Q & A with GSD 126 with CC

ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ២៨ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២៤ (២៤នាទី)

Baba Ji, my mother has had a very unsuccessful marriage. And my only fear is that I will face the same thing. I’m not worried about anything else. You take care of everything for me – my life is running smoothly. This is my only fear. If one person has an accident, should everyone else be fearful and sit at home? Everyone brings their own destiny with them. She got what was in her destiny, and you will get what is in your destiny. We have to learn from the world, not be fearful and sit at home.

 Baba Ji, then, can I trust someone in the future? You see, our honour lies in our own hands. So, think carefully before taking a step. These days, children are in too much of a hurry. And in that haste, they make a mistake and then regret it. If we think carefully before taking a step, why would we regret it? Baba Ji, thank you for being with me in every situation. Thank you, thank you, O Lord. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ម្តាយខ្ញុំកូណាមានមានរៀបការ ជួបតែរឿង គូរកម្ម វេទនាណាស់ ខ្ញុំកូណា ព្រួយភ័យ ខ្លាចតែ​ពេលខ្ញុំកូណារៀបការជួប គូរកម្ម មិនមែនគូរព្រេងដូចម្តាយខ្ញុំកូណា។ ខ្ញុំកូណាអត់មានព្រួយរឿងអីផ្សេងទេ គឺមានតែរឿងមួយនេះ។ ព្រះគ្រូ ព្រះគ្រូតាមជួយថែរក្សាខ្ញូំកូណាគ្រប់កិច្ចការគ្រប់រឿង ធ្វើឲ្យជីវិតខ្ញុំកូណាជួបរឿងល្អៗ ដំណើរការដោយរលូន។  តែរឿងដែលខ្ញូំកូណាព្រួយតែមួយគត់នោះ គឺជួបជាមួយ គូរកម្ម។ ញោមស្រី បើសិនជាក្នុងក្រយមគ្រួសារមានអ្នកណាម្នាក់ជួបគ្រោះចរាចរ សួរថា អ្នកផ្សេងភ័យខ្លាចមានគ្រោះថ្នាក់ដែរ និង អង្គុយនៅតែក្នុងផ្ទះឬ? មនុស្សម្នាក់ៗកើតមក នាំទាំង វាសនាពួកគេមកជាមួយរៀងៗខ្លួន។ ម្តាយរបស់ញោម មានវាសនារបស់គាត ចំណែកញោមនឹងមានវាសនារបស់ញោមផ្ទាល់ខ្លួនដែរ។ មនុស្សលោកយើងត្រូវតែរៀនសូត្រចេញពី សកលលោកនេះ គឺ មិនត្រូវភ័យខ្លាច អង្គុយនៅតែក្នុងផ្ទះទេ ។

ព្រះគ្រូបាបាជី អីចឹង តើខ្ញុំកូណាត្រូវជឿទុកចិត្តល់ើអ្នកណាម្នាក់នៅថ្ងៃក្រោយដែរឬអត់? ញោម បានឃើញហើយថា ឆាកជីវីតមនុស្សម្នាក់ៗស្ថិតនៅក្នុងដៃរបស់គេផ្ទាល់ ដូច្នេះ ត្រូវតែ គិតឲ្យបានល្អិតល្អន់មុនពេលសម្រេចចិត្តធ្វើកិច្ចការអ្វីមួយ។ សព្វថ្ងៃនេះ ក្មេងៗធ្វើកិច្ចការច្រើនតែ ប្រញាប់ប្រញាល់ តក់​ក្រហល់ណាស់ មួយទៀតដោយសារការសំអប់ នាំឲ្យមាន កំហុសខុសឆ្គង និងមាន ការសោកស្តាយ  បើសិនជាយើងបានគិតល្អិតល្អិនជាមុនមែន រឿងអីយើងមានការស្តាយក្រោយ?  ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំ​កូណា សូមអរព្រះគុណគ្រប់ប្រការ។

Question No = 01 @ 1: 23

Baba Ji, my question is: Does a human being have the capacity to surrender to the Lord? Well, one can at least try, right? Right now, we are dominated by the mind. If we use our logic and sense of discrimination ... Do we know better than the Lord? Ever since man came into this world, he has exercised his right to choose. We asked for the wrong things, and that is why we are stuck here. And we ask from that same Lord! If we live in His will … He knows better than us. But if we do whatever we want, then we will have to pay the price for our actions. 

ព្រះគ្រូបាបាជី សំនួរខ្ញុំកូណាគឺថា មនុស្សលោកយើងមានសមត្ថភាពអាចថ្វាយខ្លួនជាមួយ ទេវតាបានដែរឬទេ? ញោម ៗ អាចនឹងធ្វើការសាកល្បែង យ៉ាងហោចណាស់ ក៍យើងអាចសាកល្បងបានដែរ សព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សលោក ត្រូវបានគ្របសង្កត់ ដណ្តប់ពីលើដោយសារ ចិត្ត ។ ព្រះគ្រូ ចុះបើសិនជាមនុស្សលោក ប្រើប្រាស់់នូវ ឡូហ្សិក សមហេតុ សមផល និង មានការដឹងខុស ដឹងត្រូវ តើអាច ប្រពៃ ល្អប្រសើរជា ទេវតាដែរអត់?  ញោម មនុស្សលោកមកកាន់ផែនដីនេះ តាំងពីដំបូងទីមកម្លេះ គឺ គេបានធ្វើការជ្រើសរើសផ្លូវខុស អីចឹងបានជាមនុស្សលោក ជាប់គាំងនៅលើផែនដី ចក្រវាឡដល់សព្វថ្ងៃ បើសិនជា មនុស្សលោក សុំពរត្រឹមត្រូវដូច ទេវតាដែរ បើមនុស្សលោករបស់នៅ តាមប្រាថ្នាដូចគ្នាជាមួយ ប្រាថ្នាទេវតាដែរ ក៍ នៅតែមិនប្រពៃឧត្តមជាងទេវតាដែរ។ មនុស្សលោកនៅតែធ្វើអ្វីតាម ការចង់់បានរបស់ចិត្ត ដូច្នេះ មនុស្សលោកត្រូវតែ ទូទាត់សងវិញនៅអ្វីដែលគេបានសាង។

Question No = 02 @ 2: 44

Baba Ji, if we lie to protect ourselves or someone else, is that okay? You see, in life, what’s wrong is wrong. Whether we feel we’ve done it to protect someone or for their own good, what’s wrong is still wrong. You can stay quiet. After all, we don’t necessarily have to be a part of it.

ព្រះគ្រូបាបាជី បើសិនជាយើងកុហក ភូតភរ ខ្លួនឯង ឬ អ្នកដ៍ទៃដើម្បីការពារខ្លួន តើជារឿងល្អដែរឬទេ? ញោម ក្នុងជីវិតមនុស្ស អ្វីដែលខុស គឺវាខុស។ មិនថា យើងកហុកគេដើម្បីការពារខ្លួន ដើម្បី យក ល្អខ្លួនឯង ក្តី គឺ អ្វីដែលវាខុស គឺនៅតែជារឿងខុសដដែល។ ញោម អាចរក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់ ធ្វើបែបនេះ យើង អត់បានចូលរួម ក្នុង ទង្វើខុសឆ្គងជាបន្តទៀតទេ ។

Question No = 03 @ 1: 23

 Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, my first question is that whenever I do something, even before it is completed, I start thinking of the next task. Due to this, I never end up completing any task, and I make a lot of mistakes. Please give me some advice that I can remember for the rest of my life to help me become more patient, so that I am patient and content, no matter what I do. Unless we pay attention to what we are doing, how can we succeed? A human being doesn’t appreciate what’s at hand. Instead, he starts anticipating what comes next. So, work hard at whatever you’re doing – only then will you move forward. The mind will always make us feel these different emotions. After all, this whole game is because of the mind. So, appreciate whatever the Lord has blessed you with and do it well – only then will you be able to move forward. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាតែងតែមានការការគិតពិចារណា មុន  នឹងក្រោយធ្វើអ្វីមួយ ដោយហ្មត់ចត់ណាស់  រួចគិតដល់ជំហានបន្ទាប់ ដោយសារតែការគិតចុះគិតឡើងៗ ( សូញសាញ) បែបនេះ កិច្ចការបស់ខ្ញុំកូណាអត់មានមួយណា​ បំពេញបានចប់សព្វគ្រប់ឡើយ ខ្ញុំកូណាធ្វើឲ្យមាន កំហុសឆ្គងជាច្រើន សូមព្រះគ្រូ ព្រះមេត្តាប្រទានពរ ប្រទាន ព្រះ ឪវាទដល់ខ្ញុំកូណាដើម្បីជីវិតដែលនៅ សេសសលើនេះ មានប្រសើរឡើង ដើម្បីខ្ញុំកូណាមានការអត់ធ្មត់ ដើម្បីបានសេចក្តីសុខ សប្បាយ ។ ញោម គឺ ញោមទាល់តែ ផ្តោតអារម្មណ៍ខ្លាំង ទៅល់ើអ្វីដែលញោមកំពុងតែធ្វើ បើមិនផ្ទោតអារម្មណ៍បែប ហ្នឹងទេ ធ្វើម៉េចនឹងបានជោគជ័យក្នុងការងារ? ដោយសារជាមនុស្សលោកយើងគ្មានអំណរ ចំពោះទេវតានូវអ្វីដែលយើងមានបាន នៅក្នុងដៃសព្វថ្ងៃនេះ បែរជាទៅ គិតដល់ជំហានបន្ទាប់់ ថា ត្រូវធ្វើអ្វី? ដូច្នេះទេ សូមញោម ប្រឹងប្រែងបំពេញកិច្ចការងារឲ្យបានល្អ គឺមានតែវិធីនេះទេ ទើបញោមអាច ចល័ត រំកិលទៅមុខទៀត ជាជំហានបន្ទាប់។ សម្រាប់ចិត្ត វានឹងនាំញោម គិតខុសពី នេះ វានាំយើងទៅ អណ្តែតអណ្តូង EMOTION សរុបរួមទៅ ល្បែងទាំងមូល ឬ សេណារីយោនេះ គឺ រៀបចំដោយ ចិត្ត ហេតុនេះ ញោមត្រូវ មានអំណរ អរគុណចំពោះអ្វីដែលទេវតាប្រទានដល់ញោម និងប្រឹងប្រែងបំពេញកិច្ចការនោះឲ្យបានល្អ ទាល់តែដើរតាមជំហាននេះ ទ់ើបញោមអាច រំកិលទៅជំហានជាបន្តាប់ ។

Question No = 04 @ 4: 00

Radha Soami, Baba Ji. My first question is that everything feels like a dream to me. This feeling was okay about external things, but now I am also starting to feel this about spirituality. Please give me a solution for this. There is only one reality. We experience that reality when we are aware of the truth. And the truth can never change. We create a delusion for ourselves in every situation. We live in that delusion, and our entire life is spent in that delusion. So, the Lord has given us this opportunity to put in our effort and realize the truth. This is awakening. As long as a human being is in the dark, he will stumble and falter. Unless he enters an awakened state, realizes the truth, and moves forward, his life will be spent as is

. Baba Ji, my second question is: Why is there a minimum age to express our love to the Lord? You see, this feeling of love will take us to the depths of what we want. Our life has become very superficial. Unless we go deep into whatever we do, unless we think carefully before taking a step – the way our life is going, we will continue to stumble about.

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំមានសំនួរជាដំបូងនេះ គឺថា អ្វីៗវាហាក់ដូចជា ក្តីសុបិន្ត កាលមុន ខ្ញុំកូណាគីតថា ការយល់សប្តិបែបនេះ មានតែក្នុងអាណាចក្រទេ តែ ពេលនេះ ខ្ញុំកូណាគិតថា សូម្បីតែក្នុង ពុទ្ធចក្រ ឬ ព្រះធម៍ ក៍ដូចគ្នាដែរ ដូច្នេះ សួមព្រះគ្រូជូយផ្តល់ជាដំណោះស្រាយផងុចះ។ ញោម ព្រះសច្ចះ គឺមានតែ មួយគត់ យើងដឹងថា ថាមានការពិតមួយបាន លុះត្រាតែយ់ើងដឹង អំពី ព្រះសច្ចៈ ដែល ព្រះសច្ចៈនេះ គ្មានការប្រែប្រួល ផ្លាស់ប្តូរឡើយ។ មនុស្សលោកយើង បង្កើតនូវការ ភូតភរ បន្លំ ខ្លួនឯងគ្រប់ស្ថានការណ៍ទាំងអស់។ មនុស្សយើងរស់នៅក្នុងការបោក កុហក មាយាការ ជីវិតយើង គឺជាផ្នែកមួយ នៃការភូត កុហក នេះជាហេតុផលដែល ទេវតាប្រទាន ឪកាសជាមនុស្សលោកដល់យើង ដើម្បីយើងរៀនសូត្រអំពី ព្រះសច្ចៈ ទទួលដឹងថាមានព្រះសច្ចៈ ។ បែបនេះ គេហៅថា ការឈាន ការត្រាស់ដឹង This is awarkened state កាលណាមនុស្សលោក ស្ថិតនៅ ស្ថានភាពមួយដែល ងងឹតស្លុប គឺមនុស្សអត់ដឹងខុសត្រូវ អតដឹងទិសតំបន់ ទាល់តែមនុស្សបានឈានចូលដល់កម្រិត ឈាន ឬ កន្លែងភ្លឺ ទើបមនុស្សដឹងអំពី ព្រះសច្ចៈ ពេលហ្នឹងបានមនុស្សលោក រស់នៅបានសុខចម្រើន ទៅមុខ។ 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំនួរទី ២ ថាហេតុអ្វីបានជាមនុស្សលោកយើង ត្រូវមាន ខ្ទ់ងអាយុមួយ សម្រាប់ បង្ហាញអំពី សេចក្តីស្រលាញ់ចំពោះព្រះ ចំពោះទេវតា? ញោម ការដែលមនុស្សមានអាយុខ្ទង់ ល្មមអាចមានសេចក្តីស្រលាញ់ចំពោះទេវតា គឺដោយសារមនុស្សនោះគេមានប្រាថ្នារបស់គេបែបហ្នឹង ។ ឆាកជីវីតមនុស្សលោកមាន ន័យខ្លឹមសារ បាន ទាល់តែមនុស្សចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំង ផ្តោតអារម្មណ៍ខ្លាំង ទៅលើអ្វីដែលពួកគេកំពុងសាង កំពុងធ្វើ ទាល់តែអ្នកនោះគីតហ្មត់ចត់ ច្បាស់លាស់ មុនពេលឈានជើងចូល ជំហានជាបន្ទាប់ គឺ ជីវិតមនុស្សមាន លំនាំតាមផ្លូវមួយហ្នឹង បើមិនដូច្នេះទេ ជីវិតមនុស្សនឹងជំពប់ដួលជាមិនខាន។

Question No = 05 @ 5: 48

 Baba Ji, how can I believe that life is false? I’ve just had a baby, and I feel that everything revolves around him, that he’s the only truth. Everything I see around me – my family, etc. – feels like the only truth. So, how do I believe life to be false? This is also right – when we are limited, everything we see is within that limited sphere. If someone locks you in a room and asks, “What is the source of light?” – you will point towards the light bulb in the room. What you’re saying isn’t wrong, but it is limited. Within that limited sphere, you feel that it is true. When you come out of that room and look at the sun or the moon, you will realize that your answer was only partially true. Similarly, as we make progress in life, as we start to understand all the aspects of life, then we will realize reality or truth.

 Okay, Baba Ji. My second question is that when we come to Beas, we follow all the principles – we talk lovingly with everyone, we see God in everyone. But as soon as we leave and go to the railway station, we get caught up again in attachment and illusion, Baba Ji. Everything changes, we behave differently. So how can we hold on to that state, Baba Ji? We should have some stability in life. If we get affected by everything in life – if you get influenced by one thing today, a second thing tomorrow, and a third thing the day after – and a third thing the day after – what identity do you have?

ព្រះគ្រូបាបាជី តើធ្វើម៉េចខ្ញុំកូណាដឹងថា ឆាកជីវិតមនុស្សគឺជា រឿង ភូតកហុក ឬ ហៅថា ឆាកល្ខោន? ខ្ញុំកូណាទើបបាន កូន មួយ អ្វីៗប្រសើរណាស់ ជុំវិញខ្លួនខ្ញុំកូណា គឺមានតែ ព្រះសច្ចៈជុំវិញខ្លួន ខ្ញុំកូណា គ្រួសារ មានអ្វីៗជាច្រើន សព្វយ៉ាង ធ្វ់ើឲ្យខ្ញុំកូណាមានការគិតឃើញថា កឺមានតែ ព្រះសច្ចៈ ដូច្នេះ សួរថា តើឲ្យខ្ញុំកូណាគិតថា ឆាកជីវីតនេះជាឆាកល្ខោន ជាការភូត សំដែងម៉េចកើត? ។ ជាការពិតណាស

ញោម កាលណាមនុស្សយ់់ើង នូវមានកម្រិត គឺយើងម់ើលឃើញ តែអ្វីដែលនៅជុំវិញខ្លួនយើងប៉ុណ្ណោះ ។ បើសិនជាមានអ្នកណាម្នាក់ ដាក់យើងចូលទៅក្នុងបន្ទប់ ចាក់សោរពីក្រៅ រួចសួរយើងថា តើពន្លឺថ្ងៃ មានប្រភពមកពីណា ចូលតាមច្រកណា?  ពេលនោះ ញោមនឹង លើកដៃ ចង្អុលទៅតាម ប្រឡោះតូចៗដែលពន្លឺថ្ងៃចាំងចូលមក អ្វីដែលជាចម្លើយរបស់ញោម វាមិនខុសទេ តែ ចម្លើយនេះវាមិនគ្រប់ មិនពេញលេញ ។ កាលណាយើងរស់នៅកន្លែងមួយតូចចង្អៀត​ ដូច្នេះ ការដឹងការយល់របស់យើងតូច ចង្អៀតដែរ គឺមើលឃិញការពិត តែ ១ ភាគតូចប៉ុណ្ណោះ ។ ស្រដៀងគ្នាហ្នឹងដែរ ជីវិតយើងមានន័យ មាន ខ្លឹមសារ ទាល់តែយើង យល់ដឹងពី ឆាកជីវិតគ្រប់ រសជាតិជីវីតទាំងអស់ ។

កូណាព្រះគ្រូ ខ្ញំកូណាមានសំណួរទី ២ ពេលយើងខ្ញុំទៅ ព្រះវិហារ ប៊ីស យើងបានធ្វើតាមគោលការណ៍ ព្រះធម័ទាំងអស់ យើងឃើញ ទេវតាមាននៅគ្រប់់ៗគ្នា យើងស្រលាញ់រាប់អានគ្នា យើងនិយាយ រាក់ទាក់គ្នា ​តែដល់ចប់ធម៍ ចេញមកវិញ មកដល់ចំណតរថភ្លើង  យើងជាប់គាំងដដែលជាមួយ រឿងលោកិយ​ រឿង បោកកុហកគ្នា ភរគ្នា ព្រះគ្រូបាបាជី អ្វីៗសុទ្ធតែមានការផ្លាស់ប្តូរ យើងជូប នៅ អាកប្បកិរិយាខុសៗគ្នា ព្រះគ្រូបាបាជី តើត្រូវដោះស្រាយ ធ្វើបែបណា? ធ្វើម៉៉េចឲ្យជីវិតមនុស្សយើងមាន ស្ថេរភាព ដដែលបានទៅ?  ញោម បើសិនជាជីវិតយើង រងផលប៉ះពាល់ដោយសាររឿងគ្រប់យ៉ាងបែបនេះ បើថ្ងៃនេះ ជីវិតញោមរងឥទ្ធិពលពី រឿងមួយ ថ្ងៃស្អែក រងសម្ពាធរឿងមួយទៀត ថ្ងៃទី ១ រងផលវិបាកមកពី រឿងមួយថ្មីទៀត  សួរវិញថា ជីវីតញោមមានអ្វីសំគាល់ ជាអត្តសញ្ញាណរបស់ ញោម ?

