Location, Location , Location

ទីតាំង ទីតាំង ទីតាំង Location, Location, Location

នេះជាពេលវេលាដែលយើងត្រូវធ្វើការវិនិយោគនៅក្នុងផ្ទះខ្លួនឯង។

អ្នកដែលគេធ្វើការងារក្នុងឧស្សាហកម្មអចលនទ្រព្យ(ដីធ្លី) និយាយថា ការសម្រេច ចិត្តលើកិច្ចការហិរញ្ញវត្ថុដោយខ្លួនឯងគឺជារឿងធំបំផុតក្នុងជីវិត។ ពួកគេនៅនិយាយទៀត ថាការដាក់ផ្ទះខ្លួនឯងបញ្ចាំគឺជាការសងបំណុលដ៍ក្រាស់ដែលត្រូវតែរាប់រង។ លោក Baba Gurin Singh តែងតែប្រាប់យើងម្តងហើយម្តងទៀតថា បានកើតមកជាសត្វលោកមានបុណ្យ ទើបបានរូបកាយជាមនុស្សបែបនេះ ហើយការតាំងចិត្តមកយកផ្ទះខាងក្រៅ(ឋាន កណ្តាល)បែបនេះគឺជាការសម្រេចចិត្តដ៍មុតមាំដើម្បីឲ្យព្រលឹងយល់អំពីខ្លឹមសារនៃ ព្រលឹង។ ភ្ជាប់ជាមួយនឹងការសម្រេចចិត្តខាងលើ នៅមានកិច្ចការមួយទៀតគឺការសម្អាត កម្មា (Karma) បំណុលកម្មា គឺជាបន្ទុកមួយដ៍ធ្ងន់ធ្ងរ ដែលទាមទារយើងចំណាយពេលវេលាច្រើនដើម្បីទូទាត់សងវិញ រឿងនេះដូចជាការព្យួរដុំថ្មមួយដុំធំជុំវិញ ក របស់យើង គឺ ប្រៀបដូចជាការរកស៊ីបញ្ជាំផ្ទះដែរ (Home Mortgage) ។

បើដូច្នេះ តើយើងអាចត្រលប់ទៅផ្ទះកំណើតដើមរបស់យើងនៅស្ថានសួរគ៍បែប យ៉ាងណា? គឺដូចគ្នាជាមួយការរកស៊ីបញ្ជាំដីផ្ទះដែរ ក្នុងរឿងពុទ្ធចក្រ(ផ្លូវធម៍) យើងត្រូវតែ ជ្រើសរើសយកផ្ទះរបស់យើងនៅអនាគត ដើម្បីដាក់បញ្ចាំ ចុះកិច្ចសន្យា រកលុយបង់ការ ប្រាក់ បន្ទាប់ធ្វើកិច្ចសន្យាទូទាត់ និងចូលទៅរស់នៅទីនោះ។ ក្រុមអ្នករកស៊ីខាងអចលន ទ្រព្យផ្តល់ជាដំបូន្មានយើងថា ត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្នឈប់ជួlលផ្ទះទៅ ត្រូវទិញផ្ទះវិញគឺជា ការល្អជាង។ គឺស្រដៀងគ្នានេះដែរ ព្រះបរមគ្រូតែងតែណែនាំឲ្យយើងស្វែងរកផ្ទះអចិន្រ្តៃ របស់យើង លោកឲ្យយើងបញ្ចប់ការស្វែងរកផ្ទះពិតនៅលើផែនដីជាអាណាចក្រមួយ នេះចោលទៅ។ ពេលនេះ យើងដឹងច្បាស់ហើយថា ជាការពិបាកណាស់ដើម្បីត្រលប់ ទៅផ្ទះជាឋានកំណើតនៃយើងវិញ។ យើងកំពុងជាប់ក្នុងគុកលោកិយនៅឋានកណ្តាល ជាទីដែលមេឆ្មាំគុកចង់រក្សាទុកយើងនៅទីនេះ។ ឈ្មោះរបស់មេគុក គឺ Kal កាល់ គាត់ ទទួលបានសិទ្ធិពីព្រះឥន្រ្ទយ៍ ក្នុងការគ្រប់គ្រងឋានកណ្តាលនេះ។ គាត់ចង់រក្សាលោកិយនេះ ទុកសម្រាប់ដាក់តែមនុស្សលោក។ មានតែដួងព្រលឹងអ្នកណាមានសំណាងបានទទួលការ បង្រៀនពីព្រះបរមគ្រូពិត នោះនឹងត្រូវបានដោះលែងរួចផុតពីលោកិយនេះ។

