Q & A with GSD 101

ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ៣១ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០២៣

Q & A # 1 @ 00- 01-11

Message from the Creator Radha Soami, Baba Ji. Okay, Baba Ji, my question is that: What message is the Creator, the Almighty, trying to give us through this dreadful and painful episode of Covid? The problem with human beings is that we don’t learn. We teach history in schools so that we don’t make the same mistakes again. But have we learnt? And if you don’t learn, then you bring all these tragedies on yourself. So we have destroyed the environment; we’ve destroyed everything around us! And that’s why we’ve brought this onto ourselves. We keep on blaming others, but we need to blame ourselves. Is this the legacy that we want to leave for our children? So, this is an opportunity for us to stop and think as to what we are doing with the world around us, and what steps we should take in the future. Yeah, but Baba Ji, is suffering such a necessary part of human existence? What would be if people didn’t suffer at all? What would it be like? If they would learn, why would there be suffering? But is it so necessary to learn in such a hard way? Look at what’s happening around at the moment. You tell a child, “The fire is hot!” Until you are looking, he stays away. But the moment you are not looking, he’ll put his hand. And unless the hand doesn’t burn, he doesn’t learn! So that’s the problem with human beings – they don’t learn! If you could learn without burning your hand, why would you be in such a situation? The problem is we don’t learn. Won’t there ever be a point when it’ll be less and more bearable? No, there will always be a point, but let’s see as to what we need to do. Why blame others? If each one of us thought, that, “Okay, where have I gone wrong? Let me see, how can I correct and create a harmony within my life. And how do I respect the environment around me?” – the world will come back to normal. Thank you, 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរទាក់ទងរឿង សារទេវតា ។ តើការឈឺចាប់ ទុក្ខវេទនាដោយសារជំងឺកូវីដ ១៩ ហ្នឹងគឺជាសារទេវតាដែរទេ?។ ញោម ទុក្ខសោករបស់មនុស្សជាតិ កើកឡើយដោយសារតែការមិនបាន " រៀនសូត្រ" បើយើងបានសិក្សារៀនសូត្រពីប្រវត្តិសាស្រ្តដូចនៅ សាលារៀន ម្លេះយើងគ្មានទុក្ខសោកនិរាស្រ្តព្រាត់ប្រាស់ដូចហ្នឹងទេ តែសួរថា យើងបាន រៀនសូត្រដែរអី? គឺដោយសារតែយើងមិនបានរៀនសូត្រហ្នឹង បានជាមានទុក្ខសោកវិនាសព្រាត់ប្រាស់ដូចពេលនេះដល់ខ្លួនឯង គឺយើងបានបំផ្លាញអស់នូវ បរិដ្ឋានជុំវិញខ្លួន យើងបានបំផ្លាញអស់អ្វីៗដែលស្ថិតនៅជុំវិញខ្លួនយើង ហេតុហ្នឹងបានជាវាមានផលកម្មពារអាក្រក់ធ្លាក់មកលើយើងវិញ យើងចេះតែនាំគ្នាបន្ទោសអ្នក ដ៍ទៃ តែការពិតយើងត្រូវតែបន្ទោសខ្លួនឯងវិញ តើយើងចង់ឲ្យមានរឿងសោកសៅបែបនេះធ្លាក់ដល់ កូនៗរបស់យើងទេ ?ដូច្នេះ នេះគឺជា ឪកាស ដែលយើងត្រូវតែ បញ្ឈប់វិនាសកម្ម និងឈប់គិតដូចអ្វីដែលយើងបានបំផ្លាញបរិស្ថានជុំវិញខ្លួនយើងដូចមុនទៀត និងជាពេលដែលត្រូវគិតគូរ រកជំហានណាមួយសម្រាប់ ទៅ អនាគត។  ពិតណាស់ ព្រះគ្រូ តើនេះជាសារមួយដែលឲ្យមនុស្សលោកសព្វថ្ងៃនេះ មានការឈឺចាប់ មែនទេ?  ញោម ចុះបើមនុស្សលោកមិនរាងចាល បើមិនលោកគ្មានការឈឺចាប់អ្វីទាំងអស់បែបហ្នឹង តែរឿងវាក្លាយទៅជា យ៉ាងម៉េច? បើសិនជាមនុស្សបាន រៀនសូត្រ​មែន ម្លេះគ្មានការឈឺចាប់របៀបនេះកើតឡើងទេ តែ សួរថា តើវាចាប់បាច់កម្រិតណាដើម្បីយើង បានរៀនសូត្រ អំពី មេរៀនដ័ពិបាកទាំងនេះ ? យើងគួរតែក្រឡេកមើលជុំវិញខ្លួនយើង ថាត្រូវឲ្យគេរៀនបែបម៉េច៉ បើយើងប្រាប់ក្មេងថា កុំលេងភ្លើង ភ្លើងវាក្តៅណាស់ បើយើងនៅក្បែរហ្នឹង ក្មេងក៍វាមិនមកក្បែរភ្លើងដែរ  តែពេលដែលយើងទៅណាឆ្ងាយភ្លាម ក្មេងលូកដៃចូលភ្លើងភ្លែត បើសិនជា ភ្លើងនោះ មិនរលាកដៃក្មេងទេ ក៍ក្មេងនោះមិន រៀនសូត្រដែរ ( មិនរាងចាល) អីចឹង នេះគឺជា បញ្ហារបស់មនុស្សលោកយើងសព្វថ្ងៃ គឺពួកគេមិនរៀនសូត្រ ឬ រាងចាលទេ ! បើសិនជាមនុស្ស រៀនសូត្រដោយ គ្មានធ្លាប់បាន រលាកដៃផង ម៉េចនឹងមានការឈឺចាប់ដូចថ្ងៃនេះ ? ជាបញ្ហាគឺយើងមិនបាន រៀនសូត្រ ឬ រាងចាល ។ ព្រះគ្រូ តើយើងមាន ចំណុចណាមួយ តិច ឬ ច្រើន ដែលយើងអាចរួមគ្នាដោះស្រាយបញ្ហាបានទេ? ញោម ចំណុចដោះស្រាយមាន ដែរ តែថា យើងដោះបែបម៉េច?  យើងដោះស្រាយដោយការបន្ទោសអ្នកដ៍ទៃ ? បើសិន ជាមានអ្នកណាម្នាក់គេថា " អូខេ បើថាខ្ញុំធ្វើខុសកន្លែងណា​ សូមប្រាប់ខ្ញុំមកចុះថាខុសកន្លែងណា? តើខ្ញុំកែកំហុសបែបម៉េច? ធ្វើម៉េចខ្ញុំអាចមាន សេចក្តីសុខចម្រើនក្នុងជីវិត? ហើយខ្ញុំគោរពការពារបរិស្ថានជុំវិញខ្លួនបែបណា? បើសិនជាមានអ្នកណាគេគិតបែបអិចឹង នោះ សកលោកនេះ និងវិលមករកភាពធម្មតា ប្រក្រតីវិញ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ។

Q & A # 2 @ 00- 02-12

Baba Ji. Radha Soami. What is intuition Radha Soami, Baba Ji. Can you please advise as to how we can find the balance between the mind and the body, and should we always listen to our intuition? What is intuition? I mean, I think we take out different meanings out of this word ‘intuition’. But, basically, it stems from an increased awareness. Now, awareness is born out of the experience that we go through. And so the mind starts projecting certain things. But then we are still in the control of the mind. We need to go beyond mind and maya. If we want to essentially experience the truth, we need to go beyond mind and maya. So till we are within the ambit of mind and maya, I would not trust anything until I don't feel, see and experience for myself. And balance is essential in everything that you do. Would you advise somebody that he should be sitting in the shop 24 hours of the day? He should go home, he should rest, he should eat. So isn't that essentially a balance? Child says, “I don't want to study, I want to play!” You tell the child, “No, there’s a time to play, and there’s a time to study.” Isn't that balance? So there are 24 hours in the day – sufficient time for us to pay attention to our work, to our families and to the spiritual aspect. Okay, thank you. Radha Soami.

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរទាក់ទងនឹងរឿង វិចារណញាណ  intuition សូមព្រះគ្រូជួយផ្តល់ជា ឪវាទដល់ខ្ញុំកូណាអំពី ថាតើធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីរក្សាតុល្យភាពរវាង ចិត្ត  និង រូបកាយ ដើម្បីឲ្យ វាមានការស្តាប់បញ្ជាពី វិចារណញាណ នេះ ? ញោម តើ តើអ្វីជា វិចារណញាណ ? ព្រះគ្រូ តាមខ្ញំកូណាយល់​វា មានន័យខ្លឹមសារច្រើនខុសៗគ្នាក្នុងលោកនេះ តែជាគោលការណ៍ គឺសំដៅថា យើងមាន សតិ ដឹងខ្លួន ថាខុសឬត្រូវ។ ទេ ញោម ការដឹង Awareness កើតចេញខុសពី បទពិធសោធន៍ ដែលយើងធ្លាប់ជួបប្រទៈ ចំណែក ចិត្ត​វាកើតចេញពីការ ចាប់ផ្តើម ស្មានៗ ទស្សន៍ទាយ Projecting  តែទោះបីដូច្នេះក្តី យើងនូវតែអាច គ្រប់គ្រងលើចិត្តបានដដែល គឺត្រូវតែទៅ ហួសឆ្ងាយផុតពី និស្ស័យនៃចិត្ត និង មាយា។ បើសិនជាយើងចងើបាន បទពិសោធន៍មួយទាក់ទងនឹង សច្ចៈការពិត យើងត្រូវតែទៅឲ្យ ផុត ចាកឆ្ងាយពី ចិត្ត និង មាយានេះ តែ គឺវានៅតែស្ថិតក្នុងដែន គ្រប់គ្រងរបស់ ចិត្ត និង មាយាដដែលទេ ពេលនោះ យើងនិយាយថា ខ្ញុំអត់ជឿអ្វីទាំងអស់ ខ្ញុំមិនគិតឃើញអីចឹងទេ បើខ្ញុំជឿទាល់តែខ្ញុំបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែក បានជួបប្រទះ មានបទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួនឯងសិន ។ ចំណែក តុល្យភាព សំដៅថា យើងធ្វើអ្វីៗ គិតអ្វីៗឲ្យមាន តុល្យភាព Balance តើយើងអាចស្នើរឲ្យ មនុស្សណាម្នាក់ អង្គុយលក់ដូរ ក្នុងហាងបាន ២៤ម៉ោង/ថ្ងៃបានទេ ? ដោយសារ អ្នកនោះគេត្រូវទៅផ្ទះ គេត្រូវការសម្រាក់​ គេត្រូវការហូបចុកដែរ ។ តើនេះ មិនមែនជាសារៈសំខាន់ចាំបាច់របស់ តុល្យភាពទេឬ?  កាលដែល កុមារម្នាក់ គាត់ថា " គាត់មិនដឹងរៀនទេ គាត់ចង់់តែរត់លេង " តើយើងអាចប្រាប់ទៅក្មេងនោះថា ទេ នេះជាម៉ោងត្រូវរៀន នេះជាម៉ោងត្រូវលេងទេ ? តើនេះមិនមែនជារឿង តុល្យភាពទេឬ?  ដូច្នេះ ក្នុងរយៈពេល ២៤ ម៉ោង/ថ្ងៃ គឺជាពេលវេលាគ្រប់គ្រាន់់សម្រាប់យើង​យកចិត្តទុកដាក់​ ផ្ចង់អារម្មណ៍លើការងារ លើគ្រួសារ និង លើផ្លូវព្រះធម៍ iSpiritual aspect បាទ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាទទួលបាន សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

Q & A # 3 @ 00- 03-55

 When is the right time to initiate Radha Soami, Baba Ji. Thank you for giving me this opportunity. My question is: When one has been on the path for a long time, how does one know when the time is right to be initiated? If I keep on thinking and I keep on planning, will I get anywhere? Somewhere, the action has to be taken. Now, if you (I) don’t take the action, and I keep on planning and I keep on planning, what’s going to happen? So that’s the problem with most of us, you know, we feel that somebody is going to come and take our hand and say, “Okay, come!” Now, nothing happens on its own. We have to start the process. Now yes, at different times of our life, we wanted different things. But there comes a time when you start understanding that what I want is peace of mind and happiness. So the question is, how do I get it? Am I going to get it from money, from relationships, from positions? Or am I going to get it from within myself? And if I’m going to get it from within myself, then I need a path which will take me within. If I just keep on thinking about it, “Oh! I’m going to be very happy; I’m going to be very happy,” will that make me happy? No. It’s just like reading the label on the medicine without taking the medicine! Thank you, Baba Ji. Radha Soami.

ដល់ពេលវេលាត្រូវបួស ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាសូមអរ ព្រះគុណ ព្រះគ្រូ សម្រាប់ឪកាសបានសួរសំណួរនេះ ខ្ញុំកូណាមានសំណួរថា ពេលយើងធ្វើធម៍អស់ពេលច្រើនឆ្នាំ តើយើងធ្វើម៉េចថា ពេលវេលាណា ដែលជាពេលដែលត្រូវបួស ? ញោម បើសិនជាយើងគិតបែបហ្នឹង យើងនឹងធ្វើចេញជា ផែនការ សួរថា ផែនការហ្នឹងនាំយើងទៅដល់ចំណុចណាទេ? ។ ការចាប់ផ្តើមធ្វើសកម្ម ឬ ប្រតិបត្តិ ត្រូវតែធ្វើឡើងក្នុងពេលណាមួយ ដូចជាពេលនេះ បើសិនជាយើងមិន ចាប់ផ្តើមបួសទេ គឺយើងនៅតែមានរក្សា ផែនការៗ តើវាទៅជា ម៉េចទៀតទេ ? ដូច្នេះ អ្វីដែលជា បញ្ហាសម្រាប់មនុស្សលោកយើងគឺ​យើងគិតថា​ មានមនុស្សណាម្នាក់ មកពីខាងក្រៅ មក ប្រាប់យើង មកដឹកដៃយើង និង និយាយមកកាន់យើងថា ៗ អូខេ មកបួសចុះ ដល់ពេវលាហើយ " តែឥលូវដូចឃើញស្រាប់ គឺគ្មានអ្នកមកពីក្រៅណាគេមកប្រាប់យើងទេ ដូច្នេះ គឺមានតែយើងចាប់ផ្តើមចេញពីខ្លួនយើង ពិតណាស់ ក្នងឆាកជីវិតមាន ពេលវេលាខុសៗគ្នា ចំណែក ចំណង់ចំណូលចិត្តក៍ខុសៗគ្នាដែរ តែពេលវេលាមួយមកដល់ យើងក៍ចាប់់ផ្តើមមានការយល់ដឹងក្នុងខ្លួន ដូចជា មានអារម្មណ៍ថា ចង់បានសេចក្តីស្ងប់ក្នុងចិត្ត ចង់បាន សេចក្តីសុខសប្បាយរីករាយ ពេលនោះ មានសំណូរសួរថា ធ្វើម៉េចបានដឹងថា ពេលវេលាមកដល់? តើដឹងថា បានមកតាមរយៈការប្រើលុយ ការប្រើមិត្តភាព ការប្រើឋានៈតួរនាទី ? ឬ មួយថា បានមក តាមរយៈខ្លួនឯងផ្ទាល់ទេ ? បើសិនជាយើងដឹងថា​ វាបានមកពី ក្នុងខ្លួនយើងផ្ទាល់ ដូច្នេះ យើងក៍នឹងចាប់ផ្តើមស្វែងរកផ្លូវព្រះធម៍មួយ ដើម្បីចូលទៅខាងក្នុងខ្លួន តែបើសិនជាយើងនូវតែបន្តគិតថា មិនអីទេ ខ្ញុំសប្បាយ ខ្ញុំរីករាយស្រាប់ហើយ តើការគិតបែបហ្នឹងនាំឲ្យយើងបានរីករាយសប្បាយទេ ? មិនអាចទេ វាដូចជាយើង អាន អក្សរគេសរសរនៅលើ ថ្នាំពេទ្យ ​ដោយអត់បាន លេប ឬ ប្រើថ្នាំពេទ្យអីចឹងដែរ ! សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូមហារាជ បាបាជី ។

Q & A # 4 @ 00- 05-22

 What is the role of the master Good evening, Master. My question consists of two parts: Firstly, for initiates who are single, and who, with His grace, try to do their meditation regularly, but haven't reached the level of spiritual satisfaction. And since they are single and, they don't have a life partner to consult their life's problems and matters, is it okay if they consider the Father as an invisible companion or guide, and talk over their daily matters and issues and expect some, sort of, guidance from Him? Actually, the idea of life is to help us to come to terms with ourself. To tune into ourselves. And once you have a comfort level with yourself, you'll never be worried or scared about anything. Anyway, the answers are going to come from within, not from outside. Outside, people can give you their perspective, they can give you their thoughts. But whether it applies to us or it doesn't apply to us, that's a different matter altogether. So if we do our meditation, and if we are able to come to terms with ourself, there's no question of needing some exterior support. Exterior support is only sought when, inside, we become blank. So at the ending of the day, we have to seek within anyway. True, true. 

And secondly Master, if at a certain point, can we expect the Father to help us sort out our emotional needs if we are not able to do so on our own? See, what is the role of the Master? The role of the Master is like a parent. What does the parent do? A parent will take his children through the experience of life, through ups and downs, so that they can stand on their own feet. The role of the parent is fulfilled when he finds his child standing shoulder to shoulder with him. Now, it doesn't necessarily mean … The easiest thing is to do everything for the child – but then the child won't learn. So sometimes, he'll let the child make mistakes because that's how he will learn. He will let the child fail – that's how he will learn. It's the same with the Master. He's there to support us; He's there to guide us, but the action has to be ours, you know? Each one of us will learn from personal experience. Until that experience is not there, it's not just … You see, in today's day and world we are, sort of, confusing knowledge and understanding. When you read your scriptures, when you hear satsangs, what you get is knowledge. Knowledge is a perspective. Knowledge helps you to conceptualize. Now, those concepts are as much a part of, you know, an illusion as anything else. You don't know what the reality is – is it wrong or is it right? When you put it into practice, practice gives you experience, and experience becomes the basis of understanding. And with understanding, you will reach that level of faith. Thank you, Master.

សំនួរទី ៤ ទាក់់ទងជាមួយហ្នឹង តួរនាទីព្រះគ្រូ-- ទិវាសួរស្តី ព្រះគ្រូ សំនួរខ្ញុំកូណាចែកចេញជា ២ ផ្នែក គឺ សំណួរទី ១ សួរថា មនុស្សម្នាក់នៅ លីវ តែមាន បុណ្យទេវតាជួយ គាត់ព្យាយាមតាំងសមាធិជាទៀងទាត់ នូវតែមិនបានផលតាមប្រាថ្នាសោះ ។ មនុស្សម្នាក់នៅ លីវ គ្មានដៃគូក្នុងជីវិតសម្រាប់ប្រឹក្សាយោលបល់ ដោះស្រាយបញ្ហាជីវិត បញ្ហារស់នៅ តែគាត់មាន ព្រះគ្រូជួយណែនាំពីក្រោយ (មើលមិនឃើញ) បើបែបនេះ អាចនិយាយបានថា គាត់នោះមានព្រះគ្រូចាំជួយ ណែនាំ បង្អុលបង្ហាញពីរឿងជីវិត រឿងការរស់នៅ បានដែររទេព្រះគ្រូ ?។ ញោម ជាសច្ចៈភាព ការជួយក្នុងឆាកជីវិត គឺសំដៅថា ជីវិតខ្លួនឯងជួយខ្លួនឯង បានន័យថា គឺជា បង្វិលខ្លួនឯង អីចឹងពេលដែលយើងឡើងដល់កម្រិត ឬ ចំនុចណាមួយដែលយើង ពេញចិត្ត នោះយើងគ្មានអ្វីត្រូវព្រួយបារម្ភទេ ។ តែអ្វីៗទាំងអស់ គឺវាកើតចេញពី ខាងក្នុងខ្លួនឯង គ្មានការរុញឡើងពី ខាងក្រៅទេ។ នៅខាងក្រៅ គឺ មានមនុស្សម្នាគេឲ្យជា អារម្មណ៍ ជាការយល់ឃើញ ការគិតឃើញរបស់ពួកគេ ប៉ុន្តែថា តើយក គំនិតគេ យោបល់គេទាំងនោះមក អនុវត្តន៍ជាក់ស្តែងឬអត់ គឺជារឿងខុសគ្នា អីចឹងបានជាថា បើសិនជា យើងបានធ្វើសមាធិ គឺយើងច្បាស់លាស់ខ្លួនឯង ប្រាកដជឿជាក់ខ្លួនឯង ដែលពេលនោះ គឺយើងគ្មានបញ្ហា គ្មានរឿងអ្វីដែលយើងត្រូវការជំនួយស្មារតីពីខាងក្រៅទេ ។ ជំនួយជាគំនិត យោបល់ពីខាងក្រៅ គឺនៅពេលណាដែល ខាងក្នុងខ្លួន គ្មានអ្វីទាំងអស់ គឺ ទទេសស្អាតតែម្តង។ អីចឹងជាចុងក្រោយ គឺមានតែត្រូវរង់ចាំ ជំនួយពីខាងក្នុងខ្លួនឯងជាដដែលហ្នឹង ។ បាទ ពិតណាស់ ព្រះគ្រូ ។

