្វើបានសម្រេច ទេវតាមិនដែលទូលរឿងលទ្ធផល ដូចដែលយើងធ្លាប់ដឹង ធ្លាប់ឮថា ព្រះគ្រូធំ លោកទូលថា ទោះបីជា ញាតិញោមមកជាមួយភាពខ្សោយ ឬ មកជាមួយភាពខ្លាំងក្តី ទោះជាមួយណាក្តិ គឺញោម ចូលមក លើផែនដីនេះ  បើដូច្នេះ ការតាំងសមាធិ​គឺដើម្បីជាការគោះទ្វារទេវតា តែទេវតាមិនដែលសួរថា ញោម មកជាមួយភាពខ្លាំង ឬ ភាពខ្សោយទេ មកជាមួយជ័យជំនះ ឬ បរាជ័យទេ គឺ ទេវតាត្រឹមតែ ទូលថា ចូរមក ចុះញោម ញាតិ។ ដូច្នេះ បើសិនជាយើងមានលទ្ធភាពចូលមកក្នុងខ្លួន មកជួបទេវតានៅក្នុងខ្លួន ត្រឹមប៉ុណ្ណឹងជាការស្រេច ចំនែកកិច្ចបន្ទាប់ គឺទេវតាជាអ្នកចាត់ចែង។ ដូចយើងដឹងស្រាប់ថា យើងខ្លួនឯង មិនអាចធ្វើអ្វីបានទេ គឺទាល់តែមានជំនួយពីទេវតា ទើបអាចធ្វើកិច្ចការទាំងឡាយបានសម្រេច ទេវតាជួយយើងបានលុះត្រាយើងទទួលស្គាល់ ទទួលយកទេវតា ធ្វើតាមប្រាថ្នាទេវតា ដើម្បិទេតានាំយើង​​ត្រឡប់ទៅផ្ទះពិតយើងវិញ តែបើសិនជាយើងមិនទទួលយកទេវតាទេ នោះទេវតា ក៍មិនបញ្ឈបើ កាត់កាល់យើងចោលដែរ​ វាគ្រាន់តែយើង បិទទ្វារខ្លួនឯង-ដែលតាមត្រូវ ទ្វារនោះត្រូវតែបើកចំហរ ។

Q & A @ N 11=...... 14...50

 I have a feeling The sister is asking: “Radha Soami, Baba Ji. I have a feeling for which I’d like to ask your guidance. When I read a phrase in some book of Sant Mat, or I’m meditating the way you advise us prior to initiation, suddenly, it appears – a deep feeling of sorrow or sadness, that breaks me to tears. Is this a negative feeling for my spiritual development? It’s not a negative feeling; it’s a very positive feeling! You see, because everything in life is need-based. Unless you don’t feel the need of something, the mind is not going to put in the effort. It’s only when you miss something, when you feel the need, that the mind will make the effort and work towards that. So, we call this yearning or we call this virah in the Indian language, you know. So the greatest gift that the Lord can give us is this yearning. Because it is the yearning that propels us to put in more effort and to become worthy of Him.

ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ព្រួយ ស្រងេះស្រងោច សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ថា ត្រូវតែសួរព្រះគ្រួសុំការណែនាំទូន្មាន គឺថាកាលណោះ ខ្ញុំកូណាបានអានសៀវភៅធម៍ទាក់ទងជាមួយគម្ពីរ សុទ្ធ មាគ៍ា គឺភ្លាមៗ មានអារម្មណ៍កំសត់ ឬ ជួនកាលពេលកំពុងតាំងសមាធិ តាមការណែនាំរបស់ព្រះគ្រូ ដូលកាលចូលបួស ស្រាប់តែកើតមានអារម្មណ៍កំសក់ ពិបាកក្នុងចិត្ត ព្រួយក្នុងខ្លួន រហូតយំ ហៀរទឹកភ្នែក ព្រះគ្រូ បែបនេះ គឺមកពី អារម្មណ៍អវិជ្ជមាន ឬមួយថានេះជា ការរីកចម្រើនខាងផ្លូវធម៍ទេ? ញោម នេះមិនមែនជារឿង អវិជ្ជមាន អាក្រក់ទេ នោះគឺជារឿង វិជ្ជមាន ល្អ ប្រពៃណាស់ ញោមឃើញទេ អ្វីៗចេញមកពីដោយសារ ក្នុងជីវិតមនុស្សលោកមានតម្រូវការជាមួលដ្ឋានកប់ក្នុងខ្លួន ពេលដែលយើងគ្មានអារម្មណ៍នឹងដល់តម្រូវការចាំបាច់់នោះទេ ចិត្តក៍វាមិនគិតដលរឿងហ្នឹងដែរ ចិត្តក៍គ្មានការខិតខំ ដែរ កាលណាយើងតាំងសមាធិឃើញថាយើងនៅខ្វះចំណុចហ្នឹង យើងត្រូវការចំណុចហ្នឹង ពេលនោះ ចិត្ត

វា ប្រឹងប្រែង ខំខ្នះខ្នែងសំដៅទៅរកចំណុចដែលយើងខ្វះខាត។ បែបនេះ គេហៅថា ការសម្រេចផលបុណ្យ this yearning ដោយសារថា ការសម្រេចមគ្គផល ឬ ផលបុណ្យ ធ្វើឲ្យមនុស្សយើងកាន់តែ ខិតខំ ជាបន្តទៀត ដើម្បី បានសម្រេចនូវ សម្បត្តិទេវតេា Worthy of Him 

Q & A @ N 12=...... 15...57

 How can I make it Baba Ji, the sister is asking: “Baba Ji, how can I make it, if every step I take each day, I feel like it takes me further away from you and the Sant Mat teachings. Every day I try to sit to meditate, and I try to give my biggest effort, but I keep on doing the same.” I think, sister, we analyze too much, you know? What is important is that we learn to space out our life. The younger generation of today is in too much of a hurry to get everything, to achieve everything. And that is why we are not able to cherish and enjoy what He’s giving us. If I hurriedly do so many things, I’ll never be able to appreciate. But if I do it one at a time, I will have appreciation and I will cherish it. So don’t analyze. You give your time to your meditation, keep a balance in life, and definitely we can achieve it. Don’t be in a hurry. 

 សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរថា តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើបែបណា បើជារៀងរាលថ្ងៃនេះ ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ថា ដុចជាដើរកាន់តែឆ្ងាយៗទៅឃ្លាតពី ធម៍ទេសនា ឃ្លាតពី ព្រះឪវាទនៃ ព្រះគ្រូ។ រាល់ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំកូណាព្យាយាមខំអងង្គុយតាំងសមាធិ ប្រឹងប្រែងសម្បើមណាស់ តែ ទង្វើសកម្មភាព ខ្ញុំកូណានៅតែដដែល មិនកែប្រែសោះ ។ ញោម រឿងនេះ អាត្មាភាព យល់ថា ញោមមានការវិភាគខ្លាំងពេក ញោមដឹងទេ ក្នុងជីវិតមនុស្សលោក គឺយើងត្រូវតែរៀនសូត្រធ្វើឲ្យ មានពេលទំនេរ កំហែរ space in our life ក្នុងជីវិតយើង ក្មេងៗនៅសម័យនេះ ជំនាន់នេះ ពួកគេធ្វើអ្វីៗ បែបប្រញាប់ប្រញាល់ បន្ទាន់់ ចង់់បានលទ្ធផលភ្លាមៗ ធ្វើភ្លាមចង់បានផលភ្លាម គឺអីចឹងបានជាពួកគាត់ជំនាន់ក្មេងៗនេះ គ្មានភាព ស្រស់បស់ រីករាយ Cheer and Enjoy ជាមួយអ្វីដែលទេវតាប្រទានមកឲ្យទេ បើសិនណាជាអាត្មា ប្រឹងប្រញាប់ប្រញាល់ពេក ទៅជារកពេលមក អរគុណទេវតាមិនបានផង តើបិនសិនជា ធ្វើកិច្ចការ ម្តងមួយៗ នោះយើងមានឪកាសអរគុណ ដឹងគុណទេវតា និង រីករាយ ស្រស់ស្រាយ។ ដូច្នេះ ចូរកុំមានការ វិភាពអី  ញោមគ្រាន់តែចំណាយពេលតាំងសមាធិ រក្សាឲ្យជីវិតយើងមាន តុល្យភាពដូចជា ជញ្ជីង ថ្លឹងស្មើរក្នុងជីវិត ជាចុងក្រោយនោះ ញោមនឹងសម្រេចបាន ំមគ្គផល។ ចូរកុំមានការប្រញាប់ប្រញាល់ តក់ក្រហល់ ។

Q & A @ N 13=...... 17...14

What comes from imagination The sister is asking: “Master, how do I identify what comes from imagination or what comes up in meditation?” Well, sister, until you can’t hear the Shabd, until you can’t hear the Sound, everything is imagination. It’s the mind projecting. It’s only when you go beyond mind and maya, that you will understand what the reality is. So we should be very wary, that the mind is going to project a lot of things. So, until we are not able to hear the Shabd, just be cautious

ព្រះគ្រូ ញោមស្រី សូមធ្វើការសួរសំណូរដល់ព្រះគ្រូ ព្រះគ្រូ តើយើងធ្វើម៉េចទើបដឹងថា រឿងណាមួយ វាកើតចេញមកពី ការស្រម៉ៃ ? រឿងមួយណាកើតចេញពីគារតាំងសមាធិ ?ល្អប្រពៃណាស់ ញោមស្រី បើញោមស្រី មិនដែលបានស្តាប់ឮ ព្រះធម៍ទេ បើមិនដែលបានស្តាប់ព្រះសម្លេង ឬ ព្រះសូត្រទេ គឺអ្វីៗដែលញោមឃើញនោះ សុទ្ធតែជាការ ស្រម៉ៃទាំងអស់។ ការស្រម៉ៃនោះ គឺជា ការមើលឃើញរបស់ ចិត្ត ញោមអាចដឹងថា រឿងណាមួយ ពិត ឬ សច្ចៈ លុះត្រាញោម ទៅផុត ឆ្ងាយពី វិស័យនៃ ចិត្ត និង មាយាការ។ ដូច្នេះ ញោមត្រូវច្បាស់ ចងចាំជានិច្ចថា ចិត្តវាអាចបង្កររឿងជាច្រើនបែបយ៉ាង បើសិនជាយើងមិនដឹង ព្រះធម៍ទេ យើងត្រូវប្រយ័ត្នជាមួយ ចិត្ត ។

Q & A @ N 14=...... 17...56

. Ice cream Baba Ji, the sister is asking: “If, in an ice cream shop, you can ask for a little taste of any ice cream flavor, why is it that when we are initiated and we are doing our meditation, we aren't given a little sample of the nectar from where we come from – as motivation? Some people get there easier than others. But for us, who struggle more, why isn’t a little sample given to us?” It is not that the Sound is not there. The Sound is there; the Light is there. What is lacking is our attention. So where is the question of Him ‘giving’ it to us, you know? I’m sitting in front of you, you can see my face. Now if you turn your face around and say, “Where have you gone?” I haven’t gone anywhere! You are looking in the wrong direction. You bring your face towards me, you can see me again. So the Shabd is there. We don’t have to ask for it. We just need to experience it. Today, our mind is distracted. So when we can focus the mind, it’ll be there. Then you can have as much ice cream as you want!

