Q & A with GSD 104

Q & A with GSD 104 ធម៍ទេសនាដេញដោលព្រះធម៍ ថ្ងៃអាទិត្យ ទី ២១ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២៤ ( ២១ នាទី)

 Q & A @ N 1=...... 00...41...

 

Radha Soami, Baba Ji. My question is that are we marked for initiation when we are born or does it depend on our family background or our values? No, no. It doesn’t depend upon your family or anybody. Initiation is for the individual soul. When people come to me, if somebody tells me that his parents are satsangis, or his parents would like it, I would reject him. I’m not concerned about the parents, I’m concerned about what you want. So this is a call that you have to take. Thank you, Baba Ji. Radha Soami. 

សូមក្រាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរថា មនុស្សយើង ត្រូវទេវតា ចារ មកថា អ្នកណាត្រូវបានបួស ឬ ថា អាស្រ័យតាមប្រវត្តិគ្រួសារ ឬ តម្លៃមុខមាត់គ្រួសារ? ទេ ទេ ញោម រឿងនេះ មិនអាស្រ័យ​លើស្ថានភាពក្រុមគ្រួសារ ឬ លើមនុស្សណាម្នាក់ទេ។ ការបំបួស គឺគេបំបួសមនុស្សដើម្បីផលប្រយោជន័ឲ្យព្រលឹង នៃ បុគ្គលនោះ កាលណាមានមនុស្សណាម្នាក់មករកអាត្មាភាពបំបូស  បើសិនជាមានអ្នកណាគេ ប្រាប់អាត្មាថា គ្រួសារគាត់ជាគ្រួសារអ្នកបួស ឬ មួយគ្រួសារគាត់ចូលចិត្តចង់ឃើញកូនបួស នោះ អាត្មានឹង ទំទាស់មិនទទួលយកបួសទេ អាត្មាមិនឲ្យតម្លៃលើឪពុកម្តាយទេ អាត្មាចាប់អារម្មណ៍ខ្លាំងតែ ទៅលើ សាមីខ្លួនចង់បួស។ នេះជាចំណុចដែលត្រូវទទួលយកឲ្យមកចូលបួស។ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A @ N 2= 02...21...

How to become a good Christian Radha Soami, Baba Ji. From my background, I’m been brought up as a Christian and I wanted to ask if the teachings to the perfect path are different from what I have been taught since childhood? No, sister. Please advise. No, no. You don’t have to change your religion. Please follow your religion. But how do you become a good Christian? You see, so we have to practice whatever is taught to us. Not just keep on reading the Bible, but to follow it in letter and spirit. What does the Bible say? Bible says, “Be ye doers of the Word.” The Word is Shabd. So Bible is also saying the same thing. The New Testament, how does it start? “In the beginning was the Word, and the Word was with God, and the Word was God.” Now if you translate that Word into the Indian language, “In the beginning was the Shabd, and the Shabd was with God, and the Shabd was God.” It’s the same thing. So there is no distinction. We should learn. The idea of Sant Mat is, that it should make us better Christians. Whichever religion you are born in – better Muslims, better Hindus, better Sikhs. In essence, better human beings. I don’t want anybody to change his religion. But I want them to go deep into it and practice it rather than on a superficial level. Thank you. Radha Soami.

Q & A @ N 3=...... 02...23

 Radha Soami, Baba Ji. These days there's a lot of information going around like it's an information boom. We are living in the information boom era. And now lot of information comes across on behavior towards animals, in terms of cruelty with the dairy industry. And being a vegetarian, I have now recently been fighting with myself. And I would like to become a vegan, and I would like to practice being a vegan. And it's hard as, from childhood I have been a vegetarian, taking milk products. Do you think its time for us to maybe try to shift towards veganism. As you know, what the cows go through. No no, I am in total agreement with you. That whatever we are now seeing in the media, that is what is being done, then we should avoid milk. But if you see in our country like India, the cow is very revered. They treat the cow as a mother. Okay, so I am not going to generalize on it but definitely if the animal has been mistreated or it is being commercialized – yes! We should think twice before taking milk. And sorry, do you see a future where, all of us – Radha Soami – will be vegan? Anytime in the near future? Well, I mean whatever you think is wrong, you should avoid anyway. Why should somebody has to … why should anybody have to stipulate it to you. I mean, nobody can lay out everything for you. So the idea is not to hurt anybody. And when you say hurt anybody, it means animals also. So if people are taking advantage, that should be stopped. Thank you, Baba Ji.

ជាប្រធានបទទី ២ នេះ និយាយអំពីថា ធ្វើដូចម្តេចក្លាយជាមនុស្សគ្រឹស្ទៀនល្អ? សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណា កើតមកក្នុងក្រុមគ្រួសារអ្នកកាន់សាសនាគ្រឹស្តិ ខ្ញុំកូណាមានសំណូរទាក់ទង់ធម៍ទេសនា បើសិនជា មានការបង្រៀនធម៍ខុសគ្នា ធៀបជាមួយអ្វីដែលខ្ញុំកូណាបានចេះដឹងតាំងពីនៅក្មេងៗមក ? ទេ ញោម ស្រី គ្មានការខុសគ្នាទេ គ្មានការទាមទារឲ្យញោមស្រីផ្លាស់ប្តូរសាសនាទេ ចូរញោមស្រី​នូវបន្តសាសនាញោមស្រីដដែល តែ សួរថា តើធ្វើម៉េចឲ្យញោមស្រីក្លាយជាមនុស្សកាន់សាសនាគ្រឹស្តិ បានល្អ?  ដើម្បីក្លាយជាមនុស្សល្អ យើងត្រូវតែ យកធម៍ទេសនាដែលបង្ហាត់បង្រៀនមកអនុវត្តន៍ដោយផ្ទាល់  គឺមិនមែនគ្រាន់តែ អាន ព្រះគម្ពីរប៉ុណ្ណឹងគ្រប់គ្រាន់ទេ តែត្រូវធ្វើតាមអ្វីដែលព្រះគម្ពីរចែង អ្វីដែលមានក្នុងខ្លឹមសារព្រះគម្ពីរ តើព្រះគ្រូគម្ពី Bible និយាយអំពីអ្វី ? គឺព្រះគម្ពីរចែងថា “But ye doers of the Word.” មានន័យថា គ្រឹស្តិសាសនិកមិនគ្រាន់តែចេះដឹងបានឮពី ព្រះធម៍ ឡើយ ត្រូវប្រតិបត្តិតាមព្រះព្រះធម៍ ។ វើត គឺជា ព្រះធម៍ គឺជា ព្រះសព្វ ដែលនៅក្នុង ព្រះគម្ពីរ Bible គឺមានចែងដូចគ្នា ចុះនៅក្នុង ព្រះធម៍ថ្មី មានចែងថាដូចម្តេចដែរ? គឺមានចែងថា ពីដំបូងឡើយ មានព្រះធម៍ ដែល ព្រះធម៍ នៅជាមួយ ព្រះ ឬទេវតា ហើយព្រះធម៍ គឺជា ទេវតា ឬ ព្រះ ។ ឥលូវ បើសិនជាយើង បកប្រែ ព្រះវើត/ ព្រះធម៍ នេះជា ភាសាឥណ្ឌា  នោះគឺថា ដំបូងឡើយ មានព្រះសព្វ ដែលព្រះសព្វ នៅជាមួយព្រះ ព្រះសព្វ គឺជា ព្រះ  គឺវាដូចគ្នាទាំងអស់ គ្មានចំណុចណាមួយខុសគ្នាទេ ។ គឺយើងត្រូវតែរៀនសូត្រ យោងតាមទ្រឹស្តី ព្រះសុទ្ធ មាគឺា គឺយើងត្រូវធ្វើខ្លួនឲ្យក្លាយជាគ្រឹស្ទៀនដ៍ល្អ មិនថា ញោម កើតក្នុងសាសនាណាមួយទេ បើកើតមកក្នុងសាសនាឥស្លាម គឺឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អក្នុងឥស្លាម បើជាហិណ្ឌូគឺឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អក្នុង ហិណ្ឌូ បើជាសាសនាសិក្ខា គឺឲ្យក្លាយជាមនុស្សល្អក្នុងសាសនាសិក្ខា ជាសំខានគឺក្លាយជាមនុស្សល្អ អាត្មាភាព មិនចង់ឲ្យអ្នកណាម្នាក់ផ្លាស់ប្តូរសាសនាឡើយ តែមានតែប្រាថ្នាឲ្យគេទាំងឡាយចូលសិក្សាស៊ីជម្រៅ និង ប្រតិបត្តិតាមសាសនា ជាជាងគ្រាន់តែ រៀនលំៗ សើរ superficial level គូណាព្រះគ្រូ​សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ ៕