ជាសំណួរទី ២ ខ្ញុំកូណា ឆ្ងល់ថា បើករណីខ្លះ ស្រាប់តែមាន ទេវតាជួយជាយោបល់ ជាគំនិតដែរ តែយើងខ្លួនឯងមិនបានធ្វើតាមគំនិតយោបល់របស់ទេវតានោះទេ តើក្នុងករណីបែបនេះ ទេវតា មានតួរនាទីធ្វើអ្វីដែរ? ញោម តួរនាទី ទេវតា ឬ ព្រះគ្រូ គឺដូចតួរនាទីឪពុកម្តាយដូច្នោះដែរ សួរថាតើឪពុកម្តាយមានតួរនាទីបែបម៉េច? គឺគាត់មានតួរនាទី​ថែទាំ ការពារកូនៗ របស់គាត់ ដោយសំអាង យោងលើបទពិសោធន៍ក្នុងឆាកជីវិត ដែលជួនមានរាសីឡើង ជួលកាលមានរាសីចុះ តែគាត់អាច ឈ លើ ពឹងលើជើងរបស់ពួកគាត់ផ្ទាល់។ ជាតួរនាទីរបស់ឪពុកម្តាយគឺជួយកូនៗឲ្យអាចឈ ប្រកៀកស្មាជាមួយគាត់ ដើម្បិតតាំងជាមួយ បញ្ហាក្នុងជីវិត ។ បើសិនជា អ្វីៗវាពិបាកពេក ជាជម្រើសដ៍ងាយស្រួលជាងគេបង្អស់ គឺគាត់ប្រយុទ្ធជាមួយដើម្បីកូនៗតែម្នាក់ឯង តែការធ្វើបែបនេះ គឺ កូនៗវាគ្មាន ការរៀនសូត្រ/វាមិនចេះ ។ ដូច្នេះ​បានជាពេលខ្លះ គឺ ឪពុកម្តាយទុកឲ្យកូនៗមានកំហុស ដើម្បីកូនបានរៀនសូត្រពី កំហុសនោះ-​គឺគាត់ទុកឲ្យកូនគាត់បរាជ័យសិន ពេលនោះ កូនៗវាដឹងថា វាត្រូវរៀនសូត្របែបម៉េច ។ រឿងនេះ គឺដូចគ្នាសម្រាប់ព្រះគ្រូ ឬ ទេវតា Master តួរនាទីព្រះគ្រូ គឺសម្រាប់ជួយគាំទ្រយើង ព្រះគ្រូ នៅទីនេះ គឺសម្រាប់ ណែនាំយើង តែសកម្មភាព គឺខ្លួនយើងជាអ្នកធ្វើដោយផ្ទាល់ ។ ដូចយើងបានដឹងសម្រាប់ ម្នាក់ៗ គឺតែងតែរៀនសូត្រពី បទពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន អីចឹងពេលដែលយើងគ្មានបទពិសោធន៍ គឺយើង​អត់អាចដោះស្រាយធ្វើអ្វិបានសោះតែម្តង។ សព្វថ្ងៃនេះ ពេញពិភពលោក កំពុងជួបប្រទៈបញ្ហា ដោយសារការ យល់ច្រលំ រវាងពាក្យថា ចំណេះដឹង និង ការយល់ដឹង Knowledge and Understanding កាលណាយើងបានអានសៀវភៅ អានសាស្រ្តា បានស្តាប់ធម៍ទេសនាសុទ្ធសាង ពេលនោះ យើងមានការ ចេះដឹង ដែលចំណេះដឹង វាគឺជា Perspective ការមើលឃើញដោយអារម្មណ៍ ( ដោយចិត្ត) ។ ចំណេះដឹងវាជួយយើងឲ្យមានជាទស្សនៈផ្សេងៗ ហើយទស្សនៈនេះឯងដែលនាំឈានទៅរកការបោកបញ្ឆោត គ្រប់រឿងទាំងឡាយ ដោយសារ​យើងមិនដឹងថា ការពិត គឺជាអ្វី ? មិនដឹងមួយណាខុស ? មួយណាត្រូវ ? កាលណាយើងឈានដល់កម្រិតប្រតិបត្តិផ្ទាល់ ទើបវាចេញជា បទពិសោធន៍ គឺ បទពិសោធន៍នេះឯងដែលជាមូលដ្ឋានគ្រឹះនៃការ យល់ដឹង ។ កាលណាយើងឈានដល់កម្រិត​ យល់ដឹង គឺយើងឈានដល់ កម្រិតនៃការមាន សទ្ធាជ្រះថ្លា ជឿជាក់ The level of Faith សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

Q & A # 5 @ 00- 08-36

 Radha Soami, Baba Ji. My question is that we often remain engrossed in the problems of this world because of our responsibilities. You tell us that when we face difficult times, we should do even more meditation. But at that time, my mind is filled with all kinds of fears, doubts, and complaints, and then I cannot meditate. All I can do is cry out, “Baba Ji, help me!” I solve one problem, and another crops up. Baba Ji, if this carries on, how will I ever be liberated from this world? Great Master used to say, “Come with your weaknesses or come with your strengths – but at least come!” Now look, when someone is sick, no matter how much he keeps thinking about it, unless he goes to a doctor, gets the medicine, and takes it, how will he get well? You see, whatever you focus on … If you focus on the problem, the problem will become larger than life. If you focus on the solution, you will definitely find a solution. So we have to try and find the solution to these things. And unless I get that strength from within, how would I be able to face anything? What you’re saying is true – at that time, we can’t seem to think of anything else – but if we sit in meditation at that time, we will get peace of mind, and we will automatically get the strength to move forward. But if we remain obsessed with that turmoil, we will end up doing something wrong, which we will regret later. So when we face problems and difficulties, isn’t it better to stay calm and think about the best way to move forward? Okay, Baba Ji. 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួររឿងថា មនុស្សលោកយើង ជាទូទៅមានាការជាប់គាំង ធ្វើអ្វីមិនចេញ ដោយសារការទទួលខុសត្រូវ  ព្រះគ្រូ ទូលប្រាប់ខ្ញុំកូណាថា កាលណាជួបបញ្ហា ត្រូវតែ បន្ថែមការតាំងសមាធិឡើងទៀត តែក្នុងពេលជាមួយគ្នា ចិត្តខ្ញុំកូណា ជួបប្រទះជាមួយរឿង ភ័យខ្លាច សង្ស័យ និងការ រិះគន់សព្វបែបយ៉ាង ដលើអីចឹងទៅ ខ្ញុំកូណាមិនអាចតាំងសមាធិបាន។  អ្វីដែលខ្ញុំកូណាអាចធ្វើបាន គឺមានតែ យំស្រែក ព្រះគ្រូ បាបាជី សុំជួយខ្ញុំកូណាផងចុះ ខ្ញុំកូណាដោះស្រាយរឿងមួយចប់ រឿងថ្មីមួយទៀតកើតឡើងមកដែរ ព្រះគ្រូ បាបាជី បើសិនរឿងនេះ​នូវតែបន្តកើតមានឡើង តែឲ្យខ្ញុំកូណារំដោះខ្លួនចេញពី លោកិយនេះបែបណាទៅ ? ញោម រឿងនេះ គឺដូចដែល​ព្រះគ្រូ ធ្លាប់មាន សង្ឃដីកាថា មនុស្សយើងកើតមក បើមិនមាន ភាពខ្លាំង ក៍មានភាពខ្សោយមកដែរ តែ ចំណុចទាំង ២ នេះ គឺ យើងមិនអាច អត់មាន ១ ណាឡើយ គឺត្រូវតែមានជាដាច់ខាត ! ឥលូវនេះ ចូរយើងសម្លឹងមើលទៅ មនុស្សឈឺមានជម្ងឺ មិនថា ពួកគេប្រឹងនាំគ្នា គិត បែបណាគេ គឺមិនជាឡើយ លុះត្រាតែមានការ ប្រើប្រាស់ថ្នាំពេទ្យ និង ជួយបជាមួយ គ្រូពេទ្យ បើមិនអីចឹងទេ ធ្វើម្តេចនឹងជាសះស្បើយ ? ញោមឃើញទេ អ្វីដែលយើងផ្ចង់អារម្មណ៍គិតទៅ គឺរឿងហ្នឹងវាកាន់តែរីកធំជាងជីវិតយើងទៅទៀត បើសិនជាយើងផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើដំណោះស្រាយ នោះយើងនឹងរកឃើញ ដំណោះស្រាយ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែព្យាយាម និងត្រូវតែរកឲ្យឃើញដំណោះស្រាយមួយជាដាច់ខាត។  ព្រះគ្រូ បើខ្ញុំកូណាគ្មាន ភាពខ្លាំងក្នុងខ្លួនផងហ្នឹង ធ្វើម៉េចខ្ញុំកូណាអាច ប្រឈមទល់នឹងបញ្ហាបានទៅ? នេះជាការត្រឹមត្រូវណាស់ ញោម ពេលនេះ យើងមិនអាច ទៅគិតឃើញរឿងអ្វីផ្សេងបានទេ តែបើសិនជាយើង អង្គុយតាំងសមាធិ គឺយើងនឹងទទួលបាន ភាពស្ងប់ ជាសន្តិ ក្នុងចិត្ត និងជាស្វ័យប្រវត្តិយើងមាន ភាពខ្លាំងក្នុងខ្លួន ដើម្បី ឈានទៅ ចូលទៅក្នុងខ្លួន ។ តែបើ យើងនៅមានតែមា​នអារម្មណ័ មានចិត្តច្របូលច្របល់អីចឹង គឺយើងអាចនឹងប្រព្រឹត្តិ ទង្វើណាមួយដែលជាការខុសឆ្គង និងចុងក្រោយទៅជា ស្តាយក្រោយ  បើដូច្នេះ កាលណាយើងកំពុងតែ មានបញ្ហា កំពុងតែជួបការលំបាក ជាការល្អ ត្រូវរក្សាភាព ស្ងៀមស្ងាត់ និង គិតសញ្ចឹងរកវិធីណាដោះស្រាយដែលល្អសម្រាប់ជាជំហានបន្ទាប់ ។ បាទ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A # 6 @ 00- 10-31

How long do you sit for meditation Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, when I sit down for meditation, for one hour, I do simran, and then I have to change my position. And also, when I sit down for my bhajan, I cannot sit down more than 15 to 20 minutes. So, my question is: Can I do one hour of simran and then sit down for 15 minutes bhajan? And then again, continue one-hour simran and 15 minutes bhajan? To start with, yes. But once you get used to sitting down, it'll come to you easily, don't worry. Then … you know, today we are fighting the body, the mind is there trying to trouble us. So it's a question of getting used to it. Practice makes perfect. Once you get used to it, your bodily pains will be the least of your problems. Okay, thank you Baba Ji. And thank you for coming into my life. Radha Soami. Should I focus my thoughts in the current master

សំណួរទី ៦​នេះ ទាក់ទងជាមួយ ប្រធានបទថា ត្រូវអង្គុយតាំងសមាធិ យូរកម្រិតណា ? ព្រះគ្រូ បាបាជី ពេលខ្ញុំកូណាអង្គុយតាំងសមាធិ រយៈពេល ១ ម៉ោង គឺខ្ញុំកូណាធ្វើ សម្រាន្ត  ( អង្គុយផ្ចង់អារម្មណ៍) បន្ទាប់មកខ្ញុំកូណា ប្តូរជំហរអង្គុយ ដលើពេលខ្ញុំកូណាធ្វើ បាយន្ត គឺ ស្មឹងរំពៃសូត្រធម៍ បែរជា ខ្ញុំកូណា មិនអាចអង្គុយលើសពី ១៥ ទៅ ២០ នាទីទេ ដូច្នេះជាសំណូរខ្ញុំកូណា ចង់សួរថា ខ្ញុំកូណាអាចអង្គុយប្រមូលអារម្មណ៍ ពេល ១ ម៉ោង និង អង្គុយធ្វើការ ស្មឹងស្មាត រយៈពេល ១៥ នាទីបានដែរឬទេ?  បន្ទាប់មក ខ្ញុំកូណានឹងបន្តធ្វើ ការអង្គុយផ្ចង់អារម្មណ៍  ១ ម៉ោង រួចធ្វើ ការ ស្នឹងស្មាត ១៥ នាទី ? ញោម អាចធ្វើបានដែរ តែ បើញោម មានទំលាប់អង្គុយចុះតាំងសមាធិតាមសម្រួល ទ្រាំបានយូរប៉ុណ្ណា យក​ប៉ុណ្នឹងចុះ  កុំមានការព្រួយបារម្ភ ដូច្នេះ គឺយើង ប្រយុទ្ធ ទប់ទល់ជាមួយ រុបកាយផង ចំណែកចិត្ត ក៍វាវាយលុកយើងដែរ ដូច្នេះ បញ្ហាគឺស្ថិតត្រង់ថា យើងត្រូវតែមាន ទំលាប់ធ្វើឲ្យថ្នឹក ស៊ាំ ។ ការប្រតិបត្តិ ជួយយើងឲ្យធ្វើបានល្អ កាលណាយើងមានទំលាប់ រួបកាយយើងអាចទប់ទល់ជាមួយការអង្គុយបាន ១ ម៉ោង។ បាទ ព្រះគ្រូ​សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី។ សូមអរគុណ ដែលព្រះគ្រូ ចូលមកក្នុងជីវិតខ្ញុំកូណា រាដាស្វាមី ពញរះគ្រូ ។

Q & A # 7 @ 00- 11-29

Baba Ji, this brother says: he was initiated by Master Charan Singh, and he passed away without being able to see Him personally. He only has His picture. And the current Master was not the Master who initiated him. He asks: In moments of meditation, should he focus his thoughts and the feeling of love in Master Charan or in the current Master? Brother, visualization is not in our hands. Only simran is in our hand. Now, the mind is very strong. So mind gets easily influenced and many times, because we have had more of an association with the present Master, you may be able to see him. But when the actual dhyan, actual visualization takes place, it will always be of your own Master. So you don't have to analyze, you don't worry. Thanks. Thank you, Baba Ji.

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាសួរជំនួសគេម្នាក់ គាត់ថា  គាត់បានបួសជាមួយ ព្រះគ្រូ​ ចាន់រ៉ាន់សឹង្ហ តែព្រះគ្រូ លោក សុគតបាត់ទៅ សព្វថ្ងៃនេះ គាត់នៅសល់តែរូបថតព្រះគ្រូ  ចំណែក ព្រះសព្វថ្ងៃនេះ មិនមែនជា ព្រះគ្រូ ដែលបំបួសគាត់ទេ ជាសំណូរគាត់់សួរថា តើពេលតាំងសមាធិ គាត់ត្រូវ ស្មឹងស្មាតនឹកដល់ព្រះគ្រូ​ ចារ៉ាន់សឹង្ហ ឬ មួយ ព្រះគ្រូសព្វថ្ងៃនេះ? ។ ញោម ប្រុស ការប្រមើលមើលរូបភាព មិនស្ថិតក្នុងដៃ យើងទេ គឺ ក្នុងដៃយើងមានតែការធ្វើ សម្រាន្ត (គឺការអង្គុយស្ងៀម ប្រមូលអារម្មណ៍) ។​ពេលនេះ ចិត្ត កំពុងតែមាន កម្លាំងខ្លាំងណាស់ ដូច្នេះ ចិត្តវាងាយបំពាន ងាយជះឥទ្ធិពលលើអ្វីៗគ្រប់បែបយ៉ាង គ្រប់ពេលវេលា ដោយសារតែយើងកំពុងតែមាន សម្ព័ន្ធមានទំនាក់ទំនងជាមួយ ព្រះគ្រូសព្វថ្ងៃនេះ យើងអាចមាន លទ្ធភាព បានជួប បានឃើញ ព្រះគ្រូ តែ ក្នុងដំណាក់កាល ធ្វើ បាយន្ត គឺ ស្មឹងគិត និង ប្រមើលមើលរូបភាព នោះគឺជា ភារកិច្ចកិច្ចក្នុងដៃរបស់ ព្រះគ្រូ។ ដូច្នេះ កុំគប្បីមានការវិភាគ កុំមានការព្រួយបារម្ភ ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A # 8 @ 00- 11-38

 How the mind works Radha Soami. Master, the sister asks if it is correct for her to try to know how the mind works, through other ways than Sant Mat? For example, for other kind of books, movies and so on. I don’t think so, sister, so far anybody has been able to understand how this mind works. You see, mind is like the memory of a computer. Now, when you buy a computer, the memory is blank. So what do you do? You start feeding in a program. Whatever is fed in into the computer, the output is going to be based on the input. So similarly, the mind is influenced. All the influences it collects – that becomes the memory. And how we react, what we do, is based on that. Now, that can’t be changed. Because every action that you have taken ... What is karma? Action, reaction, consequence. So, whatever is there in the memory, is all the actions we have taken, all our past experiences. And that cannot be changed unless we don’t feed in something more positive and start diluting that negativity. But I still haven’t come across anybody who can explain the working of this mind or how it gets influenced. 

សំណួរចម្លើយទី ៨ ទាក់ទងប្រធានបទថា តើចិត្តមានដំណើរការបែបណា? ខ្ញុំកូណាសូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ មាន ប្អូនស្រីម្នាក់ចង់សួរថា " តើនាងគិតអីចេះ ត្រឹមត្រូវតែឬទេ នាងថា បើនាងចង់ដឹងពីរឿងចិត្តមានដំណើរការបែបណា តើនាងអាចរកវិធីណាក្រៅពី សុទ្ធម៉ាគ៍ា នេះបានដែរឬទេ ព្រះគ្រូ ?ឧ ដូចជា សៀវភៅ ភាពយន្ត ឬ អ្វីៗផ្សេងទៀត ។ល។ ញោម អាត្មា មិនគិតឃើញឃើញអីចឹងទេ កន្លងមក មនុស្សយើងដឹងថាចិត្តវាធ្វើការបែបណា? ញោមដឹងហើយថា ចិត្ត ប្រៀបបានដូចជា  Memory of Computer អង្គចងចាំ របស់ ម៉ាស៊ីនកំព្យុទ័រ ពេលយើងទៅទិញកំព្យុទ័រមក​ ក្នុង អង្គចងចាំ គឺគ្មានអ្វីទាំងអស់ បើដូច្នេះ គេត្រូវធ្វើម៉េច? គឺយើងចាប់ផ្តើមបញ្ចូលកម្មវិធី  ដែលគេហៅថា Output មានដូចជា ទិន្ធន័យ ឬ កម្មវិធី ឬ អ្វីដែលយើងបញ្ចូលទៅក្នុង កំព្យុទ័រ វានឹងក្លាយជា លទ្ធផល Input បញ្ចេញ មកវិញ ដូច្នេះ គឺ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ចិត្តមានឥទ្ធិពលលើមនុស្សយើង កាលណា ឥទ្ធិពលនេះ ត្រូវបាន ប្រមូល បញ្ជូលទៅក្នុងខ្លួន វាក្លាយជា អង្គចងចាំ Memomy ដូចនេះ អ្វីដែមនុស្សយើង ប្រតិកម្ម អ្វីដែលមនុស្សយើងប្រព្រឹត្តិ គឺសុទ្ធតែអាស្រ័យលើ អង្គចងចាំនោះ។ ពេលនេះ យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរអង្គចងចាំទេ ព្រោះវាបាក្លាយជា អំពើរ ជាសកម្មភាពអស់ទៅហើយ ។ ដូច្នេះ តើអ្វីជា កម្មា? កម្មា គឺស្មើរនឹង សកម្មភាព , ការប្រតិកម្ម និង លទ្ធផលត្រលប់ចេញពី សកម្មភាពរបស់យើង ។ សរុបមកវិញ អ្វីដែលមាន ក្នុង អង្គចងចាំ គឺត្រូវបានចេញជា អំពើរ ជាសកម្មភាព វាក្លាយជា បទពិសោធន៍ក្នុងខ្លួយើង ដូច្នេះ យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរបានទេ បើចង់ផ្លាស់ប្តូរ គឺមានតែ បញ្ជូល កម្មវិធីល្អៗ វិជ្ជមាន រួចកំចាត់ចោល ការគិតបែបអវិជ្ជមានចេញ។ ទោះជាមានការពន្យល់បែបនេះក្តី នូវតែមានមនុស្សដែលមិនអាចធពន្យល់ បកស្រាយថាចិត្តធ្វើការលំនាំបែបណា ឬ ចិត្តមានឥទ្ធិពលលើយើងបែបណាដដែល ។

Q & A # 9 @ 00- 14-28

Radha Soami. How to enjoy meditation Radha Soami, Baba Ji. I make an effort to meditate. Please teach me a strategy to enjoy meditation. Sister, initially, I agree with you, because we are not getting any result, so it seems difficult, you know? When the child goes to school, everything seems to be very dull, very boring. But once he starts learning, once he starts understanding, then he starts enjoying it. So we need to be persistent. If you are persistent and you sit down every day and do it, when the consciousness starts rising, you will learn to enjoy your meditation. It’s something natural that will come to you. Another question: Is an initiate allowed an external treatment that contains eggs, beer, or fish products such as hair, skin and others? Why would you want to do that? You know? I think today, alternatives are available for everything. So why would we want to use these products? Not these products? Yeah, we should avoid, sister. Thank you, Baba Ji. 