 

ប្រធានបទនៃសំណួរនេះទាក់ទងរឿង ការ៉េម កី Ice cream ព្រះគ្រូ​បាបាជី​ នេះជាសំនួរពី ញោមស្រី គាត់សួរថា​បើសិនជា នៅក្នុងហាងលក់ការ៉េមកី យើងអាចសុំគេថែមរសជាតិណាមួយនៅលើការ៉េមកីនោះ តាមអ្វីដែលយើងចូលចិត្ត តែ ម៉េចបានជា ពេលបួស ពេលតាំងសមាធិ គេមិនឲ្យជា ឧទាហរណ៍ ជាគំរូ​ខ្លះៗ ឲ្យយើងដឹងថា យើងជាដំណក់ទឹក អម្រិតមកពីឋានលើ ឋានសួរគ៍ា សម្រាប់ជាការជម្រុញលើកទឹកចិត្ត ? មនុស្សខ្លះមកយកកំណើតលើផែនដីនេះ ងាយស្រួលជាងអ្នកផ្សេង តែសម្រាប់ខ្ញុំកូណា ជិវិតកាន់តែពិបាកជាងអ្នកផ្សេង ចុះហេតុអ្វីមិនឲ្យខ្ញុំកូណាមាន មាន ក្រេឌីត ឬ មាន តែម ជាគម្រូបន្តិចបន្តួចផង? ញោម រឿងនេះ គឺថា ព្រះសម្លេង ព្រះធម៍  ព្រះពន្លឺ គឺមាននៅទីនេះស្រេច អ្វីដែលយើងគ្មាន នោះគឺ ការយកចិត្តទុកដាក់ Attention ដូច្នេះ បានជាមានសំណួរថា តើទេវតាបានប្រទានអ្វីខ្លះឲ្យយើង? តើញោមមានដឹងទេ?  អាត្មាអង្គុយនៅមុខញោម ញោមអាចឃើញមុខអាត្មាភាព  ឥលូវ ចូរញោម បង្វែមុខចេញ រួចសួរថា អាត្មានៅឯណា?  គឺថា អាត្មាអត់មានទៅឯណា អត់មាននៅឯណាទេ គឺនៅកន្លែងដដែល ! រឿងនោះដោយសារតែ ញោមសំលឹងមើលខុសទិស  បើញោម បែរមុខមករកអាត្មាភាពមក នោះញោមនឹងឃើញ អាត្មាភាពឡើងវិញ ដូចគ្នេានេះដែរ ព្រះធម៍ ឬ ទេវតា គឺនៅទីហ្នឹង ញោមមិនចាំបាច់សួរថា ទេវតានៅឯណា? គឺត្រូវតែការតែ បទពិសោធន៍ Experience ចិត្តវានាំយើងបែរខុសទិស ដូចនេះ យើងបំបែចិត្តមកវិញមក នោះយើងឃើញទេវតា ព្រះធម៍ អីចឹងពេលនោះ យើងបាន រសជាតិ ដូចដែលយើងចង់បាន រស់ជាតិ ការ៉េមកី ! 

Q & A @ N 15=...... 19...14

 Commercial space The brother is asking: “Master, if I rent a commercial space but the renters use it to sell food, which generally is meat-based, does it generate karma for me?” You see, there’s karma in everything that we do. Now even the money that we get from the bank, or we get as a salary, we don’t know where that money has come from, you know? So, to the extent we can be cautious, we should be cautious. But beyond that, I don’t think so we should nit-pick into all this.

សំណួរនេះ ទាក់ទង កន្លែងរកស៊ី ព្រះគ្រូមានសំណួរពី ញោមប្រុស ថាបើសិនជា ខ្ញុំកូណាជួលកន្លែងមួយសម្រាប់គេបើកហាងរកស៊ី តែគេអ្នកជួលគេរកស៊ីលក់់ម្ហូបអាហារ ដែលជា អាហារ សាច់ បើអីចឹង សួរតែ វាមានបាបកម្មមកដល់ខ្ញុំកូណាជាម្ចាស់ហាងដែរឬទេ? ញោម ឃើញស្រាប់ គឺថាមាន កម្មា នៅគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់  សូម្បី លុយកាក់ដែលយើងបើកចេញពី ធនាគារ ឬ បើកប្រាក់ខែ យើងមិនបានដឹងទេ​ថា លុយហ្នឹងមកពីណា? គ្មានអ្នកណាដឹងទេ ដូច្នេះ រឿងខ្លះយើងគួរប្រយ័ត្ន គឺយើងប្រុងប្រយ័ត្ន តែរឿងខ្លះ វាហូសពីការគិត ដូច្នេះ កុំខ្វល់រឿងហ្នឹងច្រើនពេក គួរជួលហាងឲ្យគេទៅចុះ ។

Q & A @ N 16=...... 19...53

 Spirituality Baba Ji, the brother asks: “Hello Master, I’ve loved the teachings from the beginning, just like the seva. I am not yet an initiate. I already sent the request for my initiation. Even so, I fear I do not belong to the path. What is this fear due to? And how do I make my heart the perfect home for you?” Brother, spirituality is actually the core of our being. Spirituality means discovering the love which is already there, nothing else. Spirituality is the path to help us to merge with our heavenly Father, and that is for everybody. Some of us realize it; some of us don’t realize it. Some of us are able to achieve it; some of us don’t achieve it. So, it’s not to separate us, it is to unite us with a common purpose which is God-realization. 

សំណួរនេះទាកទងប្រធានបទ ជំនឿចិត្ត ព្រះគ្រូ បាបាជី នេះជាសំណូរពី ញោមប្រុស គាត់ថា សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាមានសេចក្តីស្រលាញ់ជាខ្លាំងចំពោះធម៍ទេសនាតាំងពី ដើមរៀងមក ក៍ដូចជាការបំរើព្រះធម៍ដែរ ខ្ញុំកូណាមិនទាន់បានបួសទេ ខ្ញុំកូណាបានរៀបចំ បញ្ជូនសំណើរសុំបួសទៅហលយ តែទោះជាមានការស្មើរសុំមែន នៅតែមានអារម្មណ៍ថា ខ្លាច គឺខ្លាចមិនអាចដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍បែបនេះព្រះគ្រូ?  តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េចឲ្យបេះដូងខ្ញុំកូណាល្អ បរិសុទ្ធ សម្រាប់ទទួលព្រះគ្រូ?  ញោម ប្រុស ជំនឿ គឺជាធាតុសំខាន់ណាស់សម្រាប់មនុស្សលោកយើង ជំនឿ មាន​ន័យថាជាការរកឃើញនូវសេចក្តីស្រលាញ់ ដែលសេចក្តីស្រលាញ់នោះមាននៅក្នុងខ្លួនស្រាប់។ គ្មានអ្វីលើសពីនេះទេ។ ជំនឿជា ផ្លុវព្រះធម៍សម្រាប់នាំញោម ទៅចូល រំលាយទៅតែមួយជាមួយ ទេវតានៅ ឋានសួរគ៍ នឹងសម្រាប់់មនុស្សទាំងអស់ ក៍ដូចគ្នាដែរ។ តែ មនុស្សខ្លះដឹងរឿងនេះ អ្នកខ្លះក៍មិនបានដឹងរឿងនេះដែរ។ អ្នកខ្លះមានជំនឿលើទេវតា ខ្លះសម្រេចបានតាមប្រាថ្នា ខ្លះទៀតគ្មានទេផ្នែកជំនឿនេះ។ ដូច្នេះ ជំនឿ មិនមែនជាធាតុដើម្បីបំបែកយើងចេញពី ទេវតាទេ គឺជាធាតុនាំយើងចូលជាមួយទេវតា ដើម្បីសម្រេចប្រាថ្នាចុងក្រោយ គឺ ធ្វើខ្លួនក្លាយជាទេវតា God-realization.។

Q & A @ N 17=...... 21...00 to 22: 14

Darshan Baba Ji, the brother asks: “Maharaj Ji used to say, that he would love to see his Master again. And the scriptures say, that darshan is the most important thing – even more so than meditation. The question is: Is darshan more important than meditation? You see, first we must understand what darshan is. Darshan is the helplessness of the soul looking at its master – helplessness. It’s not thinking. It’s not: “Should I look at the face, the eyes, this, that” It is the helplessness. When you forget yourself, when you merge yourself into your beloved – that is darshan. Most of us, we are looking, we are seeing. We don’t have that intensity within us, you know? So, we need to get that intensity to have that darshan. And that will come within, not on the outside.

សូមថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូបាបាជី ព្រះគ្រូមហារាជ ជី ធ្លាប់ទូលថា គាត់ប្រាថ្នាចង់ឃើញព្រះគ្រូរបស់លោកសារជាថ្មីម្តងទៀត ហើយនៅក្នុងសាស្រ្តារ្យក៍បានសរសេរដែរថា ព្រះធម៍ darshan មានសារៈសំខាន់ណាស់ គឺពិតជា សំខាន់ជាងការតាំងសមាធិទៅទៀត។ ជាសំណូរខ្ញុំកូណាគឺថាព្រះធម៍ darshan នេះ ពិតជាសំខាន់ជាងការតាំងសមាធិ meditation មែនទេ? ញោម ជាដំបូង យើងត្រូវតែយល់នូវពាក្យថា ព្រះធម៍នេះសិន ព្រះធម៍ Darshan គឺមិនអាចជួយអ្វីបានទេ ក្នុងជំហាននាំព្រលឹងយើងទៅជួបជាមួយ ព្រះគ្រូ គឺ អត់ប្រយោជន៍ទេ។ ព្រះធម៍នេះ មិនមែនជាការគិតទេ សួរថាខ្ញុំត្រូវសំលឹងមុខ សម្លឹងភ្នែក សម្លឹងកន្លែងនេះ សម្លឹងកន្លែងនោះ គឺជាការគ្មានប្រយោជន៍សោះ។ កាលណាយើងភ្លេចអំពីខ្លួនឯង កាលណាយើងចង់ រំលាយខ្លួនចូលទៅជាមួយទេវតា ជាព្រះសិអារ្យមេត្រី Beloved - ពេលនោះគេត្រូវការព្រះធម៍។ យើងភាគច្រើនចង់ស្វែងរកព្រះធម៍ ចង់ឃើញព្រះធម៍ណាស់ តែយើងមិនចង់ចូលទៅខាងក្នុងខ្លួនទេ ដូច្នេះ បានជាយើងត្រូវចូលទៅខាងក្នុងខ្លួនយើង ដើម្បីបានព្រះធម៍នោះ គឺព្រះធម៍សណ្ឋិតនៅក្នុងខ្លួន មិន​មែនសណ្ឋិតនៅ ក្រៅខ្លួនឡើយ ៕ 

Q & A with GSD 103

ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ១៤ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៤ ( ២១ នាទី)

 Q & A @ N 1= 04

Baba Ji, my question is: If we donate one tenth of our income to an organization other than Dera, for example – if we donate to a non-profit that helps handicapped children or one that looks after cattle – if we selflessly offer our service at such places, it doesn’t bind us karmically, does it? No. Hazur used to explain to us that our hands should only give, not receive. We should extend our hands to give, not to receive. Donate to any organization you wish. Don’t calculate what you’ll gain or lose by doing it. By all means, donate.