Q & A @ N 4=...... 04...25

 How to know the limit -- Radha Soami, Baba Ji. My question is: How can we know the limit, where we need to step back from emotionally draining relationships? Sometimes, we feel like we are giving our best in relationships, in the house and in everywhere, you feel like you're just doing your best, but it just doesn't seem to be enough. You don't seem to be doing enough. How do we know, when to step back and to just maintain our sanity? Your sanity will come from you fulfilling what you are supposed to do, not from the other person. Never give anybody that power that your happiness depends upon him or her, okay? Your future, your happiness is in your hands. So you ... It takes two hands to clap, you can't clap with one hand. So each one of us should fulfill our responsibilities. Stop relying on the other person for your happiness. If you fulfill your responsibilities and you are in control of your mind, you will get that peace of mind and happiness. We've made ourselves dependent upon everything on others, that's why we are suffering. Good day, Baba 

ប្រធានបទនៃសំណួរទី ៤ តើធ្វើដូចម្តេចដឹងអំពី ភាពទន់ខ្សោយ សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី តើមនុស្សយើងធ្វើម៉េចទើបដឹងថា ខ្លួនទន់ខ្សោយ? ធ្វើម៉េចយើងដឹងថា ត្រូវកសាងទំនាក់ទំនងផ្លូវអារម្មណ៍​ឲ្យខ្លាំងឡើងវិញ ដោយសារពេលខ្លះយើងគិតថាយើងបានប្រឹងប្រែងណាស់ដើម្បីបង្កើតទំនាក់ ទំនងល្អក្នុងគ្រួសារ ក្នុងផ្ទះ និងគ្រប់ទីកន្លែង តែវាដូចជាគេថា ខ្លួនឯងប្រឹងណាស់ដែរ នូវតែមិនគ្រប់គ្រាន់ល្មមអាចឲ្យគេដឹងថាយើងប្រឹង។ ញោម រឿងនេះ គឺ ញោមដូចជាមិនខំប្រឹងប្រែងល្មម សម នូវឡើយទេ ធ្វើម៉េចបានជាយើងដឹង ពេលញោម ត្រឡប់ទៅរកស្ថានភាពដើមឡើងវិញ គឺញោមកំពុងតែ រក្សានៅ អនាម័យ។ អនាម័យវាដូចជាញោមបោសសំអាតលាងសំអាតលើកន្លែងណាមួយដែលញោមចង់ឲ្យវាស្អាតកន្លែងហ្នឹង មិនមែនជាកន្លែងណាមួយដែលញោមធ្វើដើម្បីបំពេញចិត្តអ្នកដ៍ទៃទេ ញោមមិនត្រូវប្រឹងប្រែងដើម្បីបំពេញចិត្តអ្នកដ៍ទៃទេ ដើម្បីអ្នកដ៍ទៃគេសប្បាយចិត្តទេ ពិតមែនទេ? អនាគតញោម ការរីករាយសប្បាយនានា គឺស្ថិតនៅក្នុងដៃញោម ដូច្នេះ ញោម យកដៃទាំងពីរ ទះផ្គុំចូលគ្នា គឺយកដៃម្ខាង​ទះជាមួយដៃ ម្ខាងទៀត បើសិនជាញោមបំពេញការទទួលខុសត្រូវរបស់ខ្លួនឯង គឺ ញោម ជាអ្នកគ្រប់គ្រងចិត្តខ្លួនឯង នោះញោមមានសន្តិ ជាសេចក្តីស្ងប់ក្នុងចិត្ត សប្បាយក្នុងចិត្ត យើងត្រូវបំពេញអ្វីៗដែលយើងចង់បានជាជាងបំពេញចិត្តអ្នកដ៍ទៃនាពេលកន្លងមក នេះជាអ្វីដែលនាំឲ្យមានការឈឹចាប់ កូណាព្រះគ្រូ ជំលាបលាព្រះគ្រូ ។

Q & A @ N 5=...... 05...41

 Thank you for this wonderful opportunity. Baba Ji, you have mentioned earlier in context, that let one’s faith not be tested. Then, Baba Ji, why test a weak but ardent disciple’s faith to such an extent, Baba Ji, that the person deviates from the path? He never tests us because we can never pass. He will never test us. But, we know what is right; we know what is wrong. You tell a child, “The fire is hot, stay away from it.” The child insists on putting his hand in the fire! It’s going to burn, isn’t it? “As you sow, so you shall reap.” Whatever we are going through, is the result of our own actions. It is not that somebody has put us in a situation, we put ourselves in the situation. And then we have to take the consequences. Yeah. And Baba Ji, as fellow satsangi, how would you advise us to bring back that person on the fold? Not being nagging or overbearing on that person, Baba Ji? No, never discuss these things. Just create a wonderful atmosphere. Create a harmonious atmosphere around them and leave it up to them. Because these are not by discussion. It is by example and by experience. Thank you so much, Baba Ji. And help me to complete my duty towards you to my best ability, Baba Ji. Thank you. 

