ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ១៤ ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ២០២៤ (១៩នាទី)
Question No = 01 @ 03: 21
I want to finish all my karmas Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, I have one question. Like my age is around forty now. So, till now my life was like a normal life. I had both good and bad experiences. But now I feel that I have very little time. And so now if I got any problems or any worries in my life, then I got a fear that I have very little life now. And if I die with this worry, then it may be a reason for my next birth. So, Baba Ji, my question is, I want to finish all my karmas in this birth and I don’t want to take the next birth. So how it is possible, Baba Ji? First and foremost, coming and going is not in our hand. It's in the Lord's hand. No matter how much planning we do, the day we will be born and the day we have to leave, that is already predetermined. You can't change that. Bani (Gurbani) says: “Everything comes by the Lord’s will, and everything goes by the Lord’s will. If a fool believes that he is the creator, he is blind and acts in blindness.” So that is beyond us.
To our limited intellect, we can plan whatever we want to, but it is not in our hands. Now, there is a specific purpose for which the Lord has given us this human birth. He could have made us animals, He could have made us birds, He could have made us anything. So what is the purpose of this human birth? So, Guru Sahib says, “This human body has been given to you. This is your chance to meet the Lord. All other efforts are in vain. Join the company of the holy and contemplate on only the One Name”. So this opportunity has been given to us for a specific purpose, which is God-realization.
Yes, Baba Ji. Now, rest of the things – having children, indulging ourself – we’ve been doing in the lower births also. So as human beings, what is the difference? He has given you vivek - sense of discrimination. That sense of discrimination means that we should bring about a certain objectivity into our life and make life meaningful. Everything that we do should take us to a logical conclusion. So, the question arises : we are here because of our karmas – how do we get out of this karmic debt? Now by ourselves, we can come again and again and still that will not be fulfilled. So that is where the Shabd comes in. “The Shabd erases the imprint of karma; the Shabd leads us to the Primal Shabd”. So that cleansing power is only with the Shabd, with Nam.
ជាសំនួរទី១ នេះទាក់ទងជាមួយនឹងការចង់បញ្ចប់កម្មា...សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី ពេលនេះ ខ្ញុំកូណាមានសំនួរមួយ ដោយសារពេលនេះ ខ្ញុំកូណាមានអាយុខ្ទង់ ៤០ ឆ្នាំទៅហើយ ជីវិតខ្ញុំកូណាជួបរឿង អាក្រក់ក៍មាន ល្អក៍មាន គឺ សុខទុក្ខក្លាយជារឿងធម្មតានាពលកន្លងមក តែពេលនេះខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍នឹងឃើញថា ដូចជានៅសល់ពេលខ្លីណាស់ ចេះតែគិតថា បើសិនជាមានរឿងអ្វីមួយកើតឡើងមក បើសិនជាមានការព្រួយបារម្ភ ពីបាកចិត្តដោយប្រការណាមួយ នោះជីវីតកាន់តែខ្លី ខើច ថែមទៀត បើសិនជាខ្ញុំកូណាបិបាកចិត្តរឿងមួយហ្នឹង អីចឹងនឹង កើតជាតិក្រោមមកទៀត ព្រះគ្រូបាបាជី ជាសំនូរ ខ្ញូំកូណាគឺថា ខ្ញុំកូណាចង់បញ្ចប់កម្មា ត្រឹមតែជាតិនេះទេ មិនចង់ឲ្យមានកំណើត មានកម្មា នៅជាតិក្រោយទៀតឡើយ។ តើគីតឃើញបែបនេះ អាចទៅរួចដែរឬទេ ព្រះគ្រូ បាបាជី?
ញោម ជាចំណុចសំខាន់បំផុតនោះគឺថា ការមកចាប់ជាតិក្តី ការស្លាប់ទៅវិញក្តី មិនស្ថិតនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃខ្លួនយើងផ្ទាល់ទេ អ្វីៗទាំងអស់នេះ គឺស្ថិតនៅក្នុង ព្រហស្បិ ទេវតា មិនថា យើងប្រឹងប្រែងបំពេញការងារ ឬ ធ្វើផែនការកម្រិតណាឡើយ ដាច់ខាតយើងត្រូវតែ មកយកកំណើត លើផែនដី និង ចាកចេញពីផែនដីនេះទៅវិញ មានន័យថា ទេវតាចារក្នុងក្រាំងមាស predetermined ដែលយើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបានឡើយ ដូចដែលព្រះគ្រូ បានី លោកមានសង្ឃដីការថា មកទីនេះ គឺតាម ប្រាថ្នាទេវតា ទៅវិញ ក៍តាមប្រាថ្នាទេវតាដែរ បើសិនជាមានមនុស្សឆ្កួតណាគេគិតថា អូ អ្វីៗគេជាអ្នកបង្កើតឡើង នោះគេនឹងក្លាយជាមនុស្សខ្វាក់ភ្នែកសុទ្ធ ហើយគេនឹងប្រព្រឹត្តិអំពើដោយល្ងិតល្ងង់ជាមិនខានឡើយ។ អីចឹងកិច្ចការនេះ ហួសពីសមត្ថភាពយើងជាមនុស្សលោកធម្មតា។