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណូរថា បើសិនជាយើង ធ្វើទានដោយការបរិចាក ធនធាន ១/១០ នៃចំនូលរបស់យើង ទៅឲ្យអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល គឺមិនឲ្យទៅព្រះវិហារ ដេរ៉ា ទេ នេះជា ឧទាហរណ៍ បើសិនជាខ្ញុំកូណាធ្វើបុណ្យបែបនេះ គឺជួយលុយ ទៅអង្កការមិនរកប្រាក់កំរ៉ៃ ដែលជួយដល់កុមារពិបាករភាព ឬ មួយទៅអង្គការដែលធ្វើការជួយថែរក្សាសត្វពាហនៈ គឺថាក្នុងករណី យើងជួយទៅកន្លែងបែបនេះ ដោយ អចេតនា សួរថា បើបែបនេះ នាំឲ្យយើងមាន កម្មពារដែរឬទេ? ទេ ញោម តាមព្រះគ្រូ Hazzur លោកធ្វើការពន្យល់ដូច្នេះថា ចូរយើងឲ្យដៃរបស់យើងធ្វើតែទាន ចែកទានតែប៉ុណ្ណោះ គឺមិនត្រូវ ទទួលយក ទាន មកវិញឡើយ។ យើងត្រូវតែធ្វើឲ្យដៃធ្វើកិច្ចការដែល ហុចទាន តែមិនត្រូវ ឲ្យដៃ ទទួល យកទានទេ។ ចូរផ្តល់ទានចុះទៅអង្គការណាមួយដែលញោមពេញចិត្ត តែកុំមានការ គណនាចំណេញ ខាតពីការផ្តល់ទាននោះ ទោះជាក្នុងករណីណាក៍ដោយ គឺមានតែការ ចែកទាន ។

Q & A @ N 2= 04

 Baba Ji, from the very beginning, I have performed idol worship. I worship the goddess and I cannot seem to give up this practice. Baba Ji, I have done a lot of meditation since my initiation, so it surprises me that I am still engaged in idol worship. Everything has a purpose. We often say these things – “This isn’t right, that isn’t right. Do this, do that.” Everything has a purpose. Now, if you understand its purpose and do it, you’ll get something out of it. But if we simply keep bowing our head without a purpose, we aren’t going to get anything out of it. What is the purpose of making an idol or bowing before it and worshipping it? That idol is probably made of clay or iron. Now, we aren’t worshipping that clay or iron – we are worshipping the evolved souls whom the idols represent. How did they become evolved souls? Because of their teachings, not because of their physical bodies. So we have to focus on those teachings. When we start worshipping the physical, then we start worshipping idols – and that is why differences arise amongst us. But if we had focused on the teachings, we would never have separated ourselves into different religions. Now, no one can live here forever. Until now, has anyone been able to live forever? When they leave the body, we create an idol of them and start worshipping it. But what were their teachings? If we haven’t followed their teachings … Look, if you have a child whom you love and make sacrifices for, but he doesn’t obey you, yet he keeps saying, “I love you very much,” you’d say, “What kind of love is this?” So, focus on the teachings, not on the physical. Not on their faces, but on their teachings. 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា បានគោរពប្រតិបត្តិ ទេពធីតាតាំងពីដំបូងទីមកម្ល៉េះ ខ្ញុំកូណាដូចជាមិនអាចបញ្ឈប់ការគោរពបូជា ទេពធីតាដែលជា រូបព្រះ Idol សម្រាប់ខ្ញុំកូណាបានឡើយ ។ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា បានតាំងសមាធិច្រើនណាស់ តាំងពីក្រោយការបំបួសមកម្លេះ តែខ្ញុំកូណា នៅតែមើលឃើញ រូបទេពធីតាដដែល។  ញោម អ្វីៗដែលកើតមានឡើង សុទ្ធតែមានគោលបំណង ដូចដែលយើងតែងតែ និយាយថា " មួយនេះ មិនពិតទេ មួយនេះ ក៍មិនពិតដែរ ត្រូវធ្វើអីចេះវិញ ត្រូវធ្វើអីចុះវិញ " គឺថា អ្វីៗទាំងអស់ សុទ្ធតែមានគោលបំណងរបស់វា ។ ឥលូវនេះ ញោមបាន យល់អំពី គោលបំណង ចូរញោម ធ្វើតាមនោះទៅ  ញោមនឹងបានលទ្ធផលចេញពី ទង្វើរនោះ តែបើសិនជា យើងនូវតែ បន្តអោនក្បាលថ្វាយ បង្គំព្រះដោយគ្មាន គោលបំណង នោះ យើងក៍អត់មានបានផលអ្វីមកវិញដែរ តើអ្វីទៅជាគោលបំណងដែលយើងមាន រូបព្រះប្រចាំខ្លួន Idol បែបនេះ ឬ ថា ម៉េចជា ថ្វាយបង្គំចំពោះ មុខ រូបព្រះ ទេពធីតានោះ? រូបព្រះទេពធីតានោះ អាចធ្វើអំពី ដីឥដ្ឋ ឬ មួយធ្វើជា ដុំដែក - ហើយពេលនេះ យើងមិនមែនថ្វាយបង្គំ ដីឥដ្ឋ ឬ ដុំដែកទៀតទេ គឺ យើងថ្វាយបង្គំព្រលឹងព្រះទេពធីតាដែលនៅក្នុង រូបនោះ សួរថា តើព្រលឹងនោះ វិវត្តន៍បែបម៉េច បានជាចូលមកនៅក្នុង រូបតំណាងនោះ? គឺដោយសារតែ ការបង្រៀន ឬ ធម៍ទេសនា គឺមិនមែនដោយសារ រុបកាយ ឡើយ ។ បើដូច្នេះ យើងត្រូវតែផ្ចង់អារម្មណ៍យើង ទៅលើធម៍ទេសនា គឺពេលដែលយើងចាប់ផ្តើមថ្វាយបង្គំរូបសំណាកនោះ យើងក៍ចាប់ផ្តើម គោរពបូជា រូបសំណាកនោះភ្លាមដែរ  គឺចំណុចនេះ ដែលនាំឲ្យយើងទាំងអស់គ្នា មានការខុសប្លែកពីគ្នា ។​ តែ បើសិនជា យើងនាំគ្នាចាប់អារម្មណ៍ ផ្ចង់អារម្មណ៍លើធម៍ទេសនាវិញ គឺយើងនឹងគ្មានភាពខុសគ្នា ក្នុង សាសនាឡើយ ។ ឥលូវនេះ គ្មានអ្នកណាម្នាក់អាចរស់ននៅបានជា អនន្ត ជាអមត ទេ ។ តើមកដល់ពេលនេះ ដែលឃើញអ្នកណាម្នាក់រស់នៅជា រហូតទេ ? ពេលដែលអ្នកនោះ ស្លាប់ទៅ យើងនាំគ្នា បង្កើតជា រូបព្រះសម្រាប់ខ្លួន ហៅថា អាយដល Idol និងនាំគ្នាគោរពបូជា រូបព្រះនោះ។ តែសួរថា ព្រះទេពធីតា នោះបង្រៀនអំពីអ្វី? បើយើងមិនដែលទាំងធ្វើតាមការទេសនាទាំងនោះផងហ្នឹង ? ឥលូវ យើងអាច មើលជាគំរូបាន ដូចជា យើងមាន កូន ដែលកូនៗនោះស្រលាញ់យើងណាស់ កូនៗធ្វើស្រលាញ់ ការពារយើងណាស តែវាគ្មានការគោរពចំពោះយ់ងជាឪពុកទេ " កូនៗវានិយាយថា ខ្ញុំស្រលាញ់ ប៉ាណាស់ " យើង ក៍សួរទៅកូនថា " ស្រលាញ់ប៉ា បែបម៉េច? " ដូច្នេះ យើងត្រូវ ផ្ចង់អារម្មណ៍លើធម៍ទេសនា កុំលើរូបរាងកាយ ខាងក្រៅ កុំចាប់អារម្មណ៍រឿង មុខមាត់ទេពធីតា ត្រូវផ្ចង់អារម្មណ៍ រឿងធម៍ទេនា ។

Q & A @ N 3 = 3: 02

Baba Ji, my first question is that I try very hard to live in your will. I try not to commit a sin or do anything wrong. But despite that, I get so overpowered by the five vices that I end up doing something wrong. Why is this, Baba Ji? The automobile of life is moving along at a certain speed. Now, if you feel, “I don’t want to go down this road, I want to take another road," First, you have to slow the car down and then stop it – only then can you turn it around. If you keep driving at that speed and suddenly try and turn the car, it will flip over. So you have to do it in a balanced manner. As we realize we want to change ourselves, if we suddenly put pressure on the mind, it will react. So as you start to realize this, do it gradually. And also do your meditation. Because unless we meditate, we will not get that strength from within. And without that strength, we will not be able to fulfill our part. So first, get that strength. Then we will be able to fulfill our part and let go of these things. 

Baba Ji, my second question is: Even though I cannot meditate too much, I still try. I cannot meditate enough to have your darshan inside. But Baba Ji, if I see you in my dreams, is that a real experience or just an illusion created by my mind? The deep impressions on our mind appear before us in the dream state. So if it’s a good dream, it’s good. If it’s a bad dream, forget about it. But unless you have that darshan in an awakened state or in meditation, it’s just an impression. We want the real thing.