Question No = 06 @ 7: 45

 Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, my question is that if a family member is on drugs, why do they no longer care how they behave with their mother, father, sister, or brother? Because they are no longer in control. Drugs are highly addictive – once someone gets addicted to drugs, he forgets everything else. It isn’t easy to give up these habits. And he will only give them up if he gets something more powerful to hold on to. If you treat him with love and affection, he will feel, “I should also make a sacrifice for my family.” But if we complain and argue, he will react, and the situation will not change. 

សូមក្រយាថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី សំណួរខ្ញុំកូណា គឺ សមាជិកគ្រួសារមួយ កំពុងញៀនថ្នាំ ម៉េចបានជា ពួកគេលែងគិត ខ្វល់ខ្វាយជាមួយជាមួយ ម្តាយ ឪពុក បងប្អូនប្រុសស្រីអីចឹង? ញោម នេះដោយសារតែ ពួកគេនោះ លែងអាចគ្រប់គ្រងបានហើយ ថ្នាំញៀន ធ្វើឲ្យមនុស្សញៀនខ្លាំងណាស់ កាលណាមនុស្សណាម្នាក់ញៀនថ្នាំ គឺគេនោះភ្លេចអ្វីៗទាំងអស់ ។ ការបោះបង់ចោលថ្នាំញៀន មិនមែនជារឿងឆងាយស្រួលឡើយ  គេអាចនឹងបោះបង់ថ្នាំញៀនចោល លុះត្រាតែគេមានអ្វីមួយដែលខ្លាំង ប្រពៃ ជាង ថ្នាំញៀន។ បើសិនជាយើង ព្យាបាលអ្នកញៀនថ្នាំនោះ ដោយសេចក្តីស្រលាញ់ អាណិតអាសូរ អ្នកនោះនឹងបានប្រសើរឡើង បើយើងធ្វើអ្វីដើម្បីគ្រួសារយើងជាការប្រសើរ បើសិនជាយើង ទាញហេតុផង រិះគន់ ដៀល គាត់អ្នកញៀនថ្នាំនោះនឹងប្រតិកម្មតបវិញ ហើយស្ថានភាពនឹងមិនផ្លាស់ប្តូរទេ។

Question No = 06 @ 8: 45

Thank you for this golden chance, Baba Ji. My first question is: Why do negative situations seem so attractive? Why do they tempt the mind to say, “Yes, I want this!” It is easy to do the wrong thing. It is difficult to walk on the right path. We have to think about it – if I do something wrong and I have to carry that burden, who would call me wise? This is what it means to use our sense of discrimination, our logic – to do the right thing in life so that we don’t have to bear the burden. After all, we’re the ones who will have to account for those actions, not anyone else. If I put my hand in fire, it’s my hand that will burn

. 

សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូបាបាជី សម្រាប់ឪកាសនាពេលនេះ សំនួរខ្ញុំកូណាគឺថា ហេតុអ្វីបានជា អំពើរអាក្រក់់ហាក់ដូចជាមានការទាក់ួទាញណាស់ ម៉េចបានជាគេ ចង់តែនិយាយថា អុ ល្អណាស់ ខ្ញុំចង់បានវាណាស់ ខ្ញុំពេញចិត្តណាស់។ ញោម ការប្រព្រឹត្តិខុស គឺងាយ ធ្វើណាស់ តែកិច្ចការត្រឹមត្រូវ វាកាន់តែ ពិបាកធ្វើណាស់ ហេតុដូច្នេះ យើងត្រូវតែមានការគិតគូរច្បាស់លាស់រឿងនេះ ។ បើសិនជាយើងប្រព្រឹត្តិ សាងខុស យើងត្រូវតែរង ទទួលនៅ ផលអាក្រក់់ កម្មពារ មកវិញ តើមានអ្នកណាគេហៅយើងថាជា បណ្ឌិតទេ? នេះជាមូលហេតុដែលយើងត្រូវតែប្រើប្រាស់នូវ ញាណដឹងខុស ដឹងត្រូវ ឬ ឡូហ្សិក ក្នុងឆាកជីវិតទាល់តែយើងធ្វើកិច្ចការត្រឹមត្រូវ ទើបគេមិនទទួលបាននូវការ ទុក្ខទោស កម្មពារ យើងជា ម្ចាស់ គណនេយ្យនូវអ្វីដែលយើងបានសាងទាំងអស់ គ្មានអ្នកណាក្រៅឡើយ ។ បើសិនជាអាត្មាភាព ដាកដៃ ល់ើភ្លើង នោះដៃអាត្មានឹងរលាក មិនមែនដៃអ្នកផ្សេងទេ ដែលនឹងត្រូវឆេះ ។

Question No = 09 @ 9: 39

Baba Ji, my first question is: sometimes we care too much about people and then they don't make the same efforts as we do. So in that situation, should we just let them go and value our peace of mind? Or just keep loving them, keep caring for them and expect nothing in return? All pain and pleasure comes from expectancy. We expect too much from everybody. They also have a certain expectancy from us. Can we say that we have fulfilled their expectancy hundred percent? So you have to love for the sake of loving. Not by putting it into a calculation, as to what you are going to get from it. You fulfill your responsibility. That is important. Now, the other person reciprocates/ doesn’t reciprocate – that’s a different thing. But always remember love has that power. That’s why we say, “Love can move mountains.” 

ព្រះគ្រូបាបាជី សំនូរទី១ នេះ គឺថា ជួលកាលខ្ញុំកូណាយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយ មនុស្សម្នាខ្លាំងពេក ប្រឹងប្រែងខ្លាំងពេកដើម្បីគេនោះ តែគេវិញ អត់បានប្រឹងប្រែងដូចខ្ញុំកូណាវិញទេ បើស្ថិតក្នុងស្ថានភាព បែបនេះ តើខ្ញុំកូណាគួរតែបញ្ឈប់ កុំខ្វល់ជាមួយគេទៀត គេទៅណាទៅទៅ  គួរតែរក្សាចិត្តឲ្យស្ងប់ខ្លួនឯងដែរឬទេ? ឬ មូយ នៅតែបន្តរក្សាការណិតស្រលាញ់់ជាបន្តទៀត? ដោយកុំសង្ឃឹមចង់បានអ្វីជា សរគុណ ពីគេនោះមកវិញ ? ញោម រាល់ការឈឺចាប់ទាមងអស់ រាល់ក្តីសប្បាយទាំងអស់ សុទ្ធតែចេញ មកពី ការសង្ឃឹម ការរំពឹងចង់បាន ឬ ការរំពឹងទុក expectency  ។ យើងមានការរំពឹងទុកខ្លាំងពេក ខ្ពស់ពេកពី មនុស្សគ្រប់គ្នា។ ពួកគេគ្រប់គ្នាក៍មានការរំពឹងទុកចង់បានពីយើងដែរ។  សួរថា យើងអាចនិយាយបានទេថា យ់ើងទាំងអស់គ្នា បានបំពេញចិត្ត ១០០% នូវការរំពឹងទុករបស់ពួកគេ?  ដូច្នេះទេ យើងត្រូវតែមាន សេចក្តីស្រលាញ់ប្រកបដោយ គតិបណ្ឌិត កុំមានការស្រលាញ់ដោយ ការគណនាជាលេខ កុំមានការគណនាថា ចំណាយអស់ ប់ុន្មាន បានមកវិញប៉ុន្មាន។ គឺ យើងបំពេញតាមការទទួលខុសត្រូវរបស់យើង។ បែបនេះ ជាការចាំបាច់ មានសារសំខាន់។ អ្នកទទួលបុណ្យពីយើង គេមិនសងបុណ្យមកយើងវិញ រឿងនេះវាខុសគ្នា។  តែអ្វីដែលត្រូវចងចាំ គឺថា សេចក្តីស្រលាញ់មានថាមពល មាន​ឬទ្ធិមហិមារ ហេតុនេះ បានជាគេនិយាយថា សេចក្តីស្រលាញ់អាចរំកិលភ្នំបាន !។

Question No = 10 @ 10: 50

In today’s age, who is considered a successful person? The one who has peace of mind. Baba Ji, I humbly seek your guidance and advice. At this point, I’ve done many jobs, left many jobs, been fired few times. I’m a software teacher since last three or four years. And I’ve spent all that I earned since last one and a half years in acting and theater. At this point of time, I’m responsible for my parents. They’ve done so much for me financial and everything. So I don’t really know what to do. Should I pursue acting or should I pursue software? I’m not really sure. A bird in hand is better than two in the bush, right? So whatever you are qualified in – that is the job you should take. And as a hobby, you can fulfill your desire of acting. And if you get success, then you can change. But to give up your job and try something which is uncertain– that’s taking a very big risk in life. So it’s better that you take up a regular job, and in your free time, you can do theater or some acting. And if you become successful, then you can change. But don’t leave your job. 

សព្វថ្ងៃនេះ ក្នុងអាយុស្របាលខ្ញុំកូណានេះ តើមានអ្នកណាគេដែលមានចិត្តស្ងប់ទៅកើត ព្រះគ្រូបាបាជី សូមព្រះគ្រុជួយជាព្រះឪវាទដល់ខ្ញុំកូណាផង។ ខ្ញុំកូណាធ្វើការងារច្រើនកន្លែងណាស់ ចេញពីការងារក៍ច្រើនកន្លែងផងដែរ ត្រូវគេដេញចេញពីការងារពី បី ដងដែរ ។ កាលពី ៣ ឬ ៤ ឆ្នាំ​មុន ខ្ញូំកូណា គឺជា គ្រូបង្រៀនផ្នែក Software . រយៈពេល ១ ឆ្នាំ កន្លះចុងក្រោយនេះ ចំណូលដែលរកបានពីំមុនៗ យកមកចំណាយលើ ការសម្តែង រោងល្ខោន ។ ឥលូវនេះ ខ្ញុំកូណាទទួលខុសត្រូវថែទាំឪពូកម្តាយ ដែលពួកគេបាន ជួយខ្ញុំកូណាច្រើនណាស់ពីមុនមក ទាំងថវិការ ទាំងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង។ ដូច្នេះ ខ្ញុំកូណាមិនដឹងថាត្រូវ ធ្វើអ្វី ដើម្បីពួកគាត់វិញទេ តើខ្ញុំកូណាត្រូវ សម្តែងល្ខោន ឬ ត្រូវធ្វ់ើកិច្ចការខាង Software ? ខ្ញុំកូណា អត់ច្បាស់ ប្រាកដខ្លួនឯងសោះ។ ញោម មានសត្វ   ១ ក្បាលនៅក្នុងដៃ វាប្រស់ើរជា មានសត្វ ២ ក្បាល នៅលើឡានក្រុង តើមែនដែឬទេ? ដូច្នេះ បើសិនជា ញោមខ្លាំងពូកែខាងអ្វី ញោមបំពេញកិច្ចការនោះចុះ នោះជាកិច្ចការដែលញោមគួរបំពេញ។ បើសិនជា កិច្ចការកំសាន្តសប្បាយដូចជា សម្តែងល្ខោន បានជោគជ័យ ដូច្នេះ ញោមអាផ្លាស់ប្តូរការងារបាន។ តែការដែលញោម បោះបង់ការងារចាស់់ចោល មកចាប់យក ការងារថ្មីមួយ ដែលមិនច្បាស់លាស់ គឺជារឿងមួយប្រឈមជាមួយ ហានិភ័យខ្ពស់ណាស់។  ដូច្នេះជាជំរើស ញោមគួរតែចាប់យកការងារស្នួលជាធម្មតា ចំាដែលពេលណាទំនេះ សឹងបាប់យកការងារបន្ទាប់បន្សំ ដូចជា ការងាររោងល្ខោន។ បើការងារនេះបានជោគជ័យ សឹមយើងផ្លាស់ប្តូរការងារ តែកុំមានការ បោះបង់ការងារចោល។

Question No = 11 @ 12: 26

Radha Soami, Baba Ji. Thank you for continuing to keep me under your wings. I have a couple of questions. First one is about one of the things you ask us not to do, which is analyzing the growth or lack of (growth) during meditation. And the second is subsequently about balance. So in the first, like with everything else – on the worldly aspect versus the spiritual aspect – it’s quite contradictory. You say that you should not be analyzing what you’re doing or what the progress is, but …

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី សូមអរព្រះគុណ គុណម្ចាស់ សម្រាប់ការបន្តថែទាំង ខ្ញុំកូណាក្រោម ក្រោមដំបូលព្រះធម៍របស់ព្រះគ្រូ ។ ខ្ញុំកូណាមានសំនួរមួយចំនួន ដែលសំនួរដំបូងគេនេះ គឺរឿងដែលព្រះគ្រូ ហាមប្រាម មិនឲ្យប្រព្រឹត្តិ ដែលជាការវិភាគ លើរឿង ការតាំងសមាធិអារម្មណ៍ធ្លាក់ចុះ ឡើងលើ ចំណែក សំនួរទី ២ គឺរឿង តុល្យភាព ដូច្នេះដំបូងវាដូចជា រឿងទូទៅដែរ គឺរឿងផ្លូវ លោកិយ ខុសពី រឿង ផ្លូវធម៍  គឺខុសគ្នាខ្លាំងណាស់។ ព្រះគ្រូ ទូលថា កុំមានការវិភាគ ញែកញែកនូវអ្វីដែលកំពុងធ្វើ គឺធ្វើវាទៅ លទ្ធផលចម្រើន ទុកឲ្យទេវតាសម្រេច....

 How will you calculate? How do you calculate love? How do you calculate your feelings, your emotions? Do you have any measure? No. But where I’m coming from is, you’ve been given an important task by the Master. And your sole purpose is to at least strive to make the Master happy. Yeah, so the basic thing is that as you come to terms with yourself, you’ll be able to feel more comfortable with your surroundings, there will be more acceptance in whatever happens in your life. So it’s not that the changes are not there. But to say that you can calculate love and emotion – you can’t! You see, this is our limitation – that we are limited to, you know – “something should be weighed, measured, calculated” – or we can’t understand it. So with the passage of time as you make progress, you will automatically see the changes that are taking place within yourself. But then how do you know from the actual practice of meditation, that you are on the right track or not? By observing those changes? Naturally. 

ញោម តើញោម នឹងគណនាបែបម៉េច? តើញោមគណនាសេចក្តីស្រលាញ់បែបណា? តើញោមគណនាអារម្មណ៍យ៉ាងម៉េច?តើញោមគណនាមនោសញ្ចេតនាបែបម៉េច? តើញោមមានវិធីអ្វីមកធ្វើការគណនា? តើញោម មានប្រភពមកពីណា? នេះជាសំណួរញោម តែញោមទទួលនបាន កិច្ចការដ៍មាគិនតម្លៃមួយពី ព្រះគ្រូ ដែលកិច្ចការជាចំបងនោះ គឺញោមត្រូវធ្វើឲ្យព្រះគ្រូ ទេវតាសប្បាយព្រះទ័យ ដូចនេញ ចំណុចសំខាន់ គឺញោម ត្រូវគិតពីខ្លួនឯងសិន កាលណាយើងខ្លាំង យើងអាចធ្វើកិច្ចការបានច្រើនថែមទៀត យើងកាន់តែមានជំនឿចិត្តថែមទៀត យើងកានតែអាចទទួលយកបាននូវអ្វីដែលជីវិតយើង ជួបប្រទះសព្វថ្ងៃ  ដូច្នេះ កុំគិតថា លើលោកនេះគ្មានអ្វីមិនផ្លាស់ប្តូរ តែ បើនិយាយថា អាចគណនាបាន នូវសេចក្តីស្រលាញ់់ នូវ មនោសញ្ចេតនា គឺមិនត្រឹមត្រូវទេ មិនអាចធ្វើបានឡើយ។ យើងដឹងហើយ ថា មនុស្សលោកនូវមានកម្រិតទាបណាស់  យើងមិនដឹងថាមានទំងន់កម្រិតណា? មិនដឹងថា ត្រូវ គណនាបែបម៉េច? ឬ មួយថា យើងគឺ មិនយល់សោះតែម្តង ហេតុនេះ បានថា ពេលណា ពេលវេលាកន្លងផុតទៅ យើងនឹងយល់ និងបានប្រសើរ យើងនឹងបានឃើញថា មានការផ្លាស់ប្តូរ មានចម្រើនទៅ មុខ ក្នុងខ្លួនយើង។ យើងអាចដឹងរឿងចម្រើនទាំងនេះបាន គឺមានតែ ការប្រតិបត្តិចេញពីការតាំងសមាធិ ប់ុណ្ណោះ ព្រោះការតាំងសមាធិ ធ្វើឲ្យយើងដឹងខុស ឬ ត្រូវ ធ្វើបន្តឬ ត្រូវឈប់? គឺយើងតាមដានឃើញថា មានការផ្លាស់ប្តូរដែរអត់? 

Okay. And the second one is about balance. I was here seven or eight years ago and you had suggested that, “Why not give another woman an opportunity?” So I did pay attention to that and I did go down that road. But now the challenge is that you focus on one thing, you disgruntle either the Master, or at least perceive to disgruntle the Master, or you disgruntle the worldly side of things. No, it’s a question of understanding, you know? If we have a good understanding, you can never have this issue. If the other person is seeing that you are walking a path which is going to make you a better human being, they will never have a problem. Our problem is that we do it at the cost of the other. And that’s where the balance comes in. 24 hours in a day – sufficient time to pay attention to your family, to your work and to the spiritual side. We tend to go to extremes. And when you go to extremes, something gets left out, and that then causes a reaction. I think wives, all they want is a little bit of love and a little bit of attention. I mean, the wife is not the problem, it’s the work that’s the problem. The work is the problem? Yeah. Oh, so the work is so much that you can’t pay attention to anything else? Not that I can’t ... it’s ... “All work and no play makes Jack a dull boy!” That’s what we learnt in school. Yeah. I mean, like with studies, I’m not really fond of work. But it’s a necessary evil that you got to do. No, but then you’re going to burn yourself out. Whenever you don’t keep a balance, you’re heading for trouble. Okay? Now, you look at a vehicle – you keep on driving it without letting it rest, even that’s going to get burnt out. And we are here still, human beings with sensitivities and emotions and everything. So you are heading for trouble! Whatever you leave behind – you might go ahead, but that very thing is going to pull you back afterwards. So that’s very important. No matter how busy you are, you must take out time for the family and for the spiritual aspect. Please continue to strengthen my faith.