យើងត្រូវការព្រះគ្រូរស់ពិតៗ មកជួយយើងក្នុងការស្វែងរកផ្ទះកំណើតនៃយើង ព្រះគ្រូគឺជាមហាមិត្តល្អបំផុតនៃយើង គឺគាត់តំណាងអ្នករាល់គ្នាក្នុងកិច្ចការជំនួញ ជាម្ចាស់ផ្ទះនៃយើងទៅអនាគត លោកជាភ្នាក់ងារដីធ្លី ជាអ្នកច្បាប់ និងជាអ្នកគ្រប់គ្រងរាល់ បំណុលរបស់យើងផងដែរ។

ចុះទីតាំងពិតនៃផ្ទះរបស់យើងនៅកន្លែងណា? អ្នកធ្វើការផ្នែកទិញលក់ដីគេថា មានចំណុចសំខាន់ ៣ ក្នុងការងារនេះ គឺ ទីតាំង ទីតាំង និង ទីតាំង។ ទាំង ៣ នេះគឺសំខាន់ដូចៗគ្នាសម្រាប់ផ្ទះជាកំណើតជាផ្ទះបុណ្យនៃយើង។ តើយើងគូរសែ្វងរកទីតាំងបែបណា? ចម្លើយដែលគេទទួលបានគឺមានលក្ខណៈជាការប្រៀបធៀប “ គឺនៅនឹងបាតជើងព្រះគ្រូ” ដែលមានន័យថា ឲ្យយើងថ្វាយខ្លួនជាសាវគ្គនៃព្រះគ្រូ។

លោក Maharaj Sswan Singh លោកបានសរសេរជាសៀវភៅធម៍មួយ និយាយអំពី អាកប្បកិរិយាសមរម្យ ជាសាវគ្គ សម្រាប់ជាការចូលមកកៀកជិតនឹងព្រះគ្រូ និងចូលទៅ ក្បែរបាតជើងព្រះគ្រូ ដែលលោកដសរសេរជាអាថ៍ថា៖

ឪព្រះគ្រូជាអម្ចាស់ ខ្ញុំកូណាជាមនុស្សធ្វេសប្រហែសល្ងង់ ខ្ញុំម្ចាស់មិនដឹងថា ត្រូវ

សួរព្រះគ្រូអំពីអ្វី។ សូមព្រះគ្រូលោកប្រទានពន្យល់អ្វីដែលខ្ញុំម្ចាស់ងាយយល់បំផុត

សូមព្រះគ្រូផ្តល់ពរខ្ញុំម្ចាស់មានកំលាំងពលំ មានបញ្ញាញាណ ដើម្បីខ្ញុំម្ចាស់រីករាយ ជាមួយអស់អ្វីដែលព្រះគ្រូប្រទានដល់ខ្ញុំម្ចាស់ ដើម្បីខ្ញុំកូណារីករាយជាមួយទីកន្លែង ជាមួយនឹងការថែរក្សានៃព្រះគ្រូ។ ខ្ញុំម្ចាស់ជាមនុស្សគ្មានគុណធម៍ គ្មានការជឿអស់ ពីចិត្តជាមួយនឹងសាសនាអ្វីមួយឡើយ រាល់សកម្មភាពនៃខ្ញុំធ្វើគឺក្នុងសភាពងងឹត មិនដឹងមុខក្រោយ និងពោរពេញដោយអំពើបាបកម្មផង។ ខ្ញូំកុណាគ្មានបុណ្យ គ្មាន កុសល ចិត្តខ្ញុំកុណាតាមព្យាបាទខ្ញុំយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។ ឪ ទេវតា អើយ សម្រាប់មនុស្សមានបាបដូចជាខ្ញុំព្រះអង្គ គ្មានកន្លែងណាជាទីស្នាក់អាស្រ័យជ្រកកោនឡើយ សូម ទេវតាទទួលយកខ្ញុំកុណាជា ទាសា ទាសី (ខ្ញុំបំរើ) ដែលខ្ញុំម្ចាស់ជារបស់ ព្រះអង្គ យើង ព្រះអង្គក៍ជាខ្ញុំម្ចាស់។