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា បានប្រឹងប្រែងសម្បើមណាស់ ដើម្បីរស់នៅ តាមឆន្ទះ ព្រះរាជបំណងរបស់ព្រះគ្រូ គឺខ្ញុំកូណាព្យាយាមមិនសាងអំពើរបាប ឬ មួយសាងអ្វីដែល ជាការខុសឆ្គង តែទោះជាបែបហ្នឹងក្តី ក៍ខ្ញុំកូណានៅតែជួបជាមួយ សត្រូវទាំង ៥ vices តើហេតុអ្វីបានជាជួបរឿងបែបនេះ ព្រះគ្រូបាបាជី ? ជីវិតមនុស្សចល័តទៅមុខដូចជា យាន្តយន្តអីចឹងដែរ គឺធ្វើដំណើរលឿនណាស់ ឥលូវបើសិនជាយើងគិតថា ខ្ញុំមិនចង់បើក ចូលផ្លូវហ្នឹងទេ ខ្ញុំចង់បើកតាមផ្លូវផ្សេងវិញ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែ បន្ថយល្បឿន រថយន្តសិន រួច ឈប់ឲ្យស្ងៀម គឺមានតែវិធីនេះទេ ទើបអាច បើកឡាន ត្រឡប់ថយក្រោយបាន បើសិនជា​យើង ចង់់បកក្រោយ តែរក្សា ឬ បង្កើនល្បឿន រួចបត់ក្រោយ ពេលនោះ ឡាននឹង ក្រឡាប់ភ្លាម ស្ថានភាពនេះ ញោមត្រូវតែ រក្សាឲ្យមាន តុល្យភាព វាដូចគ្នាដែរ យើងយល់ឃើញថាដល់ពេលត្រូវមានការផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯង គឺគិតឃើញភ្លាម ដូរភ្លាមៗដែរ ពេលនោះនឹងមានការប្រឆាំង តប ចេញ ពីចិត្តមកដែរ អីចឹង បើញោមចង់ធ្វើកិច្ចការនេះ ញោមត្រូវតែធ្វើតាមសម្រួល កុំបន្ទាន់  គឺធ្វើ តិចៗមួយៗ ជាមួយគ្នានេះដែរ ត្រូវតែធ្វើការ តាំងសមាធិ  ព្រោះបើគ្មានការតាំងសមាធិទេ នោះ យើងនឹងគ្មានកំលាំងរឹងមាំ ចេញពី ក្នុងខ្លួនមកទេ និងបើគ្មានកំលាំងកំហែងទេ ញោម មិនអាចបំពេញកិច្ចការដែលញោមចង់ធ្វើឡើយ ដូច្នេះជាដំបូង ត្រូវតែមាន កម្លាំងខ្លាំងក្លាសិន ។ បន្ទាប់មក​ចាំយើងបំពេញកិច្ចការ និង សម្រេចតាម បណងដែលយើងប្រាថ្នា ។

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណានៅមានសំណួរទី ២ គឺថា ខ្ញុំកូណាមិនអាចតាំងសមាធិបានច្រើន ដូចពេលមុនសោះ ខ្ញុំកូណាព្យាយាមណាស់ដែរ តែដូចជាគ្មាន កម្លាំងធម៍ ឬ គិតមិនចេញ គ្មានទស្សនៈវិស័យ ក្នុងការវិភាគ។ ព្រះគ្រូ បាបាជី បើសិនជាខ្ញុំកូណា យលសប្តិឃើញ ព្រះគ្រូ តើនោះគឺជា ផលបុណ្យដែលខ្ញុំកូណា ទទួលបានមក ឬ មួយគ្រាន់តែជាការ បោកបញ្ឆោតទេ ដោយចិត្ត ? ញោម កាលណាអារម្មណ៍មនុស្ស​ ផ្តោតខ្លាំងក្នុងចិត្ត ពីមុខចិត្ត គឺវានាំឲ្យកើតចេញជាការ យល់សប្តិ  ដូច្នេះនេះជា យល់សប្តិល្អ តែ បើសិនជា មានយល់សប្តិអាក្រក់ អីចឹងចូរបំភ្លេចវាចោលទៅ  តែ ញោម ដាច់ខាតត្រូវតែមាន ទស្សនៈវិស័យ ក្នុងព្រះធម៍នេះ ពេលតាំងសមាធិ ឬ ពេលដែលយើងស្មឹងស្មាតត្រិះរីះពិចារណា បើមិនអីចឹងទេ វាគ្រាន់តែជា ចំណាប់អារម្មណ៍ impression ដែលជាក់ស្តែង យើងចង់បាន ការពិត We want the real thing.

Q & A @ N4 = 5: 03

 Baba Ji, let’s say a satsangi has an accident. And we know that he is not going to live for more than 15 to 30 minutes. Baba Ji, can we repeat the Names in his ear at that time, to help focus his attention on Nam at the end? Yes, you can. Okay, Baba Ji. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំមានរឿងមួយ គឺថា បើសិនជា មានអ្នកបួសម្នាក់ជួបគ្រោះថ្នាក់។ ដោយពួកយើងមើលឃើញសភាពទៅ ឃើញថា គាត់មិនអាចរស់បានទេ គាត់ប្រាកដជាស្លាប់ក្នុង ១៥ នាទី ទៅ ៣០ នាទីខាងមុខ។ ព្រះគ្រូ បាបាជី បែបនេះ តើយើងអាច សូត្រ ព្រះនាម/ព្រះធម៍ ខ្សិបៗដាក់ត្រចៀកគាត់បានទេ ដើម្បីជួយគាត់ផ្ចង់អារម្មណ៍លើ ព្រះធម៍ នៅនាទីចុងក្រោយ។ ពរ ញោម ញោមអាចធ្វើបែបនេះបាន។ កូណា ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាយល់ហើយ ។

Q & A @ N5 = 5: 28

Baba Ji, thank you so much for giving me this opportunity in my life. Baba Ji, my question is that it is said, “Gratitude in times of happiness, and prayer in times of sorrow.” But Baba Ji, to be able to pray in times of sorrow, we first need to concentrate the mind. And if we can’t even do that, what should we do? We have to reach that level where we see no difference between pain and pleasure. “He sees pleasure and pain as the same and does not differentiate between honour and dishonour.” That’s what our condition should be. And this will happen through meditation. Now, the Lord has blessed us with so much. So even if He sends us pain, He would only do so for our own benefit. It is for our own welfare. So we shouldn’t see any difference between the two. We say, “Whatever the Lord has given me is parshad.” When we receive parshad, we fold our hands in gratitude. So we have to take both joy and sorrow in that manner. And if we do this, nothing will affect us. 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញូំកូណាសូមអរគុណណាស់ ចំពោះការប្រទានឪកាសក្នុងឆាកជីវិតខ្ញុំកូណា។ ព្រះគ្រូ បាបាជី​ ខ្ញុំមានសំណួរមួយ ដួចគេនិយាយថា " បើពេលរីករាយត្រូវអរគុណទេវទា បើពេលមានទុក្ខត្រូវ បួងសួងទេវតា " តែ ព្រះគ្រូ បាបាជី ក្រែងពេលយើងកំពុងមានទុក្ខ​ វាទាមទារឲ្យមានការផ្ចង់អារម្មណ៍ឲ្យមូលក្នុងចិត្តទើបអាចបួងសួងដល់ទេវតាបាន។ បើសិនជាយើងមិនអាចប្រមូលផ្ចង់អារម្មណ៍បានផង តើយើងអាចធ្វើអ្វីបានទៅ? ញោម យើងត្រូវតែ ទៅដល់កម្រិតមួយបែបនេះ មិនថាពេលយើងសប្បាយចិត្ត ឬ ពេលយើងកំពុងពិបាកចិត្តទេ គឺវាគ្មានភាពខុសគ្នាឡើយ រវាងការឈឺចាប់ និង ក្តិសប្បាយរីករាយ ។ ទេវតា ទតឃើញភាពរីករាយ និង ទុក្ខសោកដូចគ្នាតែមួយ  គ្មានការខុសគ្នាទេ រវាង រីករាយ និង ព្រួយ។ នេះជា ស្ថានភាពរបស់មនុស្សយើងត្រូវធ្វើឲ្យបាននូវ​ចំណុចមួយនេះ។ គេអាចធ្វើបានបែបនេះ គ្រាដែលយើងមានការតាំងសមាធិ។ ឥលូវនេះ គឺ ទេវតាប្រទានពរជ័យឲ្យយើងអាចធ្វើសមាធិបាន ដូច្នេះ បើទោះបីជាទេវតាទ្រង់ប្រទាននូវការឈឹចាប់ឲ្យយើង ក៍ការឈឹចាប់នោះ ក៍សម្រាប់ជាផលប្រយោជន៍ដល់យើងដែរ។ ទុក្ខសោក គឺជា ទ្រព្យប្រចាំជីវិតយើងដែរ​ ដូច្នេះ បានជាយើងមិនត្រូវ មើលឃើញខុសគ្នារវាង ក្តិទុក្ខព្រួយ ជាមួយក្តីសប្បាយរីករាយទេ។ ដូចដែលសុភាសិតគេថា " អ្វីក៍ដោយដែល ទេវតាប្រទានមកដល់ខ្ញុំកូណា គឺជា "ព្រះករុណ" កាលណាយើងទទួលបាន ព្រះករុណា នេះ យើងត្រូវតែ លើកដៃសំពៈថ្លែងអំណរគុណ។ យើងត្រូវតែ មានអំណរសម្រាប់ទាំងការឈឺចាប់ តាំងការរីករាយក្នុង ឆាកជិវិត។ បើសិនជាយើងធ្វើបែបនេះបាន គឺខ្មោចព្រាយបិសាចមិនអាចផ្ចាញ់យើងបាន ៕

Q & A @ N6 = 6: 32

Radha Soami, Baba Ji. Thank you for this opportunity. Baba Ji, some people receive initiation in their dreams. Is that true? Well, in dreams, someone becomes a king, a prime minister, or a general. If that person starts ordering you around, would you obey him? No. Then? 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី សំរាប់ឪកាសមួយនេះ ខ្ញូំកូណាបានសាកសួរព្រះគ្រូ គឺថា មានមនុស្សខ្លះគេ យល់សប្តិថាបានបួស តើយល់សប្តិបែបហ្នឹង ត្រឹមត្រូវដែរឬទេ? ញោម មនុស្សខ្លះដេកយល់សប្តិថា ថាបានឡើងធ្វើជា ស្តេចផែនដី ខ្លះថាបានឡើងជា នាយករដ្ឋមន្រ្តី ខ្លះថាបានឡើងា ឧត្តមសេនីយ៍ ចុះបើសិនជាពួកគេយល់សប្តិបែបហ្នឹង ហើយចេញបញ្ជាឲ្យ ញោមធ្វើនេះ ធ្វើនោះ តើញោមគោរពតាមបទ បញ្ជាដែរឬទេ? មិនទេ ព្រះគ្រូ! អូ ចុះបើអីចឹង ម៉េចត្រូវជឿលើ យល់សប្តិ ?