ដោយសារមនុស្សយើងមានបញ្ញាទាប អីចឹង មនុស្សលោកអាចធ្វើផែនការជីវីតបាន ឬ ផែនការអ្វីក៍បានដែរ តែលទ្ធផលមិនស្ថិតនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃ់យើងទេ ។ ការដែលយើងកើតមកជាមនុស្សលោកនេះ គឺទេវតា ប្រាថ្នា ជាបំណងមួយ ជាក់លាក់បំផុត តាមពិតទៅ ទេវតាអាច់ឲ្យយើងកើតជា សត្វធាតុ កើតជាសត្វបក្សាបក្សី កើតជាអ្វីក៍បានដែរ ចុះហេតុអ្វីទេវតាប្រទានពរយើងបានកើតមកជាមនុស្សលោក ? នេះជាអ្វីដែលព្រះគ្រូធំ គ្រាន់សាហ្សីប មានសង្ឃដីការថា ញាតិញោម ទទួលបានកំណើតជាមនុស្សលោកពីទេវតា នេះជាឪកាសដើម្បីបានជួបជាមួយ ព្រះ ឬ ទេវតា។ ការខិតខំផ្សេងទៀត គឺជាការគ្មានប្រយោជន៍ឡើយ ចូរចូលរួមធ្វើធម៍ជាមួយ ទេវតា ចូរតាំងសីលទានជាមួយ តែទេវតា នេះហើយ ជាប្រាថ្នាជាក់លាក់ ដែលទេវតា ប្រទានពរ យើងបានកើតមកជាមនុស្ស គឺដើម្បី យើងឈានទៅដល់ កម្រិតធ្វើខ្លួនជាទេវតា ។
ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណានៅមានបញ្ហាផ្សេងទៀតដែរ គឺថា ទាំងខ្ញុំកូណាផ្ទាល់ ទាំង កូនៗ សុទ្ធតែធ្លាប់ធ្វើអំពើរ ថោកទាប អីចឹង បើធៀបជាមួយ អំពើរមនុស្សលោក សួរថាវាខុសគ្នាបែបមេច? ញោម គឺថា ទេវតា ប្រទាន ជីវិត មកឲ្យយើង ដែលជីវីតនេះ មានន័យថា ដឹងខុសដឹងត្រូវ ការដែលយើងដឹងខុស ដឹងត្រូវបែបនេះ មានប្រយោជន៍សម្រាប់ប្រើឲ្យខ្សែជីវីត ឆាកជីវិតយើងមានន័យ ពោលគឺយើងប្រព្រឹត្តិ ធ្វើអំពើទាំងឡាយណាដែលនាំយើងទៅរក ភាពត្រឹមត្រូវ សមហេតុសមផល។ បញ្ហាគឺថា យើងមកជាមនុស្សគឺ មកជាមួយ កម្មា ដូច្នេះ ធ្វើម៉េច ដើម្បីចាកផុតពី កម្មាទៅវិញ? យើងមិនអាច រួចផុតពី ក្រញ៉ាំនៃ បំណុលកម្មានេះបានឡើយ ទោះជាយើងកើតមកមួយជាតិនេះ ជាតិក្រោយៗ ក៍នៅតែ កម្មា មិនអស់ដែរ ដូច្នេះ បានជាមាន វត្តមាន ព្រះធម៍កើតឡើយ ព្រះធម៍នេះជួយជម្រះកម្មាណាដែលមិនស្អាត ចោល ព្រះធម៍នេះ ដែលនាំយើងទៅកាន់ ឋានសួរគ៍ ហេតុនេះ កម្លាំងថាមពល ដើម្បីលាងសម្អាត កម្មា គឺមានតែ ព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៍។
Question No = 01 @ 03: 21
Can somebody else do it for me Radha Soami, Baba Ji. Gratitude for tons of showers of love. Baba Ji, we always believe that it’s the best to wake up at amrit vela (hour of ambrosia) – 3am to 6am. The time to sleep, eat food ... But we’re all living in this world of artificial intelligence. But we have no schedules, we’re global citizens traveling everyday. It's a different life, a different world. No particular time to eat or sleep or wake up. How can we give our best to two and a half hours of meditation and be one with you? See, you’ve already answered it yourself. You used the word, ‘artificial'. Can somebody else's experience be the basis of your faith? Everybody has their strengths and their weaknesses. You have to build on your strengths. If you try and copy somebody else, that is not your strength, and you'll fall flat on your face! So don’t we say, “Seeing is believing?” So until you don’t see, feel, experience for yourself, you’re just going to be conceptualizing all your life. So, a computer putting something together and giving it to you, you know what is it going to do? Your brain will stop working. Because we always take the easy way out. So, what is this intellect that we’ve been given for, this vivek, this sense of discrimination? To experience life, and to find and realize the truth for ourself. Can somebody else do it for me? So I'm not saying technology is bad, Technology is good as long as it is a tool in your hands. But if you are going to become a slave to these things, I don't think so they will be robots. As human beings, we will become robots – because we will be so dependent upon them for everything. In life, would you create a dependency, or would you like to be independent? All these cell phones, computers, – aren’t they making you dependent? Somebody takes your cell phone away, it’s as if he’s taken half your life away! So, what are you doing? Aren’t we becoming slaves to technology? As long as you use it as a tool, yes, it is beneficial. But the moment you let it take over your life and you become dependent, you are destroying your own life.
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី សំនួរនេះ ទាក់់ទងជាមួយ រឿងដែលថា អាចមានគេអ្នកផ្សេង ធ្វើធម៍ ជំនួសខ្ញុំកូណាបានអត់់? យើងទាំងអស់គ្នាជឿជាកើថាលើលោកនេះ ពោរពេញដោយសេចក្តីស្រលាញ់ច្រើនមហិមារ យើងតែងតែជឿដែរថា ការភ្ញាក់ពីដេកម៉ោង ៣ ព្រឹក ដល់ ម៉ោង ៦ ព្រឹក គឺជា ម៉ោងល្អ ម៉ោងមាស ម៉ោងពេជ្ជ ខ្លះក៍ថាម៉ោងដេកស្រួល ម៉ោងហូបឆ្ងាញ់ តែ មនុស្សយើង កើតមក ក្នងពិភពលោកមួយដែលមាន បញ្ញាសិប្បនិម្មិត ឬ ចារកម្មសិប្បនិម្មិត AI Artificial Intelligence ដល់អីចឹងទៅ មនុស្សលោកគ្មាន កម្មវិធីជាក់ជាក់ឡើយ គឺខ្លះធ្វើដំណើរ ខ្លះដេក គឺយើងរស់នៅក្នុងពិភពផ្សេងគ្នា ខុសៗគ្នាតាមតំបន់ គ្មានម៉ោងណាត្រូវហូបចុកឲ្យត្រូវគ្នា គ្មានម៉ោងណាឲ្យដេកត្រូវគ្នាដែរ បើតែបែបនេះ តើមនុស្សលោកធ្វើម៉េច អាចមានពេល តាំងសមាធិ ២, ៣០ ម៉ោង ជាមួយ ព្រះគ្រូ? ធ្វើម៉េចក្លាយទៅតែមួយជាមួយ ព្រះគ្រូ ?
