Q & A Maharaj Charan Singh Ji - Volume 6

Q & A Maharaj Charan Singh Ji - Volume 5@Youtube

ថ្ងៃទី ២៩ តុលា ២០២៣ រយៈពេល ១៦ នាទី ភាសា អគ្លេស សំណួរទី ០១- ០៦ 

QA= No 1= ( 00 Minutes, 13 Seconds)

This question and answer session with Maharaj Chiran Singh was recorded on December 6th 1988.

ទេវទិការដេញដោលជាសំនួរ ចម្លើយជាមួយ ព្រះគ្រូ មហារាជ ចារ៉ាន់សឹង្ហ ត្រូវបាន ថតជាឯកសារកាលពី ថ្ងៃទី ៦ ខែ ធ្នូ ឆ្នាំ ១៩៨៨។

QA= No 2= ( 02 Minutes, 20 Seconds)

 Any question which is still bothering you may come out. 

Maharaj? Yes. Over here? Over here on your right. Yes, yes, please. In 1983 I asked you how the Master saw us, his disciples, and you said as slaves of the senses. I wondered if that was still your view. What was your question? My question is how the Master sees us, his disciples. I don't know which is... was it the exact question? How the Master sees his disciples, how his disciples appear to the Master? Well, they appear just like normal human beings. And not as slaves of the senses. 

 Well, as long as we are in this creation, we are all slaves of the senses. There is hardly anybody who is being in the world is not slave of the senses. Otherwise we won't be here. This is only the slavery part of the mind which is keeping us tied down to the spiritual. Otherwise we will be above this creation. On another occasion to a similar question, you said we appear as ghosts. You appear? As ghosts. Ghosts? Ghosts. How can we be ghosts? Well, in that we are so obsessed with our minds we are not real, whereas the Master is real. 

 I don't know in what sequence, in what discussion I may have said, I don't know. It depends upon the series of questions, you see one after the other. But you are looking quite normal human beings to me. I don't find any ghosts here. 

បើនូវមានសំណួរអ្វីមិនទាន់ជ្រះស្រឡះ សូមញាតិញោមសួរមកចុះ ព្រះគ្រូ បានមកកាន់ទីនេះ​ ត្រូវពេលវេលាណាស់ មានសំណួរអ្វីញោម? ព្រះគ្រូ កាលឆ្នាំ ១៩៨៣ ខ្ញុំកូណាបានសួរព្រះគ្រូថា តើព្រះគ្រូ មើលឃើញពួកយើងដែលជាសាវគ្គជាមនុស្សបែបម៉េច? កាលណោះព្រះគ្រូទូលថា មើលឃើញដូចជា ទាសករនៃ វិញ្ញាណ ឥលូវនេះ ខ្ញុំកូណាចង់ដឹងថា ព្រះគ្រូនូវតែមើលឃើញដូចមុនទៀតដែរឬទេ?  ញោម តើញោម ចង់សួរថាម៉េច? អាត្មាភាព ចាប់សំណូរញោម មិនបានទេ តើញោមចង់សំដៅពីអ្វីឲ្យពិតប្រាកដ ខ្ញុំកូណាចង់ទូលសួរថា តើព្រះគ្រូមើលឃើញសាវគ្គជាមនុស្សបែបណា? តើសាវគ្គបង្ហាញខ្លួនចំពោះមុខព្រះគ្រូជាមនុស្សបែបម៉េច? អូ គ្មានអ្វីខុសប្លែកទេ សាវគ្គបង្ហាញខ្លួនមកជាមនុស្សលោកធម្មតាៗ មិនមែនជា ទាសករនៃវិញ្ញាណ

ជាការពិតណាស់ មនុស្សពេលកើតមក ក្លាយជាទាសករ នៃវិញ្ញាណ​ គេពិតជាពិបាកកំណត់ណាស់ថា មនុស្សណាម្នាក់កើតមក មិនមែនជាទាសករនៃវិញ្ញាណ បើមិនមែនជាទាសករទេ ក៍មិនអាចមានវត្តមាននៅលើភពផែនដីនេះដែរ ក្នុងន័យនេះសំដៅថា យើងជាផ្នែកមួយនៃ ទាសករ ចិត្ត ដែលទាញយើងចុះពី ឋានលើ មកឋានកណ្តាលនេះ មិនមែនអីចឹងទេ ម្លេះយើងរាល់គ្នាស្ថិតនៅក្នុងប្រភេទ សត្វលោកដែលមានឋានៈខ្ពស់ជាងនេះ ។ ព្រះគ្រូ មានពេលមួយនោះ ព្រះគ្រូ ទូលថាសាវគ្គ​ មានសណ្ឋានដូចជា ខ្មោច អ៉ាក ញោម មានខ្មោចពីណា? ម៉េចទៅជាសាវគ្គមានសណ្ឋានជាខ្មោចទៅវិញ ពិតណាស់ ព្រះគ្រូ ដូច្នេះ បានជានៅក្នុងចិត្តពួកគេយើងមានអ្វីម្យ៉ាងដែលមិនមែនជាការ ពិត គឺមានតែព្រះគ្រូទេ ដែលពិតប្រាកដ ។

​អាត្មាភាពអត់ដឹងច្បាស់ អត់ចាំ ថាបាន ពិភាក្សារឿងអ្វី ទេ វាអាស្រ័យទៅលើប្រធានបទ អាស្រ័យលើ សេរីជាកម្រងសំណួរកាលណោះគេនិយាយអំពីអ្វី ដោយសារសំនួរមានពី ម្នាក់ ទៅម្នាក់ប្រទាក់ក្រឡាគ្នា តែ ពេលនេះ ញោម មានរូបរាងដូចជាមនុស្សធម្មតាម្នាក់ នៅចំពោះមុខព្រះគ្រូ អត្មាភាពមិនឃើញមាន ខ្មោចឯណាឡើយ។

QA= No 3= ( 02 Minutes, 35 Seconds)

 Yes, please. Master? Oh, sure. Hello? Master, thank you for letting me come again. I have a question. I noticed when I leave India, this has happened several times, and I've talked with others, Satsangi, so this has happened. That after I get back to America, that it's almost like the time I spent in India was a dream. But while I was in India, it was wonderful. I felt lots of very special feelings toward the Master. Then when I get back home, it feels like it's a dream and it kind of fades away. And it's kind of painful because of that. And it feels like it's very real while I'm here, and yet when I go home it's a dream. And I'm wondering how I can keep that real, all those feelings real. 

 Brother, this whole life is a dream. This may be a dream in a dream. This life is nothing but a dream. And in a dream everything looks real. We feel, we cry, we laugh. Only we will rise into the dream when we get up from the sleep. So keep on sleeping, don't get up. It will remain a dream. Live in this atmosphere. It will remain a dream. Always keep yourself in this fold, in this atmosphere. So you'll be happy living in this dream. Don't come out of it. That's what I like to say. One more thing, I have a request. I'd like to invite you to come to dinner this evening or tomorrow evening, whichever is best for you. I understand there's apple turnovers, which have been served at the Dara. Brother, I'm sorry I can't come because I've just finished these dinners with great difficulties. In so many days I've been so much occupied with these engagements, I can't tell you. So today I was looking forward to some little relief. I thought I have just finished my all activities today, and I've called some couple of persons with some personal work. I wish you well. Thank you very much. So kind of you to know it. 

តើញោមប្រុសមានសំណួរអ្វី សុំសួរមកចុះ ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា សូមថ្លែងអំណរគុណព្រះគ្រូ ដែលប្រទាន ឪកាសឲ្យខ្ញុំកូណា ជាថ្មីម្តងទៀត ខ្ញុំកូណា  មានសំណួរចង់សួរថាអីចេះ កាលខ្ញុំកូណារស់នៅប្រទេស ឥណ្ឌាកើតមានរឿងហេតុភេទជាច្រើនដង ខ្ញុំកូណា ក៍បាននិយាយរឿងនេះជាមួយ អ្នកធ្វើធម៍ដូចគ្នាជាច្រើននាក់ផងដែរ។ ក្រោយមកខ្ញុំកូណា ក៍ត្រឡប់ទៅរស់នៅ សហរដ្ឋអាមេរិកវិញ ក៍ប្រទះឃើញថាកើតមានរឿងហេតុច្រើនគឺអ្វីៗក្លាយជាសុបិន្ត ខុសពីនៅ ឥណ្ឌា ដែលគឺជារឿងពិត ការពិតជាក់ស្តែង គ្រាន់តែនឹងគិតដល់ព្រះគ្រូក៍សប្បាយក្នុងចិត្តផងដែរ លុះពេលត្រឡបមកដលើអាមេរិកវិញ វាក្លាយជាសុបិន្ត អ្វីៗវារសាត់អណ្តែតបាត់អស់ទៅវិញ ដែលនោះគឺជារឿងមហាសែនឈឺចាប់ណាស់សម្រាប់ ខ្ញុំកូណា ដោយសារថាវាជាក្តីសុបិន្ត​ លុះបានមកដលើទីនេះវិញ ប្រទេស ឥណ្ឌា ទើបអ្វីៗក្លាយជាការពិត​ ខ្ញុំកូណា មានសំណួរថា តើខ្ញុំកូណា ត្រូវធ្វើម៉េចដើម្បីរក្សាឲ្យអ្វីៗនៅតែជាការពិតរហូត?

ញោមប្រុស ឆាកជីវិតនេះ ពេញមួយជីវិតនេះគឺជាក្តីសុបិន្ត គឺជាសុបិន្តក្នុងសុបិន្ត ឆាកជីវិតនេះគ្មានអ្វីទាំងអស់ ក្រៅតែពីក្តីសុបុន្ត ហើយក្តីសុបិន្តនេះ មើលទៅដូចជាការពិតខ្លាំងណាស់។ យើងមានអារម្មណ៍ ចេះគិត យើងយំស្រែក យើងសើចសប្បាយ គ្រាន់តែយើងបើកភ្នែកភ្ញាក់ពីដេកភ្លាមយើងក៍យល់សប្តិភ្លាមដែរ ដូច្នេះ គួរតែបន្តដេកទៀត កុំភ្ញាក់ឡើង កាលណាភ្ញាក់ឡើងយើងជួបរឿងយលើសប្តិភ្លាម  យើងរាល់គ្នាកំពុងរស់នៅក្នុងបរិបទបែបនេះ វានឹងរក្សាយើងឲ្យស្ថិតនៅក្នុងសុបិន្ត យើងត្រូវរក្សាស្ថានភាពបែបនេះ ធ្វើបែបនេះយើងសប្បាយរស់នៅក្នុងក្តីសុបិន្ត កុំចាកចេញពីក្តីសុបិន្តបែបនេះ  នេះជាន័យដែលអាត្មាភាពចង់ទូលប្រាប់ញាតិញោម ។

ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា មានសំណូមពរមួយទៀត ខ្ញុំកូណា សុំនិមន្តព្រះគ្រូទៅឆាន់បាយពេល្ងាចនេះ ឬ ស្អែកល្ងាចក៍បាននៅផ្ទះខ្ញុំកូណា គឺពេលណាក៍បានដែលព្រះគ្រូទំនេរអាចឆ្លៀតបាន។ អាត្មាភាពយល់រឿងនេះ វាដូចជាការ ឆាន់បាយលាគ្នា អាត្មាដឹងរៀងនេះព្រោះនេះជាទំលាប់នៅព្រះវិហារដារា។ ញោមប្រុស អាត្មាភាពសុំទោស សោកស្តាយមក ព្រោះ អត្មាភាពទើបតែ​ឆាន់ល្ងាចរួចដែរ ហើយមានការពិបាកខ្លាំងណាស់ មូលហេតុគឺប៉ុន្មានថ្ងៃនេះឆាន់បាយល្ងាចជាប់ៗគ្នាពេក ដែលមិនអាចប្រាប់លំអិតរឿងនេះបានទេ ដូច្នេះ​ល្ងាចនេះអាត្មាភាពចង់រកពេលសម្រាកខ្លះ។ ល្ងាចនេះអាត្មាភាពត្រូវបញ្ចប់កិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួនមួយចំនួនផង និងត្រូវមានការណាត់ជួបជាមួយមនុស្សមួយចំនួនផង សម្រាប់កិច្ចការផ្ទាល់ខ្លួន សង្ឃឹមថាញោមអធ្យាស្រ័យផងចុះ សូមអរគុណចំពោះទឹកចិត្តញាតិញោម។

QA= No 4= ( 01 Minutes, 44 Seconds)

 Yes. Master, your teachings have told me that I am a biker. I have no right to ask for anything. The only right I have is to beg for your grace. Your teachings also tell me that from the time of initiation, whatever I am to get, I will get from you. Words don't reflect what I'm trying to say, but they are the only form of communication I have. So please allow me to thank you for everything you've given me and everything you've done.

 Brother, I appreciate your sentiments, your love and affection. Just put it in touch with the Shabad and Naam. Everyone is very dear and near to me. Manalal, whether here or in their respective countries. Thank you.

មានសំណួរអ្វីដែរ សួរមកចះ ព្រះគ្រូ តាមរយៈធម៍ទេសនារបស់ព្រះគ្រូ បានប្រាប់ ខ្ញុំកូណា ថា  ខ្ញុំកូណា ជាអ្នកជិះកង់  ខ្ញុំកូណា គ្មានសិទ្ធិសុំអ្វីទាំងអស់ សិទ្ធិដែល ខ្ញុំកូណា មានតែ ១ គត់់នោះគឺ សុំទេវតាសណ្តោស ករុណា ការប្រាប់បែបនេះ គឺមានតាំងពីពេលចូលបួសដំបូងមកម្លេះ គឺថា​អ្វីក៍ដោយដែល ខ្ញុំកូណា ទទួលបាន គឺទទួលបានតែពី ទេវាតា ឬ ព្រះគ្រូ  ខ្ញុំកូណា  ចង់រកពាក្យណាសមរម្យល្អជាងនេះមកនិយាយដែរតែរកមិនបាន តែគឺមានតែវិធីបែបនេះ ដែល ខ្ញុំកូណា អាចធ្វើការទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះគ្រូ ដូច្នេះសូមព្រះគ្រូ មេត្តាទទួលនូវសេចក្តីអំណរព្រះគុណ គ្រាប់យ៉ាងដែល ខ្ញុំកូណា ទទួលបាន និងគ្រប់យ៉ាងដែលព្រះគ្រូប្រគេនដល់ ខ្ញុំកូណា ។

ញោមប្រុស អាត្មាភាពសូមកោតសរសើរចំពោះមនោសញ្ចេតនារបស់ញោមប្រុស ចំណោះសេចក្តីស្រលាញ់ និង សទ្ជាជ្រះថ្លារបស់ញោមប្រុស សូមញោមនូវបន្តរក្សាទំនាក់ទំនងជាមួយ  ព្រះពុទ្ធ និង ព្រះធម៍ គ្រប់ៗគ្នាសុទ្ធតែជាមនុស្សគួរជាទីស្រលាញ់ សុទ្ធតែជា សាវគ្គក្បែរកៀកជិតអាត្មាជានិច្ច សូម ទេវតាតាមថែករ្សាញោម  ទាំងនៅទីនេះ ទាំងនៅប្រទេសដ៍ទៃណាដែលញោមធ្វើដំណើរទៅដល់។ សូមអរព្រះគុណ គុណម្ចាស់។ 

QA= No 5= ( 09 Minutes, 06 Seconds)

 Maraji? Yes, please. I feel like this aspect of my interaction, my relationship with you is coming to a close. I want to thank you for the tolerance and acceptance you've extended to me over these, what have been for me, pretty hard years. There's a few points I'd like to have clarified, if you'd elaborate on them, and then one final point of clarification. The ideas revolve around the explicit forms of the Master's grace, those forms of grace which are apparent to the Jeeva at his level of consciousness. One is that the Master, when he develops a saint, or when a saint arrives into the world, he can arrive either as a direct emanation of God or as he works hard. To achieve sainthood or just as a person off the street, the Lord gives him an external gift, and he develops spiritually through no great effort of his own. 