Q & A @ N7 = 6: 57

Baba Ji, you often say that we should meditate for 2 ½ hours every day. But sometimes in life, let’s say there’s a function at home, or I’ve spent extra time doing seva, sometimes, I have 30 to 45 minutes of meditation left. Is it okay to make up that time on the following day? Or is it a hard and fast rule that we must do the 2 ½ hours in one day? You can, but try and give the full time every day. 

ព្រះគ្រូ​បាបាជី លោកទូលថា យើងគួរតែតាំងសមាធិ ចំនួន ២ ម៉ោង ៣០ នាទី ជារៀងរាល់ថ្ងៃ តែក្នុងជីវិតជាក់ស្តែង ជួនកាលយើងមមាញឹកណាស់ក្នុងកិច្ចការផ្ទះសម្បែង ឬ មួយត្រូវចំណាយពេលវេលា ថែមទៀតដើម្បីធ្វើកិច្ចការបំរើព្រះ ជួលកាលសល់ពេលតែ ៣០ ទៅ ៤៥ នាទីប៉ុណ្ណោះសម្រាប់ការតាំងសមាធិ បើបែបនេះ តើខ្ញុំកូណាអាច បន្ថែមម៉ោងសមាធិទៅថ្ងៃខាងមុខទៀតបានទេ? ឬ មួយថា យើងត្រូវតែ ធ្វើសមាធិឲ្យបាន ២ ម៉ោង ៣០ នាទី / ថ្ងៃ ជាដាច់ខាត។ ញោមអាច ធ្វើបានតាមញោមគិតថា សម រម្យ តែគួរតែព្យាយាម ប្រើពេលវេលាតាំងសមាធិឲ្យបានពេញម៉ោង ( ២ ម៉ ៣០នាទី ) ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ។ 

Q & A @ N8 = 7: 21

Baba Ji, how can we reflect our innermost thoughts and love in our actions? This isn’t in our hands. You see, love cannot be taught. It awakens within us automatically. For example, as we slowly see how our parents look after us and make sacrifices for us. It creates a relationship with them, and we start to feel love for them. Similarly, when we do good to others, we will start to realize these things. Baba Ji, sometimes in our society, we end up doing something wrong to help others. What should we do in that situation? No, don’t do the wrong thing. Don’t do the wrong thing. Look, it’s about the ends and the means. No matter how good your intention may be, if you adopt the wrong means, you will not be able to attain the result you want. 

ព្រះគ្រូបាបាជី តើធ្វើដូចម្តេចដើម្បីដឹងថា គំនិតខាងក្នុងខ្លួន និងសេចក្តីស្រលាញ់ចេញពី បេះដូងមានសភាពបែបណា? ញោម រឿងនេះ មិនស្ថិតក្នុងដៃរបស់យើងទេ ។ សេចក្តីស្រលាញ់​គេមិនអាច ស្ទាប ឬ ប៉ះពាល់បាន សេចក្តីស្រលាញ់គឺវា កើតចេញមកជាស្វ័យប្រវត្តិឯកឯង ឧ ដូចជាយើងមើលឃើញ ឪពុកម្តាយយើងគាត់ថែរក្សាបីបាច់កូនៗ និង ហ៊ានបូជាជីវិតដើម្បីកូនៗ ពេលនោះ វាបង្កើតចេញជា ទំនាក់ទនងរវាងម្តាយ និង កូន យើងក៍ចាប់ផ្តើមមានការស្រលាញ់គាត់។ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ យើងឃើញ នណាម្នាក់ធ្វើអំពើល្អជាមួយអ្នកដ៍ទៃ យើងចាបផ្តើមពេញចិត្តជាមួយរឿងនោះ ។ ព្រះគ្រូ បាបាជី ក្នុងសង្គមសព្វថ្ងៃ មានមនុស្សខ្លះធ្វ់់ការងារខុសឆ្គងដើម្បី ជួយអ្នកដ៍ទៃ បើឃើញបែបនេះ តើយើងគិតធ្វើបែបម៉េច? ទេ កុំមានការធ្វើខុសឆ្គង។ យើងត្រូវមើលលើលទ្ធផល និង មធ្យោបាយដែលយើងប្រើនោះ​ត្រឹមត្រូវឬទេ មិនថាយើងមានមិត្តភ័ក្រ្តល្អបែបណាទេ បើសិនជាយើងជួយខុសរឿង យើងខ្លួនឯង នឹងមិនទទួលបានផលតាមអ្វីដែលយើងប្រាថ្នាចង់បាននោះឡើយ ។

Q & A @ N9 = 8: 28

Thank you, Master, thank you. Baba Ji, I come from a family where everyone has deep faith in you, and I do too. But sometimes our faith wavers. Why is this, Baba Ji? We do have a lot of faith in you. Our faith wavers because we have linked it to the fulfillment of our desires. Do you think that anyone can have all his desires fulfilled 100% of the time? If everyone’s desires start getting fulfilled, there would be chaos in this creation, because everyone wants different things! Sometimes they’ll get what they want, and sometimes they won’t. We shouldn’t base our relationship with Him on the fulfillment of our desires. We should build that relationship on our love and devotion. And besides, He can only fulfill our desires if we know what we want! Today, we ask for one thing; the next day, we ask for another, the third day, yet another. Our mind is never still. Look, ever since we came into this creation, we have placed our desires before the Lord. We asked for the wrong things – that is why we are sitting here, right? If we had left everything to Him, we wouldn’t have created karma. So, we need to go beyond these desires and live in His will.

សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាមកជា ក្រុមគ្រួសារមួយដែលគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែមាន សទ្ធាជ្រះថ្លា​ជឿជាក់់លើព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាក៍ដូចគ្នាអីចឹងដែរ តែជួនកាល ជំនឿ  សទ្ធាជ្រះថ្លាពួកយើងមានការប្រែប្រួល ម៉េចបានជាបែបនេះអីចឹងព្រះគ្រូ​បាបាជី ? ញោម រឿងនេះ គឺថា យើងគ្មានជំនឿ ជឿជាក់ខ្លាំងក្នុងខ្លួនទេ ដូច្នេះ បានជា ជំនឿ ឬ សទ្ធានោះវាមានការប្រែប្រួលដូច្នេះ។ ការប្រែប្រួលកើតមានដោយសារតែ យើងមានទំនាក់ទំនងជាមួយ សេចក្តីបំងប្រាថ្នាអ្វីមួយ តើញោមជឿថា មនុស្សណាម្នាក់ បានសម្រេចតាមសេចក្តីប្រាថ្នាពួកគេ ១០០ % ទេ? គ្មានទេ បើសិនជា មនុស្សលោកបានសម្រេចតាមសេចក្តីប្រាថ្នា មែន ម្លេះសលលោកនេះកើតចលាចលពេញផែនដី  ដោយសារថា ម្នាក់ៗប្រាថ្នាខុសៗគ្នា។ អ្នកខ្លះត្រូវការ ប្រាថ្នារបស់នោះ អ្នកខ្លះប្រាថ្នាថាមិនចង់បានរបស់នោះទេ។ យើងមិនត្រូវកសាងនូវ ទំនាក់ទំនងជាមួយ ទេវតា ដើម្បីទេវតាសម្រេចតាមប្រាថ្នាយើងទេ។ យើងគួរតែកសាងទំនាក់ទំនងនោះដើម្បីសេចក្តីស្រលាញ់ និងការគោរពបូជា សេចក្តីប្រាថា្នយើងបានសម្រចលុះត្រាតែប្រាថ្នានោះ ត្រូវបានទេវតាដឹងថាយើងពិតជាត្រូវការរបស់នោះមែន។ ថ្ងៃនេះ យើងប្រាថ្នាសុំរបស់មួយ ថ្ងៃស្អែកយើងប្រាថ្នា សុំរបស់មួយផ្សេងថ្មីទៀត។ ចិត្តរបស់យើងគឺមិន ស្ងៀមឡើយ។ យើងសង្កេតមើលទៅឃើញហើយថា តាំងពី យើងមកកើតលើផែនដីនេះ គឺយើងយកសេចក្តីប្រាថ្នារបស់យើងមកដាក់ចំពោះមុខទេវតា  គឺយើងសុំពរ យើងប្រាថ្នាដោយខុសរឿង អីចឹងហើយបានជាយើងមក អង្គុយនៅទីនេះ មែនទេ? បើសិនជា​យើងទុកអ្វីសព្វយើងឲ្យទេវតាជាអង្គអ្នកសម្រេច នោះយើងក៍មិនសាងកម្មារអ្វីដែរ ដូច្នេះ​បានជាយើងត្រូវតែទៅឲ្យឆ្ងាយផុតអំពី បំណងប្រាថ្នា និង ត្រូវរស់នៅតាមគោលការណ៍ ព្រះធម៍​ ។

Q & A @ N 10 = 9: 52

 Baba Ji, my first question is: Why do we get positive or negative thoughts in our minds? And do these thoughts have a powerful influence on our lives? These are the impressions on the mind. If our past experiences were positive, they created positive impressions, and then we will be positive. If the past experiences were negative, they created negative impressions, which is why the individual will think in that manner. But the Lord has also given us the sense of discrimination. Discrimination means that we have to do the right thing no matter what circumstances we face. If you do the right thing in those circumstances, the karma will end, and so will the negativity. 

Okay. Baba Ji, my second question is on behalf of my mother-in-law. She says that we should not sleep after meditation. But I get such restful sleep after meditation. So should I sleep then or not? You have created a certain atmosphere. Okay? If you start the day with that atmosphere, the mind is positive, and everything will go well. If you sleep after meditation, then you’ve lost that atmosphere, right? Now, there’s no hard and fast rule saying you can’t sleep. If you feel too tired, go to sleep – it isn’t a problem. But we should try to get up after meditation and start our daily routine. Okay, Baba Ji. It is said that if we go to sleep, there’s a chance that the path of the soul will be obstructed. Does that really happen? No, no, don’t get into this analysis. Do your meditation and live in the Lord’s will, that’s all.