កូណាព្រះគ្រូ ចូលដល់សំណួរទី ២ គឺរឿង តុល្យភាព ខ្ញុំកូណាបានមកដល់ទីនេះ កាលណពី ៧ ឬ ៨ ឆ្នាំមុន កាលណោះ ព្រះគ្រូសួរខ្ញុំកូណាថា ម៉េចបានជាអត់មាន មនុស្សស្រី មកអីចឹង ? ម៉េចបានជា មិនផ្តល់ ឪកាសឲ្យស្រី្ត? ចឹងតាំងពីពេលនោះមក ខ្ញុំកូណា ចុះដើរតាមផ្លូវ ឬ ចាប់ផ្តើមធ្វើការងារហ្នឹង ។ ស្រាប់តែ ពេលនេះ យើងមាន បញ្ហាប្រឈមមួយ ដែលវាធ្វើឲ្យយើង អាក់អន់ចិត្តជាមួយព្រះគ្រូ មិនសប្បាយចិត្តជាមួយព្រះគ្រូ  មិនសប្បាយចិត្តជាមួយរឿងលោកិយ ។ ទេ ញោម នេះគឺជា បញ្ហានៃការ​មិនយល់ បើយើង មានការយល់ដឹងត្រឹមត្រូវ នោះវាគ្មានរឿងបែបនេះកើតឡើងមកទេ ។  បើសិនជាមនុស្សម្នា គេមើលឃើញថា អ្នកណាម្នាក់ កំពុងតែដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍បានត្រឹមត្រូវ មានអ្នកណាគេទៅស្តីអ្នកនោះ?  បញ្ហាគឺដោយសារ យើងធ្វើអ្វីមួយបានចំណេញខាងយើង តែខាងគេវាខាតបង់ ។ គឺពេលហ្នឹង ដែលយើងត្រូវ រក្សាឲ្យមាន តុល្យភាព។  ក្នុងរយពេល ២៤ មោង យើងត្រូវមានពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់ដើម្បី ក្រុមគ្រួសារ ការងារ និងផ្លូវព្រះធម៍។ យើងធ្វើអ្វីដែលវាមានលក្ខណៈជ្រុលពេក ហួសហេតុពេក។ កាលណាយើងធ្វើអ្វីមួយ ជ្រុកពេល ហួសពេល វានាំឲ្យ ហៀរ កំពប់ នឹង បង្កើតចេញជា ប្រតិកម្ម។ ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា ចង់និយាយរឿង ប្រពន្ធ បើប្រពន្ធៗ មានសេចក្តីស្រលាញ់តិចតួច មានការយកចិត្តទុកដាក់តិចតួច ៗ អីចឹង ប្រពន្ធមិនមែនជាបញ្ហាទេ តែ បញ្ហាគឺ រឿងការងារទៅវិញ អ្ហាក ញោមថា ការងារគឺជា បញ្ហា? គូណាព្រះគ្រូ  ព្រោះការងារច្រើនពេក នាំឲ្យប្រពន្ធមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ឲ្យដិតដល់សមល្មម ។ ទេ ទេ មិនអាចទេ ញោម ការងារដែលក្មេងលេង មិនអាចឲ្យក្មេងនោះក្លាយជាក្មេងល្ងងទេ មិនទេ ព្រោះគ្រូ ក្មេងៗលេងនៅនៅសាលារៀន នាំឲ្យក្លាយជាបញ្ហា ទេ ញោម ញោមគិតបែបនេះខុសហើយ គឺដុតខ្លួនឯង។  ការងារណាក៍ដោយ បើគ្មាន តុល្យភាពទេ វានឹងបង្ករជា បញ្ហាមិនខានឡើយ ។ ដូចជា រឿង យើង បើកឡាន មូតូ បើបើកមិនឈប់សោះ បើករហូតនោះវានឹង ឆេះម៉ាស៊ីន ដូចគ្នានេះដែរ មនុស្សលោកណាដែលមាន ឆាបរំជួលចិត្តគ្រប់រឿង មានមនោសញ្ចេតនាគ្រប់រឿង មានអារម្មណ៍​អណ្តែត​អណ្តូង   ចឹងមនុស្សហ្នឹង ប្រាកដជាជួបបញ្ហា។  អ្វីៗដែលមាននៅពីខាងក្រោយយើង យើងសម្រុកដើរទៅមុខ តែជាធម្មតា វានឹងទាញយើងថយក្រោយមកវិញ ចឹង កត្តាសំខាន់បំផុត មិនថា យើងរវល់កម្រិតណាទេ យើងត្រូវតែ លៃពេលវេលាសម្រាប់គ្រួសារ​ សម្រាប់កិច្ចការព្រះធម៍។ កូណាព្រះគ្រូ សូមព្រះគ្រូ ប្រទានពរជ័យដល់ខ្ញុំកូណាជាបន្ត។

Question No = 12 @ 17: 03

 Radha Soami, Baba Ji. I don’t have the ground to ask you a question, but I have three requests to make – can I ? My first request is, Baba Ji, I spent five years in Canada now. I’ve worked there, I got the PR. I spent my twenty years in India. I worked here; I did my education here. Considering both sides of the world, I made the decision to come back and made my life here. I need your blessings, like you did before, to build enough to survive and make my parents and wife proud. To say that one country is better than the other – it isn’t. Circumstances, the environment – we create. So the question is, where do you feel happy? Where do you feel that you can make a go out of it? That’s for you to choose. From my side, you can be anywhere. As long as you have that objective in front of you, and you be a good human being. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាឡើងមកនេះ មិនមែនមកសួរនាំអ្វីទេ គេមក សំណូមពរ ។ សំណូមពរជាដំបូង គឺ ខ្ញូំកូណា បានចំណាយពេល ៥ ឆ្នាំ រស់នៅ ប្រទេសកាណាដា ហើយកាលណោះ ខ្ញូំកណាមានការងារធ្វើនៅ កាណាដា ។ ឥលូវ ខ្ញុំកូណាបានមករស់នៅ ឥណ្ឌា ២០ ឆ្នាំ និងធ្វើការនៅ ឥណ្ឌាទៀត  ខ្ញុំរៀនសូត្រនៅ ឥណ្ឌា ដោយសារ មានការប្រៀបធៀប ប្រទេសទាំង ២ ក្នុងលោកនេះ បានជាខ្ញុំកូណាសម្រេចចិត្តថា ត្រូវ មករស់នៅ ឥណ្ឌាវិញ ខ្ញុំកូណាសុំ ពរ ពី ព្រះគ្រូ ដូចកាលពេលមុនទៀត ដើម្បីខ្ញុំកូណាបានរស់នៅ បានសុខ ដើម្បី ឲ្យឪពុកម្តាយ ប្រពន្ធខ្ញូំកូណាសប្បាយចិត្ត មានមោទនភាព។ ញោម ការដែលនិយាយថា រស់នៅ ប្រទេសមួយ ល្អប្រសើរជាប្រទេសមួយទៀត មិនត្រឹមត្រូវទេ  ព្រោះ ស្ថានភាព បិរស្ថានជុំវិញ កាលទេស ទាំងនេះ គឺយើងជាអ្នកបង្កើតឡើងមក បញ្ហាដែលចេញមក គឺថា យើងសប្បាយចិត្តដោយសារអ្វី ? វាមានប្រភពពីណាមក?  នេះ ទើបជាចំណុចដែលញោមត្រូវជ្រើសរើស ។ សម្រាប់អាត្មាភាព ញោមអាច នៅកន្លែងណាក៍បានដែរ ឲ្យតែញោមមាន គោលបំណងជាក់លាក់ដាក់នៅនឹងមុខញោម គឺ ញោមជាមនុស្សល្អ។

Question No = 13 @ 18: 18

Radha Soami, Baba Ji. Thank you for this opportunity. We all know that we all go through sufferings in our life. And it’s part of life. But with that comes trauma. How do you deal with that? No, why do you call it suffering? It's a consequence of your own actions. If you put your hand into fire, the hand is going to burn, isn’t it? So what is karma? Action – reaction – consequence. So when we take the action, we don't think about it. But for every action, there’s going to be a reaction. Isn't that the law of nature? And there's going to be a consequence. Because we don’t like it, we call it suffering. But if you’ve put your hand into the fire, then it’s going to burn, isn’t it? 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី សម្រាប់ឪកាសមួយនេះ យើងទាំងអស់គ្នាបានរងគ្រោះ ឈឺចាប់ខ្លោចផ្សារ ឬ មានសុខសប្បាយ ផង ពេញមួយជីវិត នេះជាផ្នែកមួយនៃជីវិតយើងជាមនុស្សលោក តែ សម្រាប់់ផ្នែកមួយនិយាយរឿង ការពិបាកចិត្ត ការខូចចិត្ត trauma តើយើងត្រូវដោះស្រាយបែបណាទៅ? ទេ ញោម ម៉េច បានជាញោម ហៅថា នោះគឺជា ការឈឺចាប់ខ្លោចផ្សារទៅវិញ suffering ? នេះជា លទ្ធផល ឬ ផលវិបាកចេញពី អំពើរដែលយើងបានសាង។ បើយើងដាក់ដៃ ចូលភ្លើង ដូច្នេះ ដៃ ប្រាកដជា​រលាកអីចឹងហើយ តើមែនអត់?  ដូច្នេះ តើអ្វីទៅជា កម្មា? នោះគឺ សំដៅថា អំពើ ប្រតិកម្ម និង កម្មផល Action- Reaction - Consequence . ដូច្នេះ ហេតុថា ពេលយើងប្រព្រឹត្តិអ្វីមួយ យើងអត់បានគិតដល់ រឿង កម្មផលទេ រឿង ប្រតិកម្មទេ តែ ចូរចាំថា រាល់ការប្រព្រឹត្តិ សុទ្ធទែមាន ការប្រតិកម្មតបវិញ តើនេះមិនមែនជាច្បាប់់ ធម្មជាតិទេឬ? នេះក៍ជា កម្មផលដែលចេញមកពីការប្រព្រឹត្តិនោះដែរ។ ដោយសារយើងមិនពេញចិត្តជាមួយផលកម្ម យើងហៅនោះថាជា ការឈឺចាប់ តែ បើសិនជាយើង ដាក់ដៃ ចូលភ្លើង ៗ វានឹងឆេះដៃ តើមែនអត់?

Question No = 14 @ 19: 12

Baba Ji, I read somewhere – “Meditation is not something that we do; it’s something that we are.” Can you please elaborate on what I read? We are tuning into ourselves. We are trying to realize. Self-realization before God-realization. So the moment you realize the self, the next step is automatic. Today, we want to find out about world, we want to find out about everything, without learning to find out about ourselves. So meditation is just coming to terms with yourself. Understanding your strengths, your weaknesses. Using those strengths to overcome the weaknesses. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាបានអាន ចំកន្លែងមួយ គេសរសេរថា ការតាំងសមាធិ គឺមិនមែនជាអ្វីដែលយើងធ្វើទេ តែ សមាធិ គឺជាអ្វីដែលយើងកំពុងមាន សូមព្រះគ្រូជួយ អត្ថាធិប្បាយ បកស្រាយពន្យល់ផងចុះ។  ញោម រឿងនេះ សំដៅថា មនុស្សយើង ត្រឡប់ចូលមកក្នុងខ្លួនឯងផ្ទាល់ យើងព្យាយាមទទួលស្គាល់ខ្លួនឯងជាទេវតា គឺ យើងទទួលស្គាល់ខ្លួនឯងជាទេវា មុនពេលក្លាយខ្លួនជាទេវតា Self-realization before God-realization.ដូច្នេះ ពេលណាយើងទទួលស្គាល់ខ្លួនឯងជាទេវតា ជំហានជាបន្ទាប់ជាស្វ័យប្រវត្តិ យើងក្លាយជាជាទេវតា។ សព្វថ្ងៃនេះ យើងនាំគ្នាស្វែងយល់សកលលោកទាំងមូល ស្វែងរកអ្វីៗសព្វយ៉ាង ដោយមិនបានស្វែងយល់អំពីខ្លួនឯងទេ ដូច្នេះ ការតាំងសមាធិ គឺជាការដែលយើង ចូលមកនៅក្នុងខ្លួនឯង ការដឹងថា ខ្លួនឯងមានកម្លាំងពលំ មានចំណុចខ្សោយ  គឺជាការប្រើប្រាស់ចំណុចខ្លាំងដើម្បី ជំនៈលើចំណុចខ្សោយដែលយើងមាន។

Question No = 15 @ 19:55

Thank you, Baba Ji. Radha Soami. Baba Ji in 2017, we were here. At that time, this was a question related to our child with different abilities. You had given us a very positive perspective. Your guidance helped us get through so far, and it will take us along. You had told us at that time that consider... be grateful that the Lord has considered you worthy of taking care of such a soul. That has been our cornerstone, and we’ve been doing our seva to the best of our ability. The one struggle that we go through is, as we do our seva, is what we sometimes desire as parents for our child, and what his destiny is ultimately – that balance is what we struggle with. Please guide us. Everyone in this creation is having to go through their own battles, okay? Nobody has an ideal life. Ideal is a concept. Ideal is an objective. On a practical level, we have to make do with what we have. If the Lord has blessed us with a child of special needs and we have to look after him, you should look at it as seva. Right? Now, you have to see what are his needs, and accordingly, you have to mould your life for that. Now, there is no ideal out here. Everybody has issues in life, everybody. Success in life is not how much money you make, but how well you solve your problems.

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី កាលឆ្នាំ ២០១៧ យើងបានមកកាន់ទីនេះ ហើយវេលានេះដែរ យើងមានសំណូរទាក់ទងជាមួយនឹង កូនរបស់យើងខ្ញុំកូណាដែលមានសមត្ថភាពខុសៗគ្នា ព្រះគ្រូធ្លាប់មានសង្ឃដីការវិជ្ជមានអនេក ព្រះឪវាទព្រះគ្រូ ជួយយើងបានច្រើនណាស់នាពេលកន្លកមក និងកំពុងជួយ ពួកយើងជាបន្តទៀត កាលណោះព្រគ្រូ ទូលថាទេវតាតាមថែរក្សាបីបាច់យើងទាំងអស់គ្នា យើងខ្ញុំក៍បានធ្វើបុណ្យ ទាន បំរើទេវតា ផងដែរ តាមលទ្ធភាពដែលយើងមាន ។ យើងក៍ប្រឈមមុខជាមួយ បញ្ហា ដែលកើតមកក្លាយជា ឪពុកម្តាយរបស់កូនៗ ចង់ដឹងពី វាសនារបស់កូនៗ ធ្វើម៉េចឲ្យមាន តុកល្យភាពក្នុងឆាកជីវិត សូមព្រះគ្រូជួយណែនាំផង។ ញោម មនុស្សលោកគ្រប់គ្នាកើតមក ត្រូវ ឆ្លងកាត់ ឆាកប្រយុទ្ធឬសមរភូមិដោយខ្លួនឯង មែនទេ? គ្មានអ្នកណាម្នាក់គិតថា ថា ឆាកជីវិតវាយ៉ាងម៉េចទេ ការគិត គឺជា ទស្សនៈទាន។ ការគិត គំនិតនេះ គឺជា គោលបំណង។ តាមរយះការប្រតិបត្តិ យើងយកគំនិតការគិតនេះ មកប្រតិបត្តិចេញជាការអនុវត្តន៍ផ្ទាល់។ បើសិនជា ទេវតា ប្រទាន កូននោះ មកជាកូនយើងដែលទាមទារការថែទាំពិសេស ដូច្នេះ យើងត្រូវតែថែទាំងជាពិសេស យើងត្រូវតែ សម្លឹងមើលអំពីការបំរើទេវតា មែនទេ? ទីនេះ យើងអត់មានគំនិតថាម៉េចទេ។ មនុស្សរាល់រូបមាន បញ្ហាក្នុងជីវិតគ្រប់ៗគ្នា ជោគជ័យក្នុងឆាកជីវិតមនុស្សថា មានលុយកាក់កម្រិតណាអាចធ្វើបានទេ តែ ជោគជ័យអាស្រ័យលើ ការដោះស្រាយបញ្ហា កម្រិតណ?

 That’s where that vivek (sense of discrimination) comes in. So never lose heart; be confident. If the Lord has given you that seva, He will help you to fulfill it also. So it’s not that “I have to do it,” – He’s there with you to do it. So I just have to be receptive to that grace, where I can feel that strength and confidence to fulfill it. What is it that anyone of us can do in life? And Baba Ji, to that point, there was a Q & A in one of the series, Q & A series, where you had also guided a parent who had a similar situation. That what we need to find is what is exceptional about that individual, to help that child move forward in life. How do we do that, Baba Ji? No, there are different ways. You see, the Lord, for Him everybody is equal. If He has left you short in one phase, He’s probably given you something more in the other. But we need to recognize that ability in that child. You know, some of them, they’re very good painters, some of them are very good musicians – there’s something or the other. 

គេមានពាក្យមួយ ហៅថា ជីវីត គឺ ញាណមួយសម្រាប់ការដឹងខុស ដឹងត្រូវ ដូច្នេះ កុំមានការបាក់ទឹកចិត្ត ត្រូវមានជំនឿពេញបេះដូង បើទេវតាប្រទានពរជ័យឲ្យយើងបានបំរើព្រះ ឬ បំរើសេវានេះ គឺ ប្រាកដណាស់ថាទេវតានឹងតាមជួយថែរក្សាយើង ជួយយើងឲ្យសម្រេចបានជោគជ័យជាមិនខានឡើយ ដូច្នេះ មិនមែនជារឿង ដែលយើងត្រូវតែធ្វើទេ គឺជារឿងដែលថា ទេវតាទ្រង់នៅជាមួយយើងជានិច្ច​ទ្រង់នឹងតាមជួយយើងជានិច្ច  គឺ យើងគ្រាន់់តែចាំទទួលពរជ័យពីទេវតា ពរជ័យនេះ ធ្វើឲ្យយើងមាន កម្លាំងពលំ មានការជឿទុកចិត្ត ឬ ភាពកក់ក្តៅ ក្រៅពីហ្នឹង សួរថា មានអ្នកណាម្នាក់អាចធ្វើអ្វីលើសពី ហ្នឹងបានអត់?  ព្រះគ្រូបាបាជី ក្នុងរឿងនេះដែរ មានកម្រងសំណូរ ចម្លើយ ដែលមានសាច់រឿងទាក់ទង អាចយកមក ដោះស្រាយបញ្ហាបានដែរទេ? គឺសំណូរចម្លើយដែល ឪពុកម្តាយមានស្ថានភាព ប្រហាក់ប្រហែលគ្នានេះ? បានន័យថា ករណីដែលមានក្មេងមានបញ្ហាស្រដៀងបែបនេះ ដើម្បីយកករណីពិសេស ដូចគ្នានេះ មកជាមេរៀន? ទេ ញោម គ្មានទេ ញោម​ឃើញស្រាប់ហើយថា​ទេវតាប្រទានឲ្យមនុស្សលោកម្នាក់ៗ មានភាពខុសៗគ្នា តែមនុស្សមានភាពស្មើរគ្នា បើសិនជា ទេវតាប្រទានឲ្យយើង ខ្លីចំណុចណាមួយ ប្រាកដជា ប្រទាន ឲ្យយើងវែង ចំណុចណាមួយផ្សេងទៀត ដើម្បីបះប៉ូវ ( មនុស្សមិនល្អគ្រប់ ១០) តែ យើងជាឪពុកម្តាយត្រូវតែទទួលស្គាលើចំណុចខ្លាំងរបស់កូនយើង ដែលកូនខ្លះខ្លាំងខាងគូរូប ខ្លះពូកែខាង ភ្លេង ខ្លះខ្លាំងខាងនេះ ខ្លះពូកែខាងនោះ។ 

So whether it’s through the education system, or through the special needs people who understand these children, we have to try and find out that ability within that child, and then build on that. Then the child gets the confidence when he’s able to achieve something, that “no, I can lead a normal life.” And Baba Ji lastly, what happens to him after us? Why should you think like that? If the Lord has sent, He will ... You see, that’s what the problem is – we keep on thinking about the future, and we burden our mind. Who has any surety of life – the next hour, how many of us will be sitting here? We don’t have surety. So, “Who will look after the children?” – some children have just been born, some are old, some are young – there’s no surety of anything. So this is where our faith comes in that if He’s given birth to the child, He will look after the child. If He’s looking after us, why won’t He look after the child? Thank you so much, Baba Ji.

ដូច្នេះ ទោះបីតាមរយៈប្រព័ន្ធអប់រំក្តី តាមរយៈ សាលាវិជ្ជាជីវពិសេសក្តី គេត្រូវមាន មនុស្សពិសេស ដែលគេមានជំនាញដឹងអំពី ក្មេងបែបនេះ យើងត្រូវតែព្យាយាមសាកល្បងស្វែងរកសមត្ថភាពដែលមានក្នុងក្មេងនោះ និង បង្កើតសមត្ថភាពដល់ក្មេងនោះ កាលណាក្មេងសម្រេចបានជោគជ័យរឿងអ្វី​មួយ វានឹងមានការកក់ក្តៅ ជឿទុកចិត្ត ។ ព្រះគ្រូ បាបាជី តើក្មេងនោះ នឹងទៅជាយ៉ាងណា បើសិនអត់ពី ពួកយើងទៅ? ចុះម៉េចបានជាញោម គិតឃើញបែបនេះ? ប់ើសិនជាទេវតា ប្រទានបែបនេះ ឲ្យយើង នោះទេវតាប្រាកដជាដឹងពី វិធីដោះស្រាយដែរហើយ។ កាលណាយើងនៅតែគិតពីរឿងអនាគតកាល នោះចិត្តយើងនឹងកាន់តែ ដុតរោលឆេះ។ តើមានអ្នកណាគេដឹងច្បាស់ថា ឆាកជីវីតថ្ងៃក្រោយយ៉ាងម៉េច? ម៉ោងក្រោយនេះ សួរថាមានមនុស្សប៉ុន្មាននាក់ដែលអង្គុយនៅទីនេះ? គ្មានអ្នកណាមូយដឹងច្បាស់ប្រាកដទេ។ សួរថា អ្នកណានឹងថែរក្សាក្មេងទាំងនេះ? ក្មេងខ្លះទើបកើតមក  អ្នកខ្លះអាយុចាស់ ខ្លះអាយុនៅក្មេង គ្មានអ្នកណាដឹងច្បាស់រឿងអ្វីមួយទេ មានតែសទ្ធាជ្រះថ្លា ដែលទេវតាប្រទាន កំណើតជាមនុស្សដល់់យើង ទេវតានឹងតាមថែរក្សាក្មេងទាំងនោះ បើទេវតាតាមថែរក្សាយើងជាមនុស្សចាស់ ម៉េចថាទេវតាមិនតាមថែរក្សាមនុស្សក្មេងៗ? កូណាព្រះគ្រូ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូជាអនេក៕

Q & A with GSD 125 with CC

ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ២១ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២៤ (២១នាទី)
Question No = 01 @ 0: 44

Why is it necessary for the soul to unite with the Lord? Can we ever be happy if we are separated from our source? No, we cannot. If a drop gets separated from the ocean, what identity does that tiny drop have? But once that drop merges into the ocean ... that ocean has its own identity. So, this yearning within us is for our own source. When we leave our home, we can’t experience the joy we feel in our own home anywhere outside, can we?