ព្រះគ្រូបាបាជី សូមអរគុណជាអនេកណាស់សម្រាប់ឪកាសមួយនេះ  ព្រះគ្រូ ៗ ធ្លាប់ទូលថា ទាក់ទងជាមួយ ប្រធានបទមួយនេះ កាលពេលកន្លងមកថា ចិត្តជ្រះថ្លារបស់អ្នកណាម្នាក់គឺមិនចាំបាច់ធ្វើតេស្តសាកល្បងទេ ព្រះគ្រូ បាបាជី ហេតុអ្វី ការធ្វើតេស្តដើម្បីរកចំណុចខ្សោយ បែរជាមិនចាំបាច់វិញ សម្រាប់ការធ្វើតេស្តលើសទ្ធាជ្រះថ្លារបស់សាវគ្គ។ ញោម ទេវតា មិនដែលសាកល្បងចិត្តជ្រះថ្លារបស់មនុស្សទេ ព្រោះទេវតាដឹងថា មនុស្សគឺមិនអាចធ្វើតេស្តជាប់សោះឡើយ តែមនុស្សយើងដឹងដោយខ្លួនឯងថា អ្វីជាការត្រឹមត្រូវ? អ្វីជាការខុសឆ្គង? ឧ ដូចជាយើងប្រាប់ទៅកូនៗថា ភ្លើងក្តៅណាស់ កុំចូលជិតភ្លើង ពេលនោះ កូនៗ មិនហ៊ានលូកដៃចូលភ្លើងទេ វាខ្លាចរលាកភ្លើង យើងឃើញទេ យើងទទួលផលមកវិញ នូវអ្វីដែលយើងបានសាង បានធ្វើ  គឺយើងបានឃើញដោយខ្លួនឯង បានសាងដោយខ្លួនឯងតាមស្ថានភាពជាក់ស្តែង គ្រាដែលអ្នកផ្សេងគេមិនដឹងទេ ព្រោះគេមិននៅក្នុងស្ថានភាពបែបហ្នឹង យើងដឹងរឿងហ្នឹង ព្រោះយើងធ្លាបមានពិសោធន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។ ព្រះគ្រូ​បាបាជី បើមានមនុស្សដែលមិនជឿយើងបែបហ្នឹង តើព្រះគ្រូមានជា វីធានណាមួយអាច បង្រ្កាប ឬ អន្លងចិត្តគេម្នាក់ហ្នឹងឲ្យធ្វើតាមចិត្តយើងបានទេ? ទេ ទេ ញោម កុំលើករឿងបែបហ្នឹងមកនិយាយ គឺ ញោម គ្រាន់តែ បង្កើតបរិយាកាសមួយឲ្យល្អ ប្រសើរ ស្រលាញ់គ្នា​ល្អូកល្អើនជាមួយគ្នាក្នុងគ្រួសារ ជួយគ្នាទៅវិញទៅមក ព្រោះកិច្ចការនេះ វាមិនអាចអាស្រ័យលើការវិភាគវែកញែកទេ គឺអាស្រ័យលើការ ឃើញជាគំរូ ជាឧទាហរណ៍ ជាបទពិសោធន៍។ កូណាព្រះគ្រូ សូមអរព្រះគុណ ព្រះគ្រូ បាបាជី ។

Q & A @ N 6=...... 07...18

Is it okay to Simmer Radha Soami, Baba Ji. Baba Ji, sometimes we feel so close to the Lord, when we are actually talking to Him in an informal way in our mind. Is it okay to do so? Or is it only by engaging in simran, that we are actually connected to Him? No, I mean, since we are in the physical, sometimes to lighten our heart, we feel the need to express ourselves, we feel the need to talk. So there is no harm in it. But from the perspective of the Lord, you know, He’s all-knowing. We don’t have to use words to tell Him what situation we are in. “He knows everything without being told; unto whom should we offer our prayers?” So it’s not that He doesn’t know. But from our perspective, it’s basically to lighten ourselves, you know? If you have a problem, you share it with somebody, you feel light. So to that extent, it’s okay. But never think that He doesn’t know, that you are trying to remind Him, or you’re trying to tell Him. So He knows everything even without us speaking. You know, Baba Ji, sometimes, when you want to stay connected to Him, when we do simran, sometimes it becomes very mechanical. So we are doing the simran, but at the same time, we are thinking about other things. However, when we engage in this kind of a personal conversation with Him, we actually feel your presence … His presence. So is it right? I can’t understand. No, this is the mind trying to, sort of, giving us a way out and saying, that, “This is better, and that is not that good.” Now, when you are doing simran with the tongue, then the mind is empty and the mind can be focused on simran, or it can start thinking of other things. But once the mind picks up the simran, then the mind gets occupied. Then it can’t think of other things. So when we do simran initially, even if it’s mechanical, idea is to create that groove on the mind so that the mind picks it up. And when the mind picks it up, then it won’t get distracted. Therefore, simran is the best thing actually, even if it’s mechanical. That's the … Yeah. Thank you so much for everything. Thank you, Baba Ji. 

ព្រះគ្រូបាបាជី តើយើងមានអារម្មណ៍ថាជិតស្និតជាមួយទេវតា ជាមួយព្រះ ពេលដែលយើងប្រើអារម្មណ៍និយាយទាក់ទងជាមួយទេវតា តើយើងអាចធ្វើបែបនេះបានដែរឬទេ? ឬ មួយថា អាចធ្វើបានលុះត្រាតែពេលយើងធ្វើ សមាធិ ទើបអាចនិយាយឆ្លងឆ្លើយជាមួយទេវតាបាន?  ញោម យើងជាមនុស្សមានរូបកាយ​ យើងនិយាយជាមួយទេវតានៅក្នុងបេះដូង យើងបង្ហាញអារម្មណ៍ បង្ហាញកាយវិការថាយើងចង់និយាយអីចឹង បែបហ្នឹងជាមួយទេវតា ដូច្នេះ វាគ្មានជាការខុសឆ្គងអ្វីទេ សម្រាប់យើងជាមនុស្សលោក តែសម្រាប់ទេវតា សម្រាប់ព្រះវិញ គឺដូចដែលយើងទាំងអស់គ្នាដឹងស្រាប់ថា ទេវតាដឹងគ្រប់រឿង សព្វរឿង គឺយើងជាមនុស្សមិនចាំបាច់ប្រើភាសារៀបរាប់ប្រាប់ទេវតា ប្រាបហេតុការណ៍អ្វីមួយទៅទេវតាទេ ព្រោះទេវតានៅក្នុងខ្លួនយើង ។ ទេវតា ដឹងគ្រប់រឿងទាំងអស់ យើងមិនចាំបាច់បួងសួងសុំទេវតាដឹងឮទេ។ តែសម្រាប់ភាគីយើងជាមនុស្សលោក យើងត្រូវតែមាន រំញោចជាពន្លឺដាស់ខ្លួនឯង ដឹងខ្លួនឯង ដូចជាថា ពេលយើងមានបញ្ហាកើតឡើង យើងយករឿងហ្នឹងទៅប្រាប់អ្នកដ៍ទៃ ពេលនោះយើងមានអារម្មណ៍ថា មានពន្លឺ មានភាពស្រួលក្នុងខ្លួន ស្រឡះ ធូរទ្រូង អីចឹងក្នុងបរិបទដូចនេះ គឺយើងអាចធ្វើបានដែរ ។ តែកុំមានការគិតឲ្យសោះថា ទេវតាមិនដឹងរឿង ឬ ទេវតាខ្វាក់ភ្នែក ! ទេវតាខ្វាក់ព្រះនេត្រ ! ខ្ញុំសួមរំលឹកដល់ទេវតា ឬ ខ្ញុំសូមទូលថ្វាយទេវតាជ្រាបថា..គឺទេវតាដឹងរឿងគ្មានចន្លោះទេ ទោះបីយើងមិន​ប្រាប់ក៍ទេវតាដឹងដែរ ។