សំណូរទី ៩ រឿងថា ធ្វើម៉េចឲ្យមនុស្សលោកមានការសប្បាយជាមួយការតាំងសមាធិ ? សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាកំពុងតែខំប្រឹងប្រែងតាំងសមាធិ សូមព្រះគ្រូជួយ យុទ្ធសាស្រ្តបែបម៉េចឲ្យខ្ញុកូណា សប្បាយជាមួយការតាំងសមាធិ ។ ញោម ស្រី អាត្មា យល់ស្របជាមួយ គំនិតញោមស្រី ដោយសារថាយើងអត់ទាល់ឃើញមានលទ្ធផលអ្វីជាដុំកំភួន ដូច្នេះ មើលទៅដូចជាពិបាកណាស់ ។  ញោមដឹងទេ កាលពីក្មេង យើងទៅសាលារៀន អ្វីដូចជា ធុញថប់ ព្រួយបារម្ភ តប់ប្រប៉ល់ណាស់ តែពេលដែលចាប់ផ្តើមចូលរៀន ចាប់ផ្តើមស្តាប់យល់ ពេលនោះ ក្មេងៗវាចាប់ផ្តើមសប្បាយ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែមានការ អត់ធន់ ទ្រាំ អត់ធ្មត់ បើសិនជាយើងមានការស៊ូទ្រាំ យើងអង្គុយតាំងសមាធិ ពេលណាដែល អារម្មណ៍យើងចាប់ផ្តើមដឹង ហៅថា មាន សតិ កើកឡើង ពេលនោះ យើងផ្តើមមានការរីករាយជាមួយ ការតាំងសមាធិ ។ នេះជារឿងធម្មតាៗទេ ដែលកើតឡើងសម្រាប់ញោម។ ខ្ញុំកុណានៅមានសំណួរមួយទៀត ថា តើ អ្នកដែលចូលបួសរួចហើយ គាត់អាចព្យាបាលជម្ងឺដោយការប្រើប្រាស់ សារធាតុមានជាតិ ពង ស៊ុត ស្រាបៀ ឬ ត្រី ដូចជា ការព្យាបាលសក់ ព្យាបាលស្បែក ឬ ព្យាបាលអ្វីៗផ្សេងៗទៀត ? ញោម ស្រី ម៉េចបានជា ញោមស្រីចង់ធ្វើបែបហ្នឹង? អាត្មាភាពគកិតថា សព្វថ្ងៃនេះ អ្វីៗសុទ្ធតែមាន ផលិតផលជំនួស ដូច្នេះ ម៉េចក័ញោមស្រី ចង់ប្រើប្រាស់ ផលិតផលដែលមានសារធាតុមិនបួសទាំងនេះទៀត?  យើងត្រូវតែជៀសវាងកុំប្រើប្រាស់ កូណា ព្រះគ្រូ សូមអរព្រះគុណ ។

Q & A # 10 @ 00- 16-15

Radha Soami, Baba Ji. In life, one wants to achieve certain goals. But in spirituality, everything is meaningless. Baba Ji, how does one go through life without wanting to achieve goals? And how does one obliterate one’s ego while still being a human being? Is it possible? Yes! Ambition is not bad. Where does it say in spirituality that you should not move forward? Or you should not seek to make your life better? Now, the question is the means that you adopt. So it ends up in ends and means. Should we improve our lot? Yes! Should we look towards earning more money, having a better house, better circumstances? Why not? But what happens is that the means that we adopt sometimes, are the wrong means. So as long as you’re adopting the right means, you’re not compromising on your ideals, there’s nothing wrong in moving forward. Life can’t stand still, you know? You either move forward or you move backward. So it’s better to move forward than to move backward. But not at the cost of our ideals, of our values. 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ក្នុងឆាកជីវិតមនុស្ស ចង់សម្រេច ប្រាថ្នា ឬ បំណងមួយ តែបើគិតរឿងផ្លូវធម៍ ការគិតបែបនេះ គឺគ្មានន័យអ្វីឡើយ ព្រះគ្រូ បាបាជី តើ មនុស្សលោកធ្វើម៉េច អាចរ់សនៅដោយគ្មាន ចង់ប្រាថ្នាអ្វីជាគោលបំណងបានទេ ? តើមនុស្សលោកអាច កំទេចកំចាត់ចោល ចិត្តរឹង អាស្មិមានៈនេះបាន ខណះខ្លួនឯងនៅជាមនុស្សលោកនៅឡើយ ?តើវាអាចទៅរួចដែរឬទេព្រះគ្រូ ? ពិតណាស់ ញោម មហិច្ឆិតា មិនមែនជារឿងអាក្រក់ទេ ម៉េចបានជាយើងថា​ផ្លូវធម៍ មិនត្រូវគិតរឿងចង់មាន ចង់បាន ឬ រឿងទៅថ្ងៃក្រោយ? ឬ ម៉េចបានជាថា គេមិនត្រូវ សម្លឹងមើលទៅមុខ ឬ រកវិធីឲ្យជីវិតប្រសើរឡើង ? បញ្ហានៅពេលនេះ គឺ មធ្យោបាយដើម្បីសម្រេចគោលដៅនោះ។ តើយើងគួរតែធ្វើឲ្យជីវិតចម្រ់ើនដែឬទេ? ពិតជាចង់់ណាស់។ យើងចង់់រកលុយឲ្យបានច្រើនថែមទៀត យើងបានបានផ្ទះល្អជាងសព្វថ្ងៃ យើងចង់បានស្ថានភាពល្អជាងសព្វថ្ងៃមិនបានទេឬ? ម៉៉េចក៍ថាមិនបាន? តែអ្វីដែលខុសគឺត្រង់ការ ប្រើមធ្យោបាយដើម្បីសម្រេចបំណងនោះ គឺការប្រើមធ្យោបាយខុស។ ដូច្នេះ បើសិនជាយើងប្រើប្រាស់ មធ្យោបាយត្រូវ គឺគ្មានរឿងអ្វី ប្រឆាំងជាមួយគំនិតចង់មានចង់បាននោះឡើយ។  ការគិតចង់ចម្រុង​ ចម្រើនទៅថ្ងៃក្រោយ មិនមែនជារឿងខុសឆ្គងទេ ។ ឆាកជីវិតមនុស្សមិនអាចនៅដដែលឡើយ។ ឆាកជីវិតមនុស្សមានតែអាច ទៅមុខ ឬ ថយក្រោយ បើអីចឹងដដែល ជាការល្អ ឆាកជីវិតយើងចម្រើនទៅមុខល្អជាង ឆាកជិវិតធ្លាក់ចុះ នេះសំដៅថា គំនិតមិនមែនជាបញ្ហាទេ កត្តាធំគឺ តម្លៃជាមនុស្ស ។

Q & A # 11 @ 00- 17-26

Radha Soami, Baba Ji. Spiritual Knowledge to Spiritual Experience My humble question today is, how do we go from spiritual knowledge to spiritual experience of our true self, being in oneness with the Divine? You see, brother, in today's day and age, we have confused knowledge with understanding. You know, the day of the Net (internet) – you can press one button and get all the knowledge. But more knowledge means more confusion, it doesn't mean understanding. That knowledge that we get from our scriptures, from discourses and everything – that knowledge has to be applied; action has to be taken. When you take the action – like we say, “seeing is believing” – when you take the action, that will give you the experience. And experience teaches you the difference between concepts and truth. Then you know, because you have experienced. And that gives you an understanding. And that understanding will help you to build faith, not just knowledge. Which is my point, how do we grow to achieve that experience of the oneness with the Divine? Experience, experience – that meditation, experience. So as you go through the meditative experience, you are going beyond the physical. You're entering the spiritual realm. The physical realm is very limited. How much you can see, what you feel, it's all very limited. But once you go into the spiritual realm, the spiritual realm is unlimited. Then you're going beyond the physical. So your experience then is going to widen your horizon. And that widening of the horizon, then helps you to understand, see, and feel, which will give you the understanding. Thank you so much, Maharaj Ji. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណាឆ្ងល់ថា តើយើងត្រូវ ដើរពីចំណុចមានចំណេះដឹងខាងផ្លុវព្រះធម៍ ទៅកា់ន់ចំណុចមួយទៀតដែលមាន បទពិសោធន៍ខាងផ្លូវព្រះធម៍ គឺសំដៅថា បានដល់ការស្គាល់ខ្លួនឯង បានរំលាយចូលទៅតែមួយជា ទេវតា ។ ញោម ប្រុស សព្វថ្ងៃនេះ រាល់ថ្ងៃ រាល់ពេលវេលា អស់កាលជាយូរ គឺមនុស្សលោកមានការ យល់ច្រលំ រវាង ចំណេះដឹង Knowlldeg និង ការ យល់ដឹង Understanding សព្វថ្ងៃ យើងឃើញមាន អាំងទែកណែត Internet គ្រាន់តែយើងចុះ ឃី នោះវាចេញមក សុទ្ធតែជា ចំណេះដឹង​ តែចងចាំថា ចំណេះដឹងកាន់តែច្រើន នោះការភ័ន្តការយល់ច្រលំកាន់តែច្រើនដែរ  នេះមិនមែនមានន័យថាជាការ យល់ដឹងទេ ។ ចំណេះដឹង យើងអាចទទួលបានមក ពី សាស្រ្តា មកពី សៀវភៅ មកពី សន្ទរកថា ឬ អ្វិៗផ្សេងទៀត ចំណេះដឹងទាំងនេះ ត្រូវតែយកមក អនុវត្តន៍ផ្ទាល់ ជាក់ស្តែង  កាលណាយើង អនុវត្តន័ឬប្រព្រឹត្តិ គឺដូចដែល សុភាសិត គេថា " ឃើញផ្ទាល់ភ្នែកបានជឿ Seeing is Believing អីចឹងកាលណាយើងអនុវត្តន៍ផ្ទាល់ គឺយើងបានជា បទពិសោធន៍ គឺ បទពិសោធន៍ហ្នឹងដែលបង្រៀនយើងឲ្យដឹងពីភាពខុសគ្នារវាង "​ទស្សនៈ និង សច្ចៈ " គឺដោយសារតែមាន បទពិសោធន៍ ទើបបានជាយើងដឹងថាវាខុសគ្នា។ ចំណុចនេះ ដែលនាំយើងឈានដល់កម្រិត យល់ដឹង ។ ការយល់ដឹងនេះ ជួយយើងបង្កើតចេញនូវ សទ្ធាជ្រះថ្លា ជឿជាក់ និងឲ្យយើងមាន ចំណេះដឹងទៀតផង ។

ព្រះគ្រូ តើធ្វើម៉េចខ្ញុំកូណាអាចមានបទពិសោធន៍ក្លាយទៅតែមួយជាមួយ ទេវតា ? ញោម គឺ បទពិសោធន៍ ៗ នោះគឺមានន័យថា​ការតាំងសមាធិ គឺជា បទពិសោធន៍ ដូច្នេះ កាលណាញោមឆ្លងកាត់ការធ្វើសមាធិ គឺញោម ឆ្លងកាត់ទៅឆ្ងាយពី វិស័យនៃ រូបកាយនេះ ឬ អាណាចក្រនេះ គឺញោម ចូល ដល់កម្រិត ពុទ្ធចក្រ ។ ថ្នាក់អាណាចក្រ គឺមាន កម្រិតណាស់ ទាំងការមើលឃើញ ទាំងការគិតឃើញ គឺសុទ្ធតែមានកម្រិតទាបណាស់ តែបើញោមចូលដល់កម្រិត ពុទ្ធចក្រ គឺជាកម្រិតមួយដែលធំទូលាយ គ្មានព្រំដែន។ ចំណុចនេះ គឺញោមឆាកផុតពី អាណាចក្រ ។ អីចឹងបទពិសោធន៍គឺយើងទៅដល់ជើងមេឃមួយ រួចបន្តទៅជើងមេឃមួយទៀត ពេលនោះយើងមានការយល់ដឹង បានឃើញ បានឮ មានសតិ រួចនាំយើងឈានដល់ការ យល់ដឹង ។ បាទ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ មហារាជា ។

Q & A # 12 @ 19-24- 21-49

Householders Life Radha Soami, Baba Ji. Question, Baba Ji, or comment: Saints recommend a householder’s life for spiritual growth. But the family unit, as we know it, is collapsing, and marriages are disintegrating, divorces are up. Our children are now living in relationships without marriage. And now we find ourselves endorsing it, or even justifying it, which is totally against Sant Mat principles. Would you kindly care to comment on what’s happening globally with our young children who are adopting this lifestyle? Sister, a householder’s life is advocated because it helps you to bring about a certain balance in your life. Now, as human beings, we need support. Like we say, “No man is an island.” Each one of us, we need support. You need a partner with whose help you can go through the ups and downs of life. And if you can have a partner in your spouse, that makes life a little easier. Why aren't we getting married? Because we are running from responsibility. To say that, “Somebody’s marriage didn’t work, so my marriage is not going to work!” – it’s never like that. If one person has an accident, does the full world stop driving cars? These are justifications where we are shirking our responsibility. Now, marriage is basically to bind you down in a certain responsibility. When you have a responsibility, you know you are responsible for your spouse, for the children and everything. If you are in a live-in relationship, they’re jumping from partner to partner, and I don’t know what they are doing! It’s so easy to just get up one day and walk out and say, “No I don’t like you!” You don’t do it with marriage. Hazur used to say that, if you want the shoe to stay on, you have to tie the laces! Absolutely, Baba Ji. But I mean, it’s the new normal now. And divorce … There’s no ... No, no, there’s no new norm. It’s basically what we are doing. We don’t have the guts to speak to our children in that manner, so we are just accepting it. But that doesn’t make it right. Okay, Baba Ji. Thank you so much for that.

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរឿង ជីវិតគ្រួសារ ដូចដែលព្រះគ្រូ ទូលថា ជីវិតគ្រួសាររុងរឿង នោះការធ្វើធម៍ក៍វាបានចម្រើនល្អដែរ តែក្នុងគ្រួសារវាមាន រឿង បាក់បែកគ្រួសារ រឿង លែងលះគ្នា ឬ រស់នៅបែកគ្នា ។ កូនៗ របស់យើងរស់នៅជាមួយគ្នា តែអត់រៀបការ ដែលយើងជាចាស់ៗត្រូវដោះស្រាយ ត្រូវរែកពុន ឬកាត់សេចក្តី ដែលទាំងអស់វាខុសជាមួយ គោលការណ៍សុទ្ធមាគ៍ា Sant Mat តើព្រះគ្រូ ព្រះមេត្តាជួយជា យោបល់ឪវាទណាមួយបាទេ ទាក់ទងជាមួយ ស្ថានភាព កុមារទូទាំងសកលោកដែលកំពុងតែ មានឆាកជីវីតបែបនេះ ? ញោម ស្រី មេរៀនស្តីពី ជីវិតគ្រួសារ ត្រូវបានគេ បង្រៀនគឺបំណងឲ្យយើងរស់នៅដោយមាន តុល្យភាពក្នុងជីវីត ជាមនុស្សលោក វាត្រូវមានការគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ដូចជា សុភាសិត គេថា " មនសុ្សអនាថានៅលើកោះ “No man is an island." គឺថា មនុស្សម្នាក់ សុទ្ធតែ ត្រូវការការគាំពារគ្នា។ យើងត្រូវការដៃគូរជីវិត ដើម្បី ដើរឆ្លងកាត់ ឆាកជីវិតមួយដែល មានឡើង មានចុះ ។ បើ យើងមាន ប្តី ឬ មានប្រពន្ធនៅជាមួយគ្នា នោះ ឆាកជីវីតវាងាយស្រួលជាងបន្តិច។ ម៉េចបាន ជាយើងត្រូវការការរៀបការ? គឺដោយសារយើងត្រូវការ ការទទួលខុសត្រូវ ។ អ្នកខ្លះគេនិយាយថា " អូ អ្នកខ្លះរៀបការរួច ក៍គ្មានបានប្រយោជន៍ស្អីដែរ " ចឹង ទោះបីខ្ញុំរៀបការដូចគេ ក៍​នៅតែគ្មានប្រយោជន៍ដូចគ្នា។ ការពិតវាមិនដូច្នោះទេ ញោមគិតមើល បើសិនជា មនុស្សម្នាក់ជួបគ្រោះថ្នាក់់ចរាចរណ៍ សួរថា សកលលោកទាំងមូលគេនាំគ្នាឈប់បើកបររថយន្តឬ?  នេះជាការកាត់សេចក្តីមួយ ដែលយើងមើលទៅលើការទទួលខុសត្រូវជាធំ ។ ដូច្នេះ ការរៀបការគឺជាការចងសម្ព័ន្ធ ចង់ភ្ជាប់ជាមួយគ្នាដើម្បីមានការទទួលខុសត្រូវ ។ កាលណាយើងមានការទទួលខុសត្រូវ យើងដឹងថា យើងទទួលខុសត្រូវ ចំពោះ ប្តី ឬ ប្រពន្ធ ចំពោះកូនៗ ឬ រឿងផ្សេងទៀត។  បើសិនជា យើងមានឆាកជីវិតគ្រួសារមួយ ដែលរសេមរសាម ផ្លាស់ប្តូរ ដៃគូរស្នេហារពីមួយទៅមួយ អាត្មាភាព មិនដឹងថា គេធ្វើអីដែរ?  យក ល្អ គឺមានតែ ងើបឈឡើង រួចដើរចេញ ដោយនិយាយថា " ខ្ញុំមិនចូលចិត្តមនុស្សដូចឯងទេ "តែបើមានការ រៀបការ គឺគេមិនអាចធ្វើបែបនេះបានទេ ។ ដូចដែល ព្រះគ្រូ ហាហ្សួ ទួលថា " បើញោមចង់ឲ្យ ស្បែកឃើងវានៅជាប់នឹងជើងយើង ត្រូវតែរឹតខ្សែ ៗ" ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញូំកូណាយល់ថា ពិតជាត្រឹមត្រូវណាស់ តែ ខ្ញុំកូណាគិតថា វាដូចជា រឿងថ្មីតែធម្មតាៗ គឺពួកគេ លែងលះគ្នាដូចធម្មតា ទេ ទេ ញោម នេះមិនមែនជា សីលធម៍ថ្មីទេ ។ នេះវាជាអ្វីដែលយើងកំពុងធ្វើ ។ យើងមិនអាច យកពាក្យនេះ ទៅជនិយាយជាមួយកូនៗយើងទេ គឺយើងព្រមទទួលយក តែរឿងនេះ មិនមែនជារឿងត្រឹមត្រូវឡើយ បាទ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាសូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ៕

Q & A with GSD 101

Q & A with GSD 100

ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ២៤ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០២៣

Q & A # 1 @ 00- 1-11

Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, since my initiation, I’ve always been able to do my meditation properly. But now I’m facing a health issue, and I cannot sit for the full time. My husband tells me that in meditation, the entire body should become numb, and the consciousness should rise. But I am unable to achieve this. What should I do? No, sister, not everyone has these experiences. Some do – but everybody doesn’t have the same experience. So don’t analyze these things. You do your part. Look, the Lord knows the condition of each one of us. He knows what we are going through; nothing is concealed from Him. He sees our effort. So we have to do it despite all these things. If you put in your best effort, the Lord will automatically shower His grace. Thank you, Baba Ji. Please continue to shower your grace on me forever. Thank you. Radha Soami.

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា កាលទើបបួសថ្មីៗ ខ្ញុំកូណា ធ្វើសមាធិបានល្អ ត្រឹមត្រូវល្អណាស់ តែសព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំកូណា មានបញ្ហាសុខភាព មិនអាចអង្គុយយូរពេញម៉ោងបានដូចមុន ប្តីខ្ញុំកូណា គាត់ថា ពេលសមាធិ រាងកាយយើងទៅជាស្ពឹក ឯសតិ របស់យើងដឹង តែសម្រាប់ខ្ញុំកូណា មិនទាន់បាន ជួប ស្ថានភាពនេះសោះ តើខ្ញុំកូណា ត្រូវធ្វើដូចម្តេច? ទេ ញោមស្រី មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែជួប ស្ថានការណ៍ដូចគ្នាទេ ម្នាក់ៗជួបរឿងខុសៗគ្នា បើដូច្នេះ កុំមានការវិភាគរឿងតាំងសមាធិនេះ ចូរតែប្រឹងខំធ្វើសមាធិចុះ ទេវតាទ្រង់ដឹងអំពី ស្ថានភាពមនុស្សម្នាក់គ្រប់ៗគ្នា ទេវតាដឹងថា ញោមកំពុងប្រឹងធ្វើសមាធិ កុំគិតរឿងផ្សេង អ្វីៗក៍ទេវតាដឹងតែ មិនអាចលាក់បាំងទេវតាបានទេ ទេវតាទ្រង់ដឹងថា ញោម ប្រឹងប្រែងកម្រិតណា ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែជំនះ បញ្ហាទាំងអស់នេះ ទេវតាទ្រង់នឹងបង្ហាញព្រះមេត្តា ឲ្យឃើញជា ស្វ័យប្រវត្តិ ។ ខ្ញុំកូណា សូមអរគុណ ព្រះគ្រូមហារាជសូមព្រះគ្រូ​តាមជួយថែរក្សាសណ្តោមខ្ញុំកូណា ជារហូតតទៅ ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

Q & A # 2 @ 1-11

 Baba Ji, Radha Soami. Baba Ji, I have a request. You have already taken me in your refuge. Whatever time I have wasted during this lockdown – I know I’m the one to blame, but please shower your grace on me now so that over the next 2 to 4 months, I can make up for all that I have lost. Please shower your grace so that I can give full time to my meditation, and also shower your grace so that I can be free of all my worldly attachments. Brother, first please understand one thing. The purpose of the Guru is not to lead us from one illusion to another. The purpose of the Guru is to make us realize the truth. And the truth is that we will get the results of our own actions, not anyone else’s actions. We think that we will receive it by asking him – “Please shower your grace, give me your mercy, do this, do that!” You will receive the results of your own actions. He has already showered the grace He wanted to give us. Now it depends on you – whether you appreciate it, whether you are receptive to it or not. So, we need to appreciate it. And unless we appreciate what He has given us and use it in the right manner – the benefit or loss is ours, right? Right, Baba Ji. You see, parents can explain things to their child. They can support him, but the parents cannot study for the child. He will have to study on his own. So similarly, we have to walk this path ourselves – no one else can walk it for us. So we should never think, “His grace is lacking,” or, “I will only succeed when He showers His grace!” He has already showered His grace! Now, we have to be receptive to it and choose the right path. 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា មានសំណូមពរមួយ ព្រះគ្រូបាននាំ ខ្ញុំកូណាមកដាក់ក្នងមណ្ឌលធម៍នេះ ខ្ញុំកូណាខាតបង់ច្រើនណាស់ជាពេលវេលាក្នងការបិទខ្ទប់នេះ  ខ្ញុំកូណា ដឹងថា មិនមែនមានតែ  ខ្ញុំកូណា ​ទេដែលបន្ទោសរឿងនេះ​គឺមានមនុស្សផ្សេងទៀតផងដែរ តែសូមព្រះគ្រូ បង្ហាញគុណបុណ្យឲ្យ  ខ្ញុំកូណាបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែក នៅរយៈពេល ២ ទៅ ៤ ខែខាងមុខនេះផងចុះ ធ្វើអីចឹង ខ្ញុំកូណាអាចទូទាត់ជាមួយអ្វីដែល ខ្ញុំកូណាខាងបង់នាពេលកន្លងទៅ។ សូមព្រះគ្រូ ប្រគេនគុណបុណ្យដល់់ ខ្ញុំកូណា ធ្វើបែបនេះដើម្បី ខ្ញុំកូណាអាចតាំងសមាធិបានពេញម៉ោង និង ខ្ញុំកូណាអាចផ្តាច់ចេញពីចំណងលោកិយផ្សេងៗផងដែរ។ ញោមប្រុស ជាដំបូង ញោម ត្រូវតែយល់ឲ្យច្បាស់រឿងមួយ នេះសិន ។ គោលបំណងរបស់ព្រះគ្រូ គឺដើម្បីនាំយើងជាសាសនិក ទៅរកព្រះសច្ចៈ គឺគោលបំណងព្រះគ្រូ មិនមែន ដឹកនាំយើងចេញពី ការបោកបញ្ឆោតមួយ ទៅរកការបោកបញ្ឆោតមួយទៀតឡើយ។ ដែលសច្ចះនោះ វាកើតចេញពី សកម្មភាពជាអំពើរបស់ ញោមផ្ទាល់ មិនមែនអ្នកផ្សេងធ្វើសកម្មភាព យើងបានផលទេ។ ពួកយើងចេះតែនាំគ្នាគិតថា គុណបុណ្យគឺបានតាមរយៈការសុំពរពី ទេវតា " សូមទេវតា ប្រទានគុណបុណ្យដល់ ខ្ញុំកូណា សូមទេវតា ប្រណី ឬ សូមទេវតាធ្វើអីចេះ ធ្វើអីចុះ ។ ញាតិញោម នឹងទទួលបាន គុណបុណ្យតាមរយៈសកម្មភាពអំពើដែលយើងសាង។ ទេវតាបានប្រទាន គុណបុណ្យ ទេវតាចង់ប្រទានគុណបុណ្យ តែ ពេលនេះ អ្វីៗអាស្រ័យលើ សាសនិក ញាតិញោម បែបណាក័ដោយដែលលោកអ្នកដឹងគុណ អ្វីក៍ដោយដែលញាតិញោម ទទួលបាន ឬ មិនបានទទួលក្តី គឺយើងត្រូវតែដឹងគុណទេវតា វាលុះត្រាតែយើង ដឹងគុណទេវតាសិនថាទេវតាបានប្រទានអ្វីខ្លះឲ្យយើង បានយើងប្រើទានទាំងនោះ សមស្របត្រឹមត្រូវ តាមបំណងទេវតា ។ ព្រះគ្រូ បើអីចឹង ភាពខុស ឬ ត្រូវ អាស្រ័យលើខ្លួនឯងជាដដែលហ្នឹង មែនទេ ? ដូចញោមបានដឹងស្រាប់ ឪពុកម្តាយខិតខំពន្យល់កូនៗ ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តកូនៗ តែគាត់មិនអាចរៀនជំនួសកូនៗឡើយ គឺកូនៗត្រូវតែរៀនសូត្រដោយខ្លួនឯង ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ញោមត្រូវតែដើរលើផ្លូវ ព្រះធម៍នេះដោយខ្លួនឯង គ្មានអ្នកណាដើរជំនួសបានឡើយ ដូច្នេះ យើងមិនត្រូវគិតជាដាច់ខាតថា ទេវតាខ្វះគុណបុណ្យ ឬ ក៍ថា​ ខ្ញុំនឹងបានជោគជ័យលុះត្រាមានទេវតាប្រគេនគុណបុណ្យអោយ។ទេវតា​បានប្រទានគុណបុណ្យរួមមកហើយ ឥលូវនេះ យើងត្រូវតែទទួលយក ញោម ត្រូវតែជ្រើសរើសយកផ្លូវត្រូវ ដើម្បីដើរជាដាច់ខាត។ 