 Along with this is the idea, I think Professor expressed it, Professor Butlonger, that the saints are men of moods, that there are times that the saint behaves, at least externally to us, in non-regulated ways, non-formal ways. He can bestow his grace as he wills. And then along with this is the idea of the Mastana, the Mastfakir, the Ecstatic, the soul which is allowed by God to live in divine intoxication, oblivious to the world around him.

 And I guess my primary curiosity is, how does that individual come to be? How is it that a person can... What are the circumstances in which the Lord bestows that gift on a soul?

 Brother, I was quite feeling very unusually surprised you were so quiet and bombarded. Well, I tried to give other people their opportunity. I'm not going to give you any kind of you. You see, you know how soul comes in touch with the Master. The driving force is somewhere else. He is the one who marks, he is the one who pulls the soul towards the Master, or, you see, draws the soul to the Master. He is the one. And why he does it, he knows best. Because soul's past record is before the Father. So, what pleases him of the soul? Why he picks that particular soul to be marked, and he pushes that soul to that particular Master? That is his discretion. Nobody can question it, nobody can know it. He is the one who knows it. But no soul comes to any Master without his marking. 

 I understand that principle. What about spiritual intoxication? Spiritual intoxication. Spiritual intoxication. Well, when perhaps the disciple has been given so much spiritual wealth that, beyond conscious restraint, that shows, that depends upon the individual souls. Because we do not know in this life from where the soul starts, whether it has picked up some previous threads, whether the soul has some previous karmas or previous advantages to start on the path, or whether the soul has just come on the path, it varies with individual souls. So, naturally, their progress differs. It cannot be the same. And that is why Christ said, first may be the last, or last may be the first. But he says, all will get their wages.

 Then, then, spiritual, apparent spiritual intoxication is not an extraordinary divine gift. It's just something that has arisen in that particular soul due to previous sanskaras. Is that what you're saying? Previous sanskaras, of course. That is why the soul again is brought on to the Master. But that soul has already something in credit, to its credit, before it comes to the Master. It has already gained something before it is brought in touch with the Master. Other may be the fresh recruit. But Christ says, whether the soul has come first or it is the last, the wages will be the same. But first can be the last and last can be the first. Well, in the case of a person who is coming up last, and we're all going to get there at some point, can that person who is at the rear be brought up through a divine gift? Well, we can't analyze these things, you see. There's a dali in his hand. He knows best. All right. I understand that then. Thank you. 

 The last thing has to do with my correct understanding of your forgiveness, your acceptance of me as I am. And I'm going to go back out and have to, in my worldly path, and... This is no question of forgiving because I have nothing against anybody. Forgiveness question only arises if I have anything against anybody. But what about the actions that are well-breaking vows, that are explicit disobedience against the Master's soul? Well, they have something against themselves, not against me. They have to seek forgiveness from themselves. They have prolonged their paths. They have prolonged their journey. They have not done anything against me. They have to seek forgiveness from themselves. They have wasted their time. They have not made best use of the opportunity given by the Father. Master only tries to help them to make best use of this opportunity. He doesn't have any courage against anyone. He's all loving. Thank you for everything. 

ខ្ញុំកូណា សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូមហរាជ តើញោមមានសំណួរអ្វីដែរ ? ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍រំភើបជាពន្លឹកដែលបានជួបព្រះគ្រូភ្លាមៗបែបនេះ និងកាន់តែបាន កៀកស្និតជាមួយព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា សូមថ្លែងអំណរគុណជាអនេកចំពោះការខិតខំរបស់ព្រះគ្រូដើម្បីបានមកទីនេះ ដើម្បីខ្ញុំកូណាបានជួបជាមួយព្រះគ្រូ គឺបន្ទាប់ពីខ្សែជីវិតខ្ញុំកូណាមានការលំបាកវេទនាអស់ពេលជាច្រើនឆ្នាំ ដែលខ្ញុំកូណាពេលនេះ មានចំណុចមួយចំនួនចង់បញ្ជាក់ទូលប្រាប់ព្រះគ្រូ ដូច្នេះសូមព្រះគ្រូជួយដោះស្រាយ ជួយផ្តល់ជា ពុទ្ធឲឪវាទគួរធ្វើបែបណា? បញ្ហាធំគឺរឿងទាក់់ទងជាមួយ ទម្រង់រូបរាងនៃ ព្រះ មេត្តា ករុណា គឺរូបភាពនៃមេត្តាករុណានោះ ចេញជា រូបរាងព្រះ  ជេវ៉ា Jeeva  ដែលព្រះ ជេវ៉ា នេះ មានកម្រិតនៃ ទ្រង់ញាណ រឿងនេះដូចជា ព្រះគ្រូ គឺពេលណា ដែល គាត់ក្លាយជា ព្រះបរមគ្រូ គឺសំដៅថា ពេលណាព្រះបរមគ្រូ យាងចុះមកដល់ឋានកណ្តាលជាភពផែនដីនេះ ទ្រង់អាចធ្វើកិច្ចការពិបាកៗ វទេនាក្រៃលែង ឬ មួយបានឡើងជា ព្រះគ្រូដោយស្រួលៗតែម្តង។ ត្រង់នេះ សំដៅថា ទោះជា មានឋានះជា មនុស្សរស់នៅតាមចិញ្ចើមថ្នល់ ឬ ជាព្រះបរមគ្រូ គឺសុទ្ធតែជា ផលចេញពី ព្រះមេត្តាកុរណា គឺមិនកើតចេញពី ការខិតខំរបស់ បុគ្គលខ្លួនឯងឡើយ។

ក្នុងន័យនេះ វាដូចជា សាស្រ្តាចារ្យ គឺថា សាស្រ្តាចារ្យត្រូវការពេលវេលាយូរដើម្បិក្លាយជាមនុស្ស ចេះដឹង តែព្រះបរមគ្រូកើតមានមកមានចំណេះ នេះជាផ្លូវ ជាវិធីដែលព្រះគ្រូទទួលបាន ដែលនិយាយដោយខ្លី គឺ ខុសប្លែកពីមនុស្សទូទៅ គឺ តាមផ្លូវខាងក្រៅ ផ្លូវមិនធម្មតា មិនមែនជាផ្លូវដែលមនុស្សគ្រប់គ្នាដឹងឮ ស្គាល់ គឺត្រង់នេះ បានជាមានព្រះគ្រូ​ដូចជាព្រះគ្រូ Masana ទ្រង់អាចរស់នៅក្នុងពិភពភេទវតា គឺមិនសាងបាបកម្មអាក្រក់ ខុសពី មនុស្សទូទៅ រស់នៅក្នុងសង្គមមួយដែល មាន បាបកម្ម/ កម្មពារ/ ការបំពុល intoxication ពិបាកវេទនា ។

អ្វីដែលខ្ញុំកូណាចង់ដឹងជាងគេបំផុតនោះគឺថា មនុស្សម្នាកៗកើតមកយ៉ាងម៉េច និង ក្លាយទៅជាយ៉ាង់ម៉េច ម៉េចបានទៅជា អីចឹង ?ម៉េចបានជា អ្នកហ្នឹង ទទួលមានព្រះអំណោយពី ទេវតាល្អបែបហ្នឹង?  ចុះម៉េចបានជាព្រលឹងអ្នកហ្នឹងមានសំណាងល្អយ៉ាងនេះ?

ញោមប្រុស អាត្មាភាព ពិតជាភ្ញាក់ផ្អើលណាស់ដែល ញោមប្រុសមើលទៅដួចជា ស្ងៀមស្ងាត់ តែសួរសំណួរ បែប ចាក់ដោត។ ជាការពិតណាស់ អាត្មាភាពបានព្យាយាមផ្តល់ឪកាសដល់មនុស្សមួយចំនួន តែមិនបានផ្តល់ លក្ខខណ្ឌបែបនេះសម្រាប់ញោមប្រុស  បែបនេះ ញោមឃើញហើយថា ព្រលឹងនីមួយៗ មកភ្ជាប់ បែបម៉េចជាមួយ ព្រះគ្រូ។ ក្រៅពីនោះ នៅមានកម្លាំងទេព ឬ កម្លាំងទេវតាដែលនៅខាងក្រៅថែមទៀត គឺទេវតានេះហើយជាអង្គបង្កើត អ្វីផ្សេងៗ​ គឺ អង្គរនេះហើយដែលជម្រុញព្រលឹងមនុស្សសំដៅជួបជាមួយ ព្រះគ្រូ ឬ អាចនិយាយបានថា ជាអង្គនាំយកព្រលឹងទៅថ្វាយដល់់ព្រះគ្រូ ។ ទេវតា គឺមានតែ មួយ ដែលធ្វើរឿងសព្វយ៉ាង។ ចុះម៉េចបានជា ទេវតាធ្វើអីចឹង? គឺមានតែតែទេវតាដែលដឹងរឿងសព្វយ៉ាងជាងនណាៗទាំងអស់  នេះដោយសារ​តែ កំណត់ត្រា ក្រាំងមាស របស់ព្រលឹងម្នាក់ៗ គឺមាននៅ ចំពោះ ព្រះភ៍កអង្គទេវតា ដែលនេះគឺជា discretion ឆន្ទានុសិទ្ធិ ដែលទេវតាមានសិទ្ធិដឹង មានសិទ្ធិសម្រេចតាំងពី ដើមរៀងមក ហើយគ្មាននណាម្នាក់មានសិទ្ធមកសាកសួរដេញដោលថា ម៉េចបានជា បែបហ្នឹង គ្មានអ្នកណាដឹងរឿងទាំងនេះទេ មានតែ ទេវតាមួយអង្គគត់ដែលដឹងរឿងនេះ តែ ចូរចាំថា គ្មានព្រលឹងណាមួយដែលមកជួបព្រះគ្រួទេ បើព្រលឹងនោះគ្មានសញ្ញាសំគាល់ Marking.

ខ្ញុំកូណាយល់អំពី គោលការណ៍គ្រឹះមួយនេះ  ចុះអំពី រឿង បាបកម្ម​/ កម្មពារវិញ តែយ៉ាងម៉េចដែរ ? គឺថារឿង បាបកម្ម/ កម្មពារ/ ការបំពុល intoxication ពិបាកវេទនា?  អូ ញោមប្រុស ប្រហែលរឿងនេះ កើតមកីសាវគ្គទទួលបានច្រើនពេកនូវ ផលបុណ្យ ដល់អីចឹងទៅ យើងបែរជាអត់ដឹងថា ម៉េចបានជាមានរឿងបែបហ្នឹង  បញ្ហានេះ វាកើតមានអាស្រ័យតាមព្រលឹងបុគ្គលម្នាក់ៗ ដោយសារថា ពួកយើងមិនដឹងថា ឆាកជីវិតសព្វថ្ងៃ តើព្រឹលង គេ ចាប់រាប់ពី ត្រឹមណា? គេមិនដឹងថា ព្រលឹងនោះ ចាប់គិតពី កម្មពារអាក្រក់ៗ ពីជាតិមុន ឬ ចាប់់រាប់ពី ផលបុណ្យល្អៗពីជាតិមុន?  ឬ គិតអំពី កម្មា ពីជាតិមុនៗមកដែរ ? ឬ មួយថា ព្រលឹងចាប់គិតពីពេល ចេញដំណើរ (ពេលប្រសូត្រមក) ? គឺវាអាស្រយ័យតាមព្រលឹងបុគ្គលម្នាក់ៗជាគោល ជាធម្មតា គឺ ការរីកចម្រើន មានភាពខុសៗគ្នាតាមហ្នឹងដែរ គឺវាមិនអាច មានសភាពដូចគ្នាឡើយ។  ក្នុងន័យនេះ បានជាព្រះគ្រឹស្តិ ទូលថា ចាប់ផ្តើមដំបូង អាចជា វេលាចុងក្រោយ ឬ ថា វេលាចុងក្រោយ អាចជាការចាប់់ផ្តើម តែព្រះគ្រឹស្តិ ទូលបញ្ជាក់ថា កម្មអ្វីៗទាំងអស់ត្រូវតែ ទូទាត់ទាំងល្អទាំងអាក្រក់។

ដូច្នេះ យោងតាមន័យខាងលើ រឿង មគ្គផល រឿងកម្មពារ មិនមែនជារឿង ព្រះរាជអំណោយក្រភ្លូវការរបស់ទេវតាប្រទានទេ វាគឺជា អ្វីដែលយើងបានសាង បានប្រព្រឹត្តិនៅវេលាមួយដែលព្រលឹងជាអ្នក កសាង ហៅថា កម្មពារពីអតីតជាតិ previous sanskaras តើ់នេះជាអ្វីដែល ញោមប្រុសចង់និយាយសំដៅមែនទេ?  គឺ កម្មពារពីជាតិមុននេះឯងដែល គេយកមកប្រគេនឲ្យព្រះគ្រូទ្រង់ជ្រាបដឹង តាមពិតទៅ ព្រលឹងម្នាក់គេដឹងខ្លួនគេ គេមានខ្លួនគេស្រាប់ទៅហើយ មុនពេលគេបញ្ជូនឲ្យព្រះគ្រូដឹង មុនពេល ដែលព្រលឹងអ្នកនោះជួបជាមួយព្រះគ្រូ។  កម្មពារផ្សេងក្រៅពីនេះ អាចថាជា កម្មពារថ្មីៗ ទើបសាងឡើង  តែដូចព្រះគ្រឹស្តិបានទូលស្រាប់  មិនថាកម្មពារទីមួយ ឬ កម្មពារចុងក្រោយបង្អស់ទេ គឺ ព្រលឹងត្រូវតែទូទាត់ទាំងអស់ជាដាច់ខាតដូចៗគ្នា គ្រាន់តែថា ទីមួយអាចក្លាយជាចុងក្រោយ ឬ ចុងក្រោយ អាចក្លាយជាទី១ វិញ អីចឹងសួរថា តើមនុស្សម្នាក់ដែល មានកម្មពារចុងក្រោយបង្អស់ហ្នឹង អាចចាត់ទុកថានេះជា ជំនួន កាដូររបស់ ទេវតាទេ?  ញោមប្រុស យើងមិនអាច វិភាគករណីបែបនេះបានទេ ដោយសារថា កម្មផល វាកើតមានរាល់ថ្ងៃនៅក្នុងកណ្តាប់ដៃរបស់យើងម្នាក់់ៗ មានតែ ទេវតាទេ ដែលទ្រង់ដឹងរឿងល្អជាងអ្នកណាៗទាំងអស់។  អូ ពិតមែន ខ្ញុំសូមអរគុណព្រះគ្រូជាអនេក។