ញោមបានឆ្លើយសំណួរនេះរួចដោយខ្លួនឯង ដែលអម្បាញមិញ ញោមនិយាយអំពី AI សួរថាមានអ្នកណាផ្សេងគេមានសទ្ធាជ្រះថ្លាធ្វើបុណ្យជំនួសយើងទេ? មនុស្សម្នាក់ៗ មានភាពខ្លាំង ភាពខ្សោយតែរៀងៗខ្លួន ញោមត្រូវតែធ្វើខ្លួនឯងឲ្យខ្លាំងឡើង បើសិនជាញោម ទៅចម្លងភាពខ្លាំងពីគេមក អីចឹងនោះមិនមែនជាភាពខ្លាំងរបស់ញោមទេ បើចម្លងគេ វាបាក់មុខខ្លួនឯង ម៉េចបានជាគេនិយាយថា បើមិនឃើញផ្ទាល់ភ្នែក មិនជឿទេ ? កាលណាយើងអត់ឃើញខ្លួនឯង កាលណាយើងអត់ធ្លាប់ជួបខ្លួនឯង យើងមិនជឿទេ ជីវិតយើងវាគ្រាន់តែជា អារម្មណ៍ប៉ុណ្ណោះ ដូចគ្នាអីចឹងដែរ គេមាន កំព្យុទ័រ ដែលវាយក ឯកសារ ទិន្ធន័យផ្សេង លាយចួលគ្នា រួចវាប្រាប់យើងថា ធ្វើអីចេះ ធ្វើអីចុះ បែបនេះ វាទៅជាយ៉ាងម៉េច? គឺ ខួរក្បាលមនុស្សលោកលែងមានដំណើរការទាំងស្រុង ដោយសារយើងមានទំលាប់ ធ្វើអ្វីដែល ងាយស្រួលពេក ហ្នឹងឯងជាបញ្ញាដែលមនុស្សលោកយើងមាន នេះក៍ជាអ្វីដែលជា ឆាកជីវិតដែលយើងមានដែរ គឺ ឲ្យយើងដឹងមួយណាខុស មួយណាត្រូវ ឲ្យយើងមានបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិត រួចយើងជ្រើសរើសយក មួយណាសមស្របដើម្បីជីវិតរស់នៅរបស់យើង។ សួរថា តើមានគេអ្នកផ្សេងអាចធ្វើការងារ ជំនួសខ្ញុំកូណាបានអត់? អាត្មាភាពមិនចង់ទូលថា បច្ចេកវិជ្ជាអាក្រក់នោះទេ បច្ចេកវិជ្ជាវាល្អ ពេលណាដែល វាស្ថិតក្រោមការបញ្ជា កណ្តាប់ដៃមនុស្សលោក តែ បើសិនជាមនុស្សលោក ក្លាយជាទាសករនៃ បច្ចេកវិជ្ជា ដូច្នេះ យើងក្លាយជា រូបូ មនុស្សយន្តទៅហើយ ដោយសារយើងធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងគឺទៅតាមតែការបញ្ជារបស់ បច្ចេកវិជ្ជា ឬ AI នេះឯង។ តើយើងជាមនុស្ស ចង់បានជីវិតមានឯករាជ្យ ឬ មួយក្រោមចំណុះរណបគេ? តើទូរស័ព្ទដៃ កំព្យុទ័រ ទាំងអស់នេះ ធ្វើឲ្យយើងក្លាយជាចំណុះ រណបវាដែរឬទេ? ចុះបើសិនជាមានអ្នកណាគេមក ឆក់យកទូរស័ព្ទយើងទៅបាត់ វាស្មើរនឹងឆក់យកជីវីតយើងអស់ ៥០% ដែរឬ? សួរថា យើងកំពុងធ្វើអ្វីពេលនេះ? តើយើងក្លាយជាទាសករនៃ បច្ចេកវិជ្ជាទាំងនេះឬ? កាលណាយើងប្រើបច្ចេកវិជ្ជាត្រូវ នោះវាមានប្រយោជន៍មែន តែ បើប្រើទៅ វាឆក់យកជីវិតយើងទៅ យើងទៅជា dependent ចំណុះ រណបរបស់នេះទៅវិញ គឺយើងជាអ្នកបំផ្លាញជីវិតខ្លួនឯង ។
Question No = 02 @ 06: 32
Different timings Baba Ji, is it okay to have different timings, wherever you are, and take it as it comes? Or we need to be more disciplined and plan it out for sitting? No, you tell me - in life, if the child says, one day he says, “I’ll go to school in the morning”. The next day, he says, “I’ll go to school in the evening”. Third day he says, “I think night is better!” Will he get education? In your jobs, in your shops, you say, “I want to open the shop at midnight!” Will it work? In your job, you say, “I’ll come whenever I feel like, whenever I’m in the mood!” Will it work? I mean, here, there is still a lot of scope for you - you can do it morning, afternoon, evening or whatever it is. Because you don’t need a specific time to show your love and gratitude to the Lord.