ដកស្រង់ចេញពី Call for The Great Master

មានសំនួរមួយទៀតថា តើយើងអាចទៅដលើទីតាំងជាផ្ទះកំណើត ជាផ្ទះបុណ្យនៃ យើងដោយរបៀបណា? ទិសដៅដែលយើងត្រូវស្វែងរកគឺនៅក្នុងខ្លូនយើង។ យើងត្រូវចាប់ផ្តើមជាមួយនឹងចិត្តរបស់យើង។ រាល់សកម្មភាពរបស់យើងគឺស្តិតក្រោមការគិតរបស់ យើង ដូច្នេះ យើងត្រូវតែបង្វែការគិតរបស់យើងទៅរក ព្រះ/ទេវតា។ បែបនេះគឺជាគោល បំណងនៃ ការសូត្រធម៍ និងការធ្វើសមាធិ។ Soami Maharaj Ji សង្ខេបលក្ខ័ណ្ឌសម្រាប់យើង ដើម្បីរួចចាកផុតពីលោកិយ និងផុតពីការបោកបញ្ឆោតជាមាយាការដូច្នេះថា៖

ចូរមានជំនឿជ្រះថ្លាក្នុងខ្លួនយើងផ្ទាល់ ចូរថ្វាយខ្លួនដល់ទេវតា ដល់ព្រះបាតទា

ចូរទទួលយកអាឋ៍កំបាំងនៃព្រះធម៍ (ព្រះវើត) ពីព្រះបរមគ្រូ។ 

Sar Bachan

ការបានមកដល់ ឋានជាទីកំណើត និងការបានជួបជុំជាមួយព្រះគ្រូ ជារើយៗ គេប្រៀបប្រដូចទៅនឹងការឡើងលើភ្នំ។ មនុស្សយើងឡើងភ្នំមាន ប្រវត្តិពីខាងដើមផ្សេងៗ គ្នា មានសាសនាផ្សេងៗគ្នា។ ពេលពួកគេបន្តដំណើរទៅរកកំពូលភ្នំ ពួកគេដឹងថា ពីដំបូង គេមកពីកន្លែងខុសគ្នា ពេលនេះ គឺគ្មានអ្វីខុសគ្នាទេ ផ្លូវខុសគ្នា(ជំនឿ សាសនាខុសគ្នា) តែមានគោលដៅរួមដូចគ្នាគឺស្វែងរក ទេវតា/ ព្រះពុទ្ធ តែមួយដូចៗគ្នា។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក្តី ព្រះបរមគ្រូទទួលស្គាល់ថាមានផ្លូវធម៍/ការធ្វើធម៍ខុសៗគ្នា តែនៅទីបញ្ចប់គឺរួមបញ្ចូលគ្នា បើដូច្នេះ គឺយើងអាចដើរលើផ្លូវតែមួយជាមួយព្រះគ្រូពិត។

ដូចគ្នាជាមួយនឹងភ្នាក់ងាររកស៊ីខាងដីធ្លីដែរ យើងត្រូវតែមានជំនឿចិត្ត ត្រូវតែច្បាស់ ប្រាកដក្នុងចិត្តថា យើងនឹងមិនត្រូវគេបោកបញ្ឆោតឡើយ។ ជាដំបូង យើងត្រូវតែស្វែងរក ការបង្រៀន ធម៍ទេសនាស្តីពីផ្លូវធម៍ នឹងត្រូវស្វែងរកព្រះគ្រូដោយប្រយ័ត្នប្រយែងបំផុត គឺ ធ្វើដូចគ្នាជាមួយនឹងការឡើងលើភ្នំដែរ គឺមានតែអ្នកនាំផ្លូវទេ ដែលគេអាចជូនយើងបាន ដោយសារទីនោះគឺគេធ្លាប់បានទៅដល់រួចហើយ។