ព្រះគ្រូបាបាជី ខ្ញុំកូណានៅមានរឿងមួយទៀតគឺថា ការធ្វើសមាធិនេះ វាដូចជា ប្រព័ន្ធមេកានិច ប្រទាក់ក្រឡាគ្នា ពេលខ្ញុំកូណាធ្វើសមាធិដើម្បីភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយទេវតា បែរជាកើតមានរឿង ចិត្តវាទៅគិតរឿងណាផ្សេងទៅវិញ ពេលខ្លះ ពេលធ្វើសមាធិគិតដល់ទេវតា បែរជាឃើញរូបព្រះគ្រូនៅនឹងមុខ ជួនកាលក៍ឃើញ រូបទេវតាទៅវិញផង  ព្រះគ្រូ បែបហ្នឹង ល្អដែរទេ?   រឿងនេះ ខ្ញុំកូណាមិនយល់សោះ   ទេ ទេ ញោម រឿងនេះ គឺចិត្តវានាំឲ្យកើតជារឿងបែបនេះ ចិត្តវាប្រាប់ញោមថា កុំគិតរឿងហ្នឹង គិតរឿងនេះវិញទៅល្អជាង  អីចឹងបានជាពេលធ្វើសម្រាប់ គេត្រូវឲ្យប្រើអណ្តាតសូត្រធម៍ ដើម្បីឲ្យចិត្តវាទទេស្អាត  ពេលនោះចិត្តវាងាកមកផ្ចង់រឿងធ្វើសមាធិដែរ ឬ មួយឲ្យចិត្តវាចាបផ្តើមគិតអ្វីដែលយើងចង់គិតវិញ  កាលណា ចិត្តចូលធ្វើសមាធិ ពេលណា យើងចាប់ចិត្តជាប់ គឺយើងគ្រប់គ្រងលើចិត្ត  ពេលនោះចិត្ត មិនអាចចេញទៅគិតរឿងណាផ្សេងខាងក្រៅទេ ជាការពិតណាស់ សមាធិមានលំនាំជា មេកានិកមែន តែ គោលបំនងធំនៃការតាំងសមាធិគឺ វាដូចជាប្រើជ័រកាវ សម្រាប់បិទភ្ជាប់ចិត្តកុំឲ្យ គិតផ្តេសផ្តាស់ កាលណាចិត្ត មូល ស្ងៀម មិនបែកខ្ញែក នោះចិត្តក៍មិនរំខានយើងដែរ អីចឹងបានជាថា ការតាំងសមាធិ ជាកិច្ចការសំខាន់ណាស់ បើទោះបីជាវាគឺជា មេកានិចក្តី កូណាព្រះគ្រូ សូមអរព្រះគុណព្រះគ្រូជាអម្ចាស់៕

Q & A @ N 7=...... 09...29

When this life is over Baba Ji, the sister asks: “Master, when this life is over, I don’t want to return to this world. I want to go to my real home with God. Master, can you help me?” Well, sister, He’s shown us the way. He’s given us the path. Now, that is the goal in front of us. Now, we have to walk towards that. So if, in our everyday life, we can reflect it in our actions, we will definitely achieve that goal. But if I’m double-minded, sometimes I’m going towards that, sometimes I’m walking away from that, then I’m going round in circles. So, let’s keep that focus. Let’s keep that goal in front of us and let’s walk towards that, and we will definitely reach our goal.

សំនួរនេះទាក់ទងរឿង ជិវិតត្រូវអស់ ឬ ត្រូវស្លាប់ ព្រះគ្រូបាបាជី មានសំណួរមួយ មកពីស្រ្ តីម្នាក់ គាត់សួរថា ព្រះគ្រូ ពេលដែល ខ្ញុំកូណាស្លាប់ទៅ គឺខ្ញុំកូណាមិនចង់មកចាប់ជាតិនៅលើផែនដីនេះវិញទេ គឺខ្ញុំកូណាចង់ទៅនៅឋានសួរគ៍ពិតជាមួយ ទេវតា ព្រះគ្រូ តើព្រះគ្រូមានវិធីណាអាចជួយខ្ញុំកូណាបានទេ ? ញោម ទេវតា ឬ ព្រះបានបង្ហាញផ្លូវសម្រាប់រឿងនេះដែរ ទ្រង់បានប្រាប់អំពីផ្លូវព្រះធម៍ នោះគឺជា គោលបំណងដែលស្ថិតនៅពីំមុខយើងរាល់គ្នា  ដូច្នេះ ពេលនេះ យើងត្រូវនាំគ្នាដើរសំដៅគោលដៅនោះ គឺមានន័យថា ក្នុងឆាកជីវិតរបស់នៅប្រចាំថ្ងៃ យើងត្រូវតែគិតរឿង គោលដៅ នោះជាប្រចាំរាល់កិច្ចការ សកម្មភាពរបស់យើង បើធ្វើបែបនេះបាន គឺយើងនឹងជោគជ័យ សំរេចទៅដល់ គោលដៅនោះ។  តែ បើយើងមិនដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ទេ បែរជាដើរតាមផ្លូវចិត្ត គឺជួលកាលយើងដើរសំដៅ គោលដៅនោះ ជួលកាលដើរងាកចេញពីគោលដៅនោះ ជួលកាលដើរក្រឡឹងជុំវិញគោលដៅ ដូច្នេះ ត្រូវតែផ្ចង់ជានិច្ចលើគោលដៅ ដាក់គោលដៅជីវិតនៅចំពីខាងមុខ ដើរសំដៅគោលដៅនោះ ជាចុងក្រោយយើងនឹងដើរដល់ តាមប្រាថ្នា។

Q & A @ N 8=...... 10...23

 Emotions Baba Ji, the sister is asking: “A few years ago, in your last visit to Vallarta, when I saw you for the first time, I couldn’t stop crying. I can’t even explain myself why I cry so much to see you in front of us. I couldn’t stop looking at your eyes and the love and kindness they transmit, and I kept on crying. I am not initiated on this path, but whenever I hear people talking about you, certain stories, experiences of people who go to Dera, or when I remember the day I saw you, I get this uncontrollable desire to cry. Why does this happen to me? What is this feeling that I cannot understand? Sister, it is all emotion, you know? Now, anything that touches us deeply within – it touches the core of our being – it is going to affect us. The issue is that we need to channelize this emotion. If you channelize your emotion, it will become devotion. But if you don’t channelize the emotion, then it only spreads your attention in other things. So, let us channelize this emotion, it will become devotion. And that will help us working towards the real goal. It’s nothing to be worried about. It’s past association – the association with love – that’s what brings about the emotion. Now we need to channelize it.

 

សំនួរនេះទាក់ទងជាមួយ អារម្មណ៍រំជួលចិត្ត ព្រះគ្រូបាបាជី នេះជាសំនួរពី ស្រ្តីម្នាក់គាត់សួរថា " កាលពី ប៉ុន្មានឆ្នាំមុននេះ ព្រះគ្រូលោកបាននិមន្តទៅស្រុក Vallarta កាលណោះគាត់បានឃើញព្រះគ្រូជាលើកដំបូង គាត់យំរហូត មិនឈប់ឈសោះ គាត់ក៍មិនអាចពន្យល់ខ្លួនឯងបានថាហេតុអ្វីបានជាយំនៅមុខមនុស្សម្នាច្រើនស្កេកស្កះបែបនេះ? គាត់មិនអាចឈប់លែងសម្លឹងភ្នែកព្រះគ្រូ គាតមានអារម្មណ៍ថា ស្រលាញ់ព្រះគ្រូ មានឧបនិស្ស័យជាមួយព្រះគ្រូ​ នឹងនៅតែបន្តយំជារហូត កាលណោះគាត់មិនទាន់បានបួសនៅឡើយទេ តែគាត់ឮសូរមនុស្សម្នាដែលគេទៅព្រះវិហារដេរា គេនិយាយអំពីព្រះគ្រូ និយាយអំពីបទពិសោធន៍ដែលគេជួបប្រទៈផ្សេងៗ ដល់អីចឹងទៅ គាត់ចេះតែនឹកឃើញព្រះគ្រូ ដល់ពេលបានជួបផ្ទាល់ ទៅជាមានអារម្មណ៍យំស្រក់ទឹកភ្នែក ដោយមិនអាចគ្រប់គ្រងខ្លួនឯងបាន ព្រះគ្រូ តើនេះមកពីហេតុអ្វីដែរទៅ? ម៉េចបានជាគាត់មិនអាចឈប់យំបាន? ម៉េចបានជាមិនអាចយល់បានអំពី អារម្មណ៍បែបនេះ ? ញោមស្រី នេះគឺជា អារម្មណ៍របស់មនុស្ស ញោមដឹងទេ អ្វីដែលមានកប់នៅក្នុងខ្លួនមនុស្ស វាងើបឡើងមក បណ្តាលឲ្យយើងមាន កាយវិការមានអារម្មណ៍បែបហ្នឹង រឿងបែបនេះ ទាមទារតម្រូវឲ្យយើង បង្ហាញឲ្យចរន្តហោះរត់ចេញមកក្រៅប្រៀបដូចជា កាណាល់ប៉ុស្តិវិទ្យុឬទូរទស្សន៍សម្រាប់ចម្លងនូវ អារម្មណ៍រំជួលចិត្ត Emotion ពេលណាយើងឲ្យវាឆ្លងបែបនេះ​វាក្លាយជា សទ្ធា ឬជាការលះបង់ ហៅថា Devotion តែបើក្នុងករណី ញោម មិន បន្តចរន្តនេះទេ គឺ អារម្មណ៍នោះវាគ្រាន់តែជាការ ចាប់អារម្មណ៍ ឬ ចំណាប់អារម្មណ៍មួយភ្លែត ហៅថា​ Attention បើដូច្នេះ ញោមត្រូវតែ បន្តចរន្តតាម កាណាល់បែបហ្នឹង ដើម្បិឲ្យវាក្លាយជា សទ្ធា ឬជា ការលះបង់។ វាមានប្រយោជន៍ជាសំខាន់ នាំយើងឲ្យទៅរកគោលដៅដែលយើងប្រាថ្នា​ ដូច្នេះ រឿងទាំងឡាយដែល គាត់ជួបឬញោមជួបប្រទះ មិនមែនជារឿងត្រូវព្រួយបារម្ភឡើយ នោះជា ទំនាក់ទំនងកាលពី មុនៗ ឬជាតិមុន ជាទំនាក់ទំនងជាមួយសេចក្តីស្រលាញ់ ដែលនេះជា ហេតុនាំឲ្យកើតចេញជា អារម្មណ៍រំជួលចិត្ត  ហើយពេលនេះទាមទារឲ្យមានការការធ្វើ បញ្រ្ជាបបន្តរំភាយចរន្ត ។