 Baba Ji, how can I always live in the present moment so that everything goes well? Try and live in His will. Ever since man has come to this creation, he has done everything by following the dictates of his mind. That is why we have become dependent. If we live in the Lord’s will, then how could we create karma? Baba Ji, my mind always goes into the past. Pardon? My mind always goes into the past. Well, the mind is a creature of habit. It will function according to the habits we have created. But the Lord has also given us discrimination, right? We should think carefully before taking a step, rather than being subservient to the mind and doing everything according to its dictates. 

ជាសំនូរចម្លើយទី ១ នេះ ផ្តោតលើប្រធានបទថា ហេតុអ្វីបានជាចាំបាច់ត្រូវចងមិត្តជាមួយទេវតា? ត់ើយើងអាចមានសេចក្តីសុខសប្បាយជាអនន្តទេ បើសិនជាយើងបែកគ្នាជាមួយ ព្រះប្រភព ជាទេវតាបែបនេះ?  ទេ ទេ មិនអាចទេ បើសិនជាយ់ើង ជាដំណក់ទឹក បែកចេញពី ព្រះមហាសាគរដែលជា ព្រះប្រភពបើអីចឹងមែន សួរថា យើងដឹងខ្លួនឯងជាដំណក់ទឹកបែបណាទៅ?  គឺដឹងបានលុះត្រាតែ ដំណក់ទឹកនេះ រំលាយចូលជាមួយ ព្រះមហាសាគរវិញ ( ព្រះគង្គារ) នោះក៍ដោយសារថា ព្រះមហាសាគរនេះ មានអត្តសញ្ញាណដើម្បីដឹងស្គាល់់ ដូច្នេះ ការដែលព្រះប្រភពនៅក្នុងខ្លួនយើង គឺយើងទទួលមគ្គផលពី មហាសាគរនេះ បើសិនជាយើងចាកចេញពីផ្ទះយើងផ្ទាល់ សួរថាយើងអាចទទួលបានសេចក្តីសុខសប្បាយ ដូចយើងនៅក្នុងផ្ទះដែរឬអត់?

ព្រះគ្រូបាបាជី ចុះខ្ញុំកូណាធ្វើ់ម៉េចទ់ើបអាចរស់នៅក្នុងស្ថានភាពដូចសព្វថ្ងៃ ដែលមានសេចក្តី សុខសប្បាយជាដរាបរាងទៅ? ញោម ចូរញោម រស់នៅតាមនៅ និង ព្យាយាមរស់នៅ តាមប្រាថ្នាទេវតា។ អស់ពេលជាយូរយាណាស់មកហើយ ដែលមនុស្សលោកយើងរស់នៅ តាម បំណងប្រាថ្នានៃ ចិត្ត ឬ ចិន្តា នេះ ហេតុនេះ បានជាយើង រស់នៅ ពឹងអាស្រ័យលើ ចិត្ត បើសិនជាយើងរស់នៅ តាមប្រាថ្នាទេវតា មានរឿងអីយើង មាន កម្មា ឬ កម្មពា ទៅកើត ?  ព្រះគ្រូបាបាជី ចិត្តរបស់ខ្ញុំកូណាវាគិតតែទៅលើរឿងអតីតកាល ថាមេច? សុំម្តងទៀត កូណា ព្រះគ្រូ ចិត្តវានាំខ្ញុំកូណាទៅគិតតែរឿង អតីតកាល។ អូ មែនហើយ ចិត្ត វាមានទំលាប់គិតបែបហ្នឹង ដោយសារការគិតរបស់ចិត្តបែបហ្នឹង អ្វីៗក៍វាដំណើរការតាមការគិត របស់ចិត្តអីចឹងដែរ តែ ជាមួយគ្នាហ្នឹង ទេវតា ក៍ទ្រង់ប្រទាន នូវ មុខងារមួយ សម្លាបបែងចែកខុសត្រូវ ដល់មនុស្សលោកផងដែរ តើមែនអត់?  យើងត្រូវតែ គិតគូឲ្យជ្រៅជ្រះ មុនពេលសម្រេចចិត្ត ឈានជើងដើរឬធ្វើអ្វីមួយ ជាជាងធ្វើអីតាមតែ ចិត្តនឹកឃើញ តាមតែទំលាប់នៃការគិតរបស់ចិត្ត ។

Question No = 02 @ 01: 31

Right now, I am divided into three parts. First, with my family and in-laws; second, with my daughter’s family; and third, with the sangat. The sangat tells me I should take up seva and move to the Dera. But my daughter tells me I need to stay with her. Now my seva is slipping away. It doesn’t make any difference. Look, we have to fulfill our responsibilities. The Lord has placed us wherever we are because of our karma. And with those karmas come certain responsibilities. So first, fulfill your responsibilities. Once those responsibilities are fulfilled, you can focus on seva.

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាមានរឿង ៣ ដែលខ្ញុំចែកចេញដូចតទៅនេះ គឺទី មួយរឿងគ្រួសារខ្ញុំកូណានិងរឿង គ្រួសារក្មេក ( ខាងកូនប្រសារប្រុស) ទី២ គឺរឿង កូនស្រីបង្កើតខ្ញុំកូណាផ្ទាល់ និង រឿងទី ៣ គឺរឿង ការធ្វើធម៍ ធ្វើបុណ្យ។  ខាងធម៍ គេប្រាប់ខ្ញុំកូណាថា ចូរចាប់យករឿងធម៍ បុណ្យទាន ទៅធ្វើធម៍នៅ ព្រះវិហារ ដេរ៉ា ឯខាងកូនស្រិ គាត់ថា មែត្រូវនៅជាមួយកូនស្រី ហើយគ្រានេះ ការធ្វើធម៍អារ្យ សន្មតថា ខកខាន ឬ រអាក់រអួល ។ ញោម រឿងនេះ អត់មានអ្វីជាការខុសគ្នាទេញោមសម្លឹងមើលទៅ គឺ ញោម ត្រូវ ទទួលខុសត្រូវក្នុងនាមជាម្តាយ ទេវតា ដែលប្រទានពរឲ្យ មនុស្សលោកកើតនៅកន្លែងណាមួយ គឺសុទ្ធតែ ពឹងអាស្រ័យលើ កម្មា គឺ ដោយសារ កម្មានេះ វាក្លាយជាការទទួលខុសត្រូវរបស់មនុស្សលោកយើង អីចឹងរឿងដែលត្រូវធ្វើទីមួយដំបូងគេ គឺការបំពេញនូវ ការទទួលខុសត្រូវ កាលណាយើងបំពេញភារកិច្ចជាម្តាយចប់ ជាស្វ័យប្រវត្តិ យើងនឹងឈានចូលដល់កិច្ចការបំរើព្រះ ឬ បំរើទេវតា ។

Question No = 03 @ 02: 18

 Baba Ji, I am a very emotional person, I feel so. And I believe in the circle of ... in the way nature has been made that a bigger animal eats a smaller animal. An even bigger animal will hunt the medium animal. But when it comes to humanity, I mean humans, I feel very bad because, humans don’t treat animals very well, which makes me very sad. Humans don’t even treat other humans well, let alone animals! This opportunity has been given to us to learn what it means to be human. The moment you learn what it means to be human, the next step to Godliness will happen automatically. First, we have to learn what it means to be human. There’s nothing that we can do about it, even if we feel so bad. No, now, you can’t go around trying to change the world. Let’s try and change ourselves – that we can do. We are too busy trying to teach others and change the world. That is not possible. So, if we change ourselves, at least there’s one better person. One person who is trying to do the right thing. Baba Ji, I want to make you proud, and my parents proud, and I will work hard. Please never leave my side. He never leaves us. He can’t leave us. It’s like parents can never leave the children; children leave the parents. They get distracted, they have their own priorities, and slowly, slowly they leave the parents.

ខ្ញុំគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាជាមនុស្សដែលឆាប់រំជួលចិត្តណាស់ ខ្ញុំកូណានៅតែមានជំនឿ មុតមាំ លើ កងចក្រនៃការវិលកើតវិលស្លាប់ ដូចជារឿង សត្វធំ ស៊ីសត្វតូចជាអាហារ ដូចគ្នានេះដែរ សត្វណាធំជាងគេ វានឹងស៊ី សត្វណាដែលមានមាឌធំ មធ្យម។ ដល់ពេលខ្ញុំកូណា គិតមកដល់រឿង មនុស្សលោកវិញ អូ មើលឃើញថា មនុស្សលោកនេះ សែនអាក្រក់ណាស់ ជាពិសេស មនុស្សលោកនេះ អត់បានអាណិតស្រលាញ់ សត្វធាតុឲ្យបានល្អទេ ជាការពិតដែរថា មនុស្សលោកល្អជាងសត្វ ត្រង់ថា មនុស្សលោកអត់បាន ស៊ីមនុស្សលោកដូចគ្នាជាអាហារ ដែលវាខុសពី សត្វធាតុ ឬ សត្វតិរច្ឆាន។ ញោម រឿងនេះ គឺទេវតា ប្រទាន ពរ ឲ្យយើងជាមនុស្ស ដឹងថា មនុស្សលោកមានសំណាងកម្រិតខ្ពស់ ដើម្បីរៀនរស់នៅធ្វើជាមនុស្សលោក ដែលជំហានបន្ទាប់ គឺយើងក្លាយជា មនុស្សទេព ឬ ទេវតានេះឯង គឺក្លាយជាស្វ័យប្រវត្តិ ។ អីចឹងដំបូង ត្រូវរៀន ថា មនុស្សមានន័យបែបណា?  ទោះបីជាយើងគិតបែបណាក្តី គិតអាក្រក់យ៉ាងណាក្តី ក៍យើងមិនអាចធ្វើអ្វីបានដែរ យើងមិនអាច ផ្លាស់ប្តូរបញ្ហាជូញវិញខ្លួន ក៍មិនអាចផ្លាស់ប្តូរបញ្ហាក្នុងលោកិយទាំងមូលបានឡោះយ គឺ មិនអាចបានជាដាច់ខាត ដំណោះស្រាយ គឺមានតែការផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯងទេ គឺ យើងអាចផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯងឲ្យ ប្រពៃ ល្អប្រសើរជាងមុន ។ បើធ្វើបែបនេះ យើងក្លាយជាមនុស្សដែលព្យាយាមផ្លាស់ប្តូរបានល្អ ត្រឹមត្រូវ ។ ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណា ចង់ក្លាយជាមនុស្សល្អ សម្រាបព្រះគ្រូ សម្រាប់ឪពុកម្តាយខ្ញុំកូណ្យមានកិត្តិយស សួមព្រះគ្រូជួយដល់ខ្ញំគូណាផងចុះ ។ ញោម ទេវតា មិនចាកចេញ ចោលញោមទេ​ គ្មានឮឪពុម្តាយណាចាកចោលកូនៗទេ គឺមានតែកូនៗចាកចោលឪពុកម្តាយ កូនៗគាត់មានការរំខានមួយចំនួន កូនៗមានកិច្ចការជាអាទិភាពមួយចំនួនត្រូវបំពេញ ដូច្នេះ បន្តិចម្តងៗ កូនៗត្រូវតែចាកចេញពី ឪពុកម្តាយ ។

Question No = 04 @ 04: 04

 Radha Soami. Baba Ji, we’ve always heard all the saints tell us that even a leaf does not stir without the Lord’s will. But then, how can our actions be good or bad? Because whatever we do … If it’s true that the Lord does everything, and not a leaf stirs without His will, then how can karmas be good or bad? After making this creation, the Lord created a law of nature. And that law of nature states, “As you sow, so shall you reap.” Now, your karma brings you to a certain point. After that, we choose how we want to move forward – we can make the right choice, or we can make the wrong choice. For the sake of saying it, we say that the Lord does everything, but who believes that? We’ve never said, “If the Lord wants to, He’ll come and put food in my mouth, so why should I leave my bed?” We get up, take those steps, and put in the effort, don’t we? So, when you reach that stage when you have so much faith in the Lord, then everything becomes the Lord’s responsibility. But as long as we choose … Right now, we bring our intellect and our choice into everything. We wake up in the morning and choose our clothes and our food, we choose what we want to do. We are subservient to the mind and follow its dictates for everything. The day the mind comes under your control, the matter ends.

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី យើងតែងតែឮសូរគេថា ព្រះគ្រូនានាសុទ្ធតែសម្តែងធម៍ទេសនា ប្រដៅថា សូម្បីស្លឹកឈើ មួយសន្លឹក ក៍មិនអាចធ្លាកចុះមកដីបានដែរ បើគ្មានបញ្ជាពីទេវតា ឬ ប្រាថ្នាទេវតា ។ បើរឿងនេះ អីចឹងមែន ត់ើធ្វើម៉ែចដឹងថា អំពើរដែលយើងធ្វើនោះ ល្អ ឬ មួយ អាក្រក់? ព្រោះយើងធ្វើអ្វីក៍ដោយ ប្រឹងម៉េចក៍ដោយ វាអាស្រ័យលើ ទេវតាសម្រេច....ញោម ពិតណាស់ ដែលថា ទេវតា ទ្រង់ធ្វើកិច្ចការសព្វយ៉ាង សូម្បី ស្លឹកឈើជ្រុះ ឬ មិនជ្រុះ ក៍អាស្រ័យលើទេវតាដែរ  ចឹងធ្វើម៉េចបានដឹងថា កម្មនោះជាកម្មល្អ ឬ ជាកម្មអាក្រក់ ? ទេវតា ទ្រង់បង្កើតសត្វលោកឡើងមក រួច ទ្រង់ បង្កើតច្បាប់ទេវតា ឬ គេហៅថា ច្បាប់ធម្មជាតិ The Law of Nature ព្រះបាទធម្មិក ដែលច្បាប់ធម្មជាតិនេះ បានចែងច្បាស់ថា លោកអ្នកសាបព្រួស ពូជ អ្វី និង ច្រួតកាត់ផលនោះវិញ ។ គ្រានេះ វេលានេះ កម្មា បាននាំយើងមកដល់ ចំណុច មួយ បន្ទាប់ គឺការសម្រេចចិត្តរបស់យើងថា យើងទៅមុខទៀត បែបម៉េច?  គឺក្នុងស្ថានភាពមួយ ដែលថា អាចជាការសម្រេចចិត្តខុស ឬ សម្រេចចិត្តត្រូវ ។ ព្រះបរមគ្រូ មានសង្ឃដីការអីចឹងមែនថា ទេវតា បំពេញកិច្ចការគ្របយ៉ាង  សួរថា អ្នកណាខ្លះគេជឿរឿងហ្នឹង ? យើងមិនដែលនិយាយថា ទេវតាមានប្រាថ្នាបែបនេះ ឬ បែបនោះទេ ទេវតា មិនដែលយកបាយទឹក មកបញ្ចុកមាត់យើងទេ អីចឹងបានជា​មនុស្សយើង ត្រូវតែង់ើបចេញពី គ្រែ ក្រោកឡើង ងើបដើរទៅ រកអាហារ គឺ យើងត្រូវប្រឹងប្រែង ពេលយើងដល់ដំណាក់កាលមួយនោះ យើងនឹងមានជំនឿ មានការគោរពបូជាដល់ទេវតា គ្រានោះដែលអ្វីៗក្លាយជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ទេវតា តែជាដំបូង គឺយើងត្រូវ មានការសម្រេចចិត្ត មួយត្រឹមត្រូវសិន ដោយប្រើបញ្ញាយើងមាន គឺ ត្រូវងើបពីព្រឹកឡើង ស្លៀកពាក់ខោអាវ ស្រស់ស្រូបអាហារ ចេញដំណើរតាមអ្វីដែលយ់់ើង ប្រាថ្នា តាមទេវតា កន្លងមកយើងធ្វើអ្វីតាម ចិត្តបញ្ជា គ្រប់បែបយ៉ាង កាលណាយើងគ្រប់គ្រងចិត្តបាន ពេលនោះ បញ្ហានានាត្រូវបានបញ្ចប់ ។

Question No = 05 @ 05: 58

 Baba Ji, I trust everyone too easily and I get attached to them. Then even if they treat me badly, I cannot leave them. Look, the Lord has given us the sense of discrimination. What does discrimination mean? That we should at least be able to recognize what is good or bad for us. So, if someone bothers us all the time or takes advantage of us, that will leave an impression on the mind, right? Then we will head towards negativity. So, we should tread carefully.

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាឆាប់ជឿទុកចិត្តគេណាស់ ឆាប់លង់តាមសំដីគេណាស់ ទោះជាគេធ្វើអាក្រក់ដាក់ខ្ញុំកូណាយ៉ាងម៉េច ក៍ខ្ញុំកូណាមិនអាចចាកចេញពីគេបានដែរ ។ ញោម ចូរសង្កេតមើលថា ទេវតា ប្រទានពរឲ្យយើងមាន បញ្ញាញាណដើម្បីដឹងខុស ដឹងត្រូវ  តើការដឹងខុស ត្រូវនេះ មានន័យខ្លឹមសារថាម៉េច? គឺ យ៉ាងហោចណាស់ ឲ្យយើងដឹងថា អ្វីល្អ?អ្វីអាក្រក់? អីចឹងបានមានអ្នកណាគេម្នាក់ យាយីយើង គ្រប់ពេលគ្រប់វេលា និង កេញចំណេញលើយើងជារហូត  គឺ យើងប្រាកដជាមាន ការចាប់អារម្មណ៍ដឹងក្នុងចិត្ត តើមែនឬអត់? ដូច្នេះពេលនោះ យើងក្លាយជាមនុស្សដែលប្រព្រឹត្តិអាក្រក់ អវិជ្ជមានសព្វបែបយ៉ាងដែរ ដូច្នេះទេ ញោមត្រូវ យករឿងហ្នឹងមកពិចារណាឲ្យបានល្អិតល្អន់ ។

Question No = 06 @ 06: 37

 Baba Ji, I often put up a pretense, which sometimes causes problems in my life. How should I control this? In the world, if everyone puts up a pretense or has superficial relationships with us, those relationships won’t last. So similarly, it’s up to us to be honest and true in our relationships, rather than putting up a pretense and increasing our own burden. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាឧស្សាហ៍ចាញ់បោគគេណាស់ ជួលកាលទៀត អ្នកនោះ បង្ករបញ្ហាដល់ជីវិតក្នុងកូណាទៀតផង តើខ្ញុំកូណាគួរដោះស្រាយបែបណា? ញោម ល់លោកនេះ បើសិនជា មានគេបោក បញ្ឆោតយើង មានគេប្រើមនោសញ្ឆេតនាបោកយើង  ដូច្នេះ ទំនាក់ទំនងបែបនោះ មិនអាចមានអាយុវែងទេ ដូចគ្នានេះដែរ គឺវាអាស្រ័យថា យើងស្មោះត្រង់ជាមួយគេបែបណា? យើងទុកចិត្តលើទំនាក់ទំនងជាមួយគេបែបណា? ជៀងវាងការដែលគេបោកយើង នាំឲ្យយើងមានទុក្ខ ដាក់ខ្លួនឯង។

Question No = 07 @ 07: 12

Baba Ji, in the company of my friends, I have started eating meat and drinking alcohol. Please forgive me. What do you gain by doing this? On the one hand, we want to become independent. We want to find the solution to everything ourselves. On the other hand, with alcohol or by getting intoxicated, we become dependent on these things. Then we will have to pay the price for it. So try and give up these things. In addition, there is the loss of money, and it’s also detrimental to our health. If there was some benefit to it, I might still agree. But if there is no benefit in doing something, if it only harms us, then why should we walk on that path? 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំចាប់ផ្តើមដើរជាមួយ មិត្តភ័ក្រខ្ញុំកូណា ខ្ញុំកូណាចាប់ផ្តើម ហូបសាច់ ផឹកស្រា សូមព្រះគ្រូ អហោសកម្មផងចុះ ញោម តើការដែលញោម ធ្វើបែបនេះ បានចំណេញអ្វីខ្លះមកវិញ? ម្ខាង យើងចង់បាន ឯករាជ្យភាព ម្ចាស់ការលើខ្លួនឯង យើងចង់បានដំណោះស្រាយមួយសម្រាប់ខ្លួនឯង ។ ជ្រុងម្ខាងទៀត កាលណាយើងផឹកស្រាទៅ យើងទៅជាស្រវឹង ទៅជាចំណុះឲ្យស្រា បីយែ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែ ទូទាត់ សងវិញ នូវតម្លៃទាំងនេះ ដូច្នេះទេ ញោមត្រូវតែព្យាយាម កុំផឹកស្រា កុំទទួលទានសាច់តទៅទៀត លើពីនេះទៀត ញោមត្រូវចំណាយលុយកាក់ទៅលើ ស្រាប៊ីយែ បូកទាំងការខូចសុខភាពផង។ បើសិនជាមានផលដោយសារ ផឹកស្រាមែន អាត្មាគាំទ្រញោម តែវាមិនអីចឹងទេ វាមានតែនាំឲ្យខូចសុខភាព ឈឺ ដូច្នេះ ម៉េចបានជាញោម សម្រេចចិត្តដើរតាមផ្លូវហ្នឹងទៀត ?

