Q & A # 1 @ 00- 1-11
Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, since my initiation, I’ve always been able to do my meditation properly. But now I’m facing a health issue, and I cannot sit for the full time. My husband tells me that in meditation, the entire body should become numb, and the consciousness should rise. But I am unable to achieve this. What should I do? No, sister, not everyone has these experiences. Some do – but everybody doesn’t have the same experience. So don’t analyze these things. You do your part. Look, the Lord knows the condition of each one of us. He knows what we are going through; nothing is concealed from Him. He sees our effort. So we have to do it despite all these things. If you put in your best effort, the Lord will automatically shower His grace. Thank you, Baba Ji. Please continue to shower your grace on me forever. Thank you. Radha Soami.
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា កាលទើបបួសថ្មីៗ ខ្ញុំកូណា ធ្វើសមាធិបានល្អ ត្រឹមត្រូវល្អណាស់ តែសព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំកូណា មានបញ្ហាសុខភាព មិនអាចអង្គុយយូរពេញម៉ោងបានដូចមុន ប្តីខ្ញុំកូណា គាត់ថា ពេលសមាធិ រាងកាយយើងទៅជាស្ពឹក ឯសតិ របស់យើងដឹង តែសម្រាប់ខ្ញុំកូណា មិនទាន់បាន ជួប ស្ថានភាពនេះសោះ តើខ្ញុំកូណា ត្រូវធ្វើដូចម្តេច? ទេ ញោមស្រី មិនមែនគ្រប់គ្នាសុទ្ធតែជួប ស្ថានការណ៍ដូចគ្នាទេ ម្នាក់ៗជួបរឿងខុសៗគ្នា បើដូច្នេះ កុំមានការវិភាគរឿងតាំងសមាធិនេះ ចូរតែប្រឹងខំធ្វើសមាធិចុះ ទេវតាទ្រង់ដឹងអំពី ស្ថានភាពមនុស្សម្នាក់គ្រប់ៗគ្នា ទេវតាដឹងថា ញោមកំពុងប្រឹងធ្វើសមាធិ កុំគិតរឿងផ្សេង អ្វីៗក៍ទេវតាដឹងតែ មិនអាចលាក់បាំងទេវតាបានទេ ទេវតាទ្រង់ដឹងថា ញោម ប្រឹងប្រែងកម្រិតណា ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែជំនះ បញ្ហាទាំងអស់នេះ ទេវតាទ្រង់នឹងបង្ហាញព្រះមេត្តា ឲ្យឃើញជា ស្វ័យប្រវត្តិ ។ ខ្ញុំកូណា សូមអរគុណ ព្រះគ្រូមហារាជសូមព្រះគ្រូតាមជួយថែរក្សាសណ្តោមខ្ញុំកូណា ជារហូតតទៅ ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។
Q & A # 2 @ 1-11
Baba Ji, Radha Soami. Baba Ji, I have a request. You have already taken me in your refuge. Whatever time I have wasted during this lockdown – I know I’m the one to blame, but please shower your grace on me now so that over the next 2 to 4 months, I can make up for all that I have lost. Please shower your grace so that I can give full time to my meditation, and also shower your grace so that I can be free of all my worldly attachments. Brother, first please understand one thing. The purpose of the Guru is not to lead us from one illusion to another. The purpose of the Guru is to make us realize the truth. And the truth is that we will get the results of our own actions, not anyone else’s actions. We think that we will receive it by asking him – “Please shower your grace, give me your mercy, do this, do that!” You will receive the results of your own actions. He has already showered the grace He wanted to give us. Now it depends on you – whether you appreciate it, whether you are receptive to it or not. So, we need to appreciate it. And unless we appreciate what He has given us and use it in the right manner – the benefit or loss is ours, right? Right, Baba Ji. You see, parents can explain things to their child. They can support him, but the parents cannot study for the child. He will have to study on his own. So similarly, we have to walk this path ourselves – no one else can walk it for us. So we should never think, “His grace is lacking,” or, “I will only succeed when He showers His grace!” He has already showered His grace! Now, we have to be receptive to it and choose the right path.
ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា មានសំណូមពរមួយ ព្រះគ្រូបាននាំ ខ្ញុំកូណាមកដាក់ក្នងមណ្ឌលធម៍នេះ ខ្ញុំកូណាខាតបង់ច្រើនណាស់ជាពេលវេលាក្នងការបិទខ្ទប់នេះ ខ្ញុំកូណា ដឹងថា មិនមែនមានតែ ខ្ញុំកូណា ទេដែលបន្ទោសរឿងនេះគឺមានមនុស្សផ្សេងទៀតផងដែរ តែសូមព្រះគ្រូ បង្ហាញគុណបុណ្យឲ្យ ខ្ញុំកូណាបានឃើញផ្ទាល់ភ្នែក នៅរយៈពេល ២ ទៅ ៤ ខែខាងមុខនេះផងចុះ ធ្វើអីចឹង ខ្ញុំកូណាអាចទូទាត់ជាមួយអ្វីដែល ខ្ញុំកូណាខាងបង់នាពេលកន្លងទៅ។ សូមព្រះគ្រូ ប្រគេនគុណបុណ្យដល់់ ខ្ញុំកូណា ធ្វើបែបនេះដើម្បី ខ្ញុំកូណាអាចតាំងសមាធិបានពេញម៉ោង និង ខ្ញុំកូណាអាចផ្តាច់ចេញពីចំណងលោកិយផ្សេងៗផងដែរ។ ញោមប្រុស ជាដំបូង ញោម ត្រូវតែយល់ឲ្យច្បាស់រឿងមួយ នេះសិន ។ គោលបំណងរបស់ព្រះគ្រូ គឺដើម្បីនាំយើងជាសាសនិក ទៅរកព្រះសច្ចៈ គឺគោលបំណងព្រះគ្រូ មិនមែន ដឹកនាំយើងចេញពី ការបោកបញ្ឆោតមួយ ទៅរកការបោកបញ្ឆោតមួយទៀតឡើយ។ ដែលសច្ចះនោះ វាកើតចេញពី សកម្មភាពជាអំពើរបស់ ញោមផ្ទាល់ មិនមែនអ្នកផ្សេងធ្វើសកម្មភាព យើងបានផលទេ។ ពួកយើងចេះតែនាំគ្នាគិតថា គុណបុណ្យគឺបានតាមរយៈការសុំពរពី ទេវតា " សូមទេវតា ប្រទានគុណបុណ្យដល់ ខ្ញុំកូណា សូមទេវតា ប្រណី ឬ សូមទេវតាធ្វើអីចេះ ធ្វើអីចុះ ។ ញាតិញោម នឹងទទួលបាន គុណបុណ្យតាមរយៈសកម្មភាពអំពើដែលយើងសាង។ ទេវតាបានប្រទាន គុណបុណ្យ ទេវតាចង់ប្រទានគុណបុណ្យ តែ ពេលនេះ អ្វីៗអាស្រ័យលើ សាសនិក ញាតិញោម