Q & A @ N 9=...... 12...17

Baba Ji, the sister is asking: “My meditation is disturbed because my only son, who is sixteen, has been aggressive for a year and a half, because of his addiction to TV and cell phone. He was in rehab for two months, but got sick, and I removed him from there. He interacts very little with his father; I am a single mother. The psychiatrist prescribed him sleeping and anxiety medication. He has no diagnosis. What can I do?” Well, sister, what is important is the harmony in the house. Now, if somebody is affected by something, he needs some support. He needs something better than that, otherwise, he will not give it up. So if there is love, if you give him love, he will want to do something for you. But if there is no love, there is no harmony, then he will just do what he wants to do. So, let him take his medicines, but give him so much love, that he feels the need to please you. He feels the need to do something for you, only then he will make the effort. Otherwise, he won’t make the effort. 

ព្រះគ្រូបាបាជី ប្អូនស្រីមានសំណួរមួយ ដូចនេះថា  " ការតាំងសមាធិរបស់ខ្ញុំកូណាមានការរំខាន អាក់អាន ដោយសារតែ កូនប្រុសតែមួយរបស់ខ្ញុំកូណាមានអាយុ ១៦ ឆ្នាំ ដែលគាត់ញៀនខ្លាំងជាមួយ ទូរទស្សន៍និង លេងទូរស័ព្ទដៃ ខ្ញុំកូណាយកគាត់ទៅដាកនៅ មជ្ឈមណ្ឌលស្តារនិតិសប្បទាន អស់ពេល ២ ខែ ខ្ញុំកូណាក៍យកគាត់មកផ្ទះវិញ គាត់មានអាការរៈមិនសូវ អើពើជាមួយឪពុក សព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំជា ម្តាយ នៅលីវ ( លែងលះ ឬ រស់នៅបែកគ្នា) គ្រូពេទ្យវិកលចរិក ឬ ពេទ្យឆ្កួត (ពេទ្យសរសៃប្រសាទ) វាយតម្លៃដោយឲ្យ កូនប្រុសខ្ញុំកូណាប្រើថ្នាំងងុយដេក និង ថ្នាំ ថប់អារម្មណ៍ តែ​កូននេះ គ្មានចេញជា រោគសញ្ញាអ្វីទេ តើខ្ញុំកូណាត្រូវដោះស្រាយបែបណាព្រះគ្រូ?  ញោម ស្រី ជាការប្រសើរបំផុត ញោមស្រីត្រូវបង្កើតឲ្យមាន ភាពកក់ក្តៅ ឬ សុកដុមនីយកម្មក្នុងផ្ទះ កាលណាមនុស្សណាម្នាក់ជួបបញ្ហាជួយរឿងអ្វីមួយ គេត្រូវការការគាំពារជាចាំបាច់ណាស់ គឺគេត្រូវការការគាំទ្រគាំទ្រចាំបាច់ជាងពេលណាៗទាំងអស់ បើគ្មានការគាំពារទេ គេមិនអាចងើបឈឡើងបានឡើយ ដូច្នេះ បើកូននោះគ្មានសេចក្តីស្រលាញ់ ញោមត្រូវតែ ផ្តល់សេចក្តីស្រលាញ់ទៅឲ្យវា បើសិនជាគ្មាន សុកដុមក្នុងគ្រួសារទេ ញោមត្រូវតែផ្តល់សុកដុម ឬកក់ក្តៅក្នុងគ្រួសារឲ្យទៅកូន គឺជាអ្វីដែលកូនត្រូវការ ដូច្នេះ ឲ្យកូនប្រើថ្នាំតាមគ្រូពេទ្យ តែត្រូវបន្ថែមសេចក្តីស្រលាញ់ ដែលជាតម្រូវការចាំបាច់ដែលកូននោះត្រូវការពីម្តាយ កូនប្រុសនោះមានអារម្មណ៍ថា ត្រូវធ្វើអ្វីម្យ៉ាងដើម្បីជួយម្តាយ មានតែវិធីនេះទេ ដែលកូននោះមានកម្លាំងកំហែងទឹកចិត្ត បើមិនដូច្នេះទេ វាទៅជា បាក់ទឹកចិត្ត គ្មានកម្លាំងកំហែង the effort 

Q & A @ N 10=...... 13...32

Why should we get discouraged The sister is asking: “What happens in a person that after being initiated, gets discouraged, and then you feel like you are not a worthy disciple of your Master?” Why should we get discouraged? He hasn’t asked us for results. He’s not saying that … You know, Great Master used to say ... He used to say, “Come with your weakness or come with your strength, but at least come!” So, our meditation is knocking at His door. He’s not saying that you come with the success or come with this or that. He’s just asking us to come. So, if we are able to be present, and we are able to feel Him within ourselves, the rest He will take care of. You know, on our own we can’t do anything. It’s only His grace that will help us to achieve it. But at least we can be receptive. So, if we are receptive, we will be able to digest His grace and we will be able to make our way home. But if we are not receptive, it is not that He has stopped giving, it’s just that we have shut the door – we need to keep it open.