ជាចុងក្រោយនេះ ខ្ញុំកូណាសុំព្រះគ្រូ ព្រះមេត្តា ខន្តីអភ័យទោស ចំពោះការយល់ខុសរបស់ខ្ញុំព្រះករុណា នឹងសុំព្រះគ្រូ ទទួលយកខ្ញុំម្ចាស់ផងចុះ ខ្ញុំកូណានឹងចាកចេញ និង​ផុតសង្ខាពី ភពផែនដីនេះ ...ទេ ទេ ញោម អាត្មាភាព មិនដែលចាត់ទុកនណាជាសត្រូវជាខ្មាំងឡើយ  នេះមិនមែនជា បញ្ហាខន្តី អភ័យទោសឡើយ  ការសុំទោស លុះត្រាណាយើងធ្វើការប្រឆាំងទៅលើ ជនណាមួយ ។ ព្រះគ្រូ ​ចុះបើខ្ញុំគូណា​ ប្រឆាំង បែប មិនគោរព ចំពោះ  ព្រលឹងរបស់ ព្រះគ្រូ  តើវាយ៉ាងម៉េចទៅវិញ? អូ  ញោមប្រុស បែបនេះ គឺជាអ្វីមួយដែលគេហៅថា ការប្រឆាំងតបខ្លួនគេវិញទេ មិនមែនប្រឆាំងជាមួយ អាត្មាភាពឡើយ ​ បែបនេះ ពួកគេត្រូវតែស្វែងរកការអត់អោនទោសពី ខ្លួនគេផ្ទាល់ គេត្រូវបន្តដំណើរលើផ្លូវព្រះធម៍វែង ឆ្ងាយបន្តទៀត។ ដែលពួកគេមិនអាចធ្វើអ្វីដើម្បីប្រឆាំងជំទាស់អាត្មាភាពទេ ពួកគេត្រូវសំុទោស ខមាលទោសពីខ្លួនឯង ពួកគេខាតបង់ពេលវេលា ពួកគេខាតបង់ពេលវេលា ឪកាសដែលព្រះគ្រូបានប្រទានដល់ពួកគេ ព្រះគ្រូគ្រាន់តែព្យាយាមអស់ពីចិត្តដើម្បី​ផ្តល់ឪកាសដល់ពួកគេក្នុងការប្រើប្រាស ឪកាសបែបនេះ ព្រះគ្រូអត់មានលោកទឹកចិត្តពួកគេឲ្យប្រឆាំង ជាមួយអ្នកណាឡើយ ព្រះគ្រូស្រលាញ់អ្នករាល់គ្នាដូចៗគ្នា​។ សូមអរព្រះគុណ គុណម្ចាស់ចំពោះរឿងគ្រប់យ៉ាង់ ។

QA= No 6= ( 04 Minutes, 00 Seconds)

 Yes, please. Master, in our everyday dealings, when we act, when we speak, or even when you're thinking, invariably ego comes in. I try to trace down its tricks, and hardly that I have discovered one trick, I notice that it's sneaking in from behind. So it seems to be a full-time job to reveal the workings of ego. I wonder how meaningful is it to put in so much time to reveal the ego, how it's working, and what are its tricks, and so on, or just leave it and do a sermon.

 Sister, what is the problem? We are all victims of ego, but for that nobody will be here. We are all attached to this creation, and that is the reason we are part of this creation. That is ego. What is it very meaningful to try and find out about the workings of ego? It will be unnecessarily photiled exercise. The best way is to take a positive step, attend to meditation. This ego will automatically fade out. The worldly attachments will automatically fade out. They will become meaningless to you. You will start seeing their reality. And automatically these relationships expose themselves to you. You don't have to think or work out these things. Yes, thank you, Master. You don't have time for supper, but do you have time for breakfast on Thursday morning? Which is very excuse me. Pardon? On Thursday morning, the day of your departure. The day after my departure? No, the day of your departure. Sister, I may be, God knows when you may be sitting somewhere when I leave quietly. After prashat tomorrow at five o'clock, I close my hall activities. And I want an hour or two to sit with the family who has been too good to me to accommodate with them. I had no time at all even to sit with them, till the family members even. There has been so much coming and going, you see, all day. Thank you very much. Thank you, Master. I think I have suctioned about you in the morning, at noon, in the evening. So this should be sufficient. We should leave a sigh of relief now. We should feel free. At least when we used to have our examination, when the examination was over, oh God, how much we used to sleep? So you can feel normal again. 

ព្រះគ្រូម្ចាស មានសំណួរអ្វី ញោម? ព្រះគ្រូ ក្នុងសកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ មិនថាពេលនិយាយស្តី ពេលធ្វើការ  ឬ ពេលដែលយើងគិត តែងតែកើតមានចេញមកនូវ ចិត្តរឹងចចេស អស្មិមានៈ Ego ខ្ញុំកូណាព្យាយាម ជំនៈ បន្ថយវាឲ្យចុះខ្សោយដែរ តែគ្មានវិធី ល្បិចណាមួយអាចបង្រ្កាបវាបានសោះ វាដូចជាមានអ្វីម្យ៉ាងស្ថិតនៅពីក្រោយខ្នងវា ជារូមទៅ ដូចជាត្រូវការពេលវេលាពេញមួយថ្ងៃ ឬ ការងារពេញមៅង ដើម្បីំជំនៈ បង្រ្កាបនូវចិត្តមានៈបែបនេះ ខ្ញុំកូណាចង់ដឹងថាមានវិធីអ្វីល្អ យកឈ្នះលើចិត្តរឹងមានៈនេះទេ គេត្រូវការពេលវេលាប៉ុន្មាន ? ហើយវិធីនោះត្រូវធ្វើបែបម៉េច? ឬ មួយថា កុំខ្វល់ គិតតែខំប្រឹងភាវនាធម៍ ?

ញោមស្រី តើអ្វីទៅជា បញ្ហា? យើងរាល់គ្នាសុទ្ធតែជាជនរងគ្រោះដោយសារចិត្តរឹងមានៈបែបនេះ តែ បើសិនជា ចិត្តមានៈនេះជា បញ្ហាមែន អីចឹងនៅទីនេះ គ្មានអ្នកណាមួយគេមកធ្វើធម៍ទេសនាសុទ្ធសាងទេ ។ ចិត្តរឹងមានៈ កឺជា ផ្នែកមួយនៃសត្វលោកហើយ ពួកយើងទាំងអស់ គឺជាផ្នែកមួយនៃសត្វលោកដែរ អាហ្នឹងគេហៅ ចិត្តរឹងមានៈ  វាមានន័យ មានតម្លៃណាស់ ដែលយើងត្រូវតែព្យាយាមស្វែងរកវិធី ដោះស្រាយ និងដឹងថា វាដំណើរបែបម៉េច?  យើងកុំធ្វើអ្វីដែលគ្មានប្រយោជន៍ យើងត្រូវតែរកវិធីណាដែលមាន ប្រយោជន៍ មានប្រសិទ្ធិភាព នោះគឺមានតែការតាំងសមាធិ ។ ការតាំងសមាធិនាំឲ្យ ចិត្តរឹងមានៈរសាត់ រលាយបាតអស់។  កាលំណាញាតិញោមមានចិត្តរឹងមានៈ នាំឲ្យជីវិតអត់ន័យខ្លឹមសារ ។ យើងនឹងមើលឃើញអ្វីជា សច្ចៈ ការពិតដោយស្វ័យប្រវត្តិ ដោយមិនចាំបាច់ខំប្រឹងប្រែងកំចាត់វាទេ មិនចាំបាច់គិតពី វាទេ ។

ពិតណាស់ ព្រះគ្រូ សូមអរគុណព្រះគ្រូ ព្រះគ្រូ គ្មានពេលវេលាធំដុំទេ ចុះព្រះគ្មានមានពេលវេលាសម្រាប់អាហារពេលព្រឹកថ្ងៃ អង្គារ ទេ ? ពេលវេលានោះ ប្រពៃ ល្អណាស់សម្រាបខ្ញុំកូណា ញោមចង់មានន័យថាម៉េច?  ព្រឹកថ្ងៃអង្គារ ជាថ្ងៃដែលព្រះគ្រូ ចេញដំណើរ  និងបន្ទាប់មក គឺជាថ្ងៃចេញដំណើររបស់ខ្ញុំកូណា ? ញោម គ្មានទេ ថ្ងៃញោមចេញដំណើរ មានតែទេវតាដឹងថា ថ្ងៃណាញោម អង្គុយតាំងសមាធិ ថ្ងៃណាអាត្មាភាពត្រូវចាកចេញដោយស្ថៀមស្ងាត់។  ថ្ងៃស្អែក បន្ទាប់ពីការធ្វើធម៍ចប់ ម៉ោង ៥ អាត្មាភាព និងបញ្ចប់កិច្ចការផ្សេងៗ រួចហើយ អាត្មាភាពនឹងចំណាយពេល ១ ម៉ោង ទៅ ២ ម៉ោង អង្គុយនៅជាមួយ ក្រុមគ្រួសារដែលពួកគាត់ល្អពេកណាស់ជាមួយ អាត្មាភាព នៅតាមថែរក្សាអាត្មាភាព  ល្អប៉ុណ្ណឹងហើយ​ នូវតែ អាត្មាភាពគ្មានពេលគ្រប់គ្រប់នៅជាមួយពួកគាត់។ ក្រៅពីនេះ នៅមានការងារជួបជាមួយ ភ្ញៀមមកដល់ ភ្ញៀវចាកចេញថែមទៀត ។ សូមអរគុណព្រះគ្រូ អរគុណជាអនេក អីចឹងទេ ខ្ញុំកូណាអាចជួបព្រះគ្រូពេល ព្រឹក ឬ ពេលល្ងាច ឬ ពេលយប់ក៍បានដែរ។ ញោមស្រី យើងគួរតែមានសញ្ញានៃការសម្រាកខ្លះ  យើងគួរតែមានសេរីភាពខ្លះ ជាពិសេសពេលប្រឡងម្តងៗ ពេលចប់ប្រឡងយើងត្រូវតែសម្រាក  អូ ទេវតាអើយ ម៉េចបានជាដេកច្រើនម្លេះ? ពេលណាគិតអីចឹង យើងទៅជាធម្មតាៗ លែងងុកដេក៕

QA= No 7= ( 04 Minutes, 38 Seconds)

 Question about the moon over here. Pardon? I would like to ask a question about Simran. Pardon? It's not on? I would like to ask a question about Simran. Is it all right to do Simran while reading a book, for example, a sense not book? While reading a book? How can you do Simran when you are reading a book? Either you can read a book or you can do Simran. How can your mind be so apt to do both the things? If you do Simran, you won't know what you are reading. If you are reading, you don't know what you are doing. I noticed that when I read a sense much book, which is very easy for me, then I can do both. But I thought that it might be actually distracting you instead of concentrating. Which? What? Doing Simran and reading at the same time, it's like actually... You mean you like to read a book when you are doing Simran? No, I just didn't know if it was right or wrong. I just didn't know if it was right or wrong. It's not practical. That's a question of right and wrong. You can't do it. So I shouldn't do it. When you are reading, how can your mind do Simran? Simran needs concentration. Reading of the book also needs concentration, what you are reading. Otherwise mechanically you read and when you finish the chapter, you don't know what you have read. Another question is the Enlightenment “Sant Mat” t Letter, 158. You write to someone who has been seeing awful faces during his meditation, to do Simran in every opportunity besides meditation whenever the mind is free.

 And it's also written there that in that case if he does that, also he will be more on guard while dreaming in his dreams. So the question is does a satanghi get control over his dreams eventually? I don't understand. You are speaking in such a way that I don't understand. I don't observe your question. Sorry, my English is not so. In Enlightenment “Sant Mat”  there is a letter that you answer to someone who has been seeing awful faces during his meditation. And you are right that as long as he was repeating his five holy names, no entity can get close to him or do him any harm. And you also say there that if we do it, besides our meditation time, if we do it also when our mind is free during the day, we are more likely to develop the habit and then we will be more on guard even while dreaming. 

 So what I am asking is if a satanghi gets eventually control over his dreams, so that he can do Simran while dreaming? Sister, we have no control over our dreams, but definitely our daily activities, our daily dealings do reflect in dreams. But we have no control over our dreams. So what does it mean to be on guard even in our dreams? Do you see God? To be on guard. We will be more on guard. I don't know, you see, what the answer is and to what question the answer is. As you know these letters are written in answer to certain questions, certain queries. Unless the letter is of the seeker before me, to whom the letter is being replied, it's very difficult to analyse all that, but still if I can read the letter, even then I can tell you, you can write to me with pleasure, giving the letter number and what is your problem in understanding that. I would definitely like to enlighten it. Thank you for everything also. 