បែបណាក័ដោយដែលលោកអ្នកដឹងគុណ អ្វីក៍ដោយដែលញាតិញោម ទទួលបាន ឬ មិនបានទទួលក្តី គឺយើងត្រូវតែដឹងគុណទេវតា វាលុះត្រាតែយើង ដឹងគុណទេវតាសិនថាទេវតាបានប្រទានអ្វីខ្លះឲ្យយើង បានយើងប្រើទានទាំងនោះ សមស្របត្រឹមត្រូវ តាមបំណងទេវតា ។ ព្រះគ្រូ បើអីចឹង ភាពខុស ឬ ត្រូវ អាស្រ័យលើខ្លួនឯងជាដដែលហ្នឹង មែនទេ ? ដូចញោមបានដឹងស្រាប់ ឪពុកម្តាយខិតខំពន្យល់កូនៗ ខ្ញុំលើកទឹកចិត្តកូនៗ តែគាត់មិនអាចរៀនជំនួសកូនៗឡើយ គឺកូនៗត្រូវតែរៀនសូត្រដោយខ្លួនឯង ស្រដៀងគ្នានេះដែរ ញោមត្រូវតែដើរលើផ្លូវ ព្រះធម៍នេះដោយខ្លួនឯង គ្មានអ្នកណាដើរជំនួសបានឡើយ ដូច្នេះ យើងមិនត្រូវគិតជាដាច់ខាតថា ទេវតាខ្វះគុណបុណ្យ ឬ ក៍ថា ខ្ញុំនឹងបានជោគជ័យលុះត្រាមានទេវតាប្រគេនគុណបុណ្យអោយ។ទេវតាបានប្រទានគុណបុណ្យរួមមកហើយ ឥលូវនេះ យើងត្រូវតែទទួលយក ញោម ត្រូវតែជ្រើសរើសយកផ្លូវត្រូវ ដើម្បីដើរជាដាច់ខាត។
Q & A # 3 @ 3-16
Radha Soami, Baba Ji. My one question is, Baba Ji, I want to know, how to help my husband to come out from alcohol? He’s consuming alcohol; he’s very much addicted to alcohol. Though, he has never stopped me for coming for satsangs, or doing seva or for sitting for meditation. He has never harmed me in any manner, Baba Ji. But I want him to come out from this habit. As we always say, that, “We are influenced by the company we keep. A good atmosphere at home has a positive impact.” I tried my level best to have a good atmosphere in the house, Baba Ji, since thirty-five years, but there is no changes, Baba Ji. What shall I do? I suffer mentally a lot, Baba Ji. Please, can you guide me? What should I do? Suffering is when we take something to heart. Now, if you love him, basically you must learn also to respect him for what he is, rather than for what you want him to become. So we are all creatures of habit. Sometimes, a certain habit is created, and it becomes difficult then to leave that habit. That’s right. You must have some support to be able to make a sacrifice. So don’t say anything to him; don’t point a finger. You just be loving; you fulfill your responsibility. Create a conducive atmosphere and leave it at that. Perfect, Baba Ji.
ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរមួយថា ខ្ញុំកូណាចង់ដឹងថាមានវិធីណាជួយប្តី ខ្ញុំកូណាផ្តាច់ស្រាបានទេ? ប្តី ខ្ញុំកូណាផឹកស្រាខ្លាំងណាស់ គាត់មិនដែលរារាំងបញ្ឈប់ ខ្ញុំកូណាមិនឲ្យមកស្តាប់ធម៍ទេសនាសុទ្ធសាងទេ ក៍មិនដែលរារាំង ខ្ញុំកូណាអង្គុយតាំងសមាធិដែរ ឬ រារាំងមិនឲ្យមកបំរើព្រះ ក៍គ្មានដែរ គាត់មិនដែលវាយធ្វើបាប ខ្ញុំកូណាទេ តែ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា ចង់ឲ្យគាត់ផ្តាច់ទំលាប់ផឹកស្រាចោល ដូចដែលយើងតែងតែនិយាយថា យើងដើរចូលក្រុមណា ក្រុមហ្នឹងមានឥទ្ធិពលលើយើង នៅផ្ទះមានបរិយាកាសល្អ ជាវិជ្ជមាន ខ្ញុំកូណា បានព្យាយាមជាខ្លាំងដើម្បី ធ្វើឲ្យផ្ទះមានបរិយាកាសល្អ តែ ព្រះគ្រូ បាបាជី ដឹងទេមានរយៈពេល ៣៥ ឆ្នាំហើយ គ្មានអ្វីផ្លាស់ប្តូរសោះ តើឲ្យ ខ្ញុំកូណាធ្វើម៉េចទៀត? ខ្ញុំកូណាឈីចិត្តណាស់ ពិបាកចិត្តណាស់ សូមព្រះគ្រូជួយណែនាំផងចុះ ខ្ញុំកូណា ពិតជាឈឺចាប់ណាស់ តើងត្រូវធ្វើម៉េច? ញោម ការឈឺចាប់ កើតឡើងកាលណាវាចូលដល់ ក្នុងបេះដូងយើង ញោម បើសិនជា ញោមស្រីពិតជាស្រលាញ់ប្តីមែន ញោមស្រីត្រូវតែរៀនគោរពប្តី ថាប្តីចង់ធ្វើអ្វី? ជាជាងថា ខ្លួនយើងជា ប្រពន្ធចង់ឲ្យប្តីធ្វើអី ? បែបនេះ មានន័យថា ទាំង ប្តីទាំងប្រពន្ធ រួមគ្នាបង្កើតទំលាប់ ពេលខ្លះ យើងពិតជាអាចបង្កើតទំលាប់បាន ដែលរឿងនះ វាពិបាកជាងការចាកចេញពី ទំលាប់ចាស់ទៅទៀត។ ពិត ណាស់ ព្រះគ្រូ ។ ញោម ស្រី ត្រូវតែបង្កើតនូវការគាំទ្រមួយមួយចំនួន ដើម្បីប្តីមានការគោរពស្រលាញ់ ដូចនេះ កុំនិយាយបន្ទោសប្តី កុំចង្អុលមុខប្តី គឺញោម ស្រលាញ់ប្តី ញោមបំពេញភារកិច្ចការទទួលខុសត្រូវ ក្នុងនាមជាប្រពន្ធ និង បង្កើតបរិយាកាសរិករាយល្អូកល្អឺនក្នុងគ្រួសារ ចំណែកលទ្ធផល ទុកតាមដំណើរ គឺទុកទេវតាសម្រេច។ ពិតជា វិសេស ត្រឹមត្រូវណាស់ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។
Q & A # 4 @ 4-55
Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, my question is around emotional intelligence. Although, I try my very best to apply it at work, I struggle. Because as a manager, we tend to make difficult decisions such as dismissing employees. And that eventually can hurt people’s emotions. So I tend to struggle with that at times, especially when you have a very strong attachment with that individual. Can you please share some guidance on this? When you take up a job, you’re basically taking up a certain responsibility. And you have to do full justice to that responsibility. Now, in that responsibility, this is also part of it, that if somebody’s not performing or you want to downsize, we have to take these steps. So as long as you are not doing it out of meanness, or for some personal reason. In the line of work, these things are normal and you have to work with that. So I don’t think so that anyone of us – whoever’s had a responsible position – can be free of that. So this is a responsibility you have to fulfill. Because only then will you do justice to the work that you’ve taken up. Thank you, Baba Ji. Radha Soami.
ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា មានសំណួរមួយទាក់ទងជាមួយ អារម្មណ៍រំជួល ខ្ញុំកូណា ពិតជាបានប្រឹងប្រែងខ្លាំងណាស់ដើម្បីបំពេញកិច្ចទាំងនេះ តែវាស្ទះការងារធ្វើមិនចេញសោះ ដោយសារក្នុងនាមជា ប្រធាន Manager តើងត្រូវតែមានការសម្រេចចិត្តមួយដែលពិបាកបំផុត ដូចជាការ ដេញបុគ្គលិកចេញ ហើយការដេញ បញ្ឃបបុគ្គលិកបែបនេះ នាំឲ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ ដូច្នេះបានជាខ្ញុំកូណា គាំងធ្វើអ្វី មិនកើតសោះ ជាពិសេស រឿងថា បុគ្គលិកនេហមានទំនាក់ទំនងជិតស្និតជាមួយគ្នា ដែលជាចំណងកម្ម មួយដ៍ក្រាស់ មាំ។ តើព្រះគ្រូអាចជួយផ្តល់ជាឪវាទក្នុងរឿងនេះបានទេ? ញោម កាលពី ញោម បង្កើតកការងារនោះមក គឺញោមបាន រៀបចំជាការទទួលខុសត្រូវ ភារកិច្ចរបស់បុគ្គលិកមួយចំនួន ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែកាត់សេចក្តីតាមការទទទួលខុសត្រូវទាំងនេះ TOR Term of Refence ដែលនេះជា ផ្នែកមួយនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់ញោមដែរ បើសិនជាមានបុគ្គលិកណាមួយគេមិនបំពេញតាម ការទទួលខុសត្រូវនោះទេ ឬ មួយ ញោមចង់កាត់បន្ថយចំនួនបុគ្គលិក ញោមត្រូវតែ ដើរតាមជំហានទាំងនេះ ដូច្នេះ បើសិនជាញោម មិនដើរតាមវិធីនេះទេ គឺញោម ប្រាកដជា យកហេតុផលបុគ្គលផ្ទាល់ខ្លួនមកដាក់មុខ សម្រាប់កិច្ចការងារ ការជួបប្រទះរឿងទាំងនេះជារឿងធម្មតា ៗ ហើយញោមត្រូវតែដើរតាម វិធីក្បូននេះ អាត្មាគិតថា គ្មាននណាមួយដែលកាន់តួរនាទីជា ប្រធានបុគ្គលិក មិនជួបប្រទះរឿងបែបនេះឡើយ ដូច្នេះ រឿងបែបហ្នឹងជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ញោម ព្រោះមានតែដើរតាមក្បូន កិច្ចសន្យាបុគ្គលិក នេះដែលញោមអាច វិនិច្ឆ័យកាត់សេចក្តីលើការងារ ខ្ញុំកូណា សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។
Q & A # 5 @ 6-39
Radha Soami, Baba Ji. We all know that destiny is the result of our karmas. And that destiny brings us to a point where we have to start our life, give our best of the efforts and thus achieve success. May it be in our profession, may it be in our relationships, or it could be in our day-to-day duties. But when I am unsuccessful in a particular field or I am unable to get a solution for my problem, how will I know that this is the situation which is happening to me because of lack of my efforts and perseverance? Or if this is the situation which is actually written simply in my destiny and I should be able to accept it and have no regrets about it? Sister, from our side we don't know what is, you know, our past karma and what is a new karma. So we have to treat everything as a new karma. From our side, we make the effort and we leave it after that. All of us, we are basically looking at results of our actions. Now, result is not in our hands. If result was in the hands of human beings, there would be chaos in this creation! So result is not in our hands, effort is. You put in your effort, you do your best, and then whatever the result is, you accept it as His will. But then, why is it there a feeling sometimes that, “Maybe, I have not given my best, I need to still unturn some more stones.” We will never do our best. You know, there’s always some little thing that we can do extra. So you keep on putting in your effort. Don't over analyze the situation. As long as you feel that you have done your best, that is important. Don’t look at the results. Success in life is not about how much money you make, but how well you solve your problems. That is maturity; that is success. Thank you, Baba Ji. Thank you for your blessings.
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូ បាបាជី យើងទាំងអស់គ្នាសុទ្ធតែបានដឹងថា វាសនារបស់យើងគឺអាស្រ័យមកពី កម្មារបស់យើង គឺវាសនានេះឯងដែលនាំយើងទៅចាប់កំណើតនៅកន្លែងមួយដែលជាចំណុចចាប់ផ្តើមនៃឆាកជីវិត គឺវាសនាហ្នឹងដែលជួយយើងប្រឹងប្រែងបានល្អ និងទទួលបានជោគជ័យផ្សេងៗ ទាំងក្នុងការងារជាអាជីពក្តី ទាំងក្នុងទំនាក់ទំនងគ្នាក្តី និងទាំងការងារប្រចាំថ្ងៃក្តី ប៉ុនែ្តថា បើសិនជា ខ្ញុំកូណា មិនបានជោគជ័យក្នុងការងារណាមួយ ឬក៍ជួបបញ្ហាមួយកើតឡើងតែមិនអាចដោះស្រាយបាន តើខ្ញុំកូណា ធ្វើម៉េចបានដឹងថា ស្ថានភាពនោះដោយសារខ្ញុំកូណាមិនបានប្រឹងប្រែងខ្លាំងក្លា ឬ មិនបាន ខ្វះការតស៊ូ ? ឬ មួយដឹងថា នោះគឺមកពី វាសនាត្រូវបានទេវតាចារទុកក្នុង ក្រាំងមាសថា វាត្រូវតែអីចឹង ដែខ្ញុំកូណា ត្រូវតែព្រមទទួលយករឿងនោះ និងថា ខ្ញុំកូណា មិនត្រូវមានការសោកស្តាយអ្វីទេ ? ញោមស្រី សម្រាប់ខាង ព្រះគ្រូនេះ យើងមិនបានដឹងថា ញោមស្រីមានកម្មចាស់ មានកម្មថ្មី អ្វីខ្លះទេ ញោមស្រីបានជាអ្នកដឹងរឿងហ្នឹង គឺក្នុងន័យហ្នឹងបានជា យើងត្រូវតែដោះស្រាយកម្មទាំងអស់ ចាត់ទុកជាកម្មថ្មី ។ ខាងយើងជាមនុស្សគឺយើងប្រឹងប្រែងបំពេញការងារបានល្អអស់ពីចិត្ត ចំណែកលទ្ធផល ទុកទេវតាសម្រេច ពិតណាស់ មនុស្សយើងទាំងអស់គ្នា សុទ្ធតែ រង់ចាំមើលលទ្ធផលដែលបានមកពី សកម្មភាពការប្រព្រឹត្តិរបស់់យើង ។ តែពេលនេះ លទ្ធផល មិនស្ថិកក្នុងដៃយើងឡើយ បើសិនណាជា លទ្ធផលស្ថិតក្នុងដៃមនុស្សលោកមែន ដូច្នេះនឹងកើតមាន ចលាចលក្នុងចំណោមមនុស្សលោកជាមិនខាន ដូច្នេះ បានជាលទ្ធផលមិនស្ថិតក្នុងដៃមនុស្សលោកទេ ក្នុងដៃមនុស្សលោក មានតែការ ខិតខំប៉ុណ្ណោះ ញោម ប្រឹងប្រែង ញោមខំធ្វើឲ្យបានល្អ លទ្ធផលយ៉ាងណានៅលើទេវតា លទ្ធផលបែបណាក្តី ញោមត្រូវតែទទួលយក ដោយសារនោះជាបំណងទេវតា ឬ ប្រាថ្នាទេវតា ដូច្នេះ ម៉េចបានជា ពេលខ្លះ ឆ្ងល់ថាប្រហែលជាខ្ញុំកូណា បំពេញការងារមិនបានល្អ ខ្ញុំមិនអាចបង្វិលដុំសីលាដ៍ធំបានទេ ខ្ញុំត្រូវតែប្រឹងប្រែងបន្តទៀត ញោមដឹងទេ យើងពិតជាត្រូវបន្ថែមចំណុចតូចណាមួយបន្ថែមទៀត ដូច្នេះ យើងត្រូវតែប្រឹងថែមទៀត តែកុមានការវិភាគ ពេលញោមគិតថាប្រឹងខ្លាំងណាស់ហើយ នោះ ក៍កុំមានការទន្ទឹងរង់ចាំមើលលទ្ធផល ជោគជ័យមិនអាស្រ័យថា ញោមដាក់លុយច្រើនប៉ុណ្ណាទេ តែអាស្រ័យថា ញោមដោះស្រាយការងារនោះបែបណា? គឺវាមានផលជះទៅជះមកបែបនេះ បែបនេះ បានគេហៅថា ជោគជ័យ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។ សូមពរគុណ ចំពោះ ព្រះពរ គុណម្ចាស់ បាបាជី ។