សំនួរចម្លើយពេលនេះទាក់ទងរឿងថា ហេតុអ្វីមនុស្សយើងគ្មានភាពក្លាហាន ព្រះគ្រូ មាននេះជាសំណូរមកពី ស្រ្តីម្នាក់សួរថា តើនឹងមានរៀងអ្វីកើតឡើងបើក្រោយពីការបំបួស គាត់ទៅជាគ្មានភាពក្លាហាន និងទៅជាមានអារម្មណ៍ថា មិនមែនជាសាវគ្គរបស់ព្រះគ្រូ? ញោម ហេតុអ្វីបានជាយើងមានការព្រួយបារម្ភអំពីរឿងមិនក្លាហានបែបនេះ? ទេវតា ទ្រង់មិនដែលសួរនាំរក លទ្ធផលដែលសាវគ្គធ្វើបានសម្រេច ទេវតាមិនដែលទូលរឿងលទ្ធផល ដូចដែលយើងធ្លាប់ដឹង ធ្លាប់ឮថា ព្រះគ្រូធំ លោកទូលថា ទោះបីជា ញាតិញោមមកជាមួយភាពខ្សោយ ឬ មកជាមួយភាពខ្លាំងក្តី ទោះជាមួយណាក្តិ គឺញោម ចូលមក លើផែនដីនេះ  បើដូច្នេះ ការតាំងសមាធិ​គឺដើម្បីជាការគោះទ្វារទេវតា តែទេវតាមិនដែលសួរថា ញោម មកជាមួយភាពខ្លាំង ឬ ភាពខ្សោយទេ មកជាមួយជ័យជំនះ ឬ បរាជ័យទេ គឺ ទេវតាត្រឹមតែ ទូលថា ចូរមក ចុះញោម ញាតិ។ ដូច្នេះ បើសិនជាយើងមានលទ្ធភាពចូលមកក្នុងខ្លួន មកជួបទេវតានៅក្នុងខ្លួន ត្រឹមប៉ុណ្ណឹងជាការស្រេច ចំនែកកិច្ចបន្ទាប់ គឺទេវតាជាអ្នកចាត់ចែង។ ដូចយើងដឹងស្រាប់ថា យើងខ្លួនឯង មិនអាចធ្វើអ្វីបានទេ គឺទាល់តែមានជំនួយពីទេវតា ទើបអាចធ្វើកិច្ចការទាំងឡាយបានសម្រេច ទេវតាជួយយើងបានលុះត្រាយើងទទួលស្គាល់ ទទួលយកទេវតា ធ្វើតាមប្រាថ្នាទេវតា ដើម្បិទេតានាំយើង​​ត្រឡប់ទៅផ្ទះពិតយើងវិញ តែបើសិនជាយើងមិនទទួលយកទេវតាទេ នោះទេវតា ក៍មិនបញ្ឈបើ កាត់កាល់យើងចោលដែរ​ វាគ្រាន់តែយើង បិទទ្វារខ្លួនឯង-ដែលតាមត្រូវ ទ្វារនោះត្រូវតែបើកចំហរ ។

Q & A @ N 11=...... 14...50

 I have a feeling The sister is asking: “Radha Soami, Baba Ji. I have a feeling for which I’d like to ask your guidance. When I read a phrase in some book of Sant Mat, or I’m meditating the way you advise us prior to initiation, suddenly, it appears – a deep feeling of sorrow or sadness, that breaks me to tears. Is this a negative feeling for my spiritual development? It’s not a negative feeling; it’s a very positive feeling! You see, because everything in life is need-based. Unless you don’t feel the need of something, the mind is not going to put in the effort. It’s only when you miss something, when you feel the need, that the mind will make the effort and work towards that. So, we call this yearning or we call this virah in the Indian language, you know. So the greatest gift that the Lord can give us is this yearning. Because it is the yearning that propels us to put in more effort and to become worthy of Him.

ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ព្រួយ ស្រងេះស្រងោច សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ថា ត្រូវតែសួរព្រះគ្រួសុំការណែនាំទូន្មាន គឺថាកាលណោះ ខ្ញុំកូណាបានអានសៀវភៅធម៍ទាក់ទងជាមួយគម្ពីរ សុទ្ធ មាគ៍ា គឺភ្លាមៗ មានអារម្មណ៍កំសត់ ឬ ជួនកាលពេលកំពុងតាំងសមាធិ តាមការណែនាំរបស់ព្រះគ្រូ ដូលកាលចូលបួស ស្រាប់តែកើតមានអារម្មណ៍កំសក់ ពិបាកក្នុងចិត្ត ព្រួយក្នុងខ្លួន រហូតយំ ហៀរទឹកភ្នែក ព្រះគ្រូ បែបនេះ គឺមកពី អារម្មណ៍អវិជ្ជមាន ឬមួយថានេះជា ការរីកចម្រើនខាងផ្លូវធម៍ទេ? ញោម នេះមិនមែនជារឿង អវិជ្ជមាន អាក្រក់ទេ នោះគឺជារឿង វិជ្ជមាន ល្អ ប្រពៃណាស់ ញោមឃើញទេ អ្វីៗចេញមកពីដោយសារ ក្នុងជីវិតមនុស្សលោកមានតម្រូវការជាមួលដ្ឋានកប់ក្នុងខ្លួន ពេលដែលយើងគ្មានអារម្មណ៍នឹងដល់តម្រូវការចាំបាច់់នោះទេ ចិត្តក៍វាមិនគិតដលរឿងហ្នឹងដែរ ចិត្តក៍គ្មានការខិតខំ ដែរ កាលណាយើងតាំងសមាធិឃើញថាយើងនៅខ្វះចំណុចហ្នឹង យើងត្រូវការចំណុចហ្នឹង ពេលនោះ ចិត្ត

វា ប្រឹងប្រែង ខំខ្នះខ្នែងសំដៅទៅរកចំណុចដែលយើងខ្វះខាត។ បែបនេះ គេហៅថា ការសម្រេចផលបុណ្យ this yearning ដោយសារថា ការសម្រេចមគ្គផល ឬ ផលបុណ្យ ធ្វើឲ្យមនុស្សយើងកាន់តែ ខិតខំ ជាបន្តទៀត ដើម្បី បានសម្រេចនូវ សម្បត្តិទេវតេា Worthy of Him 

Q & A @ N 12=...... 15...57

 How can I make it Baba Ji, the sister is asking: “Baba Ji, how can I make it, if every step I take each day, I feel like it takes me further away from you and the Sant Mat teachings. Every day I try to sit to meditate, and I try to give my biggest effort, but I keep on doing the same.” I think, sister, we analyze too much, you know? What is important is that we learn to space out our life. The younger generation of today is in too much of a hurry to get everything, to achieve everything. And that is why we are not able to cherish and enjoy what He’s giving us. If I hurriedly do so many things, I’ll never be able to appreciate. But if I do it one at a time, I will have appreciation and I will cherish it. So don’t analyze. You give your time to your meditation, keep a balance in life, and definitely we can achieve it. Don’t be in a hurry. 