ព្រះគ្រូ បាបាជី សំនួរដំបូងរបស់ខ្ញុំកូណា គឺថាហេតុអ្វីបានជាមានការគិតខ្លះវិជ្ជមាន ខ្លះអវិជ្ជមានក្នុងចិត្ត? តើការគិតទាំងនេះ មានឥទ្ធិលដល់ឆាកជីវិតរបស់យើងដែរឬទេ?ញោម ទាំងអស់នេះ ជាចំណាប់អារម្មណ៍របស់ ចិត្ត បើសិនជាយើងធ្លាប់មានរឿង ល្អ ជាវិជ្ជមាន ដូច្នេះ ចិត្តយើងគិតរឿងវិជ្ជមានអីចឹងដែរ ហើយយើងជាមនុស្សមាន វិជ្ជមានគិតល្អ និង បើសិនជារឿងធ្លាប់មានរឿងអាក្រក់ ដូច្នេះការគិត គឺមានបែបអវិជ្ជមានគិតឃើញរឿងអាក្រក់ដូច្នោះដែរ តែទេវតា ប្រទាន មនុស្សលោកឲ្យមាន ញាណ ដើម្បីអាចញែកគ្នា រវាការគិតល្អ និង ការគិតអាក្រក់ ។ ជាការញែកគ្នា គឺដូចដែលព្រះបរមគ្រូទ ទូលប្រាប់ថា យើងត្រូវតែប្រកាន់ ប្រព្រឹត្តិរឿងល្អជាដរាប ទោះបីស្ថិតក្នុងស្ថានភាពអាក្រក់ដី  បើក្នុងស្ថានភាពអាក្រក់តែយើងធ្វើល្អ ដូច្នេះ កម្មា វានឹងត្រូវ ចាប់ រលត់ លែងមានការគិតបែប អវិជ្ជមាន។ 

បាទ ព្រះគ្រូ​បាបាជី ខ្ញុំមានសំណួរទី ២ ជាសំនួរ ម្តាយក្មេកខ្ញុំកូណា ដែលគាត់ថា យើងមិនត្រូវដេកទេ ក្រោយពីតាំងសមាធិ តែខ្ញុំកូណាធ្វើមិនបានចង់តែដេក្រោយចប់សមាធិ ដូច្នេះ តើខ្ញុំកូណាគួរដេក ឬ អត់ដេក ? ញោម ញោមបាន បង្កើតបរិកាសមួយចំនួនខ្លួនឯង បើសិនជា បរិយាកាសបែបនេះ ល្អសម្រាប់ញោម ចិត្តវា មិនថាអីទេ អីចឹងញោមបន្តចុះ ព្រោះញោម មាន វិជ្ជមានក្នុងខ្លួនដែរ យើងគ្មាន ក្បូនច្បាប់អ្វីតឹងរឹងរឿងហ្នឹងទេ ដែលចែងថា​ ហាមមិនឲ្យដេក  បើញោមមានអារម្មណ៍ថាអស់កម្លាំង​ខ្លាំងណាស់ អីចឹងទៅដេកចុះ វាមិនមែនជាបញ្ហាទេ តែញោម ត្រូវតែព្យាយាមក្រោក ឡើងក្រោយពីការ តាំងសមាធិ ដើម្បីទៅបំពេញកិច្ចការងារប្រចាំថ្ងៃរបស់យើង ព្រះគ្រូ មានគេនិយាយថា បើយើងតាំង សមាធិរួច ទៅដេកអីចឹង ព្រលឹងយើងមាន ស្រស់ស្រាយ វាជួបឧបសគ្គរារាំង មែនដែរឬទេ?  ទេ ញោម ចូរ កុំមានការវិភាគរឿងហ្នឹង  ញោមគ្រាន់តែតាំងសមាធិទៅជាការស្រេច ទុកលទ្ធផលយ៉ាងណា ទេវតាជា អង្គអ្នកសម្រេចចុះ ។

Q & A @ N 11 = 11: 56

 Baba Ji, I have read and heard about a true Master in books and satsangs, and the sangat sitting here understands this much better than I do. Can there be more than one true Master in the world at one time? Definitely. Okay, Baba Ji. 

ព្រះគ្រូ​បាបាជី ខ្ញុំកូណាធ្លាប់បានអានសៀវភៅផង ឮគេនិយាយផងអំពី ព្រះគ្រូពិត ហើយពេលខ្ញុំកូណានៅទីនេះ កាន់តែមានការយល់ដឹងច្រើនជាងមុន។ ព្រះគ្រូ តើ ព្រះគ្រូ ពីមួយជំនាន់ទៅមួយជំនាន់ កាន់តែ សច្ចៈជាងព្រះគ្រូជំនាន់មុនមែនទេព្រះគ្រូ? ញោម គ្មានរឿងហ្នឹងទេ ​ដាច់ខាតគ្មានទេ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ។

Q & A @ N 12 = 12: 17

Baba Ji, does one have to be initiated to do simran? What simran will you do? What is spirituality? What will happen during the spiritual journey? If we meditate without thinking about or knowing all these things, any impression can enter the mind and frighten us so much that we’ll be unable to do anything. So I’m not saying that you should get initiation from here – you can go to any Master, receive his instructions, and then engage in worship. Okay, Baba Ji, Radha Soami. Please bless me with the gift of initiation. 

ព្រះគ្រូបាបាជី តើមនុស្សម្នាក់ដែលបួស ត្រូវតែធ្វើ ការផ្ចង់អារម្មណ៍ សមាធិ មែនទេ?  ញោម តើញោម ចង់ផ្ចង់អារម្មណ៍លើរឿងអ្វី? ផ្ចង់លើរឿង ការមានជំនឿ?  តើពេលយើងធ្វើធម៍បែបនេះ កើតមានរឿង ហេតុភេទអ្វីដែរ ? បើសិនជាយើងតាំងសមាធិ ដោយគ្មានការផ្ចង់លើរឿងអ្វីមួយជាក់លាក់ទេ ឬ មួយ ផ្ចង់លើរឿងច្រើនយ៉ាង ពេលនោះ អ្វីៗសព្វបែបយ៉ាងនឹងរត់ចូលមកក្នុង ចិត្ត ប្រឆាំងគ្នា ប្រសេចប្រសាច រហូតយើងធ្វើអ្វីមិនកើត ( បែកកម្មដ្ឋាន) ។ អាត្មាភាព មិនចង់ថា ញោម បូសនៅទីនេះទេ ញោម គួរតែទៅបួសជាមួយ ព្រះគ្រូ អង្គណាមួយ ដែលញោម ទទួលការបង្ហាត់បង្រៀនពីគាត់ចុះ រួចធ្វើ ធម៍ ធ្វើការគោរពបូជាជាមួយគាត់ចុះ ។ បាទ ព្រះគ្រូ បាបាជី សូមប្រគេន ពរ ដល់ខ្ញុំកូណាបានបូស ។

Q & A @ N 13 = 12: 55

When we read about Rumi in Masnavi, or about Sai Bulleh Shah and His poems, we see another commendable level of dedication and sincerity towards the Master. In the modern era, what can the modern disciple do, when everyone is not in that close proximity with the Master, himself? That is the ideal that is presented to you. Mystics come as living examples. Now, to say that all of us can become like those mystics, I mean, everybody can’t become the prime minister of the country. Through millions of people, one person will become the prime minister. So similarly, that’s the ideal. So we keep that as an objective in front of us and we try and work towards that. Now, if there is purity of thought, and that action is there, we can start experiencing what they experienced. So that is to give you an idea of how we need to mould ourself. 

ព្រះគ្រូបបាបាជី ពេលយើងអានស្នាដៃ ជាសៀវភៅធម៍ ជាកំណាព្យរបស់ ព្រះគ្រូ Runi or Bulleh Shah គឺហាក់ដូចជា ស្រម៉ៃឃើញ ព្រះគ្រូកំពុងតែសរសេរអក្សរហ្នឹង យើងកាន់តែមានចិត្តស្រលាញ់ព្រះគ្រូ ។ ក្នុង សម័យថ្មីនេះ តើមានសាវគ្គណាអាចមានលទ្ធភាពអាចធ្វើដូចជាព្រះគ្រួដែរទេ បើពួកគេទាំងនោះ គ្មានភាពស្និតស្នាលជាមួយព្រះគ្រូផង តើអាចមានអារម្មណ៍ថាមើលឃើញដូចម្តេច? ។ ញោម នេះជា គំនិត មួយដែលញោមគិតចេញមក។ ព្រះបាទធម្មិក Mystics កំពុងតែមានជីវិតរស់នៅឲ្យញោមឃើញជា ឧ. ស្រាប់ៗ ហើយពេលនេះដែរ យើងនាំគ្នានិយាយថា ពួកយើងទាំងអស់គ្នា អាចក្លាយជាព្រះបាទធម្មិក។ អាត្មា ចង់ទូលសំដៅថា មនុស្សទាំងអស់ មិនអាចក្លាយជា នាយករដ្ឋមន្រ្តីនៃប្រទេសណាមួយ បានទេ ដោយសារមាន មនុស្សរាប់់លាននាក់ នោះ គឺមានតែ ១ នាក់គត់ដែលនឹងក្លាយជា នាយករដ្ឋមន្រ្តី។ ស្រដៀងជាមួយគំនិតញោមខាងលើដែរ ដូច្នេះ បើចង់ក្លាយជា ព្រះបាទធម្មិកត្រូវតែ ដាក់គោលដៅនោះ នៅពីមុខយើង រួចហើយ ប្រឹងព្យាយាមធ្វើឲ្យបានសម្រេចគោលដៅនោះ។ បើសិនជាយើងមាន ការគិតគូរមួយ បរិសុទ្ធ អីចឹងសកម្មភាព ជាអំពើមួយបរិសុទ្ធដែរវានឹងកើតមានឡើង គឺយើង រៀនសូត្រ មកពី បទពិសោធន៍នៃព្រះបាទធម្មិកមុនៗ ដូច្នេះការធ្វើបែបនេះ វាផ្តល់ជាគំនិតឲ្យញោម មានការគិត មួយដែលល្អ ប្រពៃសម្រាប់់ខ្លួនឯង។