ព្រះគ្រូពិត ឬព្រះបរមគ្រូ លោកបានធ្វើដំណើរគ្រប់សព្វទិសទីនៅ ឋានសច្ចៈខន្ត ដែលជាផ្ទះពិតនៃយើង។ អ្នកដែលមានជំនឿខាង អភិធម្មជាតិ (ព្រះបាទធម្មិក (Mystic) ប្រាប់យើងដែរថា ព្រះគ្រូពិតរស់នៅចិញ្ចឹមជីវិតដោយខ្លួនឯង ដោយមិនយកអំណោយ ឬ យកសំណងណាមួយពីសាវគ្គរបស់លោកឡើយ។ ព្រះគ្រូពិតជាអ្នកផ្តល់អំណោយឲ្យយើង យើងជាអ្នកទទួលអំណោយពីព្រះបរមគ្រូពិត។ ព្រះគ្រូមានការប្រព្រឹត្តិល្អឥតខ្ចោះក្នុងផ្នែក សីលធម៍។ ភាពអំណត់ សេចក្តីស្រលាញ់ពីភាពជ្រះថ្លា ការលះបង់នៃសាវគ្គគឺជាផលបុណ្យដ័មហិមារ។ ប្រសិនអ្វីៗប្រសើរដូចបានពោលមកពីខាងលើគឺមានន័យថាការស្វែង រកធម៍របស់យើងបានបញ្ចប់ដោយជោគជ័យ។

យើងជាសាវគ្គ ក៍ត្រូវមើលផងដែរអំពីចំនុច ២ ទៀតក្នុងកិច្ចការរបស់យើងខាងផ្លូវ ធម៍ ពេលណាយើងទទួលបានការបំបួសពីព្រះបរមគ្រូ នោះយើងត្រូវទាក់ទងជាមួយលោក ការបំបូសនោះមានន័យថា លោកទទួលយើងជាសាវគ្គជាកូនសិស្ស។ យើងដឹងថាការមាន ទំនាក់ទំនងបែបនេះគឺជាកាដូ(អំណោយ)នៃសេចក្តីស្រលាញ់។ ពេលយើងបានក្លាយជាសាវគ្គនៃព្រះគ្រូ នោះមាគ៍ជាជិវិតរបស់យើងក៍មានការផ្លាស់ប្តូរដែរ ដូចជា អាកប្បកិរិយា ការកំណត់អាទិភាពក្នុងជីវិតប្រចាំថ្ងៃក៍មានការ ផ្លាស់ប្តូរដែរ។

ឥលូនេះយើងបានបញ្ចប់កិច្ចការសន្យាស្តីពីការរៀបចំឯកសារនានា ជាបន្ត ថាតើ យើងត្រូវបង់ថ្លៃសេវាជួលដ៍មានតម្លៃខ្ពស់បែបណាទៅ? យើងជំពាក់បំណុលគេយ៉ាងច្រើន គឺដូចជាបណ្តាម្ចាស់ផ្ទះថ្មីៗដូច្នេះដែរ យើងត្រូវតែបង់ថ្លៃសេវាឲ្យអស់ មុនពេលដែលយើង ក្លាយទៅជាម្ចាស់ផ្ទះពេញសិទ្ធិ។ តាមច្បាប់កម្មផល គឺមានន័យថាគឺជាវដ្តនៃការវិលកើត វិលស្លាប់ ដែលយើងហៅថាការកើតចាប់ជាតិឡើងវិញ។ ធាតុសំខាន់ទីនេះគឺ កម្មា ដែលជាស្តុកយើងមានពីមុនៗ។ ពាក្យជាភាសាសំស្រ្កឹតសម្រាប់ការស្តុកកម្មនេះ គេហៅថា កម្ម ស ជាតិ/សញ្ជាតិកម្ម  ( Sanchit Karma)។