នាងខ្ញុំមានសំណូរទាក់ទងរឿង ព្រះច័ន្ទ  ញោមស្រី ចង់មានន័យថាម៉េច?  ខ្ញុំកូណា ចង់មានសំណូរអំពី រឿងការធ្វើសម្រាន្ត  ញោមថាម៉េច? យីស មេក្រូ បើកឬអត់?  ខ្ញុំកូណាចង់មានសំណួរអំពី រឿងធ្វើសម្រាន្ត តើអាចជាការត្រឹមត្រូវទេ ក្នុងការធ្វើ សម្រាន្តផង និង អានសៀវភៅផង ? ថាម៉េច ធ្វើសម្រាន្តផង អានសៀវភៅផងឬ? តើញោមស្រី ធ្វើសម្រាន្តផង ធ្វើការអានសៀវភៅផងក្នុងពេលជាមួយគ្នាបែបម៉េចកើត? តើទោះបីជា ញោមស្រី អាចអានសៀវភៅ ឬ ធ្វើសម្រាន្ត សួរថា ចិត្ត ញោមស្រី  ច្របូកច្របល់ដែរឬទេ?  បើសិនជា ញោមស្រី ធ្វើសម្រាន្ត អីចឹងញោមស្រី មិនដឹងថា ខ្លួនកំពុងអានសៀវភៅរឿងអ្វីឡើយ និង បើសិនជា ញោមស្រី កំពុងតែអានសៀវភៅវិញ ដូច្នេះ ញោមស្រីក៍អត់ដឹងថាខ្លួនកំពុងធ្វើអ្វីដែរ ?។ ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាចង់ទូលព្រះគ្រូថា កាលណា ខ្ញុំកូណាអានសៀវភៅផងនោះ វាកាន់តែងាយស្រួលខ្លាំងណាស់សម្រាប់ ខ្ញុំកូណាឲ្យស្លុងអារម្មណ៍ បន្ទាប់មក  ខ្ញុំកូណាអាចធ្វើកិច្ចការទាំង ២ គឺអានផង ធ្វើសម្រាន្តផង ។

ញោមស្រី តែអាត្មាភាព កត់សំគាល់ឃើញថា បើញោមស្រីធ្វើបែបនេះ វាជាការ រំខាន បែកកម្មដ្ឋាន អារម្មណ៍មិនមូល  ម៉េចទៅជាចឹងព្រះគ្រូ ព្រោះនេះជាការធ្វើសម្រាន្តផងនិងការអានសៀវភៅផងក្នុងពេលតែ ១  ដែលជារឿងធម្មតាៗ អាចធ្វើទៅបាន-- ញោមស្រី ចង់មានន័យថា ញោមស្រី ចូលចិត្ត អានសៀវភៅផង និងធ្វើសម្រាន្តផង? ទេ ទេ ព្រះគ្រូ  ខ្ញុំកូណា ចង់សួរបញ្ជាក់ថា ធ្វើបែបហ្នឹង ខុស ឬ ត្រូវ? ញោមស្រី បែបនេះ មិនត្រូវទេ នេះជាបញ្ហាខុស និង ត្រូវ ញោមស្រី មិនត្រូវធ្វើបែបនេះទេ  ញោមស្រី មិនគួរធ្វើបែបនេះទេ ។ បើញោមស្រី កំពុងអានសៀវភៅ ធ្វើម៉េចអាចធ្វើសម្រាន្តបាន?  សម្រាន្តទាមទារ ត្រូវការ ការផ្ចង់អារម្មណ៍ ប្រមូលអារម្មណ៍ ឯការអានសៀវភៅ ក៍ត្រូវការ ផ្ចង់អារម្មណ៍ដូចគ្នា ដើម្បីប្រាកដថា យើងកំពុងអានរឿងអ្វី? បើមិនអីចឹងទេ វាដូចជា មេកានិច ប្រទាក់ក្រឡាគ្នា  ញោមអានសៀវភៅមែន តែពេលអានចង់ ញោមអត់ដឹងថាបានអានអំពី ប្រធានបទអ្វីឡើយ ។ នៅមានបញ្ហាមួយទៀត គឺជា ដែលក្នុងសៀវភៅធម៍ សុទ្ធមាគ៍ា ឬ ផ្លូវព្រះធម៍ ចំណងជើងថា ការ ត្រាស់ដឹង ចែងថា ឲ្យយើងអានគម្ពុីរ ដើម្បីឃើញ ព្រះភ័ក្រ ព្រះបរមគ្រូនៅនឹងមុខយើង ក្នុងពេលយើងតាំងសមាធិ ការធ្វើសម្រាន្តក្នុងពេលសមាធិ គឺដើម្បីជាឪកាស គេរំដោះចិត្តឲ្យមានសេរីភាព។

ក្នុងគម្ពី ក៍មានចែងដែរថា កាលណាគេធ្វើបានដូចខាងលើ នោះ ពេលគេដេក គេយលសប្តិល្អ មានអ្នកតាមការពារ. ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាសុំសួរទៀតថា ពេលអ្នកបូសដេកយល់សប្តិ មានគេ តាមគ្រប់គ្រងការពារមែនឬ ? អាត្មាភាព មិនយល់់ពីសំណួរញោមស្រីសោះហ្មង មិនដឹងចង់សួររឿងអី? សុំទោស ព្រះគ្រូ ភាសាអគ្លេសខ្ញុំកូណាមិនល្អ ។ សៀវភៅនោះ គេនិយាយអំពី ថា ការទន្ទេញ ព្រះនាមព្រះទាំង ៥ អង្គ នាំឲ្យមាន ទេវតាតាមថែរក្សាយើងសូម្បីពេលកំពុងសុបិន្ត។ ព្រះគ្រូ ក្នុងនេះន័យនេះ ដែលខ្ញំកូណាសួរព្រះគ្រូថា សាវគ្គត្រូវបានការពារ ទោះបីជាកំពុងដេកយល់សប្តិ មែនទេ?  អីចឹងតើសាវគ្គមានលទ្ធភាព អាចគ្រប់គ្រងបានទាំងការ យល់សប្តិទៀត?  អីចឹងតើតួរនាទី សម្រាន្ត ធ្វើអី ពេល យល់សប្តិ ? ញោមស្រី យើង មិនបានគ្រប់គ្រងការយល់សប្តិទេ តែ សកម្មភាពប្រចាំថ្ងៃ​ ការងារដោះស្រាយផ្សេងៗប្រចាំថ្ងៃ វាជះផលត្រឡប់ចូលទៅក្នុងការយល់សប្តិ  តែការយល់សប្តិមិនមែនស្ថិតក្រោមការគ្របគ្រងរបស់ យើងទេ  សំណូរដែលញោមស្រីសួរមក ដោយលើកយកខ្លឹមសារក្នុងសំបុត្រឆ្លងឆ្លើយរវាង ព្រះគ្រូមុនជាមួយ សាវគ្គមុនៗដែលសួរសំណូរជា សេរី ប្រទាក់ក្រឡាគ្នា តែយើងមិនដឹងសំណូរគេសួរថាម៉េច? ឃើញតែចម្លើយគេថា យើងគ្រប់គ្រងសូម្បីការយល់សប្តិ....ដូច្នេះ ញោមស្រី អាចបញ្ជាក់អំពីសំណូរញោមឡើងវិញ រួច សរសេរជាសំបុត្រមកចុះ អាត្មាភាពចាំជួយឆ្លើយ...សូមអរព្រះគុណ គុណម្ចាស់សម្រាប់គ្រប់យ៉ាង។

QA= No 8= ( 04 Minutes, 00 Seconds)

 Maharaji? Yes, please. Is grace that we receive from the Master, is that also part of our karma and our destiny? Or is that something that could be separate that the Master sees fit to deal out at certain times? Well, brother, to some extent, this is something to do with our destiny and karma both. That we seek His grace because our environments, the atmosphere in which we are building our meditation, has made us so receptive to seek His grace, to seek His blessings. So, from that point of view, you can say that this attitude which we have adopted now, of seeking His grace, is definitely due to our karmas, due to our destiny, due to the environments, the facilities the Lord has given us in which we have been able to build our meditation. 

 Because meditation makes us receptive to His grace. And meditation we do not build without our destiny and karmas. They have a long part to play to build our meditation. Also, I was wondering about one other thing. In the Sarvatyana it says that only the deserving will be able to tend and stay in the satsang of the sakkaru, but if the undeserving remain, then they will become fit and deserving by remaining in satsang. Yes, Swamiji has said that even the undeserving world will become deserving when it will keep in the company of the Mystic. . Naturally. Is that all through His random grace or is that part of their destiny as well? You see, we are always influenced by the company we keep. You have the company of drunkards, you will start drinking. You have the company of drug addicts, you will get the same habit. Your company of the gamblers will become victim of gambling. If their company can influence us to that extent, why not the company of the Mystic. and saints can influence us to the better side? 

So even the undeserving ones, when they go to the company of the saints, they also benefit. They become the deserving ones. God knows what may turn our whole life. Their one satsang can turn our whole life. Our whole attitude on life may change. There is a different thing that may be in our destiny to go to His satsang and there will be a change in our life that we don't know. That we are not conscious of. We are only conscious that we went to the company of the Mystic or a saint, and their company, His company, His satsang has changed us. We are only conscious of that. And what is going on at the back that Lord knows, He knows, that we are not conscious of. And we are nobody to look to that. We have to only look to the effect of the company of the Mystic.  I'd like to thank you for all the company that I've been allowed to share with you.Most of the time.

ខ្ញុំកូណាសូមថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ មហារាជ ញោមមានសំណួរអ្វីដែរ? ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាចង់ទូលសួរព្រះគ្រូថា តើ ព្រះមេត្តា ដែលគេទទួលបានពី ព្រះគ្រូ តើនោះជាផ្នែកមួយនៃ កម្មា ឬ ជាផ្នែកមួយនៃ វាសនា ដែរទេ?  ឬ​មួយ ក៍ថា នេះជា មេត្តា មួយដែលព្រះគ្រូ លោកមើលឃើញជាក់ស្តែង ដល់ពេលដែលត្រូវ ប្រទាន មេត្តា នោះដល់ សាវគ្គណាមួយ ? មែន ពិតណាស់ ញោម ជួលកាល មេត្តា នោះ អាចបានមកដោយសារ ទាំង ២ គឺ កម្មា ផង និង វាសនាផង។  បានន័យថា គេទទួលបាន បែបណានោះ វាអាស្រ័យលើទីកន្លែង បរិស្ថានដែលគេកំពុងរស់នៅ ដែលគេកំពុងធ្វើសមាធិ បណ្តាលឲ្យមានជា ព្រះមេត្តាបែបនេះ ពី ព្រះគ្រូ គេទទួលបាន ពរ ពី ទេវតា ក្នុងន័យនេះ ញោមអាចថា គេបាន ពរ បានមេត្តា គឺមកពី កម្មាគេផង មកពី វាសនាគេផង មកពី ការដែលគេប្រើធ្វើបុណ្យតាំងសមាធិផង មកពី បរិស្ថានជុំវិញខ្លួនគេផងដែលជម្រុញគេឪ្យមានការជាការ តាំងសមាធិ។

ពីព្រោះការតាំងសមាធិ នាំឲ្យយើងទទួលបាន ព្រះមេត្តា ករុណា ឯការតាំងសមាធិនេះ យើងមិនអាចធ្វើទៅបានទេ បើគ្មាន កម្មា បើគ្មាន វាសនា ទេវតាចារមក កត្តាទាំងនេះ ដើរតួរនាទីចំបង យួរអង្វែងក្នុងការធ្វើឲ្យមាន ឧបនិស្ស័យ ដើម្បីការតាំងសមាធិ. ខ្ញុំកូណានូវមានរឿងចង់ដឹងមួយទៀត នៅក្នុង គម្ពី​សេវាយាន្ត គេចែងថា មានតែអ្នកបំរើព្រះ ដែលសមទទួលបានពរ និងស្ថិតនៅជាមួយក្រុមអ្នកបួស អ្នកធ្វើធម៍ នៅតែដើរតាមផ្លូវព្រះធម័ សុទ្ធមាគ៍ា បើខ្ញុំគូណាចាំមិនភ្លេចទេ គឺថា បើគេបំរើព្រះធម៍ នោះគេនឹងកាន់តែ មាន ឧបនិស្ស័យ នៅតែបំរ៉ព្រះធម៍ជារហូតថែមទៀត  ត្រូវណាស់​ញោមប្រុស ដូចព្រះគ្រូ ទូលថា បើទោះបីជាលើលោកនេះក្តី យើងនឹងទទួលបាន មគ្គផលជាបុណ្យវិញ បើសិនជាយើងចូលរួម ដើរតាម ស្ថិតនៅជាក្រុមជាមួយ ព្រះគ្រូ។ ព្រះគ្រូ អីចឹងតើ ព្រះមត្តានោះ គឺ ព្រះគ្រូ ប្រទានឲ្យមក សាវគ្គ បែបជា ចោះៗ random ? អាស្រ័យតាម វាសនាមែនទេ ?  ដូចញោមបានឃើញ បានដឹងស្រាប់ថា យើងទទួលបានមគ្គផលអ្វីមកវិញ អាស្រ័យតាម ក្រុមមនុស្សដែលយើងដើរតាម បើយើងដើរតាមក្រុមអ្នកផឹកស្រា នោះយើងក៍នឹងចាប់ផ្តើមផឹកស្រា  បើយើងដើរចូលក្រុមជាមួយអ្នកប្រើគ្រឿងញៀន យើងក៍ក្លាយជាអ្នក ប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀនដែរ  បើយើងសេពគប ជាមួយ អ្នកលេងល្បែងស៊ីសងខុសច្បាប់ នោះយើងនឹងក្លាយជាជនរងគ្រោះនៃល្បែងនោះដែរ  ចុះបើសឹងថា ដើរចូលជាមួយក្រុម វានឹងនាំឲ្យមានឥទ្ធិពលលើយើងអីចឹងដែរ ម៉េចមិនដើរចូលជាមួយក្រុមព្រះគ្រូ ក្រុមព្រះបាទធម្មិកដែលនឹង ផ្តល់ផលវិជ្ជមានល្អជាង?

ដូច្នេះ បើទោះបីយើងជាមនុស្សថា មិនសមទទួលបានបុណ្យ  Undeserving អ្វីសោះ តែបើយើងងាកទៅចូលរួមជាមួយ ក្រម ព្រះគ្រូ ក្រុមអ្នកកាន់សីលធ្វើធម៍ នោះពួកគេក៍នឹងទទួលបានមគ្គផលមកវិញដែរ គឺពួកគេក្លាយទៅជា អ្នកសមទទួលបុណ្យ deserving  ទេវតា ឬ ព្រះដឹងថា ថា ធ្វើឲ្យជីវិតគេម្នាក់នោះ ផ្លាស់ប្តូរទាំងស្រុងបែបណា ? ការចូលរួមជាមួយ កម្មវិធីទេសនាធម៍សុទ្ធមាគ៍ា អាចឲ្យជីវិតគាត់ផ្លាស់ប្តូរទាំងស្រុង  អាគប្បកិរិយាពេញមួយជិវិត ត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ នេះវាអាចជាការខុសគ្នា រវាងវាសនាផ្លាស់ប្តូរ ឆាកជីវិតមនុស្ស ឬ ការចូលរួមធ្វើធម៍រឲទេសនាសុទ្ធសាងនាំឲ្យមានការផ្លាស់ប្តូរ គឺ យើងមិនបានដឹង អ្វីដែលយើងដឹងច្បាស់ គឺថា​ យើងដើរចូលជាមួយ ក្រុមព្រះគ្រូ ជាមួយក្រុមអ្នកធ្វើធម៍ ជាមួយក្រុមព្រះសច្ចំ ដែលនាំឲ្យយើងមានការផ្លាស់ប្តូរឆាកជីវិត ឯរឿងដែលនៅពីខាងក្រោយខ្នង គឺមានតែ ទេវតា ឬ ព្រះដែលទ្រង់ញាណ ដឹង ។ ទេវតា ដឹង ថា យើងមិនបានដឹងរឿង ។ ក៍គ្មានអ្នកណាម្នាក់ ចូលទៅ អើតមើលខាងក្រោយខ្នងនោះដែរ  ពួកយើងគឺមានតែ មើលទៅលើ ផល កើតចេញពីការចូលរួមជាមួយ ក្រុម ព្រះគ្រូ។ ខ្ញុគូណាសូមអរព្រះគុណ ដែលឲ្យខ្ញុំកូណាបានចូលរួមជាមួយក្រុមព្រះគ្រូគ្រប់ៗពេល  ព្រមទាំងបានចែករំលែងរឿងរ៉ាវផ្សេងជាច្រើន។ សូមអរគុណ។

QA= No 9= ( 02 Minutes, 00 Seconds)

  Master? I ask of your guidance about two opposite attitudes towards life. If the key to loving lies in the giving and the key to begging lies in the knocking, must we then strive to become loving beggars? And how can we find the balance between the acceptance of love and the persistence of begging? Well, it's a beautiful poem. We are nothing but beggar at His door, brother. We are all beggars. Our duty is to beg. As I said many times, we are pure beggars. He's a great giver. We don't know how to beg, what to beg. He knows what to give. He's a humble giver. We are proud beggars. 