Q & A @ N 14 = 13: 59

Baba Ji, I used to go from place to place selling products. During that time, I would visit Dera very often. Ever since I achieved financial success, I don’t come to Dera anymore, nor am I able to meditate. If the Lord showers His grace, isn’t it our duty to thank Him? Instead, when He showers His grace, we just give up doing everything! May the Lord never place us in circumstances where we have to start from scratch all over again! So we must thank Him. We must build a relationship with Him because He is the doer. So if He has blessed us with happiness, it becomes our duty to thank Him, right? 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាតែងតែដើរលក់ដូរ ឥវ៉ាន់ ពីមួយកន្លែងទៅមួយកន្លែង កាលនោះ ខ្ញុំកូណាបាន ចូលមកព្រះវិហារ ដេរ៉ា ជាញឹកញាប់ណាស់ រហូតខ្ញុំកូណាទទួលបានជោគជ័យក្នុងមុខរបររកស៊ី។​ ខ្ញំកូណាក្រោយមក ក៍ឈប់ទៅ ព្រះវិហារដេរ៉ាដែរ និង ឈប់តាំងសមាធិទៀត ។ ញោម បើសិនជាទេវតាជាអ្នកប្រទាន ពរ ជ័យឲ្យយើង តើយើងគួរតែអរគុណទេវតាដែរឬទេ?  ទេវតា ឬ ព្រះទ្រង់ប្រទាន ព្រះមេត្តា សណ្តោសឲ្យយើងធ្វើកិច្ចការអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាង ទេវតាក៍អាចឲ្យយើងធ្លាក់ខ្លួនដល់ក្រក្រី ចេញពី គំនរសំរាមដូចមុនបានដែរ តែទេវតាមិនធ្វើបែបនេះទេ ដូច្នេះ បានជាយើងត្រូវតែ មានអំណរ អរគុណទេតវា យើងត្រូវតែកសាងទំនាក់ទំនងជាមួយទេវតា ដោយសារទេវតា គឺជា អ្នកប្រតិបត្តិ Doer ដូច្នេះ បានជាទេវតាអាចឲ្យយើងមានសេចក្តីសុខសប្បាយ បើអីចឹងមែន ម៉៉េចយើងមិនគិតផងទៅថា តួរនាទីយើងគឺ អរគុណទេវតា អាត្មាភាពទូលត្រឹមត្រូវទេ?

Q & A @ N 15 = 14: 51

Baba Ji, I go to a specific place to meditate on certain selections of the Guru Granth Sahib, like the Rahras Sahib or Jap Ji Sahib. I feel a kind of yearning to do this. Is it just my mind, or is this actually benefitting me on the spiritual path? No, you should definitely read and understand the scriptures, but you also have to put those teachings into practice, right? Now look, if I go on reading something, but I don’t put it into practice, then what’s the point of reading? If I am not well and I go to the doctor, he gives me medicine. If I keep reading the label again and again, will it help me get better? We have to put it into practice, right? I say that even if you read only one percent and put it into practice, it will make your life a success. But our focus is only on reading. “One may read year upon year and may study all the months that are there. One may continue reading for his entire life and may study with his every breath. Nanak says, only one thing (God's Name) is of account, and all else is but to prattle in pride.” Okay? Reading increases our knowledge, which fills our minds with pride. But where will we obtain true knowledge? It will be found within. “Know that from the Word, we obtain spiritual wisdom and contemplation. Through it, we speak the Unspoken.” Scriptures are the essence of the lives of saints. They explain how they worshipped the Lord and how they obtained everything. We need to read the scriptures and put what we’ve read into practice. So, by all means, read them! 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ទាក់ទងដល់កន្លែងពិសេសសម្រាប់តាំងសមាធិ ដូចដែលព្រះគ្រូ Guru Granth Sahib, like the Rahras Sahib or Jap Ji Sahib ដែលលោកបានជ្រើសរើសនោះ ខ្ញុំកូណាគិតថាកន្លែងទាំងនេះ មានប្រយោជន៍សម្បើមណាស់។ តើពេលខ្ញុំកូណាគិតបែបហ្នឹង វាចេញមកពី ចិត្តខ្ញុំកូណាគិត ឬមួយថា វាពិតជាមានប្រយោជន៍សម្រាប់ការធ្វើធម៍ ធ្វើសមាធិមែន ? ទេ ញោម ញោមត្រូវតែ អានឯកសារ សាស្រ្តា តាំងនោះដោយហ្មត់ចង់ ដោយយកចិត្តទុកដាក់ ដោយមានការយល់ច្បាស់លាស់ លើសពីនេះទៀត ញោម ត្រូវតែ បំលែងការអាន នោះ ឲ្យក្លាយជាការអនុវត្តន៍ផ្ទាល់ ឥលូវញោមអាច តាមសង្កេតមើលថា ពេលញោម អាន អ្វីមួយដែលសំខាន់ តែញោមមិនបាន អនុវត្តន៍តាមខ្លឹមសារនោះទេ អីចឹងអ្វីទៅជា គោលបំណងនៃការអានរបស់ ញោម ? មួយទៀតដូចជាថា​ ខ្ញុំមានអាការៈមិនសូវស្រួលខ្លួន ខ្ញុំទៅជួប គ្រូពេទ្យ គ្រូពេទ្យគាត់ចេញឈ្មោះថ្នាំមកឲ្យយើង យើងអានឈ្មោះថ្នាំទាំងនោះច្រើនលើកច្រើនសារ សួរថា យើងបានធូរស្រាល ជាសះស្បើយទេ?  គឺយើងត្រូវតែ​អនុវត្តន៍ដោយផ្ទាល់មែនទេ ? អាត្មាភាពចង់ទូលថា ទោះជា  ញោម អាន តែ ១% នៃ សាស្រ្តានោះក្តី តែ ញោមបាន យកវា មកអនុវត្តន៍ផ្ទាល់ ក៍វាធ្វើឲ្យ ជីវិត ញោមបានប្រសើរឡើងដែរ ។ តែជាក់ស្តែង អារម្មណ៍យើងផ្តោតលើតែការអាន មួយមុខប៉ុណ្ណោះ ដូចជាមានពាក្យបុរាណកេថា " គេអានសៀវភៅ តែ ១ ឆ្នាំទេ តែ ការសិក្សាទៅលើ ខ្លឹមសារសៀវភៅនោះ អាចមានពេល រាប់សិបខែ ឆ្នាំ" គេអាច​ អាន ពេញមួយ ជីវិតមនុស្ស តែគេ ក៍អាច សិក្សា នៅគ្រប់ដង្ហើម ចេញចូល !  ព្រះគ្រូ ណាណាក លោកទូលតែ រឿង មួយគត់ នោះ គឺ ព្រះណាម (ព្រះធម៍) ដ៍មានសារៈសំខាន់ជាងអ្វីៗទាំងអស់ តែកាន់តែសំខាន់ជាងនេះទៀត គឺការ ប្រតិបត្តិព្រះធម៍ នេះទេ ទើបជាការសំខាន់ជាង។ តែ សួរថា តើយើងទៅរក ចំណេះដឹងពិតប្រាកដ នៅឯណា? គឺ គេរកើបាននៅក្នុងខ្លួនយើងផ្ទាល់ " ចូរចងចាំថា ក្នុងខ្លួនមានព្រះធម៍ ដោយសារព្រះធម៍ យើងក៍មាន គតិបណ្ឌិត និងបន្ទាប់ យើងឈានដល់ការ សញ្ជឹងគិត ឬ​ស្មឹងស្មាត contemplation ។ ដោយឆ្លងតាមការសញ្ជឹងគិត យើងក៍និយាយអពី ព្រះធម៍ the Unspoken. ដូច្នេះ សាស្រ្តា ឬ ព្រះធម៍នេះ ជាធាតុសំខាន់ពិសេស របស់ ព្រះបរមគ្រូដែលកំពុងមានជីវិតសព្វថ្ងៃ ឬ ព្រះបាទធម្មុិក ដែលព្រះបាទធម្មិក លោកពន្យល់បកស្រាយ អំពី ថាតើត្រូវគោរពបូជាថ្វាយព្រះ បែបម៉េច ? និងថា ត្រូវ ទទួល ពរ ជ័យពី ទេវតា បែបណា? យើងដឹងបាន រឿងទាំងនោះ គឺតាមរយៈការអាន សាស្រ្តា និងការ ប្រែក្លាយការអានឲ្យទៅជាការអនុវត្តន៍ផ្ទាល់  ដូចនេះ ការអានគឺត្រូវ អនុវត្តន៍ផ្ទាល់ ។

Q & A @ N 16 = 16: 34

Baba Ji, thank you very much for giving me darshan. I work for someone. What if my employer doesn’t pay me the full amount he owes me for my work? Some people adopt the wrong means to get their money back from their employer. But I don’t want to do anything like that. I have two options. I can either leave the money I earned with my employer, or I can steal or do something wrong to get it back. What should I do in this situation? Don’t do anything wrong. Look, we say that the Lord has created our destiny. You will definitely get whatever He has written in your destiny. You will definitely get it – if not today, then tomorrow; if not tomorrow, then the day after. Don’t do anything wrong. Should we just think that we have settled our karmic account and let that person keep the money? Look, if you feel that he isn’t compensating you fully for your effort, then you can work somewhere else. After all, you are working there because you need it. But don’t fight or quarrel. Baba Ji, during meditation, if I cannot say certain Names, or if I repeat them in the wrong order, how will I attain liberation? No, there is no such concern. Just keep doing it. Try to repeat them correctly. Once you make it a habit, everything will be okay. Okay, Baba Ji. Shower your grace on the entire sangat, and please be there to help and support me at the end.