Q & A # 3 @ 3-16

Radha Soami, Baba Ji. My one question is, Baba Ji, I want to know, how to help my husband to come out from alcohol? He’s consuming alcohol; he’s very much addicted to alcohol. Though, he has never stopped me for coming for satsangs, or doing seva or for sitting for meditation. He has never harmed me in any manner, Baba Ji. But I want him to come out from this habit. As we always say, that, “We are influenced by the company we keep. A good atmosphere at home has a positive impact.” I tried my level best to have a good atmosphere in the house, Baba Ji, since thirty-five years, but there is no changes, Baba Ji. What shall I do? I suffer mentally a lot, Baba Ji. Please, can you guide me? What should I do? Suffering is when we take something to heart. Now, if you love him, basically you must learn also to respect him for what he is, rather than for what you want him to become. So we are all creatures of habit. Sometimes, a certain habit is created, and it becomes difficult then to leave that habit. That’s right. You must have some support to be able to make a sacrifice. So don’t say anything to him; don’t point a finger. You just be loving; you fulfill your responsibility. Create a conducive atmosphere and leave it at that. Perfect, Baba Ji. 

ព្រះគ្រូ បាបាជី  ខ្ញុំកូណាមានសំណួរមួយថា  ខ្ញុំកូណាចង់ដឹងថាមានវិធីណាជួយប្តី ខ្ញុំកូណាផ្តាច់ស្រាបានទេ? ប្តី ខ្ញុំកូណាផឹកស្រាខ្លាំងណាស់ គាត់មិនដែលរារាំងបញ្ឈប់ ខ្ញុំកូណាមិនឲ្យមកស្តាប់ធម៍ទេសនាសុទ្ធសាងទេ ក៍មិនដែលរារាំង ខ្ញុំកូណាអង្គុយតាំងសមាធិដែរ ឬ រារាំងមិនឲ្យមកបំរើព្រះ ក៍គ្មានដែរ គាត់មិនដែលវាយធ្វើបាប ខ្ញុំកូណាទេ តែ ព្រះគ្រូ បាបាជី  ខ្ញុំកូណា ចង់ឲ្យគាត់ផ្តាច់ទំលាប់ផឹកស្រាចោល ដូចដែលយើងតែងតែនិយាយថា យើងដើរចូលក្រុមណា ក្រុមហ្នឹងមានឥទ្ធិពលលើយើង នៅផ្ទះមានបរិយាកាសល្អ ជាវិជ្ជមាន  ខ្ញុំកូណា បានព្យាយាមជាខ្លាំងដើម្បី ធ្វើឲ្យផ្ទះមានបរិយាកាសល្អ តែ ព្រះគ្រូ បាបាជី ដឹងទេមានរយៈពេល ៣៥ ឆ្នាំហើយ គ្មានអ្វីផ្លាស់ប្តូរសោះ តើឲ្យ ខ្ញុំកូណាធ្វើម៉េចទៀត?  ខ្ញុំកូណាឈីចិត្តណាស់ ពិបាកចិត្តណាស់ សូមព្រះគ្រូជួយណែនាំផងចុះ  ខ្ញុំកូណា ពិតជាឈឺចាប់ណាស់ តើងត្រូវធ្វើម៉េច? ញោម ការឈឺចាប់ កើតឡើងកាលណាវាចូលដល់ ក្នុង​បេះដូងយើង ញោម បើសិនជា ញោមស្រីពិតជាស្រលាញ់ប្តីមែន ញោមស្រីត្រូវតែ​រៀនគោរពប្តី ថាប្តីចង់ធ្វើអ្វី? ជាជាងថា ខ្លួនយើងជា ប្រពន្ធចង់ឲ្យប្តីធ្វើអី ?  បែបនេះ មានន័យថា ទាំង ប្តីទាំងប្រពន្ធ រួមគ្នាបង្កើតទំលាប់ ពេលខ្លះ យើងពិតជាអាចបង្កើតទំលាប់បាន ដែលរឿងនះ វាពិបាកជាងការចាកចេញពី ទំលាប់ចាស់ទៅទៀត។ ពិត ណាស់ ព្រះគ្រូ ។ ញោម ស្រី ត្រូវតែបង្កើតនូវការគាំទ្រមួយមួយចំនួន ដើម្បីប្តីមានការគោរពស្រលាញ់ ដូចនេះ កុំនិយាយបន្ទោសប្តី កុំចង្អុលមុខប្តី គឺញោម ស្រលាញ់ប្តី ញោមបំពេញភារកិច្ចការទទួលខុសត្រូវ ក្នុងនាមជាប្រពន្ធ និង​ បង្កើតបរិយាកាសរិករាយល្អូកល្អឺនក្នុងគ្រួសារ ចំណែកលទ្ធផល ទុកតាមដំណើរ គឺទុកទេវតាសម្រេច។ ពិតជា វិសេស ត្រឹមត្រូវណាស់ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។ 

Q & A # 4 @ 4-55

Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, my question is around emotional intelligence. Although, I try my very best to apply it at work, I struggle. Because as a manager, we tend to make difficult decisions such as dismissing employees. And that eventually can hurt people’s emotions. So I tend to struggle with that at times, especially when you have a very strong attachment with that individual. Can you please share some guidance on this? When you take up a job, you’re basically taking up a certain responsibility. And you have to do full justice to that responsibility. Now, in that responsibility, this is also part of it, that if somebody’s not performing or you want to downsize, we have to take these steps. So as long as you are not doing it out of meanness, or for some personal reason. In the line of work, these things are normal and you have to work with that. So I don’t think so that anyone of us – whoever’s had a responsible position – can be free of that. So this is a responsibility you have to fulfill. Because only then will you do justice to the work that you’ve taken up. Thank you, Baba Ji. Radha Soami.

ព្រះគ្រូ បាបាជី  ខ្ញុំកូណា មានសំណួរមួយទាក់ទងជាមួយ អារម្មណ៍រំជួល  ខ្ញុំកូណា  ពិតជាបានប្រឹងប្រែងខ្លាំងណាស់ដើម្បីបំពេញកិច្ចទាំងនេះ តែវាស្ទះការងារធ្វើមិនចេញសោះ  ដោយសារក្នុងនាមជា ប្រធាន Manager តើងត្រូវតែមានការសម្រេចចិត្តមួយដែលពិបាកបំផុត ដូចជាការ ដេញបុគ្គលិកចេញ ហើយការដេញ បញ្ឃបបុគ្គលិកបែបនេះ នាំឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ដូច្នេះបានជាខ្ញុំកូណា គាំងធ្វើអ្វី មិនកើតសោះ ជាពិសេស រឿងថា បុគ្គលិកនេហមានទំនាក់ទំនងជិតស្និតជាមួយគ្នា ដែលជាចំណងកម្ម មួយដ៍ក្រាស់ មាំ។ តើព្រះគ្រូអាចជួយផ្តល់ជាឪវាទក្នុងរឿងនេះបានទេ? ញោម កាលពី ញោម បង្កើតកការងារនោះមក គឺញោមបាន រៀបចំជាការទទួលខុសត្រូវ ភារកិច្ចរបស់បុគ្គលិកមួយចំនួន ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែកាត់សេចក្តីតាមការទទទួលខុសត្រូវទាំងនេះ TOR Term of Refence ដែលនេះជា ផ្នែកមួយនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់ញោមដែរ​ បើសិនជាមានបុគ្គលិកណាមួយគេមិនបំពេញតាម ការទទួលខុសត្រូវនោះទេ  ឬ មួយ ញោមចង់កាត់បន្ថយចំនួនបុគ្គលិក  ញោមត្រូវតែ ដើរតាមជំហានទាំងនេះ ដូច្នេះ បើសិនជាញោម មិនដើរតាមវិធីនេះទេ  គឺញោម ប្រាកដជា យកហេតុផលបុគ្គលផ្ទាល់ខ្លួនមកដាក់មុខ សម្រាប់កិច្ចការងារ ការជួបប្រទះរឿងទាំងនេះជារឿងធម្មតា ៗ ហើយញោមត្រូវតែដើរតាម វិធីក្បូននេះ  អាត្មាគិតថា គ្មាននណាមួយដែលកាន់តួរនាទីជា ប្រធានបុគ្គលិក មិនជួបប្រទះរឿងបែបនេះឡើយ ដូច្នេះ រឿងបែបហ្នឹងជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ញោម ព្រោះមានតែដើរតាមក្បូន កិច្ចសន្យាបុគ្គលិក នេះដែលញោមអាច វិនិច្ឆ័យកាត់សេចក្តីលើការងារ  ខ្ញុំកូណា សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A # 5 @ 6-39

 Radha Soami, Baba Ji. We all know that destiny is the result of our karmas. And that destiny brings us to a point where we have to start our life, give our best of the efforts and thus achieve success. May it be in our profession, may it be in our relationships, or it could be in our day-to-day duties. But when I am unsuccessful in a particular field or I am unable to get a solution for my problem, how will I know that this is the situation which is happening to me because of lack of my efforts and perseverance? Or if this is the situation which is actually written simply in my destiny and I should be able to accept it and have no regrets about it? Sister, from our side we don't know what is, you know, our past karma and what is a new karma. So we have to treat everything as a new karma. From our side, we make the effort and we leave it after that. All of us, we are basically looking at results of our actions. Now, result is not in our hands. If result was in the hands of human beings, there would be chaos in this creation! So result is not in our hands, effort is. You put in your effort, you do your best, and then whatever the result is, you accept it as His will. But then, why is it there a feeling sometimes that, “Maybe, I have not given my best, I need to still unturn some more stones.” We will never do our best. You know, there’s always some little thing that we can do extra. So you keep on putting in your effort. Don't over analyze the situation. As long as you feel that you have done your best, that is important. Don’t look at the results. Success in life is not about how much money you make, but how well you solve your problems. That is maturity; that is success. Thank you, Baba Ji. Thank you for your blessings. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូ បាបាជី យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែបានដឹងថា វាសនារបស់យើងគឺអាស្រ័យមកពី កម្មារបស់យើង គឺវាសនានេះឯងដែលនាំយើងទៅចាប់កំណើតនៅកន្លែងមួយដែលជាចំណុចចាប់ផ្តើមនៃឆាកជីវិត គឺវាសនាហ្នឹងដែលជួយយើងប្រឹងប្រែងបានល្អ និងទទួលបានជោគជ័យផ្សេងៗ ទាំងក្នុងការងារជាអាជីពក្តី ទាំងក្នុងទំនាក់ទំនងគ្នាក្តី និងទាំងការងារប្រចាំថ្ងៃក្តី ប៉ុនែ្តថា បើសិនជា ខ្ញុំកូណា មិនបានជោគជ័យក្នុងការងារណាមួយ ឬក៍ជួបបញ្ហាមួយកើតឡើងតែមិនអាចដោះស្រាយបាន តើខ្ញុំកូណា ធ្វើម៉េចបានដឹងថា ស្ថានភាពនោះដោយសារខ្ញុំកូណាមិនបានប្រឹងប្រែងខ្លាំងក្លា ឬ មិនបាន ខ្វះការតស៊ូ ? ឬ មួយដឹងថា នោះគឺមកពី វាសនាត្រូវបានទេវតាចារទុកក្នុង ក្រាំងមាសថា វាត្រូវតែអីចឹង ដែខ្ញុំកូណា ត្រូវតែព្រមទទួលយករឿងនោះ និងថា ខ្ញុំកូណា  មិនត្រូវមានការសោកស្តាយអ្វីទេ ? ញោមស្រី សម្រាប់ខាង ព្រះគ្រូនេះ យើងមិនបានដឹងថា ញោមស្រីមានកម្មចាស់ មានកម្មថ្មី អ្វីខ្លះទេ ញោមស្រីបានជាអ្នកដឹងរឿងហ្នឹង គឺក្នុងន័យហ្នឹងបានជា យើងត្រូវតែដោះស្រាយកម្មទាំងអស់ ចាត់ទុកជាកម្មថ្មី ។ ខាងយើងជាមនុស្សគឺយើងប្រឹងប្រែងបំពេញការងារបានល្អអស់ពីចិត្ត ចំណែកលទ្ធផល ទុកទេវតាសម្រេច ពិតណាស់ មនុស្សយើងទាំងអស់គ្នា សុទ្ធតែ រង់ចាំមើលលទ្ធផលដែលបានមកពី សកម្មភាពការប្រព្រឹត្តិរបស់់យើង ។ តែពេលនេះ លទ្ធផល មិនស្ថិកក្នុងដៃយើងឡើយ បើសិនណាជា លទ្ធផលស្ថិតក្នុងដៃមនុស្សលោកមែន​ ដូច្នេះនឹងកើតមាន ចលាចលក្នុងចំណោមមនុស្សលោកជាមិនខាន ដូច្នេះ បានជាលទ្ធផលមិនស្ថិតក្នុងដៃមនុស្សលោកទេ ក្នុងដៃមនុស្សលោក មានតែការ ខិតខំប៉ុណ្ណោះ ញោម ប្រឹងប្រែង ញោមខំធ្វើឲ្យបានល្អ លទ្ធផលយ៉ាងណានៅលើទេវតា លទ្ធផលបែបណាក្តី ញោមត្រូវតែទទួលយក ដោយសារនោះជា​បំណងទេវតា ឬ ប្រាថ្នាទេវតា ដូច្នេះ ម៉េចបានជា ពេលខ្លះ ឆ្ងល់ថាប្រហែលជាខ្ញុំកូណា បំពេញការងារមិនបានល្អ ខ្ញុំមិនអាចបង្វិលដុំសីលាដ៍ធំបានទេ ខ្ញុំត្រូវតែប្រឹងប្រែងបន្តទៀត ញោមដឹងទេ យើងពិតជាត្រូវបន្ថែមចំណុចតូចណាមួយបន្ថែមទៀត​ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែប្រឹងថែមទៀត តែកុមានការវិភាគ ពេលញោមគិតថាប្រឹងខ្លាំងណាស់ហើយ នោះ ក៍កុំមានការទន្ទឹងរង់ចាំមើលលទ្ធផល ជោគជ័យមិនអាស្រ័យថា ញោមដាក់លុយច្រើនប៉ុណ្ណាទេ តែអាស្រ័យថា ញោមដោះស្រាយការងារនោះបែបណា? ​គឺវាមានផលជះទៅជះមកបែបនេះ បែបនេះ បានគេហៅថា ជោគជ័យ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។ សូមពរគុណ ចំពោះ ព្រះពរ គុណម្ចាស់ បាបាជី ។

Q & A # 6 @ 8-44

Radha Soami, Baba Ji. I would like to tell you, because of the Covid, we started making food and selling it from home. But many clients have been asking us for non-vegetarian food, which we don’t want to do. And don’t want to fall into the worldly temptation and going for a little bit of extra money. So I’d like you to bless us and give us strength to go ahead and not do what we shouldn’t do, please. 

Please understand one thing, that whatever the Lord has put in our destiny, we will definitely get. What is not in our destiny, no power in the world can give it to us! Now, if we compromise and we take shortcuts or we do what is not right for us, you know, it’s only going to add on the karmas. You will still only get what is in your destiny – so then why compromise? That’s why I’m asking you to give us strength to me and my family to go through this. If we stick to the truth, we stick to our ideals, He will see us through everything! Thank you, Baba Ji. Radha Soami. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា ពេលនេះ ចង់់ទូលថ្វាយរឿងមួយ គឺថា ដោយសារមានជំងឺកូវីដ ១៩ ខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើ ម្ហូបអាហារ លក់់ នៅផ្ទះ តែភ្ញៀវភាគច្រើនគាត់សួររកអាហារដែល មិនមែនជាអាហារបួស ហើយដែលខ្ញុំកូណាមិនចង់ធ្វើអាហារទាំងនោះទេ ខ្ញុំកូណាមិនចង់ដើរធ្លាក់ចូលអន្លង់ទុក្ខ ល្បូងបញ្ឆោតរបស់លោកិយនេះដែរ គឺមិនចង់់ស្វែងរកលុយក្រៅបែបនេះផង។ ដូច្នេះ ខ្ញុំកូណាសុំពរ សុំ ឪវាទពីព្រះគ្រូថាត្រូវធ្វើម៉េចជំនះរឿងនេះបាន ឲ្យខ្ញុំកូណាឈ្នះនូវអ្វីដែលខ្ញុំកូណាមិនចង់ធ្វើ មិនចង់ប្រព្រឹត្តិ ។ ញោម ត្រូវយល់់រឿងមួយនេះ គឺអ្វីក៍ដោយដែលទេវតាប្រទាន ចារមកជា វាសនាឲ្យញោម បើសិននោះវាមិនមែនជាវាសនាទេ គឺក្នុងលោកនេះគ្មានអ្វីអាចផ្លាស់ប្តូរបានទេ ឥលូវនេះ បើសិនជា ញោម ធ្វើរបៀប ឆិនឆៃ (បិទភ្នែក ឬ សម្រួល Compromise ) ឬ ប្រើវិធីផ្លូវកាត់ ឬ ធ្វើអំពើណាមួយដែលមិនត្រូវជាមួយខ្លួនឯង ដូចនេះ គឺញោមដឹងច្បាស់់ថា នេះជាការបន្ថែមនូវ កម្មា ទៅវិញទេ គឺញោមនូវតែទទួលតាម វាសនាដដែល បើអីចឹងដដែល មានរឿងអីត្រូវ ឆិនឆៃ ឬ បិទភ្នែក ? ។ គូណាព្រះគ្រូ​អីចឹង បានជាខ្ញុំកូណា សុំពរព្រះគ្រូ ឲ្យខ្ញុំ និង គ្រួសារ ខ្ញុំកូណាខ្លាំង យកឈ្នះរឿងនេះគឺស្របតាមវាសនា ។ បើ សិន​ ញោម គាំងមិនយល់ពីព្រះសច្ចៈ អីចឹងគឺញោមគាំងគំនិត រកគិតអ្វីមិនឃើញដែរ ទេវតាទ្រង់នឹងតាមមើលគ្រប់រឿង ហេតុភេទទាំងអស់ ! សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A # 7 @ 9-58

I have couple of questions, Baba Ji. You see, people have some drive. People have aim in life, people have ambition. But I don’t – I feel my life is just plodding on. I just live from day to day. And I feel, when will it end? And what am I ... like, what’s happening? Should I have a drive? Should I have some ambition? I don't know. Whatever we do, life can’t stand still. Nobody’s life can stand still. When we talk about maya – maya is time, okay? So, maya –, time will ... either you have to go in front, or you’ll go backward. So always see that you’re going forward, not backward. Be positive, take care of your responsibility, and that will keep on taking you forward. 

Thank you. Baba Ji, another thing. Since the last fifty years, we have been connected to you, to Hazur. From childhood, we have been with Hazur and with you. You all are with me, all the time. I know you always say you are with us. But I don’t have that … I don’t feel that presence. Why? What am I lacking? It’s a question of appreciation, you know? We … I mean, it’s not that the father is going to give more to one and less to another. He is going to give to each one of us equally. You know, I always quote Bhikha Ji, “O Bhikha, no one is poor, everyone has rubies in his bundle. But because he does not know how to untie the knot, he remains a beggar.” Okay? So whatever He has to give us, He’s given us. So it’s not that we need to ask, it’s not that somebody is going to put it from outside – it’s there! We just need to realize it! So what we need to do is, we need to go within ourselves. We need to be focused. And as we are focused, automatically that realization will come to you, that He is not far away sitting in some mountain or in the skies or something – He is there with you. So you’ll always be with me? Even if I don’t feel it, but you will be with me always? He’s always there. But we must learn to feel that presence. Unless you don’t feel the presence, how will you get the confidence? Otherwise, it’s only a concept in our minds. I do try in my meditation. But I think my meditation is poor. No, no, don't say, “Poor, good, bad” – you just do it! Say that, “My Master wanted me to do it and I’m going to do it!”