 សូមក្រាបថ្វាយបង្គំ ព្រះគ្រូ បាបាជី ខ្ញុំកូណាមានសំណួរថា តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើបែបណា បើជារៀងរាលថ្ងៃនេះ ខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍ថា ដុចជាដើរកាន់តែឆ្ងាយៗទៅឃ្លាតពី ធម៍ទេសនា ឃ្លាតពី ព្រះឪវាទនៃ ព្រះគ្រូ។ រាល់ថ្ងៃនេះ ខ្ញុំកូណាព្យាយាមខំអងង្គុយតាំងសមាធិ ប្រឹងប្រែងសម្បើមណាស់ តែ ទង្វើសកម្មភាព ខ្ញុំកូណានៅតែដដែល មិនកែប្រែសោះ ។ ញោម រឿងនេះ អាត្មាភាព យល់ថា ញោមមានការវិភាគខ្លាំងពេក ញោមដឹងទេ ក្នុងជីវិតមនុស្សលោក គឺយើងត្រូវតែរៀនសូត្រធ្វើឲ្យ មានពេលទំនេរ កំហែរ space in our life ក្នុងជីវិតយើង ក្មេងៗនៅសម័យនេះ ជំនាន់នេះ ពួកគេធ្វើអ្វីៗ បែបប្រញាប់ប្រញាល់ បន្ទាន់់ ចង់់បានលទ្ធផលភ្លាមៗ ធ្វើភ្លាមចង់បានផលភ្លាម គឺអីចឹងបានជាពួកគាត់ជំនាន់ក្មេងៗនេះ គ្មានភាព ស្រស់បស់ រីករាយ Cheer and Enjoy ជាមួយអ្វីដែលទេវតាប្រទានមកឲ្យទេ បើសិនណាជាអាត្មា ប្រឹងប្រញាប់ប្រញាល់ពេក ទៅជារកពេលមក អរគុណទេវតាមិនបានផង តើបិនសិនជា ធ្វើកិច្ចការ ម្តងមួយៗ នោះយើងមានឪកាសអរគុណ ដឹងគុណទេវតា និង រីករាយ ស្រស់ស្រាយ។ ដូច្នេះ ចូរកុំមានការ វិភាពអី  ញោមគ្រាន់តែចំណាយពេលតាំងសមាធិ រក្សាឲ្យជីវិតយើងមាន តុល្យភាពដូចជា ជញ្ជីង ថ្លឹងស្មើរក្នុងជីវិត ជាចុងក្រោយនោះ ញោមនឹងសម្រេចបាន ំមគ្គផល។ ចូរកុំមានការប្រញាប់ប្រញាល់ តក់ក្រហល់ ។

Q & A @ N 13=...... 17...14

What comes from imagination The sister is asking: “Master, how do I identify what comes from imagination or what comes up in meditation?” Well, sister, until you can’t hear the Shabd, until you can’t hear the Sound, everything is imagination. It’s the mind projecting. It’s only when you go beyond mind and maya, that you will understand what the reality is. So we should be very wary, that the mind is going to project a lot of things. So, until we are not able to hear the Shabd, just be cautious

ព្រះគ្រូ ញោមស្រី សូមធ្វើការសួរសំណូរដល់ព្រះគ្រូ ព្រះគ្រូ តើយើងធ្វើម៉េចទើបដឹងថា រឿងណាមួយ វាកើតចេញមកពី ការស្រម៉ៃ ? រឿងមួយណាកើតចេញពីគារតាំងសមាធិ ?ល្អប្រពៃណាស់ ញោមស្រី បើញោមស្រី មិនដែលបានស្តាប់ឮ ព្រះធម៍ទេ បើមិនដែលបានស្តាប់ព្រះសម្លេង ឬ ព្រះសូត្រទេ គឺអ្វីៗដែលញោមឃើញនោះ សុទ្ធតែជាការ ស្រម៉ៃទាំងអស់។ ការស្រម៉ៃនោះ គឺជា ការមើលឃើញរបស់ ចិត្ត ញោមអាចដឹងថា រឿងណាមួយ ពិត ឬ សច្ចៈ លុះត្រាញោម ទៅផុត ឆ្ងាយពី វិស័យនៃ ចិត្ត និង មាយាការ។ ដូច្នេះ ញោមត្រូវច្បាស់ ចងចាំជានិច្ចថា ចិត្តវាអាចបង្កររឿងជាច្រើនបែបយ៉ាង បើសិនជាយើងមិនដឹង ព្រះធម៍ទេ យើងត្រូវប្រយ័ត្នជាមួយ ចិត្ត ។

Q & A @ N 14=...... 17...56

. Ice cream Baba Ji, the sister is asking: “If, in an ice cream shop, you can ask for a little taste of any ice cream flavor, why is it that when we are initiated and we are doing our meditation, we aren't given a little sample of the nectar from where we come from – as motivation? Some people get there easier than others. But for us, who struggle more, why isn’t a little sample given to us?” It is not that the Sound is not there. The Sound is there; the Light is there. What is lacking is our attention. So where is the question of Him ‘giving’ it to us, you know? I’m sitting in front of you, you can see my face. Now if you turn your face around and say, “Where have you gone?” I haven’t gone anywhere! You are looking in the wrong direction. You bring your face towards me, you can see me again. So the Shabd is there. We don’t have to ask for it. We just need to experience it. Today, our mind is distracted. So when we can focus the mind, it’ll be there. Then you can have as much ice cream as you want!

 

ប្រធានបទនៃសំណួរនេះទាក់ទងរឿង ការ៉េម កី Ice cream ព្រះគ្រូ​បាបាជី​ នេះជាសំនួរពី ញោមស្រី គាត់សួរថា​បើសិនជា នៅក្នុងហាងលក់ការ៉េមកី យើងអាចសុំគេថែមរសជាតិណាមួយនៅលើការ៉េមកីនោះ តាមអ្វីដែលយើងចូលចិត្ត តែ ម៉េចបានជា ពេលបួស ពេលតាំងសមាធិ គេមិនឲ្យជា ឧទាហរណ៍ ជាគំរូ​ខ្លះៗ ឲ្យយើងដឹងថា យើងជាដំណក់ទឹក អម្រិតមកពីឋានលើ ឋានសួរគ៍ា សម្រាប់ជាការជម្រុញលើកទឹកចិត្ត ? មនុស្សខ្លះមកយកកំណើតលើផែនដីនេះ ងាយស្រួលជាងអ្នកផ្សេង តែសម្រាប់ខ្ញុំកូណា ជិវិតកាន់តែពិបាកជាងអ្នកផ្សេង ចុះហេតុអ្វីមិនឲ្យខ្ញុំកូណាមាន មាន ក្រេឌីត ឬ មាន តែម ជាគម្រូបន្តិចបន្តួចផង? ញោម រឿងនេះ គឺថា ព្រះសម្លេង ព្រះធម៍  ព្រះពន្លឺ គឺមាននៅទីនេះស្រេច អ្វីដែលយើងគ្មាន នោះគឺ ការយកចិត្តទុកដាក់ Attention ដូច្នេះ បានជាមានសំណួរថា តើទេវតាបានប្រទានអ្វីខ្លះឲ្យយើង? តើញោមមានដឹងទេ?  អាត្មាអង្គុយនៅមុខញោម ញោមអាចឃើញមុខអាត្មាភាព  ឥលូវ ចូរញោម បង្វែមុខចេញ រួចសួរថា អាត្មានៅឯណា?  គឺថា អាត្មាអត់មានទៅឯណា អត់មាននៅឯណាទេ គឺនៅកន្លែងដដែល ! រឿងនោះដោយសារតែ ញោមសំលឹងមើលខុសទិស  បើញោម បែរមុខមករកអាត្មាភាពមក នោះញោមនឹងឃើញ អាត្មាភាពឡើងវិញ ដូចគ្នេានេះដែរ ព្រះធម៍ ឬ ទេវតា គឺនៅទីហ្នឹង ញោមមិនចាំបាច់សួរថា ទេវតានៅឯណា? គឺត្រូវតែការតែ បទពិសោធន៍ Experience ចិត្តវានាំយើងបែរខុសទិស ដូចនេះ យើងបំបែចិត្តមកវិញមក នោះយើងឃើញទេវតា ព្រះធម៍ អីចឹងពេលនោះ យើងបាន រសជាតិ ដូចដែលយើងចង់បាន រស់ជាតិ ការ៉េមកី ! 

Q & A @ N 15=...... 19...14

 Commercial space The brother is asking: “Master, if I rent a commercial space but the renters use it to sell food, which generally is meat-based, does it generate karma for me?” You see, there’s karma in everything that we do. Now even the money that we get from the bank, or we get as a salary, we don’t know where that money has come from, you know? So, to the extent we can be cautious, we should be cautious. But beyond that, I don’t think so we should nit-pick into all this.