 So we should never hesitate to beg, never hesitate to knock. Our meditation is very insignificant. Meditation is nothing but begging, asking for His forgiveness, but stands between us and the Father, so that He should lift that from within us. And we should come face to face with Him. It's nothing but begging for His grace. So begging first. Begging not by words. Begging by meditation is a real begging. I say meditation is a real begging. It makes us receptive to His grace. It makes us worthy of His grace. Thank you, Master. 

ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា ចង់ទូលសុំព្រះគ្រូ​អំពី ការណែនាំមួយ ដោយសារតែក្នុង ឆាកជីវិតនេះ មាន បញ្ហា ២ ផ្ទុយគ្នា គឺថា ទី ១ សេចក្តីស្រលាញ់លាក់កប់ក្នុងការ ប្រទាន ឬ ចែកទាន ទី ២ គឺ ការសុំទាន វាលាក់កប់ក្នុងការ គោះទ្វាសុំ តើទាលតែយើងគោះទ្វារ ព្រះដើម្បីសុំបែបហ្នឹង ទើបយើងក្លាយជាអ្នកសុំទានគួរជាទីស្រលាញ់ ជាទីអាណិតមែនេទេ?  និងថា តើ យើងត្រូវធ្វើម៉េច ដើម្បីមានតុល្យភាពរវាង យើងអ្នកសុំទាន និង ម្ខាងទៀតអ្នកស្រលាញ់យើង អាណិតយើង ? អូ ញោម កំណាព្យនេះ មានន័យខ្លឹមសារណាស់ ពួកយើង គ្មានអ្វីទាំងអស់ តែគ្រាន់តែជា អ្នកសុំទានដ៍បរិសុទ្ធ គឺសុំទានពី ទេវតាដល់មាត់ទ្វារ។  ញោមប្រុស យើងទាំងអស់គ្នា គឺជាអ្នកសុំទាន កិច្ចការសំខាន់របស់យើងគឺ សុំទាន ដូចដែលអាត្មាភាពទូលច្រើន ដងថា យើងគឺជាអ្នកសុំទានដ៍បរិសុទ្ធ ឯទេវាតា គឺជាអង្គចែកទានដ៍មហាប្រសើរ  យើងអត់ដឹងថាត្រូវសុំទានបែបណា? អត់ដឹងថាត្រូវសុំទានយកអ្វី?  ទេវតា ទ្រង់ដឹងថា អ្វីខ្លះត្រូវចែកទាន ត្រូវប្រទាន ទេវតា គឺជាអង្គចែកទានដ៍មហាអស្ចារ្យ សុភាពរាបសារ  ឯយើងគឺជាអ្នកសុំទានដ៍សែនមានមោទនាភាព។

បើដូច្នេះ យើងមិនត្រូវមានការរារែកក្នុងការសុំទាន យើងមិនត្រូវ អែអង់រារែកក្នុងការគោះទ្វារសុំទាន  ការតាំងសមាធិរបស់យើងគឺជា ជំហានមួយដ៍ធំប្រសើរដើម្បីនឹងសុំទាន ការតាំងសមាធិ គឺគ្មានអ្វីក្រៅតែពីការសុំទានឡើយ  គឺសុំទេវតាមេត្តាខន្តី អហោសកកម្ម តែយើងឈ នៅចន្លោះរវាង  យើង នឹង ទេវតា  បែបនេះ គឺទេវតាអាចប្រទាន ខមាលទោសសព្វយើងឲ្យយើងពីខាងក្នុងខ្លួន  យើងអាចនៅ ទល់មុខជាមួយអង្គទេវតា គឺគ្មានដើម្បីអ្វី ក្រៅពីការសុំព្រះមេត្តា ពីទេវតា ដូច្នេះ ដំបូងទីឡើយ គឺត្រូវ សុំទានជាមុនសិន  ការសុំទាន មិនមែនធ្វើតែលើបបូរមាត់ ការសុំទានតាមរយៈការតាំងសមាធិ នោះគឺជា ការសុំទានដោយពិតប្រាកដ  អត្មាភាពចង់មាន ដីការថា ការតាំងសមាធិគឺជាការសុំទានដ៍ពិត ការតាំងសមាធិនាំឲ្យយើងទទួលបាន មគ្គផលព្រះសណ្តោមពីអង្គទេវតា ការតាំងសមាធិឲ្យយើងទទួលមានទ្រព្យចេញពី ព្រះមេត្តាធម៍។ សូមអរព្រះគុណ គុណម្ចាស់ ។

QA= No 10= ( 02 Minutes, 30 Seconds)

 Master. Yesterday I was very fortunate to attend the Indian initiations, and I want to thank you for that. And during the instructions, two questions came up for me regarding Simran, and one regarding Simran, one regarding Bhajan. And as I understood, Mr. Babani said, and I think it was said in meeting the other day, that the only time that we should not do Simran is when we are driving a car. Is that correct? 

I think we discussed it many times, in very light moods, many times I sat down to Simran at that time, to concentrate on the road. And my other question was regarding Dhyan And I believe I understood Mr. Babani to instruct the initiates to look at the form of the Master from the waist up during Dhyan. Well, Brother, Sister, I am sorry, when you love someone, where do you look at him? Well, I only would want to look in the lover's face. Whenever you are in love with somebody, you happen to meet the person, where do you look at the person? In their eyes. In their face? You don't try to say, you don't try to avoid the nose or the lips or the ears, and only concentrate the eyes, eyes, you see. You just look at the face. So similarly in Dhyan, we have to look at the face. That is normal. Otherwise you will be lost, I have to see the eyes and not the nose and not the ears and not the lips, you see. You are gone, finished. You will be analyzing everything and it will lead you nowhere. You have just to look at the face. So don't worry about anything from the waist up, but that. Don't worry about the waist up part. Unfortunately, unfortunately, our head is above the waist. Thank you. 

ព្រះគ្រូមហារាជ ខ្ញុំកូណាពិតជាមានសំណាងណាស់ បានចូលរួមការបួស នៅប្រទេស​ឥណ្ឌា  ខ្ញុំកូណាសូមថ្លែងអំរគុណជាអនេកចំពោះព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណ មានសំណូរ គឺថាក្នុងពេលការបង្ហាញសេចក្តីណែនាំ ខ្ញុំកូណ មានសំណូរ ២ ដែលទីមួយ ទាក់ទងនឹងការធ្វើ សម្រាន្ត ទី ២ ទាក់ទងដល់ការធ្វើ យន្ត អ្វីដែលខ្ញុំកូណ ចងចាំមិនភ្លេច កាលណោះ ព្រះគ្រូ បាបានី លោកទូលថា ពេលកំពុង បើកបរ មិនគួរធ្វើ សម្រាន្តទេ  គឺកាលណោះ ព្រះគ្រូលោកទូលនៅថ្ងៃបន្ទាប់មកទៀត តើការចងចាំរបស់ ខ្ញុំកូណនេះ ត្រឹមត្រូវទេ? 

អត្តាភាព កិតថា យើងមានពិភាក្សាច្រើនដងរឿងនេះ គឺនិយាយគ្នាយ៉ាងលំអិត ក្បោះក្បាយ ថា អ្វីដែលត្រូវធ្វើ សម្រាន្ត ពេលនោះ គឺ ការប្រមូលផ្ចង់អារម្មណ៍ផ្តោតទៅលើ ផ្លូវថ្នល់ . សំណូរខ្ញុំកូណាជាបន្ទាប់ ទាក់ទងការធ្វើ យន្ត  ដែលកាលណោះ តាមខ្ញុកូណាចាំ គឺថា ព្រះគ្រូ បាបាជី ណែនាំឲ្យយើងជាអ្នកបូស ត្រូវ ប្រមូលអារម្មណ៍មើលលើរូបភាពព្រះគ្រូ  គឺមើលចាប់ពីត្រឹមចង្កេះឡើងទៅ។ អូ ញោមប្រុស ញោមស្រី អាត្មាភាព សុមទោស ផងចុះ សុំសួរថា ពេលញោមប្រុស ញោមស្រី ស្រលាញ់អ្នកណាម្នាក់  តើគេមើលសំដៅចំណុចណា? អូ ចំណុចនេះ ខ្ញុំកូណានឹងសំលឹងមើលតែលើផ្ទៃមុខគួរស្នេហារប៉ុណ្ណោះ  ពេលណាញាតិញោម មានក្តីស្នេហារ ស្រលាញ់នណាម្នាក់ ញាតិញោម ត្រូវជួបគេផ្ទាល់ តើញាតិញោមសម្លឹងមើលកន្លែងណា? មើលលើកែវភ្នែក? មើលលើផ្ទៃមុខ ? គឺញោមអត់និយាយអ្វីទេ ញោមក៍អត់មានប្រកែង ងាកចេញដែរ គឺ ញោមមើល ច្រមុះ បបូរមាត់ ត្រចៀក តែអារម្មណ៍ញោម ផ្ចង់់តែទៅលើភ្នែក ញោមឃើញទេ ញោមគ្រាន់តែសម្លឹងមើលមុខ  ក្នុងការធ្វើ យន្ត ដូចគ្នា គឺយើងមើលតែទៅលើផ្ទៃមុខ នេះជាការធម្មតា បើមិនមើលមុខទេ យើងអត់ចាំ ខ្ញុំកូណា ត្រូវមើលភ្នែក មើលច្រមុះ មើលត្រចៀក មើលបបូរមាត់រហូតដល់ចប់  ញាតិញោមធនឹងធ្វើការវិភាគ សព្វបែបសព្វយ៉ាងរកទិសតំបន់មិនឃើញ  យើងត្រូវតែ មើលមុខ ដូច្នេះ ចុរកុំព្រួយបារម្ភពីរឿងការមើលពី ត្រឹមចង្កេះឡើងលើ  តែគួរឲ្យស្តាយ ដោយសារក្បាលរបស់យើង គិតមើលត្រឹមចង្កេះឡើងលើ  ។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ។

QA= No 11= ( 02 Minutes, 00 Seconds)

 Yes, Sister. Master, first I wanted to thank you for all your grace and love and the food was a bandwidth of love and grace every day. And I wonder if, Master, if you can make some comments. I came to myself from a Catholic background when the saints talked about the dark period of the soul. Is that because they didn't have a master? I have not followed your examples. Yes, especially the Catholic saints like St. John's of the Cross, they talked about the dark period of the soul. The dark period of the soul. Then in order for us to realize ourselves, we have to go to the dark period of the soul. So my question is, I wonder if they went to that period because they didn't have a full realized master? I don't want to comment because I am not thoroughly interested with interpretation about that, you see. I don't give any thought to that, what Christ actually meant by the dark period of the់ soul. Thank you, Master.

ញោមស្រី មានសំណួរអ្វីដែរ? ព្រះគ្រូ ជាបឋម ខ្ញុំកូណាសូមអរគុណព្រះគ្រូ ចំពោះ ព្រះមេត្តាធម៍ សេចក្តីស្រលាញ់ និងម្ហូបអាហារាប្រកប់ដោយសេចក្តីស្រលាញ់ជ្រាលជ្រៅ ដោយក្តីសណ្តោសជារៀងរាល់ថ្ងៃ   ខ្ញុំកូណា ពិតជារីករាយណាស់ បើសិនជាព្រះគ្រូ លោកអាចផ្តល់ជាព្រះរាជ ឪវាទ មួយចំនួលដល់ខ្ញុំកូណា  ខ្ញុំកូណា កាន់សាសនា កាតូលីក កាលណោះ មានព្រះគ្រូ លោកទូលអំពី សម័យកាលខ្មៅងងឹតក្នុង ព្រលឹង តើរឿងនេះ កើតមានដោយសារពេលនោះ មិនទាន់មាន ព្រះបរមគ្រូ ឬ យ៉ាងម៉េច?  អាត្មាភាព ចាប់់ឧទាហរណ៍ញោមស្រី អត់បានទេ  គុណម្ចាស់ កាលណោះ ព្រះគ្រូខាង កាតូលិក ដូចជា សាំង ចន ដូចជា Cross ជាដើម គឺ លោកទូលពីរឿង សម័យកាលខ្មៅងងឹតនៃ ព្រលឹងមនុស្សយើង  ដូច្នេះ ដើម្បីចង់ដឹងថា សម័យខ្មៅងងឹងកាលណោះបែបណា ទាល់តែ ព្រលឹងយើងចូលទៅក្នុងសម័យកាលនោះវិញ  ខ្ញុំកូណាចង់សួរអីចេះ គឺថា គាត់ចង់ត្រឡប់ចូលសម័យខ្មៅងងឹតឡើងវិញ ដោយសារពួកគាត់ មិនទុកចិត្តទាំងស្រុងជាមួយ ព្រះបរមគ្រូសព្វថ្ងៃឬយ៉ាងណា?  អត្មាភាព មិនចង់បកស្រាយរឿងនេះទេ ព្រោះមិនចង់ចូលទៅ ជ្រៀតជ្រែករឿងគេ ក្នុងរឿងនេះ អាត្មា​មិនថា ម៉េចទេ រឿងដែលព្រះគ្រឹស្តិ ទូលអំពី សម័យកាលខ្មៅងងឹតនៃព្រលឹងបែបនេះ។ សូមព្រះគុណ គុណម្ចាស់ ។

QA= No 12= ( 04 Minutes, 00 Seconds)

 What? Yes, please. Master, I have three questions about meditation. The first question, Mr. Babani was talking in the initiation today about the best time to meditate and I couldn't understand everything he said because it wasn't Hindi. He was talking about the planets and I think he was talking about the three o'clock time and I was wondering if you or he could explain to me in English what he said about the best time to meditate personally. I wasn't there when he was telling all that. But naturally it is always impressed upon you. Indian timing, generally the sunrise is five thirty or six in the morning.

 So the morning time is considered to be the best for meditation. Not that it, because it has certain advantages. First thing you don't receive any telephone calls in the morning, your children are sleeping, you don't expect any guests and then you are fresh, you have forgotten all the ups and downs of the last day. Then why not start the day with the meditation and build that atmosphere in which you have to spend your whole day? That is why we select the morning time. Whether it is three o'clock or four o'clock or five o'clock, it depends upon the daily routine which you are going to have for the whole day. 