ក្រៅតែពីសញ្ជាតិកម្មនេះ គឺមានកម្ម ២ប្រភេទទៀត៖ Pralabdh ប្រារព្វកម្ម ឬ ហៅថាសរុប សងកម្ម ពីព្រេង និងបច្ចុប្បន្នកម្ម (Kriyaman) 

កម្មទី១ គឺសំដៅផលកម្មដែលផ្តល់មកឲ្យយើងតាំងពីកំណើត ដែលវាទាមទារឲ្យ យើងសងទូទាត់ទៅវិញ ជាទូទៅព្រះគ្រូដ៍មានរីទ្ធិបារមី មិនផ្លាស់ប្តូរជោគវាសនាយើងក្នុង ជាតិនេះឡើយ។ ព្រះគ្រូលោកណែនាំយើងឲ្យពាក់ស្បែកជើងកវែង ក្រាស់ ដើរឆ្លងកាត់ ជោគវាសនា ដោយមិនឲ្យយើងមានការប៉ទង្គិចផ្លូវអារម្មណ៍។ យើងទទួលស្បែកជើងក្រាស់ទាំងនោះតាមរយៈការតាំងសមាធិ ដែលព្រះគ្រូលោកបង្រៀនយើងពេលចូលបួស។ វាសនា គឺជាបំណែកតូចមួយនៃ សញ្ជាតិកម្ម Sanchin Karma របស់យើងដែលត្រូវតែលាង សម្អាតពេលយើងកំពុងមានជីវិតរស់នៅ។

បច្ចុប្បន្នកម្ម (Kriyaman Karma) គឺជាកម្មថ្មីៗ ដែលកើតចេញពីរាល់សកម្មភាពទាំង ឡាយក្នុងជាតិនេះ។ រាល់អំពើរាល់សកម្មភាពនីមួយៗដែលគិតទុកជាមុន(មានបំណង) ក្នុងជាតិនេះ បូកជាមួយនឹងវដ្តនៃអំពើ (គិតល្អធ្វើល្អ គិតអាក្រក់ធ្វើអាក្រក់ Cycle of Action) បូកជាមួយ ប្រតិកម្មពីភាគីមួយទៀត គឺតម្រូវឲ្យយើងដោះស្រាយ (Re-action) រាល់អ្វីៗដែលយើងសាងក្នុងជាតិនេះ នឹងក្លាយជា បន្ទុកនៃទម្ងន់កម្មរបស់យើង។

បែបខាងលើ ជាតុល្យភាពនៃបំណុលកម្មរបស់យើង ជាតុល្យភាពនៃការ ជួល បញ្ចាំផ្ទះរបស់យើង ដែលទាមទារយើងត្រូវតែសង ឲ្យអស់ មុនពេលដែលយើងអាចចូល ទៅរស់នៅក្នុងផ្ទះដ៍មានធម៍ (ឋានសួរគ៍)។

យ៉ាងហោចណាស់ក៍រយៈពេល១ឆ្នាំដែរ ដែលយើងសុំព្រះគ្រូបំបូសយើងក្លាយជា សាវគ្គ គឺព្រះគ្រូឲ្យយើងកាត់បន្ថយ បច្ចុប្បន្នកម្ម គឺយើងសន្យាត្រូវតែរស់នៅដោយការ ហូបបួសគឺអាហារបន្លែគ្មានជាតិសាច់ ដែលនោះគឺជាការសង្រ្គោះពីបំណុលកម្មកើត ដោយការកាប់សម្លាប់សត្វមានជីវិតជាអាហារ។  យើងសន្យាមិនសេពសុរា គ្រឿងញៀន ឬថ្នាំណាដែលមានឥទ្ធិពលលើវិញ្ញាណ ការធ្វើដូច្នេះ ដើម្បីជាការរារាំងយើងកុំប្រព្រឹត្តិ នូវ រាល់អំពើណាមួយមិនល្អក្រោមឥទ្ធិពលរបស់វា ប្រការនេះវាជួយយើងក្នុងការប្រមូល អារម្មណ៍ឲ្យបានមូលទៀតផង។ ទី ៣ គឺយើងសន្យារស់នៅតាមសមាជីវោ គឺរស់នៅ មាន សីល មានធម៍ និង ស្អាតស្អំ ដោយការប្រព្រឹត្តិស្របតាមច្បាប់នៃប្រទេសដែលយើងកំពុង រស់នៅ រស់នៅដោយមានសីលធម៍ វៀចាកការសេពមេថុន(រួមភេទ)ក្រៅអាពាហ៍ពិពាហ៍ ទាំងនេះជាការការពារកុំឲ្យធ្លាក់ចុះក្រមសីលធម៍ និងក្រៅច្បាប់។ គោលការណ៍ទាំង៣នេះ កាត់បន្ថយទម្ងន់កម្មថ្មីៗក្នុងជាតិនេះ។