Q & A # 6 @ 8-44
Radha Soami, Baba Ji. I would like to tell you, because of the Covid, we started making food and selling it from home. But many clients have been asking us for non-vegetarian food, which we don’t want to do. And don’t want to fall into the worldly temptation and going for a little bit of extra money. So I’d like you to bless us and give us strength to go ahead and not do what we shouldn’t do, please.
Please understand one thing, that whatever the Lord has put in our destiny, we will definitely get. What is not in our destiny, no power in the world can give it to us! Now, if we compromise and we take shortcuts or we do what is not right for us, you know, it’s only going to add on the karmas. You will still only get what is in your destiny – so then why compromise? That’s why I’m asking you to give us strength to me and my family to go through this. If we stick to the truth, we stick to our ideals, He will see us through everything! Thank you, Baba Ji. Radha Soami.
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា ពេលនេះ ចង់់ទូលថ្វាយរឿងមួយ គឺថា ដោយសារមានជំងឺកូវីដ ១៩ ខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើ ម្ហូបអាហារ លក់់ នៅផ្ទះ តែភ្ញៀវភាគច្រើនគាត់សួររកអាហារដែល មិនមែនជាអាហារបួស ហើយដែលខ្ញុំកូណាមិនចង់ធ្វើអាហារទាំងនោះទេ ខ្ញុំកូណាមិនចង់ដើរធ្លាក់ចូលអន្លង់ទុក្ខ ល្បូងបញ្ឆោតរបស់លោកិយនេះដែរ គឺមិនចង់់ស្វែងរកលុយក្រៅបែបនេះផង។ ដូច្នេះ ខ្ញុំកូណាសុំពរ សុំ ឪវាទពីព្រះគ្រូថាត្រូវធ្វើម៉េចជំនះរឿងនេះបាន ឲ្យខ្ញុំកូណាឈ្នះនូវអ្វីដែលខ្ញុំកូណាមិនចង់ធ្វើ មិនចង់ប្រព្រឹត្តិ ។ ញោម ត្រូវយល់់រឿងមួយនេះ គឺអ្វីក៍ដោយដែលទេវតាប្រទាន ចារមកជា វាសនាឲ្យញោម បើសិននោះវាមិនមែនជាវាសនាទេ គឺក្នុងលោកនេះគ្មានអ្វីអាចផ្លាស់ប្តូរបានទេ ឥលូវនេះ បើសិនជា ញោម ធ្វើរបៀប ឆិនឆៃ (បិទភ្នែក ឬ សម្រួល Compromise ) ឬ ប្រើវិធីផ្លូវកាត់ ឬ ធ្វើអំពើណាមួយដែលមិនត្រូវជាមួយខ្លួនឯង ដូចនេះ គឺញោមដឹងច្បាស់់ថា នេះជាការបន្ថែមនូវ កម្មា ទៅវិញទេ គឺញោមនូវតែទទួលតាម វាសនាដដែល បើអីចឹងដដែល មានរឿងអីត្រូវ ឆិនឆៃ ឬ បិទភ្នែក ? ។ គូណាព្រះគ្រូអីចឹង បានជាខ្ញុំកូណា សុំពរព្រះគ្រូ ឲ្យខ្ញុំ និង គ្រួសារ ខ្ញុំកូណាខ្លាំង យកឈ្នះរឿងនេះគឺស្របតាមវាសនា ។ បើ សិន ញោម គាំងមិនយល់ពីព្រះសច្ចៈ អីចឹងគឺញោមគាំងគំនិត រកគិតអ្វីមិនឃើញដែរ ទេវតាទ្រង់នឹងតាមមើលគ្រប់រឿង ហេតុភេទទាំងអស់ ! សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។
Q & A # 7 @ 9-58
I have couple of questions, Baba Ji. You see, people have some drive. People have aim in life, people have ambition. But I don’t – I feel my life is just plodding on. I just live from day to day. And I feel, when will it end? And what am I ... like, what’s happening? Should I have a drive? Should I have some ambition? I don't know. Whatever we do, life can’t stand still. Nobody’s life can stand still. When we talk about maya – maya is time, okay? So, maya –, time will ... either you have to go in front, or you’ll go backward. So always see that you’re going forward, not backward. Be positive, take care of your responsibility, and that will keep on taking you forward.
Thank you. Baba Ji, another thing. Since the last fifty years, we have been connected to you, to Hazur. From childhood, we have been with Hazur and with you. You all are with me, all the time. I know you always say you are with us. But I don’t have that … I don’t feel that presence. Why? What am I lacking? It’s a question of appreciation, you know? We … I mean, it’s not that the father is going to give more to one and less to another. He is going to give to each one of us equally. You know, I always quote Bhikha Ji, “O Bhikha, no one is poor, everyone has rubies in his bundle. But because he does not know how to untie the knot, he remains a beggar.” Okay? So whatever He has to give us, He’s given us. So it’s not that we need to ask, it’s not that somebody is going to put it from outside – it’s there! We just need to realize it! So what we need to do is, we need to go within ourselves. We need to be focused. And as we are focused, automatically that realization will come to you, that He is not far away sitting in some mountain or in the skies or something – He is there with you. So you’ll always be with me? Even if I don’t feel it, but you will be with me always? He’s always there. But we must learn to feel that presence. Unless you don’t feel the presence, how will you get the confidence? Otherwise, it’s only a concept in our minds. I do try in my meditation. But I think my meditation is poor. No, no, don't say, “Poor, good, bad” – you just do it! Say that, “My Master wanted me to do it and I’m going to do it!”