Question No = 08 @ 08: 07

Baba Ji, when my parents were children, they used to do seva at their satsang centers. But when we were little, my father would say, “Focus more on your studies – that is your first seva.” But Baba Ji, my academic workload only increases – it’s never-ending! Now my parents are older, and their responsibilities have increased, so they cannot even come to seva anymore. Baba Ji, when will I get a chance to do seva? No, look – first, you should stand on your own feet. After that, you can do as much seva as you like. There is a time for everything. This is the time for you to study so you can stand on your own feet and become independent. Once you stand on your own feet, then you can do seva whenever you want. Okay. Please grant me the opportunity to do seva, Baba Ji.

ព្រះគ្រូបាបា​បាជី កាលឪពុកម្តាយខ្ញុំកូណានៅតូចៗ ពួកគាត់ទៅធ្វើបុណ្យទាននៅ ព្រះវិហារសុទ្ធសាង  តែ ពេលដែល ខ្ញុំចម្រើនវ័យដូចជំនាន់គាត់ គាត់បែរជាប្រាប់ខ្ញុំកូណាថា កូនត្រូវគិតគូរប្រឹងប្រែងរៀនសូត្រ ដែលនេះជា ការបំរើព្រះ បំរើទេវតា លើកដំបូងក្នុងជីវិត តែ ព្រះគ្រូ បាបាជី ជួយគិតផងចុះ ការសិក្សារបស់ខ្ញុំកូណាកាន់តែច្រើនឡើងៗ វែងឆ្ងាយឡើងៗ គ្មានថ្ងៃបញ្ចប់ទេ ឪពុកម្តាយខ្ញុំកូណាកាន់តែចាស់ទៅៗដែរ ការទទួលខុសត្រូវរបស់គាត់កាន់តែច្រើនឡើងៗ ដូច្នេះ ពួកគាត់មិនអាចបំរើទេវតា បានដូចមុនឡើយ ព្រះគ្រូបាបាជី បើបែបនេះតទៅ តើខ្ញុំកូណាមានពេលឯណាទៅបំរ់ទេវតា? ។ ញោម ជាដំបូង ញោមត្រូវតែ ឈ លើជើងរបស់ញោមសិន បន្ទាប់ពីឈ មានលំនឹងហើយ ញោមអាចធ្វើកិច្ចការបានច្រើនណាស់ កិច្ចការណាក៍ដោយ គ្រប់យ៉ាង សុទ្ធតែមានពេលវេលារបស់វាដែរ ញោមមានពេលវេលាដើម្បីរៀនសូត្រ នេះជាពេលវេលាដែលញោមត្រូវ រៀន ឈ ដោយជើងខ្លួនឯង បន្ទាប់មក ញៅមអាច បំរើទេវតា ពេលណាក៍បានដែរ តាមតែចិត្តញោមប្រាថ្នាចង់។ កូណាព្រះគ្រូ សូមព្រះគ្រូ ប្រទានឪកាស ដល់ខ្ញុំកូណាដើម្បីបានបំរើព្រះ ។

Question No = 09 @ 08: 57

 Baba Ji, my question is that if someone worships gods and goddesses after receiving initiation, are they creating an obstacle on their way home to Sach Khand? No, we shouldn’t think that way. We think everything should be black and white. You see, until someone gets strength from within, they will draw support from whatever they are used to doing. So to say, “He will do this or that …” – you should do your meditation. It’s true, we cannot immediately rise above these rituals and traditions with which we were raised. But you should definitely do your meditation, and after that, if you want to do something else, I don’t have a problem with it. Baba Ji, this child of yours is struggling a lot in life.

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណា មានសំនួរថា បើសិនជាអ្នកណាម្នាក់ គោរពបូជាចំពោះ ទេវតាប្រុស ឬ ទេវតាស្រី ក្រោយពេលបួស តើធ្វើបែបនេះ វាជាឧបសគ្គក្នុងការមិនអាចឡើងទៅ ឋានសួរគ៍ ឬ ឋានសច្ចៈខន្តដែឬទេ? ទេ ញោម ៗ មិនអាច មិនគួរគិតបែបនេះទេ អ្វីៗសព្វយ៉ាង វាអាចជា ពណ៍ខ្មៅ ឬ ជាពណ៍ ស វាទាល់តែ អ្នកណាម្នាក់ មានកម្លាំងពលំខ្លាំង ទើបអាចចូលទៅខាងក្នុងខ្លួន ដើម្បីស្វែងរកការពិតថា នោះជាពណ៍ស ឬ ខ្មៅ? ដើម្បីគេសម្រេចចិត្តថា គួរធ្វើរឿងនេះ ឬ ធ្វើរឿងមួយនោះ គេអាចសម្រេចចិត្តបានទាល់តែគេនោះ មានការតាំងសមាធិ។ ជាការពិតណាស់ គេមិនអាច វាយតម្លៃ រឿងអ្វីមួយសំអាងលើ គម្ពឺរធម៍ ក្បូនតម្រាធម៍បានទេ គឺមានតែ ធ្វើតាមរយៈការតាំងសមាធិ  ទាល់តែធ្វើសមាធិសិន សឹបអាចបន្តកិច្ចការណាផ្សេងទៀត។ ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាអត់មានបញ្ហាទាំងនេះទេ កូនសិស្សជាសាវគ្គព្រះគ្រូមួយនេះ មានកម្លាំងពលំខ្លាំងណាស់។

Question No = 10 @ 09: 52

 My wife cannot have children. As a solution, I studied medical science and looked at surrogacy as an option. But as soon as I told my family, they got upset with me, and started saying, “Instead of doing something so expensive, you should just marry someone else!” But this isn’t right in my eyes. Baba Ji, please guide me. No. If something were to happen to you tomorrow, would you tell your wife, “Leave me and get married to someone else?” Right. No. If the Lord has brought you two together, you should fulfill that relationship. This is also a gift from the Lord. If He wants it to happen, it will. If He doesn’t, you can try as hard as you like but it still won’t happen. But leaving your wife just for this reason isn’t right. If you have married her, you should fulfill this relationship. Right. Baba Ji, after all, someone’s wife is also someone’s daughter. So, our family and society should also consider that and try to support her. If you stand by her side, she will automatically get that strength and support. Baba Ji, please bless me with the strength and patience to bear this. No, don’t look back. You should fulfill your responsibility. And your responsibility is to stand by your wife and fulfill that role. Okay, Baba Ji. Radha Soami. 

ភរិយាខ្ញុំកូណា មិនអាចមានកូនបានទេ ជាដំណោះស្រាយនោះ ខ្ញុំកូណាសម្រេចចិត្តទៅសិក្សារៀនផ្នែក វិទ្យាសាស្រ្តសុខាភិបាល និង ពិនិត្យអំពី លទ្ធភាពនៃការ ពរពោះជំនួស តែដល់ពេលខ្ញុំកូណា ប្រាប់យើងនេះទៅ ក្រុមគ្រួសារទៅ ពួកគេពិបាកចិត្ត ព្រួយចិត្ត និងតប មកខ្ញូំកូណាវិញថា បើថា ចំណាយលុយច្រើនសន្ធឹកបែបនេះដើម្បីមានកូន ចុះម៉េចមិនរៀបការប្រពន្ធថ្មីមួយទៀតតែម្តងទៅ ! តែ ខ្ញុំកូណា យល់ថា ធ្វើបែបហ្នឹង មិនមែនជារឿងល្អទេសម្លាប់ភ្នែកខ្ញុំកូណា។ ព្រះគ្រូបាបាជី សូមព្រះគ្រូ ជួយជា ព្រះឪវាទផងចុះ។  ទេ ទេ ញោម បើសិនជារឿងហ្នឹង កើតមានចំពោះញោមវិញនៅថ្ងៃស្អែកនេះ ថា អូនមិនអាចមានកូនជាមួយ បងបានទេ ដូច្នេះ អូនត្រូវតែចាកចេញពី បង ទៅរៀបការប្រុសថ្មីវិញ សួរថា ញោមអាចទទួលយកបានទេ។ បើសិនជាទេវតា រៀបចំឲ្យអ្នកទាំងពីរ ជួបគ្នាជាប្តីប្រពន្ធទៅហើយ ដូច្នេះ ទាំង ២ នាក់ត្រូវតែទទួលខុសត្រូវរួមគ្នា ភាពជាប្តីប្រពន្ធនេះ ក៍ជា ព្រះរាជអំណោយ ទេវតាប្រទាន មកដែរ បើអ្វីៗជាប្រាថ្នាទេវតា ដូច្នេះ គេមិនអាចគេចផុតទេ ទោះជាញោមប្រឹងប្រែងខ្លាំងអស់លុយ កម្រិតណា បើថាទេវតាមិនឲ្យមានកូន ប្រាកដជាអត់មានកូន។  តែការចង់លែងលះប្រពន្ធ នោះវារិតកាន់តែជារឿងខុសឆ្គង។ បើញោមរៀបការជាមួយនាង ញោម ត្រូវតែទទួលខុសត្រូវចំពោះនាង ។ ស្រីម្នាក់ជា ប្រពន្ធគេ នោះនាងក៍ជា កូនស្រីរបស់គេដែរ កូនគេកូនយើង ប្រពន្ធគេប្រពន្ធយើង យើងត្រូវ ចាត់ទុកជាគ្រួសារតែមួយ ជាសង្គមតែមួយ កាលណាយើងគាំទ្រនាង នោះនាងជាប្រពន្ធញោមក៍នឹងមានកម្លាំងចិត្ត ។ ព្រះគ្រូបាបាជី សូមព្រះគ្រូ ប្រទានពរជ័យ ដល់យើងខ្ញុំឲ្យមានកម្លាំងពលំ យកឈ្នះ គ្រប់បញ្ហា ។ ញោម កុំមើលទៅក្រោយ ត្រូវមលើទៅមុខជានិច្ច ញោមត្រូវមានការទទួលខុសត្រូវក្នុងនាមជា ប្តី គាំទ្រ លើកទឹកចិត្តប្រពន្ធ គូណាព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណានឹងចងចាំ។

Question No = 11 @ 11: 28

Baba Ji, how can we always remain in the Lord’s will? First, we need to recognize what His will is. Then, we have to develop the strength within ourselves to be able to live in His will. So this is a systematic approach. You can’t think, “Today, I got initiated,” or, “Today, I heard satsang and now I will change my life immediately!” So, first, we have to change our thinking; we have to strengthen our resolve – only then will we be able to fulfill our role. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ធ្វើម៉េចយើងអាចរក្សាឲ្យមាន នូវ ការរសើនៅតាមបំណងទេវតាឲ្យមានជារហូតតទៅ? ញោម ជាដំបូង យើងត្រូវតែ ដឹងថា អ្វីទៅជាបំណងទេវតា? រួចបន្ទាប់ យើងត្រូវ ចាប់ផ្តើម បង្កើននូវ ភាពខ្លាំងក្នុងខ្លួន ដើម្បី យើងអាច មានលទ្ធភាពរស់នៅ តាមបំណងទេវតា។ អ្វីៗមានដំណើរការជា ខ្សែសង្វាក់ តាមលំដាប់លំដោយ មិនអាច ដូចយើងគិតចង់បានថា ថ្ងៃនេះខ្ញុំកូណាបានបួស ថ្ងៃស្អែកនឹងស្តាប់ឮសូរធម៍ទេសនាសុទ្ធសាង មិនយូរទេនឹងបានផ្លាស់ប្តូរឆាកជីវីតទាំងស្រុកជាមិនខានភ្លាមៗ។ ដូចនេះជាដំបូង ត្រូវធ្វើការផ្លាស់ប្តូរការគិតរបស់យើងសិន បន្ទាប់ពង្រឹងខ្លួនឯងឲ្យខ្លាំងក្លា កែប្រែខ្លួនឯង មានតែ វិធីនេះទេ ដែលអាច បំពេញកិច្ចការតាមការទទួលខុសត្រូវ ជាមនុស្សទេព។

Question No = 12 @ 12: 08

Baba Ji, I haven’t yet received initiation, but I try to sit and focus for 5 - 10 minutes by listening to a guided meditation or shabads (hymns). Is this the right way to feel closer to you, or should I do something else until I receive initiation? We should first understand what it’s about because we don’t want to begin something with our eyes closed. So first, read all the books and listen to satsangs so that you can do your part when you take the next step. Sometimes, we are in too much of a hurry, and when the time comes to do our part, we cannot. So first, build your faith, then take the next step. So Baba Ji, if we feel that we cannot fulfill this responsibility, should we ask for initiation or not? In life, how many responsibilities will we run from? In everything – whether it’s marriage, or looking after one’s parents, or a job – unless a person takes on responsibilities, how will he move forward? Aren’t these other things also responsibilities? So when we have to fulfill these other responsibilities, then this is also a similar responsibility. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាមិនទាន់បានបួសទេ តែខ្ញុំកូណាបានព្យាយាមចំណាយពេលពី ៥ ទៅ ១០ នាទី ដើម្បីស្តាប់ការណែនាំក្នុងការធ្វើសមាធិ ឬ សាបាទ នេះ ។ តើនេះជាវិធីត្រឹមត្រូវក្នុងការចូលជិត កៀក ជាមួយ ព្រះគ្រូដែរឬទេ ឬ មួយថាខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើកិច្ចការផ្សេងទៀតសិន ចាំបានបូសហើយ សឹមរៀន តាំងសមាធិជាក្រោយ?  ញោម ជាដំបូង ញោម ត្រូវដឹងថាញោម កំពុងធ្វើអ្វី ចង់បានអ្វីឪ្យពិតប្រាកដ យើងមិនចង់ឲ្យញោម ចំណាយពេលវេលាចោលទទេៗ ដោយសារការបិទភ្នែកអីចឹងទេ។ ជាដំបូងឡើយ ញោមត្រូវតែ អានសៀវភៅទាំងអស់ ត្រូវតែស្តាប់ធម៍ទេសនាទាំងអស់ ធ្វើបែបនេះបាន វាក្លាយជា គ្រឹះ​សម្រាប់ជំហានជាបន្ទាប់ ជួលកាល យើងបំពេញការងារដោយតក់ក្រហល់ខ្លាំងពេក ដល់ពេលចូលដល់ ដំណាក់កាលបំពេញការងារពិតប្រាកដ បែរជាគ្មានលទ្ធភាព មិនអាចធ្វើបានទៅវិញ។ ដំបូង ត្រូវ ពង្រឹងនូវ សទ្ធាជ្រះថ្លា រួចចាំបន្តទៅជំហានទី ២។  ព្រះគ្រូបាបាជី បើសិនជាយើងមិនអាចបំពេញ ការទទួលខុសត្រូវរបស់យើងបានទេ តើយើងអាចបួសបានដែរឬអត់? ក្នុងឆាកជីវិតនេះ តើមានការទទួលខុសត្រូវច្រើនកម្រិតណាទៅដែលយើងត្រូវបំពេញ? គឺគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ សុទ្ធតែជាការទទួលខុសត្រូវ ដូចជា ការរៀបការ ការថែទាំឪពុកម្តាយ ការធ្វើការងារ គឺសុទ្ធតែទាមទារការទទួលខុសត្រូវទាំងអស់ តើយើងធ្វើកិច្ចការទាំងនេះទៅមុខម៉េចកើត? តើទាំងនេះ មិនមែនជាការទទួលខុសត្រូវទេឬ? ដូច្នេះ ទាំងនេះ ក៍ស្រដៀងគ្នាជាមួយការទទួកលខុសត្រូវដែរ ។

Question No = 13 @ 13: 27

Baba Ji, synthesis gives symphony to anything, and it makes it a great piece of work or art – be it painting or music or poetry, whatever. What is that, which gives grace and makes our life symphonious and harmonious? Music of the Spheres. Sure, sure, sure. You see, what is Shabad? Shabad is Music of the Spheres. So when we listen to outside music, normally when we are tense, or we want to relax, we put on some light music, to help ourself, right? So here, we are talking about that divine Sound, which is more melodious and sweet than anything else we’ve heard. Milton has said, “All calm of mind and passion spent.” In my life, all passions have been spent, they have been withdrawn. They have gone away, they have subdued, mellowed. And I’m just feeling the grace of yours. Well, you used the right word – “subdued”. But the mind is such a powerful entity, you don’t know at what time it can awaken those passions again. So that is why we have to be on our guard all the time. We have to be very cautious. Because mind can trick us at any stage, and pull us at any stage. That’s why we need that inner support, you see? Now, if we have that support, that becomes our strength, our confidence. And until we don’t go beyond mind and maya, mind can pull us back anytime. My heartfelt gratitude, my master! 