ជាធម្មតា តើយើងកាត់បន្ថយបំណុលកម្មបែបណា? ការធ្វើសមាធិដូចដែលបាន បង្រៀនពេលយើងចូលបួសនិងជួយកាត់បន្ថយកម្ម។  នេះជាគោលការណ៍ទី ៤ គឺជាការ ប្តេជ្ងាចិត្តកម្រិតខ្ពស់ដែលព្រះគ្រូ លោកសុំយើងទទួលយក។ យើងសន្យាថានឹងចំណាយ ពេលវេលា ១ ភាគ ៣នៃពេលវេលាទាំងអស់ គឺ ២ម៉ ៣០នាទីជារៀងរាល់ថ្ងៃក្នុងការ តាំងសមាធិ។ យើងមិនសង់អាគារខ្ពស់កប់ពពក ដោយការប្រើតែរទេះរុញថ្មមួយ និងដែលដីមានស្ថានភាពរកេតរកូតឡើង។ ដូចគ្នានេះដែរ ការតាំងសមាធិដ៍តិចតូច មិនអាច នឹងទទួលបានផលមហិមារឡើយ។ ការប្រឹងប្រែង ត្រូវតែធៀបឲ្យស្របជាមួយនឹងគោល បំណង(គោលដៅ)។

តែក្នុងការតាំងសមាធិ ភាពហ្មត់ចត់ គឺប្រសើរជាងការគិតពីបរិមាណ បែបនេះ ហៅថា គុណភាព។ គុណភាពដែលជាការប្រាថ្នាចង់បាន គឺការទទួលខុសត្រូវការយកចិត្ត ទុកដាក់ខ្ពស់។ ការតាំងចិត្តមុតមាំគឺជាការលះបង់ខ្ពស់។ យើងដកយកការចាប់អារម្មណ៍ ពីលោកិយជុំវិញខ្លួនដោយការទន្ទេញ សម្រាន្ត Simran គឺការទន្ទេញឈ្មោះទេពទាំង ៥ និងការធ្វើ Bhajan គឺការស្តាប់សម្លេងទេព ការសញ្ជឹងគិតពីព្រះពន្លឺ ក្នុងពេលធ្វើសមាធិ។ ពេលយើងកាត់បន្ថយបំណុលកម្មរបស់យើង ជាមួយនឹងជួយសង្រ្គោះពីទេវតា យើងមានអារម្មណ៍ប្រថ្នូលចិត្តគិតដល់ព្រលឹងរបស់យើង ហើយគិតតិចតួចរឿងក្នុងលោកិយ។ ពេលដែលចំណង់ និង បំណងរលាយបាត់ នោះយើងមិនចាំបាច់ត្រឡប់មកចាប់ជាតិជាថ្មី (ឋានព្រះបរមសុខ/ឋានព្រះនិពាន្ត)។ យើងមានធនធានជាពិសេសក្នងដំណើរខាងលើ ដែលយើងហៅថា ព្រះធម៍ Shabd ទំនុកភ្លេងទេពខាងក្នុងខ្លួនយើងនេះបន្លឺមកពីឋានសួរគ៍ ដំបូងវាអាចជាសម្លេងមួយខ្សោយ ល្វឹយៗ កាលណាយើងផ្ចង់អារម្មណ៍កាន់តែខ្លាំង គឺកាន់ តែគួរឲ្យទាក់ទាញ កាន់តែច្បាស់ទៅៗ។ ជាធម្មតា ព្រះបរមគ្រូលោកថា ព្រះធម៍ឬព្រះដន្រ្តី នេះនៅជាមួយយើងជារហូតគ្រប់ពេលវេលា ជួយគាំពាយើង ឆ្ពោះសំដៅទៅឋានសួរគ៍។