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ​ខ្ញុំកូណាមានសំនួរមួយចំនួន​គឺថា មនុស្សយើងមាន សម្ពាយកម្ម ឬ ឃ្លាំងកម្ម (drive) ដែលមនុស្សគឺគេមានគោលបំណងក្នុងជីវិត មានមច្ឆិតា  តែខ្ញុំកូណា គ្មានបែបនេះទេ គឺខ្ញុំកូណា គ្រាន់តែជា មនុស្ស គ្មានឃ្លាំងស្តុកទេ គឺខ្ញុំកូណារកមួយថ្ងៃ រស់មួយថ្ងៃ ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ័ថា មិនដឹងពេលណាបញ្ចប់? ឬ ស្លាប់ ខ្ញុំកូណាជាអ្នកណា ? តើមានរឿងអ្វីកើតឡើង? តើខ្ញុំកូណាគួរតេមាន ឃ្លាំងកម្ម មួយដួចគេដែរឬអត់ ?គួរតែមានចិត្តចង់បាន មហិច្ឆិតាដែឬទេ ? គឺខ្ញុំកូណាអត់ដឹងថា ត្រូវធ្វើម៉េច ? ញោម មិនថា យើងធ្វើអ្វីក៍ដោយចុះ គឺជីវិតយើងមិនស្ថិតនៅនឹងថ្កល់ឡើយ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ មានឆាកជីវិតនៅដដែលទេ ។ ពេលណាដែលយើងនិយាយអំពី មាយា Maya តើអ្វីជា មាយា? មាយា គឺជា ពេលវេលា មិនថា យើងដើរទៅមុខ ឬ ដើរថយក្រោយទេ​គឺស្ថិតក្នុងពេលវេលា ដូច្នេះ យើងត្រូវតែដើរទៅមុខ កុំដើរថយក្រោយ ។ ញោមត្រូវតែគិតជាវិជ្ជមាន ល្អ ញោមត្រូវតែ យកចិត្តទុកដាក់ ទទួលខុសត្រូវលើខ្លនឯង ធ្វើអីចឹងគឺញោមកំពុងដើរទៅមុខ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

ខ្ញុំកូណានៅមានសំនួរមួយទៀត គឺកាលពី ៥០​ ឆ្នាំ មុន ពួកយើងធ្លាប់បាន ភ្ជាប់និស្ស័យជាមួយព្រះគ្រូ Hazur គឺតាំងពី នៅក្មេងៗ  ក៍ជាមួយ ព្រះគ្រូ ផងដែរ ទាំងអស់គ្នានៅជាមួយខ្ញុំកូណា គ្រប់ពេល គ្រប់វេលា ។ អាត្មាភាពដឹងថា ញោមតែងតែនិយាយពាក្យថា នៅជាមួយអាត្មាជានិច្ច នៅជាមួយ យើងជានិច្ច តែអាត្មាអត់មានទេ អត្មាអត់ដែលគិតបែបហ្នឹងទេសព្វថ្ងៃនេះ ហេតិអ្វី?តើអាត្មាខ្វះខាតភ្លេចរឿងហ្នឹង? នេះជា បញ្ហានៃការ ទទួលគុណ ដឹងគុណទេវតា appreciation អាត្មាចង់ថា មិនមែនជាឪពុកម្នាក់ ឲ្យកូននេះតិច ឲ្យកូននោះច្រើនទេ ។ ឪពុក ចែកឲ្យកូនស្មើរៗគ្នា អាត្មាភាពសូមលើកឡើងអំពី ការដែល Bhikha Ji ទូលថា គ្មានអ្នកណាមួយក្រទេ ម្នាក់ៗសុទ្ធតែមាន ត្បូងក្នុងថង់ តែដោយសារពួកគេ មិនដឹងមិនចេះពីរបៀបស្រាយមាត់ថង់ អីចឹងបានគេនៅតែជា អ្នកសុំទាន ។ ដូច្នេះ អ្វីដែលទេវតាចង់ ប្រទានឲ្យយើង គឺទ្រង់ប្រទានមករួចរាល់ នេះមិនមែនជារឿង យើងត្រូវសុំពីទេវតាទេ ក៍មិនមែនជារឿងមានអ្នកណាម្នាក់គេឲ្យយើងដែរ គឺ អំណោយឬទាន វាស្ថិតនៅទីហ្នឹងស្រាប់។  យើងគ្រាន់តែត្រូវការ ទទួលយកទាននោះ ! ដូច្នេះ អ្វិដែលយើងត្រូវធ្វើ គឺត្រូវធ្វើដំណើរចូលទៅក្នុងខ្លួន ជារូបកាយយើង យើងត្រូវតែមានការផ្ចង់អារម្មណ៍ កាលណាយើងមានការផ្ចង់អារម្មណ៍បែបនេះ ជាស្វ័យប្រវត្តិយើងនឹងទទួលស្គាល់នៅការពិតនេះ  គឺទេវតា ឬ ព្រះមិនគង់នៅឆ្ងាយ គង់លើភ្នំ ឬ លើមេឃ ឬ លើអ្វីផ្សេងឡើយ គឺ​ទេវតាគង់នៅជាមួយយើង​ ។ អ្ហាក អីចឹងទេវតាគង់នៅជាមួយ ខ្ញុំកូណា? សូម្បីខ្ញុំកូណាមិនដែលគិតដល់ទេតាផងហ្នឹង? ទេវតានៅទីហ្នឹងជានិច្ច តែយើងត្រូវរៀនគិតអំពី បច្ចុប្បន្នភាព បើសិនជាយើងមិនគិត ពី បច្ចុប្បន្នភាពផង ធ្វើម៉េចយើងទទួលបាន ការទុកចិត្ត Confidence ។ បើយើងគ្មានការទុកចិត្ត អីចឹងគឺយើងមានតែ ធ្វើតាមការយល់របស់ ចិត្ត។ ខ្ញុំកូណានឹងព្យាយាមតាំងសមាធិ តែការតាំងសមាធិ របស់ខ្ញុំកូណា ខ្សោយ អន់ ណាស់  ទេ ទេ ញោម សូមកុំនិយាយថា អន់ ល្អ ឬ ខ្សោយណាស់_ ញោមដឹងតែ ធ្វើសមាធិទៅបានហើយ "  គឺត្រូវដឹងថា ព្រះគ្រូចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើសមាធិ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវតែធ្វើសមាធិ ៉។

Q & A # 8 @ 12-34

 Radha Soami, Baba Ji. What can we do to be focused? Everything comes with practice and the way we look at life. There will be times, you know when ... Because right from a young age our priorities ... As youngsters our priorities were different, as we grew up, our priorities are different. And as we go through life you will see these priorities keep on changing. Don’t you think we owe it to ourself to be able to stand on our own feet and look after ourselves? So whatever is worth doing, is worth doing well. Now, He’s given us twenty-four hours, which is sufficient time, to pay attention to your work, to your family and to the spiritual aspect. Our problem is that we just complicate life. When I am at work, I am thinking about my meditation. When I am in meditation, I am thinking about my family. So I am just confusing the issue. So, wherever you are, try and focus on that. Practice makes perfect. And we’ll be able to do it. Right? One more question, Baba Ji. If you think of doing something that may upset someone, but then you don’t turn it into an action, does that create karma? No, thought is not karma. But the mystics tell us, “Don’t let that thought even come.” Because what happens psychologically, first comes the thought, thought registers and then comes the action. Now, a certain thought, unless it is channelized into action, it is not karma. But what happens? We have no control over the mind. You think about something continuously, it creates such a groove on your mind, that before you know it, it gets channelized into action. That is why the mystics have said, “Don’t even let the thought come in.” Because if there’s no thought, there can’t be action. But thought by itself is not karma. Thank you, Baba Ji. Radha Soami. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េចឲ្យអារម្មណ៍មូលល្អ ? ញោមរឿងទាំងអស់ ដើម្បីបានល្អ ទាល់តែមានការ ប្រតិបត្តិ ហើយហ្នឹង គឺជា អ្វីដែលជីវិតយើងស្វែងរក ពេលវេលាមួយនឹងមក ដល់ ដោយសារ កាលពីនៅក្មេង គេមានជម្រើសអាទិភាពរបស់គេផ្សេង ដល់វ័យធំល្មម គេមានអាទិភាពផ្សេងខុសពីមុន អាទិភាពរបស់យើងម្នាក់ៗគឺខុសៗគ្នាទាំងអស់ ពេលដែលយើងរស់នៅ ពេញមួយជីវិតនឹងឃើញថា អាទិភាពក្នុងជីវិតមានការផ្លាស់ប្តូរជានិច្ច ។ តើយើងគិតថា យើងអាចឈលើជើងខ្លួនឯង ថែរក្សាខ្លួនឯងដោយខ្លួនឯងបានដែរឬទេ? អីចឹងបើយើងបំពេញការងារណាមួយបានល្អ នោះលទ្ធផលក៍វាបានល្អតាមហ្នឹងដែរ ។ ឥលូវនេះ ទេវាតាប្រទានពេល ២៤ ម៉ោង/ថ្ងៃ ជាពេលវេលាមួយ គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យើងផ្ចង់អារម្មណ៍បំពេញការងារ លើគ្រួសារ​ លើផ្លុវធម៍ ឲ្យបានល្អ  ។ បញ្ហារបស់យើង គឺដោយសារ យើងសព្វថ្ងៃនេះមានការ ស្មុកស្មាញក្នុងជីវិត គឺពេលកំពុងបំពេញការងារ បែរជាគិតពីរឿងទៅតាំងសមាធិ ពេលដែលកំពុងតាំងសមាធិ បែរជាទៅគិតរឿង ក្រុមគ្រួសារឯណោះវិញ នេះជាការភ័ន្តច្រលំមួយ។ ដូច្នេះ ទោះបី ជាញោម កំពុងធ្វើអ្វីក៍ដោយ ញោម ត្រូវតែផ្ចង់អារម្មណ៍លើរឿងហ្នឹង។ ការប្រតិបត្តិជាក់ស្តែងនាំឲ្យយើងបានផលកាន់តែប្រពៃ ។ ធ្វើបែបនេះ សង្ឃឹមថា យើងអាចធ្វើបាន។

ព្រះគ្រូ​ខ្ញុំកូណានៅមានសំនួរមួយទៀត គឺ ខ្ញុំកូណាគិតឃើញថា បើសិនជាធ្វើរឿងមួយហ្នឹងទៅ ប្រាកដជាបណ្តាលឲ្យគេម្នាក់ពិបាកចិត្ត ព្រួយចិត្ត  តែខ្ញុំកូណាគ្រាន់តែគិតទេ គឺមិនបានធ្វើ ឬ ប្រព្រឹត្តិតាមការគិតទេ សួរថាតើខ្ញំកូណាមានបាបកម្មដែរឬទេ ? ទេ ញោម គ្រាន់តែគិត មិនមែនជា កម្មា ទេ តែព្រះគ្រូ បាចារ្យ ទូលថា ចូរកុំឲ្យការគិតបែបនេះកើតមានឲ្យសោះ ព្រោះវាជាចិត្តសាស្រ្តមនុស្ស ដំបូងយើងគ្រាន់តែគិត បន្ទាប់មកវា ក្លាយជាការចង់ចាំ កត់ត្រាទុក បន្ទាប់វាក្លាយជា អំពើ។ ដូច្នេះការគិតមួយ ចំនួន វាជា ដំណើរការឆ្លងកាត់ ឆាណែល Channelized នៃការវិភាគសិន មុនឈានដល់ការ ប្រតិបត្តិ ដែលជាអំពើរ អីចឹងបានជាការ គិត មិនមែនជាការ កម្មា ទេ។ តែសួរថាវាមានរឿងអ្វីកើតឡើង? នោះគឺ យើងគ្មានការគ្រប់គ្រងលើចិត្ត ។ ក្នុងចិត្តយើងគិតរឿងច្រើនជាបន្តបន្ទាប់  វាក្លាយជា ចង្អូរឬ ជាស្នាម នៅ ក្នុងចិត្ត ដល់តែយូរៗទៅ យើងមិនបានដឹងខ្លួន វាក្លាយជាទៅជា អំពើរ ក្នុងន័យនេះ បានជា គ្រូបាចារ្យ ទូលថា " ចុះកុំមានការគិតអាក្រក់បែបហ្នឹងចូលមក" ព្រោះកាលណា អត់គិត ក៍អត់់មានសកម្មភាពជាអំពើរដែរ តែបើគ្រាន់តែគិត នោះមិនមែនជា កម្មា ទេ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

Q & A # 9 @ 14-51

Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, why is it that despite having everything, I feel empty inside? This is the soul’s … Why do I feel this longing? This is the cry of the soul for its origin. We think that this mind will find contentment by obtaining the things of the world. But even if one obtains all the wealth or honour in the world, or one has good relationships in the world, this longing will only be fulfilled when the soul unites with the Lord. Baba Ji, I often feel like I need to please all my relatives and family members – why is that? Must I live my whole life just for them? How do I move forward in my own life? Look, the Lord has placed us where we are because of our karma. Now, with every karma comes a certain responsibility. We will only finish the karma when we fulfill our responsibilities. So fulfill your responsibilities but take out time for the Lord as well. How do I keep a balance? Everything … Because I feel like I only need to please my family. But sometimes, I also feel that someone isn’t happy with me – so then what should I do? That cannot happen. You could spend your whole life trying, you could spend several lifetimes trying – you will never make them happy. If two people are happy with you, another two will be upset with you. So as I said, fulfill your responsibilities to a certain extent, but beyond that, you have to see what’s right, okay? There are 24 hours in a day – keep a balance. Fulfill your responsibilities. But look, where will you get strength from? Peace of mind will only be found within, right? And if I don’t have peace of mind, what can I give others? Baba Ji, please shower your grace so that I give as much time as possible to meditation. Okay. And please shower your grace on my whole family. Okay. Radha Soami. Radha Soami, Baba Ji.

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាមានអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាង តែដូចជា ប្រហោងក្នង គ្មានអ្វីទាំងអស់ក្នុងខ្លួនទៅវិញ ។ ញោម គឺជា រឿងរបស់ ព្រលឹងមនុស្ស  ។ ចុះម៉េចបានជាខ្ញុំកូណាចេះតែនឹងដល់ ព្រះ? ញោម នេះគឺមកពី ព្រលឹងយំស្រែកចង់ទៅប្រភពដើមជាឋានកំណើតរបស់ព្រលឹងឡើងវិញ។ យើងគិតថា បើសិនជាចិត្តយើងនឹងរិករាយសប្បាយ បើសិនជាយើងទទួលបានអ្វីៗក្នុងលោក តែទោះជាយើងមានអ្វីៗ ទោះជាពិភពលោកនេះផ្តល់កិត្តិយសឲ្យយើងក្តី ឬថា យើងមានទំនាក់ទំនងល្អណាស់ ជាមួយលោកិយនេះក្តី ក៍ចិត្ត ព្រលឹងមិនរីករាយ សប្បាយចិត្តដែរ គឺលុះត្រាព្រលឹងបានជួបជាមួយ​ទេវតា ឡើងវិញ។ ព្រះគ្រូ ម៉េចបានជាខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ថា ត្រូវការសុំទោសពីក្រុមគ្រួសារ សាច់ញាតិ តើខ្ញំកូណា ត្រូវតែរស់ពេញមួយជីវិតនេះដើម្បីតែពួកគេ ?តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េចដើម្បីអាចដើរទៅមុខ តាមជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនខ្ញុំកូណា? ញោម ត្រូវមើលថា ទេវតា​ដាក់យើងនៅន្លែងណា គឺអាស្រ័យតាមកម្មា របស់យើង  គឺកម្មទាំងនោះឯងដែលវាចេញជាការទទួលខុសត្រូវរបស់យើង ។ ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែ មានការ ទទួលខុសត្រូវរឿងនេះ និងជាមួយគ្នាត្រូវតែទុកពេលវេលាខ្លះសម្រាប់ទេវតាផងដែរ។ តើខ្ញុំកូណាត្រូវ រក្សា តុក្យភាពបែបណាទៅ? ដោយសារខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាត្រូវយកចិត្តក្រុមគ្រួសារ ពេលខ្លះយល់ថា សមាជិកគ្រួសារខ្ញុំខ្លះក៍គេមិនពេញចិត្តជាមួយខ្ញុំកូណាដែរ បើអីចឹងខ្ញុំកូណាធ្វើយ៉ាងណាទៅ ?រឿងវាមិនអាចអីចឹងទេ មិនអាចកើតមានបែបហ្នឹងទេ ញោមអាចចំណាយពេលពេញមួយជីវិតក្នុងការព្យាយាមធ្វើ ឬ ចំណាយពេលច្រើនជាតិផងដើម្បី ធ្វើកិច្ចការហ្នឹង តែគឺមិនអាចឲ្យពួកគេទាំងអស់់ រីករាយសប្បាយចិត្តជាដរាបឡើយ  បើសិនជាមនុស្ស ២នាក់ គេពេញចិត្តជាមួយ ញោម តែ មនុស្ស ២នាក់់ផ្សេង ទៀតគេមិនសប្បាយចិត្ត មិនពេញចិត្តជាមួយ ញោម ដូច្នេះ គឺមានតែដូចអាត្មាភាពបានទូល អំម្បាញមិញ គឺរឿងការទទួលខុសត្រូវមួយចំនួនរបស់ញោម តែ មើលទៅឲ្យឆ្ងាយ ញោមសំលឹងរកអ្វីជា ផ្លូវត្រូវសម្រាប់ញោមផង។ អូ ខេ យើងមានពេល ២៤ ម៉ោង ចូររក្សាតុល្យភាព ចូរមានការទទួលខុសត្រូវ  ទែត្រូវរកមើលថា​ ញោមអាច បានប្រភព កម្លាំងរឹងមាំ មកពី ទិសណាចំនុចណា? គឺមានតែ សន្តិភាព សេចក្តីស្ងប់ក្នុងចិត្ត មែនទេ? ដែលវាមានវត្តមាននៅក្នងខ្លួនញោមស្រាប់។ បើសិនខ្លួនគ្មានសេចក្តីស្ងប់ ជាសន្តិផង តើឲ្យអ្នកនៅក្បែរគេមានសេចក្តីស្ងប់បែបម៉េច? ព្រះគ្រូ បាបាជី សូមមេត្តា ប្រទាន ពរ  ដល់ខ្ញុំកូណាដើម្បីខ្ញុំកូណាអាចតាំងសមាធិបានល្អ និងចំរើនពរ ដល់ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំកូណាទាំងអស់ផង សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A # 10 @ 16-58

 I have a question that, how can we be a good sevadar? A good sevadar is one who’s selfless in whatever he does. There's no calculation. Seva is never big or small. So when we come to do seva, we should be willing to do anything and everything. And it should not be for recognition. Maharaj Ji used to say, “If one hand gives, the other hand should not know about it.” So that is … you have to do it in a selfless manner, what we say nishkaam karma. Baba Ji, we know that death is certain. But then too we are so scared of it. I mean, why it happens like that? I mean, we have lost so many … We are scared ... No, if you have led a good life, and you have stayed in the Lord’s will, nobody will be scared! So it’s our own guilt that troubles us, that’s why we become scared. So if we are able to correct ourself, we lead a pure and healthy life, why would we be scared? Yeah. Yeah, we have to be a good human being, so that we can serve everybody, I mean, in the family, or in the friend circle, everywhere. So, we have to be first a good human being, isn’t it? Yes. Thank you, Baba Ji. Radha Soami. ី

ខ្ញុំកូណាមានសំនួថា តើត្រូវធ្វើបែបម៉េច ដើម្បីក្លាយជាអ្នកបំរើព្រះដោយស្មោះ? ញោម អ្នកបំរើព្រះដ៍ល្អ សំដៅថាជា មនុស្សដែលមិនគិតពី ប្រយោជន៍ខ្លួនឯងនៅគ្រប់កិច្ចការដែលខ្លួនធ្វើ។ គឺជា កិច្ចការដែលគ្មានការគណនា។ សេវាកម្ម ( ការបំរើ) គេមិនគិតថា វាធំ ឬ តូចឡើយ។ ដូច្នេះ កាលណាយើងធ្វើការងារ បំរើព្រះ គឺយើងត្រូវដឹងថាត្រូវធ្វើការងារគ្រប់យ៉ាង គឺការងារអ្វីក័ធ្វើដែរ តែការងារនោះ មិនត្រូវទាមទារឲ្យគេទទួលស្គាល់យើងទេ ដូចដែលព្រះគ្រូមហារាជ ទូលថា បើដៃមួយហុចទានទៅ ដៃមួយទៀតមិនដឹង្វីសោះឡើយ គឺការបំរើព្រះនេះ ញោមមិនត្រូវគិតថាដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លទនឯងទេ ដែលយើងហៅថា អនេតនាកម្មា nishkaam karma។ ព្រះគ្រូ​បាបាជី នៅមានសំនួរមួយទៀត យើងទាំងអសើគ្នាដឹងថា សេចក្តីស្លាប់គេចមិនផុតទេ តែទោះជាដឹងអីចឹង យើងរាល់គ្នាពិតជាភ័យខ្លាច រន្ធត់ខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំកូណា​ ចង់សួរថា ម៉េចបានជា មានរឿងបែបហ្នឹង? ខ្ញុំថា នេះមកពីដូចគេថា បាត់បង់ខាត ច្រើនពេក បានជាភ័យខ្លាច? ទេ ញោម បើសិនជាយើងរកស៊ីត្រឹមត្រូវតាមសមាជីវោ បើសិនជាយើងរស់នៅ តាម ប្រាថ្នារបស់ទេវតាទេ គឺគ្មានអ្នកណាគេភ័យខ្លាចធ្វើអី ? អាហ្នឹងគឺមកពីយើងមាន កំហុស guilt ដែរ បានជា ភ័យ ញាប់ញ័រ  ដូច្នះ បើយើងអាចកែប្រែខ្លួនឯងបានឡើងវិញ ធ្វើជីវិតល្អបរិសុទ្ធ ជីវិតមាន ព្រះធម៍ healthy life គឺយើងលែងមានការភិតភ័យ។ ដូចនេះ យើងត្រូវតែធ្វើជាមនុស្សល្អ បែបនេះ យើងអាចបំរើមនុស្សទូទៅ គ្រប់ៗគ្នា អាត្មាសំដៅថា នៅក្នុងគ្រួសារ​ សង្គម មិត្តភ័ក្រ គឺគ្រប់ទីកន្លែង  ដូច្នេះ ជាដំបូងត្រូវតែធ្វើជាមនុស្សល្អសិន មែនទេ? គូណា ព្រះគ្រូ ពិតមែន។ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។ 

Q & A # 11 @ 18-22 TO 20-23

Radha Soami, Baba Ji. It's great to see you. My question is: When I’m sitting in simran for about … after about an hour or so, my right hand starts twitching, due to which I change my position. And this happens for like three or four times. Each time, I keep changing position. So, is that okay? If you can live with it, let it twitch – doesn't make a difference. But until I don't change my position, it doesn't stop. So I just … I don't change the position? See, what happens is, when the consciousness is rising, if it encounters any blockage, it needs a release. So the body starts reacting in one form or the other. So this is a consequence of that. So if you can bear it, don't move. But when it becomes unbearable, then you can move. Okay. And also, like the goal of, I mean, the ideal case would be to concentrate at the eye center for two hours. But I find it difficult to hold my attention even for two minutes! So what should I do? Practice makes perfect. I mean, if you think that the child, the first day he goes to school, he understands everything – he doesn't. It's step by step. So similarly, if we first create the habit of sitting down, then we start focusing at the eye center, we will be able to do it. At themoment we're fighting the body, we are fighting the mind, you know? There are so many distractions. So we have opened up battle fronts on all sides. Let's take it step by step. First, create that habit of sitting down. Then try and be still, and you will see automatically the mind will start focusing. Okay.