ព្រះគ្រូបាបាជី ការធ្វើសំយោគចូលគ្នា វាផ្តល់យើងឲ្យមាន់ប្រយោជន៍ធំមហិមារ ជាស្នាដៃ ជាសិល្បះមួយយ៉ាងចំណាន មិនថាយើងជាអ្នកលេងភ្លេង ជាជាងគំនូរ ឬ អ្នកតែងកំណាព្យទេ  គឺធ្វើសំយោគចូលគ្នាចឹងទៅ នាំឲ្យជីវីតមានន័យ ខ្លឹមសារ មានសុកដុមនីយកម្មជាមួយគ្នា ត់ើមែនទេព្រះគ្រូ?  ព្រះតន្រ្តី គឺ តន្រ្តីទេវតា ពិតណាស់ៗ ញោម ញោម ឃើញទេ វាដូចជា ព្រះធម៍អីចឹងដែរ មែនអត់? ព្រះធម៍ គឺជា ព្រះតន្រ្តី កាលណាយើងបានស្តាប់ចម្រៀងនៅខាងក្រៅ ធម្មតា ៗ យើងរីករាយ សប្បាយ គឺចម្រៀងនេះ ជួយយើងបានច្រើនណាស់ មែនទេ? ដូចគ្នានេះដែរ ព្រះតន្រ្តី កាន់តែពិរោះ កាន់តែមានន័យ កាន់តែជួយមនុស្សលោក ជាចម្រៀងទេវតាដែលយើងមិនធ្លាប់បានស្តាប់នាពេលកន្លងមកទេ ដូចដែល ព្រះគ្រូ មែនតុន ទូលថា កាលណាចិត្តបានស្ងប់ នោះតណ្ហាបំណងផ្សេងៗរលាយបាត់អស់ ក្នុងឆាកជីវិតខ្ញុំកូណានេះ គ្របតណ្ហារលាយគ្មានសល់ទេ វាដកចេញអស់ទៅវិញ វាវិនាសអស់រលីង  នេះជា ព្រះពរ ពីទេវតា  ញោម ៗ ប្រើពាក្យនេះ ត្រឹមត្រូវណាស់ គឺ វិនាស ចុះចាញ់ តែ ជាមួយចិត្ត ៗ វាខ្លាំងមហិមារសម្បើមណាស់  ញោមមិនដឹងថាត្រូវការពេលវេលាយូរកម្រិតណាទេ ដើម្បីកំចាត់ចោលនូវ តណ្ហា ដូច្នេះ បានជាយើងត្រូវ ការពារឃ្លាំមើលចិត្តជាប្រចាំ។  យើងត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នខ្ពស់ជានិច្ច គ្រប់ជំហាន ហេតុនេះ បានជាយើងត្រូវការមានជំនួយ ពីខាងក្នុងខ្លួន ញោមឃើញទេ ពេលនេះ ញោមមានកម្លាំងចេញមកគាំទ្រ ពិខាងក្នុងខ្លួន មានការជឿទុកចិត្ត កក់ក្តៅ បើយើងមិនអាចគ្រប់គ្រង បង្រ្កាបចិត្តបានទេ នោះចិត្តនឹងអាចងើបប្រឆាំងវិញបានគ្រប់ពេល សូមអរព្រះកុណ គុណម្ចាស់ ។

Question No = 14 @ 15: 31

Baba Ji, studies are important, but why is meditation important? May my mind always be engaged in meditation. You see, if the Lord has sent us to this creation, He has sent us here for a specific purpose. The Lord has blessed us with a human form – He could have made us plants, trees, animals, or birds! So first, if we have been blessed with a human form, we need to understand its specific purpose. And unless we fulfill that objective, we will not be liberated from here. So the purpose of meditation is to thank the Lord. Because whatever we have achieved, we have achieved through the Lord’s grace. If we thank Him and appreciate Him, He will give us more. If we are unappreciative, then we won’t move forward.

 Baba Ji, Radha Soami. Baba Ji, I have not succeeded in my worldly life nor in my spiritual life! I have failed in both! What will become of me? We shouldn’t look back; we should only look ahead. Even if we take care of the moments the Lord has blessed us with now, He will automatically shower His grace. Let’s learn from life and let’s try and improve our life – the Lord will automatically be by our side. Baba Ji, they say that one shouldn’t ask for anything from the Guru. Baba Ji, if children don’t ask for something from their own father, who else can they ask from? That’s okay, but at the same time, remember that the father will only give what is in the best interest of his children. We don’t even know what to ask for.

ព្រះគ្រូបាបាជី ការសិក្សាមានសារះសំខាន់ណាស់ ចុះម៉េចបានជា ការតាំងសមាធិ ក៍មានសារះសំខាន់ដែរអីចឹង? ឬ មួយចិត្តខ្ញូំកូណានៅតែដក់ជាប់ជាមួយការតាំងសមាធិទេ ? ញោមបានឃើញទេ ទេវតា បញ្ជូនយើងមកកើតជាមនុស្សលោកនេះ គឺមានគោលបំណងមួយដ៍ជាក់លាក់បំផុត គឺទេវតា ឲ្យពរ យើងមានរូបកាយជាមនុស្សលោក តាមត្រូវ ទេវតាអាចឲ្យយើងកើតជា ដើមឈើ រុក្ខជាតិ សត្វធាតុ ឬ បក្សីក៍បានដែរ តែ គឺទេវតាឲ្យយើងមានរូបកាយជាមនុស្ស ដែលយើងត្រូវតែដឹងពីគោលបំណង។ កាលណាយើងមិនអាច មិនទាន់បំពេញចប់នៅគោលបំណងនេះទេ យើងមិនអាចចាកចេញពី លោកនេះបានឡើយ អីចឹងទេ គោលបំណងនៃការតាំងសមាធិ គឺដើម្បីយើង អរព្រះគុណចំពោះ ទេវតា ។ ព្រោះថាអ្វីក៍ដោយដែលយើងមាន គឺមានដោយសារ ព្រះពររបស់ទេវតា កាលណាយើងអរគុណទេវតា កាលណាយើងស្ងើចសរសើរទេវតា នោះ ទេវតានឹងប្រទានពរច្រើនថែមទៀត កាលណាយើងមិនស្ងើចសរសើរ គ្មានអំណរចំពោះទេវតា អីចឹងយើងមិនអាចទៅមុខរួចដែរ ។

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញូំកូណា បរាជ័យទាំង លើផ្លូវព្រះធម៍ ( ពុទ្ធចក្រ)  ទាំងលើផ្លូវអាណាចក្រ គឺ ជួបរឿង បរាជ័យទាំង ២ តែម្តង ។ តើវាប្រុងមានរឿងអី? ខ្ញុំកូណាត្រូវ មើលទៅក្រោយ ឬ ត្រូវមើលទៅមុខ? មិនថា យើងមានចំណាត់ការបែបណាទេ គឺទេវតាប្រទានអ្វីៗមកឲ្យឃើញដូចពេលនេះអីចឹង គឺ ទេវតា នៅតែតាមថែរក្សាជួយយើងជានិច្ច អីចឹង ត្រូវរៀនសូត្រចេញពីឆាកជីវិត ពីបទពិសោធន៍ជីវិតដែលយើង បានជួបប្រទះនាពេលកន្លងមក ដើម្បីកែប្រែជីវិតឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង គឺទេវតានៅជាមួយ ញោមជានិច្ច ។ គេថា យើងមិនត្រូវសុំ អ្វីពីទេវតា ពី ព្រះគ្រូ ទេ អីចឹងមែនទេ ព្រះគ្រូបាបាជី ? ញោម បើសិនជាកូនៗ មិនសុំជំនួយពី ឪពុកម្តាយ តើឲ្យកូនៗសុំជំនួយពីអ្នកណា? វាគ្មានអ្វីជាបញ្ហាទេ តែត្រូវ ចងចាំថា ជាឪពុក តែងតែផ្តល់ នូវអ្វីដែលប្រពៃ ប្រសើបំផុត វិសេសបំផុត សម្រាប់កូន ដូច្នេះ យើងមិនដឹងថា ត្រូវសុំអ្វីទៀត ។

Question No = 15 @ 17: 27

 Baba Ji, some people say the path of Radha Soami is greater, while others say, Jaigurudev or other paths are greater. No, no one is greater – The Lord is the greatest. We should never engage in these comparisons. Follow the path that feels right for you. But to say that one path is greater than the other – it isn’t like that. All paths are the same – they are all worshipping the Lord. You should adopt the path that feels right to you, and worship that one Lord. We should not worship a person, nor should we ever enter into this debate. We are the lowest of all! Should we keep fasts and perform outer worship or not? You see, these things are a part of one’s culture. But spirituality will be obtained from within. Now, you have to live in this world, you have to mix and interact with everyone else. I have no objection to what you do socially. But definitely remember that spirituality will be obtained from within. So, if you are doing something for the sake of the world, by all means, do it. Baba Ji, many people display your photo and say, “We go to Beas,” but they don’t! They lie and cheat people. What should we do about them? Look, the person who knows everything and does something wrong will have to bear a heavier karmic burden. We shouldn’t judge anyone; we should just do what’s right. If they do something wrong, they will create karma. If you do something wrong, you will create karma. Ultimately, it’s all about settling our karmic account, right? So, from our side, we shouldn’t take a wrong step. If others do, they will account for it themselves. Is it okay to wish for bad things to happen to someone who mistreats us? One who does something wrong will have to face the negative consequences – satsangi or not – he will have to face them. A satsangi has a greater responsibility because he knows the truth. So let the Lord settle karmic accounts, we shouldn’t get involved with that. We should only want and do what is best for everyone. Please shower your grace on my family and bless me with the gift of initiation.

ព្រះគ្រូបាបាជី មានអ្នកខ្លះគេថា ផ្លូវព្រះធម៍របស់ព្រះគ្រូ រាដាស្វាមី ល្អជាងផ្លូវ ព្រះធម៍របស់ ព្រះគ្រូ Jaigurudev ឬ អ្នកផ្សេងទៀតគេប្រសើរល្អជាងហ្នឹងផង...ទេ ទេ ញោម អតមានអ្នកណាឧត្តម ប្រសើរជាងគេឡើយ គឺមានតែ ព្រះ មានតែទេវតានេះ ដែលឧត្តមប្រសើរលើសគេ យើងមិនត្រូវធ្លាក់ចូលក្នុងការ ប្រៀបធៀបបែបនេះទេ ផ្លូវព្រះធម៍មួយណាដែលយើងគិតថា សក្តិសម ល្អ យើងដើរតាមផ្លូវនោះទៅ តែថា ផ្លូវមួយនេះ ល្អជាងផ្លូវមួយនោះ មិនមែនជាការត្រឹមត្រូវទេ ផ្លូវធម៍ទាំងអស់ គឺដូចៗគ្នា គឺសុទ្ធតែ គោរពបូជាចំពោះព្រះដូចៗគ្នា តែ យើងគួរតែគោរពប្រតិបត្តិផ្លូវមួយណាដែលប្រពៃ ប្រសើរសម្រាប់ខ្លួនយើង យើងត្រូវគោរពបូជា ទេវតានោះ ឬ ព្រះនោះ តែកុំគោរពបូជា បុគ្គល តែ ក៍មិនត្រូវ ពិភាក្សាវែកញែកដែរ ។ មនុស្សលោក មានថានៈទាបជាងគេបង្អស់ ! យើងគួរគោរពបូរជា របស់ក្រៅខ្លួនដែរឬអត់ទេ? ដោយសាររបស់ក្រៅខ្លួន គឺជាផ្នែកមួយនៃ វប្បធម៍ តែ ព្រះធម៍ គឺស្ថិតនៅខាងក្នុងខ្លួនមនុស្ស ដែលមនុស្សយើង ត្រូវតែរស់នៅ ជាមួយមនុស្សផ្សេងៗទៀត មិនមែនរស់នៅតែ ឯងទេ ដូច្នេះ យើងមិនត្រូវ ប្រឆាំងជំទាស់ក្នងសង្គមមនុស្សឡើយ។ យើងត្រូវចាំជានិច្ចថា ព្រះធម៍ចេញពី ក្នុងខ្លួន ចឹង បើយើងធ្វើកិច្ចការណាមួយដើម្បីសកលលោក ចូរធ្វើចុះ គ្រប់មធ្យោបាយទាំងអស់ ។

ព្រះគ្រូ ចុះមានគេ យករូបព្រះគ្រូ មកដាកនៅពីមុខ រួចពួកគេថា ពួកគេទៅព្រះវិហារ ប៊ីស តាមពិត ពួកគេអត់បានទៅទេ គឺ ពួកគេ ភូត ភ កុហក មនុស្សម្នាទៅទៅ ។ មនុស្សបែបនេះ គួរធ្វើម៉េចព្រះគ្រូ? មនុស្សណាដែលដឹងរឿងព្រះធម៍គ្រប់យ៉ាង បែរជា ភូត ភ កុហក​ទៅវិញ នោះ ទេវតានឹង បរាមុខ គេនឹងមានកម្មពារអាក្រក់ណាស់ ញោម គេ មិនត្រូវ វាយតម្លៃអ្នកណាមួយយ៉ាងម៉េចទេ យើងអាចធ្វើអ្វីមួយដែលយើងគិតថាជារឿងត្រឹមត្រូវ បើគេអ្នកផ្សេងធ្វើខុស នោះគេនឹងមាន កម្មពារអាក្រក់សងវិញមិនខាន អ្វីៗទាំងអស់ សុទ្ធតែរក្សា កត់ត្រាទុកក្នុង ក្រាំងមាស តែមែនទេ? សម្រាប់យើង យើងកុំសាង អ្វីដែលអាក្រក់ ចំណែកគេ គេសាងអាក្រក់ គេនឹងទទួលកម្មពារតាមហ្នឹងដែរ ។

ព្រះគ្រូ យើងអាចដាក់ទំនាយ អ្នកណាម្នាក់ដែលបោកប្រាស់យើងបានទេ? អ្នកណាសាងអាក្រក់ គេនឹងបានផលអាក្រក់មកវិញ មិនថា គេជាអ្នកបូស ឬ មិនមែនជាអ្នកបួសទេ សុទ្ធតែបាន ផលពីអ្វីដែលគេសាងមកដូចៗគ្នា។ អ្នកបូសរៀន មានការទទួលខុសត្រូវច្រើនជាង ដោយសារគេដឹងច្រើនរឿងព្រះធម៍ ព្រះសច្ចៈ អីចឹងរឿង កម្មា គឺទុកឲ្យទេវតាសម្រេច យើងមិនគួរលូកដៃ ឬ ដាក់ទំនាយគេទេ អ្វីដែលយើងអាចធ្វើបាន គឺមានតែសុំឲ្យគេទទួលនូវអ្វីដែលគេបានសាង និង ទទួលបានអ្វីដែលប្រពៃ បំផុតសម្រាប់គ្រប់ៗគ្នា ។ ព្រះគ្រូ សូមប្រទានពរ ដល់ខ្ញុំ ដល់គ្រូសារខ្ញុំកូណា និងបានបួសផងចុះ ។

Question No = 16 @ 20: 05

My friend often asks me, “You follow the Radha Soami path, so who are Lord Krishna, Ram, or Shiva to you? They are evolved souls. We respect everyone. But is there any religion that has talked about 2, 3, or 4 Gods? These souls had come to this world to show us the way, to help us unite with the Lord. So we respect them all. Okay.

ព្រះគ្រូ មិត្តភ័ក្រខ្ញុំកូណា គេសុំខ្ញុំកូណា ដើរតាមផ្លូវ ព្រះរាដាស្វាមី អិចឹងចុះ ព្រះ ក្រឹស្នា ព្រះរាម ព្រះសីវ យើងម៉េចទៅវិញ? ញោម ព្រះទាំងអស់នេះ​ព្រលឹងបានរលត់ទៅហើយ យើងគោរពមនុស្សគ្រប់គ្នា តែ មាន សាសនាខ្លះ គេនិយាយអំពី ព្រះ ២ ឬ ព្រះ ៣ ឬ ព្រះ ៤ ។ ព្រលឹងព្រះទាំងនេះ ចុះមកផែនដី ដើម្បីមក បង្ហាញផ្លូវ មកជួយយើង រួបរួបគ្នា ជាមួយ ព្រះឬទេវតា ដូច្នេះ ចូរយើងគោរពពួកគេចុះ។ កូណា ព្រះគ្រូ

Q & A with GSD 124 with CC

ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ១៤ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២៤ (១៩នាទី)

 Question No = 01 @ 03: 21

 I want to finish all my karmas Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, I have one question. Like my age is around forty now. So, till now my life was like a normal life. I had both good and bad experiences. But now I feel that I have very little time. And so now if I got any problems or any worries in my life, then I got a fear that I have very little life now. And if I die with this worry, then it may be a reason for my next birth. So, Baba Ji, my question is, I want to finish all my karmas in this birth and I don’t want to take the next birth. So how it is possible, Baba Ji? First and foremost, coming and going is not in our hand. It's in the Lord's hand. No matter how much planning we do, the day we will be born and the day we have to leave, that is already predetermined. You can't change that. Bani (Gurbani) says: “Everything comes by the Lord’s will, and everything goes by the Lord’s will. If a fool believes that he is the creator, he is blind and acts in blindness.” So that is beyond us.

 To our limited intellect, we can plan whatever we want to, but it is not in our hands. Now, there is a specific purpose for which the Lord has given us this human birth. He could have made us animals, He could have made us birds, He could have made us anything. So what is the purpose of this human birth? So, Guru Sahib says, “This human body has been given to you. This is your chance to meet the Lord. All other efforts are in vain. Join the company of the holy and contemplate on only the One Name”. So this opportunity has been given to us for a specific purpose, which is God-realization. 

Yes, Baba Ji. Now, rest of the things – having children, indulging ourself – we’ve been doing in the lower births also. So as human beings, what is the difference? He has given you vivek - sense of discrimination. That sense of discrimination means that we should bring about a certain objectivity into our life and make life meaningful. Everything that we do should take us to a logical conclusion. So, the question arises : we are here because of our karmas – how do we get out of this karmic debt? Now by ourselves, we can come again and again and still that will not be fulfilled. So that is where the Shabd comes in. “The Shabd erases the imprint of karma; the Shabd leads us to the Primal Shabd”. So that cleansing power is only with the Shabd, with Nam. 

ជាសំនួរទី១ នេះទាក់ទងជាមួយនឹងការចង់បញ្ចប់កម្មា...សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី ពេលនេះ ខ្ញុំកូណាមានសំនួរមួយ ដោយសារពេលនេះ ខ្ញុំកូណាមានអាយុខ្ទង់ ៤០ ឆ្នាំទៅហើយ ជីវិតខ្ញុំកូណាជួបរឿង អាក្រក់ក៍មាន ល្អក៍មាន គឺ សុខទុក្ខក្លាយជារឿងធម្មតានាពលកន្លងមក តែពេលនេះ​ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍នឹងឃើញថា ដូចជានៅសល់ពេលខ្លីណាស់ ចេះតែគិតថា បើសិនជាមានរឿងអ្វីមួយកើតឡើងមក បើសិនជាមានការព្រួយបារម្ភ ពីបាកចិត្តដោយប្រការណាមួយ នោះជីវីតកាន់តែខ្លី ខើច ថែមទៀត បើសិនជាខ្ញុំកូណា​បិបាកចិត្តរឿងមួយហ្នឹង អីចឹងនឹង កើតជាតិក្រោមមកទៀត  ព្រះគ្រូបាបាជី ជាសំនូរ ខ្ញូំកូណាគឺថា ខ្ញុំកូណាចង់បញ្ចប់កម្មា ត្រឹមតែជាតិនេះទេ មិនចង់ឲ្យមានកំណើត មានកម្មា នៅជាតិក្រោយទៀតឡើយ។ តើគីតឃើញបែបនេះ អាចទៅរួចដែរឬទេ ព្រះគ្រូ បាបាជី?