នៅថ្ងៃប្រកាសទូទាត់គណនេយ្យ យើងស្រឡាំងកាំងជាមួយអ្វីដែលហាក់ដូចជាមិន សូវទំនង នោះគឺយើងក្លាយជាម្ចាស់ផ្ទះនៅឋានសួរគ៍ យើងបានឈានជើងចូល និង រលាយទៅតែមួយជាមួយទេវតានៅឋានសួគ៍។ យើងឈ្នះអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាង ដោយការ ថ្វាយខ្លួនឲ្យទៅអ្វីៗសព្វបែបយ៉ាងដែរ៕

 Location, Location , Location

Now's the time to make an investment in our true home.

People in the real estate industry say that becoming a homeowner is the biggest financial decision of our life. They also say that working off the mortgage on our house is the largest debt repayment that we take on. Baba Gurinder Singh tells us repeatedly that we are spiritual beings undergoing a human experience, and aiming for our eternal home is the biggest spiritual decision of our life for the development of our soul. Connected with this decision is the clearing of karma, the Sanskrit word for action and reaction. This debt is onerous, taking a long time to repay. It is a millstone around our neck, like a home mortgage.

So how do we reach our heavenly home? As in real estate, on our spiritual path we need to select our future home, sign a contract, secure funds to pay for it, then settle the deal and move in. The real estate people advise us to settle down, stop renting, and buy a home. Similarly, the saints encourage us to search for our permanent home and end our wandering sin this impermanent world. Now, we find it extremely difficult to return to our spiritual home. We are imprisoned in the material world, where the chief prison warden wants to keep us. His name is Kal. He obtained the franchise from God to run this world. He is interested in keeping the world populated. Only souls initiated by a true living Master will be allowed to leave. 

We need a true living Master to help us find our eternal home. He is our best friend; he is everyone in this transaction: the owner of our future home, the real estate agent, the lawyer, and the administrator of our debts. 

What about the position of our home? The real estate industry says three things are important when we select a property: location, location, location. This is equally true for a spiritual home. For what location should we look? The answer comes through a metaphor: "at the feet of the Master", which means to submit to discipleship. 

Maharaj Sawan Singh wrote a prayer that shows the attitude suitable for disciples to approach the Master and find their place at his feet: 

My Lord! I am ignorant; I do not know what to ask of you.

 Give me that which you think best for me. And give me the strength 

And wisdom to be happy about what you deem fit to give me and about how and where you keep me. I have no virtues, no devotion. My actions are all dark and sinful. I possess no merits and my mind has thoroughly crushed me. For a sinner like, me, o Lord, there is no refuge but thy blessed feet. Please take me under thy shelter. I want nothing more. Make me thy slave that I may be thine and thou mayest be mine. 

As quoted in Call of the Great Master 

How do we reach the location for our spiritual home? The direction we are aiming for is inward. We need to start with our mind. Our thoughts control our actions so thoughts need to be turned to God. This is the purpose of prayer and meditation. SoamiJi Maharaj summarizes the conditions for redeeming us from the world and its illusions: 

Generate perfect faith in, and deep devotion to, 

the feet of the Master, and obtain the secret of 

the inner path of the Word from him.

Reaching that home and becoming reunited with God is often compared with climbing a mountain. People start their ascent from various backgrounds of culture and religion, as if they were setting out from different valleys. As they progress towards the summit, they realize that the differences early on their paths now appear insignificant. All paths strive for one common goal, that one God. So the mystics acknowledge the diversity of spiritual paths which finally, however, join together so that we may tread the one way of the true Master-guide. 