ព្រះគ្រូបាបាជី តើមនុស្សលោកយើង អាចប្រើពេលវេលាខុសៗគ្នា ក្នុងការតាំងសមាធិដែរឬទេ? ឬ មួយថា អ្នកណាចង់ធ្វើម៉ោងណាក៍ម៉ោងហ្នឹងទៅ? មិនចាំបាច់ធ្វើផែនការរួមទេ មិនចាំបាច់មានវិន័យ អ្វីទេ? ញោម ក្នុងឆាកជីវិតមនុស្សនេះ មានរឿងខុសៗគ្នា ក្មេងខ្លះគាត់ថា ថ្ងៃនេះ គាត់ទៅសាលាពេលព្រឹក ដែលស្អែក គាត់បែរជាថា គាត់ចង់ទៅសាលាពេលយប់វិញ ស្រាប់ថ្ងៃទី ៣ គាត់ថា យីសទៅសាលារៀនពេលយប់ល្អជាង! បើបែបហ្នឹង តើក្មេងនេះ អាចទទួលបានការសិក្សារៀនសូត្រទេ? ក្នុងកិច្ចការងារ ក្នុងការធ្វើជំនួញដូចគ្នាដែរ យើងថា យើងចង់បើកហាងនៅពាក់កណ្តាលអាទ្រាធ សួរថា មានគេ មកទិញដែរឬអី? ដូច្នេះម៉ោងណា ពេលណា អាស្រ័យលើយើង តែឲ្យសមហេតុផល អាចធ្វើទៅបានផង មិនថា យប់ ថ្ងៃ ព្រឹក ព្រោះ យើងមិនត្រូវការពេលវេលាមួយជាក់លាក់ទេ ក្នុងការបង្ហាញនូវ សេចក្តីស្រលាញ់ និង ស្វាមីភ័ក្រចំពោះទេវតា ។
Question No = 03 @ 07.: 28
Baba Ji, I just want to say one thing – I always try to think and stay positive. But sometimes, people around me – my mother, or my children at home – they start saying certain things, and I cannot remain silent. I have to speak up even though I don’t want to. And sometimes, they ask me this question, “Out of the millions out there, are Baba Ji’s teachings only meant for us? Are we the only ones who need to improve Why isn’t the rest of the world improving?” In this situation, what should I say and do? I get very confused. Whoever the Lord has placed you with is, it is because of your karma. We have a responsibility towards them. So obviously, we’ll only say these things to them, not to the rest of the world! So, you should fulfill your responsibility. Because the child thinks that he is more intelligent than his parents. But you know that he doesn’t yet have enough experience to make the right choices for himself. So, it becomes your duty to lovingly explain these things to them. Once they grow up, yes, then it’s up to them. Okay. But whoever is in my circle ... It’s true that I’m not going to force anybody. But to say that I will stay quiet and go on watching their wrongdoing then I am not fulfilling my duty either, right? Right.
ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាជាមនុស្សល្អ វិជ្ជមាន តែជួលកាល មនុស្សជុំវិញ ខ្ញុំកូណា ដូចជា ម្តាយ កូនៗ នៅផ្ទះ ពួកគេនិយាយពាក្យពេជ្រ មួយចំនួន ដែលអាក្រក់ស្តាប់់ ធ្វើឲ្យខ្ញុំកូណាទ្រាំនៅស្ងៀមមិនបាន ធ្វើឲ្យខ្ញុំកូណា និយាយពាក្យអាក្រក់ៗវិញ ជាពាក្យដែលខ្ញុំកូណាអត់ចង់និយាយចេញទេ ពេលខ្លះ ពួកគេសួរសំណួរមកខ្ញុំដដែលរាប់លានដង ព្រះគ្រូ បាបាជី នេះ គឺជា មេរៀនជីវិតដែល ទេវតាចង់បង្រៀនខ្ញុំកូណាមែនទេ? តើទេវតា ចង់បង្រៀនតែខ្ញុំកូណាម្នាក់ឯងទេឬ? ទេវតាចង់កែប្រែតែខ្ញុំកូណាទេឬ? ចុះ ម៉េចទេវតាមិនកែលម្អសកលលោកទាំងមូលផងទៅ? ក្នងុស្ថានភាពបែបនេះ តើខ្ញុំកូណាត្រូវនិយាយថាម៉េច ធ្វើត្រូវម៉េច? ខ្ញុំកូណាពិតជាច្របូកច្របល់ខ្លាំងណាស់។
ញោម រាល់អ្វីៗដែលទេវតាដាក់ឲ្យញោមជួបប្រទះពេលនេះ គឺដោយសារតែ ញោម មានកម្មា ដែលកម្មាញោម គឺញោមត្រូវទទួលខុសត្រូវចំពោះពួកគេ មិនមែន ចំពោះសកលលោកទាំងមួលទេ ដូច្នេះ ញោម ត្រូវតែបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់ញោម ដោសារថាកូនៗ គាត់គិតថា ក្មេងៗឆ្លាតជាងឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេ តែ ញោមដឹងទេ ថា កូនៗ គ្មានបទពិសោធន៍ក្នុងជីវិតដើម្បីយកមក ដឹកនាំខ្សែជីវិតទេ ដូច្នេះការងារញោម ត្រូវនិយាយពន្យល់កូនៗដោយសេចក្តីស្រលាញ់។ កាលណាកូនធំ ចម្រើនវ័យ គឺវាស្រ័យលើកូនមែន តែ បើខ្ញុំជាឪពុក ឃើញកូនៗធ្វើខុស ខ្ញុំនិយាយស្តីប្រដៅ តើនេះ មិនមែនជាការ ទទួលខុសត្រូវក្នុងនាមជា ពុកទេឬ ឬ មួយខ្ញុំកូណាត្រូវតែ ស្ងៀមស្ងាត់? ។
Question No = 04. @ 09.: 16
Silence You have said in previous questions and answer that - we should not ask the Lord for anything. You have also said that silence is the best prayer. Is it okay that in times of weakness, we ask for strength and confidence and guidance – things like that? Yeah, it’s... look in spirituality, the only thing you must do is meditation. Everything else is by way of guidance. Now, if I’m not going to ask from my Father, whom else am I going to ask from? However, don’t ever think that you are trying to tell Him. He knows! If He has the power to give, He should have the power to know. If he doesn't have the power to know, He cannot have the power to give. So, you are only unburdening your mind. You are trying to find a release through these prayers of yours – not that He doesn’t know.