ព្រះគ្រូ បាបាជី ជាសំណាងខ្ញុំកូណាបានជួបព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាមានជាសំនួរថា ពេលខ្ញុំកូណាអង្កុយធ្វើធម៍ ប្រមូលអារម្មណ៍ បានប្រហែលជា មួយម៉ោងក្រោយ ដៃខ្ញុំកូណា ឡើងរមួល ដោយសារខ្ញុំកូណាប្តូរ ជំហរអង្គុយ កើតរឿងបែបនេះ ប្រហែល ៣​ទៅ ៤​ដង ដល់ពេលនោះ ខ្ញុំកូណាតែងតែដូរ ជំហរអង្គុយ។  តើ នេះជារឿងធម្មតាៗទេឬ? ញោម បើសិនជាញោមអាចទ្រាំបាន ញោមឲ្យវារមូលតាមដំណើរចុះ កុំមានការផ្លាស់ប្តូររបៀបអង្គុយ ។ តែប់ខ្ញុំកូណាមិនប្តូរទេ វានៅតែរមូល បើដល់តែប្តូរចេញ វាឈប់រមូលវិញដែរ ។ ញោមរឿងនេះ កាលណាសតិ យើងដឹងខ្លួនបែបហ្នឹង​ វាទៅជាកាត់ផ្តាច់ ឃាំងសង្វាក់ តែម្តង ដូច្នេះ រាងកាយញោមវាត្រូវចាប់ផ្តើមសារជាថ្មីឡើងវិញ តាំងពីដើមទីមក នេះជាផលវិបាក កើតចេញមកពី ការផ្លាស់ប្តូរជំហរអង្គុយ អីចឹងបើយើងនៅតែអាចទ្រាំបានទេ បន្តជាធម្មតា កុំកំរើក តែបើសិនជា ទ្រាំលែងបានហើយ អីចឹងញោម ផ្លាស់ប្តូរចុះ តែត្រូវចាំថា គោលបំណងជាគោលការណ៍នៃការតាំងសមាធិ គឺត្រូវការពេលជាង ២ ម៉ោងដើម្បិផ្ចង់អារម្មណ៍នៅភ្នែកកណ្តាល ។ ព្រះគ្រូ តែខ្ញុំកូណា ពិបាកណាស់ សូម្បិ ២ នាទី ធ្វើមិនបានផង ចឹងខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េចទៅព្រះគ្រូ ? ញោម គឺ ប្រតិបត្តិ យូរៗទៅនឹង ថ្កឹក ធ្វើបានល្អ ប្រពៃ អាត្មាចង់ថា ធ្វើដូចក្មេងៗវាទៅសាលារៀន តែមួយថ្ងៃ សួរថាវាចេះគ្រប់យ៉ាងឬ? មិនអាចទេ គឺត្រូវការមួយជំហានម្តងៗ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ បើសិនជាពីដំបូង យើងបង្កើតទំលាប់អង្គុយតាំង សមាធិ បន្ទាប់មក ចាំហាត់រៀនផ្ចង់អារម្មណ៍នៅភ្នែកកណ្តាល អីចឹង គឺយើងអាចនឹងធ្វើបាន។ ព្រះគ្រូ ដឹងទេ ក្នងពេលជាមួយគ្នានោះ យើងត្រូវប្រឆាំងជាមួយ រាងកាយផង ប្រឆាំងជាមួយ ចិត្តផង គឺមានការរំខានច្រើនពេកណាស់ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែ បើករណសិរ្សជួរមុខមួយសម្រាប់វាយគ្រប់ទិស ។ ញោម ត្រូវចាំថា មួយជំហានម្តងៗ គឺ ដំបូង បង្កើតទំលាប់អង្គុយតាំងសមាធិសិន គឺព្យាយាមបែបនេះសិន រួចសឹមឈានចូលដល់ការធ្វើខ្លួនឲ្យស្ងៀម (ស្មឹង) រួចបន្ទាប់ជាស្វ័យប្រវត្តិចិត្តយើងនឹងចាប់ផ្តើម ផ្ចង់ សតិ ។ សូមព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ៕

Q & A with GSD 099

ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ១៧ ខែធ្នូ ឆ្នាំ ២០២៣

សំនួរ និង ចម្លើយ រវាង សាសនិកអ្នកបួស ជាមួយ ព្រះគ្រូ បាបាជី លេខ ០៩៩ ដែលបកប្រែ កែសម្រួលជា ខេរមភាសា មានសេចក្តីដូចតទៅ៖

Q & A # 1 @ 00- 1-27

Rather swami babaji after so many years on the path i still feel i'm stuck on the same place i haven't moved at all and i feel my meditation is not had it's not not really good well sister that's because we are not going anywhere we are already there we just need to experience It you know i think all of us feel oh i have to reach that place i have to reach that place i'm at that stage i'm at that stage this is all very conceptual you're already there you just need to see it and experience it please don't analyze what is important is that we just cleanse the vessel and make ourselves worthy of his grace and the rest he will do for us

 Babaji one request please could you please bless this family with seva and satsang forever seva is there for all of us seva doesn't mean doing something in a particular place seva is the attitude with whatever you do so. Whatever you do in a selfless manner whether it's your housework job you know anything it has to be selfless that will become yourself thank you very much

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី អស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំខ្ញុំកូណាដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ តែខ្ញុំកូណានៅតែកន្លែងដដែល គឺអត់មានរំកិលទៅមុខរួចសោះ ខ្ញុំកូណាយល់ថាការតាំងសមាធិនេះ ដូចជាអត់ដំណើរការដោយរលូត មានស្រួលបួល។ ញោមស្រី រឿងនេះ ដោយសារថា ញោមស្រី ស្ថិតនៅកន្លែងដដែលដែរហ្នឹង ញោមអាចទៅមុខបាន លុះណាញោមស្រីប្រើបទពិសោធន៍ជាគោល។ អាត្មាភាពយល់ថា ពួកយើង មានអារម្មណ៍គិតស្រម៉ៃថា ថា គួរតែដើរដល់ចំណុចនេះ ឬ ចំណុចនោះ គួរតែបានដល់ ថ្នាក់នេះឬ ថ្នាក់ត្រឹមនោះ ទាំងនេះ គ្រាន់តែជាការគិត តែមិនដែលបានសម្រេចឡើយ ដូច្នេះ ចូរកុំមានការវិភាគ វែកញែករឿងហ្នឹង អ្វីដែលជាការសំខាន់គឺត្រូវតែលាងសម្អាតកប៉ាល់ យើងសិន ត្រូវតែធ្វើខ្លួនឯងឲ្យស្អាតបាត រង់ចាំទទួលព្រះរាជសណ្តោសប្រណី ចំណែកលទ្ធផលយ៉ាងណានោះ ទេវតា នឹងចាត់ចែងតាមក្រោយ។

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណានៅមានប្រាថ្នាមួយទៀត សូមព្រះគ្រូជួយប្រទានពរ ដល់គ្រួសារខ្ញុំកូណាអាចបាន បំរើទេវតា បំរើព្រះធម៍ជារហូតតទៅ ។ ញោម ការបំរើទេវតា មិនមែនជាការបំរើទីណាដែលមានទីតាំង ទីកន្លែងណាមួយ ជាក់លាក់នោះទេ ។ ការបំរើទេវតាសំដៅ អាកប្បកិរិយា ញោម បំរើព្រះ គឺ បំរើបែបណាក៍ដោយ ឲ្យតែគ្មាន ចរិកជាអត្មានិយម មិនថាជាកិច្ចការផ្ទះសម្បែង  ឬ ការងារអ្វីទេ គឺកុំមានចិត្ត អាត្មានិមយម នោះវាក្លាយជាការបំរើព្រះទៅហើយ។ សូមអរព្រះគុណព្រះគ្រូ។

 Q & A # 2 @  1: 28

Radha swami Swami Babaji brother swami babaji thank you for granting us the opportunity for all of us to talk to you today babaji we all live in the same repetitive life cycle which consists of being born graduating applying for a job raising a family and then inevitably dying as well all of us collectively have worsened the earth conditions through global warming pollution etc so my main question to you is what is the purpose of our presence in this creation.

 We may do things without an objective the lord never does anything without an objective now there has to be a logical conclusion to whatever you do in life so having evolved from the lower species there are still influences of those species which are there in our behavioral patterns so he has given us an opportunity to rid us of those you know this calm growth low more hunger all these passions .So this life is an opportunity to learn and really know what it means to be human this word human being is learning to be human that's the opportunity so we have to get rid of these influences which keep on pulling our attention down we have to take our attention upwards and as we realize what it means to be human you know the next step to godliness will happen on its own there's a quote from the bani grants this human life this is the moment because it is only in the uh as a human being that you can access the divine that you can get mukti salvation and no other creature can get salvation the others are evolving you've reached a stage where you can either get out of the circle of 84 or go downwards of the ladder thank you pavilion 

ខ្ញុំកូណាសូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូបាបាជី សូមអរព្រះគុណណាស់ ដែលផ្តល់ឪកាសដល់ខ្ញុំកូណាបានឡើងមកសាកសួរសំណួរនេះ ដោយសារតែសព្វថ្ងៃនេះ មនុស្សម្នារស់នៅជួបជាមួយ វដ្តនៃជីវិតដូចៗគ្នា គឺ ដំបូងកើតមក រួចរៀនសូត្រ បន្ទាប់ធ្វើការរកស៊ីចិញ្ចឹមកូនៗ ប្រពន្ធ ក្រុមគ្រួសារ និងជាចុងក្រោយដោយជៀសមិនផុតទេ នោះគឺទាំងអស់គ្នាត្រូវតែ ស្លាប់ ទៅវិញជាដាច់ខាត។ ក្នុងពេលជាមួយគ្នាហ្នឹងដែរ ឆាកជីវិតសព្វថ្ងៃនេះ វាកាន់តែអាក្រក់ទៅៗ ជួបរឿងស្មុគស្មាញឡើងៗ ដូចជា ការបំពុលបរិយាកាស និង បញ្ហាធំៗមួយចំនួនទៀត ដូច្នេះ​ ខ្ញុំកូណាសុំសួរព្រះគ្រូថា តើអ្វីជាគោលបំណងនៃឆាកជីវិតសត្វលោក សព្វថ្ងៃនេះ?

ញោមប្រុស មនុស្សលោកយើងធម្មតាអាចធ្វើកិច្ចការណាមួយដោយគ្មានគោលបំណង តែសម្រាប់ទេវតា​គឺរាល់អ្វីដែលជា ព្រះរាជកិច្ចសុទ្ធតែមានគោលបំណង ដូច្នេះ ចូរយើងវិភាគដោយ សមរម្យ ជាសច្ចះ នោះ គឺនឹងឃើញថា មនុស្សលោកធ្វើអ្វីៗតាមរបៀបជាសត្វលោកថ្នាក់ទាប គឺរងឥទ្ធិពលមកពី សត្វលោកថ្នាក់ទាបទាំងនោះ ដោយសារបែបនេះ បានជាសកម្មភាពជាអំពើរគឺមានលំនាំបែបថ្នាក់ទាបដែរ ក្នុង​ន័យនេះ បានជាទេវតា ទ្រង់ប្រទានឪកាស គឺរុញយើងឡើងទៅ ថ្នាក់ខ្ពស់ ដោយឲ្យយើងដឹងពីរបៀបនៃការ កាត់បន្ថយកំហឹង តណ្ហា ទាំងអម្បាលមាណនោះ។ ដូច្នេះ គោលបំណងនៃឆាកជីវិតនេះ គឺដើម្បីយើងរៀនសូត្រ ដើម្បីយើងដឹងថា រស់ជាតិជីវិតមានន័យខ្លឹមសារបែបណា ? មានឆាកជីវិតជាមនុស្សគឺដើម្បី រៀនធ្វើជាមនុស្ស។ នេះជាឪកាសដែលទេវតាប្រទានឲ្យ។ ដូច្នេះ បើសិនយើងអាចជំនះបាន ឥទ្ធិពលដែលមានថានកម្រិតទាបបែបនេះ គឺយើងត្រូវតែនាំអារម្មណ៍យើងឡើងទៅថ្នាក់ខ្ពស់ខាងលើ គឺធ្វើជារបៀបជាមនុស្សជាតិ បែបនេះ គឺសម្រាប់ជាជំហានបន្ទាប់ សំដៅថា កម្រិតជា​ ព្រះ ជាទេវតា គឺយើងជាមនុស្សលោកតែក្នុងកម្រិតជាទេវតា ដោយសារថា មានតែកម្រិតមនុស្សនេះឯង ទើបទេវតាយាងមកសណ្ឋិតក្នុងរូបកាយ ដើម្បីឈានទៅរកការរួចរំដោះ ក្រៅពីឋានៈជាមនុស្សនេះចេញ គ្មានសត្វលោកណាផ្សេងអាច ត្រូវបានរួចរំដោះ ឆ្លងផុត ចូលដល់ ៨៤ ម៉ឺនធម្មខន្ត បើក្រៅពីមនុស្សមានតែធ្លាក់ក្រោម ពី ហ្នឹងទៀត។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

 Q & A # 3 @  3: 57

Meditation when i asked my biology i devote my attention i do try and do my full meditation throughout the day however when i get up from my meditation it looks like um i feel that guilty feeling where i realize that i've done everything but my mind is not able to be focused on the eye center prophecy you know that saying in english it is not to question when or why but only to do and die when you are in war when the general tells the army to march you march you don't question why where when how you march so here in meditation we are not looking for results we are doing our meditation because our master wants us to do it and if we learn to stay in his hukam in his will then he takes the responsibility he will see us through so don't analyze where you have reached what is happening our purpose is to clean the vessel and keep the vessel clean we can't fill the vessel he will fill the vessel thank you 

ព្រះគ្រូទាក់ទងនឹងការតាំងសមាធិនេះដែរ ខ្ញុំកូណបានសួរខ្លួនឯងដែរ ថាម៉េចទៅជាអីចឹង? ខ្ញុំកូណាបានលះបង់ដើម្បីការតាំងសមាធិ ខ្ញុំកូណាព្យាយាមណាស់ ប្រឹងតាំងសមាធិឲ្យពេញលេញ​អស់ពេល ១ ថ្ងៃ បែរជា ងើបមកពីតាំងសមាធិវិញមានអារម្មណ៍ថាខុសឆ្គង ដោយពេលខ្ញុំកូណា អង្គុយតាំងសមាធិដូចជា ត្រឹមត្រូវអស់ហើយ បែរជាចិត្តវាមិន មូល អារម្មណ៍នៅតែបែកៗ មិនផ្តុំនៅភ្នែកកណ្តាល។ ញោម នេះគឺដូចជា គេតែងតែនិយាយជាភាសាអគ្លេស ដែលមានជាក្បូនខ្នាត ដូចជាគេសួរថា ហេតុអី នៅឯណា? ទីណា? ម៉េចបានជាអីចឹង? គឺយើងមានសំណូរ តែសម្រាប់ទាហាន ក្នុងពេលធ្វើសង្រ្គាម មានតែ ២ យ៉ាង គឺ ប្រយុទ្ធ និង ស្លាប់ គឺ់ពេលណាមេបញ្ជាការដាក់បញ្ជាឲ្យទៅមុខ ញោមមិនអាច សួរមេថា ម៉េចបានជាឲ្យខ្ញុំចូលទៅមុខ?  តើឲ្យខ្ញុំរត់ទៅចូលកន្លែងណា? ពេលណា? រត់បែបម៉េច គឺដូចគ្នានេះដែរ ក្នុងការតាំងសមាធិ ញោមគ្មានសិទ្ធិដើម្បីរង់ចាំមើលលទ្ធផលទេ គឺមានតែ ធ្វើការតាំងសមាធិ ដោយសារ ព្រះបរមគ្រូ យើងលោកប្រាថ្នាចង់ឲ្យយើងតាំងសមាធិ នេះជា ឆន្ទះ ជាបំណងទេវតា នេះជាការទទួលខុសត្រូវ របស់ទេវតា ទេវតានឹងប្រមើលមើលទាំងអស់ រាល់ដំណើរជីវិតរបស់ញោម ដូច្នេះ មិនចាំបាច់មានការវិភាគអ្វីឡើយ បើបានលទ្ធផលបែបណា គឺបែបហ្នឹង។ គោលបំណងនៃជីវិតរបស់់មនុស្សយើង គឺ លាងសម្អាតកប៉ាល់ឲ្យស្អាត យើងមិនអាចយក ប្រាថ្នាទេវតា ទៅដាក់ក្នុងកប៉ាល់ដែលមិនស្អាតបានទេ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

 Q & A # 4 @  5: 24

How do we ensure that the person whos past has transcended what i was talking about um when one experiences death in the family quite recently how do we ensure that the person who's past has transcended and what happens to them and how do we make sure that they've transcended to the other plane to the divine.  You can't do anything somebody has left the physical plane his connection with us is finished whatever happens better is is based on your karmas if you have positive karmas it will happen accordingly if there are negative karmas it will happen accordingly there's nothing and karmas can't be given or taken so there's nothing we can do whilst they are alive yes we can create a conducive atmosphere a positive atmosphere but after death there's nothing we can do that then it's everything is dependent upon their actions in life what is karma action reaction consequence.

ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាមានជាសំណួរថាគេធ្វើម៉េចបានជាដឹងថា ពេលស្លាប់ទៅ ចាំជាតិអាចដឹងរឿងក្នុងក្រុមគ្រួសារគេ រាល់អ្វីៗដែលកើតឡើងថ្មីកន្លងទៅក្នុងគ្រួសាររបស់គេ ? តើគេធ្វើម៉េចប្រាកដថាពេលស្លាប់ទៅ គេឆ្លងភពពីផែនដីនេះ ទៅដល់ឋានទេវតា? ញោម ពេលស្លាប់ទៅ គ្មានអ្នកណាចាំជាតិទេ គ្មានទំនាក់ទំនងរវាងអ្នកស្លាប់ជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសារកំពុងរស់នៅលើផែនដីនេះទេ យើងមិនអាចដឹង មិនអាចធ្វើអ្វីបានឡើយ ជាការល្អ យើងត្រូវតែពិនិត្យមើលអំំពីកម្មារបស់យើងវិញ បើកម្មាយើងល្អ នោះ យើងនឹងបានផលបុណ្យល្អតាមហ្នឹងដែរ បើសិនជាយើងសាងកម្មអាក្រក់ ដូច្នេះ វាបានជា កម្មពារ អាក្រក់មកវិញដែរ ។ ក្រៅពីហ្នឹងគ្មានអ្វីចាំជាតិទេ។ កម្មានេះ មិនអាច ផ្លាស់ប្តូរឲ្យអ្នកយកជំនួសឡើយ យើងមិនអាចមានលទ្ធភាពអ្វីកែប្រែកម្មាដែរ  គឺអ្វីៗវាអាស្រ័យលើសកម្មភាពដែលយើងសាងកាលនៅ រស់។ តើអ្វីជា កម្មា? នោះគឺសំដៅលើ អំពើជាការប្រព្រឹត្តិ ប្រតិកម្មតបនៃអំពើ និងលទ្ធផលនៃអំពើរ ។

 Q & A # 5 @  6: 27

 Rasha Soami What is karma pradas in the new testament we can read that master jesus spoke of social responsibilities when he said that one must give to caesar what is ceases and to god what is god's what should then be the attitude of a seeker of spirituality when faced by injustices cruelty or abuse of power from coming from higher quarters should he look the other way and avoid the issue altogether or should he speak out to try and right or wrong 

There are two aspects to this now one is do i have the power to change so many mystics have come into this creation if they had wanted to change the world they would have changed it by now we attribute so many miracles to them but they came with a particular message the i will be done now everybody is in a particular situation because of his actions because of his karmas and he has to go through that now we can't change everybody we can't change people we can't change our relatives our children nobody but we can change ourselves 

So if i strengthen myself that i'm not affected by what they do then automatically i will be able to keep my balance without just reacting to circumstances or to life .There are certain things in life you can change certain things in life you can't change you have to learn to accept so if i don't have the power to change and i start trying to do it what am i doing i'm just going to upset the balance within my life the harmony within my life and then everything is going to be in turmoil , so on the other hand i keep on working till i can make a difference when i reach a certain level where i can make the difference then if i do something yes but if right from the start i start trying to do it it's just like a little drop in the ocean thank you very much master and thank you very much for for the caring that you always show towards us Advice for meditation 

ខ្ញុំកូណាសូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូ តើអ្វីជា កម្មពារ? karma pradas ដែលមានចែងក្នុងគម្ពីគ្រឹស្តិ ដែលព្រះ យេស៊ូ មានបន្ទូលថា អំពីការទទួលខុសត្រូវក្នុងសង្គម ដែលទ្រង់ទូលថា ត្រូវមានម្នាក់ស្លាប់។ តើស្លាប់នេះមានន័យម៉េច?  និងក្លាយជាព្រះមានន័យថាម៉េច?  តើអ្នកស្វែងរកព្រះធម៍ ត្រូវប្រកាន់ជំហរអាកប្បកិរិយាបែបណាក្នុងករណីដែលគ្មានយុត្តិធម៍ ដែលត្រូវអ្នកមានអំណាចគេរំលោភបំពាន ដោយសារពួកគេមានឋានខ្ពង់ខ្ពស់ជាង តើគេត្រូវរកវិធីណាផ្សេង​ឬ មួយថា ជៀសវាងការជួបជុំគ្នាជាក្រុម​ឬ មួយថា ត្រូវតែស្រែកតវ៉ាទាមទារខុស និង ត្រូវ ?