ញោម ជាចំណុចសំខាន់បំផុតនោះគឺថា ការមកចាប់ជាតិក្តី ការស្លាប់ទៅវិញក្តី មិនស្ថិតនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃខ្លួនយើងផ្ទាល់ទេ អ្វីៗទាំងអស់នេះ គឺស្ថិតនៅក្នុង ព្រហស្បិ ទេវតា មិនថា យើងប្រឹងប្រែងបំពេញការងារ ឬ ធ្វើផែនការកម្រិតណាឡើយ ដាច់ខាតយើងត្រូវតែ មកយកកំណើត លើផែនដី និង ចាកចេញពីផែនដីនេះទៅវិញ មានន័យថា ទេវតាចារក្នុងក្រាំងមាស predetermined ដែលយើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបានឡើយ ដូចដែលព្រះគ្រូ បានី លោកមានសង្ឃដីការថា មកទីនេះ គឺតាម ប្រាថ្នាទេវតា ទៅវិញ ក៍តាមប្រាថ្នាទេវតាដែរ បើសិនជាមានមនុស្សឆ្កួតណាគេគិតថា អូ អ្វីៗគេជាអ្នកបង្កើតឡើង នោះគេនឹងក្លាយជាមនុស្សខ្វាក់ភ្នែកសុទ្ធ ហើយគេនឹងប្រព្រឹត្តិអំពើដោយល្ងិតល្ងង់ជាមិនខានឡើយ។ អីចឹងកិច្ចការនេះ ហួសពីសមត្ថភាពយើងជាមនុស្សលោកធម្មតា។

ដោយសារមនុស្សយើងមានបញ្ញាទាប អីចឹង មនុស្សលោកអាចធ្វើផែនការជីវីតបាន ឬ ផែនការអ្វីក៍បានដែរ តែលទ្ធផលមិនស្ថិតនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃ់យើងទេ ។ ការដែលយើងកើតមកជាមនុស្សលោកនេះ គឺទេវតា ប្រាថ្នា ជាបំណងមួយ ជាក់លាក់បំផុត តាមពិតទៅ ទេវតាអាច់ឲ្យយើងកើតជា សត្វធាតុ កើតជាសត្វបក្សាបក្សី  កើតជាអ្វីក៍បានដែរ ចុះហេតុអ្វីទេវតាប្រទានពរយើងបានកើតមកជាមនុស្សលោក ? នេះជាអ្វីដែលព្រះគ្រូធំ គ្រាន់សាហ្សីប មានសង្ឃដីការថា ញាតិញោម ទទួលបានកំណើតជាមនុស្សលោកពីទេវតា នេះជាឪកាសដើម្បីបានជួបជាមួយ ព្រះ ឬ ទេវតា។ ការខិតខំផ្សេងទៀត គឺជាការគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ​ ចូរចូលរួមធ្វើធម៍ជាមួយ ទេវតា ចូរតាំងសីលទានជាមួយ តែទេវតា នេះហើយ ជាប្រាថ្នាជាក់លាក់ ដែលទេវតា ប្រទានពរ យើងបានកើតមកជាមនុស្ស គឺដើម្បី យើងឈានទៅដល់ កម្រិតធ្វើខ្លួនជាទេវតា ។

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណានៅមានបញ្ហាផ្សេងទៀតដែរ គឺថា ទាំងខ្ញុំកូណាផ្ទាល់ ទាំង កូនៗ សុទ្ធតែធ្លាប់ធ្វើអំពើរ ថោកទាប អីចឹង បើធៀបជាមួយ អំពើរមនុស្សលោក សួរថាវាខុសគ្នាបែបមេច?  ញោម គឺថា ទេវតា ប្រទាន ជីវិត មកឲ្យយើង ដែលជីវីតនេះ មានន័យថា ដឹងខុសដឹងត្រូវ ការដែលយើងដឹងខុស ដឹងត្រូវបែបនេះ មានប្រយោជន៍សម្រាប់ប្រើឲ្យខ្សែជីវីត ឆាកជីវិតយើងមានន័យ ពោលគឺយើងប្រព្រឹត្តិ ធ្វើអំពើទាំងឡាយណាដែលនាំយើងទៅរក ភាពត្រឹមត្រូវ សមហេតុសមផល។ បញ្ហាគឺថា យើងមកជាមនុស្សគឺ មកជាមួយ កម្មា ដូច្នេះ ធ្វើម៉េច ដើម្បីចាកផុតពី កម្មាទៅវិញ? យើងមិនអាច រួចផុតពី ក្រញ៉ាំនៃ បំណុលកម្មានេះបានឡើយ ទោះជាយើងកើតមកមួយជាតិនេះ ជាតិក្រោយៗ ក៍នៅតែ កម្មា មិនអស់ដែរ ដូច្នេះ បានជាមាន វត្តមាន ព្រះធម៍កើតឡើយ ព្រះធម៍នេះជួយជម្រះកម្មាណាដែលមិនស្អាត ចោល ព្រះធម៍នេះ ដែលនាំយើងទៅកាន់ ឋានសួរគ៍ ហេតុនេះ កម្លាំងថាមពល ដើម្បីលាងសម្អាត កម្មា គឺមានតែ ព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៍។

 Question No = 01 @ 03: 21

Can somebody else do it for me Radha Soami, Baba Ji. Gratitude for tons of showers of love. Baba Ji, we always believe that it’s the best to wake up at amrit vela (hour of ambrosia) – 3am to 6am. The time to sleep, eat food ... But we’re all living in this world of artificial intelligence. But we have no schedules, we’re global citizens traveling everyday. It's a different life, a different world. No particular time to eat or sleep or wake up. How can we give our best to two and a half hours of meditation and be one with you? See, you’ve already answered it yourself. You used the word, ‘artificial'. Can somebody else's experience be the basis of your faith? Everybody has their strengths and their weaknesses. You have to build on your strengths. If you try and copy somebody else, that is not your strength, and you'll fall flat on your face! So don’t we say, “Seeing is believing?” So until you don’t see, feel, experience for yourself, you’re just going to be conceptualizing all your life. So, a computer putting something together and giving it to you, you know what is it going to do? Your brain will stop working. Because we always take the easy way out. So, what is this intellect that we’ve been given for, this vivek, this sense of discrimination? To experience life, and to find and realize the truth for ourself. Can somebody else do it for me? So I'm not saying technology is bad, Technology is good as long as it is a tool in your hands. But if you are going to become a slave to these things, I don't think so they will be robots. As human beings, we will become robots – because we will be so dependent upon them for everything. In life, would you create a dependency, or would you like to be independent? All these cell phones, computers, – aren’t they making you dependent? Somebody takes your cell phone away, it’s as if he’s taken half your life away! So, what are you doing? Aren’t we becoming slaves to technology? As long as you use it as a tool, yes, it is beneficial. But the moment you let it take over your life and you become dependent, you are destroying your own life. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី សំនួរនេះ ទាក់់ទងជាមួយ រឿងដែលថា អាចមានគេអ្នកផ្សេង ធ្វើធម៍ ជំនួសខ្ញុំកូណាបានអត់់? យើងទាំងអស់គ្នាជឿជាកើថាលើលោកនេះ ពោរពេញដោយសេចក្តីស្រលាញ់ច្រើនមហិមារ យើងតែងតែជឿដែរថា ការភ្ញាក់ពីដេកម៉ោង ៣ ព្រឹក ដល់ ម៉ោង ៦ ព្រឹក គឺជា ម៉ោងល្អ ម៉ោងមាស ម៉ោងពេជ្ជ ខ្លះក៍ថាម៉ោងដេកស្រួល ម៉ោងហូបឆ្ងាញ់ តែ មនុស្សយើង កើតមក ក្នងពិភពលោកមួយដែលមាន បញ្ញាសិប្បនិម្មិត ឬ ចារកម្មសិប្បនិម្មិត     AI Artificial Intelligence ដល់អីចឹងទៅ មនុស្សលោកគ្មាន កម្មវិធីជាក់ជាក់ឡើយ គឺខ្លះធ្វើដំណើរ ខ្លះដេក គឺយើងរស់នៅក្នុងពិភពផ្សេងគ្នា ខុសៗគ្នាតាមតំបន់ គ្មានម៉ោងណាត្រូវហូបចុកឲ្យត្រូវគ្នា គ្មានម៉ោងណាឲ្យដេកត្រូវគ្នាដែរ ​ បើតែបែបនេះ តើមនុស្សលោកធ្វើម៉េច អាចមានពេល តាំងសមាធិ ២, ៣០ ម៉ោង ជាមួយ ព្រះគ្រូ?  ធ្វើម៉េចក្លាយទៅតែមួយជាមួយ ព្រះគ្រូ ?

ញោមបានឆ្លើយសំណួរនេះរួចដោយខ្លួនឯង ដែលអម្បាញមិញ ញោមនិយាយអំពី AI សួរថាមានអ្នកណាផ្សេងគេមានសទ្ធាជ្រះថ្លាធ្វើបុណ្យជំនួសយើងទេ? មនុស្សម្នាក់ៗ មានភាពខ្លាំង ភាពខ្សោយតែរៀងៗខ្លួន ញោមត្រូវតែធ្វើខ្លួនឯងឲ្យខ្លាំងឡើង បើសិនជាញោម ទៅចម្លងភាពខ្លាំងពីគេមក អីចឹងនោះមិនមែនជាភាពខ្លាំងរបស់ញោមទេ បើចម្លងគេ វាបាក់មុខខ្លួនឯង ម៉េចបានជាគេនិយាយថា បើមិនឃើញផ្ទាល់ភ្នែក មិនជឿទេ ? កាលណាយើងអត់ឃើញខ្លួនឯង កាលណាយើងអត់ធ្លាប់ជួបខ្លួនឯង យើងមិនជឿទេ ជីវិតយើងវាគ្រាន់តែជា អារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះ ដូចគ្នាអីចឹងដែរ គេមាន កំព្យុទ័រ ដែលវាយក ឯកសារ ទិន្ធន័យផ្សេង លាយចួលគ្នា រួចវាប្រាប់យើងថា ធ្វើអីចេះ ធ្វើអីចុះ បែបនេះ វាទៅជាយ៉ាងម៉េច? គឺ ខួរក្បាលមនុស្សលោកលែងមានដំណើរការទាំងស្រុង  ដោយសារយើងមានទំលាប់ ធ្វើអ្វីដែល ងាយស្រួលពេក  ហ្នឹងឯងជាបញ្ញាដែលមនុស្សលោកយើងមាន នេះក៍ជាអ្វីដែលជា ឆាកជីវិតដែលយើងមានដែរ គឺ ឲ្យយើងដឹងមួយណាខុស មួយណាត្រូវ ឲ្យយើងមានបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិត រួចយើងជ្រើសរើសយក មួយណាសមស្របដើម្បីជីវិតរស់នៅរបស់យើង។ សួរថា តើមានគេអ្នកផ្សេងអាចធ្វើការងារ ជំនួសខ្ញុំកូណាបានអត់? អាត្មាភាពមិនចង់ទូលថា បច្ចេកវិជ្ជាអាក្រក់នោះទេ  បច្ចេកវិជ្ជាវាល្អ ពេលណាដែល វាស្ថិតក្រោមការបញ្ជា កណ្តាប់ដៃមនុស្សលោក តែ បើសិនជាមនុស្សលោក ក្លាយជាទាសករនៃ បច្ចេកវិជ្ជា ដូច្នេះ យើងក្លាយជា រូបូ មនុស្សយន្តទៅហើយ  ដោយសារយើងធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺទៅតាមតែការបញ្ជារបស់ បច្ចេកវិជ្ជា ឬ AI នេះឯង។ តើយើងជាមនុស្ស ចង់បានជីវិតមានឯករាជ្យ ឬ មួយក្រោមចំណុះរណបគេ? តើទូរស័ព្ទដៃ កំព្យុទ័រ ទាំងអស់នេះ ធ្វើឲ្យយើងក្លាយជាចំណុះ រណបវាដែរឬទេ?  ចុះបើសិនជាមានអ្នកណាគេមក ឆក់យកទូរស័ព្ទយើងទៅបាត់ វាស្មើរនឹងឆក់យកជីវីតយើងអស់ ៥០% ដែរឬ?  សួរថា យើងកំពុងធ្វើអ្វីពេលនេះ? តើយើងក្លាយជាទាសករនៃ បច្ចេកវិជ្ជាទាំងនេះឬ? កាលណាយើងប្រើបច្ចេកវិជ្ជាត្រូវ  នោះវាមានប្រយោជន៍មែន តែ បើប្រើទៅ វាឆក់យកជីវិតយើងទៅ  យើងទៅជា dependent ចំណុះ រណបរបស់នេះទៅវិញ គឺយើងជាអ្នកបំផ្លាញជីវិតខ្លួនឯង ។

 Question No = 02 @ 06: 32

Different timings Baba Ji, is it okay to have different timings, wherever you are, and take it as it comes? Or we need to be more disciplined and plan it out for sitting? No, you tell me - in life, if the child says, one day he says, “I’ll go to school in the morning”. The next day, he says, “I’ll go to school in the evening”. Third day he says, “I think night is better!” Will he get education? In your jobs, in your shops, you say, “I want to open the shop at midnight!” Will it work? In your job, you say, “I’ll come whenever I feel like, whenever I’m in the mood!” Will it work? I mean, here, there is still a lot of scope for you - you can do it morning, afternoon, evening or whatever it is. Because you don’t need a specific time to show your love and gratitude to the Lord.

ព្រះគ្រូបាបាជី តើមនុស្សលោកយើង អាចប្រើពេលវេលាខុសៗគ្នា ក្នុងការតាំងសមាធិដែរឬទេ?  ឬ មួយថា អ្នកណាចង់ធ្វើម៉ោងណាក៍ម៉ោងហ្នឹងទៅ? មិនចាំបាច់ធ្វើផែនការរួមទេ មិនចាំបាច់មាន​វិន័យ អ្វីទេ? ញោម ក្នុងឆាកជីវិតមនុស្សនេះ មានរឿងខុសៗគ្នា ក្មេងខ្លះគាត់ថា ថ្ងៃនេះ​ គាត់ទៅសាលាពេលព្រឹក ដែលស្អែក គាត់បែរជាថា គាត់ចង់ទៅសាលាពេលយប់វិញ ស្រាប់ថ្ងៃទី ៣ គាត់ថា យីស​ទៅសាលារៀនពេលយប់ល្អជាង​! បើបែបហ្នឹង តើក្មេងនេះ អាចទទួលបានការសិក្សារៀនសូត្រទេ?  ក្នុងកិច្ចការងារ ក្នុងការធ្វើជំនួញដូចគ្នាដែរ យើងថា យើងចង់បើកហាងនៅពាក់កណ្តាលអាទ្រាធ សួរថា មានគេ មកទិញដែរឬអី? ដូច្នេះ​ម៉ោងណា ពេលណា អាស្រ័យលើយើង តែឲ្យសមហេតុផល អាចធ្វើទៅបានផង មិនថា យប់ ថ្ងៃ ព្រឹក ព្រោះ យើងមិនត្រូវការពេលវេលាមួយជាក់លាក់ទេ ក្នុងការបង្ហាញនូវ សេចក្តីស្រលាញ់ និង ស្វាមីភ័ក្រចំពោះទេវតា ។

 Question No = 03 @ 07.: 28

 Baba Ji, I just want to say one thing – I always try to think and stay positive. But sometimes, people around me – my mother, or my children at home – they start saying certain things, and I cannot remain silent. I have to speak up even though I don’t want to. And sometimes, they ask me this question, “Out of the millions out there, are Baba Ji’s teachings only meant for us? Are we the only ones who need to improve Why isn’t the rest of the world improving?” In this situation, what should I say and do? I get very confused. Whoever the Lord has placed you with is, it is because of your karma. We have a responsibility towards them. So obviously, we’ll only say these things to them, not to the rest of the world! So, you should fulfill your responsibility. Because the child thinks that he is more intelligent than his parents. But you know that he doesn’t yet have enough experience to make the right choices for himself. So, it becomes your duty to lovingly explain these things to them. Once they grow up, yes, then it’s up to them. Okay. But whoever is in my circle ... It’s true that I’m not going to force anybody. But to say that I will stay quiet and go on watching their wrongdoing then I am not fulfilling my duty either, right? Right. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាជាមនុស្សល្អ វិជ្ជមាន តែជួលកាល មនុស្សជុំវិញ ខ្ញុំកូណា ដូចជា ម្តាយ កូនៗ នៅផ្ទះ ពួកគេនិយាយពាក្យពេជ្រ មួយចំនួន ដែលអាក្រក់ស្តាប់់ ធ្វើឲ្យខ្ញុំកូណាទ្រាំនៅស្ងៀមមិនបាន ធ្វើឲ្យខ្ញុំកូណា និយាយពាក្យអាក្រក់ៗវិញ ជាពាក្យដែលខ្ញុំកូណាអត់ចង់និយាយចេញទេ ពេលខ្លះ  ពួកគេសួរសំណួរមកខ្ញុំដដែលរាប់លានដង ព្រះគ្រូ បាបាជី នេះ គឺជា មេរៀនជីវិតដែល ទេវតាចង់បង្រៀនខ្ញុំកូណាមែនទេ?  តើទេវតា ចង់បង្រៀនតែខ្ញុំកូណាម្នាក់ឯងទេឬ? ទេវតាចង់កែប្រែតែខ្ញុំកូណាទេឬ? ចុះ ម៉េចទេវតាមិនកែលម្អសកលលោកទាំងមូលផងទៅ?  ក្នងុស្ថានភាពបែបនេះ តើខ្ញុំកូណាត្រូវនិយាយថាម៉េច ធ្វើត្រូវម៉េច? ខ្ញុំកូណាពិតជាច្របូកច្របល់ខ្លាំងណាស់។ 

ញោម រាល់អ្វីៗដែលទេវតាដាក់ឲ្យញោមជួបប្រទះពេលនេះ គឺដោយសារតែ ញោម មានកម្មា ដែលកម្មាញោម គឺញោមត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះពួកគេ មិនមែន ចំពោះសកលលោកទាំងមួលទេ ដូច្នេះ ញោម ត្រូវតែបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់ញោម ដោសារថាកូនៗ គាត់គិតថា ក្មេងៗឆ្លាតជាងឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ តែ ញោមដឹងទេ ថា កូនៗ គ្មានបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិតដើម្បីយកមក ដឹកនាំខ្សែជីវិតទេ ដូច្នេះការងារញោម ត្រូវនិយាយពន្យល់កូនៗដោយសេចក្តីស្រលាញ់។ កាលណាកូនធំ ចម្រើនវ័យ គឺវាស្រ័យលើកូនមែន តែ បើខ្ញុំជាឪពុក ឃើញកូនៗធ្វើខុស ខ្ញុំនិយាយស្តីប្រដៅ តើនេះ មិនមែនជាការ ទទួលខុសត្រូវក្នុងនាមជា ពុកទេឬ ឬ មួយខ្ញុំកូណាត្រូវតែ​ ស្ងៀមស្ងាត់? ។

 Question No = 04. @ 09.: 16

Silence You have said in previous questions and answer that - we should not ask the Lord for anything. You have also said that silence is the best prayer. Is it okay that in times of weakness, we ask for strength and confidence and guidance – things like that? Yeah, it’s... look in spirituality, the only thing you must do is meditation. Everything else is by way of guidance. Now, if I’m not going to ask from my Father, whom else am I going to ask from? However, don’t ever think that you are trying to tell Him. He knows! If He has the power to give, He should have the power to know. If he doesn't have the power to know, He cannot have the power to give. So, you are only unburdening your mind. You are trying to find a release through these prayers of yours – not that He doesn’t know.

ព្រះគ្រូសំណួរទាក់ទងជាមួយ ភាពស្ងៀមស្ងាត់កាលសំណួរមុននេះ ដែលព្រះគ្រូផ្តល់ចម្លើយមកវិញគឺថា ទេវតា ប្រទានអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាងឲ្យយើង ព្រះគ្រូទូលដែរថា ភាពស្ងៀមស្ងាត់ គឺជា ការតាំងសីល តាំងធម៍ ការបួងសួងដ៍ប្រពៃបំផុត។ នេះជាការល្អ ពេលយើងមានភាពទន់់ខ្សោយ គឺយើងត្រូវ សុំនូវ ភាពខ្លាំងមកវិញ សុំការណែនាំ សុំសេចក្តីជឿជាក់ទុកចិត្ត  តើមែនទេ ព្រះគ្រ? ត្រឹមត្រូវ ញោម ជាផ្លូវធម៍ អ្វីដែលញោមត្រូវធ្វ់ើមានតែ ១ គត់ នោះគឺការតាំងសមាធិ គឺធ្វើខ្លួនឯង ផ្សេងក្រៅពីនេះ គឺធ្វើតាមការណែនាំរបស់គេ ។ បើសិនយើងមិនសុំអ្វីណាមួយពី ទេវតា ទេ តើយើងត្រូវសុំពីអ្នកណា?  ញោម មិនទាំងចាំបាច់សុំពីទេវតា ផងទេ ទេវតាទ្រង់ជ្រាប ដឹង ញាណដឹង បើសិនជាទេវតា មានឬទ្ធិអាច ប្រទានអ្វីទាំងអស់ដល់យើងបាន រឿងអ្វីដែលទេវតាមិនជ្រាប មិនដឹងថា ញោមចង់បានអ្វី? ញោម គ្រាន់តែ គ្រប់គ្រងចិត្តឲ្យល្អ បួងសួងតាមសមាធិនោះចុះ កុំគីតថា ទេវតាមិនដឹងអ្វីដែលញោមចងបាន ។

 Question No = 05. @ 10.:23

 Baba Ji, I’ve made so many mistakes in life, but I’ve also learned so much from them. I don’t ever make a mistake intentionally. So, if I make a mistake unintentionally … I’ve never thought ill of others because I don’t want to hurt anyone, even by mistake. But sometimes, the other person feels that I have intentionally done something wrong or tried to hurt them. And then, they try to hurt me in some way. What should I do in this situation? In this world, we cannot control the way everyone thinks. Everyone has their own perspective. Everyone is going to act according according to their own understanding. Just because you realize you’ve made a mistake doesn’t necessarily mean that the other person will realize that it was unintentional. So, if we think we can please the whole world ... Even if you took birth here again – not just once, but several times – you would still never be able to please the world!