 Because in India days are such, routine of the day and night is such that normally the sun rises six, five or six thirty in the morning. So it is generally taken as three o'clock in the morning so that before we start our daily routine, daily activities, we should try to sit in meditation as three o'clock. But if you sit at seven o'clock or eight o'clock it will have the same effect on you. No time is bad for meditation. If you have nothing to do, you can sit even at noon, you can sit even in the evening. But noon as you know we are all so busy, we have to go to our offices, ladies have to work at home, there can be a knock at our door, there can be a guest sitting for gossiping. In the evening we are so tired, we feel like sleeping you see, and all thoughts come before us, it becomes difficult to concentrate because all the office files and office ups and downs come before us. So these are the advantages of the morning timing. It doesn't mean there is no other time for meditation. But this is the only time, no every time is good for meditation. Whatever it can suit us. So generally in India we say three o'clock. Well according to one routine it can be three thirty, it can be four o'clock, it can be four thirty. There is no fixed rule about it. It depends upon the one's engagement. 

 Thank you, next question. Are there further initiations on the inner regions? No. And the last question that I have, if you come back from another lifetime and are initiated again, are you with the same master over and over? All masters are same. Thank you and thank you. There is no difference in waves of the ocean. You cannot differentiate one from the other. They all merge into the sea and they come rise from the sea. You cannot have your choice, I want this particular wave and not this particular wave. Because there is no difference in them at all. They are part of the sea. They come from the sea and merge back into the sea. All masters are same. Our real master is Shabbat and Naam. It can come in any form, it's immaterial. Thank you. What a form.

មានសំណួរអ្វីញោម? ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណា ពេលនេះមានសំណួរចំនួន ៣ ទាក់ទងការធ្វើសមាធិ  សំណួរទី ១ គឺថា ពេលព្រោះគ្រូ បាបាជី បំបួស ថ្ងៃនេះ លោកបានទូលប្រាប់អំពី ពេលវេលាណាល្អជាងគេសម្រាប់ការតាំងសមាធិ  តែខ្ញុំកូណាយល់មិនអស់សេចក្តីឡើយ ត្បិតថា​នោះ  ជា ភាសា ហិណ្ឌូ  ព្រះគ្រូ បាបាជី ទូលអំពីរឿង ភពផែនដី តែខ្ញុំកូណាគិតថា ព្រះគ្រូចង់ទូលរឿង ម៉ោង ៣ ទៅវិញ ខ្ញុំកូណា សុំព្រះគ្រូ ជួយបកស្រាយពន្យល់មើលថា គាត់ទូលជាភាសាអគ្លេសហ្នឹងមានន័យថាម៉េច? អាត្មាភាពអត់់បាននៅទីហ្នឹងដែរទេ តែជាទូទៅ ក្នុង បរិបទម៉ោង ឥណ្ឌា គេសំដៅថា ព្រះអាទិត្យរះឡើង គឺ ម៉ោង ៥ និង ៣០ នាទី ឬ ម៉ោង ៦ ព្រឹកនេះឯង។

ដូច្នេះជាសរុបសេចក្តី ពេលព្រឹក ជាវេលាល្អបំផុតជាងគេក្នុងការតាំងសមាធិ សូមធ្វើការកត់ចំណាំ ផងថា វាមានផលប្រយោជន័ជាគុណសម្បត្តិល្អមួយចំនួន  ដូចជាថា ទីមួយ ញាតិញោម មិនទាន់មានគេទូរស័ព្ទមករំខាន  ទី ២ កូនៗ នៅកំពុងតែដេកនៅឡើយ ទី ៣ មិនទាន់មានភ្ញៀវណាគេចូលមកជួបយ់ើងម៉ោងហ្នឹង ដូច្នេះជាពេលដែលយើង ស្រស់ស្រាយ ទិវសួរស្តី Fres្យរះh ជាពេលវេលាដែលយើង ភ្លេចអស់រឿង ល្អ រឿងអាក្រក់ដែលពី ពេលកន្លងមក ចុះបើល្អបែបនេះ ម៉េចមិនចាប់ផ្តើមតាំងសមាធិតែម្តងទៅ ឲ្យអារម្មណ័ល្អបែបនេះ នៅជាមួយយើងពេញមួយថ្ងៃ គឺក្នងន័យនេះ បានជាយើងជ្រើសរើសយកពេលព្រឹក មិនថា ម៉ោង ៣ ព្រឹក ម៉ោង ៤ ព្រឹក ឬ មោង ៥ ព្រឹក គឺអាស្រ័យលើកំណត់ថា ពេលណាល្អ ដើម្បីចាប់ផ្តើមបំពេញការពារពេញមួយថ្ងៃ៕

ដោយសារនៅបរទេសឥណ្ឌា​ពេលថ្ងៃ  និង ពេលយប់ គឺវាវិលបែបហ្នឹង ជារឿងធម្មតា ដែលព្រះអាទិត្យរះនៅម៉ោង ៥៖ ៣០នាទី ឬ ម៉ោង ៦ ព្រឹក ដូច្នេះជា ធម្មតា គឺ ម៉ោង ៣ ព្រឹក គេចាត់ទុកជាម៉ោង ព្រឹក ដែលជាការចាប់ផ្តើមដើម្បីកិច្ចការរយៈពេលពេញមួយថ្ងៃ  អីចឹង គឺយើងព្យាយាមអង្គុយតាំងសមាធិ នៅ ម៉ោង ៣ ព្រឹក តែបើសិនជា ញោម​អង្គុយតាំងសមាធិ នៅ ម៉ោង ៧ ព្រឹក ឬ ៨ ព្រឹក នោះលទ្ធផល គឺនឹងទទួលបានដូចតែគ្នាទេ ។ គ្មានពេលវេលាណាអាក្រក់សម្រាប់ការតាំងសមាធិឡើយ  បើសិនជាយើងទំនេរ យើងអាចធ្វើសមាធិនៅ ពេលថ្ងៃត្រង់ ក៍បាន  ពេលយប់ ក៍បាន តែដូចយើងបានដឹងស្រាប់ថា ពេលថ្ងៃ យើងរវល់បំពេញការងារពេកណាស់  ប្រុសៗត្រូវទៅធ្វើការនៅ ការិយាល័យ ស្រ្តី ត្រូវបំពេញការងារនៅផ្ទះ ដោយសាមានគេកំពុងចាំនៅផ្ទះ ផង មានគេកំពុងអង្គុយនិយាយដើមគ្នា ឬ មានភ្ញៀវមកលេហផ្ទះផង  ដល់ពេលយប់ យើងអស់កម្លាំងខ្លាំងណាស់ យើងងងុយដេកណាស់ ពេលថ្ងៃនេះ គឺមានរឿងគ្រប់យ៉ាងនៅចំពោះមុខយើង  យើងពិបាកផ្ចង់អារម្មណ៍ណាស់ ព្រោះមានទាំងរឿងល្អៗ មានទាំង រឿងអាក្រក់ៗលាយចម្រុះគ្នា  ដូច្នេះបានជា យើងថា ពេលព្រឹកមានគុណសម្បត្តិល្អជាង។  នេះមិនមែន មានន័យថា យើងគ្មានពេលវេលាផ្សេងដើម្បីតាំងសមាធិ តែ វាមានតែមានេពេលព្រឹក មួយគត់ ដែលល្អ សម្រាប់ការតាំងសមាធិ ដូច្នេះ ម៉ោងណាក័អាចធ្វើសមាធិបានដែរ ដូច្នេះ នៅ ឥណ្ឌា គេកំណត់យក ម៉ោង ៣ ព្រឹកឬ អាចថា ម៉ោង ៣ កន្លេះ ឬ ម៉ោង ៤ ឬ មោង ៤ កន្លេះ គឺគ្មាន ច្បាប់កំណត់ម៉ោងណាមួយ ជាក់លាក់ឡើយ អាស្រ័យលើថា ម៉ោងណាល្អ សម្រាប់យើងម្នាក់ៗ។

សូមអរគុណព្រះគ្រូ សំណួរជាបន្ទាប់ ខ្ញុំកូណា មានសំណួរថា សម្រាប់ការបួសជាបន្តទៀត តើមានទេ ការបួសតែនៅខាងក្នងចិត្ត? ទេ គ្មានទេ ញោម ។ ជាសំណូរចុងក្រោយរបស់ ខ្ញុំកូណា គឺថា បើសិនជា​ព្រះគ្រូ កើតមកជាតិក្រោយទៀត ហើយបួសជាថ្មីម្តងទៀត តើព្រះគ្រូ បូសជាមួយ ព្រះគ្រូដដែល ឬ ជាមួយ ព្រះគ្រូផ្សេងទេ? ព្រះគ្រូទាំងអស់ គឺដូចគ្នាទេ ញោម  ក្នុងរលកនៃមហាសាគរ គឺគ្មានការខុសគ្នាទេ  ញោមមិនអាចបែងចែកព្រះគ្រូមួយ ខុសពី ព្រះគ្រូ ១ ទេ មិនអាចថា ទឹកមួយដំណក់ខុសពីទឹកមួយដំណក់ផ្សេងទេ រាល់ទឹកទាំងអស់នឹងរលាយចូលគ្នាតែមួយជាមួយ មហាសាគរ ញោម មិនអាច មានជម្រើសឡើយ  មិនអាចថា ខ្ញុំចង់បានរលកមួយនេះ ឬ រលកមួយនោះ ដោយសារថា គ្មានការខុសគ្នាសោះពី រលកមួយទៅមួយ  រលកសមុទ្រទាំងអស់ជាផ្នែកនៃ សាគរ ទឹកទាំងអស់់មានប្រភពពី សមុទ្រ នឹងរលាយចូលវិញក្នុងសមុទ្រ ព្រះគ្រូទាំងអសដូចៗគ្នា  ព្រះគ្រូពិតប្រាកដ គឺ ព្រះពុទ្ធ ព្រះធម៍  ព្រះគ្រូ មកសណ្ឋិតក្នុងរូបកាយប្លែកៗ គឺ មិនជារឿង សំខាន់ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ។

 

QA= No 13= ( 07 Minutes, 00 Seconds)

 Yes please. Maharaj, by your teachings the mind has two faculties, that of verbalization and visualization. And they are occupied during Sumaran. And the soul has got two faculties of Nirat and Surat. The question is, what happens to the two mind faculties during Bhajan? No, they are also occupied. Because Nirat is seeing the light within and faculty to hear is absorbed in the sound within. What happens to the verbalization part of the mind? Pardon? The verbalization part of the mind. I say that is seeing the light. One is absorbed in the light, other is absorbed in the sound. Maharaj, but don't let the mind run away anywhere. So the two soul faculties then have precedence. They freeze the mind function as it were. Whole mind is absorbed by these two things.

 Maharaj then, another question please. At initiation master connects the soul with the Shabbat. And master says that seed will sprout even in this very life. The question is, what has happened to the original connection between Soul and Shabbat when the souls came down? What happened to that connection? I am not following your question. Originally when the souls came down they must have had a connection with the Shabbat. Yes. The question is, what has happened to that connection? Nothing. The soul is there. Right Shabbat is there within the body. The tendency of the mind is downward. And the soul had taken the association of the mind.

 So the whole tendency of that soul is downward. What is the difference between that and now when we are initiated about that? Now the tendency of the soul has started upward and inward. Master, you also said that the soul is not interested in the creation nor in past lives. Yes. It longs to go back to its source. Yes. The question is, does the soul like the mind at all? Soul doesn't like the mind. So how did they stay together at the beginning? Because the mind is dominating it. Right from the beginning? Yes. Needle doesn't like the weight over it. Needle is always attracted towards the magnet. But the weight has been put over the needle. Even when the soul was sent out right in the beginning? Yes. Because the creation has been created. And Kal is to look to this creation that this creation should continue. And this is the only way that creation can continue. So the Kal sees that the mind dominates the soul. Otherwise this creation cannot continue. A soul starts dominating the mind.

 No soul will stay here. They all go back to the father. Thank you. If this creation is to continue, it has got to be imperfect. That is why this world is so imperfect. By being imperfect, we can stay in this imperfect world. The moment we become perfect, we become much back into the perfect one. That is why Christ sent it to the lady. Go and ye have become whole. When do we become whole? When we go beyond the realm of mind and Maya. When all covering from the soul are removed. Sing no more. Don't add more to your karmas now. Don't put more weight on the soul. Just a worst thing can come on to be. What kind of worst thing can come to the soul? You may not have to fall back into the creation level of the creation again. So when the soul was initiated, when the lady was initiated, so Christ explained her. Now your tendency is towards your father. You are on the process of becoming whole. If you continue, you become whole. 

 You become pure and become worthy to meet the father. Provided you don't add more to your karma. So you have to be cautious. Build your meditation on the principles. Sing no more. If you will also sing, a worst thing can come on to be. You may have to come back to pay for all this karma again to the creation. This was the teaching in the Master. Maharaj, so when the soul leaves the mind in Daswan Dvar, it's not sorry to leave the old partner. Oh, it's very happy to leave that devil. You are a little anxious to leave the mind? No. I'm just asking because you know it all. Maharaj, a friend has asked about a seeker, please, last question. A seeker was doing samaran on Radha Swami. And he went inside and he saw the sun, moon, stars, and he saw the master sitting in the bright star. A year later he was initiated. And he said the sound was very loud. Then after that period he went off the diet and he doesn't go to satsang anymore. If his samskaras were so good in the beginning, what has gone wrong now? Ask that soul. Why ask me? Everyone has their own individual karmas. We can't analyze anybody. Thank you, Maharaj. Thank you for everything and your patience with us. 