ព្រះគ្រូសំណួរទាក់ទងជាមួយ ភាពស្ងៀមស្ងាត់កាលសំណួរមុននេះ ដែលព្រះគ្រូផ្តល់ចម្លើយមកវិញគឺថា ទេវតា ប្រទានអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាងឲ្យយើង ព្រះគ្រូទូលដែរថា ភាពស្ងៀមស្ងាត់ គឺជា ការតាំងសីល តាំងធម៍ ការបួងសួងដ៍ប្រពៃបំផុត។ នេះជាការល្អ ពេលយើងមានភាពទន់់ខ្សោយ គឺយើងត្រូវ សុំនូវ ភាពខ្លាំងមកវិញ សុំការណែនាំ សុំសេចក្តីជឿជាក់ទុកចិត្ត តើមែនទេ ព្រះគ្រ? ត្រឹមត្រូវ ញោម ជាផ្លូវធម៍ អ្វីដែលញោមត្រូវធ្វ់ើមានតែ ១ គត់ នោះគឺការតាំងសមាធិ គឺធ្វើខ្លួនឯង ផ្សេងក្រៅពីនេះ គឺធ្វើតាមការណែនាំរបស់គេ ។ បើសិនយើងមិនសុំអ្វីណាមួយពី ទេវតា ទេ តើយើងត្រូវសុំពីអ្នកណា? ញោម មិនទាំងចាំបាច់សុំពីទេវតា ផងទេ ទេវតាទ្រង់ជ្រាប ដឹង ញាណដឹង បើសិនជាទេវតា មានឬទ្ធិអាច ប្រទានអ្វីទាំងអស់ដល់យើងបាន រឿងអ្វីដែលទេវតាមិនជ្រាប មិនដឹងថា ញោមចង់បានអ្វី? ញោម គ្រាន់តែ គ្រប់គ្រងចិត្តឲ្យល្អ បួងសួងតាមសមាធិនោះចុះ កុំគីតថា ទេវតាមិនដឹងអ្វីដែលញោមចងបាន ។
Question No = 05. @ 10.:23
Baba Ji, I’ve made so many mistakes in life, but I’ve also learned so much from them. I don’t ever make a mistake intentionally. So, if I make a mistake unintentionally … I’ve never thought ill of others because I don’t want to hurt anyone, even by mistake. But sometimes, the other person feels that I have intentionally done something wrong or tried to hurt them. And then, they try to hurt me in some way. What should I do in this situation? In this world, we cannot control the way everyone thinks. Everyone has their own perspective. Everyone is going to act according according to their own understanding. Just because you realize you’ve made a mistake doesn’t necessarily mean that the other person will realize that it was unintentional. So, if we think we can please the whole world ... Even if you took birth here again – not just once, but several times – you would still never be able to please the world!
ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាបានធ្វើកំហុសច្រើនណាស់ក្នុងជាតិនេះ តែខ្ញុំកូណាក៍រៀនសូត្របានច្រើនផងដែរពីកំហុសទាំងនោះ ខ្ញុំកូណាអត់បានសាងកំហុសណាមួយដោយ ចេតនាទេ បានន័យថាខ្ញុំកូណាសាងកំហុសអស់ហ្នឹងដោយ អចេតនា។ ខ្ញុំកូណាគ្មានបំណងធ្វើឲ្យអ្នកផ្សេងមានការឈឺចាប់ ក៍គ្មានបំណងឲ្យគេរកទុក្ខដែរ តែ មានមនុស្សមួយចំនួនគិតថាខ្ញុំកូណាមានបំណងធ្វើឲ្យគេឈឺចាប់ ឬ មានបំណងធ្វើឲ្យអ្នកដ៍ទៃគេរងទុក្ខ រួចពួកគេព្យាយាមធ្វើឲ្យខ្ញុំរងទុក្ខវិញតាមមធ្យោបាយនានា តើខ្ញុំកូណាត្រូវដោះស្រាយបែបណាករណីបែបនេះ? ។ ញោម លោកសកលោកនេះ យើងអាចមានអំណាច ឬទ្ធិទៅគ្រប់គ្រងអ្នកដ៍ទៃគេគីតបែបណាបានឡើយ ម្នាក់ៗ គេគិតរៀងៗខ្លួន តាមការយល់ឃើញរបស់គេ ពួកគេសាងអ្វីមួយ ប្រព្រឹត្តិសកម្មភាពណាមួយ តាមការយល់ដឹងរបស់ពួកគេផ្ទាល់ វាដូចជា ញោមបានសាងកំហុសដោយ អចេតនា តែពួគគេគិតឃើញផ្ទុយពីហ្នឹង ពួកគេគីតថា យើងសាងកំហុសដោយ ចេតនា។ យើងគិត តែយើងទេថា យើងចង់កែប្រែសកលលោកនេះ តែ ទោះជាយើងចាប់ជាតិក្រោយ ទៀតក៍ដោយ រាប់សិបជាតិក្តី ក៍យើងមិនអាច បំពេញចិត្តសកលលោកនេះបានដែរ ។
Question No = 06. @ 11.:32
Emotions So, my question today is on emotion. So, I’m a very emotional person. To an extent that every small thing can make me emotional. And I feel sometimes that I feel everything in excess. So I sometimes question that is it a strength, or is it a weakness to feel everything in excess? What do I do? As human beings, definitely, there should be some sensitivity within us. Otherwise, how will we help others? How will we see their pain? But anything in excess will become negative. You have to be part of the solution, not part of the problem. So emotion, channelized will become devotion. If it is not channelized, then it just spreads your attention into the creation. So, learn to channelize it. Learn to keep a balance. If the doctor gets emotional with every patient, he will never be able to treat that patient. So, no matter how much pain that patient is in, he has to keep that balance - only then he will be able to treat him. Right, thank you, Baba Ji.
ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាជាមនុស្សឆាប់ចិត្តទន់ ឆាជួលប់រំភើប ឆាប់រំជួលចិត្តណាស់ សូម្បីរឿងរ៉ាវតូជមួយក្តី ក៍អាចឲ្យខ្ញុំកូណារំជួលចិត្តបានដែរ ជួលកាលទៅខ្ញុំកូណាដឹងថារំជួលចិត្តគ្រប់រឿង ខ្ញុំកូណាចង់បាន ភាពខ្លាំងមកដាកក្នុងខ្លួន ជួលខ្ញុំកូណាឆ្ងល់ណាស់ ម៉េចបានជាខ្ញុំគូណាខ្សោយ តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េច? ។ ញោម ជាមនុស្សលោក ដាច់ខាតត្រូវតែមាន នូវ រឿង រសើប ចាប់រំជួលចិត្តនេះនៅក្នុងខ្លួនយើង បើគ្មានការរំជួលចិត្តនេះទេ ធ្វើម៉េចអាចមនុស្សយើងទៅជួយអ្នកដ៍ទៃបាន? ធ្វើម៉េចយើងអាច អង្គុយមើលអ្នកដ៍ទៃឈឺចាប់បាន? តែ អ្វីក៍ដោយដែលលើស ដែល ហូស ឬ ពេក វានឹងក្លាយជា រឿង អវិជ្ជមានទៅវិញ ញោម ត្រូវតែជាផ្នែកមួយនៃ ដំណោះស្រាយ លើបញ្ហានេះ ដូច្នេះ ចូរចងចាំថា អារម្មណ៍របស់យើង ត្រូវ ឆ្លងកាត់បំលែងទៅជា ការបូជា បើសិនជាយើង អត់បាន ឆ្លងកាត់ការរវិភាគបំលែងនេះទេ វានឹងក្លាយជាអារម្មណ៍មូយធ្លាក់ចូលក្នុងអន្ទាក់នៃ សត្វលោក យើងត្រូវតែរៀនសូត្រធ្វើខ្លួនឲ្យមាន តុល្យភាព ជាលំនឹង បើសិនជា គ្រូពេទ្យជាវេជ្ជបណ្ឌិតមានអារម្មណ៍ស្រយ៉ងអាណិត មានមនោសញ្ចេតនាជាមួយ អ្នកជំងឺទូទៅ ដូច្នេះ គ្រូពេទ្យនោះ មិនអាចព្យាបាលអ្នកជំងឺបានទេ ដូច្នេះ គ្រូពេទ្យ ត្រូវដឹងថា អ្នកជម្ងឺមានការឈឺចាប់កម្រិតណា គាត់ត្រូវរក្សាឲ្យបាន នូវ ចំណុចកណ្តាល ជាតុល្យភាព មានតែការធ្វើបែបនេះ ទើបគ្រូពេទ្យអាចព្យាបាលអ្នកជំងឺ។ កូណាព្រះគ្រូ ពិតជាត្រឹមត្រូវ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។
Question No = 07. @ 12.:54
Good Human Being Radha Soami, Baba Ji. My question is this path, is supposed to be a path of the individual. A person’s connection to the Infinite, his load of karmas, etc. You also tell us to be a good human being. So what I’m asking is, do the qualities of a good human being help us with our meditation? Or actively following them, sort of, hinder us? Because being a good human being is in connection with others, in connection with community. No, that is the foundation. If you have a strong foundation, you can build as big a building as you want. If the foundation is weak, where will you be able to sustain yourself? Good human being – everything comes into that. Good human being means you should respect others, you should care for others, you must learn to share with others. Everything comes into that. And this will help us in our meditation progress as well? Definitely. Then you’re making a strong foundation to build on. Okay. Baba Ji, another question about seva. I just wanted to ask if... like we take seva to sort of become humbler, become more accepting. But then we also have some tasks which in some way affect other people. So what I'm asking is, would it help us to be... sort of helped, if we tried to do our tasks better or improve it? Or we should... we would be a better sevadar if we are more accepting of instructions? Well, you have to keep a balance. Yes, because seva is always done collectively, we must learn to carry everybody along with us. But then you’re going to have the odd man out, who doesn't want to do what you want to do. So, it’s okay to get annoyed with him. But it should not be that you’re going to hold it against them. Because you’re in charge, you have to get the work done – definitely. Give them your piece of mind once in a while! It will do them good!