As with a real estate agent, we must have confidence and be assured that we are not about to be cheated. First we need to research the teachings for our spiritual path and its Master carefully. As in mountaineering, a guide can only safely lead us to regions that he has visited before. 

A true living Master has progressed all the way on the inner path to Sach Khand, our eternal home. This is the inner region where the souls are reunited with the Lord. 

We are also told by mystics that a Master must live on his own earnings and not accept gifts or any compensation in return for his services to his disciples. He is the giver; we are the recipients of gifts from him. He is flawless in his moral conduct. His loving patience with devotees as well as with opponents is exemplary. If the Master we are contemplating fulfils all these conditions, our search is over. 

We also need to look after two more items in our spiritual real estate project. When we receive initiation from our spiritual Master, we enter a contract with him. Initiation means that the Master has accepted us as his disciples. We know that this contract is a gift of his love. When we become the disciples of a true living Master, our approach to life changes: the attitude, the priorities in our day-to-day behavior change.  

Now that we have completed the contract arrangements, how do we pay the price for this highly desirable residence? Like most new homeowners, we are deep in debt. We need to pay it off before we can enjoy full ownership. The law of karma is part of the cycle of birth and death called reincarnation. The main item is karma stored from previous lives. The Sanskrit term for this store of old karma is sinchit karma. 

Besides the sinchit karma, there are two other kinds of karma: pralabdh or fate karma and kriyaman karma. The former is the fate allocated to us from birth to be repaid in this life. Our powerful Master will usually not change the fate for this life. He counsels us to put on thick boots to step through our fate without being emotionally affected. We obtain those thick boots through the meditation practice that he teaches us at initiation. Fate karma is a small portion of our sinchit karma, which is cleared in this lifetime. 

Kriyaman karma is new karma arising from actions in this life. Any action with desire, in this life, adds to the cycle of action and reaction, which we have to settle. What we do in this life increases our karmic balance. 

This is our debt account, our mortgage balance in real estate terms, which we need to repay before we can move into our spiritual home. 

For at least a year before we ask for initiation, the Master requests us to follow three principles to minimize our kriyaman karma. We promise to live on a lacto-vegetarian diet, which saves us from creating a substantial karmic debt from killing animals for food. We promise to abstain from any mind-influencing drinks or drugs. This protects us from foolish actions we might commit under their influence and assists in improving concentration. Thirdly, we commit to living a clean and moral life, behaving according to the laws of the land and high ethical standards including chastity outside marriage. This stops us from falling foul of the law and moral codes. These three principles reduce the amount of new karma we create in this life. 

How do we eventually clear the balance in our karmic account? Attending to the meditation taught at the time of initiation will reduce karma. This is the fourth principle, the crowning vow, which the Master asks us to take. We promise to spend one tenth of our time, two and a half hours everyday, in meditation practice. You do not build a skyscraper with a wheelbarrow full of concrete mix. Likewise, you cannot hope to reduce your karmas with only small amounts of meditation now and again. The effort must be Commensurate with the goal. 

But much trickier than the quantity of meditation is its quality. That desired quality means fully focused attention. That devoted attention is to be 'undivided: We withdraw our attention from this world, through simran (repetition of the five holy names) and bhajan (listening to sound and contemplation of light) in meditation. 

As we reduce our karmic debt, with the Master's grace, we feel more inclined towards spiritual aspects of our life and less to the world. Once desire and attachment are gone, we need not return to the creation. We have a very special resource to help us on this journey, called the audible life stream, the Shabd. This inner melody comes from the spiritual plane. Initially it may be faintly audible during our meditation. As we concentrate more, it will become more attractive, stronger, clearer and more pulling. Eventually, the Saints say that it will be with us at all times and carry us with its beauty and energy right to our spiritual home. 

On settlement day, we face something seemingly illogical: we become owners of our divine home, in worldly terms, by merging and losing ourselves in union with the Lord. We win everything by surrendering everything.