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូខ្ញុំកូណាមានសំនួរមួយចំនួនគឺថា មនុស្សយើងមាន សម្ពាយកម្ម ឬ ឃ្លាំងកម្ម (drive) ដែលមនុស្សគឺគេមានគោលបំណងក្នុងជីវិត មានមច្ឆិតា តែខ្ញុំកូណា គ្មានបែបនេះទេ គឺខ្ញុំកូណា គ្រាន់តែជា មនុស្ស គ្មានឃ្លាំងស្តុកទេ គឺខ្ញុំកូណារកមួយថ្ងៃ រស់មួយថ្ងៃ ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ័ថា មិនដឹងពេលណាបញ្ចប់? ឬ ស្លាប់ ខ្ញុំកូណាជាអ្នកណា ? តើមានរឿងអ្វីកើតឡើង? តើខ្ញុំកូណាគួរតេមាន ឃ្លាំងកម្ម មួយដួចគេដែរឬអត់ ?គួរតែមានចិត្តចង់បាន មហិច្ឆិតាដែឬទេ ? គឺខ្ញុំកូណាអត់ដឹងថា ត្រូវធ្វើម៉េច ? ញោម មិនថា យើងធ្វើអ្វីក៍ដោយចុះ គឺជីវិតយើងមិនស្ថិតនៅនឹងថ្កល់ឡើយ គ្មានអ្នកណាម្នាក់ មានឆាកជីវិតនៅដដែលទេ ។ ពេលណាដែលយើងនិយាយអំពី មាយា Maya តើអ្វីជា មាយា? មាយា គឺជា ពេលវេលា មិនថា យើងដើរទៅមុខ ឬ ដើរថយក្រោយទេគឺស្ថិតក្នុងពេលវេលា ដូច្នេះ យើងត្រូវតែដើរទៅមុខ កុំដើរថយក្រោយ ។ ញោមត្រូវតែគិតជាវិជ្ជមាន ល្អ ញោមត្រូវតែ យកចិត្តទុកដាក់ ទទួលខុសត្រូវលើខ្លនឯង ធ្វើអីចឹងគឺញោមកំពុងដើរទៅមុខ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។
ខ្ញុំកូណានៅមានសំនួរមួយទៀត គឺកាលពី ៥០ ឆ្នាំ មុន ពួកយើងធ្លាប់បាន ភ្ជាប់និស្ស័យជាមួយព្រះគ្រូ Hazur គឺតាំងពី នៅក្មេងៗ ក៍ជាមួយ ព្រះគ្រូ ផងដែរ ទាំងអស់គ្នានៅជាមួយខ្ញុំកូណា គ្រប់ពេល គ្រប់វេលា ។ អាត្មាភាពដឹងថា ញោមតែងតែនិយាយពាក្យថា នៅជាមួយអាត្មាជានិច្ច នៅជាមួយ យើងជានិច្ច តែអាត្មាអត់មានទេ អត្មាអត់ដែលគិតបែបហ្នឹងទេសព្វថ្ងៃនេះ ហេតិអ្វី?តើអាត្មាខ្វះខាតភ្លេចរឿងហ្នឹង? នេះជា បញ្ហានៃការ ទទួលគុណ ដឹងគុណទេវតា appreciation អាត្មាចង់ថា មិនមែនជាឪពុកម្នាក់ ឲ្យកូននេះតិច ឲ្យកូននោះច្រើនទេ ។ ឪពុក ចែកឲ្យកូនស្មើរៗគ្នា អាត្មាភាពសូមលើកឡើងអំពី ការដែល Bhikha Ji ទូលថា គ្មានអ្នកណាមួយក្រទេ ម្នាក់ៗសុទ្ធតែមាន ត្បូងក្នុងថង់ តែដោយសារពួកគេ មិនដឹងមិនចេះពីរបៀបស្រាយមាត់ថង់ អីចឹងបានគេនៅតែជា អ្នកសុំទាន ។ ដូច្នេះ អ្វីដែលទេវតាចង់ ប្រទានឲ្យយើង គឺទ្រង់ប្រទានមករួចរាល់ នេះមិនមែនជារឿង យើងត្រូវសុំពីទេវតាទេ ក៍មិនមែនជារឿងមានអ្នកណាម្នាក់គេឲ្យយើងដែរ គឺ អំណោយឬទាន វាស្ថិតនៅទីហ្នឹងស្រាប់។ យើងគ្រាន់តែត្រូវការ ទទួលយកទាននោះ ! ដូច្នេះ អ្វិដែលយើងត្រូវធ្វើ គឺត្រូវធ្វើដំណើរចូលទៅក្នុងខ្លួន ជារូបកាយយើង យើងត្រូវតែមានការផ្ចង់អារម្មណ៍ កាលណាយើងមានការផ្ចង់អារម្មណ៍បែបនេះ ជាស្វ័យប្រវត្តិយើងនឹងទទួលស្គាល់នៅការពិតនេះ គឺទេវតា ឬ ព្រះមិនគង់នៅឆ្ងាយ គង់លើភ្នំ ឬ លើមេឃ ឬ លើអ្វីផ្សេងឡើយ គឺទេវតាគង់នៅជាមួយយើង ។ អ្ហាក អីចឹងទេវតាគង់នៅជាមួយ ខ្ញុំកូណា? សូម្បីខ្ញុំកូណាមិនដែលគិតដល់ទេតាផងហ្នឹង? ទេវតានៅទីហ្នឹងជានិច្ច តែយើងត្រូវរៀនគិតអំពី បច្ចុប្បន្នភាព បើសិនជាយើងមិនគិត ពី បច្ចុប្បន្នភាពផង ធ្វើម៉េចយើងទទួលបាន ការទុកចិត្ត Confidence ។ បើយើងគ្មានការទុកចិត្ត អីចឹងគឺយើងមានតែ ធ្វើតាមការយល់របស់ ចិត្ត។ ខ្ញុំកូណានឹងព្យាយាមតាំងសមាធិ តែការតាំងសមាធិ របស់ខ្ញុំកូណា ខ្សោយ អន់ ណាស់ ទេ ទេ ញោម សូមកុំនិយាយថា អន់ ល្អ ឬ ខ្សោយណាស់_ ញោមដឹងតែ ធ្វើសមាធិទៅបានហើយ " គឺត្រូវដឹងថា ព្រះគ្រូចង់ឲ្យខ្ញុំធ្វើសមាធិ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវតែធ្វើសមាធិ ៉។
Q & A # 8 @ 12-34
Radha Soami, Baba Ji. What can we do to be focused? Everything comes with practice and the way we look at life. There will be times, you know when ... Because right from a young age our priorities ... As youngsters our priorities were different, as we grew up, our priorities are different. And as we go through life you will see these priorities keep on changing. Don’t you think we owe it to ourself to be able to stand on our own feet and look after ourselves? So whatever is worth doing, is worth doing well. Now, He’s given us twenty-four hours, which is sufficient time, to pay attention to your work, to your family and to the spiritual aspect. Our problem is that we just complicate life. When I am at work, I am thinking about my meditation. When I am in meditation, I am thinking about my family. So I am just confusing the issue. So, wherever you are, try and focus on that. Practice makes perfect. And we’ll be able to do it. Right? One more question, Baba Ji. If you think of doing something that may upset someone, but then you don’t turn it into an action, does that create karma? No, thought is not karma. But the mystics tell us, “Don’t let that thought even come.” Because what happens psychologically, first comes the thought, thought registers and then comes the action. Now, a certain thought, unless it is channelized into action, it is not karma. But what happens? We have no control over the mind. You think about something continuously, it creates such a groove on your mind, that before you know it, it gets channelized into action. That is why the mystics have said, “Don’t even let the thought come in.” Because if there’s no thought, there can’t be action. But thought by itself is not karma. Thank you, Baba Ji. Radha Soami.