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី សំណួរខ្ញុំកូណារឿង ផ្លូវព្រះធម៍ ដែលផ្លូវព្រះធម៍នេះ គឺអាចចាត់ទុកថាជាផ្លូវធម៍របស់ មនុស្សម្នាក់ៗ ហើយដែលម្នាក់ៗនេះដែរ ភ្ជាប់ជាមួយ ព្រះពុទ្ធ មានកម្មាតាមរៀងៗខ្លួន ។ ព្រះគ្រូក៍បានទូលទេសនាឲ្យយើងធ្វើខ្លួនក្លាយជាមនុស្ស ល្អ ខ្ញុំកូណាសុំំសួរថា តើគុណភាពជាមនុស្សល្អនេះ អាចជួយអ្វីបានខ្លះក្នុងការតាំងសមាធិ? ជួយដល់់យើង ឬ រារាំងរំខានយើ់ងបែបណា? ព្រោះថា មនុស្សល្អ ត្រូវបានការជាប់ជំពាក់ មួយមនុស្សអ្នកផ្សេងទៀតផងដែរ និងមានការជាប់ជំពាកើជាមួយ សហគមន៍។ ញោម មនុស្សល្អ អាចចាត់ទុកថាជាគ្រឹះ កាលណាគ្រឹះរឹងមាំ ចឹងយើងអាច កសាងអាគារខ្ពស់ៗធំបានតាមចិត្តចង់។ បើជាមនុស្សល្អ នោះ អ្វីៗក៍ល្អមកតាមហ្នឹងដែរ ជាមនុស្សល្អ បានន័យថា យើងត្រូវគោរពដល់គេអ្នកផ្សេងៗ យើងត្រូវ យកចិត្តទុកដាក់ជាមួយអ្នកផ្សេង យើងត្រូវ ចែករំលែកជាមួយ អ្នកផ្សេង។ បែបនេះទៅ វានឹងជួយយើងក្នុងការតាំងសមាធិ បានល្អទៀតផង។ កូណា ព្រះគ្រូ ខ្ញុំនៅមានសំនួរមួយទៀត ទាក់ទងជាមួយ សេវា ជាការបំរើព្រះ ។ ការបំរើព្រះពេលខ្លះ យើងបំពេញកិច្ចការមួយ ដែលយើងជាមនុស្សរាប់សារ អ្នកផងគេស្រលាញ់រាប់អានយើង តែការបំរើព្រះខ្លះ ដែលយើងធ្វើទៅ វាបះពាល់ ជាមួយអ្នកផ្សេង ដូច្នេះអ្វីដែលជាសំណូរពេលនេះ គឺថា ខ្ញុំអាចក្លាយជាមនុស្សរាបសារ សុភាពទៀតទេ? ខ្ញុំគូរបន្តកិច្ចការបំរើព្រះនេះទៀត ឬ ត្រូវធ្វើម៉េចឲ្យប្រសើរឡើង? ឬមួយ ខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើតាមការណែនាំដែលគេចែងមក? ...ល្អញោម ការបំរើព្រះ ជាទូទៅ គឺយើងធ្វើកិច្ចការជាក្រុម ធ្វើកិច្ចការរួមគ្នា ញោមត្រូវរក្សាឲ្យបាន តុល្យភាព លំនឹង ដោយសារការបំរើព្រះធ្វើឡោះងជាក្រុម ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែ ស្តាប់តាមក្រុម សួរគេ អ្នកណាចង់ឲ្យយើងធ្វើអ្វី? អ្នកណាគេមិនចង់ឲ្យយើងធ្វើអ្វី? តែ យើងមិនត្រូវ ធ្វើសកម្មភាព អំពើរណាមួយ ប្រឆាំង តប ពួកគេវិញទេ ព្រោះយើងជាផ្នែកមួយនៃក្រុមការងារនោះដែរ យើងត្រូវតែបំពេញកិច្ចការនោះឲ្យបានជោគជ័យ។ យើងត្រូវប្រាប់ អំពីចិត្តយើងដល់គេ ដើម្បីគេយល់ពីអ្វីដែលយើងចង់ធ្វើ គឺ ដើម្បី យើងល្អទាំងអស់គ្នា។
Question No = 08. @ 15.:15
Strengthening the Mind My question is: How can we strengthen our mind from overthinking? And is pain a blessing? Everything in life is given to us to learn. If somebody has only seen success and never seen failure, he's never going to appreciate. It's the ups and downs which make him appreciate. So similarly, pain and pleasure, they always will come side by side – that’s how you will appreciate life. Now, where the mind is concerned, we feed the mind. Mind is like the memory of a computer – it was empty. So, you’ve programmed it to start thinking. So, the output is going to be based on the input, right? Yes. So, if you’re going to put too much, nothing is going to make sense. So up to a certain extent, yes, we should think before taking a step. But if I overthink what’s going to happen? I will never be able to take the step. And if I don’t take the step, there’s going to be no experience, there’s going to be no learning. Yes. In fact from overthinking, it leads you from blockages ... emotional ... That is what depression is. It’s an overworked mind. And that overworked mind ... it’s like a car, if it goes too much speed, it's going to go out of control. Yes. So similarly, when you overburden the mind, it is just getting out of control. And concerning the pain as a blessing as I read … Everything that the Lord gives is a blessing. Always take (it that way). He’s helping you to learn, to make a better human being of yourself. In fact, I find happiness only in God ... No, we are not going to ask for it. But whatever He gives us ... So, when He gives you happiness, you appreciate that. So, if He’s giving you pain, it’s also for your benefit. He wants to clear the karmas, that’s why He’s helping you to go through that.