ញោម រឿងនេះ មាន ២ ទិដ្ឋភាព ដែលទី ១ អាត្មាភាពមានអំណាចអាចធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ ក្នុងន័យនេះ មានជាមាន ព្រះគ្រូបាចារ្យជាច្រើនកើតមានឡើងនៅលើផែនដីនេះ ដូចនេះ ប់ើសិនជាពួកគេមាន ចេតនាចង់ធ្វើការផ្លាស់ប្តូរ នោះ ពូកគាត់អាចចាប់ផ្តើមធ្វើពេលនេះតទៅ គឺពួកយើងបញ្ចេញជា អភូតហេតុអស្ចារ្យជាច្រើនដើម្បីជួយពួកគាត់ តែជាមួយគ្នាហ្នឹងដែរ មារនកើតរឿង មួយផ្សេងទៀត គឺថា មនុស្សយើងកើតមកក្នុងស្ថានភាពខុសៗគ្នា គឺដោយសារតែពួកគេមាន កម្មា ខុសៗគ្នាដែរ ដូច្នេះ បានយើងមិនអាចធ្វើការផ្លាស់ប្តូរមនុស្សគ្រប់ៗគ្នាបានឡើយ គឺយើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរមនុស្សជុំវិញខ្លួន យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរសាច់ញាតិសន្តាន យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តូរកូនៗយើងទេ គឺមានតែ ម្យ៉ាងគត់ នោះគឺ ផ្លាស់ប្តូរខ្លួនឯង ។

បើដូច្នេះ បើសិនជាអត្មាភាព ពង្រឹងខ្លួនឯងឲ្យខ្លាំង កុំឲ្យ មានរងនូវផលវិបាកនានាចេញពី អ្នកជុំវិញខ្លួន ដូច្នេះជាស្វ័យប្រវត្តិ អាត្មាភាពរក្សាបាននូវ តុល្យភាព លំនឹង ពោលគឺ រស់នៅដោយមិនប្រឆាំងជាមួយ កាលទេសៈ និង ឆាកជីវីតសព្វថ្ងៃ​។ ក្នុងឆាកជីវិតមនុស្ស មានរឿងមួយចំនួនអាចធ្វើការផ្លាស់ប្តូរបាន និង រឿងមួយចំនួនទៀត យើងមិនអាចផ្លាស់ប្តុរបានទេ គឺយើងដាច់ខាតត្រូវតែរៀនទទួលយក ដូច្នេះ បើអាត្មាភាពគ្មានអំណាចដើម្បីផ្លាស់ប្តុរទេ តែបែរខំព្យាយាមផ្លាស់ប្តុរទៀត នោះ អាត្មាភាព គឺកំពុងដែរ បញ្ច្រាស់ទ្រនិចនាឡិកា_បញ្រ្ចាស់អាសង់ទីនិក ក្នុងឆាកជីវិតនេះ ។ សុកដុមនីយកម្មក្នុងឆាកជីវិត បន្ទាប់មក វាក្លាយជា ចលាចលទៅវិញ ។ ដូច្នេះ អត្មាត្រូវតែប្រឹងប្រែងដើម្បីធ្វើការ កែប្រែខ្លះៗ ( មិនមែនផ្លាស់ប្តូរ) ពេលដែលប្រឹងប្រែងទៅ វាមានការប្រែប្រួលមែនក្នុងកម្រិតណាមួយ  នេះជាកិច្ចការមួយ ត្រឹមត្រូវ ពេលនោះ អាត្មាគិតថា បើសិនជាធ្វើបែបហ្នឹងតាំងពីដំបូងមក ម្លេះល្អណាស់ ដល់ពេលនេះបានធ្វើ ប្រៀបដូចជា ជា ចាក់ទឹក ពីរបីដំណក់ចូលមហាសមុទ្រ ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូមហារាជ។

 Q & A # 6 @  8: 48

 Bro dearest babaji i miss you very much one soul is encountering many difficulties with a meditation please advice . This is part of our learning process when a child goes to school i mean it's not that overnight he learns everything there's a process to be followed there are times he understands their times he doesn't understand there are times when he can easily pass his exam and there are times when nothing makes sense to him , so we have to be persistent and we have to keep on doing it and slowly slowly we will be able to achieve our goal but we analyze too much better stop analyzing just do your meditation please shower your divine grace and mercy upon me thank you 

សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ  ព្រះគ្រូ មហារាជា ជាទីគោរពរាប់អាន ខ្ញុំកូណា នឹករលឹកព្រះគ្រូខ្លាំងណាស់ ព្រលឹងខ្ញុំកូណាមួយនេះ ជួបរឿងពិបាកសែនពិបាកណាស់ ក្នុងការតាំងសមាធិ ដូច្នេះ សូមព្រះគ្រូជួយណែនាំផងចុះ ។  ញោម នេះជាផ្នែកមួយនៃការ ហាត់រៀនសូត្រ ក្មេងដែលវាទៅសាលារៀន មិនមែនរៀនតែ ១ យប់ចេះដឹងសព្វគ្រប់ទេ គឺគេមាន ជំហាននីមួយៗដើម្បីយើងដើរតាមជំហានទាំងនោះ គេត្រូវការពេលវេលា គេត្រូវការយលដឹងពីពេលវេលា ក្មេងវាដឹងរៀនពេលណាអាចប្រឡងជាប់ដោយស្រួល ក្មេងដឹងថាពេលណាដែលរៀនទៅឥតបានការ គ្មានប្រយោជន៍ ដូច្នេះ អ្វីៗត្រូវតែជាប់លាប់ persistent ក្នុងការតាំងសមាធិ ត្រូវតែ បន្តការតាំងសមាធិ បន្តិចម្តងៗយើងនឹងបានសម្រេចតាមគោលបំណង តែ កន្លងមក ញោម វិភាគច្រើនពេក ជាការល្អ ញោមឈប់វិភាគរឿងនេះ គ្រាន់តែបង្ហាញអំពី ឧបនិស្ស័យរបស់ញោមចំពោះទេវតា រួចសុំព្រះពរពីទេវតាមកវិញជាការស្រេច។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

Q & A # 7 @  9: 48

Parenting brother soni babaji thank you for giving us this wonderful opportunity to interact with you babaji parenting is so difficult it must have always been difficult but it seems more so nowadays how do we protect our kids from social media peer pressure parental pressure and guide them to be good human beings and make proper career choices like you always say distractions have always been there but it just feels that everything is so easily accessible to the kids these days such young kids nowadays have anxiety issues how do we protect them or help help our kids 

That's because we put them into the race at a very early stage why is there so much depression in the youngsters you know somebody has liked me and somebody's disliked me somebody's put me off somebody's put me this thing who's brought about this media better we we brought it into our homes and what is the example that we are setting we are constantly on our cell phone on our computers all the day so how do you expect the children not to learn from that we have to set the right example there's nothing wrong in the computer or the cell phone as long as it is a tool in your hand but the moment you become a slave to it then it's going to create havoc with your life so that balance is essential so where children are concerned set up you know time frames okay you can play at this time you're at the dining table no cell phones no computers but let's start from ourselves first .

Can you shower your grace thank you very much for giving us this opportunity to talk to you you have given us all your graces always with me but my children are not in this path can you put shower of your grace please no no i don't think so we should force anybody you know you be a good example but don't force anybody what if they try and force you to leave the path would you like that so just as you would like them to respect your point of view you must learn to respect their point of view and if you're a good example you know some people mature early some people mature late i mean we all have our priorities in life just be a good example give them the right values and then let them make their choice thank you very much i shower your grace on the family thank you for rather swami 

ខ្ញុំកូណាសូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី បានផ្តល់ឪកាសដ៍អស្ចារ្យមួយនេះសម្រាប់ខ្ញុំកូណាបាន ទូលរៀបរាប់អំពីការពិបាកក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយ  ក្នុយសម័យបច្ចុប្បន្នេះ ដែលជាការមហាពិបាកក្រៃលែង ក្នុងការការពារកូនៗពី ឥទ្ធិពលបណ្តាញសង្គម ។  ញោម​ មិនមែនមានតែបណ្តាញសង្គមទេ នៅមាន សម្ពាធមិត្តភ័ក្រ សម្ពាធក្រុមគ្រួសារ  ការពិបាកក្នុងការដឹកនាំកូនៗឪ្យរកផ្លូវល្អ ក្លាយជាមនុស្សល្អ ពិបាកក្នុងការរកការងារសមរម្យ គឺថាទាំងអស់នេះ គឺជារឿងស្មុគស្មាញចាកស្រះពេញខួរកក្បាល ។ ពលសព្វថ្ងៃនេះ​អ្វីៗគឺជាងាយស្រួលទទួលបានពេក ជាពិសេសសម្រាប់ក្មេង​ៗ យើងជាឪពុកម្តាយមានការបារម្ភណាស់ថាមិនដឹងត្រូវការពារពួកគេបែបណា?

ញោម បញ្ហាទាំងអស់ខាងលើ កើតឡើងដោយសារតែយើងមានការទំរើសតាំងពី នៅក្មេងៗពេក គឺយើងដាក់សម្ពាធពួកគេខ្លាំងពេក កម្រិតក្មេងគ្រប់ជំហានខ្លាំងពេក ម៉េចបានជាយើងព្រួយចិត្តខ្លាំងម្លេះជាមួយក្មេងៗទាំងនេះ ? ញោមដឹងទេ អ្នកខ្លះចូលចិត្តអាត្មាភាព អ្នកខ្លះគេមិនចូលចិត្តអាត្មាភាពទេ ខ្លះតម្រូវឲ្តអាត្មាធ្វើអីចែស​ខ្លះឲ្យធ្វើអីចុះ ម៉េចបានជាយើងនាំក្មេងៗទៅចូលជាមួយ បណ្តាញសង្គម ម៉េចមិននាំក្មេងមកចូលក្នុងផ្ទះវិញទៅ ? តែជាមួយគ្នានោះ ពេលក្មេងៗនៅក្នុងផ្ទះ វាមាន ទូរស័ព្ទដៃ មានកំុព្យុទ័រ បែបនេះ យើងសង្ឃឹមថា ក្មេងៗវាធ្វើអ្វីបានការចង់បានរបស់យើងបែបណាទៅ ? ដើម្បីចង់បានតាមការប្រាថ្នារបស់យើង យើងត្រូវតែ ឲ្យជាឧទាហរណ៍មួយត្រឹមត្រូវដល់កូនៗ​ ថា វាគ្មានអ្វិទាស់ខុសទេ ដែលមាន កំព្យុទ័រមាន ទូរស័ព្ទដៃ តែអ្វីដែលខុស គឺត្រង់ របស់ទាំងនេះ ក្លាយជា​ ប្រធានរបស់ កូនៗ ឯកូនៗក្លាយជាទាសករនៃរបស់ទាំងនេះវិញ ដូច្នេះ ឪពុកម្តាយត្រូវតែ បង្កើតជា លក្ខខណ្ឌ របៀបជាច្បាប់គ្រួសារមួយ time frame ថា អូខេ កូនៗអាចលេង កុំព្យុទ័រ ឬ ទូរស័ព្ទដៃបាន តែពេលនៅ តុបាយ តុអាហារ ប៉ុណ្ណោះ តែករណីនេះ គឺឪពុកម្តាយត្រូវតែចាប់ផ្តើមធ្វើជាគំរូមុនកូនៗ 

ខ្ញុំកូណាសូមអរគុណណាស់ព្រះគ្រូ ដែលព្រះគ្រូ​តាមជួយថែរក្សាខ្ញុំកូណាជាប់ជាប្រចាំ ឲ្យខ្ញុំកូណាបានដើរលើផ្លូវព្រះធម៍ តែកូនៗខ្ញុំកូណាវាមិនដើរតាមផ្លុវព្រះធម៍ដូចខ្ញុំកូណាសោះ ដូច្នេះ សូមព្រះគ្រូ ជួយ អន្ទោង ផ្តល់ជា ព្រះមេត្តាដល់កូនៗខ្ញុំកូណាបានទេ ?។ ទេ ទេ ញោម អាត្មាយល់់ថា យើងមិនអាចបង្ខំនណាម្នាក់បានឡើយក្នុងរឿងនេះ ៊ ញោមជាមនុស្សល្អ ណាស់ តែមិនត្រូវបង្ខំអ្នកដ៍ទៃឡើយ សួរថា បើសិនជាកូនៗ វាបង្ខំញោម វាព្យាយាមជម្រុញញោមដើរចេញពីផ្លូវព្រះធម៍ សួរថាមានរឿងអ្វីកើតឡើង?  តើញោមពេញចិត្តជាមួយទង្វើរនេះទេ? ជាការពិតណាស់ ញោមចង់បានកូនៗវាគោរពគំនិត ធ្វើតាមយោបល់ញោម តែញោមមានបានគិតថា​កូនៗវាចង់ឲ្យញោមគោរពតាមគំនិតយោបល់់វាដែរទេ ? បើញោមជាមនុស្សអីចឹងស្រាប់ ញោមដឹងហើយថា មនុស្សខ្លះល្អបានមុន មនុស្សខ្លះល្អពេលក្រោយ អាត្មាចង់ទូលថា មនសុ្សយើងមាន អាទិភាពអ្វីដែលជាសំខាន់ជាងគេ មុនគេ ក្នុងឆាកជីវិតម្នាក់ៗ ដូច្នេះ យើងធ្វើជាមនុស្សល្អ ឲ្យកូនៗបានមើលឃើញសិន ទុកឪកាសឲ្យកូនៗវាធ្វើសម្រេចិត្តជាក្រោយ ។ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ សម្រាប់ជា ឪវាទដល់ខ្ញំកូណា ជាព្រះមេត្តាសណ្តោសដល់គ្រួសារខ្ញុំកូណា រាដាស្វាមី ព្រះគ្រូ ។

Q & A # 8 @  12: 31

Increased awareness swami bhavati i just want to say when i sit for meditation sometimes i after a little time i sort of feel as if in dual situation i'm sleeping and yet i'm awake and then i as if i'm with some some souls i don't see them but i can feel the impression who they are mister this is called increased awareness as the consciousness starts rising now our vision is opened up earlier on if you are sitting with your eyes closed and all the lot of noises in the room which you were not aware of but when you reached that state of increased awareness even an ant walking on the floor you will hear it yeah but then what was this no but don't analyze it learn to enjoy it yeah but at that time i start suddenly feeling very tired and as if i've been away for hours and hours and they sort of i get them sort of uh messages sort of thing and say but you have to visit it so and so you haven't visited so and so person and then no don't pay attention don't pay attention you just focus on your meditation don't pay attention to all these this is the mind trying to get your trust once it gets your trust it'll drop you like a brick so don't pay attention to that you just pay attention to your meditation keep your attention then i go back to simran again and start over again no carry on with your budget

ព្រះខ្ញុំកូណា បន្ទាប់ពី អង្គុយតាំងសមាធិបានមួយសន្ទុះ មានអារម្មណ៍ដូចជាឃើញ ងងុយកដេក មួយភាំង ក្រោយមកដឹងខ្លួនវិញ រួចអារម្មណ៍ស្លុង១ ភាំងទៀត ឃើញមានព្រលឹងមួយចូលមក តែខ្ញុំកូណាមើលមិនឃើញទេ គ្រាន់តែមានអារម្មណ៍ថាដឹង ថា មានសម្លេងព្រះគ្រូហៅ ប្រាប់ថា ការតាំងសមាធិរបស់ ខ្ញុំកូណាមានការចម្រើនឡើង ថា ភ្នែកខាងក្នុងខ្ញុំកូណាបើកឡើងអាចមើលឃើញ។ ញោម បើសិនជា ញោមតាំងសមាធិ ដោយអង្គុយបិទភ្នែក អីចឹងពេលនោះ សម្លេងរំខាននានាក្នុងបន្ទប់ គឺញោមមិនដឹងសោះឡើយ តែបើការតាំងសមាធិដល់កម្រិតឈានឡើងខ្ពស់ នោះសូម្បីតែសម្លេងសម្រិបជើងដើរ ក្នុងបន្ទប់ ក៍ញោមដឹងដែរ ឮសូរសម្លេងដែរ។ បើសិនជា គ្មានឮសូរសម្លេងអ្វីទេ ចូរកុំមានការវិភាក វែកញែកអ្វីឡើយ គឺទុកដូចជាធម្មតា គ្មានរឿងអ្វីកើតឡើង។ ព្រះគ្រូខ្ញូំកូណាមានអារម្មណ៍ថា អស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ ពេលតាំងសមាធិ មួយម៉ោង ហើយ មួយម៉ោងទៀត ដោយសារខ្ញុំកូណាឮ មានសម្លេង សារ​ធ្កាក់ចូលមក ក្នុងទូរស័ព្ទដៃ ខ្ញុំត្រូវតែបើកមើល អស់ពី សារមួយ ចូលដល់សារមួយទៀត ញោម រឿងនេះ ញោមមិនត្រូវ យកចិត្តទុកដាក់ស្តាប់សម្លេងសារនោះទេ ញោមត្រូវតែប្រមូលអារម្មណ៍មក តាំងសមាធិវិញ ចូរកុំចាប់អារម្មណ៍ ឬ មានការយកចិត្តទុកដាក់ជាមួយសារទាំងនោះ ព្រោះចិត្ត វារំខានញោម ចិត្តចង់ឲ្យញោមចាប់អារម្មណ៍តែជាមួយ ចិត្ត វាដូចជាយើង កំពុងតែ កាន់ដុំឥដ្ឋក្នុងដៃ ពេលណាយើងភាំងជាមួយចិត្ត យើងទំលាក់ដុំឥដ្ឋនោះពីដៃ​ ដួច្នេះ ត្រូវតែតាំងសមាធិ គឺ តាំងសមាធិជានិច្ច បន្ទាប់មក យើងងាកបែរទៅធ្វើ Simran គឺ ស្មឹង បើកទ្វារទាំង ៩ ឪ្យទេវតាឬ ព្រះគ្រូចូលមកសណ្ឋិតក្នុងខ្លួន រួចហើយចាបផ្តើមសារឡើងវិញម្តងទៀតជាថ្មី ។

Q & A # 9@  14: 11

 that's for me babaji pavaji when we are in a moment of happiness or sorrow we can console ourselves with the phrase this too shall pass and we find the balance when we are in a situation of a difficulty in security or fear we find that these can influence our decisions and actions which is that spiritual teaching we can go to which can guide us at that moment okay that's exactly what we are trying to do is get in touch with the creative power within all fear is born of the unknown factor anything that you know you understand you will not be scared of it you are scared to go into a dark room why because you don't know what lies behind the whale of darkness but if you take the support of light you can see and it removes the fear better so similarly in life this is the unknown factor when the banning guru sab says gur again when you put the surma of naam in your eyes that will help help you to see and that awakening will take the darkness of ignorance out of your life and remove all fears what does the bible say if thine eye be single thy whole body shall be full of light okay means you rise above the two physical eyes open the third eye and then you will see your whole life will be illuminated that the darkness of ignorance will be removed and there there will be no fear thank you

Q & A # 10 @  16: 10

 Best way to live courageously brother um my question was that there are so many fears that we live within life about death about change even the smallest things sometimes scare me and i wanted to ask you what's the best way to live courageously okay just explain the fear is of the unknown so if we make the unknown into the known there will be no fear why are we scared of death because we don't know what will happen but if you conquer death then you won't be scared of anything in life right so because this is just the unknown factor so through the meditative process we are trying to eliminate the light within us so that we can see and remove these fears yeah so you think even with things like change we should just approach them head on so that we um change is always constant is there anything that stands still we are all subject to time there's nothing that stands still better the only sort of predictable thing is death thanks ravichi 

ព្រះគ្រូខ្ញុំកូណាមានសំណួរទាំងទងដល់ការរស់នៅ ដោយក្លាហាន ដោយសារថា សព្វថ្ងៃនេះមានរឿងច្រើនណាស់ ដែលគួរឲ្យភ័យខ្លាចជាខ្លាំង  ជាពិសេសភ័យខ្លាច ស្លាប់តែម្តង សូម្បីតែរឿងតូចមួយសោះ ​ក៍នាំឲ្យយើងមានការភ័យខ្លាចដែរ ខ្ញុំ​កូណាសុំសួរថាតើយើងរស់នៅបែបណាដោយ ក្លាហានគ្មានការភ័យខ្លាច? អូខេ ញោម អាត្មាសូមពន្យលថា ការភ័យខ្លាច គឺជាអ្វីមួយដែលយើងមិន ដឹង ដូច្នេះ បើសិនជា​យ់ើង ដូរ អ្វីដែលយើងមិនដឹង ទៅជាអ្វីដែលយើងដឹងវិញ ​ពេលនោះ យើងលែងមានការភ័យខ្លាច។  ម៉េចបានជាយ់ើងខ្លាចស្លាប់? ដោយសារតែយើងមិនដឹងថា ពេលស្លាប់ទៅវាទាមានរឿងអ្វីកើតឡើង?  តែ បើកាលណា យើងគ្រប់គ្រងបានលើសេចក្តីស្លាប់នោះ យើងលែងមានការព្រួយខ្លាច។ នេះដោយសារតែយើងមិនបានដឹង ដូច្នេះ ក្នុងដំណើរជាជំហាននៃការតាំងសមាធិ គឺយើងចូលទៅក្នុងខ្លួន កាត់បន្ថយលុបបំបាត់នូវការភ័យខ្លាចទាំងអស់នោះចេញ ដូច្នេះ​ដើម្បីមានការផ្លាស់ប្តូរ យើងត្រូវតែចូលទៅ កាន់ចំណុចមួយនោះ រួចយើងធ្វើការផ្លាស់ប្តូរវា គ្រប់អ្វីៗសុទ្ធតែមានការផ្លាស់ប្តូរជានិច្ច អ្វីដែលវាមិនទាន់ផ្លាស់ប្តូរ គឺដោយសារតែពេលវេលាមិនទាន់មកដល់តែប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះជាការប្រពៃណាស់ យើងត្រូវតែ ព្យាករណ៍ ទស្សន៍ទាញថា សេចក្តីស្លាប់នឹងចូលមកដល់។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