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាបានធ្វើកំហុសច្រើនណាស់ក្នុងជាតិនេះ តែខ្ញុំកូណាក៍រៀនសូត្របានច្រើនផងដែរពីកំហុសទាំងនោះ ខ្ញុំកូណាអត់បានសាងកំហុសណាមួយដោយ ចេតនាទេ បានន័យថាខ្ញុំកូណាសាងកំហុសអស់ហ្នឹងដោយ អចេតនា។ ខ្ញុំកូណាគ្មានបំណងធ្វើឲ្យអ្នកផ្សេងមានការឈឺចាប់ ក៍គ្មានបំណងឲ្យគេរកទុក្ខដែរ តែ មានមនុស្សមួយចំនួនគិតថាខ្ញុំកូណាមានបំណងធ្វើឲ្យគេឈឺចាប់ ឬ មានបំណងធ្វើឲ្យអ្នកដ៍ទៃគេរងទុក្ខ រួចពួកគេព្យាយាមធ្វើឲ្យខ្ញុំរងទុក្ខវិញតាមមធ្យោបាយនានា តើខ្ញុំកូណាត្រូវដោះស្រាយបែបណាករណីបែបនេះ? ។ ញោម លោកសកលោកនេះ យើងអាចមានអំណាច ឬទ្ធិទៅគ្រប់គ្រងអ្នកដ៍ទៃគេគីតបែបណាបានឡើយ ម្នាក់ៗ គេគិតរៀងៗខ្លួន តាមការយល់ឃើញរបស់គេ ពួកគេសាងអ្វីមួយ ប្រព្រឹត្តិសកម្មភាពណាមួយ តាមការយល់ដឹងរបស់ពួកគេផ្ទាល់ វាដូចជា ញោមបានសាងកំហុសដោយ អចេតនា តែពួគគេគិតឃើញផ្ទុយពីហ្នឹង ពួកគេគីតថា យើងសាងកំហុសដោយ ចេតនា។ យើងគិត តែយើងទេថា យើងចង់កែប្រែសកលលោកនេះ តែ ទោះជាយើងចាប់ជាតិក្រោយ ទៀតក៍ដោយ រាប់សិបជាតិក្តី  ក៍យើងមិនអាច បំពេញចិត្តសកលលោកនេះបានដែរ ។

 Question No = 06. @ 11.:32

 Emotions So, my question today is on emotion. So, I’m a very emotional person. To an extent that every small thing can make me emotional. And I feel sometimes that I feel everything in excess. So I sometimes question that is it a strength, or is it a weakness to feel everything in excess? What do I do? As human beings, definitely, there should be some sensitivity within us. Otherwise, how will we help others? How will we see their pain? But anything in excess will become negative. You have to be part of the solution, not part of the problem. So emotion, channelized will become devotion. If it is not channelized, then it just spreads your attention into the creation. So, learn to channelize it. Learn to keep a balance. If the doctor gets emotional with every patient, he will never be able to treat that patient. So, no matter how much pain that patient is in, he has to keep that balance - only then he will be able to treat him. Right, thank you, Baba Ji.

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាជាមនុស្សឆាប់ចិត្តទន់ ឆាជួលប់រំភើប ឆាប់រំជួលចិត្តណាស់ សូម្បីរឿងរ៉ាវតូជមួយក្តី ក៍អាចឲ្យខ្ញុំកូណារំជួលចិត្តបានដែរ ជួលកាលទៅខ្ញុំកូណាដឹងថារំជួលចិត្តគ្រប់រឿង ខ្ញុំកូណាចង់បាន ភាពខ្លាំងមកដាកក្នុងខ្លួន ជួលខ្ញុំកូណាឆ្ងល់ណាស់ ម៉េចបានជាខ្ញុំគូណាខ្សោយ តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េច? ។ ញោម ជាមនុស្សលោក ដាច់ខាតត្រូវតែមាន នូវ រឿង រសើប ចាប់រំជួលចិត្តនេះនៅក្នុងខ្លួនយើង បើគ្មានការរំជួលចិត្តនេះទេ ធ្វើម៉េចអាចមនុស្សយើងទៅជួយអ្នកដ៍ទៃបាន? ធ្វើម៉េចយើងអាច អង្គុយមើលអ្នកដ៍ទៃឈឺចាប់បាន? តែ អ្វីក៍ដោយដែលលើស ដែល ហូស ឬ ពេក វានឹងក្លាយជា រឿង អវិជ្ជមានទៅវិញ ញោម ត្រូវតែជាផ្នែកមួយនៃ ដំណោះស្រាយ លើបញ្ហានេះ  ដូច្នេះ ចូរចងចាំថា អារម្មណ៍របស់យើង ត្រូវ ឆ្លងកាត់បំលែងទៅជា ការបូជា បើសិនជាយើង អត់បាន ឆ្លងកាត់ការរវិភាគបំលែងនេះទេ វានឹងក្លាយជាអារម្មណ៍មូយធ្លាក់ចូលក្នុងអន្ទាក់នៃ សត្វលោក យើងត្រូវតែរៀនសូត្រធ្វើខ្លួនឲ្យមាន តុល្យភាព ជាលំនឹង បើសិនជា គ្រូពេទ្យជាវេជ្ជបណ្ឌិតមានអារម្មណ៍ស្រយ៉ងអាណិត មានមនោសញ្ចេតនាជាមួយ អ្នកជំងឺទូទៅ ដូច្នេះ គ្រូពេទ្យនោះ មិនអាចព្យាបាលអ្នកជំងឺបានទេ ដូច្នេះ គ្រូពេទ្យ ត្រូវដឹងថា អ្នកជម្ងឺមានការឈឺចាប់កម្រិតណា គាត់ត្រូវរក្សាឲ្យបាន នូវ ចំណុចកណ្តាល ជាតុល្យភាព  មានតែការធ្វើបែបនេះ ទើបគ្រូពេទ្យអាចព្យាបាលអ្នកជំងឺ។ កូណាព្រះគ្រូ ពិតជាត្រឹមត្រូវ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

 Question No = 07. @ 12.:54

 Good Human Being Radha Soami, Baba Ji. My question is this path, is supposed to be a path of the individual. A person’s connection to the Infinite, his load of karmas, etc. You also tell us to be a good human being. So what I’m asking is, do the qualities of a good human being help us with our meditation? Or actively following them, sort of, hinder us? Because being a good human being is in connection with others, in connection with community. No, that is the foundation. If you have a strong foundation, you can build as big a building as you want. If the foundation is weak, where will you be able to sustain yourself? Good human being – everything comes into that. Good human being means you should respect others, you should care for others, you must learn to share with others. Everything comes into that. And this will help us in our meditation progress as well? Definitely. Then you’re making a strong foundation to build on. Okay. Baba Ji, another question about seva. I just wanted to ask if... like we take seva to sort of become humbler, become more accepting. But then we also have some tasks which in some way affect other people. So what I'm asking is, would it help us to be... sort of helped, if we tried to do our tasks better or improve it? Or we should... we would be a better sevadar if we are more accepting of instructions? Well, you have to keep a balance. Yes, because seva is always done collectively, we must learn to carry everybody along with us. But then you’re going to have the odd man out, who doesn't want to do what you want to do. So, it’s okay to get annoyed with him. But it should not be that you’re going to hold it against them. Because you’re in charge, you have to get the work done – definitely. Give them your piece of mind once in a while! It will do them good!

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី សំណួរខ្ញុំកូណារឿង ផ្លូវព្រះធម៍ ដែលផ្លូវព្រះធម៍នេះ គឺអាចចាត់ទុកថាជាផ្លូវធម៍របស់ មនុស្សម្នាក់ៗ ហើយដែលម្នាក់ៗនេះដែរ ភ្ជាប់ជាមួយ ព្រះពុទ្ធ មានកម្មាតាមរៀងៗខ្លួន ។ ព្រះគ្រូក៍បានទូលទេសនាឲ្យយើងធ្វើខ្លួនក្លាយជាមនុស្ស ល្អ ខ្ញុំកូណាសុំំសួរថា តើគុណភាពជាមនុស្សល្អនេះ អាចជួយអ្វីបានខ្លះក្នុងការតាំងសមាធិ? ជួយដល់់យើង ឬ រារាំងរំខានយើ់ងបែបណា?  ព្រោះថា មនុស្សល្អ ត្រូវបានការជាប់ជំពាក់ មួយមនុស្សអ្នកផ្សេងទៀតផងដែរ និងមានការជាប់ជំពាកើជាមួយ សហគមន៍។  ញោម មនុស្សល្អ អាចចាត់ទុកថាជាគ្រឹះ កាលណាគ្រឹះរឹងមាំ ចឹងយើងអាច កសាងអាគារខ្ពស់ៗធំបានតាមចិត្តចង់។ បើជាមនុស្សល្អ នោះ អ្វីៗក៍ល្អមកតាមហ្នឹងដែរ ជាមនុស្សល្អ បានន័យថា យើងត្រូវគោរពដល់គេអ្នកផ្សេងៗ  យើងត្រូវ យកចិត្តទុកដាក់ជាមួយអ្នកផ្សេង យើងត្រូវ ចែករំលែកជាមួយ អ្នកផ្សេង។ បែបនេះទៅ វានឹងជួយយើងក្នុងការតាំងសមាធិ បានល្អទៀតផង។ កូណា ព្រះគ្រូ ខ្ញុំនៅមានសំនួរមួយទៀត ទាក់ទងជាមួយ សេវា ជាការបំរើព្រះ ។ ការបំរើព្រះពេលខ្លះ យើងបំពេញកិច្ចការមួយ ដែលយើងជាមនុស្សរាប់សារ អ្នកផងគេស្រលាញ់រាប់អានយើង តែការបំរើព្រះខ្លះ ដែលយើងធ្វើទៅ វាបះពាល់ ជាមួយអ្នកផ្សេង ដូច្នេះអ្វីដែលជាសំណូរពេលនេះ គឺថា ខ្ញុំអាចក្លាយជាមនុស្សរាបសារ សុភាពទៀតទេ? ខ្ញុំគូរបន្តកិច្ចការបំរើព្រះនេះទៀត ឬ ត្រូវធ្វើម៉េចឲ្យប្រសើរឡើង?  ឬមួយ ខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើតាមការណែនាំដែលគេចែងមក? ...ល្អញោម ការបំរើព្រះ ជាទូទៅ គឺយើងធ្វើកិច្ចការជាក្រុម ធ្វើកិច្ចការរួមគ្នា ញោមត្រូវរក្សាឲ្យបាន តុល្យភាព លំនឹង ដោយសារការបំរើព្រះធ្វើឡោះងជាក្រុម ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែ ស្តាប់តាមក្រុម សួរគេ អ្នកណាចង់ឲ្យយើងធ្វើអ្វី? អ្នកណាគេមិនចង់ឲ្យយើងធ្វើអ្វី? តែ យើងមិនត្រូវ ធ្វើសកម្មភាព អំពើរណាមួយ ប្រឆាំង តប ពួកគេវិញទេ ព្រោះយើងជាផ្នែកមួយនៃក្រុមការងារនោះដែរ យើងត្រូវតែបំពេញកិច្ចការនោះឲ្យបានជោគជ័យ។ យើងត្រូវប្រាប់ អំពីចិត្តយើងដល់គេ ដើម្បីគេយល់ពីអ្វីដែលយើងចង់ធ្វើ គឺ ដើម្បី យើងល្អទាំងអស់គ្នា។

 Question No = 08. @ 15.:15

 Strengthening the Mind My question is: How can we strengthen our mind from overthinking? And is pain a blessing? Everything in life is given to us to learn. If somebody has only seen success and never seen failure, he's never going to appreciate. It's the ups and downs which make him appreciate. So similarly, pain and pleasure, they always will come side by side – that’s how you will appreciate life. Now, where the mind is concerned, we feed the mind. Mind is like the memory of a computer – it was empty. So, you’ve programmed it to start thinking. So, the output is going to be based on the input, right? Yes. So, if you’re going to put too much, nothing is going to make sense. So up to a certain extent, yes, we should think before taking a step. But if I overthink what’s going to happen? I will never be able to take the step. And if I don’t take the step, there’s going to be no experience, there’s going to be no learning. Yes. In fact from overthinking, it leads you from blockages ... emotional ... That is what depression is. It’s an overworked mind. And that overworked mind ... it’s like a car, if it goes too much speed, it's going to go out of control. Yes. So similarly, when you overburden the mind, it is just getting out of control. And concerning the pain as a blessing as I read … Everything that the Lord gives is a blessing. Always take (it that way). He’s helping you to learn, to make a better human being of yourself. In fact, I find happiness only in God ... No, we are not going to ask for it. But whatever He gives us ... So, when He gives you happiness, you appreciate that. So, if He’s giving you pain, it’s also for your benefit. He wants to clear the karmas, that’s why He’s helping you to go through that. 

ព្រះគ្រូ ពេលយើងគិតមិនចេញ គិតមិនឃើញ តើយើងត្រូវធ្វើម៉េច? តើនេះ គឺជា ទំនាយ ឬ ទណ្ឌកម្ម ពីទេវតាមែនទេ?  ញោម អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលឆាកជីវីតមនុស្សមាន គឺគឺសុទ្ធតែជាមេរៀន បើសិនជាមនុស្សម្នាក់ រៀនបានតែខាង ជោគជ័យគ្របប្រការ មិនដែលបានរៀនសូត្រពីបរាជ័យសោះ ដូច្នេះ គេនឹងម៉េចនឹងអរគុណ ដឹងគុណទេវតា?  គឺការមានរាសីចុះ មានរាសីឡើងនេះហើយ ឲ្យគេដឹងគុណទេវតា  ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ជាទូទៅ តែងតែមាន សុខ ទុក្ខ មកជាមួយគ្នាជាដរាប។ គ្រាហ្នឹង ដែលយើង អរគុណ ឆាកជីវិតរបស់យើង ។ គ្រានេះ វេលានេះ តើចិត្តយើង ផ្តោតលើអ្វី ? យើងក៍បំពេញ តាមចិត្តចង់បានភ្លាម។ ចិត្ត ប្រៀបដូចជា ខួរក្បាលកំព្យុទ័រដែរ គឺ ទទេរស្អាត យើងជាអ្នកកំណើតកម្មវិធី ថា ឲ្យវចាប់ផ្តើមគិត វានឹងគិតភ្លាម បើយើងដាក់ចូល ធាតុអ្វី Inputs វានឹងចេញជាលទ្ធផលវិញដូចគ្នា ជា Output ដែរ អីចឹងមែនដែរឬអត់់? បើសិនជា យើងដាក់ច្រើនពេកចូលទៅ វាចេញមកច្រើនពេកអីចឹងដែរ ជាការពិត យើងត្រូវតេគិតឲ្យច្បាស់ មុនពេលធ្វើសកម្មភាព អីចឹង បើសិនជាយើងគិតច្រើនពេក សួរថាមានរឿងអ្វីកើតឡ់ើង? គឺ យើងអតគិតអីចេញទេ វាទៅជា គាំង បើគ្រាន់តែគិត មិនធ្វើ ក៍អត់ចេញជា បទពិសោធន៍អ្វីដែរ ក៍អត់់បានរៀនសូត្រអ្វីដែរ ។ តាមពិសោធន៍ កាលណាគិតច្រើនពេក ទៅជា គិតអត់ចេញ នេះជា បញ្ហានៃការ ពិបាកចិត្ត តប់ប្រម៉ល់ក្នុងចិត្ត despression គឺការដែលចិត្ត វាគិតច្រើនហួសហេតុ វាដូចជា ឡានដែរ កាលណាបើកលឿនពេក ទៅជាគ្រប់គ្រងល្បឿនលែងបាន  ស្រដៀងគ្នាដែរ កាលណាចិត្តចេះតែគិតៗច្រើនហួស នាំឲ្យ បែកកម្មដ្ឋាន។ ទាក់ទងជាមួយការមានទុក្ខ នេះជា ព្រះពរ ពីទេវតាដែរអត់ ? គឺថា អ្វីក៍ដោយ ដែលទេវតាប្រទានឲ្យយើង សុទ្ធតែជា ព្រះពរ យើងទទួលយកពរ នោះមក វាជួយយើងក្នុងឆាកជីវិត ជួយយើងក្លាយជាមនុស្សល្អពេលក្រោយទៀត ។ ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា មានការសប្បាយចិត្តតែពេលណាបាននៅជាមួយ ព្រះជាមួយទេវតា ទេ ញោម ញោម មិនអាច សុំពរនេះពីទេវតាទេ អ្វីដែលទេវតាប្រទានមក គឺជា ពរ បើទេវតាប្រទាននូវ សេចក្តីសុខសប្បាយ នេះជា ពរ បើសិនញោម បានទុក្ខ នេះក៍ជា ព្រះពរដែរ ។ ញោម កំពុងតែចង់បាន ការលាងជម្រះ កម្មា នេះជា អ្វីដែលទេវតា ប្រទាន ទាំង សុខ ទាំងទុក្ខមកជាមួយគ្នា ។

 Question No = 09. @ 17.:32

Yes. Thank you. Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, at the time of initiation, we are told that we shouldn’t contemplate on a photo or a video. Rather, we should contemplate on your form that we have seen in person. But when we sit in meditation, most of the time, we see the form that we’ve seen in videos and photos. Why is this? “They worship lifeless stones and adore tombs; all their efforts are useless!” They are inanimate objects. That is why I say that dhyan is not in our hands. We can only do simran. As we gain concentration by doing simran, dhyan will come automatically. If we put too much pressure on our minds, the mind can project anything. So that is why we need to do simran. As our concentration deepens, dhyan will come automatically – it isn’t in our hands. Okay.

ព្រះគ្រូបាបាជី ពេលបំបូស ត្រូវបានគេប្រាប់ថា ពេលតាំងសមាធិ កំុផ្ចង់លើរូបថត ឬ វីដេអូ យើងត្រូវតែ ប្រមូលអារម្មណ៍ មកផ្ចង់លើរូបរាងពិតរបស់ព្រះគ្រូ ដូចយើងបានជួបផ្ទាល់ៗ តែជាក់ស្តែង ពេលតាំងសមាធិ ឃើញតែ រូបព្រះគ្រូ ក្នុងរូបថត ឬ ក្នុងវីដេអូ ។ តើម៉េចបានជាមានរឿងហ្នឹងទៅវិញ?  ញោម ការគោរពដុំថ្ម  ការគោរពផ្នូរទាំងដែលគ្មានជីវិតបែបនេះ អត់មានប្រយោជន័អ្វីទេ ព្រោះទាំងនោះជា វត្ថ ដែលគ្មានជីវិត អីចឹងបានជា អាត្មាតែងមានសង្ឃដីការថា ការស្មឹង ស្មាតនេះ មិនស្ថិតក្នុងកៃយើងទេ អ្វីដែលស្ថិតក្នុងដៃ យើង គឺការ ប្រមូលអារម្មណ៍ឲ្យស្ងៀម ស្ងាត់ ពេលតាំងសមាធិ កាលណា អារម្មណ័យើង មូល ស្ងប់ ជាស្វ័យប្រវត្តិ ការស្មឹង ស្មាតនឹងនឹងកើតមានឡើងឯងៗ ហេតុនេះ បានជាយើងត្រូវ ធ្វើ អារម្មណ៍ឲ្យមូលស្ងាត់ស្ងប់  ជាបន្ទាប់ ចូលដល់ដំណាក់កាល ស្នឹង និង ស្មាត ឬ ភារវនាធម៍ នឹងក់ើតឡើង រឿងនេះ មិនស្ថិតក្នុងដៃ យើងទេ កូណាព្រះគ្រូ សួមអរគុណព្រះគ្រូ ៕

រូបភាពជំហាននៃការតាំងសមាធិ