ព្រះគ្រូ ពេលយើងគិតមិនចេញ គិតមិនឃើញ តើយើងត្រូវធ្វើម៉េច? តើនេះ គឺជា ទំនាយ ឬ ទណ្ឌកម្ម ពីទេវតាមែនទេ? ញោម អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដែលឆាកជីវីតមនុស្សមាន គឺគឺសុទ្ធតែជាមេរៀន បើសិនជាមនុស្សម្នាក់ រៀនបានតែខាង ជោគជ័យគ្របប្រការ មិនដែលបានរៀនសូត្រពីបរាជ័យសោះ ដូច្នេះ គេនឹងម៉េចនឹងអរគុណ ដឹងគុណទេវតា? គឺការមានរាសីចុះ មានរាសីឡើងនេះហើយ ឲ្យគេដឹងគុណទេវតា ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ជាទូទៅ តែងតែមាន សុខ ទុក្ខ មកជាមួយគ្នាជាដរាប។ គ្រាហ្នឹង ដែលយើង អរគុណ ឆាកជីវិតរបស់យើង ។ គ្រានេះ វេលានេះ តើចិត្តយើង ផ្តោតលើអ្វី ? យើងក៍បំពេញ តាមចិត្តចង់បានភ្លាម។ ចិត្ត ប្រៀបដូចជា ខួរក្បាលកំព្យុទ័រដែរ គឺ ទទេរស្អាត យើងជាអ្នកកំណើតកម្មវិធី ថា ឲ្យវចាប់ផ្តើមគិត វានឹងគិតភ្លាម បើយើងដាក់ចូល ធាតុអ្វី Inputs វានឹងចេញជាលទ្ធផលវិញដូចគ្នា ជា Output ដែរ អីចឹងមែនដែរឬអត់់? បើសិនជា យើងដាក់ច្រើនពេកចូលទៅ វាចេញមកច្រើនពេកអីចឹងដែរ ជាការពិត យើងត្រូវតេគិតឲ្យច្បាស់ មុនពេលធ្វើសកម្មភាព អីចឹង បើសិនជាយើងគិតច្រើនពេក សួរថាមានរឿងអ្វីកើតឡ់ើង? គឺ យើងអតគិតអីចេញទេ វាទៅជា គាំង បើគ្រាន់តែគិត មិនធ្វើ ក៍អត់ចេញជា បទពិសោធន៍អ្វីដែរ ក៍អត់់បានរៀនសូត្រអ្វីដែរ ។ តាមពិសោធន៍ កាលណាគិតច្រើនពេក ទៅជា គិតអត់ចេញ នេះជា បញ្ហានៃការ ពិបាកចិត្ត តប់ប្រម៉ល់ក្នុងចិត្ត despression គឺការដែលចិត្ត វាគិតច្រើនហួសហេតុ វាដូចជា ឡានដែរ កាលណាបើកលឿនពេក ទៅជាគ្រប់គ្រងល្បឿនលែងបាន ស្រដៀងគ្នាដែរ កាលណាចិត្តចេះតែគិតៗច្រើនហួស នាំឲ្យ បែកកម្មដ្ឋាន។ ទាក់ទងជាមួយការមានទុក្ខ នេះជា ព្រះពរ ពីទេវតាដែរអត់ ? គឺថា អ្វីក៍ដោយ ដែលទេវតាប្រទានឲ្យយើង សុទ្ធតែជា ព្រះពរ យើងទទួលយកពរ នោះមក វាជួយយើងក្នុងឆាកជីវិត ជួយយើងក្លាយជាមនុស្សល្អពេលក្រោយទៀត ។ ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា មានការសប្បាយចិត្តតែពេលណាបាននៅជាមួយ ព្រះជាមួយទេវតា ទេ ញោម ញោម មិនអាច សុំពរនេះពីទេវតាទេ អ្វីដែលទេវតាប្រទានមក គឺជា ពរ បើទេវតាប្រទាននូវ សេចក្តីសុខសប្បាយ នេះជា ពរ បើសិនញោម បានទុក្ខ នេះក៍ជា ព្រះពរដែរ ។ ញោម កំពុងតែចង់បាន ការលាងជម្រះ កម្មា នេះជា អ្វីដែលទេវតា ប្រទាន ទាំង សុខ ទាំងទុក្ខមកជាមួយគ្នា ។
Question No = 09. @ 17.:32
Yes. Thank you. Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, at the time of initiation, we are told that we shouldn’t contemplate on a photo or a video. Rather, we should contemplate on your form that we have seen in person. But when we sit in meditation, most of the time, we see the form that we’ve seen in videos and photos. Why is this? “They worship lifeless stones and adore tombs; all their efforts are useless!” They are inanimate objects. That is why I say that dhyan is not in our hands. We can only do simran. As we gain concentration by doing simran, dhyan will come automatically. If we put too much pressure on our minds, the mind can project anything. So that is why we need to do simran. As our concentration deepens, dhyan will come automatically – it isn’t in our hands. Okay.
ព្រះគ្រូបាបាជី ពេលបំបូស ត្រូវបានគេប្រាប់ថា ពេលតាំងសមាធិ កំុផ្ចង់លើរូបថត ឬ វីដេអូ យើងត្រូវតែ ប្រមូលអារម្មណ៍ មកផ្ចង់លើរូបរាងពិតរបស់ព្រះគ្រូ ដូចយើងបានជួបផ្ទាល់ៗ តែជាក់ស្តែង ពេលតាំងសមាធិ ឃើញតែ រូបព្រះគ្រូ ក្នុងរូបថត ឬ ក្នុងវីដេអូ ។ តើម៉េចបានជាមានរឿងហ្នឹងទៅវិញ? ញោម ការគោរពដុំថ្ម ការគោរពផ្នូរទាំងដែលគ្មានជីវិតបែបនេះ អត់មានប្រយោជន័អ្វីទេ ព្រោះទាំងនោះជា វត្ថ ដែលគ្មានជីវិត អីចឹងបានជា អាត្មាតែងមានសង្ឃដីការថា ការស្មឹង ស្មាតនេះ មិនស្ថិតក្នុងកៃយើងទេ អ្វីដែលស្ថិតក្នុងដៃ យើង គឺការ ប្រមូលអារម្មណ៍ឲ្យស្ងៀម ស្ងាត់ ពេលតាំងសមាធិ កាលណា អារម្មណ័យើង មូល ស្ងប់ ជាស្វ័យប្រវត្តិ ការស្មឹង ស្មាតនឹងនឹងកើតមានឡើងឯងៗ ហេតុនេះ បានជាយើងត្រូវ ធ្វើ អារម្មណ៍ឲ្យមូលស្ងាត់ស្ងប់ ជាបន្ទាប់ ចូលដល់ដំណាក់កាល ស្នឹង និង ស្មាត ឬ ភារវនាធម៍ នឹងក់ើតឡើង រឿងនេះ មិនស្ថិតក្នុងដៃ យើងទេ កូណាព្រះគ្រូ សួមអរគុណព្រះគ្រូ ៕
រូបភាពជំហាននៃការតាំងសមាធិ
No comments:
Post a Comment