សំណួរនេះ ទាក់ទង កន្លែងរកស៊ី ព្រះគ្រូមានសំណួរពី ញោមប្រុស ថាបើសិនជា ខ្ញុំកូណាជួលកន្លែងមួយសម្រាប់គេបើកហាងរកស៊ី តែគេអ្នកជួលគេរកស៊ីលក់់ម្ហូបអាហារ ដែលជា អាហារ សាច់ បើអីចឹង សួរតែ វាមានបាបកម្មមកដល់ខ្ញុំកូណាជាម្ចាស់ហាងដែរឬទេ? ញោម ឃើញស្រាប់ គឺថាមាន កម្មា នៅគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់  សូម្បី លុយកាក់ដែលយើងបើកចេញពី ធនាគារ ឬ បើកប្រាក់ខែ យើងមិនបានដឹងទេ​ថា លុយហ្នឹងមកពីណា? គ្មានអ្នកណាដឹងទេ ដូច្នេះ រឿងខ្លះយើងគួរប្រយ័ត្ន គឺយើងប្រុងប្រយ័ត្ន តែរឿងខ្លះ វាហូសពីការគិត ដូច្នេះ កុំខ្វល់រឿងហ្នឹងច្រើនពេក គួរជួលហាងឲ្យគេទៅចុះ ។

Q & A @ N 16=...... 19...53

 Spirituality Baba Ji, the brother asks: “Hello Master, I’ve loved the teachings from the beginning, just like the seva. I am not yet an initiate. I already sent the request for my initiation. Even so, I fear I do not belong to the path. What is this fear due to? And how do I make my heart the perfect home for you?” Brother, spirituality is actually the core of our being. Spirituality means discovering the love which is already there, nothing else. Spirituality is the path to help us to merge with our heavenly Father, and that is for everybody. Some of us realize it; some of us don’t realize it. Some of us are able to achieve it; some of us don’t achieve it. So, it’s not to separate us, it is to unite us with a common purpose which is God-realization. 

សំណួរនេះទាកទងប្រធានបទ ជំនឿចិត្ត ព្រះគ្រូ បាបាជី នេះជាសំណូរពី ញោមប្រុស គាត់ថា សូមក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូ ខ្ញុំកូណាមានសេចក្តីស្រលាញ់ជាខ្លាំងចំពោះធម៍ទេសនាតាំងពី ដើមរៀងមក ក៍ដូចជាការបំរើព្រះធម៍ដែរ ខ្ញុំកូណាមិនទាន់បានបួសទេ ខ្ញុំកូណាបានរៀបចំ បញ្ជូនសំណើរសុំបួសទៅហលយ តែទោះជាមានការស្មើរសុំមែន នៅតែមានអារម្មណ៍ថា ខ្លាច គឺខ្លាចមិនអាចដើរតាមផ្លូវព្រះធម៍ ហេតុអ្វីបានជាខ្ញុំកូណាមានអារម្មណ៍បែបនេះព្រះគ្រូ?  តើខ្ញុំកូណាត្រូវធ្វើម៉េចឲ្យបេះដូងខ្ញុំកូណាល្អ បរិសុទ្ធ សម្រាប់ទទួលព្រះគ្រូ?  ញោម ប្រុស ជំនឿ គឺជាធាតុសំខាន់ណាស់សម្រាប់មនុស្សលោកយើង ជំនឿ មាន​ន័យថាជាការរកឃើញនូវសេចក្តីស្រលាញ់ ដែលសេចក្តីស្រលាញ់នោះមាននៅក្នុងខ្លួនស្រាប់។ គ្មានអ្វីលើសពីនេះទេ។ ជំនឿជា ផ្លុវព្រះធម៍សម្រាប់នាំញោម ទៅចូល រំលាយទៅតែមួយជាមួយ ទេវតានៅ ឋានសួរគ៍ នឹងសម្រាប់់មនុស្សទាំងអស់ ក៍ដូចគ្នាដែរ។ តែ មនុស្សខ្លះដឹងរឿងនេះ អ្នកខ្លះក៍មិនបានដឹងរឿងនេះដែរ។ អ្នកខ្លះមានជំនឿលើទេវតា ខ្លះសម្រេចបានតាមប្រាថ្នា ខ្លះទៀតគ្មានទេផ្នែកជំនឿនេះ។ ដូច្នេះ ជំនឿ មិនមែនជាធាតុដើម្បីបំបែកយើងចេញពី ទេវតាទេ គឺជាធាតុនាំយើងចូលជាមួយទេវតា ដើម្បីសម្រេចប្រាថ្នាចុងក្រោយ គឺ ធ្វើខ្លួនក្លាយជាទេវតា God-realization.។

Q & A @ N 17=...... 21...00 to 22: 14

Darshan Baba Ji, the brother asks: “Maharaj Ji used to say, that he would love to see his Master again. And the scriptures say, that darshan is the most important thing – even more so than meditation. The question is: Is darshan more important than meditation? You see, first we must understand what darshan is. Darshan is the helplessness of the soul looking at its master – helplessness. It’s not thinking. It’s not: “Should I look at the face, the eyes, this, that” It is the helplessness. When you forget yourself, when you merge yourself into your beloved – that is darshan. Most of us, we are looking, we are seeing. We don’t have that intensity within us, you know? So, we need to get that intensity to have that darshan. And that will come within, not on the outside.

សូមថ្វាយបង្គំព្រះគ្រូបាបាជី ព្រះគ្រូមហារាជ ជី ធ្លាប់ទូលថា គាត់ប្រាថ្នាចង់ឃើញព្រះគ្រូរបស់លោកសារជាថ្មីម្តងទៀត ហើយនៅក្នុងសាស្រ្តារ្យក៍បានសរសេរដែរថា ព្រះធម៍ darshan មានសារៈសំខាន់ណាស់ គឺពិតជា សំខាន់ជាងការតាំងសមាធិទៅទៀត។ ជាសំណូរខ្ញុំកូណាគឺថាព្រះធម៍ darshan នេះ ពិតជាសំខាន់ជាងការតាំងសមាធិ meditation មែនទេ? ញោម ជាដំបូង យើងត្រូវតែយល់នូវពាក្យថា ព្រះធម៍នេះសិន ព្រះធម៍ Darshan គឺមិនអាចជួយអ្វីបានទេ ក្នុងជំហាននាំព្រលឹងយើងទៅជួបជាមួយ ព្រះគ្រូ គឺ អត់ប្រយោជន៍ទេ។ ព្រះធម៍នេះ មិនមែនជាការគិតទេ សួរថាខ្ញុំត្រូវសំលឹងមុខ សម្លឹងភ្នែក សម្លឹងកន្លែងនេះ សម្លឹងកន្លែងនោះ គឺជាការគ្មានប្រយោជន៍សោះ។ កាលណាយើងភ្លេចអំពីខ្លួនឯង កាលណាយើងចង់ រំលាយខ្លួនចូលទៅជាមួយទេវតា ជាព្រះសិអារ្យមេត្រី Beloved - ពេលនោះគេត្រូវការព្រះធម៍។ យើងភាគច្រើនចង់ស្វែងរកព្រះធម៍ ចង់ឃើញព្រះធម៍ណាស់ តែយើងមិនចង់ចូលទៅខាងក្នុងខ្លួនទេ ដូច្នេះ បានជាយើងត្រូវចូលទៅខាងក្នុងខ្លួនយើង ដើម្បីបានព្រះធម៍នោះ គឺព្រះធម៍សណ្ឋិតនៅក្នុងខ្លួន មិន​មែនសណ្ឋិតនៅ ក្រៅខ្លួនឡើយ ៕