Q & A # 11 @  17: 28

Are you doing your best nobody can harm us as your initiates we try our best from our side we try to balance but still we all complain that we are not satisfied but like a student who does his homework he does his exam and he's not worried he's not worried whether he'll pass or no he's just satisfied that he has done his best so what can we do so that we can go through life like the student doing our bid and just leaving the rest in your hands first you must first you must have that understanding that you are doing your best the student feels that he's got nothing to worry if he's done his best but the question is are we doing our best we all have a certain capacity and capability are we utilizing that are we learning to live in his will so how can we tell babaji whether we are doing our best or no be trying if you're doing your best automatically there'll be a certain peace within you better so i i won't analyze i won't say that i've i i have to do so much i have to do so much you do your best he knows our situations he knows what we are going through he sees your effort his love as long as you can genuinely say that you've done your best and you put in your utmost effort then it's up to him thank you master thank you 

ព្រះគ្រូ គេថាបើយើងប្រឹងប្រែងធ្វើបានល្អហើយ គ្មានអ្នកណាគេបន្ទោសយើងទេ មែនទេ? ឥលូវនេះ ញោម បានបួសហើយ យើងបានព្យាយាមអស់ពីចិត្តដើម្បីជួយញោម។ ខ្ញុំកូណាបានប្រឹងប្រែងណាស់ដែរ ដើម្បីឲ្យបានលទ្ធផលមកសមស្របតាមការខិតខំ តែនៅតែមិនសមតាមបំណង មិនគួរជាទីពេញចិត្ត។ ញោមរឿងនេះដូចជា កូនសិស្ស និស្សិតដែរ ដែលគេប្រើធ្វើកិច្ចការនៅផ្ទះ រៀនធ្វើលំហាត់ ពួកគេគ្មានការព្រួយបារម្ភអំពី លទ្ធផលយ៉ាងណាទេ មិនថា ពួកគេប្រឡងជាប់ ឬ មិនជាប់ទេ ពួកគេគ្រាន់តែ ពេញចិត្តជាមួយការខិតខំរបស់ពួកគេ ដូចគ្នានេះដែរ ក្នុងឆាកជីវិតរបស់នៅរបស់យើង យើងធ្វើដូចជា កូនសិស្សីអីចឹង យើងប្រឹងតែបំពេញការងារ ចំណែកលទ្ធផលទុកឲ្យទេវតាសម្រេច ជាកត្តាសំខាន់ដំបូង បង្អស់គឺខ្លួនយើងត្រូវតែមានការយលដឹងច្បាស់ថា យើងបានប្រឹងប្រែងអស់ពីសមត្ថភាព គឺដូចជាកូនសិស្សអីចឹងដែរ ដែលពួកគេគ្មានអ្វីត្រូវព្រួយបារម្ភ តែ បញ្ហាស្ថិតនៅត្រង់ថា យើងពិតជាប្រឹងប្រែង ធ្វើបានល្អបំផុតដែរទេ ? មនស្សយើងមានសមត្ថភាពុខសៗគ្នា ដែលសមត្ថភាពនេះ គឺរៀនរស់នៅតាម ប្រាថ្នាទេវតា ។ អីចឹងយើងអាចប្រាប់មកវិញថា ព្រះគ្រូបាបាជី ពេលនេះ យើងធ្វើបានល្អជាពិសេសណាស់ បើសិនជាថា មិនទាន់បានល្អទេ ចូរយើងប្រឹងប្រែងបន្ទរទៀត ដូច្នេះ ពេលនោះ ជាស្វ័យប្រវត្តិ យើងមានសន្តិភាពផ្លូវចិត្ត។ ជាការល្អ ចូរកុំមានកាវិភាគ កុំឲ្យមានការដើរនិយាយថា ខ្ញុំធ្វើបានល្អណាស់ ខ្ញុំប្រឹងប្រែងណាស់ ព្រោះទេវតាទ្រង់ដឹងសពវ្វរឿងទាំងអស់ ដឹងទាំងស្ថានភាពរបស់ ញាតិញោម ទ្រង់ថា ញោមធ្វើដល់ណា មានសេចក្តីស្រលាញ់កម្រិតណា? បើដូច្នេះ ចូរបំពេញការងារអ្នកឲ្យបានល្អទៅ ឯ លទ្ធផលទុកទេវតាជាអ្នកសម្រេច។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

Q & A # 12 @  19: 00

Family support hi babaji papaji um if you have a friend or a colleague or a family member that is that tends to get consumed by fear consumed to the point where that fear turns into an intense physical reaction no i think we are all to blame you know it's it's like in a household we are all members of a particular house so the atmosphere is definitely going to affect everybody better it's going to be positive negative and if we start losing our confidence why do we lose our confidence because of situations because of the experiences we've had so if everybody in the family is supportive why would i not have the confidence that i can go through anything in life but when i see things happening you know which might go either way then slowly slowly i start losing my confidence now so if all of us are supportive if there's harmony in the house all around us that makes life so positive and conducive that you would always feel that i can do anything so it's about family support it's about everybody i mean i've just sort of used the word family but i think whether it's at work whether it's in the house wherever we are you can bring out the best in people and you can bring out the worst in people thank you for that

 i have another question master um when somebody is not initiated uh especially in the in the hindu culture there are a number of requirements that are required to be done without when there's a death in the family and there's rights and rituals um certain things are required of us by by priests and by by by scholars what is the value of this and and how necessary is it and what's what purpose does it serve what do we call a ritual a ritual is something which you do without understanding or it having any logical value that is a ritual anything that can take you towards a logical goal will not be a ritual it can be a tradition it can be something else but we won't call it a ritual now all these things that were created were to take your mind away from that loss now the soul has left the body whatever you do after the soul has left the body is meaningless for that soul you know it's like you didn't love somebody while she was alive and after his death you cry and you shout and you put lots of fancy words on his tombstone it's meaningless so better all these rituals and ceremonies they were created just to take your focus away from that loss that has happened for you to remember the lord to take your thoughts to a positive side rather than being negative because you've lost a family member or someone you love that was the purpose now today we don't do that as a ritual you keep on performing all those things without knowing why you are doing it and it having no meaning to the passing away of some if somebody's already if somebody's left the if somebody's left the body the soul has gone the body is there so whatever you do with the body that is going to go with the body body is dust to dust thank you master 

i have one last question um and again a family member has asked that if they pursue a career in medicine and as a doctor they are involved in a situation in which a patient were to lose his life where's the karamic aspect of that what what how does the doctor participate in that karma  ? better like i just said before that coming and going is in the lord's hand the doctor is meant to heal to the extent he can help he should help but life and death is not in his hands that's not in his that feeling of responsibility that i've contributed to this death if we are responsible there will always be a sense of responsibility for whatever you do something happens in your shop won't you feel a sense of responsibility some people take all the responsibilities some people take no responsibility so that responsibility is meant for us to learn that we should sort of learn from this situation so that we can do a better job next time but to say that everything that happens is because of you it's not necessarily that thank you very much master it's been great having you gibraltar absolutely great thank you so much 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានរឿងទាក់ទងការគាំទ្រក្នុងសមាជិកក្រុមគ្រួសារ ព្រះគ្រូ បើសិនជា យើងមាន មិត្តភ័ក្រ មានគ្រួសារ មានមិត្តរួមការងារ ដែលមិនទុកចិត្តគ្នា ចង់តែឈ្នះលើគ្នាទៅវិញទៅមកដល់អីចឹងទៅ ជាក្លាយជាប្រតិកម្ម ប្រឆាំងគ្នាទៅវិញទៅមក។  ញោម រឿងនេះ អាត្មាភាពយល់ថា យើងបន្ទោសគ្នាទៅវិញទៅមក ធម្មតាទេ ញោម គ្រួសារមមួយ មានសមាជិកគ្រួសារ​រ់ស់នៅផ្ទះតែមួយ ដូច្នេះ តែងតែមានផល បៈពាល់គ្នាទៅវិញទៅមក ជាការល្អ យើងគួរតែមានការគិតឃើញល្អពីគ្នា ជាជាងការគិតឃើញអវិជ្ជមានអំពីគ្នាទៅវិញទៅមក។ បើសិនជាយើងបាត់បងការទុកចិត្តគ្នា យើងសួរថាហេតុអ្វី បានជាគ្មានការទុកចិត្តគ្នាបែបនេះ ? នេគឺមកពី ស្ថានភាព នេះគឺមកពី ធ្លាប់មានពិសោធន៍ ឬ ធ្លាប់មានរឿងពីមុនៗមក បើសិនជាយើងមានការគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមក ចុះម៉េចគ្មានការទុកចិត្តគ្នា ?ទាំងនេះគឺមានរឿងច្រើនណាស់ក្នុងឆាកជីវិតមនុស្ស លុះពេលមានរឿងអ្វីកើតឡើង យើងគិតម៉ៃឃើញ ផ្លូវណាមួយផ្សេងភ្លាម  ហើយបន្តិចម្តងៗ យើងក្លាយជាលែងទុកចិត្តគ្នាដូច្នេះ បើសិនជាយើងគាំទ្រគ្នា ចុះសម្រុងមានសុដុមនីកម្មជាមួយគ្នាក្នុងគ្រួសារ ពេលនោះ ជីវិតយើងមានន័យខ្លឹមសារ ឬ វិជ្ជមាន ដូច្នេះ យើងត្រូវគិតថាធ្វើបែបណាដើម្បីគាំទ្រគ្រួសារ  គឺថាសមាជិកគ្រួសារគ្រប់ៗគ្នាត្រូវធ្វើបែបនេះ  មិនថាតែនៅក្នុងគ្រួសារទេ យើងអាចធ្វើបែបនេះបាននៅក្រៅគ្រួសារបានដែរ  ជាមួយមមនុស្សទូទៅ

សូមអរគុណព្រះគ្រូ ខ្ញូំកូណានៅមានសំនួរមួយទៀត មនុស្សដែលមិនទាន់បានបួស ជាពិសេសមនុស្សក្នុង​វប្បធម៍ ហិណ្ឌ គេទាមទារឲ្យមានតម្រូវការចាំបាច់ច្រើនណាស់ ដែលត្រូវតែបំពេញជាចាំបាច់ ។ នៅពេលមានសមាជិកគ្រួសារណាម្នាក់ស្លាប់គេត្រូវបំពេញតាម ក្បូនតម្រាសាសនា ត្រូវមានអាចារ្យ​សួត្រធម៍ ត្រូវមានខាង វិហារចូលរួម តើទាំងនេះមានតម្លៃបែបណា មានការចាំបាច់បែបម៉េច ដែលយើងនិយាយថាជាទំនៀមទំលាប់ តែមិនយល់សោះនោះ។ គោលបំណងសង្គម គឺមិនមែនជាគោលបំណងនៃទំនៀបទំលាប់ទេ នេះវាអាចជាប្រពៃណីទៅវិញ។ ប្រពៃណីវាមានន័យផ្សេងពីហ្នឹង តែគេមិនហៅថាទំនៀមទំលាប់ទេ ដែលគេធ្វើបែបនេះ ដើម្បីយើងដកចិត្តចេញពី អ្នកស្លាប់។  ឥលូវនេះមនុស្សបានស្លាប់បាត់ ព្រលឹងចាកចេញពីរាងកាយដែរ ដូច្នេះ ទំនៀមទំលាប់លែងមានន័យខ្លឹមសារដោយសារ ព្រលឹងចាកចេញបាត់ ជាព្រលឹងដែលយើងធ្លាប់ស្រលាញ់ កាលនាងនោះនៅរស់ ឥលូវនាងស្លាប់បាត់ យើងយំ ស្រែក កើតទុក្ខ ដែលទាំងនេះគ្មានន័យសោះ ដូច្នេះ ទំនៀមទំលាប់ទាំងនេះ ពិធីសាសនាទាំងនេះ ជាការល្អត្រូវតែធ្វើឡើងដើម្បី យកដកចិត្តចេញពី មនុស្សដែលស្លាប់ទៅ ឲ្យយើងអ្នកនៅរស់ ងាកបែរទៅរកទេវតា រកព្រះ ឲ្យយើងគិតវិជ្ជមានល្អៗ ជាជាងគិតអាក្រក់បែបអវិជ្ជមាន ព្រោះដោយសារថាយើងបាត់បង់សាច់ញាតិ ក្រុមគ្រួសាររបស់យើង ដូច្នេះ នេះជាទំនៀមទំលាប់ ជៀងវាសយើងធ្វើដោយគ្មានការយល់ដឹង ដោយសារគិតថា មនុស្សស្លាប់ទៅការធ្វើពិធីទាំងនេះ គ្មានន័យ។បើសិន ជាមានអ្នកណាម្នាក់ស្លាប់ គឺព្រលឹងគេចាកចេញពីរូបកាយ ។ នៅទីនេះ​សល់តែរូបកាយទេ យើងធ្វើពិធីណាមួយគឺធ្វើតែជាមួយ រូបកាយ ដែលរូបកាយក្លាយជា ល្អងធូលី ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណានៅមានសំណួរជាចុងក្រោយមួយទៀត គឺថា សមាជិកក្រុមគ្រួសារមួយ គាត់សួរថា​បើគាត់ជា គ្រូពេទ្យ ជា វេជ្ជបណ្ឌិត ហើយគាត់ព្យាបាលអ្នកជំងឺម្នាក់ តែគាត់នោះស្លាប់គឺជួយសង្រ្កោះមិនបាន តើគ្រួសារពេទ្យនោះមានកម្មាដែរឬអត់ទេព្រះគ្រូ ? ញោម រឿងនេះ ដូចអាត្មាបានទូលពីខាងលើស្រាប់ថា​ ទាំងមក ទាំងទៅវិញ គឺជាកិច្ចការរបស់ទេវតាអ្នករៀបចំ ចំណែកគ្រូពេទ្យមានភារកិច្ចព្យាបាល អ្នកជម្ងឺ តែជីវិតអ្នកជម្ងឺ មរណភាពអ្នកជំងឺ មិនស្ថិតក្នុងដៃគ្រូពេទ្យទេ នេះមិនមែនជាការទទួលខុសត្រូវរបសគ្រូពេទ្យឡើយ ជាការពិតហើយ គ្រូពេទ្យបានចូលរួមព្យាបាលមែន នេះជាការទទួលខុសត្រូវរបស់គ្រូពេទ្យ វាដូចជាការដែលយើងបើកហាងមួយ កាលណាមានរឿងអ្វីឡើង គេថាម្ចាស់ហាងទទួលខុសត្រូវ ខ្លះថា ម្ចាស់ហាងគ្មានការទទួលខុសត្រូវទេ ដូច្នេះ ការទទួលខុសត្រូវពេលនេះ សំដៅថាការ រៀនសូត្រពិពិសោធន៍កន្លងមក ដែលយើងត្រូវតែបំពេញការងារឲ្យប្រសើរជាងលើមុនៗ។ សូរអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ជាអនេកកប្បការ ។

Q & A # 13 @  24: 06

Sleep hi bobby you're also me it's taken a long time to work up to the two and a half really long and when i got there it started slipping again and i can't keep it up way better like i said if you can't sit in one place break it up suppose you can't say two and a half hours in a particular day say okay i'll sit at night also that's great name it doesn't matter create that habit of sitting down once you're in the habit then sleep will be the least of your problems better there are times you know and we don't know the difference between sleep and when the consciousness rises we think we've fallen asleep so don't analyze it we said we are going to do it we are going to do it just look at it that way that i'm going to sit down whatever i promise i'm going to truth and leave the rest to him 

ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានបញ្ហាមួយគឺថាពេលតាំងសមាធិ រយៈពេលដ៍យូរ ២ ម៉ោង ៣០ នាទីនេះ គឺជារយៈពេលយូរ ប្រឹងប្រែង រហូត ដល់ពេល គ្រប់ម៉ោងបែរជា ងងុយដេកតែម្តង ដែលមិនអាចឲ្យខ្ញុំកូណាបន្តធ្វើសមាធិទៀតបានទេ។ ញោម ជាការល្អ ដែលញោម​គិតថាបើមិនអាចអង្គុយកន្លែងហ្នឹងធ្វើសមាធិ អីចឹងញោម ដូរទៅកន្លែងផ្សេង មួយទៀត បើញោមថា មិនអាចតាំងសមាធិ គ្រប់ ២ ម៉ោង ៣០​នាទី នៅពេលថ្ងៃទេ ដូច្នេះ ញោមដូរពេល ទៅធ្វើសមាធិពេលយប់វិញ វាគ្មានបញ្ហាអ្វីទេ គឺទំលាប់ស្ថិតនៅលើយើងជាអ្នកបង្កើតវាឡើង ដូច្នេះ រឿងងងុយដេក វាលែងជាបញ្ហាចោទសម្រាប់ញោមប្រុស។ ពេលយើងងុយដេក យើងមិនបានដឹងខ្លួន តែពេលយើងដឹងខ្លួន យើងមានអារម្មណ៍ថាងងុយដេក ដូច្នេះ កុំមានការវិភាគអី ដូចជាអាត្មាបានទូលស្រាប់ថា យើងបំពេញតែការងារយើងទៅ គឺ យើងថា យើងទៅ អង្គុយតាំងសមាធិ អ្វីដែលយើងបានសន្យាថានឹងធ្វើសមាធិគឺត្រូវតែធ្វើឲ្យបាន កុំក្បត់ពា្យសច្ចៈ ចំណែក លទ្ធផលយ៉ាងណាទុកទេវតាជាអ្នកសម្រេច។ 

Q & A # 14 @  25: 10-26: 43

Focus yeah that's for me earlier you spoke about focus that if we are working we should focus on work if we are focused on the house we should focus on the house and in the meditation we should focus on meditation but in my case it's been close to 30 years that in meditation i think about everything else but every time i try to repeat the names i start a little while and my mind goes off in 2001 things all the time because that's the habit you've created mind is a creature of habit we have to break that habit if somebody says i've been drinking for 30 years now what can i do well if he knows it's bad for him he has to break that habit but how how how can we do that i mean it's by focusing what you are doing but it's very very very difficult because what is easy in life is doing business easy is looking after your children easy is pleasing your wife easy well then what is easy it's true but it's been a long long time i mean it's 28 years now but it's not a question of time i mean i don't think so time has got anything to do if time was the factor i i was put into this uh responsibility had hardly been initiated for a few years it's got nothing to do with time it has to do with your focus and the intensity of your what you want and if you want to do it you can do it you have to give us the strength to be able to do it mastery

ព្រះគ្រូ ទាក់ទងដល់រឿងដែលព្រះគ្រូ ទូលថា បើសិនជាយើងកំពុងបំពេញការងារមួយ នោះ ចូរផ្ចង់អារម្មណ៍ទៅលើការងារនោះ បើយើងគិតដល់រឿងផ្ទះសម្បែង អីចឹងយើងផ្ចង់អារម្មន៍រឿងផ្ទះសម្បែង បើយើងកំពុងធ្វើសមាធិ គឺយើងផ្ចង់អារម្មណ៍ឲ្យបានមូលក្នុងការតាំងសមាធិ តែសម្រាប់ខ្ញុំកូណានេះ មាន រយៈពេលសឹងតែ ៣០ ឆ្នាំ ក្នុងការតាំងសមាធិ ដែលពេលនោះ ខ្ញុំកូណាគឹតរឿងសព្វបែបយ៉ាង តែដល់ពេលទន្ទេញព្រះនាម ដូចជា គាំងៗ អាក់​មិនរលូន ចិត្តខ្ញុំកូណាហោះចេញក្រៅ គិតបែកទៅដល់ ២០០ រឿង។ ញោម នេះ កឺមកពី ទំលាប់់របស់់ញោម ចិត្តជាអ្នកបង្កើតបញ្ហាឡើង ធ្វើជាទំលាប់នេះ  បើសិនជាមានគេនិយាយថា រយៈពេល ៣០ ឆ្នាំំនេះ បើសិនជា ផឹកស្រាវិញ ប្រហែលជាស្ទាត់ជំនាញណាស់ បើសិនជា យើងគិតថា  ផឹកស្រាជារឿងមិនល្អ អីចឹងយើងដូរទំលាប់នោះចោលទៅ តែសួរថា​យើងដូរ ទំលាប់បែប ម៉េចកើត បើយើងប្រមូលអារម្មណ៍៍ ផ្តុំតែទៅរឿងហ្នឹង នេះមិនមែនជាការងាយស្រួលទេ បើក្នុងការរស់នៅ រកស៊ីចិញ្ចឹមជីវិតនោះជាការងាយស្រួលឬ? ការថែទាំងកូនៗជាការងាយស្រួល? ការស្វែងរកការសប្បាយ ជាការងាយស្រួល? ការយកចិត្តប្រពន្ធជាការងាយស្រួល? ចុះមានអ្វីទៀតដែលជាការងាយស្រួល?  សុទ្ធតែមិនស្រួលទាំងអស់ ព្រះគ្រូ អីចឹង គឺវាត្រូវការពេលវេលាយូរ? ញោម ពេលវេលាគឺជា កត្តាសំខាន់ក្នុងការផ្លាស់ប្តូរមែន តែ ពេលវេលានេះ មិនមែនជាកត្តាកំណត់ទេ  បើញោមគិតថា ពេលវេលាផ្លាស់ប្តូរ អីចឹងបួសអស់ពេល ២៨ ឆ្នាំ កន្លងមកគឺជារឿងអត់បានការ​ដូច្នេះ រឿងចាំបាច់សំខាន់បំផុត គឺរឿង ផ្ចង់អារម្មណ៍ Focus រឿង ប្រាថ្នាចង់ធ្វើអ្វី? បើសិនជាយើងចង់បំពេញកិច្ចការណាមួយ យើងធ្វើទៅ បើយើងចង់បានកម្លាំង ថាមពលនោះយើងត្រូវតែធ្វើវាឲ្យពូកែឲ្យខ្លាំងក្លា។