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េចឲ្យអារម្មណ៍មូលល្អ ? ញោមរឿងទាំងអស់ ដើម្បីបានល្អ ទាល់តែមានការ ប្រតិបត្តិ ហើយហ្នឹង គឺជា អ្វីដែលជីវិតយើងស្វែងរក ពេលវេលាមួយនឹងមក ដល់ ដោយសារ កាលពីនៅក្មេង គេមានជម្រើសអាទិភាពរបស់គេផ្សេង ដល់វ័យធំល្មម គេមានអាទិភាពផ្សេងខុសពីមុន អាទិភាពរបស់យើងម្នាក់ៗគឺខុសៗគ្នាទាំងអស់ ពេលដែលយើងរស់នៅ ពេញមួយជីវិតនឹងឃើញថា អាទិភាពក្នុងជីវិតមានការផ្លាស់ប្តូរជានិច្ច ។ តើយើងគិតថា យើងអាចឈលើជើងខ្លួនឯង ថែរក្សាខ្លួនឯងដោយខ្លួនឯងបានដែរឬទេ? អីចឹងបើយើងបំពេញការងារណាមួយបានល្អ នោះលទ្ធផលក៍វាបានល្អតាមហ្នឹងដែរ ។ ឥលូវនេះ ទេវាតាប្រទានពេល ២៤ ម៉ោង/ថ្ងៃ ជាពេលវេលាមួយ គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់យើងផ្ចង់អារម្មណ៍បំពេញការងារ លើគ្រួសារ លើផ្លុវធម៍ ឲ្យបានល្អ ។ បញ្ហារបស់យើង គឺដោយសារ យើងសព្វថ្ងៃនេះមានការ ស្មុកស្មាញក្នុងជីវិត គឺពេលកំពុងបំពេញការងារ បែរជាគិតពីរឿងទៅតាំងសមាធិ ពេលដែលកំពុងតាំងសមាធិ បែរជាទៅគិតរឿង ក្រុមគ្រួសារឯណោះវិញ នេះជាការភ័ន្តច្រលំមួយ។ ដូច្នេះ ទោះបី ជាញោម កំពុងធ្វើអ្វីក៍ដោយ ញោម ត្រូវតែផ្ចង់អារម្មណ៍លើរឿងហ្នឹង។ ការប្រតិបត្តិជាក់ស្តែងនាំឲ្យយើងបានផលកាន់តែប្រពៃ ។ ធ្វើបែបនេះ សង្ឃឹមថា យើងអាចធ្វើបាន។
ព្រះគ្រូខ្ញុំកូណានៅមានសំនួរមួយទៀត គឺ ខ្ញុំកូណាគិតឃើញថា បើសិនជាធ្វើរឿងមួយហ្នឹងទៅ ប្រាកដជាបណ្តាលឲ្យគេម្នាក់ពិបាកចិត្ត ព្រួយចិត្ត តែខ្ញុំកូណាគ្រាន់តែគិតទេ គឺមិនបានធ្វើ ឬ ប្រព្រឹត្តិតាមការគិតទេ សួរថាតើខ្ញំកូណាមានបាបកម្មដែរឬទេ ? ទេ ញោម គ្រាន់តែគិត មិនមែនជា កម្មា ទេ តែព្រះគ្រូ បាចារ្យ ទូលថា ចូរកុំឲ្យការគិតបែបនេះកើតមានឲ្យសោះ ព្រោះវាជាចិត្តសាស្រ្តមនុស្ស ដំបូងយើងគ្រាន់តែគិត បន្ទាប់មកវា ក្លាយជាការចង់ចាំ កត់ត្រាទុក បន្ទាប់វាក្លាយជា អំពើ។ ដូច្នេះការគិតមួយ ចំនួន វាជា ដំណើរការឆ្លងកាត់ ឆាណែល Channelized នៃការវិភាគសិន មុនឈានដល់ការ ប្រតិបត្តិ ដែលជាអំពើរ អីចឹងបានជាការ គិត មិនមែនជាការ កម្មា ទេ។ តែសួរថាវាមានរឿងអ្វីកើតឡើង? នោះគឺ យើងគ្មានការគ្រប់គ្រងលើចិត្ត ។ ក្នុងចិត្តយើងគិតរឿងច្រើនជាបន្តបន្ទាប់ វាក្លាយជា ចង្អូរឬ ជាស្នាម នៅ ក្នុងចិត្ត ដល់តែយូរៗទៅ យើងមិនបានដឹងខ្លួន វាក្លាយជាទៅជា អំពើរ ក្នុងន័យនេះ បានជា គ្រូបាចារ្យ ទូលថា " ចុះកុំមានការគិតអាក្រក់បែបហ្នឹងចូលមក" ព្រោះកាលណា អត់គិត ក៍អត់់មានសកម្មភាពជាអំពើរដែរ តែបើគ្រាន់តែគិត នោះមិនមែនជា កម្មា ទេ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។
Q & A # 9 @ 14-51
Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, why is it that despite having everything, I feel empty inside? This is the soul’s … Why do I feel this longing? This is the cry of the soul for its origin. We think that this mind will find contentment by obtaining the things of the world. But even if one obtains all the wealth or honour in the world, or one has good relationships in the world, this longing will only be fulfilled when the soul unites with the Lord. Baba Ji, I often feel like I need to please all my relatives and family members – why is that? Must I live my whole life just for them? How do I move forward in my own life? Look, the Lord has placed us where we are because of our karma. Now, with every karma comes a certain responsibility. We will only finish the karma when we fulfill our responsibilities. So fulfill your responsibilities but take out time for the Lord as well. How do I keep a balance? Everything … Because I feel like I only need to please my family. But sometimes, I also feel that someone isn’t happy with me – so then what should I do? That cannot happen. You could spend your whole life trying, you could spend several lifetimes trying – you will never make them happy. If two people are happy with you, another two will be upset with you. So as I said, fulfill your responsibilities to a certain extent, but beyond that, you have to see what’s right, okay? There are 24 hours in a day – keep a balance. Fulfill your responsibilities. But look, where will you get strength from? Peace of mind will only be found within, right? And if I don’t have peace of mind, what can I give others? Baba Ji, please shower your grace so that I give as much time as possible to meditation. Okay. And please shower your grace on my whole family. Okay. Radha Soami. Radha Soami, Baba Ji.
សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាមានអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាង តែដូចជា ប្រហោងក្នង គ្មានអ្វីទាំងអស់ក្នុងខ្លួនទៅវិញ ។ ញោម គឺជា រឿងរបស់ ព្រលឹងមនុស្ស ។ ចុះម៉េចបានជាខ្ញុំកូណាចេះតែនឹងដល់ ព្រះ? ញោម នេះគឺមកពី ព្រលឹងយំស្រែកចង់ទៅប្រភពដើមជាឋានកំណើតរបស់ព្រលឹងឡើងវិញ។ យើងគិតថា បើសិនជាចិត្តយើងនឹងរិករាយសប្បាយ បើសិនជាយើងទទួលបានអ្វីៗក្នុងលោក តែទោះជាយើងមានអ្វីៗ ទោះជាពិភពលោកនេះផ្តល់កិត្តិយសឲ្យយើងក្តី ឬថា យើងមានទំនាក់ទំនងល្អណាស់ ជាមួយលោកិយនេះក្តី ក៍ចិត្ត ព្រលឹងមិនរីករាយ សប្បាយចិត្តដែរ គឺលុះត្រាព្រលឹងបានជួបជាមួយទេវតា ឡើងវិញ។ ព្រះគ្រូ ម៉េចបានជាខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ថា ត្រូវការសុំទោសពីក្រុមគ្រួសារ សាច់ញាតិ តើខ្ញំកូណា ត្រូវតែរស់ពេញមួយជីវិតនេះដើម្បីតែពួកគេ ?តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េចដើម្បីអាចដើរទៅមុខ តាមជីវិតផ្ទាល់ខ្លួនខ្ញុំកូណា? ញោម ត្រូវមើលថា ទេវតាដាក់យើងនៅន្លែងណា គឺអាស្រ័យតាមកម្មា របស់យើង គឺកម្មទាំងនោះឯងដែលវាចេញជាការទទួលខុសត្រូវរបស់យើង ។ ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែ មានការ ទទួលខុសត្រូវរឿងនេះ និងជាមួយគ្នាត្រូវតែទុកពេលវេលាខ្លះសម្រាប់ទេវតាផងដែរ។ តើខ្ញុំកូណាត្រូវ រក្សា តុក្យភាពបែបណាទៅ? ដោយសារខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថាត្រូវយកចិត្តក្រុមគ្រួសារ ពេលខ្លះយល់ថា សមាជិកគ្រួសារខ្ញុំខ្លះក៍គេមិនពេញចិត្តជាមួយខ្ញុំកូណាដែរ បើអីចឹងខ្ញុំកូណាធ្វើយ៉ាងណាទៅ ?រឿងវាមិនអាចអីចឹងទេ មិនអាចកើតមានបែបហ្នឹងទេ ញោមអាចចំណាយពេលពេញមួយជីវិតក្នុងការព្យាយាមធ្វើ ឬ ចំណាយពេលច្រើនជាតិផងដើម្បី ធ្វើកិច្ចការហ្នឹង តែគឺមិនអាចឲ្យពួកគេទាំងអស់់ រីករាយសប្បាយចិត្តជាដរាបឡើយ បើសិនជាមនុស្ស ២នាក់ គេពេញចិត្តជាមួយ ញោម តែ មនុស្ស ២នាក់់ផ្សេង ទៀតគេមិនសប្បាយចិត្ត មិនពេញចិត្តជាមួយ ញោម ដូច្នេះ គឺមានតែដូចអាត្មាភាពបានទូល អំម្បាញមិញ គឺរឿងការទទួលខុសត្រូវមួយចំនួនរបស់ញោម តែ មើលទៅឲ្យឆ្ងាយ ញោមសំលឹងរកអ្វីជា ផ្លូវត្រូវសម្រាប់ញោមផង។ អូ ខេ យើងមានពេល ២៤ ម៉ោង ចូររក្សាតុល្យភាព ចូរមានការទទួលខុសត្រូវ ទែត្រូវរកមើលថា ញោមអាច បានប្រភព កម្លាំងរឹងមាំ មកពី ទិសណាចំនុចណា? គឺមានតែ សន្តិភាព សេចក្តីស្ងប់ក្នុងចិត្ត មែនទេ? ដែលវាមានវត្តមាននៅក្នងខ្លួនញោមស្រាប់។ បើសិនខ្លួនគ្មានសេចក្តីស្ងប់ ជាសន្តិផង តើឲ្យអ្នកនៅក្បែរគេមានសេចក្តីស្ងប់បែបម៉េច? ព្រះគ្រូ បាបាជី សូមមេត្តា ប្រទាន ពរ ដល់ខ្ញុំកូណាដើម្បីខ្ញុំកូណាអាចតាំងសមាធិបានល្អ និងចំរើនពរ ដល់ក្រុមគ្រួសារខ្ញុំកូណាទាំងអស់ផង សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។
Q & A # 10 @ 16-58
I have a question that, how can we be a good sevadar? A good sevadar is one who’s selfless in whatever he does. There's no calculation. Seva is never big or small. So when we come to do seva, we should be willing to do anything and everything. And it should not be for recognition. Maharaj Ji used to say, “If one hand gives, the other hand should not know about it.” So that is … you have to do it in a selfless manner, what we say nishkaam karma. Baba Ji, we know that death is certain. But then too we are so scared of it. I mean, why it happens like that? I mean, we have lost so many … We are scared ... No, if you have led a good life, and you have stayed in the Lord’s will, nobody will be scared! So it’s our own guilt that troubles us, that’s why we become scared. So if we are able to correct ourself, we lead a pure and healthy life, why would we be scared? Yeah. Yeah, we have to be a good human being, so that we can serve everybody, I mean, in the family, or in the friend circle, everywhere. So, we have to be first a good human being, isn’t it? Yes. Thank you, Baba Ji. Radha Soami. ី
ខ្ញុំកូណាមានសំនួថា តើត្រូវធ្វើបែបម៉េច ដើម្បីក្លាយជាអ្នកបំរើព្រះដោយស្មោះ? ញោម អ្នកបំរើព្រះដ៍ល្អ សំដៅថាជា មនុស្សដែលមិនគិតពី ប្រយោជន៍ខ្លួនឯងនៅគ្រប់កិច្ចការដែលខ្លួនធ្វើ។ គឺជា កិច្ចការដែលគ្មានការគណនា។ សេវាកម្ម ( ការបំរើ) គេមិនគិតថា វាធំ ឬ តូចឡើយ។ ដូច្នេះ កាលណាយើងធ្វើការងារ បំរើព្រះ គឺយើងត្រូវដឹងថាត្រូវធ្វើការងារគ្រប់យ៉ាង គឺការងារអ្វីក័ធ្វើដែរ តែការងារនោះ មិនត្រូវទាមទារឲ្យគេទទួលស្គាល់យើងទេ ដូចដែលព្រះគ្រូមហារាជ ទូលថា បើដៃមួយហុចទានទៅ ដៃមួយទៀតមិនដឹង្វីសោះឡើយ គឺការបំរើព្រះនេះ ញោមមិនត្រូវគិតថាដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លទនឯងទេ ដែលយើងហៅថា អនេតនាកម្មា nishkaam karma។ ព្រះគ្រូបាបាជី នៅមានសំនួរមួយទៀត យើងទាំងអសើគ្នាដឹងថា សេចក្តីស្លាប់គេចមិនផុតទេ តែទោះជាដឹងអីចឹង