តើញោមមានសំណួរអ្វី? ព្រះគ្រូ មហារាជ បើតាមធម្មទេសនារបស់ព្រះគ្រូ គឺថា ចិត្ត មាន ២ សំណុំ មួយគឺ និយាយបាន ស្តាប់ឮ និង មួយទៀតគឺ មើលឃើញ ដែលទាំង ២ សំណុំនេះ មានវត្តមានពេល យើងធ្វើ សម្រាន្ត ចំណែកឯ ពេលនោះ​ ព្រលឹងក៍មាន ២ សំណុំដែរ គឺ ព្រលឹងនិរាស្តព្រាត់ប្រាស់ និង ព្រលឹងរំដោះ ជួបទេវតា ជាសំណូរខ្ញុំកូណា​គឺថា តើមានរឿងអ្វីកើតឡើង សម្រាប់ សំណុំទាំង ២ នៃ ចិត្ត ពេលយើងធ្វើ បាយ័ន្ត ? ទេ ញោមប្រុស គ្មានរឿងអ្វីកើតឡើងទេ ដោយសារ សំណុំទាំង ២ នៃចិត្ត ស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រង ដោយសារថា កំលាំងនិរាស្ត Nirat មើលឃើញពន្លឺខាងក្នុង ឯព្រលឹងរំដោះ Surat ក៍កំពុងស្តាបសម្លេងព្រះធម៍ខាងក្នុងដែរ. ខ្ញុំកូណាសួរទៀត ក្រោយពីស្តាប់ឮ ថាតើចិត្តទៅជាយ៉ាងម៉េច? ជាសរុបរួម ការពារកុំឲ្យចិត្តរកចាកចេញក្រៅ សំណុំទាំង ២ នៃ ព្រលឹង យើងត្រូវតែ យកឲ្យបាន ការពារឲ្យបាន សំណុំ ព្រលឹងទាំង ២ ត្រូវតែ គ្រប់គ្រងសំណុំទាំង ២នៃ​ចិត្ត ។

ព្រះគ្រូ មហារាជ ខ្ញុំកូណាមានសំណួរបន្ទាប់ ជាគោលការណ៍ ជាទូទៅ ព្រលឹងព្រះគ្រូ ត ភ្ជាប់ជាមួយ ព្រះធម៍ ហើយព្រះគ្រូ ទូលថា គ្រាប់ពូជនៃព្រះធម៍​នៅជាមួយព្រលឹងមនុស្សគ្រប់ៗសត្វលោក ជាសំណួរខ្ញុំ កូណាចង់សួរថា តើពីដើមកំណើតមកវា បែបម៉េច បានជា ព្រលឹង សត្វលោកនោះ របេះចេញ ធ្លាក់ចុះពី ព្រះធម៍ ពេលព្រលឹងធ្លាក់ចុះខាងក្រោម ? អាត្មាចាប់សំណួរញោមអត់បានទេ ។ ពីដើមឡើយ ពេលព្រលឹងធ្លាក់ចុះមកឋានក្រោមនេះ ជួប ភ្ជាប់ជាមួយ​ព្រះធម៍ ខ្ញុំកូណាឆ្ងល់ថា ពេលនោះ ព្រលឹងជួបព្រះធម៍បែបម៉េច? មានរឿងអ្វីកើតឡើង? គ្មានរឿងអ្វីទេ ញោម ព្រលឹងធ្លាក់ចុះមកក្រោម នៅជាមួយ រូបកាយ ព្រះធម៍ក៍នៅខាងក្រោមដែរ ឯ ចិត្តក៍ចុះមកខាងក្រោម ហើយព្រលឹងក៍មានទំនាក់ទំនងជាមួយ ចិត្តតទៅ ។

អីចឹងពេលព្រលឹងចុះមកខាងក្រោម យើងក៍បំបួសព្រលឹងនោះ តើមានការខុសគ្នាបែបម៉េច រវាងព្រលឹងមុនបួស និង ក្រោយបួស ? ក្រោយបួស គឺថា ព្រលឹងចាប់ផ្តើមដំណើរឡើងទៅឋានលើវិញ និង ចូលទៅខាងក្នុងខ្លួនដើម្បិជួបជាមួយព្រះបរមគ្រូ ។ ព្រះគ្រូ ចុះព្រះគ្រូ ក្រែងទូលថា ព្រលឹងអត់ចាប់អារម្មណ៍រឿងសត្វលោកនេះ ឬ រឿងជាតិមុនៗទេ ? ត្រូវណាស់ ព្រលឹងត្រូវការពេលវេលាយូរអង្វែង ដើម្បី ត្រឡប់ទៅ ប្រភពដើមវិញ ។ ព្រះគ្រូ តើ ព្រលឹង ស្រលាញ់ ចិត្ត ដែរឬទេ? ព្រលឹងគ្មានស្រលាញ់ចិត្តសោះឡើយ  ចុះបើអីចឹង ម៉េចបានជាពីដំបូង ចិត្ត នឹងព្រលឹង ស្នាក់នៅជាមួយគ្នា? អូ ដោយសារតែ ចិត្តវា គ្របសង្កត់ បំពានលើ ព្រលឹង ជាការពិតណាស់ ម្ជុលដេរ វាអត់ត្រូវការ ចង់បានអ្វីមកគ្រប់ពីលើវាទេ វាចង់តែ ងាករេ ទៅរកមេដែកឆក់ តែវាមានអ្វីម្យ៉ាងគ្រប់ សង្កត់មានទំងន់ពីខាងមិនអាចឲ្យ ម្ជុលចូល ជាមួយ មេដែក ឬ ដែកឆក់។ ចុះទេវតា ម៉េចបញ្ជូនព្រលឹងចុះមកធ្វើអី ? នេះដោយសារតែ ជីវិតសត្វលោក ត្រូវបាន បង្កើតឡើង ឯ ព្រះកល្ប Kal ត្រូវតែមានភារកិច្ចថែ ឃ្លាំមើលសត្វលោកទាំងនេះ ដែលសត្វលោកទាំងនេះ ត្រូវតែបន្តមានជីវិត ដូច្នេះ ស្តេចកល្ប នេះ ឃើញថា ចិត្តគ្របដណ្តប់ពីលើព្រលឹង បើសិនជាមិនដូច្នេះទេ នោះ សត្វលោក ក៍លែងមានដែរ ហើយព្រលឹងត្រូវតែចាប់ផ្តើម គ្របដណ្តប់លើ ចិត្តវិញ ។

គ្មានព្រលឹងណាមួយ ស្ថិតនៅឋានក្រោមនេះទេ ព្រលឹងទាងអស់ ត្រូវតែទៅជួបជាមួយ ព្រះបរមគ្រូ / ទេវតាឡើងវិញ ។ បើសិននៅតែមាន សត្វលោក ជាបន្តទៀត ដូច្នេះ មនុស្សយើងត្រូវតែរស់នៅក្នុង សង្គម មិន ប្រពៃ កាលណាមនុស្សមិនប្រពៃ មនុស្សត្រូវតែរស់នៅក្នុងលោកដែលមិនប្រពៃដែរ  បើមនុស្សលោកប្រពៃ យើងក៍នឹងក្លាយជាព្រះ ជាទេវតាដ័ប្រពៃ ដូច្នេះ បានជាមានការ បញ្ជូន ព្រះគ្រឹស្តិ ទៅជួបជាមួយ ស្រ្តីម្នាក់ ក្រោយមក ក្លាយទៅតែ មួយ​ដូចគ្នា  អីចឹងពេលយើងយើងក្លាយទៅតែមួយ ជាមួយទេវតា?  អូ គឺពេលដែលមនុស្សយើងឃ្លាតឆ្ថាយអំពី ចិត្ត និង​ មាយា ពេលណាដែលគម្រប ស្បៃគ្របពីលើព្រលឹងត្រូវបានគេយកចេញ ពេលនោះ លែងមានបទចម្រៀងត្រូវច្រៀង ដូច្នេះ ចូរកុំសាង បាបជា កម្មា ជាបន្តទៀត កុំបណ្តោយខ្លួនអាក្រក់ជាងនេះ ព្រះគ្រូ តើព្រលឹងអាចអាក្រក់ជាងនេះ ទៀតបែបម៉េចទៅ?  គឺសំដៅថា ញោមកុំធ្លាក់ដល់កម្រិតសត្វលោកដូចសព្វថ្ងៃនេះជាថ្មីម្តងទៀត ដូច្នេះ ពេលណា ព្រលឹងបានបំបួស ពេលណា ស្រ្តីនោះបានបំបូស គឺ ព្រះគ្រឹស្តិនិងធ្វើការពន្យល់ទៅស្រ្តីនោះ ។ ពេលនេះ ញោមត្រូវតែត្រឡប់ទៅជាមួយជាមួយ ព្រះបរមគ្រូ ញោមកំពុងតែស្ថិតនៅក្នុងជំហានដំណើរការនៃការក្លាយទៅតែមួយជាមួយទេវតា បើសិនញោមបន្ត នោះញោមនឹងក្លាយទៅតែ ១។

កាលណាញោម ក្លាយជាមនុស្សបរិសុទ្ធ ជាមនុស្សមានបុណ្យ និងបានជួបព្រះបរមគ្រូ ពេលនោះ​អ្នកលែងសាង កម្មា ថែមទៀត ដូច្នេះ ញោមត្រូវតែច្បាស់លាស់រឿងនេះ។ ចូរធ្វើសមាធិឲ្យបានត្រឹមត្រូវតាម គោលការណ៍ ពេលនោះលែងមានរឿងអ្វីកើតឡើង បើសិនជា នូវតែបន្ត កម្មា នេះ រឿងញោមនឹងកាន់តែ អាក្រក់់ថែមទៀត ញោមត្រូវតែត្រឡប់មកវិញ មកទូទាត់រាល់បំណុលកម្មាទាំងអស់ក្នុងនាមជា សត្វលោក។ នេះជា ធម៍ទេសនាបង្រៀនរបស់ព្រះគ្រូ ។ ព្រះគ្រូ តើពេលណា ព្រលឹងអាចរួចរំដោះចេញពី ចិត្ត ? គ្មានរឿងអ្វីត្រូវសោកស្តាយទេ ជាមួយការចាកចេញពី មិត្តចាស់បែបដូចជា ចិត្តនេះ  ជារឿងល្អ ជារឿងសប្បាយ ដែលត្រូវ បែកចេញពី បិសាចនេះ ។ ញោមចង់ ចាកចេញពី ចិត្តឆាប់ៗនេះ? ទេ ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាគ្រាន់តែចង់សួរព្រះគ្រូ ដោយសារព្រះគ្រូ​ដឹងរឿងគ្រប់យ៉ាង។  ព្រះគ្រូ អឺ មិត្តភ័ក្រខ្ញុំកូណា ចង់សួររឿង អ្នកស្វែងរកព្រះធម៍ សុំសួរមកចុះ តែជាសំនួរចុងក្រោយ កូណាព្រះគ្រូ មិត្តភ័ក្រគេធ្វើ សម្រាន្ត ពេលនោះ គាត់ចូលទៅខាងក្នុងខ្លួន បានឃើញព្រះអាទិត្យ ឃើញព្រះច័ន្ទ ឃើញផ្កាយ និង ឃើញព្រះគ្រូ អង្គុយនៅក្នុងហ្វូងតារាភ្លឺចិញ្ចែងចិញ្ចាច រយៈពេល ១ ឆ្នាំក្រោយមក គាត់ក៍បួស  គាត់ថា សម្លេងនោះ​ឮខ្លាំងណាស់ តាំងពីពេលនោះមក គាត់លែងហូបបួស នឹងលែងធ្វើធម៍សុទ្ធសាងជាបន្តទៀត បើសិនជាដំបូង ផលបុណ្យដូចជាល្អណាស់ ឥលូវម៉េចបានជាប្រែទៅជាអាក្រក់ទៅវិញ ញោម ម៉េចមិនសួរទៅព្រលឹង បែរជាមកសួរអាត្មាភាពវិញ ? មនុស្សម្នាក់ៗមានកម្មាតែរៀងៗខ្លួន យើងមិនអាច វិភាគកម្មារបស់ នណាម្នាក់បានឡើយ សូមអរគុណ ព្រះគ្រូមហារាជ សូមអរគុណគ្រប់យ៉ាង សម្រាប់ការអត់ធ្មត់់ជាមួយ ខ្ញុំកូណា។

QA= No 14= ( 06 Minutes, 00 Seconds)

 Master, master here, here master, I'm sorry I've lost my voice a little. I hope you'll be able to understand. Just a minute, let this modern civilization go. Yes, please. Sorry. We in the United Kingdom, master, would like to know your opinion on children's books, for there is a great need and demand, not only in the United Kingdom and in other thing-guts as well. The secret of the Sikkimotri is no longer published, so there is no now, no other children's books available.

 Well, sister, since when you have been initiated? Seventy-four. Seventy-four. How many children's books you read as a child? Oh, can I carry on? I've got it written down. How many children's books you have read as a child about samskaras? No, it's not for me, it's for the Sangha. I am asking you. Well, I didn't know about the path until I was the relation like... You never knew it. So still you are on the path. I'm thinking of the Satsangi families because... Don't worry, one who has brought you to the path can also bring the children to the path. We have to give them fair opportunity to understand themselves. They must understand santma themselves.

 They must make their own independent research. They must have their own individual convictions. Parents and phineas should go to a certain extent. Then they must make up their own mind when they grow and become matured. If they are meant to follow it, nobody can stop them. If they are not meant to follow it, your children's book is not going to help them. Yes, I do understand. I don't want to give such books with unnecessary conditions in their mind and create conflict in their mind as a child. They have to become part of a certain chain in society. They have to go to their schools. They have to mix with all sorts of children. I don't want to make them unnecessary conscience of themselves. Let them ruffle with others and understand what santma is.

 Many parents can't explain to the children that some folks know. The book which was printed with my photographs and all that, I had very strong objection to it. That was just conditioning the children's mind right from the birth. As Christians do it, or Muslims do it, or other religions do it. I want people to come out of this croak of religion and understand themselves and come out on the platform of spirituality, not on a platform of religion. These religions have divided nations, humans. They have created so many divisions between us. Only the real spirituality can bring us nearer to each other. I want people to understand the spiritual side of religions. There will be no difference between us and the other religion also if we also start conditioning our children's mind in that direction. 

 Whoever has sent us the proposal, I think my office has taken care of that, and they have written to them accordingly, whatever their views are. Thank you. It's just another question here, Master. You said that Sava, Simran and Diaon cleans the vessel. It does not say that Simran and Deon cleans the vessel. It doesn't mean that you shouldn't do Simran and Deon if you do Sava, because I believe you mentioned something about this. No, I said this is also a Sava, doing Simran and Deon. It's also a Sava. It cleans the vessel. Other Sava also cleans the vessel. This is also a Sava. It cleans the vessel. By attending to the Shabbat and Naam, within we fill the vessel. Listen. Thank you. But Sava cannot substitute meditation. Sava should lead us to meditation, but should not substitute the meditation. Yes, thank you. 

 And just another little thing, sorry I keep on about this. Many thousands and thousands and thousands of initiates, and I'm able to see you, Master. Come to see. Is there just a little note of encouragement that you give them, could give them please? Sister, all the meetings we do, so many books are being printed, the satsangs are being held. There's nothing but to encourage one another. We are all source of strength to one another. That is why we get together. That is why we talk about our Father, about our Master.

 These are all signs of encouragement and a source of strength for one another. That is the purpose of these meetings and satsangs. And last but not least, the British saying gets sent, and both the Indian and Western saying they love to you. Thank you very much. 