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាសូមអរព្រះគុណ សម្រាប់ឪកាសទទួលបានព្រះធម៍  ខ្ញុំកូណា  ធ្វើការងារឲ្យគេ តើ បើសិនជា នយោជក ឬ ថៅកែ មិនបើកលុយឲ្យខ្ញុំកូណាគ្រប់ចំនួនទេ សួរថា តើនេះជាការ ជំពាក់ថ្ងៃការងារដែរឬទេ ? មានមនុស្សខ្លះ ដើម្បីបានទទួលប្រាក់ការងារពេញលេញមកវិញ ពួកគេបានប្រើមធ្យោបាយខុសឆ្គង ទៅលើថៅកែ ខ្ញុំកូណា មិនចង់ធ្វើ បែបនេះទេ ខ្ញុំកូណាមាន ជម្រើស ២ បែប គឺ ទីមួយខ្ញុំទុកលុយខ្ញុំនៅហ្នឹងថៅកែនោះតែម្តង ឬ មួយខ្ញុំត្រូវ លួចយកលុយ ឬ មួយ យកអ្វីផ្សេងកាត់កងថ្លៃលុយនោះ។ សម្រាប់រឿងនេះ តើខ្ញុំកូណា ត្រូវធ្វើបែបម៉េច? ញោម ញោម មិនត្រូវ ប្រព្រឹត្តិរៀងដែលមាន កំហុសទេ ឥលូវយើងងាកមកមើល រឿងដែលថា ទេវតា បង្កើតវាសនាឲ្យយើង destiny ហើយយើងធ្វើអ្វីក៍ដោយ គឺសុទ្ធតែមាន ចារ នៅក្នុង ក្រាំងមាស ដែលជា វាសនាទេវតាចារ ទុកមកនោះ គឺត្រូវតែអីចឹង បើញោមមិនទទួលបាន វាសនា នោះថ្ងៃនេះទេ ញោមគង់នឹងទទួលបាន វានៅថ្ងៃស្អែក ឬ ថ្ងៃខានស្អែក ដូច្នេះ ចូរកុំប្រព្រឹត្តិអ្វីមួយដែលជា កំហុស យើងត្រូវតែគិតថា យើងមាន គណនេយ្យ កម្មា មួយសម្រាប់ខ្លួនយើង សួរថា អីចឹង ត្រូវទុលុយនោះ ឲ្យ ថៅកែហ្នឹងឬ? ឥលូវយើងមើលសាច់រឿង បើសិនជា​ថៅកែនោះ មិនបើកលុយគ្រប់ចំនួនឲ្យយើងទេ យើងអាចទៅធ្វើការងារនៅកន្លែងផ្សេងបាន យើងទៅធ្វើការនៅកន្លែងផ្សេង ដោយសារយើងត្រូវការ លុយ  តែ យើងកុំវ៉ៃគ្នា កុំឈ្លោះគ្នា ។

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរទី ២ បើសិនជាខ្ញុំកូណា មិនអាចទន្ទេញ ព្រះនាម ឬ នាមទេវតា ឬ ព្រះធម៍ Names ក្នុងអំឡុងពេលតាំងសមាធិទេ ឬ មួយថា ខ្ញុំកូណាទន្ទេញ ខុសតើបែបនេះ ខ្ញុំកូណា អាចឈានដល់កម្រិតនៃការរួចរំដោះបែបម៉េច ? ទេ ញោម មិនអាចមានរឿងបែបហ្នឹងទេ កុំមានការ ចាប់អារម្មណ៍រឿងហ្នឹង ញោមគ្រាន់តែធ្វើសមាធិ បើទន្ទេញខុស កែមកជា ទន្ទេញព្រះនាម ឲ្យបានត្រឹម ត្រូវឡើវិញ កាលណាវាក្លាយជាទំលាប់ វាលែងពិបាកដូចមុន។ បាទ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូបាបាជី សូម ជួយតាមថែរក្សាខ្ញុំកូណជារហូតដល់ជីវិតក្នុងក្រោយ ។

Q & A @ N 17 = 18: 07

 Baba Ji, my first question is that many medical students or research analysts have to conduct experiments against their own will. For example, they have to test vaccines on animals that cause DNA mutations for generations to come. And this greatly harms those generations. If the students do this against their will, does it create karma? No, look, as I said earlier, everything you do creates karma. Even when you breathe, you are creating karma. Even when you take a step, you are bound to step on some tiny creature and create karma. But there are certain actions we take for the benefit of others. When this experimentation happens, we are making vaccines and saving people – that’s a good thing. So, there are certain karmas that we can clear through our good actions. But there are some heavy karmas which make us come back again and again – then we shouldn’t take that step. But if you are doing something for the benefit of humanity … So, as the English saying goes: "Lesser of the two evils." Now, I may say, “I refuse to conduct these experiments!” But then, children and people are dying from those diseases. So even if I do something that incurs a slight karma, if it can end their suffering … So we should look at it from that perspective. Thank you, Baba Ji. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំមានសំណូរទី ១ រឿងថាមាន និស្សិតពេទ្យ ជាច្រើន ឬ ក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវ វិភាគវេជ្ជសាស្រ្ត ដែលត្រូវតែធ្វើ ការពិសោធន៍ Experiments ជាថ្មីដើម្បីបញ្ជាក់ធៀបទ្រឹស្តីពេទ្យ ឧ ដូចជា គេត្រូវធ្វើតេស្ត វាកសាំងការពារជម្ងឺ ទៅលើ សត្វពាហនៈ គេត្រូវធ្វើតេស្តលើ DNA សត្វពីមួយជំនាន់ ទៅ មួយជំនាន់ បែបនេះ គឺវានាំឲ្យមានការឈឺចាប់់លើសត្វច្រើនជំនាន់ណាស់ ។ បើសិនជា និស្សិតពេទ្យ គាត់ធ្វើ តេស្ត ពិសោធន៍អីចឹង សួរថានេះជាការបង្កើតនូវ កម្មា ដែរឬទេ ? មិនទេ ញោម ដូចអាត្មាបានទូល ពីមុនស្រាបថា អ្វីក័ដោយដែលយើងធ្វើឡើង សុទ្ធតែ បង្កើតជា កម្មា (អំពើរ)  សូម្បីតែតែយើង ដកដង្ហើម ក៍ជាការបង្កើតកម្មាដែរ សូម្បីពេលយើងដើរ យើងជាន់សត្វល្អិតតូចៗ ដែលនេះជាការបង្កើត កម្មាដែរ តែ ក៍មាន អំពើខ្លះ ដែលយើងធ្វើទៅនោះ គឺដើម្បីបំរើផលប្រយោជន៍ មនុស្សដ៍ទៃ អ្នកដ៍ទៃ អចឹង ពេលធ្វើការ សាកពិសោធន៍ វាបង្កើតចេញជា វាក់សាំងថ្នាំការពារជម្ងឺ និង សង្រ្គោះជីវិតមនុស្ស ដូច្នេះ នេះគឺជា ទង្វើរល្អ ដូច្នេះ វាមាន កម្មាខ្លះ បង្កើតជាផលបុណ្យ មិនមែនជា កម្មពារ និង ក៍មាន កម្មាខ្លះ នាំយើងមក យកកំណើតជាថ្មីហើយ ម្តងទៀតៗ បើអីចឹង យើងមិនត្រូវ សាងកម្មា បែបហ្នឹងទេ តែបើធ្វើ កម្មាទៅ ដើម្បីប្រយោជន៍អ្នកដ៍ទៃ នោះជារឿងល្អ ធ្វើចុះ ដូចភាសា អគ្លេសមួយ គេថា " បាបកម្ម ១ ស្រាលជាងចំណោម បាបកម្មទាំង ២ Lesser of the two evils " ឥលូវនេះ បើអាត្មា ប្រកែកថា អាត្មាមិនចង់ធ្វើការសាកពិសោធន៍វាក់សាំង ទេ តែមានក្មេងៗ និង​ មនុស្សធំៗ ស្លាប់ដោយសារតែ ជម្ងឺ អីចឹង អាត្មាភាពត្រូវធ្វើធ្វើ កម្មាស្រាលៗខ្លះ  ដើម្បី បញ្ឃប់កុំឲ្យ ក្មេងៗ មនុស្សចាស់់មានការឈឺចាប់ សស្លាប់និរាស្រ្តព្រាត់់ប្រាស់ គឺក្នុងន័យហ្នឹង ដែល យើងត្រូវតែ សម្លឹងគិតទៅ ទស្សនៈ ឬ រូបភាពនៃ​កម្មា។ បាទសូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

Q & A @ N 18 = 19: 42- 20: 48

Baba Ji, thank you on behalf of the entire sangat for giving us this chance to have your darshan today. Please continue to shower your grace on my whole family. Baba Ji, my first question is: If we tell a lie to save a relationship, does that create karma? Look, you can either move forward or backward in life – you cannot stay in the same place. So if you find yourself in such a situation, just keep quiet. You don’t necessarily have to tell a lie. Baba Ji, my second question is that my meditation is going okay, but sometimes, I make plans at night to go do seva the next morning. But let’s say I am unable to go for some reason. My seva team is wonderful, but sometimes I can’t go for seva. If we say we’re going to be there and we cannot go, does that create karma? No, no, there’s no such concern. We have to be practical. Sometimes we can go, but at other times, we also have to fulfill our responsibilities. So don’t worry about it. Okay, Baba Ji. Please continue to bless my family and the whole sangat.

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា ក្នុងនាមអ្នកធ្វើ សង្ឃហធម៍ ទាំងអស់់ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ដែលផ្តល់ឪកាសយើងខ្ញុំបាន រៀនសូត្រអំំពី ព្រះធម៍នៅថ្ងៃនេះ។ សូមព្រះគ្រូ នៅជា ប្រមុខជួយសណ្តោសដល់គ្រួសារខ្ញុំ កូណា ពេញមួយជីវិតតទៅ។ ព្រះគ្រូ បាបាជី សំនូរដំបូងខ្ញុំកូណា គឺថា បើសិនជា ខ្ញុំកូណា កុហកគេ ដើម្បី រក្សាមិត្តភាព តើធ្វើបែបនេះ អាចចាត់ទុកថាជាការ បង្កើត កម្មា ដែឬទេ ?។ ញោម អាចដឹង អាច ឃើញថា ជីវិតញោម អាចផ្លាស់ដូរទៅមុខ ឬ ទៅក្រោយ តែ មិនអាចរក្សានៅកន្លែងដដែលបានទេ ដូច្នេះ បើសិនជា ញោម ស្ថិតក្នុងស្ថានភាពបែបហ្នឹងដូចញោម ថាអម្បាញមិញ ចូរញោម រក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់់​គឺ ញោមមិនចាំបាច់ និយាយភូត ភ កុហកទេ ។  ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរទី ២ គឺ ការធ្វើ សមាធិមានដំណើរការរលូនធម្មតា តែពេលខ្លះ ខ្ញុំកូណាមានផែនការថា ព្រឹកឡើងត្រូវទៅធ្វើ សេវា គឺបំរើព្រះ តែ ស្រាប់ខ្ញុំកូណាមានរឿង មិនអាចទៅបានដូចការព្រាងទុក  តើនេះជាការ សាងនូវ កម្មា ដែឬទេ ? ទេ ទេ កុំមានការគិតអីចឹង យើងត្រូវតែ គិតរឿង ជាក់ស្តែង practical ជួលកាលយើងអាចទៅ បំរើព្រះបាន ជួលកាលយើងមិនអាចទៅបានដែរ ព្រោះយើងនូវមានការទទួលខុសត្រូវផ្សេងទៀតដែល ត្រូវបពេញភារកិច្ច ដូច្នេះ កុំមានការព្រួយបារម្ភ រឿងហ្នឹង ។ កូណា ព្រះគ្រូ សូមប្រទានពរដល់គ្រួសារខ្ញុំកូណា និង ប្រទានពរ ដល់ អ្នកធ្វើធម៍ទាំងអស៉គ្នា ។ សូមថ្វាយ បង្កំ លា ព្រះគ្រូ ។
វីដេអូ