យើងរាល់គ្នាពិតជាភ័យខ្លាច រន្ធត់ខ្លាំងណាស់។ ខ្ញុំកូណា ចង់សួរថា ម៉េចបានជា មានរឿងបែបហ្នឹង? ខ្ញុំថា នេះមកពីដូចគេថា បាត់បង់ខាត ច្រើនពេក បានជាភ័យខ្លាច? ទេ ញោម បើសិនជាយើងរកស៊ីត្រឹមត្រូវតាមសមាជីវោ បើសិនជាយើងរស់នៅ តាម ប្រាថ្នារបស់ទេវតាទេ គឺគ្មានអ្នកណាគេភ័យខ្លាចធ្វើអី ? អាហ្នឹងគឺមកពីយើងមាន កំហុស guilt ដែរ បានជា ភ័យ ញាប់ញ័រ ដូច្នះ បើយើងអាចកែប្រែខ្លួនឯងបានឡើងវិញ ធ្វើជីវិតល្អបរិសុទ្ធ ជីវិតមាន ព្រះធម៍ healthy life គឺយើងលែងមានការភិតភ័យ។ ដូចនេះ យើងត្រូវតែធ្វើជាមនុស្សល្អ បែបនេះ យើងអាចបំរើមនុស្សទូទៅ គ្រប់ៗគ្នា អាត្មាសំដៅថា នៅក្នុងគ្រួសារ សង្គម មិត្តភ័ក្រ គឺគ្រប់ទីកន្លែង ដូច្នេះ ជាដំបូងត្រូវតែធ្វើជាមនុស្សល្អសិន មែនទេ? គូណា ព្រះគ្រូ ពិតមែន។ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។
Q & A # 11 @ 18-22 TO 20-23
Radha Soami, Baba Ji. It's great to see you. My question is: When I’m sitting in simran for about … after about an hour or so, my right hand starts twitching, due to which I change my position. And this happens for like three or four times. Each time, I keep changing position. So, is that okay? If you can live with it, let it twitch – doesn't make a difference. But until I don't change my position, it doesn't stop. So I just … I don't change the position? See, what happens is, when the consciousness is rising, if it encounters any blockage, it needs a release. So the body starts reacting in one form or the other. So this is a consequence of that. So if you can bear it, don't move. But when it becomes unbearable, then you can move. Okay. And also, like the goal of, I mean, the ideal case would be to concentrate at the eye center for two hours. But I find it difficult to hold my attention even for two minutes! So what should I do? Practice makes perfect. I mean, if you think that the child, the first day he goes to school, he understands everything – he doesn't. It's step by step. So similarly, if we first create the habit of sitting down, then we start focusing at the eye center, we will be able to do it. At themoment we're fighting the body, we are fighting the mind, you know? There are so many distractions. So we have opened up battle fronts on all sides. Let's take it step by step. First, create that habit of sitting down. Then try and be still, and you will see automatically the mind will start focusing. Okay.
ព្រះគ្រូ បាបាជី ជាសំណាងខ្ញុំកូណាបានជួបព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាមានជាសំនួរថា ពេលខ្ញុំកូណាអង្កុយធ្វើធម៍ ប្រមូលអារម្មណ៍ បានប្រហែលជា មួយម៉ោងក្រោយ ដៃខ្ញុំកូណា ឡើងរមួល ដោយសារខ្ញុំកូណាប្តូរ ជំហរអង្គុយ កើតរឿងបែបនេះ ប្រហែល ៣ទៅ ៤ដង ដល់ពេលនោះ ខ្ញុំកូណាតែងតែដូរ ជំហរអង្គុយ។ តើ នេះជារឿងធម្មតាៗទេឬ? ញោម បើសិនជាញោមអាចទ្រាំបាន ញោមឲ្យវារមូលតាមដំណើរចុះ កុំមានការផ្លាស់ប្តូររបៀបអង្គុយ ។ តែប់ខ្ញុំកូណាមិនប្តូរទេ វានៅតែរមូល បើដល់តែប្តូរចេញ វាឈប់រមូលវិញដែរ ។ ញោមរឿងនេះ កាលណាសតិ យើងដឹងខ្លួនបែបហ្នឹង វាទៅជាកាត់ផ្តាច់ ឃាំងសង្វាក់ តែម្តង ដូច្នេះ រាងកាយញោមវាត្រូវចាប់ផ្តើមសារជាថ្មីឡើងវិញ តាំងពីដើមទីមក នេះជាផលវិបាក កើតចេញមកពី ការផ្លាស់ប្តូរជំហរអង្គុយ អីចឹងបើយើងនៅតែអាចទ្រាំបានទេ បន្តជាធម្មតា កុំកំរើក តែបើសិនជា ទ្រាំលែងបានហើយ អីចឹងញោម ផ្លាស់ប្តូរចុះ តែត្រូវចាំថា គោលបំណងជាគោលការណ៍នៃការតាំងសមាធិ គឺត្រូវការពេលជាង ២ ម៉ោងដើម្បិផ្ចង់អារម្មណ៍នៅភ្នែកកណ្តាល ។ ព្រះគ្រូ តែខ្ញុំកូណា ពិបាកណាស់ សូម្បិ ២ នាទី ធ្វើមិនបានផង ចឹងខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េចទៅព្រះគ្រូ ? ញោម គឺ ប្រតិបត្តិ យូរៗទៅនឹង ថ្កឹក ធ្វើបានល្អ ប្រពៃ អាត្មាចង់ថា ធ្វើដូចក្មេងៗវាទៅសាលារៀន តែមួយថ្ងៃ សួរថាវាចេះគ្រប់យ៉ាងឬ? មិនអាចទេ គឺត្រូវការមួយជំហានម្តងៗ ស្រដៀងគ្នានេះដែរ បើសិនជាពីដំបូង យើងបង្កើតទំលាប់អង្គុយតាំង សមាធិ បន្ទាប់មក ចាំហាត់រៀនផ្ចង់អារម្មណ៍នៅភ្នែកកណ្តាល អីចឹង គឺយើងអាចនឹងធ្វើបាន។ ព្រះគ្រូ ដឹងទេ ក្នងពេលជាមួយគ្នានោះ យើងត្រូវប្រឆាំងជាមួយ រាងកាយផង ប្រឆាំងជាមួយ ចិត្តផង គឺមានការរំខានច្រើនពេកណាស់ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែ បើករណសិរ្សជួរមុខមួយសម្រាប់វាយគ្រប់ទិស ។ ញោម ត្រូវចាំថា មួយជំហានម្តងៗ គឺ ដំបូង បង្កើតទំលាប់អង្គុយតាំងសមាធិសិន គឺព្យាយាមបែបនេះសិន រួចសឹមឈានចូលដល់ការធ្វើខ្លួនឲ្យស្ងៀម (ស្មឹង) រួចបន្ទាប់ជាស្វ័យប្រវត្តិចិត្តយើងនឹងចាប់ផ្តើម ផ្ចង់ សតិ ។ សូមព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ៕
No comments:
Post a Comment