សូមក្រាបថ្វាយបង្ខំព្រះគ្រូ ព្រះគ្រូឮសូរខ្ញុំកូណាច្បាស់ទេ ? ខ្ញុំកូណា សុំទោសព្រះគ្រូផងចុះ ដោយសារ សម្លេង ស្អក មិនសូវច្បាស  សុំទោសញោម សុំ ១ នាទីសិន កំពុងជួសជុល មេក្រូ  អូខេ រួចរាល់ អាត្មា សុំឲ្យមាន សង្គមស៊ីវីល័យនេះបន្តមាន...អឺ ញោមមានសំណូរអ្វីដែរ? ព្រះគ្រូ ពួកយើងរស់នៅ ចក្រភពអគ្លេស ចង់សុំសួរ ពី ទស្សនៈព្រះគ្រូ យល់បែបណាដែរចំពោះ សៀវភៅសម្រាប់ក្មេងៗ នេះជាតម្រូវការ ជា គោលបំណងធំណាស់ មិនថានៅ អគ្លេសទេ សូម្បីកន្លែងផ្សេង ក៍ត្រូវការសៀវភៅក្មេងៗបែបនេះដែរ គឺថា សៀវភៅ អាឋ៍កំបាំងនៃព្រះធម៍ ត្រូវបានគេឈប់បោះពុម្ពផ្សាយ ដូច្នេះ​ក្មេងៗក៍លែងមានសៀវភៅហ្នឹងអានដែរ។

អូ អីចឹង ញោមស្រី? តើញោមស្រី បួសតាំងពី ឆ្នាំណាមក? ខ្ញុំកូណា បួសតាងពីឆ្នាំ ១៩៧៤ កាលញោមស្រី នៅពីក្មេង តើញោមស្រីអានសៀវភៅបានប៉ុន្មានក្បាល? អូ ខ្ញុំកូណាអាចសុំទៅយកសៀវភៅមកបង្ហាញបានទេ ខ្ញុំកូណាមានសរសេរកត់ត្រាទុកផងដែរ។ មិនចាំបាច់ទេ  តើញោម បានអានសៀវភៅ សង្ឃករៈ កាលនៅពីក្មេងបានប៉ុន្មានក្បាល? ទេ ព្រះគ្រូ សៀវភៅនោះ មិនមែនសម្រាប់ខ្ញុំកូណាទេ គឺ សម្រាប់ ក្មេងៗ ទេ អាត្មាភាព សួរសំដៅញោមស្រីខ្លួនឯង ខ្ញុំកូណាអត់ដឹងរឿង អំពីផ្លុវព្រះធម៍នេះទេ គឺទាល់តែមានគេអ្នកណែនាំបានស្គាល់ផ្លូវព្រះធម៍។  ញោមស្រី អត់បានដឹងរឿងហ្នឹងទេ តែញោមស្រីនៅតែស្ថិតនៅជាមួយ ផ្លូវព្រះធម៍ អឺ កាលណោះ ខ្ញុំគូណាមានក្រុមគ្រួសារណែនាំ មិនបានអាចសៀវភៅទេ..មិនថ្វិទេញោម អ្នកណាដែលគេនាំញោមមកដើរលើផ្លុវធម៍នេះ គឺនឹងនាំកូនៗ របស់ ញោមមកដើរលើផ្លូវធម៍នេះដែរ។ យើងនឹងផ្តល់ឪកាសឲ្យបានដូចៗគ្នា ដើម្បីពួកគេស្វែងយល់អំពីផ្លូវព្រះធម៍ ដោយខ្លួនឯង។ ពួកគេត្រូវតែយល់អំពី សុទ្ធម៉ាគា៍ដោយខ្លួនគេ។ 

ពួកគេត្រូវតែចេះស្រាវជ្រាវរកដោយខ្លួនគេ ពួកគេត្រូវតែមានចិត្តចង់ ឲ្យមានជាឧបនិស្ស័យដោយ ខ្លួនគេផ្ទាល់ ឪពុកម្តាយអាចថាជាអ្នកជួយពួកគេបានក្នុងករណីខ្លះៗ តែពេលដែលគេធំពេញវ័យ គេត្រូវមានចិត្ត​ចង់ដោយខ្លួនឯង គ្មានអ្នកណាបង្ខំ បើសិនជាគេពិតជាចង់ដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍មែន គ្មាន​នណាអាចបញ្ឈប់គេបានឡើយ បើសិនណាជាពួកគេមិនចង់ទេ ទោះបី មានសៀវភៅនោះ ក៍គ្មានប្រយោជន៍ដល់ពួកគេដែរ។  ក្នុងន័យនេះ អាត្មា មិនចង់ទូលសំដៅថា ការផ្តល់សៀវភៅជារឿងអត់បានការ ជារឿងនាំឲ្យមានបញ្ហាសង្គមសម្រាប់ចិត្តកុមាៗទេ គឺសំដៅថា កុមារៗទាំងនោះរស់នៅក្នុងចង្កោមសង្គមមនុស្ស ពួកគេត្រូវតែទៅសាលារៀន ត្រូវតែរស់រស់នៅ ចុះចំណោមសិស្សនានា អត្មាមិនចង់ឲ្យកុមារទាំងនោះ គិតតែពីរឿងខ្លួនឯង អីចឹងត្រូវឲ្យកុមារៗរៀនរស់ជាមួយគេឯង ឲ្យកុមារមានការស្វែងយល់ដោយខ្លួនឯងថាអ្វីជា សុទ្ធម៉ាគ៍ា? ។

មានឪពុកម្តាយជាច្រើន មិនអាចធ្វើការពន្យល់កូនៗឲ្យយល់អំពីសាច់រឿង ជាការពិតគឺ  សៀវភៅដែលគេបានបោះពុម្ព មានដាក់់រូបថតអាត្មាភាព អាត្មាភាព បានជំទាស់ជាខ្មាំងក្នុងការដាក់រូបថតបែបនេះ ដោយសារការដាក់រូបថត អីចឹងគឺជាការដាក់សម្ពាធឲ្យក្មេងៗតាំងពី កំណើតមកម្លេះ ដូចជាថា​ ខាងព្រះគ្រឹស្តិ គេត្រូវធ្វើបែបនេះ ខាងមូស្លីម គេត្រូវធ្វើបែបផ្សេងអីចុះវិញ ខាងសាសនាមួយផ្សេងគេធ្វើបែប ផ្សេងមួយបែបទៀត អាត្មាភាព មានបំណងឲ្យមនុស្សម្នា គេឃ្លាតចាកឆ្ងាយពី គំនាបនៃសាសនា ទាំងនេះ ឲ្យពួកគេស្វែងយល់ខ្លួនឯង ឪ្យពួកគេបែរមកដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ដោយឯកឯង ដែលមិនមែនជាទំរង់សាសនា ។ សាសនានាំឲ្យមានការបែងចែករវាង ជនជាតិ រវាងមនុស្សជាតិ។ សាសនាបានបង្កើតជា តំបន់មនុស្សជាច្រើនខុសៗគ្នា មានតែ ផ្លុវព្រះធម៍នេះទេ ដែលអាចឲ្យមនុស្សម្នាក់ៗខិតជិត រកគ្នា កៀកគ្នាបាន អត្មាចង់ឲ្យមនុស្សយល់អំពី ផ្លុវព្រះធម័នៃផ្លូវសាសនា មនុស្សយើងម្នាក់ៗគ្មានអ្វីខុសគ្នាទេ ទោះបីពួកគេមានសាសនាផ្សេងៗគ្នា អត្មាភាពចង់បានសង្គមមួយណែនាំនាំក្មេងៗឲ្យមានចិត្តបែបនេះ តម្រង់ចិត្តពួកគេឲ្យយល់បែបនេះ ( គ្រប់សាសនាមានព្រះតែ ១ អង្គ)។

រាល់សំណើរអ្វីក៍ដោយដែលបញ្ជូនចូលមក  នោះការិយាល័យរបស់ អាត្មាភាពនឹងធ្វើការ កត់ត្រា ប្រជុំពិភាក្សាគ្នា ។ សូមអរគុណព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណានៅមានសំណួរមួយទៀត ព្រះគ្រូ ទូលថា សេវា សម្រាន្ត និង ​យន្ត គឺជា វិធីនៃការ លាងសម្អាតកប៉ាល់ ។ នេះមិនមែនមានន័យថា សេនា និង​ យន្ត គឺជាការលាង កប៉ាល់ទេ​ ។ ការធ្វើសេវា គឺដើម្បី ធ្វើ សម្រាន្ត និង ធ្វើ យន្ត អីចឹងបានជា អាត្មាទូលថា សេវ៉ា គឺលាងកប៉ាល់  នឹងពេលដែល យើង ស្នឹង ស្មាត សូត្រធម៍ នោះគឺជាការបំពេញធម៍ក្នុងកប៉ាល់ ។ សេវា មិនអាច ជំនួស ការតាំងសមាធិទេ  សេវាគឺដើម្បីយើងឈានទៅធ្វើការតាំងសមាធិ  សូមអរព្រះគុណព្រះគ្រូ។

ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណានៅមានរឿងតូចមួយទៀត គឺថាមានមនុស្ស រាប់ម៉ឺន រាប់សែននាក ចូលមកបួស ហើយខ្ញុំកូណាក៍បានឃើញព្រះគ្រូ ឃើញព្រះគ្រូមានវត្តមាន នេះជាការលើកទឹកចិត្តមួយ  តើព្រះគ្រូនូវមានអ្វីដើម្បីជាការលើកទឹកចិត្តទៀតទេ? ញោមស្រី យើងមានរៀបចំការជួបប្រជុំនានា មានការបោះពុម្ពសៀវភៅផង មានការជួបជុំដេញដោលព្រះធម៍ទេសនាផង គឺគ្មានអ្វីក្រៅតែពីការលើកទឹកចិត្តគ្នានេះឡើយ យើងទាំងអស់គ្នាជាកម្លាំងសម្រាប់លើកទឹកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក អីចឹងបានជាយើងជួបជុំគ្នាដូចពេលនេះ អីចឹងបានជាយើងនិយាយអំពី ព្រះបិតា ឬ ព្រះពុទ្ធអង្គ ឬព្រះបរមគ្រូ ។

ទាំងអស់អម្បាញមិញ គឺដើម្បីជាការលើកទឹកចិត្តគ្នា ជាប្រភពឲ្យកម្លាំងគ្នាទៅវិញទៅមក ។ បែបនេះ ជាគោលបំណងនៃការជួបជុំគ្នាធ្វើធម៍ទេសនា និងការជួបប្រជុំគ្នា ព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាសុំ និាយាយជា ចុងក្រោយ តែ មិនមែនជាការបញ្ចប់ទេ ដូចដែល ជនជាតិអគ្លេសគេថា អរគុណ ចំណែក ជនជាតិ ឥណ្ឌា អឺរ៉ិបគេថា ខ្ញុំស្រលាញ់ព្រះគ្រូ។ ព្រះគ្រូ តបវិញថា អរគុណ ចម្រើពរ ញោម ស្រី ។

QA= No 15= ( 01Minutes, 00 Seconds)

 Is it on? Yes. May I ask you a question from a non-English speaking brother from our group, please? From? From our group. He cannot speak English. And he read something in the book with the great Master in India, which he did not understand. It says that we are born with a fixed amount of food which we can take, or with a definite number of breath, and the third number of action which we can perform. Sister, all what it means, don't take it literally, it means that we are born with a certain destiny. And not if one second can be added to it, not if one second can be abstracted to it, but ever our time of departure has been set by Him, we cannot go beyond it, and we cannot advance it.  That is the real meaning of all this. Thank you. 

ព្រះគ្រូខ្ញុំកូណាអាចសួរសំណួរមួយ ជារបស់មិត្តភ័ក្ររួមក្រុមដែលមិនចេះភាសាអគ្លេស ញោមចង់សួរពីអ្វី? គឺជាសំនួរ អ្នករួមក្រុមជាមួយគ្នា គាត់អត់ចេះភាសាអគ្លេស។ គាត់ថា គាត់អានសៀវភៅធម៍ស្តីពី ព្រះបរមគ្រូនៅប្រទេសឥណ្ឌា ដែលគាត់អត់យល់អត្តន័យ សៀវភៅនោះសរសេរថា មនុស្សយើងកើតមក មានអាហារ មានខ្យល់ដកដង្ហើម គឺសុទ្ធតែទេវតាចារមក កណត់ចំនួនជាស្រេច។ ញោមស្រី នេះជាន័យជ្រៅណាស់​គេចង់សំដៅថា មនុស្សខ្លះកើតមកមាន វាសនា (យើងហៅព្រហ្មលិខិត្តកំណត់) គឺគេកំណត់ជាស្រេច មិនលើស ១ ដំណក់ ក៍មិនអាចខ្ចះមួយដំណក់ដែរ សូម្បីពេលយើងចាកចេញទៅវិញ ឬ ពេលស្លាប់ ក៍ទេវតាជាអ្នកកំណត់ យើងមិនអាចទៅលើស លឿន ហួស ពីហ្នឹង យើងមិនអាច ទៅយឺតជាងហ្នឹង នេះជាអត្តន័យខ្លឹមសារនៃសៀវភៅធម៍នេះ។ សូមអរព្រះគុណ គុណម្ចាស់។ 

QA= No 16= ( 01Minutes, 30 Seconds)

 Master, there is a couple of satsangi women where I live that have been initiated, but have decided that the path has been too difficult for them, and they have decided to say that they are not satsangis anymore. And I was wondering, should I talk to them or encourage them to go to satsang, or is there anything that I could say to them that would help them? Sisters, you can encourage them without making them conscious about their weaknesses, if any, don't make them conscious about your inferiority, create an inferiority complex in them, that they don't come to the meeting, or about your spirituality in them, that you have become much better by following the santma. 

 Otherwise, on your friendship level, you are most welcome to discuss anything with them. Thank you, and thank you for everything. So, I will try to take leave, because tomorrow, again we meet at the prasad time. Thank you very much for your coming. Nothing unusual.

ព្រះគ្រូ នៅម្តុំសហគមន៍ខ្ញំកូណារស់នៅ មានស្រ្តីមួយចំនួនបានចូលបួស ក្រោយមក ពួកគាត់ថាពិបាកដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍នេះណាស់ ហើយពួកគាត់ក៍សម្រេចិត្តបោះបង់ចោល ឈប់ជាជាអ្នកបួស។ ខ្ញុំកូណា មានសំណូរថា តើខ្ញុំកូណាអាចចូលទៅនិយាយជាមួយពួកគាត់បានទេ ឬ លើកទឹកចិត្តពួកគាត់ឲ្យបន្តជា អ្នកបួសក្នុង សុទ្ធមាគ៉ា ឬ មានវិធីណាដែលខ្ញុំកូណាអាចជួយពួកគាត់បាន? ញោមស្រី ញោមអាច លើកទឹកចិត្តពួកគាត់បានដោយកុំបង្ហាញពីចំណុចខ្សោយរបស់ពួកគាត់។ បើសិនជារកឃើញចំណុចខ្សោយពួកគាត់ ចូរញោមស្រីកុំបង្ហាញថា ញោមមានចំណុចខ្សោយជាងពួកគាត់ យើងបង្កើតជាចំណុចខ្សោយមួយឲ្យពួកគាត់ឃើញថា ហេតុអ្វីពួកគាត់មិនទៅចូលរួមធម៍ទេសនាសុទ្ធសាង? ឬមួយបង្ហាញពី ការធ្វើធម៍របស់ញោមស្រី ថាម៉េចបានជាញោមទៅចូលរួមស្តាប់ធម៍ទេសនា ដោយសារដើរតាម ផ្លូវ សុទ្ធម៉ាគ៍ា។ 

 មានតែបែបហ្នឹងទេ ព្រោះញោមជាមិត្តជិតស្និតរបស់ពួកគាត់ គឺសមស្របបំផុតដើម្បីចូលទៅនិយាយជាមួយពួកគាត់ សួមអរគុព្រះគ្រូ សម្រាប់គ្រប់យ៉ាង។ ឥលូវនេះ អត្មាភាពដល់ពេលត្រូវបញ្ចប់ដែរ ដោយសារពេលស្អែក ត្រូវមានការណាត់ជួបមួយទៀត  សូមអរគុណណាស់សម្រាប់ញាតិញោមអញ្ជើញមកចូលរួមកម្មវិធីធម៍ទេសនានាពេលនេះ ៕